Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

691쪽

ος κεν νευθε φόνοιο φέρε στονόεντα σίδηρον,

δ' εἴ τις μάλ' ἄναλκις - ὀλέκοντο δε μου. ώς δ' - θώεσι μῆλα δαῖζεται λυκοιοι καύματος ἐσσυμένοιο δυσαεος ματι μάσσω ποιμενος ου παρεόντος, τε σκιερῶ L χώ- 135 ἰλαδον ἀλλήλοισιν μῶς συναρηρότα πάντα μέμνωσιν κείνοιο γλάγος πω δῶμα φέροντος

νηδυ πλησάμενοι πολυχανδεα -- επιόντες αυα μέλαν πίνουσιν, ἄπαν δ' ὀλεκουσι ποντες πῶυ κακον δ' ἄρα δαῖτα λυγρω τευχουσι νομῆι 140ως Λαναοὶ Πριάμοιο κατα πτολι αλλον - ἄλλωπτεῖτον πεσσυμποι πυ- νυν δηχτῆτα

ουδ αρ ερο ρώων τις ἀνουτατος, αλλ' ἄμα πάντων γναμπτὰ μέλη πεπάλακτο μελαινόμεν' αδατι πολλῶ.ουδε μεν Ἀργείοισιν ἀνουτατος επλετο δῆρις, 145 ἀλλ' ο μεν δεπάεσσι τετυμμέτοι, οδ δε τραπαμυς, ονδ' ἔτι καιομενοισιν ἐπ'Ἀώχαρεῶτι τυπιντες

corii Paum . melius cerie δυσερωμ esset Sed δυσαέος recte Dei est enim non graviter j pentis, sed molasis virantis et spectat ad ventui aestu graVem. 37. μίμνωσι 1. - κεῖ AEl, κερ-o 42L12a et ua corr. Rhod. κείνου Post hunc venum deesse, pio serariti in gregem grassantium mentio acta sit, anirative perspexit, indicavit Tolis.1M ntio a. - σόμέ- legisse via detur venendi in ventrem e l ant. Non recte vel postquam ventrent expleverunt devorando, in lacerandis ovilnis persistunt. 39. Oaέκουσιν ἔδοντες ο l. SpitZner Ob3emau. p. 304 Sq. res. Lenm. Id jam olim apud Hern ann in res.c. P. 26 sq. eci, quoniain lupi non totum gregem devorant, sed tantum, uu modo diximus, laniatum prosternunt et o modo esκμ δ' δαλα λυγρ νεοχουσι νομοε.

Si quid mutandum esset, ni morai

vati p. 2 ex I, 30. II, 75. XIlI, 143. Quare recepi.

692쪽

ωλοῖς ἀι δ οβελοῖσι πεπαρμένοι ἐκπνείεσκον,οk ἔτι που και πλαγχνα συῶν περὶ θερμὰ λελειπτο ἹIφαίστου μαλεροι περιοέοντος ἀμμῆ αλλοι δ' α πελεκεω καὶ ἀξίνγι θορσινῆσπαιρον μηθεντες εὐαῖμα- των δ απὸ χειρῶν δάκτυλοι ἐτμήθ σαν ἐπι ξίφος ευτε βάλοντο

χεῖρας ἐελδόμενοι στυγερὰς ἀπὸ κῆρας ἀμύνειν

και πού τις βρεχμόν τε και ἐγκεφαλον συνεχευε λῆα βαλων τάροιο κατὰ μυθον ο δ' ατε θῆρες οὐτάμενοι σταθμοῖς ἐν ποιμενος ἀγραυλοιο ἀργαλέως μαίνοντο διεγρομένοιο χόλοιο νύχθ - λευγαλεγην μεγα δ' ἰσχανόωντες υρηος αμφι δόμους Πριάμου κυδοίμεον αλλοθεν αλλον σεύοντες πολλοὶ δε και ἐγχειροι δάμησαν Ἀργεί- ρῶες γαρ σοι φθάσαν ἐν μεγάροι ν

η ξιφος η δόρυ μακρον ενς αν χερῶν ἀεῖραι,

δυσμενέας δάμναντο - ῶς βεβαρζότες οἴνω. αἴγλη δ ασπετος ἄστ δι αστεος, -- χαυῶ

πολλοὶ ἔχον χείρεσσι πυρος σέλας, - ανὰ δῆριν

δυσμενέας τε φίλους τε μάλ' ἀτρεκεως ρόωο καὶ τότε Ἀδεος υἱ- ανὰ μόθον ἀντιόωντα

αἰχμητηρ Κύροιβον ἀγαυο Μύγδονος υἷα

'El καιομένοισιν ἐn ena Rhod. bendam in Priami edidus eaedem rec Tyclis. - ἐσχαρεῶ et ut via parabatiir. Augei SuSpicionen ,g0 ἐσχαρειῆm scripsi e conj. Her quo quae v. 155 sq. de lapicibus manni, ut ambiguitas participii και- ciendis memorantur, vix apte in-ομμοισιν evitaretur telligi possunt, nisi de Trittanis de-

156 aiare et in sine o, ct cons Hermann. reo Ioeli . CL; et ita corr. Rhod. - τέροιο 69. ἀγαυον, quod on et eo is . , coiij. nod . . auod merito improbat add. nod cum ac notula: , Me-Pau . - oris A. mini nutus Virgil Aen. II, 172. 157. ἐν et vulgo corr. nrs Adtilitarcnsen.: Coroebum a Diο- 160. Mirum est, hi sudito Priami aede caesuin etiam escnes tradi- aedes memorari, cum haec omnis derat quem ni sequitur Quintus. descripti potius ad toiani mein id. Herne excurs ad Aen. IIcet pertineat. Itaque naud scio, an ante cis Paus X, 27. μυγδονος ορ- V. 155 καί που τις etc. longior sit dino ota iesie Scno vio, Sed mur.

lacuna, quilius versibus ad descri- ο Ita est Tychsenio si

150 155 160 165

693쪽

ἐγχείη κοίλοιο δι στομάχοιο ειρησεν, 170ὐχι θοαὶ πόσιός τε καὶ εἴδατός εἰσι κέλευθοι καὶ τον με περὶ δουρι μέλας κιχήσατο πότμος κάππεσε δ' ἐς μέλ- αἷμα καὶ αλλων ἔθνεα νεκρῶν, νήπιος οὐδ' ἀπόνητο γάμων, ἄν μεχ' -- χθιζος - Πριάμοιο πόλιν καὶ ὐκἐovi' ' Ἀχαιοὐς 175 Ulo α ἄσαι - δ' υ θεὸς ἐξετέλεσσεν ἐλπωρήν Κῆρες γαρ φαρ προέηκαν λεθρον.

οὐ δέ οἱ Εὐρυδάμαντα κατεκτανεν ἀντιόωντα

γαμβρὸν ἡμμελίην Ἀντήνορος, ο ὐ μάλιστα

θυμον ἐνὶ με- σαοφροσύνησι κέκαστο. 180 ἔνθα καὶ Ἱλιο νηι συνήντετο δημογέρον-- οἱ ἔπι ξένος αἰ- ἐρυσσαto et Q αρα πάγχυ γηραλέου κλάσθησαν δην ἐπὶ σώματι γυια' και ρα περιτρομέων μα χείρεσιν ἀμφ ἐρ ροι

το μανγο συνέδραξε θοιν τῆ δ' ηψατο γουνων 185ἀνδροφόνου ῆσος ο δ' ἐς μόθον ἐσσύμετός περ

com Brodaeus uonem rὰρ φαρ προέηκαν faciant 172. κιχησαro A; ἐκιχήσαro corr. Dervari. p. 307. Hermannus, si Bliod. ἐλπωρή ab ipso uuint prii sectunt174. v M A et vulgo corr. Spita sit, duos versus in unum coaluiSSener Ob3er . p. 13. Imnatus est putat sed verisimilius ratus id ab N 364 suq. alia manu inimisum esse, conscii: 175. Noλιν, Iod m. , add. κορες γάρ οι πρόσθεν ἐπιπροέηκαν Rhod et a δόμουςadd. Cl. Vulgo λεμον. nulla lacunae signa. Sed patet hie 179. ὐμελίην , ἡμμελίην iitenim vel duo vel etiam plura od lio Ci; et ita corr. Rhod. moeoteleuton Πριάμοιο excivisse he 180. σαοφροσύνη ἐκέκαστο et mistichia, quibus quid narratuit sue vulgo. σαοφροσύνης κ. V; OITexirit, ain Spitetner sensit, qui Ob e con . Spi igneri l. c. servati p. 30 mirmi esse ait, 182 4 iv x corr. Trens.cuod poeta, ,quae Coroebo fuerit 183 μι et vulgo pri eler Lelir , desponsata, ne verbo quidein indi ou ἐπ scripsi ex mea eo . emen- caverat. Fecerat autem Homerus au p. 257. l. e. 365 sqq. 184 μάλα et vulgo, quod Ho

P o ' Sed tum praestare visum, quodHe -

694쪽

η χόλου ἀμβολιν , η καὶ θεο ὀτρυναντος, βαιον ἀπέσχε γέροντος ἐιν ξίφος, φω τι εἴπyλισσόμενος θοὸν ανδρα καὶ ὁ Ῥοπι ος δ' ἀλεγεινὸν Ιαχεν ἐσσυμένως στυγερον δέ μιν μεν δεῖμα ' 190,,γουνουμαίχ', οτι εσσι πολυσθενέων Ἀργείων,

αιδεσαι ἀμφὶ γεροντος τεας χέρας, ἀργαλέου τε λῆγε χόλοw καὶ γάρ α πέλει μακρον ἀνέρι κοδος

ανδρα νέον κτείναντι καὶ ἄβριμον ην δε γεροντα κτεέ ς, ου νυ τοι αινος ἐφέψεται εἴνεκεν ἀλκῆς 95τούνεκ' ἐμε - νόσφιν ἐς αἰζηους τρέπε χεῖρας ἐλπόμενός ποτε γῆρας μοίιον εἰσαφικέσθαι. ω φάμενον προσέειπε κραταιο 2 δέος υἱός ,,ώ γερον, -- πωγ' ἐσθλον πο ὶ γῆρας ἱκέσθαι

695쪽

καὶ δήι- ανδρ' ἀπαμύνει. ως εἰπών λαιμοῖο διήλασε λοίγιον - δεινος ἀνήρ ἴθυνε δ' πη θνητοῖς ἐπὶ πότι

ψυχῆς εἰσι τάχιστα καὶ α πιος αἰνὰ κελευθα 205 καὶ τον με μόρος Κνος πικλασε δῖωθενταTυδείδαο χερεσσιν - δ' εἰ τι ρῶας ἐυαίρων ἔσσυτ' ανὰ πτολίεθρον εω μεγα κάρτε θυων 'δάμνατο δ' ηυν' αντα βάλεν δ' - δουρατ μαμωδα Περιμνήστοιο περικλυτὸν υ κόωντα. 210

ex emend Spiigneri observati p. 40. esse uialis ut versio nostra habet. De ἐάσω D. , 569 coli. 586J. RHOD. Vertit enim ubi ni orta 684. bus fatum ad anunam celerrime 202. ἐπαμυνM A et Vulgo sum transit, et funestae sanguinis iue de hoc versu intrograin n. s. p. 26 sq, emistunt Recte in Pan v. locuntii scripsi: ,0DScuriis est ni Ver ita constituit: - πότμον, εἰσι sus, mi si sanus est, pari icula Ni . etc. , iam emendationem SpitZad ea supplicantis Senis Vero re iter. t. c. p. 309 sq. ita illustravit spieit, quibus ille prolu Vir esse ei sitinavit, ut paene mirer er- monuit juvenes noste inierucere, naannui in rec. c. p. 268 OVati senibiis parcere V l93-97, ut haec protulisse conjecturam: . Ossi Diomedis sententia: ,pr0bu Vir nόwo wυχος εἰσι τ καθ' ω. non solun ea facit, liae tu coni x. Nani in verbi τάχισr po- inemoras, sed etiam hostes suos itura nutu est offensionis apud ulciscitur. Sed ii his et ola par- uiuium cst. III, 14 sq. Πολεμucula re eam sententiani non de- σα χόλος καὶ λοίγιον ἔλκος θυμον monstrat sed nimis obscure indicat rank δρόγυνε, id a θυμον pius et necessari Vir Strenuus serie ut es Πηλεωreo, supra v. 155 sq. ρε- semper aut de Omninus nostibus ti τε καὶ ἐγκέφαλον συνέχευε vindictam sumere dicendus erat. λιῆα βαλὼν ἐτύροιο, ubi aἄα βα- Iiaque olim tale quid desideravi: χῶ etiam incommodius inlevecta

696쪽

AZας δ' -τιμέδοντα, αμαστορίδην δ' Ἀγαμεμνων, γδομενεύς δε Μίμαντα, ΜΘqς δ ελε ηιοπίτην. υἱῖς δ αυτ Ἀχιλοος ἀμαιμακετω - δουρι Πάμμονα δῖον ἄλεσσε βάλεν δ' πιόντα Πολέτην, RG -όν, ἐπὶ τοῖοι κατεκτανε, τους αμα πάντα 215 υἱῆας Πριάμοιο καὶ ἀντιόων ανὰ δῆριν δάμνα Ἀγήνορα δῖον ἐπ αλλω δ' αλλου πεφνενηρώων πάντρ δε μέλας ἀνεφαίνετ' λεθρος

ὀλλυμένων ο δε πατρος ου καταειμενος αλκῆν μαιμώων δάgεν σου κέχεν ἐυ δε καὶ αυτ 220

δυσμενέων βασιλῆι κακὰ φρονέων ἐνεκυγεν Ἐρκείου πω βωμόν - δ' ς ἴδεν υἷ' Ἀχιλῆος,

ἔγνω φαρ τον ἐόντα καὶ ου τρεσεω, ουνεκ' ἄρ' αὐτὁς θυμον εαδετο παιαν ἐπι σφετέροισιν ὀλεσσαι 'τουνεκά μιν προσεειπε λιλαιόμενος θανέειψαι ' 225,, τέκος ὀβριμόθυμον ἐύπτολεμου Ἀχιλῆος, κτεῖνον, μηδ' ελέαιρε δυσάμμορον ου γαρ εγωγε τοῖα παθῶν και τόσσα λιλαίομαι ἐύοράασθωὴελίοιο φάος πανδερκεος, αλλά που δηφθεχθαι ὁμως τεκέεσσι καὶ ἐκλελαθεσθαι ἀνίης 230 λευγαλεης ὁμάδου τε δυσηχέος ὀφελόν με

σεῖο πατηρ κατεπεφνε πριν αἰθομένην ἐσδεσθαι λιον, ὁππότ ἄποινα περὶ κταμενοι φέρε-- Ἐκτορος, ον μοι ἔπεφνε πατὴρ τεός ἀλλα το μεν -

697쪽

Κῆρες ἐπεκλώσαietouo δ' μετέροιο φόνοιο 235αασον βριμον τορ, οπως λελάθωμ' ὀδυνάων. Iως φάμενον προσέειπεν Ἀχιλλεος βριμος υἱός δεώ γερον, ἐμμεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀνώγεις ου γάρ 'Ἀχθρον ἐόντα μετὰ ζωοῖσιν ἐάσω οὐ γάρ τι ψυχῆς πέλει ἀνδράσι φίλτερον αλλο. 240ῶς εἰπών ἀπέκοψε κάρην πολιοῖο γέροντος

ληίου ἀζαλέοιο θέρευς ευθαλπεος ρύ. δε μέγα μυζουσα κυλίνδετο πολλλ ἐπ αἶαν νόσφ' αλλων μελέων, πόσοις εγκωνται ἀνηρ' 245

κεῖτο δ αρ ἐς μέλαν αἷμα καὶ εἰς τέρων φόνον ανδρῶν

ὁλω καὶ γενεῆ καὶ ἀπειρεσίοις τεκέεσσιν '

ου γὰρ δον ἐπι κυδος ἀέξεται ἀνθρώποιGιν,

αλλ αρα που καὶ νειδος ἐπέσσυται ἀπροτωπτον

καὶ τον με πότμος εἷλε κακῶν δ' γε λήσατο πάντων. 250

698쪽

οὶ δε καὶ στυάνακτα βάλον αναοὶ ταχύπωλοι

πύρσου ' φηλοῖο, φίλον δέ οἱ τορ λεσσαν μητρὸς ἀφαρπάξαντες ἐν ἀγκοωνσιν ἐόντα Ἐκτορι χωόμενοι, ἐπειλοφιοι πῆμα κόρυσσε ζωος ωw τω και οἷ ἀπηχθήραντο γενεθλην, 55

και οἱ παδ εβάλοντο καθ' εὐκεος αἰπεινοῖο, νήπιον ούπω δῆριν πιστάμενον πολεμοιο.ὴλ πόρτιν ορεσφι λύκοι χατεοντες δωδῆς κρημνον ἐς χήεντα κακοφραδίνει βάλωνταιμοτρος ἀποτμήξαντες ἐώγλαγεων - μαζῶν, 260 δε εχ γοόωσα φίλον τέκος ἔνθα καὶ μαμακρὰ κινυρομενη, ν δ' ἐξόπιδεν κακὸν αλλο ἔλθρ, ἐπε ε λεοντες ἀναρπάξωσι καὶ αυτήν ῶς την ἀσχαλόωσαν δην περὶ παι3ὁ εοληγον δήιοι ανδρες - α ρς ληιάδεσσι 265

qui ex mea colat emendati p. 257sq. πάνr scripsit, quam utilem jam

ne in venit.

Sua con . eil. Tvcns. quen Secutus est Lehre necle, illo. Ut senex Priamiis occidit, ita etiani parvulitin Astyanactem necavere, ut totum genu πανώλεθρον periret.

699쪽

μνησαμένη μον αἰνον ἐυσφυρος υεταίνηῶρμηνεν θανεεσθαι, ἐπεὶ βασιλεὐσιν μεινον τεθνάμεν ἐν πολεμω η χείροσιν ἀμφιπολεύειν' 270 καί Κ λοφυδνο- αυσε μέγ' ἀχνυμεν κέαρ ενδον ὐεἰ δ' ἄγε νυν και ἐμειο εμα κατὰ τείχεος αἰνου η κατὰ πετράων η - πυρος αἶψα βάλεσθε ' ρεῖοι μάλα γάρ μοι ἀάσπετα ποματ εασι '

κα γάρ με πατέρ' ἐσθλον ενήρ- Πηλέος υἱὸς 275ρον ἐν ζαμ, ροί δ' ἔνι φαίδιμον αυδρα,

ο μοι - μάλα πάντα, τάτ ελδετο θυμος ἐμεῖο

καί μοι κάλλιπε τυτθον εν μεγάροις ετ παῖδα, ω επι κυδιάασκον ἀπειριτον, ω ἔπι πολλα

ελπομενον ἀπάφησε κακη καὶ ἀτάσθαλος ισα 280

sine ubi est Her anni emendatio : iso

273. η και πυρος . Recle his ieravit, addit: πάνrα γὰρ οἰος offensus est PauWius. Nam si καε - δμωῆ περ ἐουσs. Neque aliter suppletur ex antecedentibus, sensus uini Androinacliei loculain opinor, ni non potest alius esse nisi nic ineinoris eoi uni, quae apud O-- τ ψns dejicite, quare, quod inerum illa dixerat 'Eκτορ ἀτὰρ Hermannus suasit κὰπ πυρός, pro- σι μοί ἐσσι παιῆ κω nόινια η-bare non possum; si genitivus nu- τηρ, δε κασίγνhroς, ἡ δέ μοι να-dus verbo ungitur, senientia non hoος παρύκομες. potest alia esse nisi haec me ionc rara. ἐν ἐμετέροις et vulgo; stacto operate. Nec tamen auiuu ἐν μεγάροις scripsi ex verissima conaineni ἐν-ue vel καὶ ἐν πυρὶ emendatione Cantem suu lecti. I, propter ariena poetae metricam pla I p. 44, quam somniendatani etiam cere possunt. Hinc ego olim au a Striivio majore in piragramin pasch. iacius I και πάρος Ια, βάλεσθε 1818. p. 2 nuror tam diu deli- reposituriis erana. Nunc tamen in tuisse. CD. eSiod stagirini. tellexi, tulis si implicius poetani 280. ἐλπομένη Κ1Cl; ἐλπομέ- μω usio scripsisse. Ἐσω cuna ge- ην m. nod. - ἰnω σε l. nitiV verbo iuncium movendi vid. r. Apoll. nod. I, 28 sq.Disssred by Oosla

700쪽

τω νύ μ' ἀκπεμενην πολυτειρεος ἐκ βιότοιο νοσφισατ εσουμενως, μηδ' εἰλέα δώματ πεσθε μιγδα δορυκτήτοισιν, πει νύ μοι - τι θυμωεἴMεν ἀνθρωποισι μετέμμεναι, λεκα δαίμων κηδεμονῆας ὁλεσσεν Ἀχος δέ με δεχνυται αἰνὸν 285

εκ σων στυγεροῖσιν ἐπ αλγεσιν ἰωθεῖσα,.

η α λιλαιομένη χθόνα δυμεναι οὐ γὰρ ἔοικε ζωέμεναι κείνοισιν, σων μέγα κίδος νειδος ἀμφιχειν δεινὸν γαρ πόψιον ἔμμεναι αλλων' δ δε βίν ἀέκουσαν γον ποτὶ δούλιον μαρ. 290 αλλοι δ' - αχλοις ἐν δώμασι θυμὸν ἔλειποωανέρες ε δ' - τοῖσι βο πολύδακρυς ὀρώρει 'αλλ υκ εν μεγάροις Αντήνορος ουνεκ' αρ αυτούωργεῖοι μνησαντο φιλοξενίης ἐρατεινῆς, ῶς ξείνισσε πάροχε κατὰ πτόλιν δ' εσάωσεν 295ἰσόθεον Μενελαον ὁμῶς δυσῆι μολόντα τω δ' πίηρα φέροντες Ἀχαιῶν φερτατοι υἱες αυτὸν μεν ζώοντα λίπου καὶ καὶ κτῆσιν πασαν, καὶ Θέμιν ζόμενοι πανδερκεα καὶ φίλον ανδρα. καὶ τότε ὁ παις σθλος μύμονος Ἀγχίσαο 300 πολλὰ καμον περ αστυ θεηγενεος Πριάμοιο δουρι και η Ορεn, πολλῶν δ' π θυμὸν ὀλεσσας,ώς ὁ δυσμενέων π χεψεσι λευγαλεMσιν αἰθόμενον πτολίεθρον, ἀπολλυμενο- αμα λαοῖς πανσυδίν, καὶ κτῆσιν ἀπείριτον, ἔκ τε μελάθρων 305ελκομενα ἀλόχους αμα παχεαν, υπιτ αρ αυτοὐ