Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

381쪽

Λαὶ φερονται πως υπο δούλειον τυχαν αἰχμάλωτοι, καὶ χρυσέων βελεων ἐντὶ τραυματίαι

. . . υπόταν θεος ἀνδρὶ χάρμα πέμψηὶ,

πάρος μέλαιναν κραδίαν ἐστυφέλιξεν. . .

στέργοντι ' o Πίνδαρος tσον . . . φίλον ὐποτρεσσαι Belchor υποτρέσαι kκέλευσεν, ἐπίσης τὸν θεὸν καὶ τον φίλον θε* ανδρα θεοφιλῆ.- V. 1. θεψ recte addidit II ea n ius. Fr. 210. Seliol. Diii l. Ol. II 40: προ των ἀγαθῶν τοῖς ἀνθρωποις γὰρ τὰ κακα, οπερ καὶ ἐν ἐτέρω 'ησίν ' o πότε κτλ. - V. 1. ὁπόταν schol. Vindob., vulgo Oπότε. - V. 2. παρος Νauch, πρόσθεBoeelch, vulgo ποος. qiaod tuetur Monam se n. - κραδίαν ηcliol. Vind., v. καρδίαν. Deinde poeta videtur scripsisse ἐστυφέλιξε πένθει.

382쪽

. . Νέων δε μέμοναι συν πόνοις εἱλισσόμεναι δόξαν ευρίσκοντι ' λάμπει δὲ χρόνω εργα μετ' αἰθερ' ἀερθέντα . . .

. . . . Tιθεμένων αγώνων

προφασις ἀρετὰν ες αἰπυν ἔβαλε σκότον.

Νικώμενοι γὰρ ἄνδρες ἀγρυξία δέδενται

ου φίλων ἐναντίον ἐλθεῖν.

'Εαὶ λεπτή δενδρέω βαίνειν.

383쪽

PINDARI FRAGMENTA.

Tόλμα τέ μιν ζαμεν 'ς καὶ συνεσις πρόσκοπος

ἐσάωσεν.

Σχησει το πεπρωμενον ου πυρ, οπι σιδάρεον τεῖχος.

Πιστον δ' ἀπίστοις ουδέν.

' αρμασιν Ἀπος,1ν δ' ἀρότρφ β ς' παρα ναυν δ' ἰθυει τάχιστα δελφίς κάπρω δε βουλεύοντα φόνον κυνα χρη τλάθυμον ἐξευρεῖν . . Fr. 216. Sehol. Pind. Nem. VII 87: 'Oλως ἀποδέχεται ὁ Πίνδαρος τὴν μετὰ συνέσεως τόλμαν ' Τόλμα κτλ. Fort. Pindarus τόλμα ultima correpta adhibuit. Fr. 217. Pliit. vit. Marcell. e. 29: αλλὰ γαρ τὸ πεπρ. ου πυρ, Ου σιδαρουν ΒΜ σιδηρουν) σχήσει τεῖχος, κατὰ Πίνδαρον. Correxit Boeckh, Harti ing ουδὲ σιδάρεον. Fr. 218. Clem. Alex. Paedag. III 307: Π. δε ἀ. οὐδεν κατὰ Πίνδαρον. Fr. 219. Plutarch. do viri. mor. c. 12: υτ' ἄρμασι γὰρ Ἀπος, ως φησι Πίνδαρος, ἐν δ' ἀρότρφ βοος, Κάπρφ δε κτi. Auctius affert sino poetas nom. de tranq illi. anim. e. 14. - V. 1. υφ', Ritero loco ἐν. V. 3. βουλευοντα priore loco B Von. 3 et altero loco C, βουλευοντι reliqui.

384쪽

υλίου δ' ἐρεθίζομαι δελφῖνος υπόκρισιν τον μὲν ἀκυμονος ἐν πόντου πελάγει αυλῶν ἐκίνησ' ἐρατον μέλος.

Φιλάνορα δ' ουκ ἔλιπον βιοτάν.

Dπισθε δε κεῖμαι θρασειῶν ἀλωπέκων ξανθὸς λέων.

Ἐνθα καὶ ποῖμναι κτιλευονται κάπρων λεόντων τε

'Iαχεῖ βαρυφθεγκτῶν ἀγελαι λεόντων.

Fr. 220. Plui. Sympos . Quaest. VII 5, 2:.U-Πίνδαρός φησι κεκινῆσθαι πρὸς φδὴν ἁλίου δελφ. κτλ. Idem do Sollert. Anim. c. 36r φ δελφῖνι) καὶ Πίνδαρος ἀπεικάζων λυτον ἐρ'ίζεσθαί φησιν, Ουδελφῖνoe ἀπόκρισιν, Εὐν μ. α. ἐκ ποντου π. αυ. ἐκωθσεν ἐ. μ. unde δ' ερεθίζομαι revocavi. Hi versus sortasse ex libras 'Υπορχημάτων petiti. Fr. 221. Schol. ad Hom. Od. κ 240: φιλάνορα . . . δελφῖνες κατὰ αὀν Πίνδαρον. Cf. Eust. 1657, 13. . , Fr. 222. Aristid. II. 509: Πάλιν τοίνυν πρός τινα τῶν ἀκροατῶν, ἐπειδὴ νυστάζοντα ἐώρα καὶ Ουκ εἰδότα, oτφ συνεστιν, Ουτωσὶ πεποίηκε 'ἔπισθεν δε κ. θαρσειῶν κτλ. μισθε Boeelila, ασειῶν ΓΘ.Fr. 223. Schol. Pind. Pyth. II 31: καὶ αυτὰς γὰρ ὁ Πίνδαρος τοτιθασσευεσθαι καὶ κτιλευεσθαι λέγει ' ἔνθα ποιμῆνες κτλ. sed eod. GOM. ἔνθα αἱ ποίμναι, hinc Boechii correxit. Fr. 224. Herodian. περὶ σχημ. 60, 13: Πινδαρικον δὲ τὰ τοῖς πλη

385쪽

mτίκολλον ατε ξυλον παρὰ ξυλω. 227. A μεν πόλις Αἰακιδῶν.228. Φαν δ' ἔμμεναι Ζηνὸς υἱοὶ καὶ κλυτοπώλου Ποσειδάωνος.229. Πρόφασις βληχρου γίνεται νείκεος.

αν ἀγέλαι sie A, οῦν ἀγέλαν Η, vulgo ἀναγγεῖλαι) λεόντων. correxit

Fr. 225. Seliol. Pin I. Ol. XI 58: το βρέχετο ἀντὶ του κατεσιωπῶ τό φησι ' συνηθως γὰρ τὰ βρέχεσθαι ἐπὶ του σιωπῶσθαι τίθησι ' καὶ ἀλλα-χου κεῖται Μησὶ γὰρ βρ. corr. Boeotch. Fr. 226. Athen. VI 248 C: αλλὰ μην καὶ αὐτός, 'τη, τὸ ποτίκολλον κτλ. ώς ὁ Θηβαῖος εἴρηκε ποιητής, περὶ κολάκων ἐρῶ τι. ποτίκολλον ΑΗPU, ποτικολλῶν L. et Basit. Idem I 24 B: ποτίκολλον L. ποτε κολλῶν) . . . ξυλω φησὶν ὁ μηβαῖος μελοποιός.Fr. 227. Scitol. Arist. Ρao. 251: οτι πόλιν εἶπε την Σικελίαν νῆσον ουσαν . . . καὶ Πίνδαρος δὲ περὶ τῆς Αἰγίνης' ἡ μ. πόλις ven. πολλάκις Αἰακ. Fr. 228. Herodian. περὶ σχημ. 59. 29: καὶ τὸ παρὰ Πινδ οφ ἐπί τε του Πειοίθου καὶ του Θ'σέως λεγόμενον φὰν δ' κτλ. Pro φαν Α τα- μέν. - vlai CD, υἱὸς Β, υίον Α. - καὶ , ῆ CD. - Ποσειδάωνος, Ποσει- δάονος A. Eadem Moscliopul. 83 et Tryphon in Mus. Cantabris t. I 56. Ad hoc earmen fort. pertinet si . 242. Fr. 229. Crant. An. Ox. I 95, 5: Πίνδαρος μὲν βληχρον τὸ ἰσχυρόν πρόφασις eo l. πρόφασιν) βahrρου γ . v. Respicit El. M. 200, 13: βληχρον. . . Πίνδαρος δὲ ἐχρι του ἰσχυρου αυτι λέγει. Zonar. 193, 391. Suid. v.

386쪽

PRAGMENTA INCERTA.

Μελιρρόθων δ' επεται πλόκαμοι.

δαρος, και ανε τροφη.

Plistarcti. ile a tui. et auii c. c. 27: ευδία γαρ ἐπάγει νέφος ὁ κινῶν εν παιδια καὶ φιλοφροσύνy λόγον οφρῖν ἀνασπῶντα -ὶ συνιστάντα το πρόσωπον, ωσπερ αντιταττόμενον τω Λυσίω θεω, λυον τι τό τῶν δυσφόρων σχοινίον μεριμνων κατα Πίνδαρον. viii Dul,ner e l. f-ιὶ μεριμνων. Nauch coniecit δυσφρόνων σκυνιον μεριμναν.

Seliol. II. φ I94: Ηρακλῆς εἰς ἄδου κατελθων ἐπὶ τον Κέρβερον συνέτυχε Μελεάγρω τῶ Οἰνέως, ου καὶ δεηθέντος γῆμαι τὴν

αδελφην Ληάνειραν, επανελθὼν εἰς φως εσπευσεν εἰς Αιτωλίαν προς Οἰνέα, καταλαβων δὲ μνηστευομενον την κόρην Ἀχελωον τον πλησίον ποταμόν, διεπάλαισεν αυτω ταύρου μορφην εχοντι ' Oυ και ἀποσπάσας τὸ ετερον τῶν κεράτων ἔλαβε την σωρθένον. φασὶ δε αυ- τον 'Aχελωον παρα Ἀμαλθείας της 'Ωκεανου κέρας λαβόντα δούναιτω Ηρακλεῖ και το ἴδιον απολαβεῖν. . .. η ἱστορία παρα Πινδάρω.δ l eunt leni locuin laaud iliabie pertinet Seliol. Il. θ 368: Πίνδαρος οὐν ἐκατόν, Ησίοδος δὲ πεντηκοντα εχειν αυτον Κέρβερονὶ κεφαλάς φησιν. - Conseras praeterea Terti illian. ile cor. Init. C. T: ..llercules Itunc populum capite praeseri, nunc Oleas tritu , nunc apiun .ll albes tragoediana Cerberi. Iaabes Pindarum at lite Callima clium. qiii et Apollinem memorat interfecto Delphico dracone lauream induisse qua supplicen . Fr. 230. I .esbonax de fig. 184 Od. Vulchi. ἔστι δὲ καὶ ἄλλο σ*ημα απὁ Βοιωτίας, ο καὶ Πινδαρικὸν λέγεται, οτι πολλάκις αὐτ* κεχρη-

ται ' γίνεται δε οἴτως ' Λακεδαιμόνιοι πολεμεῖ χθηναίοις, μελιρρο- θων δ επεται πλόκαμοι ἀντι του επονται eod. επεται , διήγεται σάρκες αντὶ του διηγονται. Oμηρος ' καὶ δη δουρα σέσηπε νεῶν κτi. Et mediu In qui deni exemplii in cortissime Pindari est, ubi Boeckli μελιρρόθων δ' ανθέων ἔπ. π1. scripsit, Hartung μελιρρόων , Videtur παλιρρόθιον δ' επεται πλόκαμοι legendum: portasse oti Rin tertium huc pertinet, quod affert otiam schola Philostrati p. 193 ed. Κayser: Πινδαρικὸν σχῆμα) . . . Olaw Αακεδ. πολ. 'Aθ. και Ομηρος. διοίγετο δὲ σάρκες αντὶ του διοίγοντο. Fort. διοίχετο σάρκες.

387쪽

Pausan. V 14. 6: Μετα δε τους κατειλεγμένους 'Aλφειφ καὶ Ἀρτέμιδι θυουσιν Ηλελψ ἐπι ἔνος βωμού. το δε αἴτιον τουτων παρεδήλωσε μέν που καὶ Πίνδαρος εν ωδῆ, γράφομεν δὲ καὶ ημεῖς εν τοῖς λόγοις τοῖς Αετριναίοις.

Sei v. Virg. Georg. I I 4: , .lIuic Olii litoni sa/ ist ιeum Thebis relictis se primiιm Ceam, Irιnι in S ιrdisaiam contulisse) Pin larus refragatur, qui euna ait de Cea insula in Arca litana uligra sse, tibi quo vitam coluisse. Naui apiui Arcalles pro Iove colitur, quot, prinitis ostenderit, illialiter apes flet eant reparari. V Nisi sorte Ilaec ex continentariis ait Pytii. IX s,4 petita sitiit.

Plut . Quaest. Nat. c. m. ut i quaerit cur apes citius plingant, qui stupruni iluiluui seceritat, ex versionis Long olli: .. D Pini mιs: Parvula throrum fabricatria, Ῥιae Rhoeotin pupumsti aculeo, domans illius persidiam. sic Dillitiei sed Boeckli: Tu molitrix favoruni parva, perii luin quae puniens Illio egum sti inulo pupiigisti euna). Huc pertinet

καταφερεσθαι, προσέταξε τοῖς παισὶν υποστηρίξαι ταυτην ' η δε μέλλουσα συμφθείρεσθαι τῆ δρυῖ νυμφη, επιστῆσα τω Ῥοίκω χάριν μὲν εφασκεν εἰδέναι υπερ τῆς σωτηρίας, ἐπέτρεπεν δε αἰτησασθαι οτι βουλοιτο ώς δε ἐκεῖνος ήlίου συγγενέσθαι αυτ ν, υπεσχετο δούναιτοίτο ' φυλάξασθαι μεντοι γε ετερας γυναικος ομιλίαν παρηγγειλεν ἔσεσθαι δε μεταξὐ αυτῶν αγγελον μελισσαν. Ααί ποτε πεσσευοντος αυτοὐ παρίστατο Keil παρίπτατοὶ η μέλισσα ' πικρότερον δε αποφθεγξαμενος εις οργην ετ ρεφε την νύμφην, ἄστε πηρωθῆναι αυτόν. Ιαι Πίνδαρος δέ φησι στερι Νυμφῶν ποιούμενος του λόγον ' γωδένδρου τέκμαρ αἰῶνος λαχοὐμ ι). vi l. D. 142, fortasse ex eodem

carmine.

uarpocrat. p. 4l e l. Belch. : Αὐτόχθονες' . .. ὁ δε Πίνδαρος καὶ ὁ την Λαναῖδα πεποιηκώς φασιν ' ιχθόνιον καὶ μαιστον ἐκ I'ῆς φανῆναι.

Appollo lur. Bilbi. II 4. 2: Aυται δε αἱ νύμφαι Γοργόνες) πτηνὰ εἶχον πέδιλα καὶ την κίβισιν, ην φασιν εἶναι πήραν. qui ibus vulgo et in lilbris ad luntiar liaec: Πίνδαρος δε καὶ Ἐσίοδος ἐν Ἀσπίδι ἐαὶ τοὐ Περσέως - παν δὲ μετάφρενον εἶχε κάρα δεινοῖο πελώρου Γορ- γοῶς, ἀμφὶ δέ μιν κίβισις θέε. εἴρηται δὲ παρα το κεῖσθαι ἐκεῖ ἐσθῆτα και την τροφήν. Disi tiroci by Corale

388쪽

FRAGMENTA INCERTA.

Stralbo III IT0: Και τας Πλαγκτας καὶ τας Συμπληγάδας ἐι - δε μεταφέρουσί τινες, ταυτας εἶναι νομίζοντες Στήλάς, ας Πίνδαρος καλεῖ πυ λα ς Γαδειρίδας C Γαδειρίτας), εις ταυτας υστατας ἀφῖχθαι φάσκων τον Ηρακλέα. et p. l Tl: Ιαι ὁ Πίνδαρος οἶτως ανορθῶς λέγοι πυλας Γαδειρίδας, εἰ ἐπὶ τοὐ στόματος νοοῖντο

Strabo xv Tll: Περὶ δὲ τῶν χιλιετων ,περβορέων τὰ αυτα λέγει Σιμωνίδν καὶ Πινδάρω καὶ αλλοις μυθολόγοις.

Paiisan. I 4 l. 5: Μεγαρέως δὲ Τίμαλκον παῖδα τίς μὲν ἐς Ἀφιδναν ἐλθεῖν μετα τῶν Λιοσκουρων ἐγραψε; πῶς δ' αν αφικόμενος αναιρεθῆναι νομίζοιτο υπο Θqσέως, ὁπου και Ἀλκμαν ποιησας ασμα ες τους Λιοσκουρους, ως 'Aθήνας ἔχοιεν και την Θqσέως αγάγοιεν μητέρα αἰχμαλωτον, ομως Θησέα φησὶν αυτον απεῖναι. Πίνδαρος δὲ τούτοις τε κατα ταυτα ἐποίησε και γαμβρον τοῖς Λιοσκου- ροις Θησέα εἶναι βουλόμενον coii l. βουλόμενος, C. Fr. Hermania βουλομένοις), ἐς ο απελθεῖν αυτὸν Πειρίθω τον λεγόμενον γάμον συμπράξοντα. .

Seliol. Il. π I70: και Πίνδαρος πεντηκονταερέτμους φησὶ τας ναυς τῶν 'Aχαιῶν εἶναι. Eadein Cratii. An. Par. III 286. 27 ubi πεντήκοντα ἐρεγμους. Boeckli πεντηκοντηρέτμους.

Arisuit. II 339: Καί τοι τὰ Ουκ οῦν φήσειεν ουτωσὶ πολλὴ ν εἱ- ναι την αλογίαν, οντα μὲν αυτον Παλαμήδην) κυρ ι ώτ ερον τουοδυσσέως εἰς σοφίας λόγον, ως ἔφη Πίνδαρος, εἶθ ηττηθῆναι υπό του χείρονος;

Sopli. Aiae. Arg. : περὶ δὲ τῆς πλευρῆς, ἴτι μόνην αυτ qν τρω- την εἶχεν Λιας), ἱστορεῖ και Πίνδαρος , οτι το μὲν σῶμα, οπερ ἐκάλυψεν ἡ του Ηρακλέος λεοντῆ, ἄτρωτον ην, το δὲ μη καλυφθὲν τρω

τον ἔμεινεν. POETAE LYIt. 24

389쪽

Scliol. a l Il. κ 43b. ulbi in AD laae e legi intur: Ῥῆσος γένει μεν ην Θραξ, υἱῖς δε Στρυμονος του αυτοθι ποταμου καὶ Ευτερπqς μιας τῶιν Μουσῶν. διάφορος δε των καθ' αυτον γενόμενος ἐν πολεμικοῖς εργοις επηλθε τοῖς Ελλησιν, οπως Τρωσὶ συμμαχήσ9, κδ μίανημέραν συμβαλὼν πολλους των Ελλήνων απέκτεινε πι δείσασα δὲ Ηρα περὶ των Ἐλλήνων Ἀθηνῶν ἐπὶ την τούτου διαφθορὸν πέμπει κατελθουσα ὁ η θεος υ δυσσέα τε καὶ Λιομήδη ἐπὶ την κατασκο- πην ἐποίησε προελθεω ἐπιστάντες δὲ ἐκεῖνοι κοιμωμένω Ῥήσω αυτον τε καὶ τους ἔταίρους αυτου κτείνουσιν - ως ἱστορεῖ Πίνδαρος. t Iaec conti acta sitiit in DII : ίστορεῖ δε Πίνδαρος, οτι καὶ μίανημέραν πολεμησας Pῆσος) προς Ελληνας μέγιστα αυτοῖς απεὁείξατο

κακά, κατα δε θείαν προνοιαν νυκτος αυτον Λιομήδης αναιρεῖ. I. Eiis t. SIT. 28. Liuio I. at T.

247.

Patisau. IX 22, 7: Πινδάρω δε και Αισχύλω πυνθανομένοις παρα Ανθηδονίων, τω μεν ουκ ἐπὶ πολυ επῆλθεν ασαι τα εἰς Γλαί- κον, Αἰσχυλω ὁ ε και εις ποίησιν ὁράματος ἐξήρκεσε.

Vita Monutri in i Ga l. Ulius . Mylli. p. 283: 'Oμηρον τοίνυν Πίν - ὁαρος μεν εφη δῖον τε καὶ Σμυρναῖον γενέσθαι, Σιμωνίδης δὲ πιον.

ulii Nasse lilbergit celisuit verita Xῖόν τε καὶ delenita esse. quema linOilii in pei liii et a iactor vit. l Iona. V ap. IVestertia. Biogr. p. 28: το δε γένος κατα μεν Πίνδαρον Σμυρναῖος. κατα δε Σιμωνίδην πιος. zit rhirsiis alterana naena orian ttietur vita VI iti. p. 30 Cratii. An. Par. Ill 98. II: Ἀναξιμένης καὶ Λαμάστης καὶ Πίνδαρος Xῖον τον ομη- ρον αποφαίνονται καὶ Θεόκρύος. et si in iliter TZet g. Exeg. I l. p. T. Pin larus igittar utra nupte poetae si unitii patriani testatus erat: poteratili diversis carita inibiis cliversa in sania in se iiii, iii illio i Sen gehuscla I iis- fert. Huiner. l 167 stati iit. seil nuillo verisi ii illius est. quod iam Boechii existina avit, Pinitaruna llonieri. quem si nyrnae natum esse Stailleret. in Clito insula ilomicili uin testificatii in esse. Ac fortasse liue reseren- illini est D. lST καὶ λιπαρω Σμυρναίω ἀστει. Haec eni in non possunt ad Pitulam temptis referri, quo Sinyrnae urtis nulla fuit, ne Ille culmliero una lauidi laus convenit tirliis meinoria, sed ca lunt haec bene in Homeri aetatem.

Aelian. Var. II is t. IX Ib: λέγεται δε κἀκεῖνο προς ταύτοις, οτιαρα απορῶν υμηροςὶ εκ δουναι την θυγατέρα, ἔδωκεν αυτῆ προῖκα ἔχειν τα ἔπη τα Κύπρια, καὶ ομολογεῖ τούτο Πίνdαρος.

390쪽

il tibi uin, utruiti Stesicliui us ile Tli;ilelii. ide Terticin tro I'iiulariis ilixerit.:in titri iis ille testi illo lituiti Tut Tm panili tilia sit i e se retuli uia. Oinnitio . iu-tem quaerit tir, an I'in lari noluen recte sit i estiti it titia. n. alii fort. Scrui. τὀ δε Τε ρπάνδρειο ν εἰ τqς διχονοίας ἔπαυσεν, Ουκ οἴδαμεν, titplii losoplius ilixerit. Stesicli ori testina on Dina ite Terpanili O Lacellae inonios i econcilia lite non siilis ili lucullini esse, Terpanitri aute in cari ie n. luo ait colicorilia in lior tattis sit Lacellaemonios. iitrii in ilissi ilia vere con postierit necne, incerti ina esse; igit tir sil perstes eti tua postera aetate sitisse Tei patuitu carnien foret censendum.

Pausan. IX 30. 2: U δε Σακάδα του 'Αργείου του ανδριάνταπλάσας, ου συνιεὶς Πινδάρου το ἐς αυτον προοίμιον . ἐποίησεν ουδεν ες το μῆκος το σώματος εἶναι των αυλων μείζονα Τον αυλη- την. Ailite Plui. ite in iis . c. 8: γέγονε δε καὶ Σακάδας υργεῖος ποιη-τVς μελων τε καὶ ἐλεγείων μεμελοποιημενωπι τουτου καὶ Πίνδαρος μνVμονευει. Catari en, Ρ10d Pausanias προοίμιον vocat, IsOeckli existilitat proso diu visitisse. in illivi leti irlit,ro Ill Parilaeni omini insertu in suisse.

Tretet. Cliv. I 8: τὶς γὰρ ὁ Πίνδαρός φησιν υίος του Βαῖφάντου Ελθόντα πρὶν ώς προς αυτον Κροῖσονὶ 'Aλκμαίωνα τον πάνυ Onoσον δυναιτο λαβεῖν ἐκελευε χρυσίον. O δε χιτῶνα περιδυς ευρύκολπον εἰσάγαν, Κοθόρνους τε των τραγικῶν καὶ των ευρυπεδίλων Τους θησαυρους εἰσδεδυκως πάντα πληροῖ χρυσίου, sZς καὶ την κόμην την αυτου κατέχων τοῖς οδουσι ' Τω του χρυσίου βάρει δε βαδίζειν Ουκ ἰσχυων Κροῖσον κινεῖ προς γέλωτα βαδίσει καὶ τῆ θ M. Eφ' οις αυτον ἐκέλευσε δὶς τόσα λαβεῖν ἄλλα ' Καὶ ταυτα μεν ὁ Πίνδαρος ο λυρικός που γράφει.

llarpocrat. v. Aβαρις p. I: Ἱππόστρατος μεν γὰρ κατὰ την τρίτην αυτον υλυμπιάδα λέγει παραγενέσθαι, ὁ δὲ Πίνδαρος κατὰ Κροῖσον τον Αυδῶν βασιλέα, ἄλλοι δε κατὰ την κ Oλυμπιάδα.

Origenes a lv. Ceis. III p. 126 Spencer: Καὶ πρῶτον γε τα περὶ τον Προκοννησιον 'Αριστέαν, περὶ Ου ταυτά φησι Κέλσος Εἶτ' Ἀριστέαν μεν τον Προκοννήσιον ἀφανισθέντα τε Ουτω δαιμονίως ἐξανθρώπων καὶ αυθις ἐναργῶς φανέντα καὶ πολλοῖς υσrερον χρόνοις 24 vDiuili od by Cooste