Quinti Smyrnaei Posthomericorum libri XIV, nunc primum ad librorum manuscriptorum fidem...

31쪽

g. X. Non praetereundi est hoc loco mira Bartissit opinio, mi ad Il. R. ai9. sun illae putat Flanun Smyrnaeiam

Glabrum eundem O cum Q ιη Ennio. Ductum hoc enomnis similitiivine, Piod Qu. Ennius Rhians oriundus, CGN: fuit, noster autem in Edris e litis Calis iis me gerit. Quae ratio quam Varia sit, patri ex iis, quae modo disputata int. Neque conflat Ennium graieceatiqiud stripsisse , multa contret e graecis ei latina. Omnino no carmen Ennii esse non posse, lacile videt, ii lem it quare te temere posuisse videriae

Iam sua vitare vixerat duintus, naiid iacile estre Auctorum testimonia nulla navemus neque enim laudatur nisi ab infimae aetatis scriptoriuiis, aetZe, Eustathio& Scholiastis Homeri. Quod apud Sisulani nil la eius fit mentici, intriti sene videri potest, mim is plures alios alptores laiulet, torrum scripta plane i

terciderunt. Sed nec Orpnica commemoria , nec Coluthi raptum, alia*ie talem videmus, non inn tuus hoc carmen Sindae, aut iis potius, quos ille e cerpsit. Si ipsum carmen inspicimus, ex universo dicetndi genere statim apparet, illiu non scriptum esse florentibus Graeciae rebus cintaminata actu graeci sermonisi ritate. Hinc iam Rhodomannus, notaracter ipse camminis, misit, γραμματικώτερον elaborariis , Ostendit,

eum Collithi, qui ad tintiit Christi nati seculum poena lepidinimum M Helenes rapti conscripsit isti

x te subsies Ioc ealigeri dictum e eatisrariis 1 Ams e . 1 o. 8. om. II p. 347. Q. SMYRNAEusis appelle Calaiaer, parcequli a est troiis en une belle Bibliotheque Cala, nais il estes de myrne. I vaut aatre estus die disition et Aldus rea cyrenaiciis Posterius hoc, Iod praeeessenticius etiam repugilat, nescio quomodo exciderat viro doctissimo.

32쪽

rimque ista aetate vigentium aeuualem aut vicinum

fuisse. Enimvero si dictionem Cointi, Collithi, Tryphi dori, Mustei illum dico, a Leandri Heriisque ani

res cecinit Nonni ad examen criticiam vocaris, millimamis fere eandem strinohis ideam striactura ierationem deprehendes unde aetate quoque propinquos inter se bisse rati ineris amae Rhodon annus, quo mam hactenus consentio, quod omniuiis istis poetis mitsub imperatoribus Romanis floriaeriint, simonem ei horatam , vocarialis ex*iisitioribus, coinparationunis Homericis referram , communem esse stiriait Verrum ad aetatem Quinti definiemlai non valere pino nocargumentum. Nam nec ista cum Trypniodoro Miliis in similitudo tanta mini videtur,ue nram ille existini bat, sed multo propius admotueriini accedis noster; adeo ut, si e solo orationis genere i uastilum sit, a riuuiorem istis merito putet aliquis; nec isti poetae*a aetate vixerint, setis constat. Coliuniis alitem, Uii, Suida teste, in Anastasio ortiit, Sec. V. xeunte incertum est, an is sit, cuius habenius de raptu Helenae carmen Mini Piidem cum Nonno, Dionysiacoriani auctore orationis copia 4 seos indole magis convenire videtur, adeoque si ex disone aetas aesti . manda est, saltem ad seculis, initium refera posse, quo Nonnum scripssse constat. Sed omnino lud anipiuo hanc mitionem, cum nec continuatam per aetates poetariam seriem haneamus, ut In scriptura vetere aes manda lium & monumenta siversis aetatibus exarata

comparentiis Win imitatori is versetur disputatio, mioriam alter altero magis delicius veterum poetarum sermonem expressit. Sunt tuique in nostro plures dicendi formae, quae antiquis incognitae eam aetatem produnt, qua sermo Graecus e nativa puritate & nitore deflex

a te iam luctuabat Barthius Ad vers. Iab. u. p. 69. v. Morael dissert in Tryphiori p. VII.

33쪽

similia, quae ceTtae aetati aut regioni equidem ausignare non ausim, malo ad proprias nostro locutiones retine. Quamvis non negem posse aliquem, qui in legendis sequioris aetetuis auctoribus me magis versetus sit, citata opera eiusmodi licendi formas collegerit, magis priγ-hanilia afferrein speciosius hoc argumentum exornare.

g. XII. Sunt praeterea in ipso carmine via loci, qui temporis, mi Q iptum est, notationem aliquam continent. quamquam non definitam. Apparet unen vixisse poetam florentibus Romanorum Dias, quidem sub imperatoribus. Alter est Iais XIII. 33s quo Calcnantis vaticinium de posteroriina Aeneae latis & imperio refert poeta:

Θύμβριν ἐπ' ευρυρέεθρον ι- ει νεοι μολοντα υξiμεν ων σπυ, καὶ ἐσσομένοιισιν ἁγητον ανθρώποις, αυτον δὲ πολυσπιμεσσου βροτοῖ κοιρανέειν Ἐκ του δὲ νος μετόπ/σου ναξειν, ἀντολιην τε καὶ κάματον δυσιν ἐλθη. Quae sane non sivinatorem suturae sed spectatorem pra sentis Romanorum selicitatis& potentiae arguunt, tu recte attranodomannus omnino totum nunc ae Aeneae

discessii locum, aliaque missius Aeneae fit mentio, ita tractavit, ut gratificari voluisse Romnis videri dedeat. Dicas ante conditam Constantinopolim vivira, cum sola Roma in perii caput designeriir; sed apparet, hoc loci alienana futuram fuisse Constantinopoleos mentionem. A edit, laod etiam post conditiun hanc iuueni Roma imperii caput habita fuit.

g. XIII.

Alter locus est VI. 3 Rq. ubi Atridae a Troianoriam globo pressi, cum seris in cuco pugnantibus comparantur:

34쪽

De venatione circensi bestiariis, spemcillo Romanis proprio, hic agi apparet, diserte commemorantur

λακτες, quo nomine Graeci Romanos imperatores Dpellariitu. 3 Distium tamen an imperatores Roniniuria nuat poeta, in Constantinopolitauriri, tum non m

do Ronetae venationes ad imperii iisque finem duriura, sed etiam Constintinopoli aliisque orientis uitibus frequentatas scisse constet, plane tandem sistatas sit Anais stas, seculo . exeunte. Sed iam sim neodosio, sec. IV vemente, irinus revientiitantii haec spectaciisla, Chactenus a pristina criidesinae reisserant, ut in- metient essent dum bestiarii non ad mortem mam seris dimaearent, sed pugnae iii librio speelatores obieetarem a Iani cum noster Smyriramis, orientissi imperio sit,sitiis, hessiarios a feris vorandiri describat, riuietissimum venationis genus haliae improbisilitem in nucias, eum ame eodosii aetatem, stitem stolio IV medio vixisse.

g. XIV.

deni nos dediicit graecae poeseos historia Notum est, sub imperatoriuiis Romanis, scholis per provincias

Sie Dionys Perlegetes, qui sub Tiberio vixit Vs. 33s.

vid Gorii Thesaur vera tychor. Tom. I. p. 2I8. ab. VII. Diptyehon Areobindi, Consulis a so6. ab XI. XII. Anastasia, a si . Omnino es doctam . . muremavniensis, nunc Theol. Professoris, commentationem de genio, moribusti luxu aevi Dieodosani P. II. Gott. 1798 p. 73 sqq.

35쪽

instinuis inprinus Romae, Athenis, deinde Constantinopoli literas graecas, naae sis Augusto latinis Musis cedere coactae fuerant, sensim convaluisse istasi r siturus esse ex exsilio. Hinc iactum ut primum singuli existant poetae Graeci, ut Oppianus, ἁλιευτικων - al ter κυνηγm- auctor, Nestor Grandensis, eiusmiel omle furiis, qui mytnologica tractariant. Soterichus Oasita Diocletiano, ii Dionysiam sive βασσαρικα scripsit in litaris amo sim Iuliano, magno Veteriam literarum fautore, promotore, eiusvi succressoribus plures uaclarueriint poetae Graeci Florruerunt tum Calinus, Iuliani in expeditione Persica comes, qui eius res contra Persas gestas heroico car in celeuravit; Milesius Smyriiaeus, omni carminis genere clariis, ut est Eunapius 4 Ammonius, ii hellum Armata cum G inis destripsit, cirrea seculi IV initium. Nonniis Di nysiacorum auctor Christo lorias, in plurima scripsitve iniis in uiuiis Icilirura, sex libris, sub Anast so Agathias ninaeus istoriciis, carminis Daphnia- coriani Libris in auctor Marianus foecundissimi ingena poEt secundum Suilina Coliuniis deni*ie, sortasse etiam nryphiodorus musteus auctor amoriimmeriis& Leatulci circa haec tempora vixisse, lentiir. V demus nic, praeter est ian, alium Smyrnaeum suisse Milesium, auena Granius pira nostri carininis auctore halitiit, & plurimos oriri poetarum in argivnemo historico vel minico ea setos esse, cuius stiusium tum maxime tenuisse viderii nomines. In hanc igitur aet tem fortasse reserendus sit Quintus post haec enini tempora plane omittueriint-Μusae, nec ullus

et id ill Η ne Exc. I. mi Ama. u. p. as ad i787. Vid. Suilla v. βασσα κά. 3 Nicephori histor eccles X. 34. 4Junap. de vitis philosophor. Proaeresi p. I 4 inlit Comm lin. a. I96-απάσαν καὶ μέλδες ξησκησε. Nicephor. XIII. 6.6 id sui l. h. V.

36쪽

memorariar signus poetae nomine. Videtur autem Qui tres primis nullis aetatis poetis, ii sub Iuliano florii rant, adnumerandus potitis eta, quam serio iniri, citat gentileni eum suisse tota carminis uatio cinprimis eo brae caeci lati descriptiones declarent. Accedit mod in eo lino, mi ad christianum dogma coelestiuus pra Mis&inseritis allusisse videri potest, 1. VII. 87.4Mitur πελει φατις ανθρώποιGν, in aliunde ictum esse innuat.

g. m. Barthius Ionge antiquiorem putata huius ii minis

auctorem; veni suppressum fuisse iam in antiquitate, quod Homero adtexere aliquis voluerit. Idem deinde e loco Vbii XIII. 34o uni memoratur genus Aeneae, colligit, vixisse eum sub Caeseridus ah Augusto inde ad Neronem in no enini desecuta stirpem Iuliam, qua deleta non inpluis a Aenea oriundos dici potitisse principes Romanos. Recte hoc, si in scriptore pedestri aut historico versaremur ; sed poetae licuit omnem Caesarum prolapian γένος Aeneae dicere, cum ista aetate non modo imperatores, sed omnino Romani Aeneadae dici ament, quippe ad Troianos originem reserentes Sis in duobus epigrammatis, quae Hadriani Gesarisi

me praeseriam, κουανο ανθοωπων κοιο νω οανατων.

in altero Hector iuvetur Achilli dicere Similiter in Inscriptione Triopea, quae demotionem mniae ii Regillae, Herodis Attici uxoris, continet, Sciliaeet Romana erat Regilla. In eodem carmine s. 27. est Mνεαδα pro Romanis.

37쪽

g. XVI.

Ab is non malitii illudis recentissimi interpretis inlli, ovilemi sententia, cui in praelatione Qvinto gallice ciγnverso praemissa pag. XXVIII sqq. Entos undecim priores carminis nostri antiquos reliquos tres a criticis in disium vocari, nec Quinti esse posse ac firmat unde etiam loci cis Romanis UD. XIII. 34o Rhfidem a sensum labefactare conatur. Idem tamen, parum sibi constans, hos ipsos libros posteriores Virgilio pittat antiquiores esse, quem e nostro nausisse opinatur

ctissona, ita sine auctoritate ac ratione posita sunt. Nemie enim ullum criticum nominavit, mi libros XII XIV. alii auctori tribuendos censuerat; nec est ea dimonis aut elocutionis in his libris diversitas, quae alium auctorem arguat. Quae amem in extremis praesertim iiDris oc ut runt, levius tacta & negligentius tr stita, adistinationem potius poHae, ad finem properantis, referenda esse, ex iis, quae infra Sectione II.ssisputabuntur, manifestium ore spero. Idem auctor inrisiortatione tomo alteri adnexa, isthis decieti oblitus, universum no carmen ad ipsum Homeriani referre Vuletur Homerum, inquit pag. 3 'φvulgo Smyrnaeum rutiluum fili e , melesigenen appellari, mele fluvio, Smyrmae propinquo Iam Quinti carmen in C sice a Bectione reperto Smyrnae nomen quippe a compilatore, conranunem opini nem sectito, pri montei in nabitiam. Sed in eodem Codice, cuius ritillus obsciarior lectu, praeterea lectum silisse Cointi s Corinthi nomen no pro auctoris,

mine perperam acceptum, cum rhapsodum tantum ccompilatorem carminis designarari Rhapsodos varias H mericor m alioriamque carminum particulas conssisse, pistlice decantandas narum unam collectionem destisse

in mori Hectoris, aliam res ac posteriores usque ad

38쪽

Troiae excultum complexam fisisse, Gnmic alaein, non statim absolutam, nunias innotitisse; nec enim omnia simul ab Homero per sest esse. - Recte conieiniram adpellat vir ingeniosus hanc riuionem, nulla antiquit iis fide historiae veritate commentarum, contra quam sitis est monere, nomen In codd. antiquis non legi, sed in recentissiniis tantum a librariis e Lib. XII. additum K του coontra habent omnes quo ipso haec ratio evertitiir. Nostriin alitem carmen Homeri esse, per omnem antiquitatem latuisse, nemo puto iudicibit, eui in vis rebus suppetit inlicium.

g. XVII.

Praeter carmen Posthomericoriim Ouinti abiti sunt verius de laboribus Herculis, qui sub ipsius nomine e stant in C l. Blasiotn. .mare si . fin & GH Nitini hoc tetris auctoritate, qui sit. I. 38. Vs. 489. Quinto tribuit. Sed vuletur ille memoria lapsus esse, cum meminisset a Quinto deseriptos esse labores itereulis. Quam autem ille habet rerum Herculis in scuto Eurypyli expresserunt descriptionem, ea plane alia est ab istis veriibus diversa a Similiter epigram , quod stibi vinti nomine puta vi ex Anthologiam sco Bodleiana L. Memek, 3 non est Quinti nostri, in tuu ipse obserarat, dianti cuiusdam Maecii, cuius plura exaeuit epigrammata in Antnologia & Analassis

vid. Theupoli Bibl. S. Mares p. 78. Anthologia L. IV. e. s.

Ipse dubitasse videtiit de auctose, mi dicit: ο Κόλτος γέ- Tryphiodoro praemissa p. MII. 4 Maiia Anal. u. p. 36

39쪽

SECTI II. De cannim eso, Supra racione O indole.

Rationem carminis .consilium poisin statim doeet inscriptio, παραλειπόμενα μἡρ sive, 'γων, scilicet non esse carinen per se absolutiini, vi continuationem is iras supplementum alterius, nempe Ili clis Homericae Dubitari possit iuro nomine opus suum instripserit auctor, adeoque e mira libroriit in titulo varietate, & e Constantini Iascaris testimonio, qui in praelatione Codici Quintimauuensim praema, se in eo, quem exseripsit libro, nullam reperisse ἐπιγραφὴν

ammirat, neuti uni horrem ab auctore pro&ctum esse colligas Verumtamen antiqviores Coclices ' avis praeserunt, quo titulo etiarn laxitant carmen Eustathius Scholiastes Homeri nec omnino ανεπυραγ illud edulisse auctorem opinari se est. Sed utin hoc sit, istius consilium ex ipso umiine adunde et escit. Incitapit enim ubi desierat Homeri reneri, nulla praemissa argumenti declaratione aut Musae invocatione, iuri Ienne est poetis, sed ita ut arcte cohaereat in Iliade eamque continum. Quod consilium unde ductum, &unde profecti sit omnis aec Homeritii suppletuli, continuandi ratio, naud alimii fuerit hic paucis i

dicare.

g. v. Vix asiud est in re su illari veteris Graeciae amisementum, inrit a poetis apissius tractariam sit, iam celetaei rimum illiti bellin ad Troiam gestum De iuratis Graecorum populis. Olebratrum iiivilis emit ante Homeritin antiquissimis Lοιδω carmininus, sunt ii ipsam Iliadem ex antipiis poetarii Ionicoriam carin nibus coaluisse pluent vulgatis Homeri rhapsodiis, inter Ionesin Aeoles, mox etiam in Graecia decantatis, sensim ea ipsa rimul res Gqlanae tantam cel

40쪽

britatri e securae sunt, ut certatim in s involarent poetae, Homericae laiulis aemuli Cum alitem Honi riis partem aliquam remini ad Troiam ginariarn istiaden maxime insignem praeripuisset, arithretant sere abluae foreasse quod desperarent, se post Homeritin laudem aliqtiam adeptrum esse Arinpiirantiu ni alii aliae ante Honis i carinen accidissent; io filii Cyprioriri caminum argumentirin, Stino auctore, qui XI. lissim res a Pelei inde nuptiis ad Achillei a liussi societate alienariti petieeuriis emit Alli, sique plurimi, postliomerica, h. e. res mulis arguinem posteri res metariant, invitiinre inprimis reriantistarum narisera , valde apta poeticae narrationi Huc pertinerit 1 Gm Musi, antiqui inii poetite, Aethiopis Q λέουπ-u,'Dstris, ' Mi Uias parva Q λιον πωμ. 'hori, Saeadae s Aeati, A vi, carmina ei dein argumenti s Complectetantur itur haec carimnaoni ni fabularum Dolanarini ambiriim, serie quasi continua se invicem excipientia, ulule ex iis grami lici vitandrini cyclum epiciani sive Iroianum con- nitriis, quae ipsoriam litisicio probata essem Caeterum apparet istos poetas non perspectum luinuisse Iliadis, *rasis num esta consilium, carininis epici sublimioris naturam, L meras coiindisses narrationes poeticas rei gesta uniret des ituras Ex io an recte colligas, ipsum Mnaericum carine es dem naturae fuisse , non est liuitis loci disputare. Sed ex altera parte manifestum pino, eos nolitae Homeri Iliadem confinitare aut supplere, sed propria carmina conssidisse, quamquam argumento cum Ilitate connexa

Iam mim Homeri Gnrinna pueris ad humininiret i sorinandis assilit erentur apin Graeeos, coniungi solebat