Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

발행: 1866년

분량: 738페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

Στη κόρυζα γίνεοα ε κακοχυμίας φαίνεται ὁ ἐκ τῶν σημείω, τουτω/ ασθμαίνει βαρέως , σπερ--λλου μόχθου κέκτη αι δὲ καὶ ἐν τ στηθει αυτου πλεῖστα υγρά, καὶ ἐκ τουτων ἐθνι ἰάτρευε δε αυτον ουτως καθ' ικά- στρο ἐσθιέτω περιστεράν, μὰ ποτιζε αυτον δόμελι η δρο- 10 σάτον. πό- δε αυτον ἐκ τούτων συχνῶς αχρι του ἰαμναι ἀρομεν γαρ ἐκ πολλης πείρας - - ω -- οιέοα ἐσθίων - , μαίνοντα φασθενεία ταύτη συνεχόμε

μων κρέατος σύμφυτον, καὶ δος αυτ ἐσθίειν.

15 υλλο. 134 Συνεχῶς ρεγχει καὶ κέχη - την γλῶτταν προβάλλων θω--εται--- τω τεμη ματι. οὐ τυρον λειωσας μετὰ δροσάτου καὶ φυλλου γνδικ κεκομμένου καὶ σεσησμένου λίγου καὶ ἀναφυράσας 20 -- ἔμβαλε αυτ εἰς δερμα μυος ἐκ ρέντος, εἶτα διαστείλας ευφυῶς το στόμα του ἱέρακος δίδου πιεῖντο κατασκευασθεν δερμα δίδου δε καὶ περιστερον

ἐσθίειν, ς προείρηται, και εἰς καστην ρῖνα δάφνι νον ἔλα- ταζε, καὶ παίθριο ν ἐστάναι κέλευσον,2 καὶ ἀποκαταστη σεται.

μ μυος μικρου και ανοιξα το στόμα αυτού ἐπιδεξίως πότμσον αυτον τοὐτο δος δὲ -τω και περιστερα ν ως προειπο μεν ενσταζε δὲ καὶ τοις μυκτῆρσιν αυτου δαφνέλαιον, καὶ ἱστάτω εὐυπαίθρωτοπ', καὶ ἰαθήσεται.

502쪽

ομο λειώσας μέλι καπνον, μίξας διάχρι τηνέπερφαν, καὶ οιαναστησας πολλδίdου θερμοφαγεῖν. 20

πέπερι κ καὶ τρίφας αυτα μοὐ, χρῖε τον ουρανίσκονα-- καὶ ἐσθιέτω θερμαίνοντα.

503쪽

ἀναλαβὼν παλειφε το κρεας το διδόμενον εἰς τρo'φην τω ἱέρακι.

καὶ βάπτω- - αιτοις κρέας πρόσθες αντ-.20 υλῶο.139 Πραξ λαθροκορε ζρ μαμων μείκνυται - του φλεγμαίνειν τα περὶ τους μυκτηρας καὶ ρέγχειν ἔσθ' --ου ρέγχει, αλλὰ φλεγμαίνει μόνον συμβαίνει δὲ τούτοις τοῖς Ῥοις - τοι το ν πάθος, πόταν βρ ν25 πολλά, καὶ - καπνου πολλου, ἁ προείρη αι θερί- πευε θὲ τουτάτω τρόπω λαβων το λεγόμενον ὁ σκορ- δον λείου ἐν ἰγδίω εἶτα εἰς ωόνιον λεπτον ἀπόθλιβε, καὶ λαβὼν --χυλον προσφυσα - μυκτηρας αυτ .

504쪽

η μετα τολολίγου ἐκχυθῆναι αἷμα, πόδεξαι εἰς πο- 15τηριον εἰς τερον ἀγγεῖον, καὶ ἔα παγῆναι, καὶ δμμυ-- ωαπι φαγεῖν.

τμειον αἰ- λοφὼν ηνίκα σφάξωσιν αυτον καὶ ἐευ πολι ν πρῶτον χαμαί, εἶτα λαβων αὐ- ἔ-- στ γνύναι καὶ 20

προσθες τουτο τω ἱέρακι.

Περὶ τῶν κατὰ τὸ στόμα γινομένων παθων

του θερμίου. E τι--ος θέρμιον κατονομαζομενον - του 1 2 στοματος παρὰ το χεῖλος του ἱέρακος γινόμβνον παὶ 25

γάρ τινες μεγάλαι καὶ σηραγγώδεις εἰσίν εν αἶς ἐπιρρεῖ τὰ γρά -- ουδὲ τελειουται, ἀλλα καταμέρος φυσειαι, ἐπεισρεόντων ἐν τῆ οπὴ των ἀγρίων

si των λεγομένων γοῶν ἐπισυναγομένων. χρη ουν

πιττύξαντας - του ἱέρακος στόμα πρῶτον, ν m M

505쪽

432 ΙΕΡΑΚΟΣO--της πης λεπίδα πτερῶ ποκαθαίρειν, εἶτα τον --ατο μέλιτι διὰ του πτερο υποχρίειν, στε πῆσαν ἐκ καθῆραι την ἐσωθεν κόπρον επὶ το στόματο-τρηματος - μηνυλλὰ καὶ ἐνδότερον της αὐ χαλκίτην κεκομμενον εμβάλλειν, ως αν ξαναλωσητο σεσηπός κατεσθίει γαρ απαντα τα του θερμίου ἐνηλώματα καὶ τούτου γενομένου απαλλάππεται τογον - πάθους. Περὶ των κατὰ το στόμα γινομένων παθῶν καὶ 10 περὶ του λεγομένου ερμίου.

Eστι πάθος το λεγομει/ον θέραιον γίνεται υν του του χείλους αυτου ἐ'νδοθε γίνονται γαρὰπαὶ μεγάλαι καισομφαί, λινες γρῶν εντος γεμίζονται ανοίξας ουν τοστόμα αυτοσχοις αν ἐν-οπε ς λεπίδα καθάρισον ἐ15 αυτην μετα πτερ- , καὶ χρῶ τον τόπον μέλιτι, εἶτα θω τολεγόμενον καλτίκιν τετριμμένον, κια - καταδα Ἀθηνωνται αἱ μζαι του θερμίου. Προς φθας ἱεράκων τα καὶ ψυδρακας λεγομένας. Γνωρίζεται ὁ ἱέραξ φθας ἔχων οτα η περ-

φαίνονται ἐν τ στοματι του ζωου θεράπευε υντετρόπω --φ λαβων ακος -- λεπτον πωριδεσμει - λιχαν--- δαναύλω εἶτα εἰς ροδόμελι 25 ἐμβάπτων τρῖβε την περω- αυτο καὶ την γλῶσσαν. εἰ δ' - εστιν, εὐπορία ἐοδομελιτος, οἰνομώλιαι χρῶ καὶ θερμγπαγεῖν δίδου.Προς τας φθα τα καὶ ψύδρακας λεγομένος

Oetai πάσχη ἱερα ταυτην την νόσον, Πας λουραν 30 σκος αυτου λευκός ἐστι, καὶ γεμίζεται- των καὶ το στόμα ντον, ω κεγχρου σπέρματος. θεράπευε δ απιον ουτα

506쪽

υπερφαν καὶ την γλῶτταν αυτου. Στερον περ αυτos. 15Zωμον ομφακος νώσας μέλιτι καὶ ἐν χρῖε την γλῶτ

ταν αυτο καὶ τολουρανίσκον.

της θεραπείας τρῖψον αυτας μετὰ οξους καὶ 146 μέλιτος, ως καθαρθῶσιν εἰθ' ουτως ροδομέλοι ἐπ- 20άλειφε συνεχως.

κωας θλάσας εφησον ἐλύδατι καὶ διηρήσας 147 ἴσον τ' ἀφεψηματι μέλι μίξας ἔψει πάλιν ως μελιτώδους συστάσεως, εἶτα πορφυρῶν κροκύδα λωας δα-

507쪽

ελάσας κηκῖδα -- αντας μετα τωτος κά σο ρομ σας αυτὸ θὲς ἐν α' τοῖς τοσουτο μέλι, πιὼ υθι βράσον --έμου, να γένωσιν - μέλι , - ὸ το πάχος καὶ περιειλησας τον ον δάκτυλον φάνα- βάτον ἐν αυτ MA- - στόμα αὐτου --.J48 Ἐὰν συμβῆ φθαν ἐν τη κεφαλῆ ἔχειν το ορνεον,-ὰ βίας ἐκ τῆς χειρος καταβαίνει μετὰ δε το -- ελθεῖν ἐαν χης βιαίως αιαπνέον, ω- - πα αυτολελκος ἔχειν καὶ ανιατως νοσεῖν εἰ δὲ περὶ την κεφαλην μόνην το πάθος ειλεῖται, πρῶτον με διά- π

15 χριο- - βαλσάμου, εἶτα μετα μώ, ἡμέρα, δι χρίσματι ἔχοντι δέλαιον καὶ μΩ χωρυ ευφορβιου.

ἐὰν δε φλεγμαίνωσι, κρόκον καὶ λευκον ου μίξας διάχριε-

20 αν συμβηὶ τῶ ἱέρακι χειν ν κεφαλῆ αφθαν επιτης χειρος της φερον , τὸν Ουχ οἷος τέ ἐστι καταβαίνειν ' ταν ὁ καταβη, ἀσθμαίνι βιαίως γίνωσκε ουν τι το παρ αυ- του κέκτηται λκος, καὶ αυτ η νόσος νωτος ἐστιν εαν ἐστιν ἐν τε κεφαλῆ αυτο μόνον η τοιαυτη GUOς. πρῶ-2 τον χριε αυτον ζ ω βαλσαμου, και μετα μίαν ηufραν διά

Προς φλυκταίνοντας ἱέρακας. 149 H ἐι τῶ στόματι φλύκταιναι γένωνται Φαλλ' 30 μερε του σώματος, πτυξας - ὀρνεον ευφυῶς, παλλοπι -- τόμα διανοι πιι ποίησον, κα ὶ βώων τας

508쪽

I--ΟΣΟΦΙ0 435 φλυαπαίνας ἀνοίξας α μικρον αυτὰς δια ανεωσοα εἶτα ροδομελιτι χρῖε τους τόπους. Περὶ τῶν γινομένων φυσκῶν ἐν- του ἱέρακος στόματι. λοιγέτω λερος μὲν - - Πρακος στομα προσσως, ἔτερος δὲ τῆ βελόνη ταώτας ἐκαι--τα τα δὲ, λης-r ω σι, χρ- ους τόπους οδελαίω.Προς τους χαίνοντας καὶ προβάλλοντας την γλῶτταν.

ἶνας του κρέως εἰς δροσάτον ἐμβρέξας πα-'00 βαλε αυτ ημέραν μία μετὰ ταυτην

μίξας, δροσάτω φυλλο γνδικον σεσησμένον, καὶ βουτυρον ἀνακόψας εἰς δε μα-υος μικρου ἔμβαλε, ει δυνασθαι γεμισρῆναι, καὶ δίδου καταπίνειν, καὶ τρήτη - - δαφνίνου πρωτείου δίδοτ μίαν στα- 15 - δια των ἡ ων.

Περὶ τῶ ι κεχηνότων καὶ την γλῶτταν αυτῶν

Eἰς ψεγχοντα. 25Ἐαν ρεγχη ο ἱερα καὶ στενοχωρηται καὶ βιάζη-151ται του φαγεῖν, γίνωσκε τι φλέγμα ἐντος το φά-

γρος ρει θεραπεύσεις δὲ εἰ μνισμα σιδηρου λεπτον μετα κρέως δώσεις θερμού.

509쪽

ἴσθι ὀτι ενδον του λαι μου αυτο φλέγμα κεκτηται ὁ -ν απι κρέας μετὰ φηγμάτων σιδήρου, καὶ ἰαθησεται.

353 καὶ μό- - ωδινον ἔχαιρον μετὰ κρέως δῶ 15 - θεραπευε ἐκβάλλον τα ἐγκείμενα φ θώρακι

χυτερον.

Αἰγεων χολην πρόσφατον χλιανας ἔγχεε μ αυτφ. 155 ιτ βερεως μερος - κεκομμενον, βουτύρου με-

510쪽

m K ΟΦΙ- 437Zι- βε τετρεμμένον με τὸ βουτυρο καὶ ὐδελαί- Πῶς ἐπιγνωστέον τον πνεύμονα του ἱέρα - κος πεπονθοτα, καὶ θεν γέγονεν, καὶ ραν λαρα εἴτε στὰς εἴτε κινηθεὶς ἀναπνέη Ib6M βαρέως, ω μόλις ανέλκειν, πνευμα καὶ λ -- σθαι τον χον πόρρωθεν, γίνωσκε - πλεωνασμου

θερμοτερου, λης ἐμπεσουσης κείνmτω μερει, τους 10 πνευμονας καταφλεχθέντας πεπονθένα τουτο δὲ

συμβαίνει- ματος ωρα βασταχθέντος αὐτο απείρως κοὰ απορριφθέντος της χειρός, θερμου δὲ -

τος του περιέχοντος φυσει καὶ της φυσεως πλέον πυρακτούσης βλάπτεσθαι του πνεύμονας αυτω καὶ 15υσῶ της ἐκπεμπομένης καὶ ἀνελκομένης του ἐρος θερμότητος κιὰ κακως δὲ συλληφθεὶς δι τεχνυίαν του βαστάζοντος αυτον διασπα του πνεύμονας. θεραπευσεις οὐλτον τροπον τομον φακῆν ἀνεφθον

τρίψας καὶ μίλιαι φυράσας μετα κρεως δω- φαγεῖν Ῥτφ ἱέρακι συμπλέκων λίγον ῆίνισμα λεπτον σι - ρου, καὶ θεραπευσεις παραχρῆμα.

LI ερὶ του γινώσκειν πῶς πάσχει Loαξ τον πνευμον αυτο καὶ ζ, ποίας αἰτίας, καὶ πῶς ὁ ε τουτον ἰατρευειν. 25Eαι ασθμαίννὶ βιαίως αἱ ψόφον ποιῶν πόρρω =ει ακού Παι, γίνωσκε ς θερμοτερα λ ἐπεισπεύοὐσα τω

πνευμονι αυτου κατέκαυσεν αυτόν. Osτο μεν υν αυτω ἐπιγίνεται, οταν βαστάζηται υπό τινος καυσωνος πολλου ὁν- τος γίνεται δε και ταν πο πείρ0 τινος φέρηται ταῖς 30

SEARCH

MENU NAVIGATION