Herodotos erklärt von Heinrich Stein Buch 3 und 4

121쪽

την ἐς 'EH νας ωοίνικες ἐξάγουσι ' ταλ ν γυμιῶντες λαμβάνουσι ' τὼ γὰρ δένδρεα τὰ λιβανωτοφόρα ἔφιες

υπόπτεροι, σμικροι τὰ μεγάθεα, ποικίλοι τὰ εἴδεα, φυ- 10 λάσσουσι - δεῖ πολλοὶ περὶ δένδρεον ἔκαστον, ουτοι ΟΙαερ ἐντ' Αἴγυπτον επιστρατεύονιαι. οὐδενι δἐ αλλο

ἐπίμπλατο τῶν ὀφίων τούτων, ει μῆ γίνεσθαι κατ' αυ-

τοὐς οἴόν τι κατῶ τὰς ἐχίδνας ὴ πιστάμην γίνεσθαι. καί κως τοὐ θείου ὴ προνοίη, ῶσπερ και οἰκός ἐσαι,5 ἐοῖσα σοφή, ὁσα μέν γε ψυχήν τε δειλὰ καὶ εδώδιμα,

122쪽

ταυτα μἐν πάντα πολυγονα πεποίηκε, Dα μη ἐπι

λίπ5 κατεσθιόμενα, ὁσα δἐ σχέτλια και ἀνιηρά, ὀλιγόγονα. τοῖτο μέν, ἔτι ὁ λαγὼς υπὼ παντω θηρεύεται γηρίου και ἔρνιθος καὶ ἀνθρωπου, οἴτω δή τι πολύγονόν ἐστις ἐπικυωκεται μος νον πάντων θορίων, καἰ l0 τὰ ι ἐν δασὰ των τέκνων ἐν τῆ γαστρὶ το δἐ ψιλόν, τὼ di ἄρτι εν τῆσι μῆτρῖσι πλάσσεται, τὼ δἐ ἐπανaιρέεται. τοῖτο μἐν δὴ τοιουτί ἐστι' η δἐ δὴ λέαινα ἐὰν ἰσχυρότατον καὶ θρασυτατον ἁπαξ ἐν τ* βω τίκτει ἔν' τίκτουσα γὰρ συνεκβάλλει τν τέκνν τὰς μήτρας. τὰ δἐ i5 αἴτιον τούτου τόδε ἐστί ' ἐπεὰν ὁ σκύμνος ἐν τῆ μητρὶ ἐῶν ἄρχηται διακινεόμενος, ὁ δἐ ἐλων δνυχας θηρίων πολλὴν πάντων ὀξυτάτoxς ἀμύσσει τὰς ιιήτρας. οιω- μενός τε δὴ πολλο μῶλλον ἐαικνέεται καταγραφωκ πέλας τε δὴ ὁ τόκος ἐστὶ καὶ τὰ παράπαν λείπεται Σοαυτέων υγι ἐς ουδέν. ως δἐ καὶ αι ἔχιδναί τε καὶ οι 10s

123쪽

φύγη. ὁ μἐν δὴ ἔρσην αποθνήσκει τρόπου το εἰρημένου,

ὴ δἐ θήλεα τίσιν τοιήνδε αποτίνει τP ερσενι ' TU γονέι τιμωρέοντα ζιι ἐν τῆ γαστρὶ ἐόντα τὰ τέκνα διεσθίει 10 την μητέρα, διαφαγόντα δἐ τον νηδυν αυτῆς Ουτωτ ν ἔκδυσιν ποιέεται. Οι δἐ ἄλλοι οφιες ἐόντες ανθρώπων ου δηλήμονες τέκτοvσί τε φὰ καὶ ἐκλέπουσι πολλόν τι χρῆμα των τέκνων. αἱ μέν νυν ἔχιδναι κατὰ πῶ- σαν την γην εἰσί, οι δέ, υπόπτεροι ἐόντες, ἀθρόοι εἰσὶ

124쪽

εν ουτῆ αυλίζεταί κου θηρία πτερωτά, τῆσι νυκτερίσι προσείκελα μάλιστα, και τέτριγε δεινόν, και ἐς ἀλκῆν ἄλκιμα τὰ δει ἀπαμυνομένους απὰ των δφθαλμῶν Ου- τω δρέπειν τὴν κασί . τὰ δἐ δὴ κινάμωμον ἐὶι του- IIIgων .θωυμαστότερον συλλέγοvσι. δκου μεν γὰρ γίνεται

και ιις μιν γη ὴ τρέφουσά ἐσrι, οὐκ εχο σι ειπεis, πλὴν ἔτι λόγου οὐκ οἰκότι χρεόμενοι εν τοισίδε χωρίοισι φασί τινες -τὼ φυεσθαι ἐν τοῖσι ὁ Λιόνυσος ἐτράφη ' 5 νιθας δἐ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταυτα τὰ κάρφεα

τὰ ημεις ααδ Φοινίκων μαθόντες κινάμωμον καλέομεν, φορέειν δἐ τας ἔρνιθας ἐς νεοσσιὰς προσπεπλασμένας ἐκ πηλου προς ἀποκρήμνοισι -ρεσι, ἔν γα πρήσ-βασιν ἀνθρώπφ - δεμίαν εἰναι. προς ων δὴ ταυτα 10 τοῖς Ἀραβίους σοφἱζεσθαι τάδε ' βοῶν τε και δνων των ἀπογινομένων και των ἄλλων υποζυγίων τὰ μέλεα διαταμόντας ώς μέγιστα κομίζειν ἐς ταυτα τὰ χωρία, καί

ται δέ τις καὶ μῖθος ὐπιρ αυτ οὐ 'vύεσθαι μὲν γάρ φασιν ἐν φάραγξιν, ἐν ταυταις δ' οτεις εἰναι πολλobς δῆγμα θανάσιμον ἔχοντος, προς οἶς φραξάμενοι τὰς χεῖρας καὶ τοὐς πόδας καταβαμνουσιν καὶ συλλέγουσιν. . τέτριγε, voa der FIederana

125쪽

rσφεα θέντας ἀγχοῖ τῶν νεοσσιέων ἀπαλλάσσεσθαι εκὰς i5 αὐτέων τὰς δἐ δρνιθος καταπετομένας - τῶνJ τα μέλεα τῶν υποζυγίων ἀναφορέειν ἐπὶ τὰς νεοσσιάς' τὰς δε ου δυναμένας ἴσχειν κατορρήγνυσθαι ἐπὶ γηπι τοὐς δἐ επιόντας συλλέγειν. οἱ τω μἐν τὼ κινάμωμον συλλε-1I2 γόμενον ἐκ τούτων ἀπικνέεσθαι ἐς τὼς ἄλλας χώρας. τοδἐ δὴ λήδανον, τὼ Ἀράβιοι καλέοDσι λάδανον, ετε τούτου θωυμασιώτερον γίνεται' ἐν γὰρ δυσοδμοτάτου γινόμενον εὐωδέστατόν ἐστι ' τῶν γὰρ αἰγῶν τῶν τράγων 5 ἐν τοισι πώγωσι εὐρίσκεται ἐγγινόμενον οἷον γλοιὼς ααδ

μιῶσέ τε μάλιστα τοῖτο λάβιοι. 113 Ἀσαντα ι ἐν θυωμάτων πέρι ειρήσθω, απόζει δἐ

τῆς χώρης τῆς Δάραβίης θεσπέσιον - ῆδύ. δύο ει --

νομένην διὰ τὰ τυγχάνειν ἰξώδη, ἄραν, ἄταν ἄνεμος ἀnότειος γέ-

126쪽

νεα ὀίων σφι ἶστὶ θώυμανος αξια, τα ουδαμδει ἔτέρωθι ἐστι ' το μεν αυτέων ἔτερον ἐχει τας Ουρὰς μακράς. τριῶν πηχέων συκ ἐλάσσονας, τὰς εἴ τις ἐπε- 5 σφι ἐπέλκειν, Γλκεα αν ποιεν ἀνατριβομενέων προς τῆ γῆ των ο δεο- νυν δ' απaς τις των ποιμένων ἐπίσταται ξυλουργέειν ἐς τοσουτο ' ὁμαξίδας γὰρ ποιευντες υποδέουσι αυτὰς τ&σι Ουρῆσι , ενος ἔκάστου κτηνεος την

ουρον ἐπὶ ὁμαξίδα ἔκάστην καταδέοντες. τὰ δε ἔτερον 10 γένος των δίων τὰς Ουρὰς πλατέας φορέουσι καὶ ἐπὶ

πηχυν πλάτος.

Λαοκλινομένης δῶ μεσαμβρίης παρήκει προς δυ- 114ν-τα ηλιον ὴ Αἰθιοπί- χώρη ἐσχατη των οἰκεομενέων

αυτη δε χρυσόν τε φέρει πολλὰν καὶ ελέφαντας ἀμφιλαφέας καὶ δένδρεα πάντα ἄγρια καὶ εβενον κοὶ ἄνδρας μεγίστους καὶ καλλίστους καὶ μακροβιωτάτους. 5

ἀμφιλαφέας : vςl. IV 28 βρονταὶ ἀμφιλαφέες, 50 χιῶν ἀμφιλαφής,

127쪽

115 ADται μεν νυν εν τε τῶν μίη ἐσχατιαί εἰσι καὶ ἐν τῆ Αιβυη. περὶ δε των εν τῆ φρου των προς εσπέρην ἐσχατιέων εχω μἐν Ουκ ἀτρεκεως λέγειν Ουτε γὰρ πωγε ενδέκομαι υριδανὰν καλέεσθαι προς βαρβάρων 5 ποταμῖν ἐκδιδόντα ες θάλοσσαν τ ν προς βορέην ἄνεμον, απ' οτευ τὰ ξλεκτρον φοιτῶν λόγος ἐστέ, ουτε νήσους οἶδα Κασσιτερίδας ἐουσας, ἐκ των ὁ κασσίτερος ήμιν φοιτv. τουτο μεν γὰρ ὁ 'μιδανὰς αυτὼ κατηγορέει τὰ οὐνομα ώς εστι Ἐλληνικὼν καὶ ου βάρβαρον,

Theophiti hist. pl. IV 4 6 . Veherili riethiopis stimi Moschen s. e. 20. 22.112. 2. Mit προς ἐσπέρην

128쪽

θάασσα ἐστι τὰ επέκεινα Ευρωπης. ἐξ ἐσχατ ς δ' ἀνο τε κασσίτερος ήμῖν φοιτα και το ξλεκτρον. προς δε Ι16αρκτου τῆς Ευρώπης πολλου τι πλεῖστος χρυσὰς φαίνεται ἐώM Oκως μἐν γινόμενος, οὐκ ἔχω ουδἐ τουτο ἀτρεκέως εIπαι, λέγεται δἐ υπἐκ των γρυπῶν ἄρπάζειν ωριμασπους ανδρας μουνοφθάλμους ' πείθομαι δἐ ου ει τουτο. 5οκως μουνόφθαλμοι ἄνδρες φύονται, φυσιν ἔχοντες τηναλλην ὁμοίην τοισι αλλοισι ανθρώποισι. αἱ δὴ ἁν ἐσχατιαὶ οἴκασι, περικλζέουσαι την αλλην χώρην καὶ ἐντὰς απέργουσαι, τὰ κάλλιστα δοκέοντα ὴμiν εἶναι καὶ σπανιώτατα ἔχειν αυταέ. 10

129쪽

reασμίων τε αντῶν καὶ Ἐρκανίων κροι Πύρθων και Σα-5 ραπέων και Θαμαναίων. ἐπείτε δἐ Πέρσαι εχουσι τοκράτος, εστι του βασιλέος. ἐκ δὴ ων του περικληίον- τος ουρεος τούτου ἡδει ποταμῖς μέγος, συνομα δέ οι ἐστι υκης. οἴτος πρότερον μεν ἄρδεσκε διαλελυμμένος πενταχου τούτων των ειρ μένων τὰς χώρος, διὰ δια-

10 σφάγος αγόμενος ἐκάστης ἔκάστοισι, ἐπείτε δἐ Dαδ τψΠέρσγὶ εἰσί, πεπόν9ασι τοιόνδε ' τὰς διασφάγας των Ουρέων ἐνδείμας ὁ βασιλεῖς πέλος ἐπ εκάστη διασφάγι ἔστησε, ἀποκεκληιμένου δἐ του υδατος τῆς δι

130쪽

τφ υδατι, οὐκ εχοντες -τν χρῆσθαι συμφυῆ μεγάλyδιaχρέονται' τον μεν γὰρ χειμῶνα νει σφι ὁ θ εδς - περ καὶ τοισι αλλοισι ἀνθρώποισι, του δὴ θέρεος σπείροντες μελίν καὶ σήσαμον χρηίσκονται τρο υδατι. ἐπεὰν 20ών μ'δέν σφι παραδιδῶται του υδατος, ἐλθόντες ἐς τους Πέρσας αυτοί τε καὶ γυναῖκες, ωάπιες κατὰ τὰς ει ρας του βασιλέος βοῶσι ωρυόμενοι, ὁ δἐ βασιλεῖς τοῖσι δεομένοισι αυτῶν μάλιστα ἐντέλλεται ἀνοίγειν τὰς πυλας τὰς ἐς τουτο φερουσας. ἐπεὰν δἐ διάκορος η γη 25 σφεων γένηται πίνοτσα τὰ ἴδωρ, αυται ι ἐν άι πυλαι ἀποκληίονται, ἄλλας ὁ ' ἐντέλλεται ἀνοίγειν αλλοισι τοῖσι δεομένοισι μὰλιστα τῶν λοιπῶν. ώς δ' ἐγώ οIδα ἀκουσας, χρήματα μεγουλα πρησσδμενος ανοίγει πάρεξτου φόρου. 30

ναστάντων επτὰ ἀνδρῶν, ἔνα αυτῶν γνταφρένεα κατέλαβε νβρίσαντα τάδε ἀποθανεῖν αυτίκα μετὰ την ἐπανάστασιν. ξθελε ἐς τὰ βασιλήια ἐσελθὼν χρηματίσασθαι τὐ βασιλέι καὶ γὰρ δὴ καὶ ὁ νόμος οἴτω εIχε, 5τo7σι ἐπαναστῶσι το Μάγφ ἐ σοδον δναι παρὰ βασιλέα ἄνευ αγγέλου, Θ μ' γυναικὶ τυγχάνy μισγόμενος βασιλεύς. Ουκων δὴ γνταφρένης ἐδικαίευ Ουδένα οι ἐσαγγεiλαι, ἀλλ' ἔτι ἰν τῶν επτά, ἐσιέναι ξθελε. ὁ δὴ πυλουρὰς καὶ ὁ ἀγγελιηφόρος ου περιώρεον, φάμενοι τον 10 βασιλέα γυναικὶ μίσγεσθαι. ὁ δἐ γνταφρένης δοκέων

σφέας ψεύδεα λέγειν ποιέει τοιάδε ' σπασάμενος τον