Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

321쪽

IAMB0s, RAPIII. γίγνεται θνητοῖς, οκοίην Ζευς ἐπ' ἡμέρην ἄγρ, 552και φρονε υσι τοῖ', ὁκοίοις ἐγκυρέωσιν εργμασιν.

n γὰρ ως ἐμοὶ γένοιτο χεῖρα Νεοβουλης θιγεῖν.

Και πεσεῖν δρήστην επ' ἀσκὰν κἀπι γαστρὶ γαστέρα προσβαλεῖν μηρούς τε μηροῖς.

υμβλακον, καὶ πού τιν ἄλλον ῆδ' ἄτη κιχήσατο.

versum cuin D. se , et sane videntur haec cohaerere, sed non contintioso excipiunt.

322쪽

μημάτων ἄελπτον ουδεν ἐστιν Ουδ' ἀπώμotou, οὐδε θαυμάσιον, επειδη Ζευς πατηρ υλυμπίωνεκ μεσημβρίης εθηκε νύκτ ἀποκρύψας φάος 553ηλίου λάμποντος ' λυγρὸν δ ηλθ επ' ανθρωπους δεος. 5 εκ δε τοὐ και πιστὰ πάντα καπίελπτα γίγνεται ἀνδράσιν μηδεις εθ' υμῶν εἰσορῶν θαυμαζέτω, μηδ' oταν δελφῖσι θῆρες ἀνταμείψωνται νομόνενάλιον καί σφιν θαλάσσης ηχέεντα κύματα φίλτερ' ηπείρου γένηται, τοῖσι δ ἡδὐ ηνδρος.

Κλόθ' ἄναξ Ηφαιστε καί μοι σύμμαχος γουνουμένωιλαος γενου, χαρίζευ δ' οιάπερ χαρίζεαι.

Aυτὸς ἐξάρχων προς αυλὸν Λέσβιον παιήονα.

323쪽

Ως Λιωνυσοι ανακτος καλον ἐξάρξαι μέλος οἶδα διθυραμβον, οἴνω συγκεραυνωθεὶς φρένας.

. . . mλλὸν δε πίνων και χαλίκρητον μέθυ, ουτε τῖμον εἰσενεγκών

5 εἰς ἀναιδίην.

Fr. 77. Athon. XIV 628 Λ: Φιλόχορος δε φησιν , ῶς οἴ παλαιοὶ σπένδοντες οὐκ αεὶ διθυραμβουσιν, ἀλλ' ο ταν σπἐνδωσι, τον μεν Βιόνυσον ἐν οἴνω καὶ μέθη, τον δε Απόλλωνα μεθ' ησυχίας καὶ τάξεως

σοιο. Hospicit, ut Meinckio videtur, Callina. D. 223: του τε μεθυπλῆγος φροίμιον 'Ἀντιλόχου, ubi 'Aρ χ ιλόχ o v si ierit corrigendum. Fr. 78. Atlion. I 7 P: πτι περὶ Περικλεους φησιν 'Αρχίλοχος ο Πάριος ποιητὴς ως ακλζτου ἐπεισπ αίοντος εἰς τὰ συμπόσια Μυκον ίων δίκη πι δοκουσι δ' οἱ νυκόνιοι διὰ τὰ πίνεσθαι καὶ λυπρὰν νῆσον οἰκεῖν ἐπι γλισχρότητι καὶ πλεονεξία διαβάλλεσθαι ' τονγovν γλίσχρον 'Iσχόμαχον Αρατῖνος Μυκόνιον καλεῖ ' πῶς δν Ἱσroμάχου γεγονώς μυκονιου φιλόδωρος ῖν εἴης. Iam ea, quae Stil sequuntur,iton Gatini, sed alius cornici osse videntur.) Ἀγαθὼς πρὰς ἀγαθους ἄνδρας εστιασομενος ηκοπι κοινὰ γὰρ τὰ τῶν φίλων. Πολλὰ ν δε πίνων καὶ χαλίκρ qτον μεθυων Ουτε sita BCD, ουτ' ἔτι Γ, Ουτε τι Ι ὶ

τε καὶ φρένας παρήγαγεν εἰς αναίδειαν Ἀρχίλοrος φησίν.Itaqlio lineo novissimiι oinnia Ionici itiniboemiplii furit: illic respicit Eustath. Il. 1148, 38: μή τινα τῖμον εἰσενεγκών, εἰπεῖν κατ' Αρxίλοχον, αλλὰ δηλονοτι ασυμβολον δεῖπνον. καὶ ὐστιν ὁ τῖμος κατὰ τὰ ωνὴ δνος κἀ rολὴ χολος. I leni innaon parii in Sibi constat, sitimi leni p. 563, 27: τιμὴ τ*ος παρὰ τῆ κωμωδία το τίμημα ad te ib. 1222. 28 ot

Philonio. qui vicitur, p. 105l eorto noti ni autem irin est hoc testimonio, ut priores versus Archilocho nhlai dices. - V. 1. μέθυ Casanhonus, libri μεθυων. - U. 2. εἰσενεγκών scripsi, legebati II' εἰσήνεγκας. - V. 3. Oυδε, CaRaubonus Oυτε. - υφ' ημῶν a dieci, Me in eice scripsit κλνθεὶς . ἡλ- θες ο ια δὴ φιλος ω ίλοις. - V. 4. 4 nil didit 1 orson. - V. 5. ἀναιδίην Dirutors, libri ut videtur αναίδειαν vel ἀναιδείην. Cum antea laneo a Iopodos retulissem, ut trimetra cum dimotris iambicis essent consociati, nine Porson uni secutus in tetram tros radii emi: illo auteni partim ni iter

constituit, scripsit en ini v. 2ot 3: ἐσθίων θ' ίν οὐτε τῖμον ου τιν' εἰσενήνοχας, ουτε μὴν κληθεὶς ἐς Ἱμῶς ηλθες κτλ. - Iani quae Atlieria eiis ab initio clieit: περὶ Περικλέους ῶς ἀκλήτου ἐπεισπαίοντος εἰς τὰ συμποσια Μυκονίων δίκην, de liis ainbigi potest: poterat eni in ipse

Alliennous provectio illo si illibito sontentiam versuti in Archilocli tot uni, si os aut, ioin, illustrare: sed veri si in ili is videtur, litico procine ex Arctii loclii isto iii inlio potita osse. ut Arelia Ioclii mili su grRII ninti us pro-vo i liiiim illii id explanavelit: neolo int non ipsa iambo: rapiti veri a cle-

324쪽

Ἐρασμονίδο χαρίλαε, χρῆμα τοι γελοῖον ἐρέω, πολὐ φίλταθ' εταίρων, τέρψεαι δ' ἀκουων.

Φιλέειν στυγνόν περ ἐόντα μqδε διαλέγεσθαι.

στων δ' οἱ μεν κατόπισθεν ἐσαν, οι δε πολλοί.

Aημητρί τε χεῖρας ἀνεξων.

Roripsit, sed omitio nona Conformavit ii l exein plii in comici P ictae, qia Odservavit Sit illas v. Mυκώνιος γείτων, tibi est: καὶ παροιμία Μυκονίων δίκην ἐπειοπίπαικεν εἰς τὰ συμπόσια Arelial irais soletasse scripserint:

αλλα σ' η γαστὴρ νόον τε καὶ φρένας παρήγαγεν εἰς ἀναιδίην ἀκλητὶ δ εὐρο μυκονίων δίκ η ν

Fr. 79. 80. 81. 82. Hopli aestio 47: πρῶτος δ' Αρχίλοχος ἐχρήσατο τω μεγέθει τουτω εν το ῖς τετραμέτροις προτάξας α τὰ του ἰθυφαλλικοὐ IN γὰρ Ἐφασμονίδη χαρίλαε od. Flor. Xαρίχας) . . . Uήμητρί τε χεῖρας ἀνέξων . . . ἐρέω πολῶ φίλταθ' εταίρων Α πολυφίλταθ' ' καὶ πάλιν φιλέειν στυγνόν περ ἐόντα. Et auctius illo in 83: Πρῶτος δε καὶ τούτοις Αρrίλοιος κέχρητοι . . . 'Eρασμονίδη Ταρίλαε, zρθμήτοι γελοων. . . Aστῶν δ' Οι μὲν κατόπισθεν ησαν, Οἴ Λε πολλοί. et 86: ῶσπερ Αρχίλοχος εν τῶ Ἐρασμονίδη Fl BH Ἐρμονίδη ρίλαε et 87: ῶς παρ' Αρχιλόχω ' Aστῶν δ' οἱ μὲν κατόπισθεν. et ibi. i. r 'Υπονοήσειε δ' ἄν τις καὶ τρίτην διαφορὰν εἶναι τῶ Αρχιλόχω προς τους μετ' αυτόν, καθ' ἐν ἀναπαίσtω δοκεῖ τῶ πρώtω χρῆσθαι, kρἐ Ο πολὐ φίλταθ' εταίρων, τέρφεαι δ' άκουων. Φιλέειν στυγνόν περ ἐόντα μηδὲ διαλέγεσθαι.

τετραμέτροις ρίλαν PVL χειρίλανὶ εἰς τὰ ὁμοια διαβέβληκεν, ώς

325쪽

Aυστηνος εγκειμαι πόθωαψυχος, χαλεπῆσι θεῶν οδυνθειν εκητι πεπαρμένος δι οστων.

Mλλά μ' c, λυσιμελής, ώ 'ταῖρε , δάμναται πόθος.

Aἶνός τις ανθρώπων οδε , 555

Fr. 83. Granant. Hanilnargensis, citius A aginentiani odi ilit 'Vel chei

Opiise. ΙV50 Mus. Illion. X 256ὶ, Selineide viii in Philol. X 350: τὰ παρὰ τῆ γραφῆ διαφορουμενα ' εἰσὶ ταὐτα ἀργειφόντης' καὶ etυρος ἐν τηρήσας μέγαν ἀργυφαπι ἀργιφόντα ' εἰκελος ἀστεροπῆ καὶ το ἴκελος. δπόλεια ἐμαυτόν εἰς απώλειαν οἰχήσομαι πλατωπι θάλεια ' καὶ ἐν θαλίη γεγώ-

326쪽

ως αδε' ἀλώπηξ καἰετος ξυνωνίην

- 87. Oρῆς ῖν' εστ' ἔκεῖνος υφηλος πάγος τρηχυς τε καὶ παλίγκοτος, εν τῶ κάθημαι σην ἐλαφρίζων μάχην.

AZ Zευ, πάτερ Ζευ, σὸν μεν ουρανοί κράτος,

227 Α ἀλλ' ἡ μὲν μῆθός ἐστι παλαιός, εφήρμοσας δὲ αυτὰν σὰ πράγμασιν ετέροις' δπερ ο ιμαι ποιειν εἰωθΠσιν οἱ τῆ τροπικῆ νρ-sνοι τῶν νοημάτων κατασκευῆ. πολυς δε ἐν τούτοις ὁ Πάριός εστι ποιητῆς. Atque alitat etiani vestigin sabulamini supersunt, voliit D. 39 Βοῶς εστιν ἡμῖν κτλ. sit initae specie in resori, si vo Aesop. 23 95 eil. II iit in in sive anani

contuleris, et D. 13I: χολὴν γὰρ Ουκ ἔχεις ἐφ' ῆπατι, uiri vide civiae dixi.Fri 87. Atticus a p. Euseb. Praep. XV. XV 795 A: Uρας . .. εν τ ῶκάθηται σ.ἐλ. μάχηW ἐπι τοὐτον τόν υφηλὰν πάγον τὰ δριμὴ καὶ πανοὐργον ἐκεῖνο θρρίον ἀνελθε ν αδύνατο ῖνα δὲ εἰς ταυτὰ ω Γλθη τοῖς ἀετοὐ γεννήμασιν ἀλώποξ, η τύχη τινὶ δει χρησαμένους ἐκείνους πονηρῶ καταπεσεῖν εἰς γην τῶν οικείων αυτοῖς φθαρέντων. ῖ τύσασαναυτήν, ἁ μὴ πέφυκε φύειν, λαιψηρὰ κυκλῶσαι πτερὰ illo Euripi lis potitis osso vi dotii r), καὶ Ουτως αρθεῖσαν εκ γης ἀναπτέσθαι πρὰς τὀν υψhλὰν πάγον. εως δ' εκάτερον ἐπὶ τῆς οἰκείας μένει τάξεως, ουκἐ νι κοινωνία τοῖς γῆς πρός τὰ ουρανοὐ θρέμματα. Arehilocho vindieavit

327쪽

συ δ' ἔργ' ἔπ' ἀνθρώπων ὁρῆς λεωργα καὶ θεμιστά, σοὶ δε θηρίωνυβρις τε καὶ δίκη μέλει

' ω τιν' υμῖν αἶνον, ω Κηρυκίδη ἀχνυμένη σκυταλη πίθηκος 9ει θηρίων αποκριθείς μουνος αν ἐσχατιήν 5 τω δ' αρ' ἀλώπηξ κερδαλέη συνηντετο

πυκνὸν εχουσα νόον.Εv. XIII 687, tibi ἐπ' ἀνθρώπους ὁρῶς sic codd., villeo ρεῖς, irile Selinei lexviii ὁρεῖςὶ λεωργὰ τε καὶ ἀθέαιστα. - V. 2. ἐπ' ἀνθρώπων δρας

seripsi cuni Solineide vino, Stol, . in ' ουρανίων και ἀνθρώπων ὁρῶς. V. 3. καὶ θεμιστῶ Liobol, np. Stob. Λ κἀθέμιστας, οἱ δε θ., II καὶ θε - μιτας οἱ, Canter καθέμιτας. Fr. 89. Anii non. 6: καὶ πάλιν ὀταν λέγη Αρχίλοχος ' ἐρέω . . . Gκυτάλη. εἰτ επιφέρει ' Πίθηκος ηει κτλ. Videtur nitiem nillil inter V. 2ot 3 omissurii esse. Endoin Crain. An. Par. III 371, 13. Apostol. Praes., et v. 2-6 Εust. 1769, t. - V. I. Eqρυκίδη ambiguia in utriani sit notnen proprium, lin geritis suisI. Pliot. Ληρυκίδαι γένος Αθῆνησιν, nec diversa origo no ininis Kηρουχίδαι, clitae Milesia sitit gens, vid. Hesycli. , undonimio appellativum. Celemini inani. An. Apost. κηρυδίκη, ut fortasso lilii ut qui inteat; possis live resem e Lucian. Pseudoi. c. 2: Προς α μοι δοκεῖ οὐδ' ῖν ὁ 'Aρχίλοχος αυτὰς διαρκέσαι προσπαρακαλέσας καὶ τον Σιμωνίδην καὶ τον Iππώνακτα συμποιεῖν μετ' αὐτos κῶ ν εω τι των προGόντων σοι κακῶν Ουτως συ γε παῖδας απέφηνας. ἐν πάση βδελυρία

serapsorat Apollonitis Rlioditis Atlion. X 45I D) ot Aristoplianos Byzantius lib. III 85, Ε), o quoruin lilia is vel ox scitoliis in Archilocliuin potita vision tur, clune niteri Diii iam geliol. - V. 3. θηρίων ἀποκριθείς Cmin. θηρίον ὐποκριθείς. - U. 5 Et si affert El. Gud. 19, 23 cormiptos. - αρ', ἄρ'

cit Plato Rop. II 365 C, es. otiani Dio Clirys. Or. LXXIV T. II 745. Α - lian. His t. An. VI 64. Basilii is de leg. gent. II p. 183. Initium hulias

narrationis videtur in prirnis convenire euin falaula Aesopia de sint in otvulpe, miavi Isalirius paucis illustravit, ubi Rinita Di IulRx nravior una suora ni Dion unienta iactat: uitinia recto Hiis lilii una lineo composuisse largior; at i loni Archiloclius vel in eodem carmine vel in ullo iiiod quillonicos loni nutrieros ostentabatin oniirravit fabulam do simia regi uiti digni- titio in ran Cla, se vulpeculae si iiudibris irretita, vid. Fab. Aes. 29 44 ed II alni. ct novar. stib. Bubrii syllogon 23 ed. I civis. Hanc sinini salbulam

328쪽

. AIT Pόπτρω ἐρειδόμενον.

ni M. 437 Isὶ: περιέρχονται δε ἄλλως βροτῶν εἰδωλα καμόντων, σιόδου κοτῆνες, Ἀρχιλόχου π ίθηκοι, δυο μορφὰς εχοντες ἀντὶ τριο ν

vid. Hesycli. Μυστόνον ' παγίς. nam potuit thoc vocabulo etiarn do maiore ite cipitia uti.

329쪽

δολοφρονέουσα χειρί, τητέρ/ὶ δε πυρ.

Πάτερ Λυκάμβα, ποῖον εφράσω τόδε; τίς σὰς παρήειρε φρένας; ας τὁ πρι ν λ ρήρεισθα νυν δὲ δη πολύς

αστοῖσι φαίνεαι γέλως.95.

TQ ἄρα δαιμων καὶ τεου χολούμενος;

Oρκου δ' ἐνοσφίσθης μέγαν

ἄλας τε καὶ τράπεζαν. . . . . 93. Ulii tareli. vit. IJeniet r. e. 35: οὐ μήν, αλλὰ ἡ τύχq καθάπερῆ παρ' Αρrι λόχω γυνὴ Τῆ με νῖδωρ . . . τ ῶν ὁ ε τ έρ y π υ ρ lilii x

330쪽

κήλωνος ἐπλήμμυρεν ὀτρυγηφάγου.

Φαινόμενον κακὀν οἴκαδ' ἄγεσθαι. κλήρhς ἐστὶν ῆ Ελλήνων καὶ βαρβάρων ἱστορία τοιουτων παραδειrui

Πριηνέος pro πριηνέως) Rήλωνος ἐπλήμυρον οτρυγηφάγου. Non recto

Servavit, quoil quide in si e constituit: h δέ οἱ σάθη οση et ' ονου κήλω- νος ὀτρυγηφάγου. in quimus h δέ οἱ σάθη recte emerulavit: at stant litie ili utili in conitin gerula et ex Epo lis petitia, iurisio h δέ οἱ σάθη ἄσείτ' ἔνου Πριηνέος κ. ἐπλημμυρεν ὀτρ. scripsi, nisi Uῖ δέ οἱ σάθαι. . . επλήμμυρον Ρrne sera S. - V. 3. ὀτρυγηφάγo v tuetiir otiani PMt 355, 24. Schol. II. ν 291, sud nnitiin loetionem suppeditat PIosycli .: ἀτρυγηφάγου, πολυφάγο τρυγ' γὰρ Ο Uqμητριακὰς καρπός. Idoin tamen etiam ὀτρυγηφάγου agnoscit. Λddo donique Elist. Il. 1003, 16: ώς δηλοῖ τό αδηφάγου κήλωνος ὁ τρυγηφάγου. Periture El. Gud. 92, iii Aκωλώνος, ὁ τρυγ ηφάγου περιττευοντος του ο, ὼς καὶ ὀκρυόεις

Κυλλοι ου δίωντο ' ο δὲ ποιητὴς παρὰ τὰ κύλον. καὶ Αττικῶς ' καὶ τῶν ἀκύλων καὶ τῶν βαλάνωπι iiDi Αυλοι ου δίζοντο scribendum. Fr. 98. II eplinost. 38: καὶ τὰ τετράμετρον καταληκτικὸν εἰς δισύλλαβον, ω πρῶτος μεν ἐχρήσατο Ἀρ χίλο χος ἐν ἐπωδοῖς Φαινόμε

νον κτλ. cf. Schol. Hepti. 176.