Harpocrationis Lexicon cum annotationibus interpretum lectionibusque Libri Ms. Vratislaviensis. Vol 1. 2.

발행: 1824년

분량: 428페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

ANNOTATIONES.

turo codices MStos. Sed neque exstat In libro Meiliceo.*ii iti ipso fragmento laabet ἐγέννηθ' υμis et Oυδε εἶπον.

dentes κύριον, non nu Pomaria e X Frisia, Cuius est ἄνομα κύριον. ut Solet milia Fur positicia pro Harpocrationeis edere. Substantivum scias omnino non exstare in IIS. 118Mediceo, et perinde vides auctorem feci 3 se in v. Ἀβαρις, de quo nota Vi pag. 5.

In v. Σαβοὶ citati ir Μνασέας δὲ Ο παταρευς, ut est in omnibus editis, vertitur Ie Patarensis, quum tamen clare in MS. Me liceo dicatur πατρευς, qualis et fuit, et in elencho scriptoriam nominatur, et passim noscitur. In v. αἱρινα laab et M S. Me licetis, prout e lictit Aldus Aυκούργος περὶ διοικήσεως σειρῆνας, σείριον, nisi MI Od Aldus faciat duas periodos. Id εic mutavit Maus Sacias.

ut ederet Bιοικήσεως. πιέρινα, Σείριον. Maoci ita Se Pavn- iir in Frisia, ut eclarat σειριον et Pra Orem vocem in interia pretatione negligant. Veriina si libros MSStos consideres. videntiir illi innirere Lycii rgi ina in ista oratione po- Suisse Vocem Isto genere et cabu σειρίνας, de qua deinde vult auere Harpocration, incipiens ab Vocabulo σείριον. Ea mox male tran8iu in Σειρῆνας, male mitatur ali

Maussa co in nἱρινα. Caeteriam in fine idem liber MS. vehementer discedit.ab aliis, nempe ἐνέοις μέντοι χωρις

του ε γράφεται σίρινα.

In v. ἐρρειον editur oνόματα χωρίων, ac si essent di versa loca, quae fac alius talia esse credas, si retineat ii r editiina ab Alclo et Maussa o 2έήρειον τεῖχος καὶ Σiρήιον, quam cum Frisio mὶ Σέβῆιον. sicut Stephano et

prius illud agnoscitur, et ab urbe nῆρα, αὐήαῖος, quod alii potueriint dixisse Σίρριον. Sed MS. Mediceus

etiana si Praeserat Σέρρειον τεῖχος και Σίριον, manifeSte et praeclare etia in legit ἄνομα χωριου. In V. Σηκος, Vides nunc Frisiam produxisse ἐπιγράφεται τις λόγος Λυσίου ' ἡ τῆς ευσεβείας υπερ του Σηκου απολογία cum Latinis Zρoloσia pio Seco de pietate. Quae Latina opinor nemo nisi ipse auctor nielius intelligit. quam Graeca. Sed neque Graeca, qtiae ab ipso sic stant 119 Constituta, intelligere potitit. Ibbi enim talis inscriptio

372쪽

290 IACOBI GRO NOVII

I 3 siae Orationis ala Harpocratione citata ἡ της εilσσβείας , ἀπολογέα Τ Nus pia in profecto. 1yro illis aut ira Graecis.

quae :ila ipso Coiicinia Ma dixi, cili lit Maussziciis Aυσίου ἐν τ)ὶ τῆς ευσεβείας, Protat eliana ante Atiliis, nec discedit M Stiis Me licetis. Melit si iis in laoc haesitans lib. iv

Atti c. Leci, cap. 6, Edre, dicit. vud Lysiarm in Ap log in ἐρ του σqκ0ὐ. Ευσέβειαν vel pietatem tenorat. Ex his igiti ir trabiis voculis ilico patere, Miam nihil in illis celeriar, nisi adsueta HarPOcratiotiis ani biguitas, εἰ γνήσιος. Sic enim dixit auctor , ἐπιγράφεται τις λόγος

In V. Σινώπη Citatur 'Hρόδικος ἐν ς κωμωδουμένων, iit sar e etiam a plui Allaena eri in lib. XHr. sed tamen MS. Me liceus legit ἐν ς περὶ κωμωδουμένων. In V. Σιτοφύλακες scribitur suisse dieχὴ ῆτις ἐπεμελεῖτο οπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται. Enim Vero cita ammulta ad id reqiii iebanti ir; et cluis naagistratus ista Praestare poterat j I tam e Latin ris litterpres sit e cinhio i iiit homo calitias, quum ad solum pretium istam iusti iiani adstringis. At quis ita lomi et ii r δικαίως πραθῆ σεσθαι iit notet iusto P - io Mendilrιπι rra Z Certo non tu v. Πωλητας, non in V. IIρομετρητῆς. non in V. Προέδροις. non in V. Noμοφυλαέ, non in v. μυτοδίκαις adnotavit de iii stilia , licet omnes ini magistratus eam Pro scopo habe-120rent. Egregie omnino videtur Harpocrationem restituere ΜS. Medicetis 3πως ὁ σῖτος διαπραθήσεται , Dein Popro copia aut Caritate annonae.

In v. Σκηνίτης non legit M S. Μedicetis ως εἰς ἀγοραῖον καλουμενον, ut est in editioni Mis, sed ignorat prae-Positionem εἰς, et qui lem recte, ut iis nec locus sit ingenio Valesian O ωσεὶ. In v. Σκιράτια edidit ex Valesii admonitione Fra- alias ἐπειδὴ διέτριβον ἐν Σκίρω οι κυβευοντες, qutim Alcluset Μaussa cus in sitis libris invenissent διέτριβον Σκίρωνι,

nec aliter est in m S. Me liceo, ut de hac manii Har PO- icrationis dubitara neqUeat, quam sane non fuit assequuti s Valesius, nec elegantiam eius. Nam si ve legerit alicubi locum istum sitisse appellatum Scyrum, squalem ipse Harpocration mox agno3cit in ea ipsa voce Σκιρονὶ .

373쪽

non lateo appellatio Harpocrationis ad eundem modum forinari debuit, qinina ea dii plex terminatio in Imilia vocabula conveniat, ut notavi ad Ciceronem lib. III de Natura Dcor. cap. 25. Aream tuas vocantibus Nomionem,

qtiem alii Nomium; cx quo videtur mioque illa discre- Pantia exstitisse, quod Minervam Scirada appellatam credideriint nonnulli ab Sciro, Paena faciebant vatem Eleusini iura. alii ab Scirone. Iam vero quod Praepositione na inlinittit, praeter moreria veterem in loque I Hlosacit, Plena osteirilit pater in notis ast Livium 2, 28, qtiem si in iliter corruperant Pars in Aesptilias. Et milii , in priruptu sunt pluria ina loca etia ira nunc contra MSStos libros hanc molestiam Patientia, ut immittatur huiusmodi praepositio, quod alibi ostendam. Tale iam supra etiarn occurrebat in V. 'Aστυνομος.

In v. Σκίρου in MS. Mediceo legitur σημεῖον δε τουτογίνεται , non σύμβολον. Vide autem ineptiam versionis 12lFrasicae: σκίρου esse rιvibellana, quae ferebatur a sacer. dotibus Mineroae, Neptuni. et Solis, ex araes Scimonabetuntibus. Soli uin atιtem gestari ab Eteobutaclis. Si enim gestabatur ab his . certe non ferebatur ab illis

trium nuria in uiri sacerdotibus. Disi si ii dena fueriint.

Sed neque Harpocration scribit sciri ab sacerdotibiis Minervae et Neptuni et Solis. Ea sententia est Frisici interpretis, qui eorum, UIOmina interpres e3t, notitiam

non Iaabet.

In v. Στασιωτης in eodem IJSto legitur D γοὐν τοῖς ἐφεξῆς, non tantum uo, ut vulgo. In sequentilnis

praeclara nos docet Frisius, scribens. Maiores nostri non Potueratnt tymrnnos incare. satellites auten1 potuerunt. Ita Pii satellitem potest Vocare, negabitur posse tyrannium vocare 2 Ita ἡδυνάτησαν notat Potueraunt. Etrua auctoritate nautatur series vocum, ut quum Alcitis ederit δορυφόρους, τοὐς δὲ ηδυν. stratineant cum Maus-εaco Frisii is facere τοὐς δὲ δορυφόρους ηδ. Sed sunt

omnia insipida, nec in Maussa co toleranda . Sententia BIC Certa est, oὐκ αν τοὐς μεν τυραννουντας ηδυνήθησαν Οἴπρογονοι καλέσαι δορυφόρους, τοὐς ὁὲ ἡδυνότησαν. nonne hos qiιidem tyrannos Potiιermni via IOI ea Mocars Satellites, illos Mero non potuet unt ZIn V. Στρατεία εν τοῖς ἐπωνύμοις viri docti in libro Goesiano annotarunt logi oportere εφ' Ου ἐνεγράφησαν, non επεγράφησαν. Secl nratior disti cultas in sequentihus καὶ ὁ επώνυμος ο τω προτερω ἔτει ἐπιdedημηκώς, ut edittit

374쪽

M .Hissaeus. retinente Frisio et interpretante qui iudex sive at. Nec sententiarii hanc Video quI ex ino verbo petierat, nec unde istud vertium haustum sit ab Maiis 122saco. Alclus enim dederat δεδικτηκώς, urule vira docti in eodem lituo adscripserant legendum δεδιητηκως. Nec Video maid Paam commodius. ducente et ilicii illuc ΜS. Meiliceo, in quo est δεδεικτικώς. In V. Στρυμη leguntur Ista. 'Aποικίαι δέ εἰσι Θασων

ἐκ τῆς Θράκης Γαληψὸς καὶ Στρυμη. Nec dubitat interis

pres vertere Thasio; iam e Thrarcia coloniae. Quod si illae coloniae sunt e Thracia, in quam Igitur regionem lectiletaep Si dicuntur coloniae Tliasioriam e Thracia.

pii in teuiguntur illi Thasii, quiana non sint alii, nisi isti ex Thracia ' Ineptit certe oratio, et deleta praepositione lagendum Oασιων τῆς Θράκης. Id didici ex praeclaro isto codico Mecliceo. In v. Σύγκλητος ἐκκλησia legitur εἰ δέ τι ἐξαIφνης κατεπε ειεν, Pro quo in ΜS. Μediceo habetur εἰ δέ τι ἐξαί

ρετον κατεπ.

τουτων των μοιρῶν ἄρχοντας κατεστησε, ubi MS. Μediceus le it ἄρχοντα. Vocem Tετρυπηαένοι Cur Sic conceperint, non adsequor . quuin et M S. Medicetis habeat Tετρυπημένη, et IIarpocrationis explicatio eam desideret. In v. TMημα habet MS. Mediceus ἀντι μεν τού ἐνειν χυρου, non ut vulgo ἐνέχυρον. In V. rint v non fiat secutus sententiarn Μatisfacitor rigentis, rit ait, nκomu δεσμευοντες, quum et Aldus

ot libri MSSii et in his Μediceus legerent δονεύοντες.

Niliit ad Strattin al,quod L exicon. Scilicet non secusi 23 ac malefici ligantur et δεσμεύονται τοπείοις, εic et PePlus,

ne nimi mani aufugiat. Immo poplus adducitur in arcem ita ut saepe concutiatur et expatulatur, ut Possint a P Parere ea PIae inscripta sunt. Sequentia sZσπερ ἱστίου τὼ υεἰς τὀν . . . . non aliter habet MS. Mediceus, ut alii. An autem ea integrari non possint sine manuscri Pto, nec atrias numeras absolvi, tuum, Lector, iudicium ait. Nam ego ibi solitus sum legere 'Ωσnερ ἱστιουχον σειστόν.

Ibidem in loco Archippi eo dex Mediceus non Iaabet

375쪽

οὐκ ἄνευ πόνου. ut vulgo, et Satis belle, sed rόνου. Etia iii Tecte, et melius. in v. Toυς ἐτέρους τραγωδους etc. IUS. IIediceus habet, Aυκούργος προe Aqμάdην. Αίδυμος φησὶν, οτι παροιμία ἔστιν, non και Λίδυμος. ποροιμ. ut Solet edi. I iI V. Toυς χωρὶς οἰκούντας contra Oinites MSStos ausa est editio Frisica magia una quid, exi albendo και τους χωρὶς οἰκούντας et Ormittendo voces των δεσποτῶν, icique Prop terea quia Valesius tale qui l tu putat, et quia in Demosthene ea Iauri habetitur. Sed nillil hoc ad rem . Non elii in ut Demosthenicas , εed ut Harpocrationeas adiici iubetit veteres libri: et addi debere Patet ex sequentibus verbis, ubi ilicii ἀλλα καὶ χωρὶς προσκεῖσθαι etc. ergo apposuit in Praece lciatibus Harpocrata nil ; sic clis-Puta I s , etiamsi non addidi SSet, tamen Omiata Constare.

In v. απεωφόρος insigne nefas commissum est ab editione Frisii interpretia, Guna exilibet oτι ἱερείας ἔνομά ἐστιν ἡ Tραπεζοφόρος, tutam Aldus et Maussa chIl dederint liρωσυνης , nec aliter citare sustineat Meursius lib. . IV. Attic leci. cap. xI: immo non aliter habeant MSSti. iii qui is etiam Me liceas. Adeo quia nihil praeclarum novit, ne qui leni relinquere aliis id potest, quod pro 124 praeclaro et utique IIarpocrationeo haberi debet. Pan mi uni dicitur ab Harpocratio ac Tραπεζοφόρος est o νομα ἱερωσυνης, quid alluit qua In quod toties ab eodem poni tur Zητητης υρχή τις 'ANννσι, de quo Iani diximus aliquid pag. 7i et 72, aut ut apud Iustinum Inter Latii Os xvIII, si sacerdoti Herc lis, quZ honos εecu/ncilla aerat, quomodo et alii plures. In εequentibus mirifica sunt, et de quibus Meursio integrii ni istud, mi id Citavi, Concinnaturai eεt caput de duabus lae mi iras onantus acra Minervae ad initiis trantibus, de quo nil ait prorsus probat, nisi quod Tραπεζω fuerat cita in kρtis eκ ΙIesychio. Sed quum hic locus Harpocrationis deculat rem

universant, certe antequam quid Pronuncietur. OPOrtet eum certum habere. Is autem ni irabiliter. Ita concipitiit in NS. Mediceo: ἔτι ρυτη τε καὶ ἡ Κοσμω nena Pedicatur vel sit, quod ipsa et i cun COs Ino appelletur συνδιέπουσα πάντα τα τῆς 'Αθηνῶς ιερεῖa, simul exornans On nes Minervae victimas. Nam et hoc Meursianum ιερα alii possunt sibi liaberer nos eo nequaq Iam utimur. . In V. Tριακὰς lebitur ηγετο τριακάτη ημέρα in Onan laus editis nescio qui,'quum e Graecum Sit, et Certu

376쪽

294 IACOBI GROAUVII

Deinde ici an non testatur in quibusdam Dinarchi exemplaribus scriptum exstitisse υπόκοιλοι, εed υπόκυλοι. Quod licet lio illo ignoretur an sit Graeciim, etiam non naeniore tur Propterea Henr. Stephano, tarnen vinclICa Hluna Puto. quoniam et κύλα nota si emant eidem Ste-Plaano ex .Hesychio, et Κυλάδες ex Elymologo et κυλοι-

διειν, Omnia eandem Cognationem sora ita et Praeserentia. NHac υπόκυλος egregie ite loco cἔiptaturi inferiore et madido ab Demosthene exolevit ob emtilitionem scribarismet legenta irara non satis CV ornatam.

In v. Tnωμοσία e litteriant satis piat Ide Aldus et III atIssaciis προτασει ηρώμενον απodημέας ῆ νόσω ἡ τινι των παραπλησίων. Ea Frisius ad meliorem consonantiam redactitriis edidit ῆ νόσου. Et cur igitur non isto pede Processit exhilaeitilo ῆτινος των ny bed vide pulchrat vilinem exena platus Me licci προτασtι χρωμένους ἀποδημία ῆ νόσω ῆ τινι των. sua Vise in a appositione. In V. Φαρμακὸς OtatiIi Iστρος ἐν πρώτον των 'Aπόλλωνος ἐπιφανείων, rit quidem fecit Maiis factis sequente Fra: sio, Paum Alclus ederet ἐπιπανέων. Se i 2IS. Mediceus Plane ex Ponit επιτ ανιῶν, ut Paleat in eo lituo apparitiones et vires praesentiae Apollinis sive in sabul iri sive in historia sparsim relatas filis se simul collectas. Sed . ctiam quod satis notabile est, legebatur in eo collice non

εacerdos, ipse erat sacrilegus. In v. Φιλοσοφεῖν demiror certe illud τασκειν, quod quirin in toto Harpocratione non om sistat. hoc uno in 126 loco dctuit inculcari; tanto absuriatiis. quod utique in loco Meilai uiri, qui a cicliacitur, non certe de Opera sunt pia ad dicendum, ut reddidit Frisius interpres, POε- sit intelligi. Et latra viri docti in codice Gocsiano prora iis ici non concoquentes restituerant αντὶ του πονεῖσθαι φησὶν 'Iσοκράτης. Et ea ne id longe naelius eε t. ac vel unice veruin, vcl quod nailai εuccurrit Disan commo-

377쪽

. dius αντὶ του πονεῖσθαι καὶ t σκ Κν. Et haec significatio iam in onstrata est ab eruditis. In V. Φιμοι . quum legatur versus Diphili Eaκεις. φιμον, quem tamen Valesius notavit in Suida integra o-- rem habera, ieiunmu se obtendit Matissa cus, dum Maasi ex ingenio suo recte sic sorsan absolvi scrat, it 7λκ' εἰς μέ- , ' σον τον φιμον, idque a quibusdam codicibiis consirniam. Nescio quos putet. Hactenus ala Medic eo firma atur, ut habeat nκεις μὲ τιμον. Caeteriam Post hunc Versum

μένων. ἔφανεν αυτόν ό βουλόμενος προς τυν Gρχοντα. Quod exstat etiam iii altero MSto. Vocem Φλυεῖα quia ni sic in MSStis et editis scri Plani vidissem, non modo his literis, sed Etiam hoc accentu non ut allegat Meursius in Populis Atticae Φλυεία non putavi inde iaciendum, ut corati- gendurn ΙIarpocratiori ni in eodem loco scribit idem, ' AI eursius, et Obsecundat in editione Frisius. εecl Φλυεῖς. Solet hic Harpocration repetere. Ita vides nullam perire literana, Bervato etiam accentu. Nec aliud viiletur contigisse, nisi ut litera e nautavcrat in a. Unde habet Meursius illud sit una *λυῶΤ In v. σορίνn sic enim habet recte et melius, ut opinor, MStus liber, quam ut viiIεο φορίνης ror 127 e litos onines hoc oratine verborum utI οτι ἐπὶ κοὶ ἀνθρωπεIου etc. quum Plane in MSto Messicco legatur oτι και

In V. Φρυκτογρῶν dubito an praebeantur lectori MisIpsa Harpocrationis vecta, dum editur δια πυρσῶν ἀνατεινομένων σημαίνειν. Etsi enim id perco nodum. tamen nonnisi mutationem Maussaci tacitam et nulla nora indicata in in eis liabcs, qui sic exhiberi ab typis Voluit, mi iura Aldus διὰ πυρῶν dedisset. Hoc le3tor exstare

Eaepe solet loqui breviter auctor, sed MS. Mediceus legit δῆμος ἐύτι φυλῆς τῆς Οἰνηχος : non Secus a C SI Studiose captavisset varietatein significationis. Sequentia εic ab eodem coclice constituuntur, Μένανδρος Λυσκόλωτῆς 'Αττικῆς νομίζεται τον τόπον εἶναι την τ . quod Vacies Iurii fice convenire cum verbis Scholioru in Aristophanis apud ValesiuIu, lanquam ca pars Itinc fuci it potita.

378쪽

296 IACOBI GRONOvII

In V. MIκεῖα non sustinui imitarat audaciam proximas editionis post voces Io 4 παρ' 'ΑθηναIoiς inferemtis duas has f4χθηναJ idque ut videtur, quia mox adducitur Phanodemus negans festum id celebrari Minervae, sed Vulcanor quae negatio scilicet incommode sequeretur, nisi antecessis et Μinervae mentio. Sed ea ratiocinatio perquam vana est. Naui quum mplurimum vix addat auctor . cui numini aliquod sacram agatur, eerte Vix suae personae verbis, sed citati scriptoria Potius; turn est id Harpocrationis, ut ex seMaentibus i beat Saepe suppleri sententiam praecedentium. Εκ illai 28 citatione verborum Ρhilochori satis sponte Eua apparet quosdam de Minerva supponere. Sed ista editio sic plane nux C contrectat Harpocrationem. tu fecit in V. Mυονωνίδαι, itidem immitens voces. P a m sentenistiana desierat auctor intelligendam ex citatiOi e Demetrii. atque adeo p rsus nugatorias et aniles. Verum non est, Cur ConIecturas agamus. Hanc suppletionem

illi dietavit Meursius lib. IV Atti . lect. Cap. 24, ubi sane ex loco et verbis Phanodemi evincere voluit ab Iarpocratione in Verbis antecedentibus positani Μineris vam fuisse. Sed dum sibi illic valde gratulatur. infelieiter abereavit, non assecutus artificium Harpocrationis. Vocem Xαράκωμα non minus miror pro glossa poni, et tamen in Menandri citatione fieri tantum mentionem Xάρακος. quam explicari δ περιεβάλλοντό τινες στρατοπέδω. quanto meliora haec custodiuntur in ΜS. Me dieeol Xαρακα, Λημοσθέ ς. τὀ χαράκωμα, ω περιέβαλόν

τινες το στρατόπεδον. Certe Vocem Praniam non ausus sui expellere, quam et exponit Harpocration et citatione

Menandri prosat. In v. πιλιωθέντα edidit nuperias ex Frisia ὁ ὁὲ αυτορφήτωρ καὶ ἐν τῶ κατὰ Κηφισοδότου φησὶ πιλιῶσαι, ita relinquens Alduin et Maussactam edentes κεχιλιῶσαι, quoismo lo etiam HS. Μedicetis, item Valesium, qui cogita-hat κεχιλιῶσθαι. Sed est assidua confusio literae a et diphthongi ai. ut videatur hic quoque fuissct καὶ χιλιῶσαι. Iri fraudi fuit librariis non probantibus eam voculam sic in vicinia his iungi. Sic in V. Ῥητορικη γραφη habet MS. Medicetis rσως δὲ καὶ κατὰ τουτο καὶ ἔητορικαι τινες κωλυνται , ubi Posterius καὶ exulat in editionibus. Λddenotata in V. Μύριοι.

129 In V. μυσοχοεῖν occureit locus Dinarchi pessime

379쪽

omnino 8pectatus, ubi Alaus e siderat Πάλιν παρ' Αἰσχίνη ἀποφοιτήσας, Maod Maiassacus distraxit distinctione po-εIta Post Vocem Propriam . quasi ipsum magnum rhetora innui crederet ac verba eius sequi . Postremus e Fra8la mutans dedit Aἰσχίνην, vertens Ru 'sus ad Aeschinεm Mentilaoit. Quantae nugael IIS. Mediceus optime παρ' Αἰσχίνου, hoc est. deinde ab Aescliane discedens, hunc Aeschinem derelii Paens. apud istum alium queri clan

que salariun istius areis scilicet, fundere auraιm clidicit.

380쪽

Adiectivum neutririn Cums stantivo masculino

'Aργυριον , itid. 'Αριστοτέχνης 74HAratiostarum cum Episcopia comparatio impar 68MArpocration interdum quaedam traiicit Et intermittit 109

Di ili sci

SEARCH

MENU NAVIGATION