장음표시 사용
391쪽
PINDARI FRAGMENTA.πολλαχοὐ τῆς οἰκουμένης ἐπιδαὶμήσαντα καὶ θαυμαστα αναγγείλαντα καὶ τοὐ Απόλλωνος ἐπισκηφαντος Μεταποντίνοις ἐν θεῶν μοίραμένειν τον 'Αριστέαν, τουτον Ουδεὶς ἔτι νομίζει θεόν. Εοικε δεἰληφέναι την ἱστορίαν απο Πινδάρου και Ηροδότου κτλ. Cf. Aeneas Gag. in dial. Tlaeoptir. p. 77.
Vita Pinitari Vrat. T. u p. 9 e l. Boechii s Vesterin. p. 98 : ἐπέραλε δὲ τοῖς χρονοις Σιμωνίδου η νεωτερος πρεσβυτέρφ' τῶν γοὐν αυτῶν μέμνηνται αμφοτεροι πραξεω καὶ γαρ Σιμωνίδης την ἐν Σαλαμῖν γναυμαχίαν γεγραφε, και Πίνδαρος μεμνηται τῆς Καδμου βασιλείας-Boeckli τῆς Καμβύσου βασιλείας, Vesterinann ειρέου, Schneider Λα-
ρείου, es. etiani Eust. Prooeni. 26.
Schol. Sopli. 0e l. Reg. 899: υβαι, τόπος Αυκίας, ἔνθα ιερόν ἐστιν Ἀπολλωνος ' η δια τῶν γαμιδῶν ita Boechli. cod. ηAH σαμι ὁτι καὶ ἐκεῖ μαντεύονται , ως και Πίνδαρος. Speciosa coniectura, se lsortasse scholiastae a litotatio pertinet ait proxima Sophoclis verba δὲ τῶν 'Oλυμπίαν, ut seripserit ῆ Λία τον 'Oλύμπιον σέβων), et respexerit 0l. VI b. VIII, 2.
Scliol. Apoll. Illio l. 1, 4ll: Αἰσωνις πόλις τῆς Μαγνησίας, απὰ Αἴσωνος του πατρος 'Iάσονος, ως και Πίνδαρός φησι και Φερεκύδης.ge i sort. nihil alluit ilicere voluit . quam Aesonent. Iasonis patrem, a Pinilaro coinniena oratum esse Pylli. IV Il8J.
duintil. X I. I 00: ,. Non enim pluvias, ut ait Pindarus. aquas colligit, sed vivo gurgite exululat Cicero). Pindarus συνάγειν ὐδατα ὀμβρια dixisse vitietur.
Plutarcii. de Pylla. Orac. c. 18: Πίνδαρος δὲ καὶ περὶ τρόπου μελωδίας αμελουμενου καθ' αυτὸν απορεῖν ομολογεῖ, και θαυμάζει, ἶτι . Ipse locus exci lit.
Plutarchi. ile sera Nuin. vin l. c. 22 ext r. ile Neronis antina verta
faciens: προκεχειρισμένων δε καὶ ταυτη τῶν δημιουργῶν Πινδαρικῆς ἐχίδνης ε&ος, ἐν ω κυηθεῖσα και διαφαγοῶσα την μητέρα βιω- σεσθαι, φῶς ἔφασκεν ἐξαίφνης διαλάμψαι μέγα. Locus obscurus,
ac fortasse Pinitari nonaen on nino alienuin.
Theodor. Metocli. p. 282: Τίνα δὲ τῶν ἐν μακραῖς συμβιουντων οὐσίαις ου κατατρέχουσι και σπαράττουσι δή τινες Κῆρες ολβο- Disitiroci by Cooste
392쪽
θρέμμονες, φησὶ Πίνδαρος, μεριμναμάτων ἀλεγεινῶν cod.
Eust. Prooem. 2l: καὶ το αμεῖσαι, Ο ἐστι παρελθεῖν' καὶ κινῆσαι. οἷον' αμεύσεσθαι Ναξιον Τίσανδρον. ser. αμευσασθαι, cf. Hesycli. αμεύσασθαι, διελθεῖν fort. παρελθεῖν , περαιώσασθαι. Et ia in apuit uesych. continuo sequitur glossa Pin larica αμευσιεπης. vi l. Fr. 280 Α.) queina lino tu in ap. Lustathium.
Lit,aii. 0r. T. I 432 ed. Reiske: πρὸς τω τὰ δευτερα των προτ έρων πεφυκεν α ι κρατεῖν, ως μη Πίνδαρος, τὸ τον τετιμηκοτα του περιυβρικότος εἶναι βελτίω μεγάλην ἰσχυν εις τὸ λήθην επιθεῖναι τοῖς φαυλοτέροις ἔχει.
Plino ite caritate T. II 404 e l. Mang.:Ἐπειτα δ' οτι φρονηματος υποπλεως ἀλυγου γενόμενος πας ἀλαζών ου τε ἄνδρα οὐ τε ημί - θεον μῶλλον η δαίμονα κατα τον Πίνδαρον υπολαμβανει μυ- τόν, υπερ τους ορους τῆς ανθρωπίνης φυσεως ἀξιων βαίνειν. Ani-lligas, utruna μἀλλον η ου δαίμονα an μαλλον δε δαίμονα corrigen-
Plillo ite pro vi lentia II p. I 20 e l. Auger. : Pro honore itaque, lit dixit olim Pindarus, silentium laetabundus Stιεcipiam.
Io. Siceliola Rhet. Gr. T. VI p. 395: πέντε τάξεις γλυκυτητος ἐννοιῶν, ἐν αk κατὰ Πίνδαρον οἷς χαίρει τις, τουτ οις καὶ τιμώμενος ῆδεται.
Pltilostr. Vit. Ap n l. Tyan. VI 26: την δε πρόσω ὁδὸν την επὶ τας πρώτας πηγας Νείλουὶ ἄγουσαν, απορον μεν ἐλθεῖν φασιν, απορον δε ἐνθυμηθῆναι ' πολλα γαρ καὶ περὶ δαιμόνων αδουσιν, οἷα καὶ Πινδάρφ κατα σοφίαν υμνηται περὶ του δαίμονος, δν ταῖς πηγαῖς ταυταις ἐφίστησιν υπερ ξυμμετρίας του Νείλου. cf. Pliot. Bilbi. 241 p. 33l. Deus, quem Pin larus Nili sontilius praeesse sinxit. Ganymedes vi detur esse, vid. Selaol. Arat. Phaen. 282: ύδροχόος δε ουτος δοκεῖ κεκλῆσθαι ἀπο τῆς πράξεως ἔχων γὰρ εστηκεν οἰνοχόην καὶ Duilirco by Corale
393쪽
ἔκχυσιν πολλm ποιεῖται υγροὐ, V τις εἰκάζεται τρο νέκταρι του Γανυ- μηδους. τον Γανυμήδην Ιαρ αυτον ἔφασαν οἱ περὶ Πίνδαρον ε κα- τοντόργυιον ανδριαντ α poeta εκα τ ο ντ ο μόγ υιον vi leti ir lixisse αφ ου τῆς κινiiσεως των ποδῶν τον Νεῖλον πλημμυρεῖν. Eiiiii linii l iiiiiiii i logii in respicit I'lassostr. I inrigg. l 5: Νεῖλος Αἴγυπτον πλωτῆν εργασάμενος ευκάρπφ τῆ γῆ χρῆσθαι δίδωσιν υπὸ των πε-dίων ε κποθείς. εν Αἰθιοπία δέ, οθεν ἄρχεται, ταμίας αυτω δαίμων ἐφεστηκεν , υφ' ου πέμπεται ταῖς ωραις σύμμετρος. γεγραπται δε υρανομήκης ἐπινοῆσαι και τον πόδα εχει προς ταῖς πηγαῖς, οἷον, ω Πόσειδον, προσνευω ἐς τουτον ὁ ποταμος βλέπει, καὶ αἰτεῖ τα βρέφη αυτω πολλα εἶναι. Egit lia tui illi lite de lioc loco Porpiivritisin περὶ των κατα Πίνδαρον του Νείλου πηγῶν. viii. Sit illas v. Πορφύριος et Et illuc. 364. llariun liaee lesei t a l livnanii iii in Ani
τινές, ἐφθάρη υπο του πατραδέλφου αυτῆς Προίτου, οθεν αυτοῖς καὶ στάσις εκινήθη. 270. Fulgent. Mylliol. l l 2: .. lii liuitis Apollinis euani tutela iii cor-Vti in pollunt, ... dsive fili Oil in li Oros Opicis lilnus . sectin dii in Anaxi in anil milu, S ivst etia in semini litui Pin Lirilin, solus iliter Onanes aves sexagintci qi Littior significationes lialiet vocii in . piae lities liis ii alienda sit. scitis incertu in . Fortas: te in coininentariis ait Pylli. ill 28 tale clui doli in leget alii P.
l illi in iis Epist. XIX: Πινδάρω μεν ἀργυρέας εἶναι δοκεῖ τὰς Μουσας, ο&νει το εκδηλον αυτῶν καὶ περι-νὲς τῆς τέχi/ης εἰς το τῆς υλης λαιμπρότεροi/ ἀπεικάζοντι. Cave haec reseras ad Isllini. ll8. Dissilirco by Corale
394쪽
χρυσῶν εἶναι φυλαέ, τα δε εἶναι Μουσῶν, καὶ τουτωναλλοτε αλλοις νέμε ιν.
Stoli. Flor. CXI 12: ΠινδαροW Πίνδαρος εἶπε τας ἐλπίδας εἶναι εγρηγορότων ἐνυπνια. CL Eiisl. Upucsc. p. 124. II ais s. Anec t. Nova 110. Pliit. Erol. 16: καὶ ουχὶ ως τις ειπεν, αἱ ποιητικαὶ φαντασίαι δια την ἐναργειαν ἐγρηγοροτων ε νυπνια εἰσιν. Fort. apophthemna potitis suit. trita iiiiii mitte ali aliis Ainstoteli Diog. L. Viis, ab aliis Iu atoni Aelian. V. II. XIII 29 .
Pausan. V 22, 6: Aέγεται δε L μεν Κορκυραν, ως μιχθείη Ποσειdῶν αυτ ν, τοιαυτα δ' ετερα ησε Πίνδαρος ἐς Θηβην τε και ες Βία. Sed rectius vi letur Uiigei Tliel alia P;ira l. p. 56 iiii Isiliui. VII IAresurre. - hi 0il ilicit Trutg. Exeg. ll. p. I 32: λαβων δε ο προρρηθεις Ασωπος προς γάμον Μετώπην την χάδωνος θυγατέρα, καθά φησι Πίνδαρος, ἐκ ταυτης γεννῆ Θήβην, Κέρκυραν, Λιγιναν την μηροτέρα του Αιακου, Σαλαμῖνα, Αρπινναν, Λέμεαν, Κλεώνην ait Ol. VI 84 pertinet, viti. ibi schol.
Proi,us ait Vir . Εcl. VII 6l: is Pinilarus iiii lio Alci leti nonii initii iii, postea II orcule in ilicit al, Ilera, quani Iunonent ilici in iis, qttod eius imperiis opinionem fauicunque virti res sit consecutiιS. Idein veriloquiti in Matris secutus est. viii. I ioil. Sic. I 2l: Ἀλκαῖον ἐκ γενετης καλου με-
νον υστερον Ηρακλέα μετονομασθῆναι, ουχ δτι δι' Ηραν εσχε κλέος.ως φησιν ο Μάτρις, ὁτι την αυτην ἐζηλωκὼς προαίρεσιν Ηρακλεῖ τω παλαιω την ε κείνου δόξαν ἄμα και προσηγορίαν εκληρονόμησε. idem tanaen IV 10: Λιόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ γεγονὸς ρακλέα προσηγόρευσαν. οτι δι' Ἐραν εσχε κλεος, 'Aλκαῖον πρότερον καλουμενον. cs. Oraculum ap. TZet'. L opli. 662: Nρακλέα δέ σε Φοῖβος ἐπώνυμον ἐζονομάζει, εξ Ηρας γαρ ἐν ανθρώποις κλέος ἄφθιτον εέεις. quo i ilui leni oracii liiiii alii sui l. Scito l. ll. 4 323)sic proserunt: ηρα γαρ ἀνθρώποισι φέρων κ . ἀ. Πεις. Alii porro sic vocatu in perhilisti unt, pio l αέριον κλέος ἐ'σχεν viil. Crani. Aia. Ox. II 44b. CL praelei ea El. M. 435. 3 et Sisil. v. Nρακλης.
Plato Tlieaetet. 173 D: 'Aλλα τω ἔντι το σῶμα μόνον ἐν τηπόλει κεῖται αυτου και ἐπιδημεῖ. η δε ὁιάνοια ταυτα πάντα ηγησαμένη σμικρὰ καὶ ουδέν, ατιμάσασα πανταχη φέρεται πέτεται b, et ABC in iii arg.ὶ κατα Πίνδαρον, τά τε γῆς υπένερθε cui r. ἐπί- Diuitired by Cooste
395쪽
περθενὶ καὶ τα ἐπίπεδα γεωμετρουσα, ουρανου τε υπερ αστρονO-μουσα καὶ πῆσαν παντ ν φυσιν ἐρευνωμένη τῶν οντων εκάστου ολου,εις τι τῶν εγγυς Ουδεν αυτην συγκαθιεῖσα. ii mist descripsit Iainblicli. Protrol,l. 212 Conseras elialia Clein. AI ex. Str. V 707 πέταται κατα Πίνδαρον τας τε γας υπένερθεν ουρανου τε υπερ αστρονομῶν καὶ πασαν πάντ1ὶ φυσιν ἐρευναμενος Η ἐρευνώμενος). et Titeo loret. Gr. Afi'. Clir. XII l69, 1l: πανταχη πέταται l ποταταιὶ κατα Πίνδαρον, τά τε γης υπένερθεν i υπερθεν) και τα ἐπίπεδα γεωμετροὐσα, Ου-9ανους τε υπεραστρονομουσα και πῶσαν παντη φυσιν διερευνωμένη. Porro Galen. Prolr. c. l: τα της γqς νέρθεν και τῶ υπερθε του Ου- ρανου κατὰ Πίνdαρον επισκοπεῖ. Respicit etia in M. Aliton in . II I 3:ουθεν α θλιώτερον του πάντα κυκλω ἐκπεριερχομένου καὶ τὰ νέρθεν γῆς, φησίν, ερευνῶντος , ct Porplayr. de alastin. I p. 62. Maear. 3 p. V:tig Arsen p. li4 τα γης ἔνερθεν καὶ τὰ ἐπὶ πέδον. λείπει οἶδεμ επι τῶν πυiυπραγμόνων. Plato sortasse plura quana illiae notavi ex Pinilii ro stili sit, sed res satis itieerta . II eque lios iuvἰnil reliquoruni scriptorii in loci, qui sere a Platone sit spensi fiant. Certe non licet Pin- lata vel sus instaurare, quani litana ausus est IIartvng:ος πέταται τά τε γῆς ἔνερθεν και υπερθεν ἐρευνῶνουρανοὐ θ υπατ' αστρα.
Eiis t. Proueni. 16: 'Aγῶνα δε μνησι στέφανον ον και ετέρως κατα λόγον ὁριμυτατον μνηστηρα στεφάνων ειπεν. Scianei te vir , μνασι στέφανον et μναστῆρα.
Eustalli. Prooeni. 2l: οθεν καὶ ἀμευσιεπη φροντίδα φθσὶτην ταχέως ευρετικην διανοιαν, Ιlesvel . αμευσιεπης' διαλλασσουσα καὶ ἀμειβομένη τοῖς λόγοις. Ea leni Et . M. 82. 16.
Stepli. Bra. 'Aπέσας' ... τῆς Πεμέας, ως Πίνδαρος καὶ Καλλίμαχος ἐν τρίτst.
396쪽
Εtist . a i 0 l. 1106. 14: το διαβάλλειν δε ου μόνον συκοφαντικὰν ἔχει νουν, ὁθεν και η διαβολή, και ο παρα IIινὁαρω διάβολος ἄνθρωπος. I leni ad li. 128. 38: ηγεμονευς καὶ ηνιοχευς και ο ἐκ του Ἀλκαῖος 'Aλκεύς, ῖθεν καὶ Αλκείδης Ηρακλῆς, και ο ἐκ του παρὰ Πινdάρω διάβολος κοινῶς διαβολευς. Mirii in profecto vulgarelioc VOealbulun , qua ii quani et plui antiquiores non fuit freqii uitatuin, l'in lari auctoritate siriirari : imagis etiana in trulla, quotl διαβολευς vulgo usitata, διάβολος 1 amor soritia ilicitiir: vi letnr Euslatilius antiquioris grauaniatici sententia ui salso litterpretatus esse, qui dixerat a P in laro sorinain διαβολευς loco vulgaris διάβολος esse adllibitam, tilio i sortasse olina legebatur pytii. II T6.
Scliol. Arist. xv. 930: ἐμὶν τεῖν ' Mευάζει τῶν διθυραμβο- ποιων τον συνεχῆ ἐν τοῖς τοιουτοις Λωρισμον καὶ μαλιστα τον Πίνδαρον, συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι το ἐμίν. Pinitarum quod dicit, sinxisse videtur.
Erist. Prooein. 11: ἐνίκησαν οΤ Schneide vinἐνίκασαν)ολινες ἐνίκησαν.
h t. Guil. 193.s: 'Εξεστηκὼς διχῶς λέγεται παρὰ Θουκυδίὁρκαι Πινὁάρω, οτε μεν το μαίνεσθαι- και ἔκφρονα εἶναι, οτὲ δε τουπαναχωρεῖν και υπεξέρχεσθαι η αφίστασθαι.
Εtist. Prooeni. 21: καὶ το ἔπει δε ἀντὶ του ἔπειτα ἡ αποκοπὴ
καινον παρ' αυτῶ ποιεῖ. Error gra inmaticorum subesse videtur.
τος καὶ ἐπέτειος γὰρ δεῖ λέγεσθαι τον ενεστῶτα καιρόν, Ουχὶ δια τοὐφ, αλλα διὰ τοὐ π, ῶς φησι Πίνδαρος και Λημοσθένης. Pητορική.Diuiliae I by Cooste
397쪽
Scribeii luin vi letiir ἐπ ἔτος γαρ καὶ επέτειον κτλ. ut lioc exein pluin ex Pitularo, illuit ex Demostliene attiit erit graininaticiis. iit a prava, illiani existina albat, aspiratione ite terreret. Sinailia legit illi ir asi. Bachiii ann. An. l 227, 32 siilii ἔτος γαρ δεῖ λέγειν , Cratii. Aia. Par. IV I69, s. Zonar. 809, Sutil. v. ἐπέτειον, ilitibus a lite CD illuui in Co l. Vin l. n. 319: επέτειον ἐπὶ του νυν εως ετους' ἐπέτος γαρ δεῖ λέγειν τ. ἐ. κ.ουχὶ ἐφέτος, ως φ. Πίνδαρος καὶ Λημοσθένης. 290.
Scliol. Il. ω 27T: Εαὶ Πίνδαρος τα αρματα εντεά φησι μ' ἱππείοις ε ντεσι μεταῖσσων. Ex per lito ali lito carini ne liaec vertia petita, neque ex Di. XIII 29 τίς γαρ ἱππείοις ἐν εντεσσιν μέτρα κτλ.
το υφίζυγοπι τον δ' αυτον καὶ ... ἐμ ισφάραγον. de quo cs. ident Eust. ait Oilyss. 1636, 8: οθεν καὶ Πίνδαρός που ἐπι πολυηχου τοἐρισφάραγον τίθησιν. Pindari fortasse versus eSt. que ili sine poetae n. assert El. M. 166, 53. i l quoil etia in Gaissurit coniecit:
ἐρισφάραγος πόσις φας ἔσσεται,
sic eni in scribenduin, viago Nρης εσται.
Crana. An. 0x. IV p. 229, lT: τὸ Καρβαν παρασύνθετον, Κα- ριβόος, Καριβόαν καὶ Καρβάν, μόνον τὸ Ευαν Ευαν8ὶ θ λυκον παρα Πινδάρω. fort. huc pertinet IIesvcli. : Ευά ο κισσος υπὸ 'Ινδῶν. Sed L. Dii, lors coni. Ευνάν, coli. Bel k. An. Ill l 376: εις Κν θηλυκον ουκ ἔχομεw το ευνάν, ευνῶνος ὁ παρατίθενταί τινες ως θηλυκόν, νομίζοντες τqν γυναῖκα σημαίνειν, δείκνυσι Λουπερκος ἐν τω περι γενῶν, οτι αρσενικου γένους ἐστίν.
Eust. Il. ξ 975, 48: εστι δε και γυμναστικη λέξις τὸ αλείφειν, ἐπει και οἱ γυμνικοι αγῶνες εἶχον ελαιον. ἐξ ουτινος ηλαιοῶντο, εἰπεῖν κατα Πίνδαρον.
398쪽
Etist. Prosella. 2l: κρατ ησιβίαν χερσὶ τον ρωμαλέον.
Stepli. Byg. v. Κρήστων, πόλις Θράκης ... ὁ πολίτης Κρηστω - ναῖος παρα Πινδάρω. Me inelie coni. Πεισάνδρω.
Et is t. Prooelii. 19: Aιτην δε Ηῶ την ευκταίαν, καὶ ώς αν τις ομηρικῶς εἴποι πολύλλιστον εἴτε καὶ καθ ετερον τινα τρίλιστον.
Apollon. Lexic. IIo in. 1l7, 25: ξεινοδόκος' ... ὁ δε Πίνδαρος ξεινοδόκησέν τε δαίμ ωπι αντὶ τοὐ ἐμαρτυρησε. Cf. Elytii. M. 610. 47 et El. Guil. 4ll. 36. iit,i Silaioni li per erroreni triliti itur ξεινοδόκησε Τελαμων, Pittilaro aute in versiis Si inonideus. ZOnar. 14lb Minga relli Collis. Nan. 496ὶ si in iliter ex Si inon ille h. τε λαβών asseri.
399쪽
ΡlNDARI FRAGMENTA.deitule V: εστι γουν παρῶ Πινδάρφ το θηλυκον αυτου ἐν παρωνύμφχαρακτῆρι ' ονομακλυτα γαρ ἐστιν. at B: κατα συνθεσιν ουν ἐστίν, ὼς το τοξόκλυτος παρα Πινδάρω καὶ περίκλυτος.
Eust. Prooem. 2I: καὶ τὰ πέδοικος, ο εστι μέτοικος, καὶ τοπέδα στόμα φλέγει αντὶ του μετα στόμα, καὶ το πεδα σχεῖνητοι μετασχεῖν.
illia in qualia hoe fortasse ex Attico seri none petit tim est exena pluiri: velut Thiucyd. I 30. 3 περιόντι τ6 θέρει scripsit, ulli minii ne opus est mutatione περιιόντι, quam liuius consuetudinis immemores critici com-ineiulant.
Serv. ad Virg. Aen. V 830: Fecere pedem, i. e. podium. lioc est lanena, quo tenditur vel uni, quod si . quem) Graeci πόδα voeant . ut est apud Pindarum et Aristoplianeni.
Lust. II. 1 877. 5b: εἶτά φησιν Aristoplianes Byr.) ως καὶ Πίνδαρός που τας Λιομήδους ἴππους πρόβατα καλεῖ, τ μ/ φάτνην αυτῶν λέγων προβάτων τράπεζαν cs. praeterea ad Od. 1649, 5 ' ουτωδέ που, φησί, καὶ ἐπὶ τοὐ Πηγάσου ποιεῖ. quoci videtur factum
in carini ne aliquo, ubi Bellerophontem celetaravit. cf. Horat. Carin. IV 2, 14: , , Per quos cecidere iusta Morie Centauri, cecidit tremendae flamma Chimaerae.
400쪽
Scliol. Hom. ζ 24 ubi BL: σκότιον τον ἀδα&υχητων γάμων νόθον λέγει. το κυριον ἄνομα Σκοτίος. ABL: σκότιον ώς λόγιον , το δε κυριον προ τέλους. ἔχει την οξεῖαν καὶ παροξυνεται παρα Πινδάρω . cf. Crain. An. Par. III 284. 4.
Εt. M. 172. 10: καὶ παρα τούτων Λωρικῶς τουτάκι, ως παρα Πινδάρω ' Του τάκι πεξαμένης. Boechii τουτάκι τε ζαμενῆς.
Et. H. 249, 50 et Zonar. 466: δαυλός, ὁ δασύς, παροῦ τὸ δάσος γίνεται ἐῆμα ὁασῶ, ως τεῖχος τειχῶ, αφ ου Πίνδαρος τε τείχη
ται. siaissor i scripsit τετείχισται, quod est Isilini. V 44. Pnti. VI s. contra mentem grauarnatici, seil potuit ille errare.
Eustalli. Prooeni. 2l: τόσσαι καλῶ ηγουν ἐπιτυχεῖν.
Εustalli. a i Dionys. Per. 467 de Sicilia Trinacria ilicia. διο καὶ Αυκόφρων τρίδειρον νῆσον λέγει αυτ θν καὶ ο Πίνδαρος τριγλώχινα, nisi solete erravit, nani Clioerobosciis Behk. Αn. Ill 1424 Calli-inaclii versutia a litibet: Tριγλωχιν ὀλοω νῆσος ἐπ' κελάδω.
SchoL Pin I. Pyth. II inscrip t.: καταφέρεσθαι γάρ φησί πως τον Πίνδαρον εἰς τὸ μὲν Ἀθήνας λιπαρὰς προσαγορεύειν, τας δε Θήβας χρυσαρμάτους
Εt. M. 304 . 3: Κέρατα γὰρ καλοῖσι πάντα τα ἔκρα, ως φησι Πίνδαρος Υψικέρατα πέτραν, αντὶ του υψqλα ακρωτήρια εχουσαν). CL El. Iu l. 315. I 2, Zonar. I 185, Eustatii. Prooem. 2T. Fort. inlitatur Arist. Nub. 596: Λήλιε Κυνθίαν εχων υφικέρατα πέτραν.
Galen. de puls. iliis. VIlI 68l e l. Lips. T. III p. 38 ed. Bas.):Καίτοι γε Ουδ' ἀπο των κυρίων ώς ἔτυχε μεταφέρειν εξεστιν Ουδε τοῖς ποιηταῖς, αλλα καν Πίνδαρος ἡ τις η vulgo εἴη τις ψ τὸ κεα- νου τα πέταλα τὰς κρήνας λέγων, ουκ ἐπαινεῖται. 323. TZet2. Allegor. Il. v. 40I: latranga Anee l. 14) Εἴπερ μὴ υπεδέξατο τούτους Ἀντήνωρ πρῶτον, ὀστις υστέρως ελαβε καὶ δωρεας πρεπούσας ' τῆς Τροίας πορθουμένης γαρ ἔσωσαν παντα τούτου, καὶ Diqiligis by Cooste