Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

και νύ κε οἱ πεπωοντο καὶ ἐξήλυξαν λεθρον, 395 εἰ μη ριτογενεια κοτεύσαμεν περὶ θυμωαὐτω καὶ ρώεσσι καὶ α εἶ γαιαν περθεν θεσπεσίη ἐλελιξε μαὶ ποσὶ Λαοκόωντος 'τω δ' φαρ ἔμπεσε δεῖμα τρόμος δ' ἀμφίκλ- γυῖα ἀνδρὸς περθυμοιο μέλαινα δέ οι περὶ κρατὶ 400 νυξ χυθη στυγερον ὁ κατα βλεφάρων πέσε αλγος, συν δ' ἔχεεν λαωνοι -' φρυσιν ομματα φωτός γλῆναι δ αργαλενσι πεπαρμέναι ἀμφ' ὁ νειριζόθεν κλονεοντο περιστρωφῶντο δ οπωπαὶ τειρόμεναι πενερθεν πος δ' ἀλεγεινὸν ἴκανεν 405

ρι καὶ ἐς μήνιγγας δ' ἐγκεφάλοι θέμεθλα

του δ' τε με φαίνοντο μεμιγμενοι ἀματι πολλωοφθαλμοί, τε δ αυτ δυσαλθεα γλαυκιόωντες '

πολλάκι δ' ἔρρεον Ἀλοτε στυφελῆς ἀπο- ιτρης εἴβεται ἐξ ρεων νιφετῶ πιπαλαγμένον δωρ 410

μαινομεν δ' η κτο, καὶ ρακε δαλύα πάντα αἰνα μάλα στενάχων καὶ ετι ρώεσσι κελευεν,

δ' ἀλέγιζη μόγοιο φάος δε λεωλον μεγε δῖα θεὴ λευκαὶ δ' - - βλέφαρ' ἔσταν ὀπωπαὶ

395. κε, Tyclis Lelire. quod sci sit aqua solutis nivibus emixta. licet ille scripserat m sulciendum Comparantur oculi Laocoontis, ni verSutn. more et tabe seu sanguine n RuaB-396. In m lit. θ Mr ex Hies, una aqua a imontibus luente,

in M. quae niviluis solutis mixta, tur a 399. s M. facta est. r. x 418 sqq. ΠΥ ΗS.

672쪽

αῖματος ἐξ ὀλοοῖο περιστενάχιζη δὲ λαις 415 οἰκτείρων φίλον ανδρα, καὶ ἀθανάτη ' iai ἐρριγώς, μη δή τι παραλιτεν ἀφραδίησιν. και σφιν ἐς αἰ- ολεθρον ἀνεγνάμφθη νόος των,

. . . . . .

ουνεκα λωβήσαντο δέμας μογεροχ ανωνος ἐλπόμενοι κατὰ θυμον ἐτήτυμα πάντ' ἀγορευειν 420το εκα προφρονέως μιν ἄγον ποτὶ ρώιον --

conia noster describit v. 408 sqq.Denique plena eae cita sequitur, staphylomate enato, quo oculus vere albus sit adspectu et rigidiis. Hoc est, quod, 413 sq. describit poeta: φάος σε οἱ ἐσθλὸν ἄμερσε δια θεὴ,

λευκα δε π βλέφαρ' ἔσταν ὀπωπαί. Quid iis, reiμαro addit, quoniam e sanguine sumiso, istam iiiatione ortuni fuisse malum supra dixerat. TYCHS in auctoritate acuuiescere cogor, Guoniam haec scriDo peregrina in urDe priλ- sugus irascriptusque et ab inicorii iii artis ni educae peritormin consilio derelictus. Nam simaeo Dresilae scinderem orenti Dus nostris redus, consulere inini liceret virlini dilectis-Simuin, quocii in ego per tot annos in uulsariorum celetaminum labores et victorias partitus sunt, moria num Merar in lalueram, quem nunc cum tot aliis viris candii dissi- iiii patriaeque aniatilisfiniis in vincula conleclum alquo nostium infestissimoritin invictae ludicri sub specie obnoxium deplorare nunquali desino ac de causa Tycnsenium partim, artim erit annum seculiis λευκαὶ δ' ἰρ' no βλέφαρ' ἔσταν scriDSi ita inquam ex M λευκαὶ δ in o βλέφαρ' . elicere auisqueat.

Jectura, Quam olim, cum apud euin

ε σιφλώσειεν. Tamen, cum Vulgata commode explicari possit Laocoonte popularibus accepto, ignotam poetae vocent interre non ausus

41 - 21. Priuium de singulis

νόον . in ad lolius loci octinen accedinius Rhodona enim haec ita disposuerat 4l οἰκτει ρων - 'Aγελείην

hac nota adduc , , καί σφιν. Hic versus duos proxiui sequentes vitiose anteverterat. Propterea tertio iterum loco reponendus, ante illum rούνεκα προτρ. In his duo sunt quae displiceant, primum, quod 1ου-

nae particulae semper alibi coi relativae sini deinde nudum illud μιν, quod illato illo versu potius ad

νόον, quam ad Sinonem reseratur. Sensisse id videtur Pauxv. qui quan quain ordinem nodosaannianum insuani editionen transtulit, tamen ipse novam hanc transpositionem

tentavit: 17 419 418 420. scripto ἐλπομένοις 421. At vero, ut cetera

taceam, illud ἐλπόμενοι - ἀγορευειν jungeniluna esse versui antecedenti docet v. 368 πάμπαν ἀεικίζοντες. οπως νημερrλ ιπη, unde apparet Quintum recentionina temporiam in

Semorum tortura doctrinam et usum expreSsisse, cui Sinonem non contumeliae sed explorandae veritatis causa a Tmlanis vexatum facit. De toto loco perbene conanientalus est Tyensen sic ,,Si recte ludico, nulla

673쪽

526 ΚΟΙΝΤΟΥ

ὀψε περ οἰκτείραντες ἀγειρόμενοι δ' - πάντες σειρην ἀμφεβάλοντο - περιμήκε ῖππωδησάμενοι καθυπερθεν, επειυά οἱ ἐσθλος Ἐπειὸς ποσσὶν υπο βριαροῖσιν ἐύτροχα δουρατ εθηκεν, 425 ρα κεν αἰζηοῖοι ἐπὶ πτολίεθρον προαιέλκόμενος ρώ- - χείρεο δ αμα πάντες εἷλκον ἐπιβρίσαντες ἀολ λεες, υτε ηαἔλκωσιν μογέοντες εο αλὸς χηεύσης αἰζηοι, τψαρα δε περιστενάχουσι φάλαγγες 430 τριβόμεναι, δεινι δε τρόπις περιτετρι γυῖα ἀμφὶς ολισθαίνουσα κατερχεται εἰς ἁλος οἶδμα ῶς οἴγε σφωι- μα ποτὶ πτόλιν ἔργον πειουπανσυδί μογεοντες νείρυον ἀμφὶ δ' αρ αυτωπολλον αδην στεφεων ἐριδμα κόσμον εθεντο 435

transpositione opus est, imo melius

dinein quentis et codd. omnes servant, Sequantur. Neinpe παρήλιτεν ad Looeoonιm reserendum, non ad populum, tot ipsunt induxit ho-do uiannum Ingentisci populus, miserans viri calanulaieni et timorel Gculsus, ne ii ille contra Pal-adem delimierit, dum emium ligneum igne delere sua let. Nunc igitur ipsis ad suam per ciem an Inm flectitur . e. ipsi religione iacti sibi simileni poenam linent,vio Sinonem mutilaverint, quare ipsuin cuna equo in urDein ducunt.bio L. aocoontis lato pro momento utitur poeta ad equuna in urbem perilucendum, uua arie eitani usus est Virguliis. Igitur restituendum duxi antimium versuum resinem, tam codicum auctoritate, quam rem in serie commendatuin. In is omnia

probo, nisi quod inter . 418 et 4l9

quae necessari desunt ipse ex antecede uti Diis elicere iana a poeta

ipso adjecta putare maluit. Nequeenii vel Tycnsenu verDis periectis duDitaturum puto, quin Musceniodi Versus exciderit: καί σφιν ἐς αἰνον λεθρυν νε- γνῶμφθη νόος ειδον δειδιοτων, μη δή σφι και αὐτοῖς ἄλγος ἔπη ται, Οἴνεκα λωβήσανr δέμας μογερολ

στενάχοντο φάλαγγες

τριβόμεναι,

674쪽

αυτοὶ δ' ἐστεψαντο κάρη μέγα δ' πυε λαὸς ἀλλήλοις ἐπικεκλομεν- ἐγελασσε δ' Ἐνυῶ

δερκομεν πολεμοι κακον τέλος Ἀψόθι δ' - τέρπετ' Ἀθηναίη δ' ἐπεγήθεεν ο δὲ μολόντες αστυ ποτὶ σφετερον μεγάλης κρηδεμνα πόληος 440λυσάμενοι λυγρο ῖππον ἐσήγαγον - δ' λόλυξαν Tρωιάδες, πάσαι δε περισταδὸν εἰσορόωσαι θάμβεον βριμον ἔργον ο δε σφισιν ἔκρυφε πῆμα. Λαοκόων δ' τ' ἔμιμνεν ἐποτρύνων τάροισιν ειπον ἀμαλδμαι μαλερω πυρί τοὶ δέ οἱ λι 445 πείθοντ' ἀθανάτων γαρ ποτρομέεσκον ὁμοκλην

. . . . . .

τω δ' ἡ κύντερο αλλο θεὰ μεγάθυμος Ἀθήνη

436 sq. Vulgo haec sine lacunae A, μαρῶ , unde Trens. μαλερω signis continuantur. In quibus λαὰς φ Au et vulgo praeter Lehre., επικεκλομμων, in quo ni a v. qui ro scripsit, quod jam nodollensitit cπικεκλόμενος eo ciens, legit vertendo: , qui tamen ei ne-ntire clun esse, minime loci re qualiani. - πί-Mro inis et desillant a piignero obseron. p. 291 terioridus odit. Qui versu a auail recteque monuit Hermann haeret, sequente versu D θαν. Tec. e. p. 267. neminen ita ui λαός incipiente. Sequenti versui adde ἐπικεκλομένων iidem sint, loqui πείθονro El, πείθονr M. , Ver- potuisse. in ego olim oraκεκiό sui integritatem reddidi verbi μερο conjeci, quod quamquam fera i okr reductione ex ne proxinio potest nec tamen ipsunt iter anni superioris principium nutus. assensum tulit. Ne lamen nullis RH0D. μειuo ad solos venes retulit cla . . - nore ad sorii ter traiiendum se in , Α 7 . ram OV ρογAM,

. Vocabuluin, quod significet malum 444. Ποτρυνον - m. sec. M. plane desideratur. linque huiusce- 44b. μαλ Hra M. - θαλερ movi versum excidisse arbitror:

675쪽

δυστήνοις τεκέεσσιν ἐμήδετο Λαοκόωντος δη γάρ που πελε--τρον - μ ελῶδε πέτροὶη ρόεν, προοῖσιν ἀνέμβατον, ω νι θηρες 50 σμερδαλέοι ναίεσκον λ οὐλομενοι γενεθλης Τυφῶνος νῆσοι κατὰ πτύχας, - Καλύδνητλαοὶ πικλείουσιν ἔσω αλος αaeti Tροίης' ἔνθεν μαστήσασα βίην καλεεσκε δρακόντωνες Ποιηw Τ δ' αἶψα θεῆς - κυνθεντες 55 νησον λην ἐτέναξαν ἐπεσμαράγησε δε πόντος νισσομενων καὶ κυμα διῖστατο τοὶ δ' ἐφεροντο αἰν- λιχμώοντες ἔφριξε δε- εα πόστου ' ἀμφὶ δ' αρα στενάχοντο μεγα Σάνθοιο θυγατρες Νύμφαι καὶ ψόεντος ἀπ' Οὐλύμποιο δε Κύπρις 460αχ νυτο τοὶ δ' φαρ ξον πη εὐ ὀτρυνεσκεθήγοντες βλοσυρῆσι γενειάσι λοισι οδόττων δυστ οις ἐπι παιοι κακη δ' ἐπενίσσετο φύζα

676쪽

465 πτόλιν αἰνὰ πέλωρα Ουδέ τις αἰ-- ουδ' εἰ μένος τρομος - μεῖναι ἔτλη πάπτας γαρ ἀμειλιχον - χε δεῖ θηρας ἀλευομενους, δύνη δ εχεν - δε γυναῖκες Ουωων καί πού τις - ἐπιμωτο τεκνων αὐτη ἀλευομενη στυγερον μόρον ἀμφὶ δε ροχωτευ' ἐπεσσυμόνων πολλοὶ δ' - εἰς ω ἰωτες 470

γυῖα περιδρυφθησαν ενεστεένοντο δ' ἀγυιαῖς αμφιπεριπτωσσοντες ἔλειπτο δε μουνος απωθεν

Λαοκόων αμα παισι πέδησε γαρ οὐλομενη Κηρ καὶ θεός - ὁ ο οἷα μοτρομέοντας ἔλεθροναμφοτέρους ὀμνοιν ἀνηρείψαντο γενυσσι 475 πατρὶ φίλω ρέγοντας - χερας Ουδ' γ' ἀμύνεινεσθεν Ἀμφὶ δε με ἀπόπροθεν ισορόωντες κλαῖ- - κραδέν τι τε πότες ο δ αρ' θήνης προφρονεως τελεσαντες ἀπεχθεα μαὶν ἐφετμπαμφω ἀωτώθησαν - χθόνα των ' ἔτι σῆμα 480 φαίνεθ Ἀπου κατέδυσαν ἐς εὐ- Ἀπόλλωνος Περγάμω ἐν ζαθεν προπάροιθε δε μιοι, δει-ωων Λαοκόωντος ἀμείλιχα δρομεντων τευξαν - ἀγρόμενοι κενεὸν τάφον, ω ἔπι δάκρυ

467. Dyuo e vulgo praeter ἐξονομακλήδην -

Leurs., qui scripsit ex mea et 257 χεῖρας ἐμοὶ ὀρέγοντας. Verdosona emendati p. 2b3. Nunc si monere susticit, quiniuna in descri-δ praetuli. benda nac ade et a Virotu cele-468. O AM. berrimo oo prursus dliscedere nee 470. In φαρ liae, incerte script cum praeclarissim arus opere Did-

quidus ille Is 248 sqq. mendau. p. 253, udi I, 69. VII, 13.

677쪽

χευε ωτηρ ἀλαοῖσιν - μμασιν αμσι δε μήτηρ 485 πολλα κινυρομένη κενεω ἐπαυτε τυμβωἐλπομένη τι καὶ δελο κακωτερον εστενε δ' ατην ἀνέρος φραδινς, μακάρων δ' πεὁείδιε μηνιμ ως δ' οὐ ερημαίη περιμυρεται ἀμφὶ καλιην πολλα μάλ' ἀχνυμεν κατὰ δάσκιον αγκος ηδών, 490ης τι νηπια τέκνα πάρος κελαδεινον ἀείδειν δάμναθ' - γναθμοῖσι μενος βλοσυροῖο δράκοντος,μφερι δ'Ἀλγεα θηκε, και ασπετον ἀσχαλόωσα μύρεται ἀμφὶ δόμον κενεον μάλα κεκληγυῖα ως γε στενάχιζε λυγρω τεκεων εα λεθοω 495 μυρομένη κενεω περιγηματι συν δε οἱ αλλο πῆμα μάλ' ἀργαλἐον πόσιος πελεν ἀμφ' ἀλαοῖο. si' η με φιλα τεκνα και ἀνερα κωκυεύκετους με ἀποφθιμένους τον δ' μμορον ηελίοιο

p. 254, contra uani init valent 488. τραδι A ei Vulgo Spurnec obsereati p. 29 sq.κραδίη Lehrs e OM. Se xyS x, R04 isputavit. Quin per se recte diuino politisse ila poni monu in re i λυγρὸν στενάχιζε, nunquam p. 82. Ideni in pri es. - iii- ρ illiiniavi: vermin n. l. 'Meclivilmγαλέην conlecit, quod per F b0hvm is posituram praetuli. - λέ- est. Verum optime habet vulgala ST u non solum calamitate nonam ii, est 496 αι--AM, παίδων Cl ,Vanurriti temeritate ruatam culmnitur risioni studente librario oret S.; et vulgo correxi. 498. Hic versus ex solo M ad li- . tus est, in quo O legitur pro ii, 489. καλιην sici M. quod Tyclis scripsit, et i κωκυ-- σκεν posterilis script in corr. lit. 490 ἀηδων et propterea ab au. a. SupraSer. 49l. νοπαρ νηπιέ suprascr. a 499. τόνδ' . - au v. cum .eaὸ. n. m. 498 deesset, non male enitivos 492. μόνος οn . , , niss auxilio pro accusativis stinstituturus erat.

678쪽

Tρῶες δ' θανάτοισιν ἐπι---το θυηλας 500 λείβοντες μεθυ λαρόν, ἐπεί σφισιν νορ ἐώλπει λευγαλέου πολέμοιο βα- σθένος ἐξυπαλυξαι ἱερὰ δ ου καίοντο, πυρει δ' ἐσβεννυτ' ἀυτμή, ομβρου πως καθυπερθε δυσηχως ἐσσυμ ω καπνος δ' αἱματόεις ἀνεκήκιε μηρα δε πάντα 505

πῖπτε χαμαὶ τρομεοντα κατηρείποντο δε βωμοι σπονδα δ - μα γευοντο θεῶν δ' εέρρεε δάκρυ, και ζοὶ δευοντο λυθρω στοναχαὶ δ' ἐφεροντο

εκποθεν προφάτοιο περισσείοντο δε μακρὰ

τεθεα καὶ πυρσοι μεγάλ' ἔκτυπον, ς ἐτεόν περ 10 αυτ πιο δ αρ' ὀχῆες ἀνωέγνυντο πυλάων αἰνον κεκλήγοντες ἐπεοτενάχοντο δὲ λυγρον ἐννύχω ορνιθες ἐρημαῖον βοόωντες '

ἄστρα δε πάντ' ἐφύπερθε θεοδμήτοιο πόληος ἀχλυς ἀμφεκάλυψε καὶ ἀννεφέλου περ ἐόντος 15

ουρανου αἰγλήεντος ἀπαυαίνοντο δε δάφναι

πω νη Φοίβοιο πάρος θαλερα περ ἐούσαι '

b01. ἐπει σφίσιν Α. - ἐόλπει . non video conculi evanui re verab02. ζευγαλέου . - ἐξυπαλυξα muri fragorent re vera dedanteoni Palavf. turres igitum curεόν περ non imodo incongratuita est, sed etiam evertit, 503. κάονro suprascr. a in sec. quae praecedentia ponunt, et nocet ' σβεννυ M. re vera, non prodest. Visne suspi-506. inr AM et viilgo correxi monem Fors unus versus post - Spi igneriis observam p. 295 cum nunc deest, quo vixit Calaber iur- τρομέονr quoniocis loli rei de res fragorem edidisse, ac si re vera Scriptioni conmacerent, non asseque a hostibus suassarentiar nacninis retur, Προρέονr conjecit. Sed ipse bellicis HurDenique hostes inva-jure huic coniecturae listidii in derent unatique. AUU. uic egre-reiviae nani offensione vulgala; si glae adnoinioni nec olim in Progr. quid in de priγlgi sernio, vi apud L p. 25 sq. nec nunc uidquam H0 meritin nugiunt carnes bovinae abeo quod liciam. Se lacunae Veriabus circu infixae. Monui apud signa posui. Hermann. In eo. t. p. 26T. 11. αρἈM et v ο; οπ.Lenrs.

679쪽

ἐν δε λυκοι - θῶες μαιδέες ἀρυσαντο λαοσθεν πυλεωπι μάλα μυρία δ' ἀμφεφαάνθη σήματα αρδανίδνσι καὶ αγε πῆμα φέροντα ' 520 ἀλλ' υ δεῖμ' ἀλεγεινον - Πωων φρένας ξεδερκομενω ἀλεγεινὰ τεράατα πάντα κατ αστυ'

Κῆρες γὰρ πάντων νόον εκβαλον, φρ' ἐπὶ δαιτὶ πότμον ἀναπλήσωσιν, Ἀργείουσι δαμέντες. οἴη δ' ἔμπεδον τορ ἔχεν πινυτόν τε νόημα 525 Κασσάνδρη της ὐποτ' ἔπος γενετ ἀκράαντον, αλλ' - ἐτήτυμον ἔσκεν ἀκουετ δ', τινος αἴσης ώς ἀνεμώλιον αἰεν, ν αλγεα ρωα γεωπαι' η ' τε σήματα λυγρὰ κατὰ πτόλιν εἰσενόησεν εἰς Τν αμ χσοντα μέγ' αχεν, εὐτε λέαινα, 530

. . . . . .

Hi ἀν' υρεα μακρά, πελει δε οἱ ασχετος ἀλκή

680쪽

ως ἄρα μαιμώωσα θεόπροπον ἔνδοθεν τοoηλυθεν ἐκ μεγάροιο ' κόμαι δε ιυμφεκέχυντο 135ώμοις ἀργυφέοισι μα-ρετον πρις ἰομαι 'οσσε δέ οἱ μάρμαιρεν ἀναιδέα της δ' - δειρ'

ἐξ ἀνεμον - πρέμνον Ωρο ἐλελίζετο πάντv. και ρα μεγα στονάχησε καὶ ἶπε παρθίνει ἐσθλη ,, δειλοι, νυν βῆμεν - ζύφον ἀ- γαρ μῶν 40

ἔμπλεων πυρος αστυ - αῖματος ὁ καὶ ἴτου λευγαλέου πάντρ δε τεράατα δακρυόεντα αθάνατοι φαένουσι, καὶ ω ποῶ τερμα ὀλεθρου σχέτλιοι, ουδέ τι ἴστε κακον μόρον ἀα αμα πάντἀ χαιρετ αρ' ἀφραδέοντες

corr. nod quod si praetuli. Nec dissicile est, quo illius oratio .

SEARCH

MENU NAVIGATION