Quinti Smyrnaei Posthomericorum libri XIV, nunc primum ad librorum manuscriptorum fidem...

91쪽

moditate. mentanones enim ni statim subietate sunt textui, ut Mile reperiantur. Veriit universe non ea talis est, qualem clare poteriit vir graece doctus isi recessore usus R.nodomanno Toriis destriptus est e M domanniana, ementatis paucis operariun peccatis, maxime ex Aldina, quam se ubique consuluin, & aae in ea trabe excusa estent, reduxisse admunat. In quo ranam mira inconstantia dicam an negligeritia veriariis est. Nam haud raro Basileensis vitia, Rhodoniannum semitiis. sera avit contra Alclinam. Sic Ill a 23. καχωνται exhia het, ubi Aldinaaκαχονται'ia i , qtuM ipse pirabat. V. 639. βο ,' κυδέα οὐλα recte mus, ipso PaWio monente. In textu tamen deest, Similite M VII et 7. . XIV. 19. onsis, cum nod & Bas. V. 342 προεκτ' -τλη edidit mini Rnod at Aldina nabet, τέτλη. Ruminis locis textum Rhoeloinanes emendatum se uriis est, ut

emendationes non minus celetas respuit , Veterim i ruptela relicta. Quaedam tacue intravit. I. M. hisua ex Aldo. 63 r. πιβρiσαντος. II 6ω σῶαρος. ut manifestumst, eum in textu constituendo nullum cernim consitum

seminini esse. g. IX. Aeeedit aod nee Daus tueri nec Rhodomanni notas satis diligenter excussu qirae alumn ipse adnotavit ri

manalae non sunt talia ut carmen iuvent, nec naalia ab accurato critico exspectes Multa sistraria opera adscriptain temere emendata, nulla usus loquendi, podrae miliaris, ratione nabiti; adeo ut Do illius adfirmaverit. euna scriptorem suum typis mandasse ante qhram totum

perlegisset, Vann. Crit p. 334. In nisum miri licentia Versatur, , ut aliis poetis, ita Quinto Geticin obtriadit4 Amphimacros, a quil iis abhorret neroicum ca me vid. L. I. 28o 383. H. 388. 8 634. III. ros M. Lexagitariis hoe nomine a Dorvillio l. c. p. 346 Tum, quo erat aspero ingenio, saepe acerbior est D

92쪽

milo rem in auctorem, Vid ad II 494 sos. H. s. V. ir9. VII. O8. IlI. 334. Maan in eius sespitatorem Rhodon annum. vid. I. 279. III. 6or. VI. 637. VII. 6so. VIII. . XIV. 649. licem nullum consuluit, Cant ii, Sylburgii Falhendum emendationes neglexit, solo

connisiis critico amini e Scarieri tantiam ad priores Itabros adnotationes excerpsit in fine lium. De earininis summin ratione univeri nihil monuit. quidem non miror eum negligentius vetiariam esse in scriptore lieni adeo in contem haberet hoc miror a Leius edendi peram susceperit. Sed tilem editionem nonimbaret terat sui temporis riticis unde iactum ut plures in eum inveherentiar confacta Eriid I736 p. II 3. Acerrimum in nis nactus est adversarium Dorvillium, ii essito singulari libro, mi titillum fecit Vannus e ea in Dan L comessi Monis paleas, Anastet. 737. . adnotationes &coniecturus eius temerarias eadem acerbitate perstrinxit, qua is solena in alios grassari.

Memoranda etiam subsidia et ista, in ea tae indisinone amissi non adnit ita sunt, quam recentioriam mirae, auae post illam prodieriint. Sed ista quulem Can-teri. Scaligeri alioratinui emendationes supra g. V. re censui, uniis adde e Catalogo Di Moth. Batavae p. 34a. or. I. u. Smyrna Nom quinque variae timo-nci ex Adversensis os rasitori laiulanas. Quae ii sivi velint, non satis adsequor Post Paumii editionem ac cesseriint DORVILLI Vannus eritiei, a plura camminis loca emaculantur,in inprimis contra pauWu coni cturas temerarias vindicantur; matrono Asfrellamae VOL IX. Tom. I. Anastelail. 738. 8-onlicis, nescio maius temones lairdantur, sed miatuor tantiina locis I.

93쪽

Grauor. m. catalogo M. I. atrata 769 sol duos Qvinti dat aescripsi N. XXVIII. II II avortim aliquot lectimnes excerpsit eum argumentis Cpraefatione Constantinia caris, pag. ias 'Φ 9 sqq. commentario de . Sm mari amisomen malen, a novam cari sinis insitionem inalicit h. Gm Deh - Gottingae i 83 a. Est iuvenilis ci natus, propter operariam festinationem, extremis ante iter instilliendum clienus, plurimis vitiis foedariis. Quae ei Dona insunt, nac commentatione secundis curis plenius exposita reperient lectores ut nunc p*eter quaedam de irininis ratione univetia 4uct

riviis a poeta expressis observara maxime a praefixa nova on eraeditiones tantiir, commendationem meat. 6 In Simon, e mundasti vim in auctores verens citin Graios tauri Lai

nos, epistolaisua ad vim e . M. G. NeFne, F. Leotu Gothae 786 8 p. 36-o plura loca Quintiem in leguntii multo in minuite, tu non dubiataVerim unam atque alteram viri clarissimi meiulati nem in textum recipere rogoque lectores, ut Lin. IV aa. v Iacobso legant του γὰρ , proa liod muinvito lociun suum di vavit. 7 Di lae eae, una ador G. He aran, Iura ad D tarn ista iam rasi staris Got pns Prof res Romae I79o. 4. Auctor nutus epistolae Q. Misis, nunc in Universitiitemati iens regia Prosessor, novam Quinti editionem sive commentarium craticum in Quis tum se moliri pi ofiteriar, ciuius parte prima antiquas carminis paries ab additamentis seri riam temporum sistincturiam, tiam adularum rationes cum tragicis aliisque comparariirrum, denique artis,ereris opera caelata cum carmine collatiirum esse promittit alteraim partem solas extrus emendati atque suppleti rationes complexuram. Praeterea Codicum a se corui omni destriptionem ex iis e selectas per omnes in

minis Euros temones exhinuit, p. 6o-8s. ouidus plurima loca emendiuitii atque supplentiar; , iae est viri clarissimi numanitas, inni in tac epistola quam literis

94쪽

ad me catis omnem e Codd. collectam lectionum Areag nem niihi titilliti Sed nec commentarius priritui, neclectiones, alias ut mecum communicaret, OPVeram, ad

me pervenerunt, Iippe lanesto incendisso, quo palatium regium arsit, etiam Q. Scno si charias consumta esse, postea nuntiatiani filii auod tam viri amicissimi, iam Quinti caussit impense doleo. 8 Denique inter subsidia ad Quintum commemoranda est Gotasse Hemanni, Proseia soris Lipsiensis, is seriptoris Argonaariorum mnari , fiabnexa hu e notia Suphani, MeheMaiasi, Gesturi

semitione, quamquam ad Orphica maxime referatur, t me cum ad alios poεras graecos tum ad Quintiam, striam tot egregias obseri attones lacutissimas ementatio. nes, inprimis e rei metritae . ione viactas, pra posuit vir in hoc genere praestantissimus, ut sis in textii constituendo laepe usuriis fuissem, nisi serius ad me pervenisset iure , M Tapho meo an Argentoratum transmisso. Nunc notis reservandae senti

Interpretationes s. Vernones carminis exstant in is murutae, quae tamen non omnes lucem videriint. Antiauis-sma est Quian Glabri eremorum ab onum Gri pratu decim Inis: via rarinterprete coluth Thisari raptiis Huraiae eodem interpreu. durio prima Anture ae apud Io Smisium A. MDXXIX. x Veiso haec soluta oriuione scripta, non Vediruina vel, reddit, sed sententias comissa laepe sippiens, effusa restringens, ut ipse ait in praef. omnino par phrasi propior Argumenta praefixa fiant singulis libras, etiam in margine passim adscripta a Lidros XII-XIv.

inime aureo editos inteΠγretatus est Muta Et mander. scholae IIseldensis rector meritillimus. Pressioris haec verito, Verbo tenus graima reddens, ad modum versi num Homeri Eundem tenorem servat 3 nova Rhod

a nurtinas pias xxiv. laudat gallieam alaraei seo versionem Lugd. 4 Lyonyis i. Sed debet line esse Histi exsitio latinM.

95쪽

uranne eeso, graec Quinti textu adposita , nisi quod nare alimiando p tici vocatalla sectaturis paullo est Merior, utpote a Rnodonianno iuvene confecta. in Carismine latino Quintii veret mn Sumaminiaramis isnus, ii seniliter Ilia lem, Momini, Hesiodum, Pi dariam e transtillerat Sec. XVII. medio Servatur inhibi intritensi regia mim reliniis huius viri liicissimili

nibus mss. Troia expugnata s. Supplementum Homericorum omnium , quae si urbi aeridorist, ab inunt Hectoris oraelandrin amino exstinaeretur. Auctore Qu. Calabro pae , mre pre larino vincentio Marinemo Valentino, bimothee

no paginis o8. Versibus hexametris prope XX. millissius Plura de no vidi in Iriam Crates Bibl. Mati 2769 fol. p. M. DAllain interpretationem latino caminine nuper fecisse paullum Tarengia Abbatem Rome olim, nunc Vilnaeimsessorem, in pnemeridibus sit rariis memini mis legisse. Haec tamen versio lucem non adspexit. Idem 6 dicendum de versione versidias reclineis concinnata a Brenaiano Baldo Uriasmare, circa finem Sec. XVI miae in bibliotheca Aldana Romae olim adservata. fuit. Vide de ea disserentem renati in Visa iam , signore Bernandum alia da mirio, riso Abate isti salta Parmae i783 8. Recentissim versio est Gallica Nurietili: vernis me durius ti more dem rqQ da nune istu vitae , piam rar puaton Manis, par Quiristus de myrne, falsem suis a Iliade, O radia poti lupreni seresis duire et Frangars, par R. ourieti duino Vmbra iacia soriis Araiansioue des se erasan au G--. Ona. I. II. Paris an IX. Pi8oo. Ex Aldina se interpretatum esse, ita ut vitiosa inentaret, adfimat auctor pag. 48. Tom. I. quas emendationes an aliis Iani factas, adsoluto demum latiore se intellexisse. Sed

ea est versionis licentia, ut in locis dubiae emonis haud facile, iud in tori legerit, clivines alibi a lius Rhodomannum consuluisset, ut IX. 46r. ἔματος αJ, quod vertit aruari lias dis,ur Suagulis limis argumentum praemisit,in notas sisiecit, quae pleriini-

96쪽

m mythologica deographi attingunt setis leviter; mirius verba illustrant. In hiis illaindotalistites an gramea citis intellexerit interpres, it inani Lib. IX. Is6. -- ληρα, ira enim legi vult, vi m aut stuticam est docet, T. II p. 23. Ubi auten interpretis, rei uindicae ac riariiralis periti, opem desuleres, ut XII. 39 R. IX. 448. X. Mari*l plane silent notae coniecturis viri docti super carmine universo eiusque aetate supra Sin. I. dimit euh Geterum haec interpretatio, sermonis puritate isemiabili ratam niudi fitare & elegantia

Gnninentabilis, grata esse deuetis, qui Graeci serin nis ignari, argumentiam saltem caminis cognoscere cupiant. Germanica interpretatione adhia caremus; in si casemen pluribus nunc locis restitutum donare signetii s licissimus Homeri lividoue inte' res, ossius noster. Qiunto nonorificum, nec se iri lignum eum facturrum, paucos fore puto aut non aec in censeant.

g. XII.

Consularanti quae de editionissius latis e huius camminis adhuc exposita sunt, Griina Videditur, aut factumst, ut quum tot alsi scriptores, nostro non praestanti res, repetitis editionidiis stequentiri sint, Quinto per duo re secula nullus editor ontigerit in Germania poterat tamen eius editio parari, prioribus longe melior adiissima undior, vel sine C licum ope receptis in textum Rnodinianni aliorianique meiulationidias, Imae veraehetineri possent. Etenim auamvis verissime praecipiatur,

ne temere coniecturas in texriam reponamus, sine libro mini auctoritate tamen in no scriptore, salvis modestiae criticae legidiis, paullo liverius versari poterat edistoris opera. Nam binis ira est detu atiis, ut sine taedio legi non possit, & praestiterit vitrariam dictoriim coniecturas quam librariorum lapsus legere; , in m in metri leges Oepissime ementationem flagitant & quasi certam suppeditant, quae innumeris locis Voc Horrum

97쪽

sinitium, particulariim permirauione ordine verbomini inverso, aliisque havit minus obviis contineriar Accessit iod in nullo alio mera iaciliores sunt prodiiDiliores emendationes e coniectura auctae, quam in hoe, qui plane Homericani dimonem expressit quam aut recte terreat, ut tenuit nodinrannus, is optimus erit Quinti intentator Quod ramen raemo post PauWium Quintum edenditam susceperit, piam hanc textiis depravati rationem in uicta fuisse puto, quae neclectum contentriina scriptori auctit, cum praesertim in muna editionis Pati Miam raritate, vulgo in mininus vetiar tu Basileensis aut nocomanni essitio, naae utraque sine fastidio aut molenis legi non possunt. quiseni olim, disinii amore captiis, iuvenili audacia esusmodi essiti

nem messitabar, quae carnis dictorum viroriin coniecturis expolitiam sistra et parum auxilii a Codiciniis e spestiri pota cutis. Sed propitiismusis milior sors ob tit diiuato, collaris ad eum orirandum Codicum c piis longe melioriinis, cum ipse trum spe concipem a

sus eram. SECTI V. De rextu carminis e cossiessi restuarendo, vivique disioniti

rariora, eonssio. Quam coi mpnis sit in editioniDiis remis Quinti, nemini mi carmen legerit ignotum esse potest. Ita enim tulit sortiina, ut in pessimum Cossicem incideiret Aldus, ex Pi carmen ederet auod miam in aliis scriptori istoclinii itura novitatis. Hinc lactum, ut in editione principe corruptelae sint innumerae, quae inrito metrum, tiant, modo sensum manctim obscurrum reddunt, quamdam etiam, quae in omninus Codd. recte se halaeni, ut I. 363. ομαι, Alo M.fν. IX. 497 τ' reduncat in editt. XI.r94. Codd. recte siρα--αῶν. Add. - κραται.

98쪽

Praeterea multi vetitis iniuili sunt, inultire lacunae, omis.ss aut singulis versiuiis aut integris locis,'irales laminas in toto carmine citetiter XL servasse mihi videor . Quae coimiptelae tantiun non omnes in reliquas insitiones pri pagarae iunt: mi nec Codices an insecuti essitoietinis consulti sunt ulli, Qq 'ae Rhodomannus Iairarius intexti conomini sint palicissinia ut nec exstet in omni antiauitate scriptor Nun aevi norrens vitior ni segete

in omnibus editionibus uuam Ouintus noster.

g. . Nelie multo metuis navitiis ille est in res inania

scriptis, mortini Marini eruleni vitia, isdem lacunas exhiloi, praestantiores etiam insigni librariorum oscitantia ira corrupti iunt ri tati, ut vix ullus sit qui non sirus habeat non modo inrarii aber rationes, id enim commune est si s omninus, sed etiam lacunas. Sic Venetiis, qui est e nieliorinus, scriptimii fisit in usum Beslarionis, Iab. I. ra 9. -- καὶ τοὶ δὲ δτ. δὸ

IV. a vetita sax- 74. At aut ema singula explent. aut verius integros addunt cori upta emendant; e lao numero sunt Iricii dei, inprimis Vindo nensis I. Cod. v. apud Nesselium. Sed nam pleriinalie impe tam liurati corrigentis manum satis manifesto pi-lunt. Maior Codicum numerus a textu impresso vulgaribus tantii ni scribendi vitiis viscedit.

Sed de hamat cormptelmina generibus ac causis, mi niani ad crisin tanti & iudicium ciam de singuloriun licui indole auctoritate . tum in silein letaonum

99쪽

regendum lacere potest, paucis dicendum. coireunt inimie similia vita in aliis veteriun auctorum Codicil iis, in nullis tamen tanta copia istasi constincti reperias,

17o. X. 366. XI. 9. u. o. 377. XIII. 98. XIV.

3so. 46s a multo frequentiores sunt ematuriones rana temporrum formaminatae, iam V mulorum sono aut significatione similium, ut aeta κατὰ , ἐπὶ περὶ χόε

λη- θαλασσα I. 486 in Cod Ven. VII. 3o6. in edd. reo ητορ δμα I. 288. πόνον- όνον χο6 msιεν κυδιαν, 1. 23. V. 88. Dua Διὸς, I. M. χερσὶ Φρεσὶ, 49. 4nniunera alia 30 Singuloriina vocativi man om ones, iiDiis verius mutili nunt, tam tequentes sint, ut mavis pagina ominant. Sussiciat in primosa tem libro praecipuas indicane, Vs. 6 33. 218 296 449. 38 339. 44. 47 636. 73 4 Zara , praetermissi rima singuloriun alit plurium veri na, in omninus pri peniodiuini libris o umini in insitionibus pleraeqiae ast risto indicatae in Hiiciniis aliquando vacuo spatio aut alio signo Tales lacunae sunt Inro I. post s. o. editi

rat. 6. 467. His locis, qui sunt numero XXXVIII. mi aliquid excississe piueni, & in pharetinis ratio nimis se est,is in adnotationinus diceriir, uti estu rati ne reddam, mi alio locos, quibiis defintini suspicati sunt e litores, ut VI 83. X. 97. 33. 339. 1 1 censiIn non retuleram. Sunt praeterea singulorum Codicum lacunae. Plibus nic brevitatis causa sileo. Porro oc- t runt interpolat--, veruinis adulterinis in textrum

latis. Harum aliae sent in singulis Codicibus, quas adeo comparatis reliquis finite disceritas, ac plerumque piae

100쪽

SECT. V. DE TEXTU CARMINIS. xcvii

filo se indicio pri clunt. Sic IV. 99. plurimis, lices. n.

Vatic tres, Laurentiani duo, Cantabri addunt versum Tελαμωνωα μέγα σθένος ἔκτονθι μίμνειν, oueni esse supposititium, in ocidos inciirrit. Eodem loco Vs 8 a sis. I. addit: αντέον λ ήαενα πολεμιξειν μαιμώοντες. Sed hic Codex correctionum & rasurarum plenus platanis locis inclinque supplet carnisn, ut Il. 7. VII. a 24. XII. 324.7 ρονος Βάδρις εὐξατ' Ἐπιδες Πάλλαδος ἐννοσι σιν, στατ M. Aliae interpolationes omniinis Edris sunt conamunes, ut I. 366 67 quoriam viter saltem l

cum habet; versiis naanifesto spurius post L 387. quem non dubitavi e tori expellere. Porro III 6as-29 66469. IV. 428 29. X. 34o suspecta mihi sunt, ut plura alia, Fibus suo loco monetariiri 6 DentPie transpositi sunt veritis mi inprimis referentiis locus libri

XIV. 38 377. cum 78-6i7. in Codd. ominius, etiam praestantissimomon ensi, Sipolitano. Tum VIII. 347. in alieno loco nunc intrissus, postris 4 ponenchiseria Nec dubito III. 6i8. I9. postineto reliciendos esse, quamquam in editione oresnem receptrum mutare nolui.

Quod tot nomininus depravariam est inmen, non ex ultimi antiquitiite repetitum, eius rei plures sunt caiissae. Primo enim Codo a Bectrione repertus siti comriaptus aut saltem pluridus locis lectu Efficilis fialis videtur, de io iam supra victum in IV. g. I. Deinde ingens vitioriina copia dederii librarioriana festinationi, quam inprimis Cod. atrii. r. testitiir e Variis plagaeis cli1-vetiorum sibrarioriam trianuscriptis coagmentariis, vacuis in me si paginis; satic. . octo diebus post alter in Vat. α. quem semitriir, absolutus. Primum iam Codicis Hydruntini apographiina deproperatum fuisse videriir, ut carminis reperti copia fieret Bessarioni eiusque amicis; unde ictuerunt eius errores in reliqua exemplaria mana re, novis surariorum oscitantiis aum. Accedit, Iod raro collata sunt exempla ficti cum anumipnis unde si