Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

491쪽

αυτο βλαβερα αυτ η θεραπεία διδομένη ν τω χεφῶνι κρείττων ἐστί- θερμαίνει γαρ αυτο εκ φυσικης τινος ἐνεργείας. - φελε αὐτον πάνυ φαγεῖν θερμους τους προγεγραμμένους ορνιθας μαλλον δε ἀφεληθησεται, ιστε μύας 1 ἐσθίει.

Θιάχρισμα προς ξηρὰν κόρυζαν ἱέρακος

119 Λαβων πον βαλσάμου καὶ βουτυρο - ἴσον ἐκάτερα διάχρι τον ἱέρακα λουόμενον σκόρδου τυ- λον καὶ ωσκυάμου τυλον - ἐχ--κ- οἴνου 15 στυ--ος το ἀρκουν διάχρι την περφ- του ἱέρωκος καὶ ἀνακρημνῶν τὰς ρῖνας αυτου προς το ἀνα- πω εἰν απὸ της περ α προς - αλλους τόπους πην θεραπείαν, εἶθ' ουτως ν γοω ἐν λίω καὶ

πεύσεις. 20 Aιάχρισμα προς ξηραν κορυζαν. Aαβων ζωμον βαλσαμου καὶ βουτυρον πίσης χρῖε τον ἱέρακα μετα το λουσθῆναι αυτόν, σκορόδου δε ζωμω καὶ οἴνω στυφοντι χρῖε τον ουρανίο- -του ανάτεινον αὐτον ἐκ της ῆινός, - εἰσέρχηται ἐκ το - νωκου αυ- 25 του πανταχόθεν η τοιαύτη ἰατρεία μετα αυτ στησον -- τον προ ου ηλι- καὶ θεραπευθη-αι.

Περὶ κατεχομένης κορυζης έρακος. 120 -κατεχ- ένη κύρτω, δι ης γίνεται πῆσα ηοψις του --ος---ιελομέν η βεβρεγμενη Ομοίως

30 δατι ' πέμπουσαν π των ωῶν αρχεται δεαπο των φθαλμῶν ἐπιδεικνυειν την του πάθους

492쪽

λαιου καλου καὶ μέλιτος του ἀρκουντος, ει- ου γλοιῶδες γένη αι εἶτα βάπτων χοίρειον μυ σκληρον δίδου φαγεῖν τω ζφ'-- πιάσαιτο, δι--ερις- , 5

καὶ θεραπευθησεται ὁ ψα ανευ τινος αμφιβολιας. σαώτην εχει φυσικην δυναμιν, στε εἰ συνεφαγρο μύκηροι θανατο ποιοῖς του ἐν αυτοῖς θανατυ ποιου καθαίρειν φαρμάκου, καὶ ποιεῖν ἐπιτηδείους αυτ ς, δὸς τροφηδν. 10 Περὶ της λεγομέ,' κατεχομένης κορυζης. Η λεγομένη κατερομένη κορυζα γινώσχατα ἀπο τοιου- τω σχi dura. ἔχει ἐν τοις φθαλμοῖς -του - σίελον λημας ανισχύρους, ρω δὲ κῶ ἐκ των μυκτηρον --ευδωρ. -τευε δὲ αττον -- τρίψας ἐν τῆ Ῥῖα βοτάνην την i5ιηκομένη σὰμ μετα ενο καὶσύ παλαι--αὶ μέλιτος του ἄρκουντος, ποίησον αυτ γλαγχροι καὶ βάφω ἐν αυτοῖς μυν χοίρειον πάρεχε αντω, καὶ ια σεται ναμφιβόλως.

Περὶ νοτιάδος -τιας δὲ κόρυζα λεγεται, τις καὶ νότον θει 121 - αφρῶδες τι ἀπο τῶν φθαλμῶν πέμπει καὶ την --λην οἰδαίνει καὶ δια - ῆινῶν ουδὲν προπιι ἐπικώδυνον μη προληφθὲν καὶ σχεων μικτον - σεις ει οταν τῶν φθαλμῶν τας γωνίας δyς κατερωθεν ἀφρον ἐχουσας λίγον θεραπευσεις - καὶ 25ταέτη. -τως. λαβὼν πρίας σταφίδος κόκκοπις πεπέρεως --- ζ μου κόψας ἐν Αἰγο--καὶ τρίψας πιμελῶς μετ' οἴνου, ἔχε ἐν ἐτοίμω εἶτα μικρὰ τεμάχια κρέως μέλιτι χρίσας δος - ἱέρακι προς το φαγεῖν πέντε λεξ καὶ μετα ταυτα λαμ- ωμενος απιτο- των ποδων καὶ κατέχων ἐν τοῖς κολποις 27.

493쪽

βων ἐπιμελῶς τοῖς δακτυλοις επειτα κμυζησας αυ-

10 του τὰς ρῖνας τω στόματι ο ρατης καὶ λαβών τοιήρων το γεγενημένον ἐκ των προκε μένων εἰδῶν, τριβέτω την περω- του αρακος χρω δὲ καθ' εαι

στην θεραπείαν ἐκ του προρρηθεντο Οσον δυο κυάμων τον σταθμόν. πειτα στῆσον αυτον εν λω μι -

15 - , ωλου καὶ μόνον θερμανθὴ εἶτα ανίστα -- τον του λίου δεσμευων ἐν σκια, παραφυλάττωνεως ουπερ ἐκβάλη την νόσον δια των ρινῶν καὶ του στόματος α ὶ τὰ μικρὰ τμηματα των κρεων, απερ προ της θεραπείας ἔλαβε χοις γαρ αν --20 ώδη φλέγματα παραπλησίως πεμποντα τον ἱέρακα ἐκ της ἐνεργείας του φαρμάκου. ταν τοίνWν δης αυτον καθαρθέντα κῶ μηδὲν ἐκπέμποντα, μέλιτι χρῖε -- τον φάρυγγα καὶ την περωαν ς προείρηται, να καταγλυκανθῶ ὁ ἱερα απο της πικρίας 25 του φαρμάκου καὶ δίδου περιστερὰν σθίειν κρέας προβάτου θερμον η των αλλων φων των χύμων, να σχιζω -- ο ἱέραξ ἐκ του ἄματος

αὐτοματίη, καὶ σπαιρόντων ων κρεῶν αυτοs. I, 2

δ αν ἐχι πλεον ἐν αὐτ*, ἐκβαλεῖ. - το δε ποίειμ ιορι τριῶν ημερῶν, ἐλαίου ἀπεχόμενος μοί- ω - περ ἐH της κατεχομενης κορύζης ως εἰρηται. εἰ δὲ το πάθος ἐπιμείνη - προκατειληφος τον ἱέρακα, δη

494쪽

στον γράμμ ε ἀγριοσταφίδος κόκκους φύλλα

γραμμ ε ταυτα κόψας καὶ σησα λεπιστάτω - 10 σκίν' ἔχε ξηρόν, κὐ--τοὐ τρῖβε την περφαν καὶ τον φάρυγγ Περὶ γρῆς κορυζης.

επικίνδυνος, στρος τοττοις ὁλκαὶ ανιατος γνοίης δ' ακαυτημακριβῶς, ηαλῖδης τας τῶν φθαλμῶν αυτου γωνίας ἔχοντας λατυ καθάπερ ἀφρόν θεραπευεται δὲ και αυρο -- τως. ἀγριοσταφίδος κ θλάσον αυτ εν τῆ θυῖα μετα 20Mνου, καὶ ἐνώσας αυτ πιγρασκευασον καὶ τεμων

τον ἐν σκιῆ τινὶ καὶ ἐνέδρευε αὐτόν, ἔ- αν ἐυλυ τῶν μυ- ο

495쪽

ἐνδοθεν, καὶ εἴ τι ανώλλο κεκτηται ἔνδον,-αυτο ἐκ - λεῖ. ποίει ὁ τοὐτ εν τρισὶν ημέραις. ἀπεχεσθω δε υτος 1 ελαίου κω αν εκ ουτο ου ἰαθῆ, λαβων πριομηλεαν καιτην λεγομένην δαιμονιαρέαν ἐξίσου καὶ καπυέλαιον, περ καὶ κάπνιον λέγεται, ἐμβαλοντες γα αὐτω ἔλπιον, καπνει λαιον λεγουσι τουτο θες υν-αυτου ἐν τη αγριομηλωκα εν τη δαιμονιαρέα, καὶ ποίγον αυτα ς θρυαλλίδος,1 καὶ δος αυτ μίαν ε των θρυαλλιδων κεχρισμενην ζωμον

τον δωρ τρέχει Ἀπὸ τῶν ρινῶν ἔπειτα πταρνυμ συ

σί--H μυξαι παχεῖαι - ῆινῶν ζέρχονται. 25 δὲ των --λμων κοιλωματα πληγῶν α γρου, καὶ

φυσῆται καὶ οἰδαίνει θεραπευσεις - καὶ τουτο

496쪽

Ἀλλο.

υ ἱεραξ ταν δια στόματος καὶ ινῶν γρον 124δώλου ἐκπέμπη καὶ τα βλεφαρα ογκωμένα χη, οὐ τως δραστικωτέραν διαχρωματος χρείαν ἐκ χει 15 -δὲ γαρ νίνησιν αυτόν, αλλ' ἐαὰ πλέον φέρει ἐξαυτου την γρότητα της κορυζης χρω δὲ τω βοη- ματι - - μόνω πεπέρεως κοπανισμέν- άὶ κοσκινισμένου δια ινων ξηρον καταφυσουμενον

ἀποκαθίστησιν γι τον ψακα. 20χτερον. Oxαλήμ δια παυτο εκ ου στόματος αὐτο καὶ των μυκτηρων γρόν, κα ὶ σι κια τα βλέφαρα αυτολογκωμένα, ιατρευέτω ουτω τριψας πέπεοιν ἐμφυσησον αὐτο ξηρον τοις μυκτηρσιν υτου, και ἰαθησεται. 25

497쪽

το ρε οπιον ἀπόβρεχε οέ, καὶ ἐπίβαλε τοῖς γροῖς καὶ χρῶ.

τ οπιον διαλύσας μολοῖνο ἔνωσον αυτο τούτοις, καὶ - τρευε τον Πρακα.

οπιν το πάθος λυποτεταγμέν θεραπεία. πρωτον διαχρίειν την περωαν τω εἰρηuένω διαχρίσματ ἐξ-20 αγίου μισυ ἐπιμένοντος δε του παθους, δαφνίν'

ἐλαίω ἐγχυμάτιζε εἰς κάστην γα σταγόνας δύο εἰ

χ ουτως ἀφελεῖται - ζωον, καυτηρια προστίθθει ἐν τ βρεγματι, ώς με ολίγον εἰρησεται ἔστω δε- ξηρίον πηγανον τετριμμένον ευ μάλα, καὶ ξη- 2 ρον ἐμφύσα δια των μυκτηρων του ἱέρακος - λειπών - θερμοφαγίας της δι' ορνέων. ἐν λίω μησυγχωρει το συνολον δατι δε ολίγω χρησθω, διὰMτην των βοη μάτων προσαγωγην.

Ἐτερον.

498쪽

ρων αυτο δαφνελαίου σταλαγμους δύο, καὶ ἐσθιέου ἀεὶ θερμους νεοττους, καὶ προ ου ηλίου μη στησης αττον, πάρ 5εχε δε αυτῶ καὶ ρραχυ δατος δια το βοηθημα. Εἰς το αυτ αλλο.

- - περὶ των ὀφθαλμων, περὶ τας γωνίας, τουπιέστι περὶ τους κροτάφους , καθ' ους φερεται γ9ος 10 αφρός, καὶ πταίρει συνεχῶς, καὶἰς δοκε καταπίνειν ἐσθίω/ μα ἐσθίων θεραπεπινει-ολως μάδιζε τὰ πτερὰ - κροτάφων αυτου, καὶ τὰς ἐν αυτοῖς φλεβας φανερὰς ποιησας πάσον αὐτὰς ἀνηθου μζαις κοπείσω καὶ σησθείσαις. η πυρώσας σιδηρι - 15 λεπτον καυσον τὰς φλέβας εὐφυῶς καὶ θεραπεύσεις,

εἰ υθέως ἐπιχέοις τοῖς τοποις κρατον οἶνον. Ἀτερον εἰς αυτόν πιταν ἔχη ο ιεραξ γραν κόρυζαν, ξέρχεται κ των τ

γῶν των φθαλμῶν αυτο αφρος γρος καὶ συχνῶς πο- 20πταίρει καὶ δοκει σοι οτα εσθίν τι καταπίνει μη εσθίων. ιατρευεται δε υτως. ανάσπασον τὰ πτερα τῶν μιλίγγων αυτο καὶ τα τῶν φρυων αυτου, και η τάων τους

δηλωθέντας τόπου ρίζαις ἀνηθου τετριμμέναις καὶ σεση- σμεναις, η καυσον ας φαινομένας φλέβας ἐντέχνως ἄ-ὶ ἰα 25. ησεται,- βρέξεως πρωτον τους τόπους ἀν' ἀκράαν

Προς τὰ της γρῆς κορυζης γινώμενα

φυματα.

Γίνεται πολλάκις φυματα εἰς τὰς ρίνας τῶν ιε- 128 κων ἐκ του πάθους τῆς γρῆ κορυζης ἴαμα δὲ 30 τούτο γάρος πρωτεῖον ἐγχυμπιιζόμενον, καθ' ἐκ στην ραν σταγόνες τρεῖς.

499쪽

Προς φλεγμονην ρινῶν. 129 Γνωρίζεται καὶ ταν φλεγμάν του μυκτηοας αυτού υγρον σωλλῶδες ἐκφέρει περὶ τους φθαν μοὐλαυτο καὶ το στόμα θεραπευεται Ουτως. 10 λέας γρίας σπέρμα κόψας, καὶ συντρίψας μετα ἐλαίου, ποίει, κολλουρια, καὶ χρω ἀνατρίβων τηρουπερωαν του ζήου εἰς δὲ - ῆίνας--οὐ ἐνσταυμδων ἀπλομφακος ἐλαίου κατα---θέν. Περὶ φλεγμονης τῶν μυκτηρων-15 πιτα ιδης τι εξέρχεται του στόματος αυτ καὶ ἐκ τωλοφθαλμῶν γρον, κολλῶδες γίγνωσκε τι οἱ μυκτη-

ρες αυτου λεγιιαίνουσι θεραπευε δὲ αυτον ουτως σπέρμα αγρίας πτελέας τοἰοας μετα ἐλαιου ποίησον σφαίρας τουτο καὶ χρῖε ναυτῶν τον ουρανίσκον αυτου, καὶ τοις μυκτῆρο

20 σιν--ἡ ἔνσταζε δέλαιον μετα ἐλαιου -- αν Ἀλαια Προς τους απο ινῶν φέροντας μύξας. 130 Λαβὼν πεπερεως κόκκους ς βάλε αυτοὐς νιγδίφ, καὶ λει ώσας καλῶς σαπώνιν - στακτην σε- γ μένα λεπι κοσκιν καὶ ταυτα καxτα ἀναλογίαν 25 του πεστερεως ἐμβαλὼν καὶ αναμίξας, μετὰ το φαγεῖν 'ον ἱέρακα πάλειφε του μυκτηρας αὐτου, καὶ ωτρα Περὶ των ἱεράκων ων οἱ μυκτηρε μώιαν

εκπέμπουσι.

500쪽

Ῥαφάνου σπερμα κόψας καὶ σησας διάχρι τοὐς 131

M υλλο .-βων βοτάνην φιλάνθρωπον καλουμένην - 132 σπέρμα τρῖψον καὶ σησον λεπτοτάτω κοσκίνω, καὶ διαστείλας το στόμα του ἱέρακος ευφυῶς τριβε μετ'α-- τον οὐρανίσκον, καὶ ο - θαυμαστῶς -καθαῖρον τὰς μυξας

Ἐτερον. 15Tης λεγομενης φιλανθρώπου βοτ /ης το σπέρμα τρίψας

Περὶ στηθοκορύζης πιη κόρυζα γίνεται τω ἱέρακι ἐκ πολυυμίας 133δειν-- --- παρ' αὐτὰ μη βοηθουμενον-

μεῖον του πάθους συα βαρυ, ς ε γυμνωσιας, καὶ περὶ το στηθος του ιερακος πὰ ἐπιο- ρεέονται, α τινα πιχὶ εγχειν --υσι - - θητέον ουν τον τρόπον τουτον καθ' εκάστην ημεραν 25 διδοντες εἰς τροφην περιστεράν, ποτίζοντες αυτον - μελι η δροσάτον α συνεχέστα- πινετω λίμραξ, ως παντελσυς αποκαταστάσεως θερμη δὲ θεραπεία ουδ ολως ἀφελεἴν πεπείραται , αλλὰ μειλον