장음표시 사용
361쪽
λιππου ἐπιστολῶν. Sic omnes tres editionurn praesides. Ergo venerunt hae ab Philippo epistolae et tamen noster interpretatur ad PhiliPρu n, qtiales omnino innuit auctor. Sci ipsi igitur προς Οἰλιππον, ut Plane legitur in MS. Medice o. In v. 'Oτι οἱ ἔλόντες nequeo tacere pro verbis iξουσίαν εἰχον legi in optina o co lice Me liceo τρόντωνα εἶχον.. In V. οὐσίας δίκη non legitur in MSto 1Iecliceo te Dτη ἐπὶ τούτων. sed τούτοις, ut xo ἐπὶ πῶσι θυομενον in v.
bis exhiberet mitiνιὰν, Pium Valesius bis in exemplara suo 1
emerratas Set Παιανιέων. Qilaevmnia quuin sint τρία κάππα κακMrra nam curvalesius Putavit auctorein dictitrum fuisse oῖς Παιανιέων et non retentu mira accusativum quem de .
hebat' priores autem quum sic publicarent, rion metuo suspicari abiisse ab lectione MSStoritati, quam aiate Oculos habebarit, sed non bene perspecta eius gratia) tuna intolerabilis est serocia naedii nugatoris, qui ex Meursio talena Παιεινιαν seminam insere reipublicae literariae. qualem ntillaria In Attica cognovit Harpocration. Hic enim cluni sciabit mox, ομοίως δ' ἱκατέρου ταν δήμων τον δημότην καλεῖσθαί ςησι Παιανιέα, bimiliter ut Vatisque demi dentoten Docari ait Paeantea, perspicuo significat demo teri non alio appellat uni suis Se Vocabulo, quam quo ipse demus. Unue adeo sequitur etiam demirin ipsum ab Harpocratione Supponi apPella turn Παιανιευς, exemplo satis irequenti in sis Atticae denais, ut valide opinor probavisse supra ad vocem laλαιευς. Itaque quia inici sit, quod volucrat auctor, tuna vido quaria sancte sententiaria et manum eius servaverat liber Mediceus, edens Παιανιέα καθυπερθεν, καὶ ΙΠαιανι εα υπενερθεν, I rout Dri
. nino e t i nunc oportuerat. Quill igitur sustinia it garrire Meursius, a quo deductus est boniis noster Frisius, de vero istius populi non ine IIA IANIA . collecto ex. solagina ilitudine quorundam dena o tam ni in ευς exeunti uni qAn potuit aliquid in tantilius fingi 2 Nam quot in Araica
sitemini demota ruria appellationes in εve terna inanti uiti. quorum demus non exis at in literatri re 7 Indignia ira est
ab viro tam docto et Athenis sa in iliari talia suis sep rodita .
362쪽
lus nos pIam praeterea iac citatus, Prit esertim ineutetit in oculos Andri Schotti et Maussaci, ut uterque in Clama
rei de restituendo Alasi. Sed propius ad antimias lite- Tag erat. εr reponamus lνAυλιδι, ut intelligatur Iphigenia iii Aulule.
Vocem Παραβάλλoreo. εic expresseriInt omnes editi. quunt tamen ex interpretatione Harpocrationis pateat manifeste eum non ita scripsisser potuctat enim quoque ni ponere παραπεμποιτο. Sed vide liter ab eo actum.106 et M S. Mediceus non agnoscit nisi unum i , lao debui
In v. Πάραλος solet edi διαπεμπομἐνων τριηρῶν, at in voce Tuμlui mutata distinctio ae τριήρων. Sic omnes treseditiones concorales, nescio cur. M S. Mediceus hic habet uisiρεων. quae icrini natio perande fuit Harpocrationis, ac υἱεων In V. Στεφανηφόρος.
περὶ την σκηνὴν αποδεδειγμένος τόπος, Sed παρα , quo rectissime usus fixit auctor ad explicationem. Vocem Παραφρυκτωρεῖν. quare BuPPonamus eXPΟ-sItana fuisse ab Harpocratione τοῖς φρυκτοῖς κεχρῆσθαι, ut Hibent tres editiones omnes, hausam nullam video. Sed neque quid adegerat editores, 'ut Voluerint ab Harpocratione praesens Per praeteri tirin explicari, colligo. Certe M S. Μ ediceus habet τοῖς τρυκτοῖς χρῆσθαι. In v. Παρεγγυησε liber Mediceus nori liabet μεταλαβεῖν, sed simplex λαβεῖν, et mox διδόναι pro vulgato
Vocem moἱMoue reposui ut ediderat Aldus, quama Ine ulla venia inlatavit Matissa os, tanto ina pro uior, quod in notis etiam ini putet. Quem igitur existimat illurn Πασῖνον exstitisse ' Ego enim penitus persuadeor Ignoratum illi perinde ac sequenti et ni Prasio fuisse.
Nam cur non ex Aeginetica Isocratis eunt ostentant 2Certe Vales si acutissimum ingenituri hic cessasse m ror. Sunt enim ver ha desperata in ista Isocratis oratione, ritvulgo eduntur. Καὶ περὶ μὶν των παλαιῶν παλυ αν ἔργον εχ λέγειν. οτεὁεπῶσιν. ου ς παρὼν κατέλαβεν , λυῖεν ου τοῖς υπεκκείμενα τα πλεῖστα τῆς Ουσίας παρὰ τοῖς ξένοις τοῖς Ι07 ola; interpretantur autem, tiaran autem Omuibus auos
deprehen cierat ' maximam partem optina clam ad hospites nie Oa deportaretnt. Nec sufficientibiis astera scis ponitur ad marginena; Desunt nonni Ia. Profecto omnia insulsissima. et utique in H. Stephano non tO
363쪽
Ieranda . qui quum ex Harpocratione ε elegerit citationes Isocrateas, harae Unam neglexit. quae vel praecipua animadverti clebebat. Vides, iii si fallor, iam ipse. quam praeclare ex bona Aldi fi te et in Harpocratione leo a turmolνους. et quam molliter ex Harpocrationis ii, licio
nunc restituatur Isocrates, in quo Onania sunt integer-riuia et per Commoda: Εαι περ ι uεν των παλαιῶν πολύ αυ
γον εἰη λέγειν. απιτε δὲ Πασίνους παρὼν κατέλαβεν, Itυχεν etc. Quum Dero Pasiniis accedens occυPa Dit. Haec in Addendis ita nituari itJεt GronoDitis: in notis etiam imputet, vi una gibi Conscius foret ipse, qu am nillil in hoc sciret, quam nihil de utroque dii licisset. Nihilominus post Matu faciana quoque Me ursi iras libro H Atti c. lecti cap. 10 neglecta prorsus Aldi lectione, quasi nulla unquam alia suisset, ingreditiar Suam observationem ita Apud Suillam Pasinus quidam NOria triatur. Tucrimς ἴνομα κυριον.J Quis iratur ivit iste maiνος, aut ab sero auctore appellatur 29 Mira conniventia praeclarus ille vir disce lit ad Isocratas locum, quem sagacis Sitne cxcitavit ad pulciterrime restitue iriliana. Sed in illa ipsa corruptela patet eius perversa ratiocinatio. Nam quuInibi legatur oτε δ 3πῶσιν Ους, apParet cliphilaon guin ab primis cxernplari l)iis propagatam, descendisse ad Onanes deinceps aetates; neqtie posse alimi quidquam in eo cogitari quam Πασίνους. uoci ab Meursio investigatum
eo maiorem lairilem meretur, quod titinc locu in Isocratis. tantopere Perilitiam. licet ab Harpocratione velut digitis monstratum, et nomine Citatu ira. Praetermittat
tamen Henr. Stepliarius, qui peculiari labore Isocrateas
Citationes ex Harpocratione cosse it, quiim haec una vel
Praecipuo anima iverti debuerit. Qui potuit autem Aleursius sic Atainam editionem in hoc loco non ita spi
Cere. aut inspectam non olbservare 2 ΑΠ non satis multa Domina aprici Graecos usurpabantur in oυς' exeuntiat Vides igitur, ii iram constans et Per vetus Consensio Exem
Illimurn Isocratis et Harpocrationis utrumque scri Ptoremiista uret in appellatione Πασίνους.JIn v. Πενέσται iussi cavi intolerabilem veri ne ligetitiam in editione Mauεεaci neque enim ullo gonere Cre-ili clericia ab eo prosectani) quarti tarticii sequitur Frisius, ut exhibeant otaro Aακεδαιμονίοις αλωτες, omissa Vocula παρὰ, quana notavit quoque Valesius . turn φησιν περί τινος, ubi et Alcitis et AIS. Mediceus habent, quod recepi.In v. Περίπολος non legit M S. Medi ceu 3 περι τῶν
364쪽
ἔντος, ἐμὲ περίστασιν ποιήσουσιν, Cum Versione, luNIDanaon Portu soli er et, nae e lacunde ter uni; ni ira sica futuri noιήσουσιν contemplatione. civium et Aldus et Maiissa cus cle classerit περὶ αναγωγὴν οντα με, πεPἰσraσιν ποιήσουσιν. Quod non Intelligo, quis fitror iubeat εic 108versare. Uriana recta Fint omnia. na otio distinguas rMετῶ ταυτα τοὐ Λάμωνος. ἐδη περὶ αναγωγὴν ἔντα με περ. post haec facta Damonis. yrie citri ia/n Solutu/ us eraΠιc irctividabunt. . Ita quo id ut fidelissi in iam reposui. nisi quod videatur suisse noιήσωσιν , linoniana in ira exponit περέστατόν με ἐποίησαν. Mox habet M S. Mediceus o καὶ μαρτυρ. Non o D. Seqlientia consi cleravit etiani Salii rasilis in FOenore trapezitico Pag. 252, sed taloen ini-ror . qui non me in in Erit atri noluerat Inem iiiisse AP pcn-cticis AIatisfaciatiae, Omnia optime explanantis, Cui auctor praefixerat ipsirin Salmasai nomen. I leni quoque codex MS. ignorat delirile voceε ἀντὶ τοὐ περίστασιν.
id stultitiae non lavet huerpres Latii uis . cita una ad voces Demostheia is P Uam, inthenienSES, Piu a n tu sellain, adnectit haec. Onδnia fortu notant tabellana etc. Quae illa oriinia sunt 3 certe uni rin ria Od O ali pital citatur ex Demost laene. Nilii tominus quod negara neqirit. ad amussi in litterpretarii r Greti ecas voces, sed satis nuga- s, etsi ab Aldo prosectas ira et serWatas ala Maias saco.
Videntur inale disti irguere, quod ita fieri oportebat. μικρὸν. ί Λ λὶναῖοι nam voce in ἄνδρες non agitoscii liber Me lice usὶ μικρόν πινάκιον πάντα τὰ ἐν τοὐθα. Ha EC109 sunt Verba Demosthenis significaritas Oinnia pendere ex parva tabella. Qi an naei Heni eius percipiens IIarPO-eraliori subiicit. Tυχὸν πινάκιον λέr. etc. P Oretassis Vel
ex turru tabella in diciι etc.
365쪽
In V. Ποδοστράβη detestatus sui violentiini Frisici
editoris ira traiicientis et simul PIO que nautaruis vertadιείλεκται δε αενοφῶν περὶ τῆς κατασκευῆς καὶ τῆς χρήσεως - τῶν ἐν τῶ κυνηγετικῶ, quum M S Sti et editi ante eunt trabeant περὶ τῆς κατασκευῆς αυτῶν, ἐν τῶ περὶ κυνηγετικῶν και τῆς χρήσεως. Ac licet id prinis fronte videatur mollius Proce clere, tamen prinis ratio II alpocrationis habenda est, eui ire ninnum docent M Ssti: qu Oririn tales, Iaic tanto certior, quia ex interri pio nonnunquam videtur quaedam annexui Sse auctor, ut in V. Στρεπτους. Ah μοσθένης υπὲρ Κτησιφῶντος ' πλακουντος εἶδός ἐστιν οἱ οτρεπτοι. ώς κοὶ παρ' ἐτέροις. Utique haec Postrem Commoti e potuissent sequi citatione in Demosthenis. Illa Vero ἐν τω περὶ κυνηγετικῶν non est I Ostri iuris. non ἔiuctoritatis vel tangere, quum sic alsiment veteres libra.
In V. Προβαλλομένους verba Demost laenis xὴν προαίρεσιν τῆς πολιτείας προβεβλημένην καὶ Δαισro v interpretari Creditur Harpocration ἐλαφρῶς ἔχουσαν κοι φυλαττομένην; quae post renia sic iiitelligit Latinus e Frisia interpres Doe et caι factum. Quo sensu ai dixisset Demosthenes, recto invicti a summa fuisset Oneratus et iram civium meritus, qui prae levitate ita se gererent, ut eis fides haberi non posset, et caveniti essent. Sed uirile potuit linurari haec vel Graeca vel Latina expositio 2 Nihile iii in tale sedet in glossa προβάλλεσθαι. Vide lector, 110 litanis tibi fraus per octoginta annos sit i in portata. Nam Alclus ediderat εδλαβῶς ἔχουσαν, quori Od O etiam legit NIS. Μedicetis . nec aliud colligo. quam Viti O poruna illud ingestum suisse editioni Maussa ci, licet nec ipse Nunc ab la ac decesserim, quod tamen debui 'facere. Elegantissime enim sic loquutus suit de sententia reipublicae . quae veluti semper dissidens in gradustat et in rudiam puε natura aut lucratura gladiuria vel brachin proiicit, et sic tum ipsa cavet, tum se Ca Vendana denuntiat. Egregie ut ipsum illustrat Valesius, et Praecipue locus ex Posybio illic citatus. In V. Προβόλιου non potui. quin sequerer Valesium sic restituentem Tπερίδης ἐν τῶ περὶ τῆς φυλακῆς των τριη
366쪽
συνεσταλμένως Vel ἐκτεταμένως. cluum VI Ierem huam Drato ex MSstis edidisse tu Alclus et Μaus sacris rων φῆηνῶν Ποπικῶν. et quuari retineret Fr Eius, stoliciissimo Latina concipi da custoclia TFra nas mim tra 'emiunr. Enimvero Hyperides vidit muItas Tyrrhenas truenies, ut de ea muri custodia debuerit quo-mie sollicitus esse. M S. Mediceus legebat τροπικόν. For asse itule duci nitar ait veram lectionem, Υπερίδης ἐν τῶ Σπερὶ Yης φυλακης των τριηρῶν τροπικῶ ἐκ μεταφορῆς ἐχρη-
I ἀ v. LIρόκλησις quia II. Stephanus in Thesauro torno ri p. 28 scribit Πρόκλησις Libellus qui sciabebat necle ira ancipiis in via estionem postillatisJ hinc Frisi ea interpretatio sic agere debuit, ut quum Harpocration di- Cat. το θι γραuματειον τὸ περὶ τουτου γραφόμενον ἁνομάζετο 111 πρόκλησις, Latine ederet libemιs scriptus de manci piis πρόκλησις. Mulbi sane possulit libelli csse scripti de Diancipiis: ncc tamen ilici poteriant προκλήσεις. Neque etiam dicit id Harpocration ita gcnerallier . cuius verba sequi debebat. Πρόκλησιν egregio exemplo illii strat Achilles Tati is libro vir. et ad eirin Salinas ius in notis. Vocem Προμετρ ης retitaui, Ouuiri ct M Ssti omnes eam pro lacnt, et ipse ordo illi in MStia et pra inis editis adsignariis sere ostentet manuni auctoris. Nelliae enimi irile eis cere πυρομετρητης et liinc longe in se Hori or line eam collocare est edere Harpocrationem; Piod lanaei sit in execra i ii ta Frisici eillioris violentia. Si abniateria in foro vericli solita si e clietus fuit apud Asae- Nienses hic πυρομετρητὴς, isque ab Harpocratione ita notatus; ut i ille ἐλαιομετρε/υις. et simili uni mercii impraesecti= Inao εi non modo nυρους μετρεῖν, Sed etiam tiλλα σπέρματα suit et iis ossicium. Ciar non κριθομετρητῆς. alat σιτο αετρητ ις. ut σιτοφυλακας infra discimus. aut tali appellations suit distinctus 2 Hunc ait tena dici meiete se Coiulta tiran , qtria parat ut irin Ilic in lirile liabuit; liniae emptori tuis iit dein citra, qtiis dixit, aut tibi dixit Harpo orationΤ Προμετρητην igitur retinui . negligens minomina gentium a C temporiina PosteriorianI Grairimaticos. qui vocem ea in inato Spectarunt. Videliir moris filisse
in foro Attico, ut quum illuc frumenta apportarentur, iri mensuras ceram coniecta emerentur; 'uae Inens arae antea inspiciebantur ab certis holminibus P hlice illic positis, qui hias etiam certum irrito iri CriIn . Aut quoci verassianu In me do, potest in hoc verbo Consi- in Diuiligeo by Corale
367쪽
derari pratilentia Atheniensi urn, mi ibiis ita notuerant
οῆς δε λέγεται πρon. isti homini tarn sutili et stulto, ut Posset Vertere Latine Armm ante dicitιnr Pt OPin se feront, idque, ubi praemisit dicitur. mirificum verbo-Turn Stit Ore nil sic perini uitur grassara in traiicie iratis voci inis 2 Niliit profecto niti ius. Et res Clarix est. Sicli Stinguas εκ μετανορῶς ὁ ε λέγεται. Sequitur citatio lociali citius ait Onymi) Προπεπωκέναι παρῶ etc. Re in ipsa iri satis illii strariint vici docti. et praesertim nuper Valesius. clui etia ira videtur obsciuo hanc distinctionem voluisse. Iuum voculam di ponit post Verbum προπεπωκεναι. Mihi tarmen nihil Occurrit e vicientius, Piam apud Xer Ophon teni lib. VIM Κυρουπαιδ. Λαι επεὶ ἐδεύει πνηκεσαν, τὰ ἐκπω - ματα αυτoi, δ ελαβε παρὰ Λυρου. εκπιμπλὰς προυπινε καὶ ἐδωρεῖτο. Iil Piod tentavit Latine eloqui Suloni ita Apollitia iis lib. VII epist. 7 Selomitum barbaras P OMincias prvinantenr. In V. Προπύλαια illiae habet Harpocration de tena-POre, quo exotru Cta Sunt, et fabro aliisque. prosia emant Mei 1rsio lib. vi Atti c. lec t. cap. ult. tibi Mnesiclem architectiina clitoque firmat ex Pitit arctio. M S. tanten Mediceus in nostro auctoro te it Μνησικλtἱδου. Non Mi ησικλέους. Q alii etiam Superaus in citatione Demost lienis non habebat ῆρετο Σάτυρον, sed ηρετίσαντο Σάτ. In v. Προσπάλτιοι MS. liber exilibet πρόσπαλτος, non 113
In V. Mῖς τῆ πυλίδι Ἀρμῆς non duinta vi recedere ab serocia editoris Frisii exhibentis Φιλόχορος εν τῶ πέμ- πτω 'Arθίὁoς φησὶ περὶ τοὐ, quum Aldus et Maussa Cusyrii et exint ἐν τῆ πέμπτη 'A ναίων φησ. Ex qui inas Alclus mox quoque edidit gρζαuέν- , non gρξάμενοι, ut Maus
sacus et F risitis It ulla e lita causa. Et ferarii iei,cliti lena generis Coi versio est o innino nefas. cyrum sic et M Ssti hic t ab ea iit. Et tarn in v. Ameς qualia in V. Στρίμη idipsit in in ea deni eclitione Harpocrationis servetur; etsi
368쪽
faturis ille in elencho seraptoriam non verecundetur lν τωκέμπτω venditare. Iam quoci ad alteram rarii rationei. vocis 'Aθηναιων in 'Aτθίδος, annotari debet ab Harpocratione vocem 'Aτθίδος in his citationibus frequenter Onaitti solitam, tu videbis in utroque illo loco, Virile verastis mile fit hic quoque omissam Velle, praesertim Priam
μένων, ω praeter Aldum legit quoque M S. Mediceus et dicat Maussacus, ex quo Codice iIli1δ αρξάμενοι excita-xit. Sensus est. Philochoma Imro quinto, Atilienienses, acribit de Mercurio ad Portulam, pium incepissent
exstmere Pitaeelian, nOMem Archontes atatuam hanc ponentes inscripsemni. Interpositiones tales vocum interea, quae iungi debebant, facis auctor saepius, ut in V. Σοβol, ubi Μaussacias voluii Corrigere vulgatanaleetionem.
In eadem Voce non placuit mihi, quod vidi muta tum esse 'Aρξάμενοι πρῶτοι τειχίζειν τόνδ' ἄνέθηκαν , ubx antea lesehatur oἱ δ' ἄνέθηκαν: quod licet teiam ex Maussa ci appendice provenisse, tamen in eo et ab 114Μaussaeo et ab nuperra editore peccatiIm esse inde Patet, quod et contra MSStos libros ita agunt. et quod in talibus maluerant antiqui omitere accusata vum. Hinc vasina armoreo inscriptum apud Sponimn in Μiseoll. ΣΑΛ
In V. Πρυτανευοντα legiti1r ἐν δὲ δευτέρω Φιλιππικῶν πρυtανευόμενοι φησιν ἀντὶ του διοικουμενοι -ὶ διαστρεφόμενοι, tu sine haesitatione legunt editiones; nec nisi unus ille studiosi salinus Valesius intellexit, quid vitii subes et, monendo Videra nonum. non secundum ex Philippicis innui. Id sane est verissimum, quum nihil tale an secundo exstet. Ut liberetur igitur Harpocration, en tibi eum restitutum sibi ex optimo MS. Mediceo D δὲ ἔτέρω Φιλιππικῶ. A noscis gradum pravitatis innatae
huic loco, ita ut vestigia tamen veritatis retineret. Agrimaeis doctissime integratum locum et manum ipsam pulcherii ini Harpocrationis. Itane autem postrema Clara erunt. SI πρυrανευόμενοι intelligantur consiliis eura in- almetri et his verbis addetur tu eat. διοικουμενοι ει δια
369쪽
στρεφόμενοι Τ Exsecranda certe consilia et versiol'oirnon verbuni Aιοικιεῖν, ut verassinae valesius restituit. suo loco etiana de consiliis et instraicio consiliis explicuit 2 Foedissima profecto Frisiae Latina . In v. Πυανοψίαι MS. Medi Ceus non legebat τα πυανlaψια'-όλλωνι ἄγεσθαι, sed Omisso a Nicillo πυανεψίαν Απόλλ. In V. Πύγελα non citatur ab M S. i Mediceo Aυοίας 115ἐν τω υπἐρ Βακχίου , sed υπερ ' Εκβαχίου, tali Iam non
esset Eaderit Orittio, quae in Iriiuur in V. Kύπασσις et Σκυθικαὶ, εed cliversa.
In v. Πύθια, ut edidit Maussa cus. vel Πυθαιέα, ut nuper Frisia, utririnque hoc vocabiit iam pro inepto ha
lbui . et testor mihi Incertius esse, unde tarn Iiugaces
cogitationes incle queant proficisci, quam illi scriberoεustinent sub persona Harpocrationis Hoc quomodo formetiιr a Dii mo. mihi incertum. Scio ista oriani a petita et recepta esse ex Melarsii Atti c. lec t. libro IV cap. I. Sed,tIaeso, ait Harpocrationi potuit incerta videri sormatio vocis Πυθαιέα, quum Stephanus eam sine haesitatione de lucat, quem ipse Meursius citat 7 An igitur Harpocration non aetitiat doctrinam Stepilani3 An Harispocrationi ignotus statuetur Apollo Pytha ensis Arpi vomitra 2 Etiam adeo celebrati motis reὶ apud Valesii ina 3 Non sane ignorata talia doctissimo Harpocrationi ausim supponere. Profecto ilissiciliiIs aliquo ci derivatum debetesso. de quo sic fatebitur Harpocration. Quod corio iiiiiis ex MSStis suis produlit ac servavit Alclus, et ideo
retiniit etiam ipse πυθαεία, non nυθαεῖα. tu falso citat Naussa cus. Iil eniim non tam laret Emoρον. si circia in flexus apponatur accentus. Requiritur ergo aliquid se rei nati litian 'et Prorsus Sin utare. Sed Inagis se nuper Isex Frrisia ostentat. qia una edit ἄπορον πῶς ἀν τουτο ἐσχημάτισται ζ hoc enina verbum credo voluit. Unde ista 2
nempe ab eo cle na Meursio. Nam Aldus dederat όπορων πῶς ἀπο τούτου, Maussa cus aliquid inceperat in prata avo Ce ἄπορον πως gno τουτου : neC ab his abeunt MSSti.
Itaque totum id Ox Frisia debetur illi regioni. Adiuva
scriptas voces molliter reponendo ἄπορον πῶς ἀπο πρω- 116 τοτυπου ἐσχημ. Monstrosa Si ni Posteriora. non enim nύθια festum, sed Mollinem Cossent e πυθαιέα Taesenta e Grammaticias Dotitit. Ergone Grammaticiis repraesentat et Deos et sestat Gedo in Frisia: et magnam laticlenal Sed sensus erat Harpocrationis, Etenina non,
ut patet ex iis q/ιae apposuit Grammaticus, appellas it
370쪽
festum Pythia, sed Puthiumr Apollinen . Nam et πυ-
θαιέα Ἀπόλλωνα in Harpocratione non novi in iis . nisi ex cultu Frisiae. Alii ut tarnen intelligiti ir ac dicitur ali Uarpocratione ; nempe ex iis, Piae ab Di l vino appo nuntii r. sive ea sint ipsa verba istius Graiiarnatici. si vocitatio longior loci ex Imperi te, ait apparere non inrita ab Hyperuia ipsit ira sest una, timo id vulmo Pythia appelletur, sed ipsum Apollinem, quem alias Pythium non ii-nent. Ita Ie in quaestione est, quem ait modum aliis vocatii in Axόλλωνα πύθιον ut Bic una tari ea voX non
debeat) Hyperides dixerat πυθαεία. In v. Πύλαι citatur 'Αριaτοτίνης ἐν ταῖς δευτέραις
Θεσμοφοριαζούσαις. ut Matelena edidit Maussa cus. et ait, secutiti eius ex Frasia, qtiurn Aldus tantu In daret:ἐν ταῖς Θεσμοφοριαζούσαις. An Ha hic edidit non a isequens doctrin.lnI scripturae, quae exstabat in MSStis 2 At Maussa cus non tacula. quid in manuscriptis reperisset, idque sic explanavit, non rNinori spe boni eventiis. Via ira in V. ' ρου εucoesserat illi, quuiu ab Harpocratione supponit citari Mένανδρον ἐν δευτερα 'Eπικλήρω. Ita enini et alia sabularum argum ei ita suisse re P Et ita Constat. et singulatim Θεσμοφοριαγυσας geminas emtilite ipse annotavit. Quid tamen 2 MS. Mediccus non habet iu mala si θεσμοφ. sed oria isso articulo ἐν δευτέρα Οεσμοφορiαγυ- 117σαις. Vix scio, quid dicam. Videtur id nimis doctum
fui es e. quana ut concoqucrent. At Harpocration subinis tellexit vocem κωμωδία. Tu Vide, qui memineris eundem in Voce Hiακας notare ενικῶς τε καὶ πληθυντικῶς τριακάδα και τριακάδας την ημέραν κciλῶν.
In v. Πώμαλα veila a sunt ῆτοι παρέλκει. η ἐν συνηθεία λεγόμενον, ut quidem Vulgo est eclit irati. Sed cur non παρέλκον. ut respondeat alteri participio 8 Certo ita oportuit legi, et Pilla ira exstat in MS. Medice O. Posterio sunt mera Harpocrationis. Plibus sic utitur in V. A.υ- κληρος, Λιαγράψαντος, et εael tua, quum clicat ἐν βίω λέγt-sθαι in V. 'Aνεσκευάσατο, 'Εαι κόθνης. Et tamen idem
ille II Stus pro iis legit η ἐσtὶν ἐν ποσοῖς λεrόμενον πώμαλαώντὶ του μάλα. Quo id non satis ait sequor. Cacterum no ix est Condonandum Maus sacO, quod quia Suillas dixit ira omelitiina Ariast Oplianis esse ex Cocalo, idcirco non id molio iudicaverit monet ritum. sed IIarpocrationi ii nimiserit ἐν Κωκάλω. Contra quam Harpocration voluit, Cuius
stileni docet witio Alcli, sitie it tibio retenturi, si in libras
veteribus clepi et Ierulisset, etiam ipso Maussa co allega -