Quinti Smyrnaei Posthomericorum libri XIV, nunc primum ad librorum manuscriptorum fidem...

발행: 1807년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 시학

71쪽

laetitiam filii Iaocoontis latum Aeneae, hoc portento territi, in Idam siscessum, Sinonis dolum , Achis mima Tenedo rediitrum, urirem vi capram. Porro Pri naum a Neoptolemo caesum in ara Iovis Heraei, Helenam menelao receptiun occiso Deiplusto, vini landrie illatani , abstracto simul inervae simulacro, quare irati Acniri necem Aiaci mnantiir. Denique ἀπόπλουν Achivortimin exitium a Minerva ipsis parauitur. Ist riina pleraque piis Quintum occiiimini, nisi isti Aiacis facinus brevius attigit, & Aeneam post capram ii nium lictem discedentem inducit, sive ut G πρέπον servaret, sive alium auctorem securiis. LGht λιου πέρσs quatenus securiis si noster, non latis constat, cum imus carminis emerpta a Proclocta nobis inviderit fortuna, analis solio codicis Veneti, in quo haec una inii alioriim de Illi vastatione carininum argumentis, perscripta fiaerant. I id. Bibl. vet. st. I. p. plures labulas a Lesthe tractatas memorat Pausanias Iabr. X. as. 26. quas enotavit Et ne Exc. I. ad Aen. II p. 28 I. Conveniunt in is in Quinto, C roebus a Diomede caesus, Agenoris Neoptolemo lareliquis sere dessere Quintus, in etiam mansi latiun, Aestrae a filiis factam agnitionem QAstyanactis a tirridelemonem diverit a Leine ratione narrat, ut vide riar alios potius auctores securiis fuisse. quae de Sinone prehenso habet, is auandra equum ligneii niserro flammi*ie invasura XII. 36o fas si is Iaescheducta esse, e figuris in Tabula iliaca probabile fit, de qua

mox pluribus dicetur. Pauca etiam e Si oro hausisse putem. Huius poetae, qui Himera Siciliae mundus Gynap. L. a. Clar DC. annis floruli , de miae excidio carmen sit 'λιου,--σεω s. πέρσιδος titulo laudatur a Pausania LiD. X. 26. 27.

p. 86s. Idem p. 864 Ἱμεραίου ψH appellat; ut ap-

72쪽

SECT. III. DE FONTIBUS CARMINIS. xxix

pareat carmen lyricum fuisse, lini, si omne Troiae excidium comple iii fuit, diuisit esse valde prolixum Quae confirinantii Q uiliani de noc poeta iudicio,iniu Instit. X. r. 62 Postum, 1 sit, Vmsi ingenis,

Erius, materiae pissu Munt, in una Mila Melari mos canentem dum, Ocipies ea minas onoa lyra sistrarentem. Re

sim foriιs in agerido simul op-doquc uam Messa mn ac Muniasse m ran, videtur asmetiari mxune Honserum potius. Sed redundas aspis finditur quod, ut est νmmdendum, ita copiae vitium s. Mireris, nobilissinu camminis init ad nos pervenisse, praeter uniciini versum servatrem ab Eustactio ad Il. α'. p. o. Δευρ' ἄγε Καλλιμπει λιγεῖα, ni primus fisi carminis 3 Argumentrumtamen utcunPie nobis exhibet anula Iliaca e a patet, complexum iuisse sebulas ab emio durio in ustem recepto us*ae ad Polyxenae intinolationem, Aeneae ἁπόπλουν. duaedam etiam e Stesichoro laiulat Pausanias Lissi X. Stesichoriis eoibani ab Apolline in Lyciam translatam fuisse narraverat, Pausi. 863. Nedulam inter Pietata filias numeraverat, Clymenen inter captivas p. 864. In tabula Iliaca Io9. Aeneas Troia excedit patrem humero sustinens, si penates manu tenet, conuit uxorein Astanio, Mercurio viae duce idem mox Hesperiam navigat. Quae omnia Quintias aut ignorat, aut alio modo narreat. In Stesichoro tamen concinit in labis de Aestim a niliis agnita, Tab. H. I . Polyxenae immolatione 2 114.

'Ελιν ευδαμόσε, non ad hoe armen spectat, ite ad alteram partem Helenae , sive Palinoctiam omissus in locus a Q. Fortasse tamen hue spectat versus sis resichori nomine Iaudatus a gerae ad Lycop hr Alex. s. t 3. Vulgo ad Helenam. referri solitiis Tρωι οῖ τότ' ,αν Ἐλλε ἀδωλον χοντιe. Qui versus, si, illa uleias Dωu 47 est hexameter nee minus alter iste apud Eustath pro hexamere initio aberi pos- fit, ut suspiceris armen hexametris conseraptum suisse alter nilaus eum iambo aut tetrametro, quales sunt aliquotmo

73쪽

Servatum est praeterea si agmentum 'IUου πέρσεauci

eerti auctoris in eod. Veneto Vul. Bibl. Vet. Iar. I. p. 38. Dile lysse Astyanactem tollente Andronischeme ptolemo tributa, Aethra a niliis arullista, urbe incensa , Polyxena in Achillis tumulo inamin; tormin ultima

cum Stesichoro ita conveniunt, ut fortasse ad eius camine spemverit hoc argianientum, Piciu iam vidit Heynu acumen l. c. pag. o. nisi sit e Sacadae carmine, de

quo plane nini nobis constat. Ad Lestnen non spectare, intelligitur ex eo, mi Mi Paulanias X. p. 86r. memoriit, secutulum Leschen Astvanactem non ex Acnivor in dem eis, sed privato Neoptolemi ciuio, a turri praecipitatum fuisse s tu haec sint, apparet Quintum in hac

extrema carminis parte non unum auctorem seciuuin esse, sede cliversis cognati argument cumincius ei a suo c0nsilio hausse. g. VIII.

Quae adnit visputata sunt, egregie confimarantia i signi antiqvitatis monumento, quod anaglypho opere omnes Belli Goiani tabulas, sive cycliun Troicum exnibet e diversis antiquis poetis expressas Tabulam Isiacam dico, quae Romae reperia Sec. XVII. medio primum interimelia gentis Spagna filii, nunc in Capitolio adservatur. Publicavit eam, addito commentario, Rapha El lum ain calcem libri Meralamna Traiani, Ronaae 683. sol p. 3M QI. unde expressit Montraucon in Antistit. m. y . . IV. fin Alia imago exstat in Multi Capitolino T. IV. ad 68 ubi pleraque e Fabret ii commentrario repetita viMas. De quo nobilissinio opere , cinus rei nem universam non setis adsecuti esse videntii essit res, liceat hic pauca assiicere. Primo : tur in usum ad testensium, qui legendis poetis graecis, Homero inprimis operam darent, hanc tabulam paratam fuisse ipsa docet, versu infra titulum adiecto, quo admonentur iiiv

74쪽

ires, ut ianire ordinem mineri distant, quo omnis sapientiae modum consequmatur: ... ωρηον ἄραιον μαει τάξi Oμηρου φρα δαεις πασην μετρ: εχη σοφι- Ii demisi is inservieriint sintiles tabulae, quariam fragmenta exstant, in Bormnum, quod ad cyclum epicum, duo Veronensia, apud Ontlauconor ad cyclum Troianum*ectantia , adeoque inii nostri eiusdem argumenti, inurarum sispositione millima. Recte de his ill moren, n Neque enim aec, inquit, artificii praestantia, addo, nee materiae dilectu sunt enim e tectono opere consectae ira se commendant, ut principum luxuriae tisiscere potitisse . Crediderim potius iuvenum nobilium institutioni inserviisse, ut in legendis poetis Graecis , libus maxime apud Romanos iuvenum ingenia forma-hantiir, haberent puerorum animi quibiis delectarentiu , atque ipse rinia Veritate ocissis subiecta, crine a poetiistra sita legissent, memoriae melius Nahaererent.. Porro tabula in messii titulum gerit, ipΩΙΚΟΣ , Nutilior iis literis, ut innuatur tuuius generalis supple κύκλος. Habenuis itaque cyclum Doranum, ex antiqviis carininibus dilictum, Fae mox ac ratius indiem copiosior

nique in medio nibulae Tmiae imago exsculpta est, s lecto titillo λίου σαρσις κατα Στησιχορον Scilicet in istis tabulis in medio solet esse ures Troia.ra, rita laam fabulae ex omero aliisque dispositae sunt. H. Monis Ant expl. Suppl. Tab. 38 In nostra

cin Homeriis inprimis curae fuit, Homerica superiorem parten in utriuniae larus occuparunt, anscripto pretietet ea rhapsossiariis argumento cluariis columnis, quarii in tamen altera una una imaginibus perivi Im cum e.,

75쪽

quae iacter oec parana spectant, e Stesichoro ducta unt, teste inscriptione, apparet gentinum imaginum ordinet 1 inio tabulae ad Arctinum aescnen spectare. Figuris pleriimaue addita notana, qui etiam mos fidi veterum pictorum , ne dubius haereat spectator quid exprimere voluerit artifex. His praemissis, ima- ganes, ad ii Rivis horrui carminum spectantes, brevi , sin e recensebimus, ut appareat imagnus Quinti mina hoc anaglypho, adeoque cum antiquis carmininus, quae illii expressu, concentus. Unde iactum, ut Fabreuius illii e Quinto inprimis illustraverit. g. .

Igitii ad in num sperem in linea prima imae labiis Iae, cui abreuius adscripsit numeritin 8o. ποδαρ κης, sic supplere licet nomen inutilum e s liuo I. 237 .I. ubi Podarces inter primos est, quos Pentnesilea inter init. Mox Acnilles Pentnesileam cadentem sustinens. Αὐscriptum ΠενθεσιλειαἈχιλλευς. N. 8 I. χιλλευς ερσιτης. Achilles gladio, tu videriir Thersitem caedens. Qituit. I. ao. m. a. χιλλευς εμνω AG ιλοχος, duo humi iacentes. Quint. II et 3 Φ 4o. F. 84. Porta Scaea cum Troianis e muro prospicientibus Aenisses humi sedet lare Vulneratus, iem Aiax s. ut obiecto riteriir, adstr. χιλλευς - Iuxta 86. δυσσεve pugnans. 7. Aχιλλεως τι- clypeo capiti lapposito adstant duo armati, alter manus ad mortuum terulens; Aiacem, noenicem lugentes plues. 88. Minime Θετις. 89 Aχιλλειον , planctus Thetidis, ii mini, meraridum mant enim tres seminae ad tum illum cnisis, rem Oppiis in sicat, ut n. 81 Ii6. Haec omnia apud Quintum sunt Iab. III. g. X.

Quae sequuntiar, ea chis Ita parva expressa esse debent, siquidem Arctinus , secundum Proclum in dissidio armis Acnillis substiterat ludos funebres autem se

76쪽

SECT. III. DE FONTIBUS CARMINIS. xxxiii

clusit spatii in tabula angustia. . 89 Aιας μανιωδης, laxo insidet meditabundus. Quint. V. 33 s*I. 93 cippus, quem pro tumulo Aiacis halrent, ii V. 6ss. xvideriar

potius esse pars munimentoriam, quilius casti Achiv riina indicare voluit artisex, ut n. 8o porta, Troiae v ciniana. Inserior linea, in superior, is initio minita est, 92.93. titulo carent Iacet num Vulneratius araeum manu tangens adstat armariis cum gladio, cippo innixus, post quem advenit alius scipionem tenens sive astana. Nireuna putant ad urypylo caesum, cui auxilio venit Machaon, Quint. VI. 372. Malim pro Paride accipere, alniloctete caeso, ius 3 Menssius Pariden καταικισόμενος, sectin litin Arctini narrationem Miriana esset, si insignem carminis partem de niloctete plane omisisset artis . - 4. υρυπυλος Νεοπτολεμος. Neoptolemus nastam tenet ias vulnus modo inflixisset, Gu VIII. at . Eurypyli corpus ab alio sustineriir f. spoliandii causa. 93. Oδυσσευς Διομηδης Παλλας. Palladnini ablatrum, quod Diomedes manu tenet, Qu. X. 346. 96 Δουρηος--πος, ρωαδε και Φρυγες αναγουσι τον ἱππον, longa s hie emium funiuus traliunt iuxti 97. - ΙἔuHIan Ontra extendens f. Laocoon ab incepto dehortans, u. XII. 39s R. - inurito amplectuntiir; laetitia Tmia.nor In . - 98 Πριαμος νων, Sinon prenensus id Pri naum adductus Posterius hoc non habet diuintus. - 99. Κασσανδρα ad portam urbis ou σκαι πυλη inscripnim. Cassandra, a viro correpta, manu ali nil l tenet; Qu. XII. 67 isti ignein bipennem ei manissius excit iunt Troiani. Videmus hic plura exhiberi in Procli excemptis omissa, quibus adeo Quinti cum Arctino I.esche concemus clarissime illustratur.

diani tabulam implent; non tantum, quae intra urbis muros geruntur, Ioo- Io9. sed etiam quae extra umbei sunt, Hectoris incnillis monuimenta navium st

77쪽

tio aeneae o iscessus, ad N II 8 cum Ilii vastationaeonnexa Vicetur artiis e plurinus lλέου πέρσεσι Stesichori carmen, iniminiam in cyclum non relatum,

elegisse, ii l illud consilio suo aptiminiam intelligeret, dum fatallas b, hoc rerum Troianamini capite plenius exhiberet ac si omne carminis argumentim e tristaraikx, hoc elanula plane cognitiari erantiis, nisi dees-knt; quod colendum, iiDinde insciriptionum titiali aliae res facit ut plurimarum imaginum sensum ignorentiis. Qieteriina satis eleganter inspositae sunt illae ab ini- Me per quatitor orilinm. Supra est opolis, in mia

Minervae templum hor. prope noc Aiax mini Casisandra, porro equus durius e Pio scilla destemiunt ne-roes, ex altera parte Acnivi in urnem ii ruunt in metsi caedes iraianorum. Alter ores exhibet Priami r giana eiusque interatrum. Ad dextram est templum Veneris, ubi armariis in sensi in irriti stricto adio, Menelaum puto melenam; confriau. XIII. 388. Ad sinistram eoptolemus suo insignis ire n. 4. Io6. Ir4. Moimium, sora Agenorem, caedens, Qv as6 Tertio prope portam est Aestim mina illis Io . aescriptum Δη μο-- Αιρρα. in porta Anchises inani suis e

curio auce discederes. Denimae extra porrum est Eκτορος ταφu, cum captivariam numero, adscriptis nomininus,& ναυσταδμον χαι*ν. Ab alterii parte Aχιλλει σημα. Neoptolemus Polyxenam inimolat infra Aeneas cum suis navem eonstendens aciscriptiam Ao- συν τοις ιδιωσνισηνος ἀποπλο- ινηου. Hanc in Aeneae retus dilige

fiann copiam, ne omino quidem Miseno, facile largior, in gratiam ad testentrum Romanoriun quiniis destinatii ria opera, ab artifice aestiuitani fuisse, quampiam nolim cum adrettio opinari , eum e Virgilio a dani hau sile. Quae in hac tabulae parte cum Quinto cononiant, supra indicavi a re nolo nis Eutius immotam.

78쪽

Qinim in ea adulae parte, quae Aretini Aethiopulentoniuet, initium mutilum sit, felici casia servati est alius similis tauulae fragmentrum, a Montefalconio publicratum in Antiquit expl. Suppl. T. IV. Tab. LXXXIV. Restant ostiae invinum series aut columnae, quarum exterior ad illaciem Homericam, interior ad Aethiopulem spectat, servatis inscriptionibus , alias nic, a anaicissimo r. Muntem, S literamni in universitate Havniensi m- fessores, olim Veronae accuratius destraptas, .m

Cum communi ratas, exniDeo I) Πενθε ληαἈμαζων ροινετο. Pentneside equo insulens, mutila tamen, ante eam vir genu innixus manibus suntatis Priamum puto Iovi lipplicantem, Quint. I. 83 2 'χιλλευς Ποθεο ι- ληαν αποκτεινει. Sustinet ille emi prolapsam. J Νεμνων Αντιλοχον αποκτεινει. In genu procliinDit hic, scutum ranaen aestuc o,eiulens hosti. 40 Αχιλλευς - να αποκτεινει. Memnon humi sedet, inermis Achilles contra. stat inii sciuo. J- ται Σκαιαι πυλαις χιλλε ... Stat Achilles ad portam, prope ouani iacent duo Troia ni. Haec ivtur tabulam Iliacam quodammodo supplent. Tertiae columnae instriptiones tantum supersint, quae ad imagines intra Troiae captae muros reserebantur, nunc initilatas I αποκτεινει Πριαμον και γηνορα. Ad

Neoptolemum haec spectam; cf. Quint XIII. 226. Eadem silpra vulinius a Lestne memorata fuisse, inimise

Deiopites est aptu Quintrum XIII et Ia sed a Megete caesiis. Suspiceris haec ex Ἱλιου, ε sive Lescnis sive Si senori ducta esse.

g. XIII.

Sed nimii iam fortasse fuimus in indagandis Quinti se tibus. Restat ut quaeriimus romodo ex iis hauseritio ta,' aratrum in suum carmen deri meerit allidena

79쪽

olim coniicietam eum presse institisse veterrum poεtaminvestigiis, interiliun norma sententias inagines expressura, imo hitegros locos veteriam irininum servasse.

carmen e Variis vari In temporiina atque poetarum

fragmentis compositum a que constitum esse censens;

multa etiani seriori demum aetate ex margitae Codic minsem esse, aut ab eo, qui nas antiPuorum poetarum resimilas inter se contexuit, innexa, ut meo toriam carinen pro centone Iollam Veteriun poetariam habendum esset. Sed fateor, me re acinararius expena pecto Oepius carmine in comparatis Veter in cyclicorum

excerptis, non posse non existimare, totum illud unum eundenique aucti rem habere, quippe quod a principio ad finem eandem vina poeticam, eundem dictionis col rem, eandem sermonis proprierarem reserat Piuo igitiir, auctorem veteres cyclicos ante oculos habuisse, eosque utimi securii ni esse, sed ita ut liuere insitareriir, non exscriberet aut consueret. Qitan si irare iistis sit inlinitiincio, apparet e locis inridiis a veteridiis cliscedit. qualia iam lapra passim in sicavi Arctinus V. quo eum usum esse vix est alistium, emnonis arma descripserat ,

Qvintiis hoc vecto tangit apud istum Actales a Pari- dein Apolline internotur, apud Quintum ad Apolline

solo. Vias e quantiti in terrum o in diversiis sit quae onuserit, alia addulerit, supra notata vide. Se Un- primis liberialem poetae in imitandis veterini demon strant ea, quae ex Homero expressit quo resero armorram Achillis descriptionem Librio pugnam Deoriarn Libr. XII. Aiacis interitiini iunimenta Achivortim a Diis eversi Ub. XIV. quae quosnodo Varimeri poeta, locorii in comparatio Rer Sunt fortasse in his, ut in reisl io carmine phrases inio hemistichia Homerica, sed nini lio exscriptum aut consilium dixeris. Iure is turcolligere mini videor, eum in reliquis carininidus ant quis, quae ante oculos habuit, nauit aliter ve sanun esse. Sic dum statuo, non nego prirestantiori veterum car

80쪽

no. III. DE FONTIBUS CARMINIS. xxxvir

minum loca poetae nostri ingenium a erutura, atque hinc alias carminis nostri partes praestare aliis Nec nego, qturil Cl. Mno. Dimit, multa e margine risiciani in te mini caminis ii repsisse, auales versus supposititios quo dant onelo notavi, plures in notis inescavi. Hoc intrem

nego , carmen nostrum e variis siversorum carminum fragmentis consutrum esse, nourum auctores suos e

seripsisse. In paucis, ii servati sunt, Iliadlis parvae e sinus plures sunt Veisis hemistichia Homeri neque

tamen auis imam dixit Lestnen Homericum centonem

consultra. Nostri autem poetae ea est ingenii ubertas, ut copia magis iam inopia laboret, nec piisecto opus nabuerit ex aliis exstridendo conlaminare.

g. XIV.Corollarii loci addo haee. Primum, tum e cyclicis poetis nauserit Quintus, intelligitii tam mariterimulue vulgarem in tradendis fabuliis ratidieni teneat; naec enim ex His profluxit liani cur cum Virvilio laepe consentiat, sollicet uter e ex iisdem sontinus nausit, nec melle erit qui cum ourietiori praef. p. XXX, Tona. II. p. a o. 'irgullum es duinto sumsisse existimet. Alteraim, Procli excerptis cyclicorum supra ita usus sum, quasi

integra carminum argumenta sistant. Sedissimam legenti

esse dees et, quod Ista ita inter se cohaereant, quasi unius continui caminis mytthici a plurinus continuati, partes filissent. Sic Arctini Aethiopis ab Hectoris morte pergit ut Ulysiis & Aiacis vissuluim, Ilias parva ad armoriam iudicio ad equum durium in urbein receptiam, Ilu πέρσις Armni a detineratione Troianoriina, quid qtio faciendum sit . ad Troiae usque excidium Aethiopidis in tio nihil est dinaculnitis nec enim mirum fuisse qui res post Hectorem caesum, in a senstiterat Homericum carmen, persequeretur; sed offendit, quod Armnus in dissidio Aiacis ityssis institerit, non ad finem perducto armorum certanaine, cinulto magis quod uisu πέρσu eiusdem poetae a consultatione Troianoriini su-

SEARCH

MENU NAVIGATION