장음표시 사용
331쪽
Zευ πάτερ, γάμον μεν ουκ ἐδαισάμην.
Oυκέθ' ὁμῶς θάλλεις απαλον χρόα κάρφεται γὰρ ξδη
Tοῖος γὰρ φιλότητος ἐρως υπο καρδίην ἐλυσθείς πολλὴν κατ' ἀχλὐν Ομμάτων ἔχευεν κλέψας ἐκ στηθέων ἀπαλὰς φρένας.
. 100. Ηπliaest. 35: IN καλούμενον ἰθν φαλλικόν, ω πρῶτος Ἀρχίλοχος κέχρηται, συζευξας αυτφ δακτυλικὰν τετράμετρον, δευτως' οὐκέθ' κτλ. ubi FB H θάλλης, Ε θάλεις, Nan. θα χλοις. omnes ῖμως, Miod correxit Ismi Ii k. - κάρφεται, Mitsclierlicii corii. κάρφεαι. Repetitur versiis it . 40 ubi oμως) ot 88 sit hi oμως . Priorem parto in asseri Schol. Huni. 176, posteriore ni 174. Aildo Attil. Fort. 356: o Qitaria vioque ilicolos nil oxeni plum Arelii loelii saeta δοκε τομος αλλοις απολλων. et ib.r , , fient solidi lieroici . . . oυκ εθομε αλλοις απολλων Ιερσα φοιβος απολλων. - Εlnifiei iis cum laoc versu coniunxit se. 116. Fr. 101. Athon. VII 299 Λ: Uμηρου εἰπόντος II. φ 353ὶ τε ι - ρο ντ ἐγχέλυές τε και ἰχθύες α κολούθως ἐποίησε και 'Αρχίλοχος ' Πολλὰς κτi. Haiul dubio ex eodem carinino potitiis est versus. Fr. 102. Soliol. Arati 1009: Aιακινουσι γὰρ τὰς πτέρυγας οὐ τοι κόρακες) υτ ηδονῆς την κοίτην καταλαβόντες, ξ την ἐκ τοὐ ἀέρος ἰκμάδα διατινάσσοντες ' καὶ παρ' Αρχιλόχω ' vφ' ηδονῆς σαλευομένη κ . Scripsi σαλευμένq, qtio 1 etiarn Mein Ica coniecit.. 1 r. 103. Stob. mori I. LXIV 1i: Ἀρχιλόrου' Toως κτλ. - V. 1. ἐλυσθείς, Hermi nnn coni. εχirθείς. - V. 3. ἐκ AB Vin I. Gesu. m. , vulgo ἐν. - ῶπαλὰς, ἀταλὰς Moino Ico. Est ut videtur, ex eodem carinine, UIOD. 98. 99. 100.
332쪽
ῶς σεσέλλισαι Κατ' Αἰσrίνην κεκομμέν' ἐδη πολλάκις. - A l liou Aichiloclii onranon roso roncitis Aristi l. II 380: οὐ τοίνυν οὐδ' Αρχίλοχος . . . τοῖς ἀρίστους τῶν Ἐλλήνων καὶ τοὐς ἐνδοξοτάτους ἔλεγε κακῶς, ἀλλὰ Λυκάμβην καὶ Xειδὰν i Meino to coniecit Φεῖδον, emo Xαρίλαον καὶ τὰν δεῖνα τὰν μάντιν, καὶ τὰν Περικλέα τὰν καν αυτόν, οὐ τὰν πάνυ, καὶ τοιούτους ἀνθρώπους ἔλεγε κακῶς.Fr. 106. Atlion. IX 388 F: Tos δε ονόματος αυτῶν περδίκων ἔνιοι συσtέλλουσι την μέσην συλλαβην, ὼς ιυρχίλ οχος ' Πτώσσου -
334쪽
IIεν τῆκοντ ἀνδρῶν λίπε Κοίρανον ζ πιος Ποσειδῶν.. 115. Και βῆσσας ορέων δυσπαιπάλους, οἷος θν επ' ηβης.
υγμος κακῶν δε γῆραος καθαιρεῖ.
στίχον ' φησὶ δε καὶ Ιων Ο τραγικος . . . λέγεται δε η παροιμία επὶτων πανουργοtάrων. vid. iiii iiii ei pi'. et l'. ii oeui. r. li 12S. Utitiir Iloculi su eii iiii luii l. ile sollert. a iiiiii. c. lii, ii ut si ilasse ipsi iis Ai lii loclii est, ut eiu leget nititi', ut opitioi', ut uitii iii Ilonii diri Margite.
γὰρ ῶν το γένος εν Βυζαντίω δελφίνων βόλον ἐνσχεθέντων σαγήνν καὶ κινδυνευόντων κατακοπῆναι πριάμενος μεθῆκε πάντας. υλίγον δεὐστερον ἔπλει πεντqκόντορον ' ων, ὼς φασι , λyστῶν ἄνδρας ἄγουσαν. Ἐν δε τω μεταξὐ Νάξου καὶ Πώρου πορθμῶ τῆς νεὼς ανατραπείσης και τῶν αλλων διαφθαρέντων, ε κεῖνον λέγουσι δελφῖνος ὐποδραμόντος αὐtῶ καὶ ἀνακουφίζοντος ἐξενεχθῆναι τῆς Σικύνθου κίνου Reis koi
335쪽
119. Tήνελλα. Καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ, Ἀράκλεες,αυτός τε και γόλαος αἰχμητὰ δυο.
τρος ὐμνον pertinet liniui dii lito nil fr. 120): εαυτῶ τοὐτον ἐπιπεφωνηκέναι. Arclivo dii vori,a eodein nio lo serotiι niseri soliol. Arist. Auli atrii. 1230. so i pio δs ex illaci δύο, et plano sic Tactg. Chil. 1 690, Stii l. v. τήνελλα iubi δυω). Respicit liuo schol. Pind. Notii. III 1, cui Eἰirinen καλλίνικος dicitiir, illiod fortasso ex ipso Pittilaro di ictuin, Milol. IX v. 1 dicit: τὰ μεν 'Ἀρχιλόχου μέλος φωνῆενυλυμπία καλλίνικος ὁ τριπλόος κεχλαδὼς ἄρκεσε, ubi in solioliis inulta ex diversis coinnie Iitariis servata fiunt. quao liau i din minin inter se congriIunt. Eluasloy si Iocum constituit:
καλλίνικε χαῖρ' ἄμαξ Ἐράκλεες αυτός τε κἰόλαος, αἰχμητἀ δύω,
τήνελλα καλλίνικε. Sed liuio favet tantum soliol. Pind. g 6 ἡ δε ἀρrὴ του μέλους ἐστίν 'Ω καλλίνικε χαῖς' ἄναξ Βράκλεες , colori omnes ω ignorant, nisi ProdΛrist. Echol. utraImque loerina interpolavit Dindorfitis ; quare satilis dii xi sequi soliol. Pind. ε 3 sex eod. W1λ qiii. dicit: τὀ δε ὁ χον ουτω Tήνελλα καλλίνικε χαῖρε αναξ Ἀράκλεις αὐτ . τε και Ι. αἰIμ τὰ δυο ' τήνελλα καλλίνικε r. ἄ. Ηράκλεις. Tριπλόον δε διὰ τοὐτο ειπεν, ἐπειδὴ τρίτον potius τοις) ελέγετο τομο τὰ κομματιον τοῖς νικῶσιν κτλ.
l 'rior igitur versiis, qui saepius viilotiir I epetitus esse, est a ephaliis imino ter, quona Voeant metrici, vid. fr. 99. Afferi vorsus otia in gehol.
g 4 us pio ad αἰχματὰ δύω s sic enini exhibet, seii Va2 αἰχμητὰ δύο δ g5 nihil dicit, nisi μὴ παρόντος δε αυλητos εἴς τῶν εταίρων ἀνακρουόμενος ἔλεγs ' Tήνελλα καλλίνικε. Sed nec ii miti ias fi 2: O Ἀρχίλοχος . . . ελbῶν εἰς. 'Oλυμπίαν. θελῆσας υμνον ἀναβαλέσθαι εἰς Ηρακλέα ἐν τῶ 'Oλυμπία , ' ἀπορήσας κιθαρωδοὐ διώ τινος λέξεως μιμ ήσασθαι τον ρυθμὸν καὶ τὰν ηχον τῆς κιθάρας πεχείρησε ' συντάξας ουν τὰ κομματιον τήνελλα, Ουτω και τὰ εξῆς ανεβαλ-λετο, και αὐτὰς μεν τὰν ηχον τῆς κιθάρας υποκρινόμενος ζλεγεν ἐν μέσω τω χορῶ τὰ τήνελλα, ὁ δε χορὰς τα ἐπιaotπα, olai ' Καλλίνικεχα-ε ἄναξ 'Πράκλεις, καὶ εἴ τι ἔτερον, οἱον' Αυτός τε και I. αἰχματὰ δύο, Tήνελλα. 'Εκ τούτου τολοιπὴν οἱ ἄποροὐντες κιθαρωδῶν τούτωτρο κόμματι ἐrρῶντο, τὀ Tήνελλα τρίτον log. τρὶς) αὐτὰ ἐπιφωνοὐν - τες. Denique fi 5: τὀ μεν Ἀρχιλόχου μέλος, δ τοῖς νικῶσι τὰ Uλύμπια ἐπήδετο, ην τρίστροφον, κοινῶς δυνάμενον ἄρμόζειν ἐπὶ παντὸς νικη- Εὀρου διὰ τὰ και τῆς πράξεως αυτῆς ψιλὸν ἔχειν τὰν λόγον μήτε δεο νομα μήτε ἰδίωμα αγωνίσματος. ἐφυμνίφ δε κατεχρῶντο τουτω Tήνελλα καλλίνικε .... τὰ δε τριπλόος, ὁτι τρὶς ἐπεκελάδουν τὰ Λαλλί-
336쪽
Aήμητρος αγνῆς καὶ κόρης την πανῆγυριν σεβων. 563
αναλαμβάνεται liticus ilio ex Aristaretii coin menturio Petitii ci iiii io,
vii l. soli. ol. IX v. an 'Eρατοσθένης δέ φησι μὴ ἐπινίκιον εἶναι το Αρχιλόχου μέλος, ἀλλ' υ μ ν ον ε ἰς Η ρ α κ λ έ α, τριπλόον δὲ Ου διῶ εὐ ἐκ τριῶν στροφῶν συγκεῖσθαι, ἀλλα διὰ τὼ τρὶς ἐφυμνιάζεσθαι το Καλλίνικε. Περὶ δε τos tήνελλα Κρατοσί ίνης φησίν, ὀτι, οτε ὀ αυλητὴς η ὁ κιθαριστὴς μὴ παρῆν, ὁ ἔξαρχος αυτὰ αεταλαρῶν ἔλεγεν ἔξω τουμέλους, ο δε των κωμαστῶν χορὰς επέβαλε το Καλλινικε, καὶ Ουtω συνειρόμενον γέγονε τὰ Τήνελλα καλλίνικε. N δε αρχὴ τοὐ μέλους ἐστί Ω Καλλίνικε rαῖρ' ἄνα 'φάκλεες. Haeo intor se conelii aro difficito:
tum Emitosilienes dieat ter repetitum esse epitymniurn λαλλίνικε , olim suspicat is stilii fuisso Itane germanana formarii liuitis cantilenae:
Ω καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ. Ἐράκλεες. τήνελλα. καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ' Ηράκλεες αυτός τε καὶ 'Iόλαος αἰχμητὰ δυο. τήνελλα. καλλίνικε χαῖρ' αναξ, ρακλεες. Sed nilne probat, ilius pitto tale in suisse cantilenana: Tμελλα ' καλλίνικε. ω καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ηράκλεες ,τήνελλα ' καλλίνικε αυτος τε καὶ πόλαος, αἰχμητά δύο τήνελλα ' καλλίνικε. α, καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Βρακλεες.
piae a scholiastis in broviiis coii tracta osse non rni minit ne Ri inuiter constituit etiani Leutfolia iis Pli Hol. XI 731, nisi qii oti non recto trina train novissi iniim albiecit: nam sunt tres Stropliae Miloria in versuurn. Contra Rossbacti Motr. II 272 oninia tu uniim stropliam redegit:
νελλα καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ηράκλεες αυτός τε καὶ Ἱόλαος, αἰχμητὰ δυο.Fr. 120. Hopli Rost. 94: υλλο ἀσυνάρτητον Ομοίως κατὰ τὴν πρώ-τhναντιπάθειαν ἐξ ἰαμβικου διμέτρου ἀκαταλῆκτου καὶ τροχαῖκοὐ εφθημιμερους, τοὐ καλουμενου Ευριπιδείου. οἱον τὰ ἐν τοῖς ἀ ναφερομ ε- νοις εἰς Ἀρχίλοχον Ῥοβάκχοις' Uήμητρος κτλ.
337쪽
338쪽
. . 'Aμυδρὴν χοιράδ' ἐξαλευμενος.
. . Θάσον δε τθν τρισοιζύρην πόλιν.
. . Προτείνω χεῖρα καὶ προῖσσομαι.
Dunt Ors τρίσοιζυς corriglint, utorque Aescthyli ii Onion solvuntes. - Est utito in lioe si . lini ut diit io ex eodo in carmine, ex quo D. 19 Petilliin: sortiisse vorsus siu redintegrandus: Θασον δε κλαίω την τρισοιζυρην πολιν.
339쪽
- γαρ ona. B. Hae e linius il illio ait apologet alicuitis ii arrationem portinent. O lini existimavi ilo etini elo licta osse. os. tab. Aps p. 180 e l.
GOὐτον καταφρονησεως η χθον, ωστε καὶ χαλιωους α Σὴ περιθέντες πώ1σὶν ἐλαυνειω δεδωκαsis. Noe tamen liniae tamalani enarravisse videtur Arctilloelius, sod potius 183, tibi olophri s ot cana lus de rogno onteatiliant. viil pes alite in utrarimque relicit , την μευ καμηλον, διόetι χολὴν Ουκ ει κατὰ των ἀδικουντων, qtino prorsus conominiat cuna Ar- cliuoelii versu, ut lineo vulpis fuerint verba. Arehilochiis uulem, Ualsinii atra novit, poterat etiani in npologo tilo planiatii in ot cainelum nil hi- lauro, ut lito apologiis in nuino muti Libyearum sui Malaria in suprat referon. liis. Sed possiant olidolia liaee Arelluciolia verba etinna commode ad eor-vium reserra; os. Seliol. I l. α 224: λέγεται χολὴν Ουκ hsιν ἐν τ* ηπατι
τιον, μὰλλον δε χολὴν ουκ ἔχει. quo una compono, quo i Antigoii. Caryst. 70 in moria o prodidit: etων δε ἐχῖτων τους ὀχαιμας καλουμένους βο-κsιν ἐν τῶ κέρκω τὴν χολὴω hsιω. Fortasso eni in Archiloclitis apologium de te Ono aegrotanto Babr. 95 enarravit: potuit enim vulpes traiec dicero, cum corvo persiani et, ut iteraran isonem visat: Babrius sano cervum vehementer iratum lino it v. 60 χολὴ δ' ἐπέζει καρδίην, sod vel sie loetiit callidam viilpem ista omittono uti, poteratquo poeta antiquana
amam, quae cervuita solle carere perilibet, at, et inna in apologo de leo nonogrotante usurparo, manniqiinin suius sabulae sit na aliorsum spoeta . Antiquitiis e Diin, ut puto, sanan erat, cervum coriis carore: Iarim et timidum si stultuna animal est: ναρδία autena pariter nniatii sortiti - linein atque prudontiani significat, id qliod vel Honiorien enrmina docent si inc apparet, non satis recte de hac re titilicare O. Keilomini de Iraee. sah. p. 340ὶ. Corvi tinsidunt ira notat Homericus Aeli illos, eunt dicit Aga nona ne ira κραδίην ἐλάτoto trahere . i. e. ntilium plane eor eMe. quemadmom an eervo: nana linuit iliathio poetae ola vorsata est ulli sanau. At Aesopi apologus curvi stoli iunioni tulistrat, nain cervus, qui bis leonis lint mi in mi it, stoli dum non tiani lii in se ex pro init: nt lite orti iri rediversae, q totquot novi, hilius npologi nixi rationes plano consentii int. An ti l aissina a nautem sanan eum cervum eordo plano carere perlitineret, mroniarn id rerum nati Irao adversatur. ciuictimque primus hunc anpologum Cou didit, irigeniose finxit, vulpem stolidi eo rvi eor elani devorasse: ntque iuliae Mao tuo re diversase narratiuncula conspirant, velut germanu rie n9.
Granini Retuliari p. XLVIII soq. et s81 seq., indiea ap. Κoller p. 340 nisi citio 1 ibi asinus in loeuna eorvi substitutus est.) - lio I si Ar liΠΟ- laus fune apologum narra vit, possis hue rosorro D. 107:
340쪽
133. . . . Νόμους δε Κρητικους διδάσκεται.
136. Φῶμα μηριων μεταξύ.137. Φθειρσὶ μοχθίζοντα. 138. . . . γνας δὲ μεδέων ἀπέθρισεν.