Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

발행: 1866년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ἐλπίδ' ἔχω κλεος εὐρέσθαι κεν υψηλὸν πρόσω. Νέστορα καὶ Λυκων Σαρπηδόν', ἀνθρώπων φάτις, ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοί 2 30 αρμοσαν, γινώσκομεν. ά δ' ἀρετὰ κλειναῖς αοιδαῖς l Ib χρονία τελέθει. παυροις δὲ πράξασθ' ευμαρές. 20

V. 111. υψηλον πρόσω, Ρc υφηλω προσωπω. - V. 112. ανθρωπων φάτις perinimi in genus dicenili, sed nillil proiecit Hartiing ἀνθρώπων φρασὶν scribens. Ego colite ei ανθ ρώπων φάτι κηρ ἐπέων κελαδεννῶν. . . γινωσκομεν. nam non minus hominum Sernionibus ac fama quam poetRNIin Enrnii Iaibus clara viget lieroum memoria. IIe herΛυκιων Σαρπηδόν ἀνθρώπων φάτιν. - V. 114. γινωσκομεν, V. γιγνώσκομεν, lemmnsuli. γινωσκομένα δ'.

142쪽

- - Δ

Σάμερον μεν χρη σε παρ' ανδρὶ φίλω

143쪽

5 Ουκ ἀποδάμου 'Aπόλλωνος τυχόντος ἱερεα χρῆσεν οἰκιστῆρα Βάττον καρποφόρου Λιβύας, ἱεράν 10 νῆσον ώς ηδη λιπὼν κτίσσειεν ευάρματον πόλιν ἐν ἀργινόεντι μαστῶ,

καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαιθ' 1510 εβδόμα και συν δεκατα γενεὰ Θήραιον, Αἰήτα τό ποτε

ζαμενής

παῖς ἀπέπνευσ' ἀθανάτου στόματος, δέσποινα Κόλχων. εἶπε δ' ουτως ημιθέοισιν γάσονος αἰχματὰο ναύταις 20 Κέκλυτε, παῖδες ὐπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν

φαμὶ γὰρ τῆσδ' ἐξ ἀλιπλάκτου ποτε γῆς Ἐπάφοιο

ib ἀστέων ρίζαν φυτευσεσθαι μελησίμβροτον Λιὸς ἐνυμμωνος θεμέθλοις.

ἀντὶ δελφίνων δ' ἐλαχυπτερύγων ιππους ἀμείψαντες θοάς, γανία τ' ἀντ' ἐρετμῶν δίφρους τε νωμάσοισιν ἀελλόποδας. κεῖνος ἔρνις ἐκτελευτάσει μεγαλῆν πολίων 20 ματρόπολιν Θηραν γενεσθαι, τόν ποτε Ιἰριτωνίδος εν- προχοαῖς χλίμνας θεῶ ἀνέρι εἰδομενω γαῖαν διδόντι

et coalescunt sane vocales, sed Zρεα η 'ribere non sum Rufius. - V. T. κτίσσειεν Gu, v. κτίσειεν. - V. 8. ἀργινόεντι seli. et libri pretietor P2, qtii αργήεντι, unde Horinann ἀργόεντι, Se 1 ἀργινόεις antepaenultiniani producit, nec refragantur epicoriam loci. Ab ἀργος descenitit non soluan

144쪽

ξείνια πρωραθεν φαμος καταβάς δεξατ' ' αἴσιον δ' ἐπί οἱ Κρονίων Ζευς πατηρ ἔκλαγξε βροντάν' 40δερ. β'.άνίκ' ἄγκυραν ποτὶ χαλκόγενυν 25 ναῖ κρημνάντων ἐπέτοσσε, θοῶς 'Αργους χαλινόν. δωδεκα δὲ πρότερον ἀμέρας 'Ωκεανοὐ φερομεν νώτων υπερ γαίας ἐρημων ἄθεἰνάλιον δόρυ, μήδεσιν ἀνσπασσαντες αμοῖς. τουτάκι δ' οἰοπόλος δαίμων ἐπηλθεν, φαιδόμαν ἀνδρὸς αἰδοίου πρόσοψιν θηκάμενος φιλίων δ επέων 30 ἄρχετο, ξείνοις ἔτ' ἐλθόντεσσιν ευεργέται δεῖπν' ἐπαγγέλλοντι πρῶτον. 55

αλλὰ γὰρ νόστου πρόφασις γλυκεροὐ

κώλυεν μεῖναι. φάτο δ' Εὐρυπυλος Γαιαόχου παῖς ἀφθίτου ' νοσίδα ἔμμεναι γίνωσκε δ' ἐπειγομενους ' αν δ' εὐθὴς αρπάξαις

ἀρουρας μ35 δεξιτερῆ προτυχὸν ξένιον μαστευσε δούναι. οὐδ' ἀπίθησέ ω, ἀλλ' ηρως επ' ἀκταῖσιν θορών, χειρί οἱ χεῖρ' ἀντερείσαις δεξατο βώλακα δαιμονίαν. 65

πεύθομαι δ' αὐτὰν κατακλυσθεῖσαν εκ δούρατος

ἐναλία βῆμεν σὐν ἄλμα .

Ρ12. Mimni est poetam lite praeter nocessitini in tam obscura breviloqueIatia utit oxspeetamus ollim plusnioili narrationem: ξείνοις ατ' ἐλθόντεσ

145쪽

ΡlNDARI CARMlNA. λυσιπόνοις θεραπόντεσσιν φυλάξαι ' τῶν δ' ἐλάθοντο φρενες καὶ νυν ἐν τῶδ' αφατον νάσω κέχυται Λιβυας 75ευρυχόρου σπέρμα πρὶν ωρας. εἰ γαρ οἴκοι νιν βάλε παρχθόνιον-δα στόμα, Tαίναρον εἰς ἱερὰν αφαμος ἐλθων,45 υιος ιππάρχου Ποσειδάωνος αναξ, 80τον ποτ' Ευρωπα Πτυοὐ θυγάτηρ τίκτε Καφισοὐ παρ'

τετρατων παίδων κ ἐπιγεινομένων αἱμα οἱ κείναν λαβε συν Λαναοῖς ευρεῖαν ἄπειρον. τότε

γὰρ μεγάλας 85

ἐξανίστανται Λακεδαίμονος υργείου τε κόλπου καὶ Μυκηνῶν.

50 νυν γε μεν ἀλλοδαπὰν κριτὸν εὐρήσει γυναικῶν ἐν λεχεσιν γένος. οῖ κεν τάνδε συν τιμὰ θεῶν oνῆσον ἐλθόντες τέκωνται φῶτα κελαινεφέων πεδίων δεσπόταν τον μὲν πολυχρυσω ποτ ἐν δώματι 95

Φοῖβος ἀμνάσει θέμισσιν

55 Πυθιον ναὸν καταβάντα χρόνPυστέρω νάεσσι πολεῖς ἀγαγὲν Νείλοιο προς πῖον τέμενος .Κρονίδα.η ρα Μηδείας ἐπέων στίχες. ἔπταξαν δ' ακίνητοι σιωπῶ 100ηρωες αντίθεοι πυκινὰν μῆτιν κλυοντες.

ω μάκαρ υἱε Πολυμνάστου, σὲ δ' ἐν τουτω λόγω 105iM χρησμὸς ώρθωσεν μελίσσας Λελφίδος αυτομάτω κελάδω ἄ σε χαίρειν ἐς τρὶς αυδάσαισα πεπρωμένον

146쪽

δυσθρόου φωνας ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρῖς

θεῶν.

η μάλα δη μετὰ καὶ νυν, ωτε φοινικανθίμου ηρος ἀκμα, 65 παιὰ τουτοις ἴγδοον θάλλει μερος υρκεσίλας lis, τω μεν Ἀπόλλων α τε Πυθὼ κυδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας. ἀπο δ' αυτον εγὼ Μοίσαισι δώσω 120 καὶ το παγχρυσον νάκος κρι ' μετα γάρ κεῖνο πλευσάντων Μινυῶν, θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φυ

τευθεν.

r0 τίς γὰρ ἀρχὰ δεξατο ναυτιλίας; τίς δὲ κίνδυνος κρατεροῖς ἀδάμαντος δῆσεν ἄλοις; θεου- φατον ην ΙΠελίαν Ι22, ἀγαυῶν Αἰολιδῆν θανεμεν χείρεσσιν η βουλαῖς ἀκάμ

πτοις.

ηλθε δέ οἱ κρυόεν πυκινῶ μάντευμα θυμῶ, imπαρ μεσον ὀμφαλον εὐδένδροιο ὐηθὲν ματέρος 75 τον μονοκρηπιδα παντῶς ἐν φυλακα σχεθεμεν μεγάλα, ευτ' αν αἰπεινῶν ἀπο σταθμῶν ἐς εὐδείελον laaχθόνα μόλη κλειτῆς γωλκου,

ξείνος αἴτ' ἄν ἀστός. ὁ δ' αρα χρόνω

ετ' αἰχμαισιν διδυμαισιν ἀνηρ εκπαγλος εσθὰς δ' ἀμφοτερον νιν ἔχεν, M080 α τε Μαγνητων επιχώριος ὁρμόζοισα θαητοῖσι γυίοις, ἀμφὶ δε παρδαλέα στέγετο φρίσσοντας ομβρους

147쪽

PINDARI CARMINA.ου δὲ κομῶν πλόκαμοι κερθεντες ωχοντ' αγλαοί, IMἀλλ' απαν νῶτον καταίθυσσον. τάχα δ ευθυς ἰων σφε

τέρας ἐστάθη γνωμας ἀταρβάτοιο πειρώμενος 1b085 ἐν αγορὰ πληθοντος ὀχλου.

τον μεν ου γίνωσκον ὀπιζομένων δ' ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε - τί που Ουτος 'Απόλλων, ουδὲ μὰν χαλκάρματός ἐστι πόσις 155 ηφροδίτας ' εν δὲ Ναξω φαντὶ θανεῖν λιπαρῆγφιμεδείας παῖδας, ό δτον καὶ σέ, τολμάεις Ἐφιάλτα ἄναξ si0 καὶ μαν Tιτυον βελος 'Αρτέμιδος θηρευσε κραιπνόν, i 60 ἐξ ἀνικάτου φαρέτρας ὀρνυμενον,οφρα τις τἀν ἐν δυνατή- φιλοτατων ἐπιψαυειν ἔραται.

τοὶ μεν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι Ιn5 γάρυον τοιαυτ' ' ἀνὰ δ ημιόνοις ξεστῶ τ' ἀπήνα προτροπάδαν Πελίας

95 7κετο σπευδων' τάφε δ' αυτίκα παπτάναις ἀρίγνωτον πέδιλον δεξιτερ - μόνον ἀμφι ποδί. κλέπτων δε θυμ- l70 δεῖμα προσηνεπε Ποίαν γαῖαν, ω ξεῖν', ευχεαι πατρίδ' ἔμμεν; καὶ τίς ανθρώπων σε χαμαιγενέων πολιῆς l75 ἐξανῆκεν γαστρός; εχθίστοισι μη ψευδεσιν

100 καταμιάναις ελε γένναν.

148쪽

τον δὲ. θαρσησαις ἀγανοῖσι λόγοις ωδ' αμείφθη Φαμὶ διδασκαλίαν χείρωνος οἴσειν. ἄντροθε γὰρ νεομαι l80 παρ χαρικλους καὶ Φιλυρας, ῖνα Κενταυρου με κουραι θρέψαν άγνα εἴκοσι δ' ἐκτελέσαις ἐνιαυτους ουτε ἔργον IM

Db ουτ επος εκτραπελον κείνοισιν εἰπων ἱκόμαν

οἴκαδ', ἀρχαν ἀγκομίζων πατρῖς ἐμου, βασιλευομέναν

ου κατ' αἶσαν, τάν ποτε Ζευς ωπασεν λαγέτα I90

Αἰόλφ καὶ παισὶ τιμάν.

πευθομαι γάρ νιν Πελίαν ἄθεμιν λευκαῖς πιθήσαντα φρασίνll0 αμετερων ἀποσυλῆσαι βιαίως ἀρχεδικῶν τοκεων ' tua τοί μ , ἐπεὶ παμπρωτον ειδον φέγγος, υπερφιάλου ἁγεμόνος δείσαντες υβριν, κἀδος ώσείτε φθιμένου δνοφερόν 200εν δωμασι θηκάμενοι, μίγα κωκυτ- γυναικῶν κρυβδα πέμπον σπαργάνοις ἐν πορφυρέοις,1 5 νυκτὶ κοινάσαντες οδόν, Κρονίδα δὲ τράφεν χείρωνι

δῶκαν. 205δερ. g.

ἀλλα τουτων μεν κεφάλαια λόγων ἴστε. λεύκίππων δε δόμους πατέρων, κεδνοὶ πολῖται, φράσσατέ μοι σαφέως Αἴσονος γὰρ παῖς ἐπιχώριος ου ξειναν ἱκοίμαν γαῖαν ἄλλων. 210

149쪽

ὴν πέρι ψυχὰν ἐπεὶ γάθησεν, ἐξαιρετον γόνον ἰδὼν κάλλιστον ἀνδρῶν.

καὶ κασίγνητοί σφισιν αμφότεροι 220 25 ηλυθον κείνου γε κατὰ κλέος ἐγγυς μεν Φερος κράναν Υαερῆδα λιπων, εκ Μεσσάνας Ἀμυθάν ταχεως δ' υδματος ἷκεν καὶ Μέλαμπος ευμενεοντες ανεψιόν. ἐν δαιτος δὲ μοίρα 225 μειλιχίοισι λόγοις αυτοὐς ώσων δέγμενος, ξείνι' ἀρμόζοντα τευχων, πῆσαν ἐν εὐφροσύναν τάνυεν, 230lao ἀθρόαις πέντε δραπὼν νύκτεσσιν ἔν θ' ἀμέραις ἱερὸν εὐζωῆς αωτον.

ἀλλ' ἐν ἔκτα παντα λόγον θέμενος σπουδαῖον ἐξ ἀρχῆς ἀνῆρ 235

συγγενέσιν παρεκοινῆθ' οἱ δ' ἐπέσποντ . αιψα δ' ακὀκλισιῶν ωρτο σὐν κείνοισι, καί ρ' ηλον Πελία μέγαρον

χων, Ρ2 τευξων. - πῶσαν ἐν Βc, πῆσαν ἐς vol εἰς reliqui, Scholiasta interpretatur πῆσαν ευφροσυνην ἐξέτεινεν. Coniicio: πῶσαν ἐυφροσυ- ναν τάνυεν. - V. 131. ευζωῆς, malin ευ ζώας, nisi forto potius ευσοίας legendum, i. o. ευθηνίας. - V. 132. Harturig distinxit πάντα,

150쪽

135 ἐσσύμενοι δ' εἴσω κατέσταν τῶν δ' ἀκουσαις αυτος

Tυροῶς ἐρασιπλοκάμου γενεά ' πραυν δ' γάσων μαλθακὰ φωνῶ ποτιστάζων οαρον βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν επέων Παῖ Ποσειδῶνος Πε

ἐντὶ μεν θνατῶν φρένες ώκυτεραι 140 κέρδος αἰνῆσαι προ δίκας δόλιον, τραχεῖαν ερπόντων προς ἔπιβδαν ομως αλλ' ἐμὲ χρη και σε θεμισσαμενους οργὰς υφαίνειν λοιπὸν ὁλβον. 250 εἰδοτι τοι ἐρέω μία βους Κρηθεῖ τε μάτηρ καὶ θρασυμηδεῖ Σαλμωνεῖ τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς 255 ἄμμες αυ κείνων φυτευθέντες σθενος ἀελίου χρυσεου 145 λευσσομεν. Μοῖραι δ' ἀφίσταντ', εἴ τις ἔχθρα πέλει ὁμογόνοις, αἰδῶ καλυψαι. 260

ου πρέπει νὼ χαλκοτόροις ξίφεσιν Ουδ ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι. μῆλα τε γάρ τοι εγώκαι βοῶν ξανθας ἀγέλας ἀφίημ' ἀγρους τε πάντας, τους

ἀπουραις 265l50 ἀμετέρων τοκέων νέμεαι, πλοῶτον πιαίνων

κου με πονεῖ τεὸν οἶκον ταυτα πορσυνοντ αγαν

SEARCH

MENU NAVIGATION