Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

701쪽

ἐλπωρον ἔχε θυμος ἰδεῖν υτειχε πάτρον, αλλά οἱ ὁρμαίνεσκε νόος μέγα πῆμ' παλυξ ι'ώς δ' θ' ἱλὸς κατὰ βενθος ἀνηρ-- νωμῶν νοος πιπιαμένως νεμον καὶ κυμ' ἀλεγειν ἀλεείνων 10 πάντοθεν ἐσσυμενον στυγερῆ υπὸ χείματος ωρν χεῖρα κάμη καὶ θυμὸν, υποβρυχίης δ' αρα νηὸς ὀλλυμενης ἀπάνευθε λιπὼν οἰφα μουνατυτθω ἐπὶ σκάφος εἶσι μελε δε οἱ ουκέτι νηὸς φορτίδος ως πάῖς ἐσθλὸς ἐυφρονος Ἀγχίσαο 315 αστυ λιπών δηίοιο καταιθόμενον πυρὶ πολ υἱεα και πατερα σφὸν ναοπά Π φορέεσκετον με επὶ πλατυν μου ἐφεσσάμενος κρατερῆσι χεροι πολυτλήτ υπὸ γηρα μοχθίζοντα, τον δ' παλῆς αμα χειρὸς επιψαυοντα πόδεσσι 320

307. εὐ-rcu A, εὐτειχέα Ves ita jiciatii suspici necesseem. nod Πάτρη 1 4cte patria teinporis diuturnitalem, per quod illustrant oi vili ad Charit. VIII, frustra laboraverit guliernalor, diserter, p. 35 Vermi l. ad Tryph. p. memorasse probabile est nos ere

temptis luber in designatur, Juncta sti=ερ 0M. SpIt2ner. OOServall.sunt cum is rhrii κ ἔμη καὶ - p. 23, non recte hic enim non μόν. Sensit id aliiwius, mi pro de fragoridi, sed de periculis hientis inde . . st D proposuit, alio sermo est. nuic loco sucurrendum esset AEt 314. uocis A et vulso correxi.enim totam comparationen intuenti l5. Post Oorido in A lacuna duritani esse eauit, quin prima ejus quinque sere lile Pitu. - -π- pars, quae quidem non est mina- ο et vulgo, ἐυφρονος', quod καὶ θυμόν uno nenibro decurrat, tr. ἀναρπασας ναρπαζας cui tum coinparationis caput adjici corr. alisq- au . . .

μέλει . Accedit quod, si compara M isti bis egregia est Rhodoin niveris II. 218 lx, 72, ni quoniae einendalio. - - Vulgo nάνεοθί ἐσσυμενον στυγερῆ n quod ex insolenter postpositum est,

γ. uno tenore copulata luisse et vero ineptissime dictum. Reque intelliges Itasti anu talium scripto enim . l. id qualu releri, num rem nautato λεγεινόν ἀλεμω valde tenera suerit Ascanii manus emendationem perfecisse censendus necne. Sensit nos ni a ravius 9. In ii into lacunae simul ad sed dum rer scriDit, vitium Vitio

702쪽

γαίης Ουλομενου τε φοβεύμενον εργα μόθοιοεξῆγεν πολέμοιο δυσηχέος - δ' - ανάγκης ἐκρέματ' ἐμπεφυῶς ἀταλος πάῖς Ἀμφὶ δε δάκρυ

χευατό οἱ Φαλνει παρηίσιν --- ο νεκρῶν σώμαθ' υπέρθορε πολλὰ θοοῖς ποσὶ πολλὰ δ' ἐν ορ- 325ου ἐθελων στείβεσκε Κυπρις δ' ὁδον γεμόνευεν υἱωνον καὶ παιδα καὶ ἀνερα πήματος αἰνο πρίφρων ρυομένη του δ' ἐμυμένου - ποσσὶ πάντι πυρ υπόεικε περιοχίζοντο δ' ἀυτμαὶ Ηφαίστου μαλεροῖο καὶ ἔγχεα καὶ βέλε' ανδρῶν 330

πῖπτον ἐτώσια πάντα κατὰ χθονος, ὁππόσ' χαιοὶ κείν' πέρριψαν πολιμ ἐνὶ δακρυόεντι.

καὶ τότε δημελχας μέγαλ ωχε λαον ἐέργων

,, ἴσχεσθ' Αἰνείαο κατ Ἀ- οι καρήνου βάλλοντες μονοεντα βέλη καὶ λοίγια δουρα 335τον γὰρ θεσφατόν εστι θεῶν ἐρικύδεῖ βουλῆ Θύμβριν ἐπ' ευρυρέεθρον ἀπο Σανθοι μολόντα τευξέμεν ερον ἄμυ καὶ ἐσσομενοιαν ἀγητον ἀνθρώποις, αυτον δε πολυσπερέεσσι βροτοῖοι κοιρανεειμ' ἐκ του δε γενος μετόπισθεν ἀνάξειν 40αχρυς ἐπ ἀντολω τε καὶ ἀκαμάτου δύσιν ηους'

oraculili serioris elatis est, Romanosove adulanili causa insertum. SCHO V. , Mira est haec cl. SchOR . nota Scilicet putat vir doctus totum hae carmen ex antiquorum cares minui lacinus consulum esSe.

Ducis sunt haec e celedri oraculo Y, 30 sq. quod hic ex eritin eventu magnisiicientius talum est. TYCHS. Maxilii notanduin hoc, quod Aeneam ipsius Romae fecit conditorem, de qua sanis d. Niebuhr.hist. Boni I, p. 23. 226 sqq. ed. quarta . 340 τοὐδε Α - νάσσειν Cl. 34l. ἀνrou v. - ἀκάμαro Jc- σιν λθη et vulgo recte eo iasensus au . pravas tamen excogitavit medelai aut /θνη iii mνων sici proponens. Postquam naulla

703쪽

καὶ δ αυτῶ θεμις ἐστὶ μετεμμεναι ἀθανάτοιοιν,

Ουνεκα δὴ πάῖς ἐστὶν ἐύπλοκάμου Ἀφροδίτης καὶ δ αλλυς τουδ ανδρος ὰς ἀπεχώμεθα χεῖρας, ουνεκά οἱ χρυσοῖο καὶ αλ ἄλλοις ἐν κτεάτεσσιν 4bἄνδρα σάοι φευγοντα καὶ ἀλλοδιιστήν ἐπὶ γαῖαν, των πάντων προβεβουλε έον πατερ ηδε καὶ δα ψύξ δε μί' μιν ωγε καὶ υἱεα πατρὶ γεροντι ηπιον ἐκπάγλως, καὶ ἀμεμφέα παιδὶ τοκῆα. ως φάτο τοὶ δ' αἰθοντο καὶ ως θεον εἰσοράασκον 50

varie tentavi, recepi tandem dκα- uem vel in longinpsam teremn μάτου δύσιν ους, in uani emen pugienterm Postea etiam Oυνεκα δηilationem alie alterius inscius Her proposuit. Ljus vestigiis insistens ni annus et ego incidimus. Cla II riui v. insuper Hων scripsit, initio 1l8 ε δε κανακαμάτου περατα χθονος tamet oύνεκά ο retento. Quem se- ανιολίας τε Ῥελίου. Recte autem cuius est Tycns. opsemans tameninonuit Tycns. non tempus, Sed sine pro clyde ad ductus literarii in prο- et auidi tuin inperii notari pius esse re in sorinain uomericani,

342. καὶ γά οἷ AC et vulgo quae istine apud uintum non c- Recte sensit avxv. particulas καὶ - quidem in emendau. p. γά ab no me indro, ou Aeneas ae nae ita constitueram:

Sed quam ipse proposui lectionen δαπην ἐπὶ γαῖαν, καὶ ' α οἱ, soloeca Si Scripsit constrisclionem paullo impeditioren poeta ut alisi III, 87 V, 256 sequente ων πίνεων προβέβουλεν 313. VII, 185. 354. 24. 723. - nnligari ratus. Et recepit hoc Leli S. δ' αὐτ0, quo nienibri illiti saepius Sed hic quoque lacunani eainque ineliani usus est Apoll. 8n0d. I, 7 . exirena v. 45 esse certatim me 7 15. 20. II, 10l7. ΙΙΙ, 18 697. edocueriint Spitetner observare p. 1256. IV, 20. 998. Rep0Sin hoo, 31 sq: et erinannus. His igit irituasaquani erit ann. lim de ac nunc obsecutus sunt relento elianire a iii consultus rescripsit o Id initio ol, cuin quainquat seqitatur sic aptui essei, Si non inaii esseni προβέβουλε ν, ainen quae excide- alii inier deos relati. Mini runi verba ita poterant esse coino non naulandunt videtur. Nani si parata ui illud pionoine recle Osuinitiam sententiae, quae in i cuin aderet Piit auleii plura, veruis est, considera mus, si ea quain duo neinisticni periisse,' laninaeo: an valde insignis Vir est. quam in re dubita asteriscis con- εν ρώποισιν sed ad marg. e. st 'menius

704쪽

πάντες δ' ἐσσυμένως ἐξ στεος οἷ βεβήκει, ἡχ ἱ ποιπνυοντα πόδες φέρον - δ' ἔτι γίγ

ἀμφ' Ἐλένης λεχέωσι δυσάμμορ- η δ' - φύζο

κευθετ' ἐνὶ μεγάροισιwἰ δ' ἀματος ἐκχυμενο- γηθεεν ἀμφὶ φόνω τοῖον δ' πὶ μυθον ἔεαεν αλκυον, ως τοι ἔγωγε φόνον στονόεντ' ἐφέγα σήμερον ουδε σε δια κιχήσεται ριγένεια 360 ζωὸν δε ἐν μεσσι καὶ εἰ -- ευχεαι εἶναι γαμβρος ἐρισμαράγοιο μελας δέ σε δεξατ' ἔλεθρος ημετερει ἀλόχοιο παρα λεκτροισι δαμεντα ἀργαλεως ως εχε καὶ Ουλομένοι πάροιθε θυμὸν Ἀλεξάνδροι κατὰ μόθον ἀντιόωντος 365 νοσφισάμ w και κέ μοι ἐλαφρό τερον πέλε αλγος γο μεν ηδ ῖκανεν - ζόφον κρυόεντα τίσας αἴσιμα πάντα σε δ' - αρα μελλεν ὀνήσεινημετερ παράκοιτις επε Θέμιν υποτ' ἀλιτροὶ ἀνέρες ξαλεονται ἀκήρατον, ουνεκ' αρ αυτοὐς 370 εχοράα νυκτός τε καὶ ματός, ἀμφὶ δε πάντηανθρώπων ἐπι φύλα διηερι πεπότ αιτινυμεν συν μνι κακῶν εὐστορας εργων

ως εἰπὼν δηχισιν νηλε τευχεν ολεθρον

705쪽

NH ΚΟΙΝΤΟΥ μαίνετο γάρ οἱ θυμὸς υπο κραδίη μέγ' ἀέξων 375 ζηλήμων καὶ πολλα περὶ φρεσὶ θαρσαλένσι

δεωσι κακὰ φρονέεσκε, τὰ δη θεὸς ἐξετέλεσσε πρέσβα κη κεῖνοι γαρ ἀτάσθαλα πρῶτοι ἔρεξαν ἀμφ' Ἐλένης πρώοι δὲ καὶ ρκια πημήναντο, σχέτλιοι, ὁππότε κεῖνο δὰ μέλ- αυα καὶ . 380αθανάτων πατέοντο παραιβασ*σι νόοιο 'τω και σφιν μετόπισθεν Ἐριννυες αλγεα τευχον τούνεκ' αρ' νμεν ολοντο προ τείχεος, Τ δ' ἀ- αστυ τερπόμενοι παρὰ δαιτὶ καὶ ηυκόμοις ἀλόχοισιν.

ευρεν ην παράκοιτιν υποτρομέουσαν ὁ κληνανδρος κουριδίοιο θρασυ -- ὁ μιν θρήσας ἄρμην κτανέειν χλημμυροσι νόοιο,

εἰ μη οἷ κατέρυξε βίην ἐρόεσο ' ροδίτη, ἐά οἷ εκ χειρῶ ἔβαλε ξίφος, ἔσχε δ' ἐρωήw 390

του γα ζῆλον ἐρεμνὸν ἀπώσατο και οἱ ευερθευηδυν φ μερον λ κατὰ φρενος δε καὶ ωσων

377. ἐξετέλεσσεν et vulgo;

correxi.

380. διε et sequenti versu ἐλάθονro A et vulgo. Si sana est naec scriptura, dede sane διό Jungi cum ἐλάθοντο, ut Pau v. volun Sed sateor mini hanc locutionem valde suspectat esse neque quidquam, quod pie comparari possit, invenire potui. nodoni satis Dene ἀλίτονro conjecit, sed tum pro Mia sine udio etiana παρέκ restituendum esset, de qua praepositione vid. ad I Tib. uare satin duxi διέκrelicto secuente versu πατέονro Scribere. Vil , ο κατὰ δ' ορκια πιστὰ πάrησum pol l .inos II, 7. δ αν ἀπηλεγέονrες ἐμὰς πα-

τέοπε θέμιστας.

383 stes et vulgo con Lehra. - ου' A. male au v. R.κ' de cori. 384 παρ' Πυκ. et Vulgo praeter Lenrs. qu καὶ ὐκ. scripsit ex mea cond. emendati p. 258, quoniam duplex distinguatur Troianorum genus, quor in alii ad coenam, alii in lectis suerint oppressi, quemadmodum etiam TZelga Posinona. 726.

0uod qui vituperat, SpitZner o aereis p. 314 o. τερπόμενοι ad utrullique retulit no sensu alii in urbe ceciderunt delectati epulis, delectati mulierum conmem e. Sed cum multa illa uiuerit de praepositionis nae usu, quae Vera Sunt sed meant emendalionein non Ver-lunt, probare omisit exeinpiis tale asyndeton. Itaque ineuin retinui.Pau v. vel παρὰ δαιτι σὐν vel κατὰ sicl δ παρ comes t.

706쪽

τω δ' ἄρα θάμβος Ελπτον ἐπηλυθεν Ουδ' ἄρ re' ἔτλη κάλλος ἰδὼν ἀρίδηλον επὶ ξίφος αυχένι κυρσαι, ἀλλ' -τε ξυλον αυον ἐν Ουρεῖ λήεντι 395

είοτήκει, το μεν ουτε θοαὶ βορέαο θυελλαι ἐσσυμεναι κλονέουσι δι Ἱερος - νότοιο '

δερκομένου παράκοιτιν αφαρ δ' γε λησατο πάντων, οσσα οἱ εὐλεχεεσσι παρηλιτε κουριδίοισι 400

πάντα γαρ μάλ/υνε θεῆ Κυπρις, περ απάντων

αθανάτων δάμνησι νόον θνητῶν, ἀνθρώπων

ἀλλα καὶ ως θοον - ἀπο χθονος αυθις ἀειρας κουριδί ἐπόρουσε ' νόος δέ οἱ αλλ' ἐνὶ θυμῶώρμει ἐσσυμένοιο δόλω δ' αὐα θέλγε Ἀχαιο- 405 καὶ τότε μιν κατέρυξεν ἀδελφὰς ἐμενόν περ μειλιχίοις μάλα πολλα παρὰυδήσας ἐπέεσσι δείδιε γα μὴ δή σφιν ἐτώσια πάντα γένηται

Αἴσχεο νυν Μενέλαε χολουμενος ου γαρ ἔοικε

κουριδίη παράκοιτιν ἐναιρεμεν, ης περ πολλὰ 410αλγε' ἀνέτλημεν Πριάμω κακα -ιόωντες '

συ γάρ τοι Ελένη πέλει αἰτιη, ς σύγ' ἔολπας, ἀλλα Πάρις ξενιοι - καὶ σεῖο τραπέζης

ut esset manu terum nisi ad stadium vel manum endere ad gla-ctium. an coclecturam certatim refutavimus ego emendau. p. 259. SpitZner o servare p. 54 suta qui-ulam excusandum accusativum

cui κύρειν yinctuin ad Apoll Rhod. I, 254 γυμνὸν μαωσων παλάμνξιφος provocaverrani, itelliis etiam Spitznerus in Homerico loco ἀκωκῆν in quibusdati codd. legi monuit, quam ipsam leolionein a Quinto non solum cognitam sed etiam expressam hic esse nihil duduo.

xxx VIII ad Il. 396. οἴει et vulgo; ura scripsi

707쪽

ΚΟΙΝΤΟΥ

λησάμενος τῶ - μιν εὐαλγεσι τισατο δαψων

κυανεοις νεφεεσσι καλυψάμενοι γοάασκον,

νόσφιν ἐυπλοκάμου ριτωνίδος δε καὶ Ἀης,

α μεγα κυδιάασκον ἀνὰ φρενας, - σίδοντο περθόμενον κλυτι αστυ θεηγενεος Πριάμοιο

ἀλλ' ο μα ουδ αὐτη υφρων ριτογένεια 420 πάμπαν δακρυς - ἐπειὴ ρά οἱ ενδοθι νηου Κασσάνδρη-ίσχυνεν Ῥῖλόως βριμος υἱος θυμου δε νόοιο βεβλαμμενος η ὁ ο αἰνον εἰσωχω βάλε πῆμα καὶ ἀνερα τίσατο λωβης ουδε μεν ἔργον ἀεικες σεδρακεν ειλά οἱ αἰδ- 425 καὶ χόλος ἀμφεχυθη ' βλοσυρὰς δ' ἔτρεψεν ὀπωπὰς νηον ἐς φόροφον περὶ δ' εμαν θεῖον παλμα, καὶ δάπεδον νηοῖο μεγ' ἔτρεμεν ουδ' γε λυγρης

ληγεν ἀτασθαλίης, πειὴ φρένας αασε Κυπρό. πάντη δ αλλοθεν αλλα κατηρείποντο μελαθρα 430υψόθεν Ἀζαλέη δε κονυς συνεμίσγετο - '

καίοντο δε πάντα

βεβλαμμένος Ε1 et ita ena Rhod. , quod recte res TFcI S. 425. ἰδέ οἱ Α ουδέ τοι maleDat Pau v. male; et Dii scripsit Tychs., vitiose; οὐδ' ηγ' L.elim scripsit ex me en . quam linio Typhiod. feci SpitZnerus iant. p. 26 et Gertarit lecti Apoll. p. 18 ουσέο relinendum ducunt, inainelnores tortasse sequentis uia ol. Varia tentari possunt, ulctaa od vel 4 δ' os vel etiam alia. Sed Quintus

426 δἐ τρέφεν et vulgo; δ'

ἔτρεφε scripsi ex em Gerliarii l. c. p. 148.427. φόρροφον λ φοροφονRliod in textu. 428 ἔτρεσεν et vulgo; δερειον scrips. 4.elirs. ex m. Bonitii l. c. p. 241.429. 1ει et viil o praeter I.ehre., qui r o scripsit ex en . Hermanni orph. p. 783, qui eliam e o proposuit. Et durat ali-Guantuluit II, 35 τι τοι νόος ἐσriναπηνῆς. Ego tamen apud uintii ni r praetuli. Polerii etiam n γαρ vel P γὰρἈcrisere. 432. Versus sine lacunae signo in il legitur:

708쪽

Mντιμάχοιο μελαθρα καταίθετο ὁ ασπετος ἄκρη

Ἀργαμον ἀμφ' ἐρατην περι θ' ἱερον πόλλωνος νηον τε ζαθεον τριτωνίδος ἀμφι τε βωμον 435

μκεωw θάλαμοι δε κατεπρήθοντ ερατεινοὶ υἱωνῶν Πριάμοιο πόλις δ' ἀμαθυνετ πασα. Tρῶες ὁ ο μν παισὶν υ υργείων ὀλέκοντο ΟΤ δ' - λευγαλεου τε πυρος σφετέρων τε μελάθρων,

ενθα σφιν καὶ μοῖρα κακὴ καὶ τύμβος τύχθη, 440αλλοι δε ξιφέεσσιν ἔδυ δια λαιμ- ἔλασσαν

πυρ αμα δυσμενέεσσιν ἐπὶ προ ροισι χόντες, 6 δ αρ' ὁμῶς τεκεωσι κατακτεωαντες ἄκοιτιν κάππεσον ασχετον ἔργον ἀναπλήσαντες ἀνάγκν

in prooramm. c. p. 28 Iocuni ua, 438. n A et vulgo coirexi . uti uno editur, constitui, ni ad 439. ord A. ditis: , Primum O memorantur 440. ἔνθά σφι Α σφιν Ε1Cl; et aedes, quae a Graecis evertuntur ita cora'. no& σφισιν niale con l. et munitar καrηρείποντο μέλαθρα Ildurg.iψόθεν nuo pulvis pertinet et 441. D. Apoll. nol IV, 374sragor; tum narratur onini desta φασγάνω - τονδε μέσον διὰ Ιαι. orata esse. Plures auteni versus in o ἀμησαι. incendio nauando occupati post v. 442. προθύροισι et vulgo 432 periisse videntur. COITexi.433. , Antimachi aede nieniorare 443. ota A. - et vulgo: videtur veterem poetam secutus, 0rro brS. qui nas inpriinis incensas fuisse nar . 444 Vide lini legendum sitraverat, quod Antilliachum inaxime Murλησανrες. RHOD. Iure im- iniustum aderent Atridao. r. probat auu . 123 sqq. Quintus illissis his D 445. μμεναι αὐrὸν Α L αυτον scuritatem carniini induxit. TYCHS. d. bou. Tycns. c. uro Lehrs., Scilicet Virgilius impune obscuruui quod esset: ,ralus eapsum ab hosii-uluin Icalegonleui seine in trans ron olum eSSe. 'trumaue pa- cursu iste inoratuni , 148 inferre ei magnopere displicere. Hinc re- poterat scribendo: .,lana proximus ar posui quo in eo. e. p. 83 conlecidet Ucalmon: sed uinio Micitiir, - μῖν, cis Apoll. nod. I, quod lectoribus suis Antiimachum no 1037 ς ονυώμενόν που ἀδευκέος tum credidit Agameinnonis ira si rarοθεν ἄτης και ρισε ω etc., liorumque crudelissimo obnu ce unde quis hic quoque pro potius leberrimum. Sed fortasse nio quo resinuendum putaverit. quo duo si faciunt deni, non est 448. I in in ed. Basil. nino idem sive, ut crassius dicam, Iod nod μιν su Dplevit. Ἀαχ' coni. licet Iovi, non licet Bovil ---εr PauK.

709쪽

θυμ- π' ἀκρητω βεβαρημενowἈρια δ' εἴσω δώματος ἀμφὶ δε οἱ κενεὴ περικάππεσε κάλπις 450αλλω δ' αὐ φευγοντι δια μεγάροιο μεσόδμη

εμπεσε καιομένη, ἐπὶ δ' ηριπεν αἰπυς λεθρος πολλαι δ αυτ γυναλες ἀνιηρυν επὶ φυζαν ἐσσυμεναι μνήσαντο φίλων πο δώματι παίδων, ς λίπον ἐν λεχεεσσω φαρ ὁ ανὰ ποσσὶν οὐσm 455 παισὶν ὁμῶς ἀπόλοντο δόμων ἐφυπερθε πεσόντων

ιπποι δ' υτε κυνες τε δι' στεος πτοίηντο

φεύγοντες στυγεροῖο πυρος μετος ἀμφὶ δε ποσσὶ στεῖβον ἀποκταμενους ζωοῖσι δε πημα φέροντες αἰ- ἐπερρώοντο βοὴ δ' ἀμφέπευ αο 460καέ τινος αἰζηοῖο δῶ Ἀλογος ἐσσυμενοιο φθεγγομετου του δ' ενδον ἀμεἱλιχος ἶσα δάμαοσεν

451 φυλλος δ' ο φεύγων τις

tantum sermo sit de pavore et ululatu cantini ei equorum. Verunt ulu- lalum versu sequenti lanluna Rhodonianni ectura: Ir ad eum nolain. Quidni autem equi caecolerrore esserati trepidos noulines prosternant et conculcent 8

monens et Verda, uuae Sequantur, non ad solun animalium remit uni, sed inil comunciunt hontinum animaliunaque clamorem reserens Ipse altera in Rhodoin conlecturam H νμεήjήγνυνro recepit, quani t V, 518 irimari putat, hi sane acinin verba leguntur Sed cum cibi legantur de navibus, suae inter se colliduntur, patet nihil inde lucri

in nostruus locum redundare. Infelicius etiani pilZner. ODServare.

P. 329 νερρηγνυντο, quod in 1 inesse putat, praetulit, quod de ali equoruna incessu, quo ouasi exsilirent virisque inferrent, haud incoinmodo dictum esset. ' quide innini dubiis poeiani ἐπερρώονro dedisse, quod non opus est exemplis

firmetur.

,,ILacunam post nunc versum esse

apparet viderunt hoc Aldius, qui asteriscum alecit, nod Pau v. lneo id nulla elus aut medela aut in

710쪽

stλλον δ' ἄλλα κέλευθα φερον στονόεντος ὀλέθρου. ὁ δ αρ' ἐς ερα δῖα ἀνεγρετο πεπτατο δ' αἴγλη ἄσπετος ἀμφ δε φῖλα περικτιόνων ορόωντο 465 μεχρις ἐπ' Ἱδαίων ρέων φηλὰ κάρπα Θρη κίς τε Σάμοιο καὶ ἀγχιάλου ενεδοιο καί τις λὁ κατὰ βενθος εύω νεος ἔκφ- μω '- ηνυσαν πειοι κρατερόφρονες ασπετον ἔργον πολλα μάλ' μφ' Α λένης λικοβλεφάροιο καμόντες, 470πῶσα δ' αρ' η το πάροιθε πανόλβιος ετ πυρὶ ροίη καίεται Ουδ θεῶν τις ἐελδομένοισι ειυνε πάντα γαρ ἄσχετος ἶσα βροτῶν πδέρκεται ἔργα καὶ τα με ἀκλεα πολλὰ καὶ οὐκ ἀριdμα γεγῶτα κυδήεντα τίθηει, τὰ δ' ὐψόθι μείον ἔθηκε 475 πολλάκι δ' ἐξ ἀγαθοῖο πελει κακόν, ε δὲ κακοῖο ἐοθλον ἀμειβομένοι πολυτλπου βιότοιο. ως αρ' ἔφη μερόπων τις ἀπόπροθε ασπετον αἴγλη εἰσορόων Moi όεω δ' ἔτ' ἄμφεχ δε- οῖ ς' υργεῖοι δ'Ἀνα αστυ κυδοψων, - ἀηται 480

λάβροι ἀπείρονα πόντον ορινόμενοι κλονεουσιν, οππότ αρ' ἀντιπερηθε δυσαεος Ἀρκτουροιο

βηλὸν ἐς ἀστερόεντα θυτήριον ἀντέλλyσιν ἐς νότον ηερόεντα τετραμμένον, ἀμφι δ αρ' αὐτω πολλαὶ πόβρυχα νῆες μαλὁυνοντ' ἐνὶ πό- 485δρνυμενων ἀνεμων τοῖς εἴκελοι-Iες Ἀχαιῶν

463. φέρεν et viilgo, quod certe

SEARCH

MENU NAVIGATION