Quinti Smyrnaei Posthomericorum libri XIV, nunc primum ad librorum manuscriptorum fidem...

81쪽

per equo ligneo incepisse fertur, -- περὶ τὴν μmr 'οἱTρῶι δπό- ἔχοντες, περ στἀντει βουλῶονται, ο, τι χρὴ ποιεῖν. An put inius Arctinum alterum carinen in remedia abriipisse, alteriana iti orsum esse, ut ne equi quidem fabricam memoritverit, inuasi cum Leschis Iliade parva, multo seriore carmine, suum connectere volueris AEquidem non possitni non suspicari, hanc mininunveteriina carminum rationem .c haerentiam non tam poetis deberi, quam napsodis, diascetiastis, fortasse adeo grammaticis,inin ea ita disposuerint, tu se mutilo exciperent, oimissis resectis iis, uuae iurique etant communia. retinum igitii pinem non tantum ea, quae Proclus ex eo memorat, sed omnino Posthomerica, Planainouam strictilis, carmine complexum filisses hortina plurima cum in Iliade parva plenius tractata essent, ea usi sunt mapsodi in ac reriam Troianarum parte decantanta,

omissis Ainini sis, quae ire spectarent. In Ilii excidio

utroque ii sunt. Sic servata sint haec carmina, cincycii Troiani formam concinnata, adeoque idei nisaccidit, io in ontericis factum esse, shinni nostra aetate coitici prestabiliter docuerrunt. SECTI IV. De editionibus, versohesbiu, O omnino soria literaria

carmen nostrum a Beslarione repertum esse, in templo divi icolai monasterii Ossulorum prope Hydrim tem constat e vita Collithi, praefixa Aldinae essitioni, qliena locum supra iam adduxi Eadem habentiti in Constantinia ascaris ad Quintum praelatione, in Cod. truens LVII apud Iriarte pag. 93. .' ω δη συρέθη

82쪽

SECr. IV DE EDITIONIBUS. xxx x

λαιότητος ἀνακαινιστου Βησπαρωνος του Νικαέας Καρδινα-

σακτος, καὶ ταώτην την ,οίησιν εὐρόντος εν τῆ να του-γέου Νικολάου τλαασοὐλων, - ἐξώτης πολε- Υδρε του. E iuriis apparet, primo, repertum fuisse inter a. 4sa. quo capta Constantinopolis, 347a quo vini excessit Betarion deitule, cum nae cum narratione Colono Albilino praefixa prorsus conveniant, aut Alduin e Irascoras relatione hausisse Aldina enim Quinti xoluthi editio ad a. Iso . specta, tu nuriis olebimus lex aluein Matritensis a. 496. scriptiar se restatur: in luminitae

viilmainini lania retulisse. Qualis autem fiterit Co x Betarione primum in tu in pistractus, docere videri possit C lex Venerias .mami, qui olim ad Betari nem pertinuit. Verrum is Codex eleg nter scriptiis, etsi in quiviisdam plenior est editionibus coMlicitius deteriorinus, anis pro primo QUULCodicis Hydriintini apograpno minime ui natandus. Nam clectiones habet editis deteriores, versiis omisit aut contraxit, nil in editis, Codicibus vulgatanis integrri leguntiit . Sic II.

Oa omissi, aberrante Ebriirio ob nomoeoteleuton πέτρην. . os. 6 in unum contraim; ne lectiones vitiosis memorem, quae cestram valde indoctum & soco

demi lunt. Videriir istiar nicco lex exapographo Hv-dhetintini destraptus esse in usum Bessarionis, sed a librata negligenti. Alia exemplana sollinetius destripta, meliores lectiones servant sed etiam haec pleriinaque in aliis abet rarunt, integim versus omiserrunt, adeoque vix ullus Codex superesse videriir, qui Hydriantinum, aut eius primum apographum in omnibus reserat.

s. u.

Ex hoc autem Hydriin in apographo derivatae trum

editiones omnes, quae Aldinum textrum servant, tum coelices plurimi. Nam tessario carmen a se repertum divulgaue fereur in praefatione Lastans modo laudata,

ipse Lastaris stini sus in hoc suit, primurn Mosio-

83쪽

Iani, ipso teste L c. ει Μεδιόλανον αγγμένος καὶ τὰ ηιλ κτησάμενος ἐξέγρἀψα μετέδωκα καὶ εδ ξα, δμερ οἶμαι

καὶ τους ἄλλους ποώσειν φιλανθρώπους οντας καὶ φιλοσο-

ψους : deinde Metanae, uDi elius minu aut cura exscripti lint C lices Matiitenses duo, Vatic. a. s. Alios igitur Lascaris currae cterici e suspiceris, quo inpri- ni resero scurialensem alterum. Alii ab aliis sit rarus scripti sunt, ut Parisinus QBaiberinus, Parisiis scriptiis a. 476. Omnes illi communem sontem agnoscunt, &hoc hanent certissimum cognationis indicium, viod LiD. I. 34o R. quatruo veritis in fine inutili sunt, lacem fortasse aut corriapto Codicis Hydriintini folio disseriant tamen tam letaonii in bonitate, Iani Vociamin istiuum num ro , qui haud pauci in deterioribus C liciniis a sestinantinus librariis omissi, in paucis a coirectore suppleti suppositi sunt. Sed ex horum C licum numero eximendi sunt Neapolitanus, olim Iani arenasii, scriptus a. 33 r. ade ueplus centum qilinquaginta annis ante quatri lex Hydriintinus a Bessarione reperius, per apographa vulgatus esset. Nec tamen illum esse ipsum Hydriintinum , quod suspiceris, Vel ex eo apparet, quod Iachinam ha- fetu L. IV. et 3 - 174. nainquaginta sere versium qisi: in reliq iis Codes exstant me memorem singularem C dicis in reliquis praestantiam. Idem dicenastini de Monacensi, ni navit Midie ex antiquiori pleniori exemplo profluxit. Uterque C sex, e quibus innumeris locis cammen nostrum restituirit & suppleriar, ad aliam lantia quiorem ararunis recensionem reserendi sunt, cinanifestum faciunt, non in unico isto inlice, a Bectrione in lucem protracto , illud servatum esse, quod adnuc credi nim iuita

84쪽

DERELICTORUM AB HOMERO LIBRI QUATUORDECIM, s. l.

a. orana octava Adiecti sunt Truhiodori 'Iλέου λυσις. colaria raptus Helenae In titillo sitae libri est ancora Nd1na. maec est Quinti cilictoriit poetariam princeps editio. Ad a. sar vulgo reserunt; sed iam a Iso4.am s. pri istaee, nuper docili Renouardus in Euro Am

Paris i 8o3. 8. . II p. 38. yexhiDito catalogo inroriam ab Aldo impressoriam, cui sua manu Aldiis adscripsit: matrem in parva forma Q ntus. Vita lae Aspi. c. Iam mammonam iis, teste praelatione a. 1 so prodierit, Aesopus MDV. in titulo exhilaeat, non dialaitan liiiiI, eum Quinti carmen Honiura editioni in eatam forma continuo ias coniuem ad Misse. Quem Codicem exscri serit Aldus, non constat fili aurei ille infiniae notae negligentissime scriptusis ac nosus, unde innumeris scatet haec editio scribenes vitiis, miliisque loci ve sus sint inirili Singuli quoli versiis desulerantiir,iniit in Codice Bessarionis, aliisque meliorinus Euris reperiun-riir Alatis locis inutilis & coi ruptis steristy adpi xit, minime tamen omnibus lacunas maiores libro IV.

VII. vacuo lineae spatio indicavit Pi l in C Midus similiter fieri solet.

nam hi nam ilionum Grelictam piau, O istinari pro- uus est Bameare per Statum Henri Gri. Is69. . Adie- etiam hic Tryphiodorus CColuinus omnia ex AL lina expressa, paginis etiam paridus praemissa est epiastola nuncupatoria editoris retra graece scripta, de poestos minantia Praeter typorrum elegantiam vix

85쪽

quidpiam commentationis hastret haec e siti, ut neniendorum numeriam noris operamina Tomiis auxerit.

s. V.

Exsperuri poterat ut camini insigniter cormpto,

roriam doctoritur studia succureterent, intendandi illitii iuvare sttulerent. Primus Io Brotae . Turonensis can nicus, dilidit Annotariones in Oppianum, Q. Smyrnatium, Collatam Baccisset. . Isimis est Modoniannus, in extrema saltem carminis parte laudat enim B laeum ad X. 6. 73. XII. 368. XIV. I 28. Praeterm Gaiul. Datisqueius Biratae mentationes suis adnoramentici tegro inseritit. Post hunc Guttiliniis canunis Vltralessimu quaedam uim ti loca emendavit in Euro Novanrande num M H octo. I 66.

mi. III recem auctii AntWerpiae ex ossicina Cnristopn. Plantini r37r. II ro I. cap. VII. p. 4l-44. mentationes sint XVIII. pleraeque egregiae. Has tantum non omnes

Rnoconianniis etiam propositiit, aut tamen eis non usus esse vi lenir Laudat qui leni ad Iabr. H. 62. Quinti sui, velissimam Canteri coniecturam πυθομένους, procorinriapto 6-ένους; sed nae emendatio in Novariin i ctionum hDrri non o ui rit, adeoaue aliunde ducta esse debet. Vix videriir nocinianniis reliquis imis omni- hiis ut I. 439. H. 337 3ao clanteriit praeterituriis fuisse, si istium Edriini ad mutiri na,iisset.

Alii viri clini coniecturata sitas eis ionis Aldinae aut alius margini adstripserunt, talia exempla panim in D,

Niothecis adserarantur. Ut in Didi Lugdun, Batava e emplar Aldfinum Meriri S tarpi minu enientitisin a Basileenses, cui alima adnotavit Geramo GH-burpius tertium, essit Rhodom cum adnotatis viri do-

86쪽

sunt conieinirae viri docti sic ius. Nec dubito eodem referre editionem Alcimni in bidi Caesarea vitulo, nens adservatam, notu Is cuneni Angli mo postilia tam quam CL Scno. Ep. crit pay i. Dita destriintini prima pagina Iωάννει τοὐ Κουρτηρώυ, intrum sti. MDLXIV. Iterrum insectanta pag. ωαννης ο ουτήριος. v Haec omnia eadem, Pra notae marginales, manu era viam lant. Utrum Cureerius codices mss. consiluerit, is an suas solum alborumque ementationes in ara in non laverit, estio ex ipsis enim notis hac de re ninil sinisntuere possum. Cum tamen a notae ea plerumque

tangant, quae meri mictente , haud fissicile est corrige re,in saepe deficiant, Grilices, quibuscuna conspirare solent, meliores lectiones fieriint mihi vix alionis coniecturarum i o habendae esse videntiir. Caeteriam eas, saltem plurimas, exnain Q. Scho. i. c. pag. 61'φ asteristo inclicatas. ea n ementationes pauWius Oee in dedit ad calcem suae Quinti editionis idem Falxenburi Sylburgii adnotationes inspexit, non mmen lignas habuit, iasiniae editioni insereret Piod Sylburgianae viri eritilitionem . ut ali nilninae expri--rent, Falxenburgianae ainem ipso numero suo ex uove occupatae, vel ab aliis rectius traditae essent Asterlvilicavit Domissius Messe in iis haud pauca Donae fruingis, tam virorum nomina spondent, quam testantin emo

empla a Dorvissio in anno critica adlata. Longe mel en post hos ad Quintum operam eoni sit Laurenisivi modomamM. Qiunt sospitator merito dicendus. Hae in schola It ensi sub ali iis Maehaelis

Neandri poetarum Graecorum . eseos graecae studio quondam minitus, primum tres libros e sicli sis titulo: Κο δετο Σμυρναι οὐ λιο αλῶ οὐ βιβλία δύω.

87쪽

rus Graeconum apta Troia liber uncis Expositi olim in silisti IIJAU, O eriri nune flvisio , instrea Oetalis Laurenia Rhodomanni, cherum Lipsiae, ad calcen imis aurci a Nea dro editi Lipsis 377. . Sunt iniri m. XIII XIV m minis, quoriina extremum ad νωτου male retulit. Ca teriam hic titulus fraudi fuit viris dictis, ut livetia cam naturarent Paralipomena s. Posthomerica Quinti, Ἱλιο αλωσιν; cons. Fabric Bibl. r. T. I. c. o. g. H. p. 362. suspicor sere, ourletium, dum extremos tres cartanis libros a quilius lana ad asium auctorem reseret asserit, vid supra Sect. I. g. XVI. nulla alia re diuictum esse, nisi obscura se hac editione fama Sed in ador in-da hac editione Rhodoniannus, holae Luneburgensistunt rector, iam prolusit suo in Quinti carmen strusio meritoque Praefixa sunt cuique libro argumenti versibus graecis Clatinis, adscriptae ad marg non emendae tiones naud paucae expleti versus natulli, clinis itu ger Versus 27 denique L. Veritium 337 'φ transpositio lacta, uni etiam pauca in textu in ri ecta Versio I tinam virili habet auctorem. Deinde post triginta annos linegriani carinen emit, inscriptum λδες Κοίντου Σμυρναιου; fu QUINTI CALABRI Parata mena , id est , deritam ab Homero, qua ordin libris eoanprehensa in ussus soriam Belli Troiani ab ira ritu Hectoris ad excidium, O Mansito Graecorara reduus Homerico oration grarere pesquistin Latine ossi reddua Oeorrecta a LAURENTIO RHODOMANNO. Nun M. D, tonae gemina , tum Honteriis Coenri, tum uesversa ae in soriae Troianae. Item in Dionis Cnrvsostomi oratis de Isio non capto Auctore 6 interprere eo n. HanoViae , lapis IV chesianis apud Gaudivit Manuam O heredes ubril MDCIV. 8. mi igitur de Quinto ita meritus est, ut quasi revixisse ille videariir, restitutis per totum ainae locis innumeris, pleriamque feliciter. Adeo enim Homerum Quintum inhil erat Rhintonaannus, ut optimus sui temporis poeta fraecus vineretur, & de eo Casp. Barthius

88쪽

bere posset Q oisi iidem viro graum pomm non iram unouam anesiorem hiabus Gennaniam nostram existimo, Mira o Em ris , pleri re talibus , si nonren arisit, nos an gam auctor

O non vi bureo ira Rura adscripturam fiasse, rem necim. aeeaia Ioseph QS sim Insunt huic editioni post praes

tionem de Quinto et aue carmine, in aua non multiissint memorabilia, 'Iλιας μικρα , i. e. singulor uin Iliadis Honieri, Coinuadroriam peri me, sive argumenta versinus graecis latinis; porro nomenclatrui a XIV. Cointi Sinyriiae sibi ortina, quilius singulis etiam argumentum versu hexametro complexum pretiefixit, ut in Hon ero factum a grammaticis Tum carmen ipsum Qui ti, p. 28-7o9. desci iptum e Basileensi exemplari, eo recto ramen ad exemplum Aldi, vidi noram Rnodom. ad XII. 3 . In textu paucissima sunt coirecta plitriuiis Ioeis quain in Alclina asterisci adscripti, cot ruptelae ut

Iacunae in lices Addita a latere nova latina versio Rn domanni, cum argii mentis numeri versuum norati ne In fine est index rerum praecipuanina, alter similium sive comparationum poeticariam vis excipitriuemendationes ad textivn carminis, continua serae sci piae versi s tantum haclicatis . o. Hartiingi notae in Quintilin, a Sylvurgio ommunicatile, de singui runt Enroriani nomenclatiara, de pr overbiis sententiis

Quinti c. eri sibus partim inactus capi potest. Addissitnis omninus R d. ρωικα, i. e. totius nistoriae Troianae epitomen e variis auctoribus decerptam carmine v ae latino , pagg. 24. cum indice quod carinen sine auctoris Rhodon anni nomine primum edittini a Neandro, is 88 quosdam in sesellis, ut pro antiquoi herent. Vid. istic Blal Gr. ED. I. c. H. XXIV. a.

p. et . Denique est Dionis Tmικὲς cum versione schosiis ultimo loco Corragenda tam in toria, quam in notis ememtationibus, tae ipsa saepe emendationes criticiis continent. Ivit nam quoque editio, auantivis

89쪽

ad rem criticam pretii, propter egregias Rhodonianes emendationes, quilriis non in locis singulis, sed perit

tum carmen coi rilin emendavit, mutilata explevit, adeoque aliquami ingenio indulgens,, ut ipse ait ad IX. 497. iuveniliter ludens, inlevis vel sinus sarcirec nariis est tamen extrum exhibet coi ruptissimum, nec Basileensis tantuin, sed novis etiam operaraim vitiis foedatum oti Alcina non tueretur Rhod sinum ut in

notis quaedam corrigeret aut expleret, quae in ista recte se habent, ut I. io ubi AH excutit in Bas. et 33 αλεν .vi sitae essirionis peccata emerulare conarmitu , v. c. VIII 367 τύχησε, mrod in ὐχησι mitat; at in Ala. AEas erat κιχη . praeterea valde molestum est, quod emendationes ad finem sunt ruerendae, epeditoniis aut triviis locis. Mentute mirem viri doctissi-ns viconstantiam, qui cum aliquando verius minsp nere, ut Idv. m. 43o R. 3 XIV. 3 'ii &eonieliu-ras litextu extabere in istini, ut I. 69r. V. 333. 336.34a. Il. 33. c. tum inprimis in extremo siDro, non dubitaverit, lainen pleriinaquo vulgatum textrum religiose sequatur cum omnisus vitiis, non minus aperiis, quam quae alibi eoi rexit Quamquam saepe in versione eine dationein expressit. Sane a viro ii triginta annoriis in alium, tot enim annos a verilone facta ad editionem effluxisse adfirmat, huic poetae, auena alteriim poei osseae parentem vocat, impetulisset, novam cinninis r censionem exspestre fas erat.

E Rhodomanni disitione textum repetiit Iaridus D sin collelmones Poctae Graeci vest eartanis heroici seriptores. Aureliae Allobrogum i6o6. sol. Tom. II p. 73-3o6. Asiecta est versio Rhodomanni cum argumentis & notis madisinativus Onetissae tamen, quod doleas, emendationes. Brevi post annotationes ad Quintum edidit audius

Monitos velim lectores , ne in a commentationis lai numeros versuum e Miod aut pauπn edit.

90쪽

8.4p. I 68. Sed non multa sunt in his, tae poetiunci vent. Erat in tua homine multa doctrina, sed parum iu-d1cii, auare plerianimi infeliciter rem gerit, uti aut i terpretis aut critici partes suscipit, saepe non peripectam iptoris sententia Plurimus est in refellena Rn I

manno quaedam tamen hane ad uverpretationem utilia, ex auctorii iis congesta, altiluando etiam Donam emendationem reperit. Sum DaedamRnodomannianae eclitionis exempla, Guae annum 36I4 praeserunt, cum titulo Tria expi ratas plenientiun m-ὐ- auctore et innio aliam pare , inum prete Lauri Rhodomanno, rara cla i Dadisplia adnotamuniisere Francos. 6 4 8. Sed haec non nova eositio putanca est novum titulum tantum concinnavit hDrarius, ut facilius vendini et, quae adnuc restarent eouionis Rhodomannianae exenaplaria, una cum notis Dausaueii , re Cens tum excusis.

Post haec nillil memorabile factum ad Quintum orira chim. Frequens eius mentio in scriptis Ios Scaligeri, Rei-nesii, einsii Barthil ; sed a seculo inde XVII. medio sensim negligi coepis fere in oblivionem venire, inprimis inmerinania, exsulanissius Graecis usis per Deli nam calamitates lassoriam missioriam rationem.

g. VIII.

Tandem apud Belgas ad novam Quinti editionem animum adpun I. Corn. ia Pasin plurisus in re critica scriptis clarus Prodiit haec editio sub in Q diri Calabri P-

mai Praestat sine dubio omninus priorinus me ed tio, cum luporum elegantia ac fide, tum ad usum conse