Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

721쪽

648 Es ΓΙΟΥ ΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ τὸ σῶμα τούτο κῶν τε λεπτῶναι πλέον,ομως σηπτον των σαπέντων την φυσιν1ς ώς τραυμα νεκρον δερμα- καὶ συλλέγει

ἀρκε γαρ αυτ προ τὸ σαρκῶσπι λόγος ,τν γῆν ἐρευνῶν καὶ τα κυματα βλέπων καὶ συλλέγων τὰ κῶλα των - μωμένων καὶ καν τις -οσαρκον ἀνθρωπου κρέας 1440 4- σπαράξρ, καὶ τον ἰχθυν γρότης, καὶ τοὐτον αρκτος, καὶ το θηρίον κύνες, ροπε ' τουτους, τους δὲ γύπας οἱ τάφοι, καὶ πασαν ααλῶς ἀνθυποδράμη φύσιν εἰς αλλοφυλους ἀντικλωμε νος ρύσεις. 1445-μως ἔσω πέφυκε των ορισμάτων,4 χειρὶ του κτώνα-- ἐσφραγισμένος. κουν - τις χειρος ευτελεστάτης τους πενταχόρδους ἐξαπλώσας δακτυλο κριθὰς λυρας κεγγυρον η σῖτον ,

οἶδεν διαιρεῖν καὶ μερίζειν ἐκεῖνο τούτο καὶ συνάπτει τὰς φύσεις

καὶ στα συντίθημι προς γενει - - ,πως τὶ λ δης - συνησε καρδία I45 ἐν χειρὶ του κτίσαντος ουσαν την κτίσιν,

ἐν τη καθ' - συνδραμεῖν ἀναστάσει, καὶ συγκομίζειν ἄσπερ αλλος του φόρ-

ἐκεῖθεν ἔνθεν τὰς φορα των λειφάνων,

αρτηρίας καὶ νεῶρα , σάρκας καὶ φλέβας.1460 καὶ παντος αρθρου συλλον κε -- σν, συνεισάγειν δὲ τας κάστου λοιπάδας εἰσὶ γαρ χρι καὶ τριχος γεγραμμέναι , φέρειν τε πασαν την ἐναπορα - φύσιν

722쪽

προς - αυτῆς δεσποτην περιστάσει,

οπως φεξε τοις πείκταις αγγέλοις τοὐς συλλορο οὐ των χρεῶν καὶ των τοκών

καὶ τὰς παρχὰς τῆς γερόδους καρδίας,

σπόρου τε καρπον καὶ σπορὰς ἀκαρπίαν, ζυγου τε λεῖμμα καὶ ήοπῆς ευσταθμίαν, τως μυτον ταῖς ἐνεργείαις ἔθου γνωστον παρ' μῖν καίπερ ν κεκρυμμένος ' ν γαρ μῆς των περτέρων νόων. υπερβέβηθεν η θεοπνους ἀκροτης, τοσουτον αυτὰς αι μέσαι, καὶ τὰς μεσας

καὶ τη πτερωτη - τάχους ἐπεκτάσει, η προς τὸ θεῖον ἀγχιγείτων ἀκρότης.o-ν γαρ ἐγγίζουσι, τὰς ἀποστάσεις ποι σι μείζους, καὶ ξει- αν λόγω τὰς προσθεσεις ἔχουσιν αφαιρέσεις. γαρ το της γης τοsτο πέρ ο προσβλέπων πορρω μὲν στως θέλγεται προς την θέαν, ἀφωταπαι δὲ τη φλογὶ προσεγγίσας πῶς προς το πυρ ἐκεῖνο τῆς φλεξίας ὁ ἀλλον ἐγγυς, κἀν πέφυκεν αγγελος,

ἐν πυρσοφεγγεῖ καὶ θεοκρυφε γνόφωἀφεγγες ευρὼν καὶ το πυρ καὶ την φλόγα; ἐντευθενίς ἔοικεν ἐγγίζει πλέον η - ερουβὶμ ομματόπλουτος φυσις

βλέπουσα καὶ μυουσα του βλέπειν πλέον φρικτο γαρ ἐντέθεικε τη κτωει φόβον

ὁ πρῶτος εἰς γην ἐκπεσών εωσφόρος,

723쪽

650 mPH- - ΙΠΣΙΔΟΥ βλέπων ἀμέτρως καὶ παθῶν, μη βλέπειν, ως μηδis Amri,Muελῶς νε μένον, του δημιουργησαντος ἐξηρημενον ,1500 εἶναι δ πάντα πρός τι χρησιμον τέλος, καὶ μέχρι χόρτο υ καὶ φυτῶν καὶ θηρίων καὶ των ἀφωνων τῆς θαλάσσης ἰχθυι- καὶ των α αυτῆς ἐκφυέντων ρνέων, φθάσω δὲ μέχρι τῶν αποκρότωνα--1w of συντομουργον του θεου λεπτουργίαν, εἴπερ νόσος μὲν ἐξελαυνεται λίθω, αλλος δὲ τον σίδηρον ἀνθέλκε λιθος, ἄλλοι δὲ τ υρσους ἀντανά--σιου οἶδα πῶς ἔσωθεν ἐξωθουμένους, Ib10 καὶ τους κεραυνοὐς αλλος αμβλυνε λίθος, καὶ πυρ,-- σβέννυσιν ἐξηρτημένος,

θεου θελοντος ἀφελουσι καὶ λίθοι,

καὶ - δι αυτοὐς ἐντροπην δεδοικότες 1515 πεισθωμεν μεῖς ἀφελεῖν - ώς λίθοι εἴργει δὲ βῶλος αἱματόπτυστον χώσιν, πηλος ' σωτηρ γίνεται δυσεντέροις, - θος δὲ χόρτου πάσμα γίνεται πάθως, ὀαος δὲ ἐνίζης φάρμακον καθαρσίου,1520 σταγών δε κέδρου κνησμονην ποξέει. ἐπωφελῆ δὲ πικρότης ἀψινθίου, υπεολυκάζων εἰς περί ασιν μέλι, καὶ των βάτων δε των ἀκάρπων οἱ κλώλαποικίλους φύουσι τοὐς Ἱπποκράτας 1M καὶ τοπις ἀκάρπους μη φοβουμένη νόμους ἐκ - ά-- γίνεται σωτηρία, καὶ τέφρα καὶ χους ἀφελουσι καὶ τρίχες

724쪽

τοῖς γα - ῶσι ι κρύους ἀβλεψίαν καπνος Γαληνος γίνεται παρ' ἐλπίδα νάρκη δε ναρκοι τὰς φὰς τῶν οργάνωνυστι γαρ ἐν δέοντι καὶ νάρκης χάρις στέαρ δὲ φώκης φλεγμονὰς οἰδημάτων

σβέννυσιν, γωσπερ τας καμίνους η δρόσος, καὶ συμφλεγέντων ἱπποκάμπων αἰθάλη σφίγγει τρεμο υσας ἐκρυῆν- τας τρίχας τρυγων δὲ παυε των ὀδόντων του κλονους ώς ἐν ταλάντω τεχνικος ζυγοστάτης - κεντρον αυτης ἐντιθεῖσα τοῖς πόνοις, καὶ βρωσις απλῆ τοὐ σκάρου τῶν ἐντέρανν

ποθεὶς δὲ χυλὰς κωβιῶν πετροστέγωνοπι γαπιρος γίνεται πεφραγμένηs,--ι δὲ κιὰ χίμεYλα καὶ τῶν σκορπίων--ει τα κέντρα, καὶ καταψύχει πονους - - λυσσοδηκτους , τους δὲ καρκίνους ξέει καρκίνος ἐλθον ἐκ βυθου θαλαττίου,

σοφίζεται δε και προς ἄγραν στρέων

ψάμμον γὰρ αυτοις ἐμβαλὼν χασμωμένοις ε ει συνελθεῖν τας λαβας των διπτύχων, ἀνειμένων δὲ των θυρῶ ό του σάλ- κλέπτης ἀνασπῶ την τροφην κεκρυμμενην. γχεις δὲ πνευμων τοῖς σαλοις ἐπιπτνω

φ μηδέν ἐστιν ἐμφερὲς προς ἰχθύας,

αμορφος εικων δυσδιάγνωστος θέα,

ἐμφυρος ου ἔμψυχος, ἀλλ' εἰκη μόνον δοκῶν μυτονἈζαπλοῶν καὶ συλλέγειν, τας δυσκαθέκ-- των ποδῶν περζέσεις ως ουδὲν ἄλλο συντριβεὶς ποτρέπει. - νε α - σπασθέντα συστολῆς βη

725쪽

6M TEMPTIO TO ΠΙΣΙΔΟΥ 1560 λεοντος ως λέγουσιν εὐ νει στέαρ πάθους δὲ λυτρον αἷμα γίνεται τράγοω. καὶ τους κερα- λαβεῖται κανθάρους το λεκτικον υ του τεταρταίου τρόμου, καὶ τῆ χνοωδει τῶν μυωπων αἰθάλη i565 τὸ τῶν μυωπων ἐξορίζεται παθος ου φείδεται γαρ συλλαβης μωνυμου εἰς ζηλον ἔργου συγκροτουμένη φυσις. , ὁ καὶ γῆς καὶ θαλάσσης κοχλίαι μικροί, μεγίστων συμφορων ευεργέται. 157 ων εἰ τεφρώσεις την δορὰν τῶν οστράκων,

ἀλφους αναιρm . δὲ συμπλίζας μέλιτην ξηρὰν γρεστοιχειώσεις αἰθάλην,

οἰδημα γαστρος καὶ ποδῶν ἐπιρρυσεις

νεύρων τε πληγὰς καὶ ζοφώσεις ομμάτων 157 καὶ την προ -- αἰ πόρροιαν σβέσεις, καὶ θαπιμάσας το θεων μνησεις κράτος, βαλὼν ἔν ἀντίφραγμα μυρίαις νόσοις. πόθεν δὲ καὶ , ῶ ταυτα γίνοπι θέλων εἰπεῖν ἀτερμάτιστον ἀντλησεις βάθος

1580 Eαὶ των αναγκαίων γαρ ως φασι πυρων

ὁ βλέννος εῖργε τὰ ἀκουσίους,υσζεις, γυρου δὲ γλῶσσα προστεθεῖσα νη τίοις λυε τα κλεωρήτης ἀφωνου γλωσσίδος, λίθους ' τεττιξ τῶν ποδῶν περιγλυφει,158δ οπτος λιθουρος εἰς περίστασιν πινον. καὶ ψυχρος ἰος θερμον ἔσβεσεν παθος, οπω θε θερμω ψυχρος κλασεν πόνος καὶ σὰρξ ἐχιδνῶν ἀντιφάρμακος δόσις, καὶ σφιγμα σαρκος γίνετ- λωβωμένης 15- τον ήουν γαρ ἱστἀ καὶ τον ἰχῶρα καὶ σωματουργει τὰς ρεουσας εἰκον ,

726쪽

λοιμον εἰσφρήσαντος ἐντρω ζέσει,

πνέοντος αυραν του νοσοτντος ἐσχάτην

ξδη παρ αὐτὰς της ταφη τας εἰσόδους,το κέντρον ἐνθεὶς ξ ἀδηλου σκορπίωημβλυνεν μαυρωσε συγκράσει ξενli, ψυξιν βαλῶν απληστον ἀκράτWζεσει. τως λαοτα --ερόντως η χάρις καὶ πρός- ῆυθμίσασα των πωγίμων

δεν περιττον ουδὲ λεῖπον εἰσάγει,

καὶ μέχρι φλοιῶν καὶ τρι χων καὶ δακρύων καὶ μεχρι πηλολοι- καπνοπι καὶ κοπρίας,

εἰ καὶ τα μεν λεληθεν γνοημενα, τὰ θε προδηλον ευρε την υχρηστία '

ώς πρός τι, λα μηδιφῶς λοιπον λέγειν ἀστεῖα πάντα καὶ καλως εἰργασμένα. TQ γαρ θεωρῶν βότρυν ου κατεπλάγητον δόντα θερμην πρότητα - ξυλωκαὶ πως τα φυλλα ταὐλοίμους εἰς ἐυσιν ρῶγας περιπτυσσουσι, μὴ βροχης βέλει πληξε το χαsνον η φλογώδης λίου φ ξασα θέρμ' -- που ἐξικμάση Tῖς δέρμα ροιῆς ευδιαιρέτως σχίσας

καὶ την θέσιν νους των ἐνυγρων ανθράκων καὶ πως --φ συντεθέντι χωρίωφραγμος μεσαζε καὶ μερίζει τους ορους, ἡμην φλογώδης λεπτὰ τείνων σπαρτία,

μήπως βαρυνθ τωλοπῶν η χαυνότης καὶ θλ is Ru τῆ δέσει του σφίγματος, κἀντευθεν ἰκμὰς της πωρας ἐκπέσy

727쪽

1625 ἡ υπερ νουν ἐννοησας αἰτίαν προ του φαγόω μνη γε τον παντερ τυ/; νους γαρ υφάς, ταχυδρομος φυσει, ἀφεὶς το θα- προ τον αἴτιον τρέχει.

is30 τους μαργαρίτας ευπι--ους ἐπι ρεφει; ποθεν χλοάζει των σμαράγδων η φυσις

εἰς πάντα καιρόπι οὐ γαρ εἰς νον τίς ανθος ἐντέθεικε σαπφείρω λίθ', εἰ μηδὲν ανθος ἐν λοφ φυτεύεται;

I63 πόθεν πυραυγ' η βαφη των ἀνθράκων, εἰ φυχρότοι πασα πηγνυται λίθος; τίς ταυτα ποιεῖ καὶ συνιστῆκαὶ τρέπει, εἰ μη τ σον βουλημα καὶ τ σον κράτος του πάντα δρωντος ., δοκει σοι καὶ θέλ-

1630 τὸ ων γαρ εἰς απειρον ἐκτείνας κράτει φαίνη καλυπτη καὶ προέρχη καὶ μενεις στήσει τρεχουσι πεπηγμ καὶ τὰς αμορφους εἰδοποιῶν οὐσίας.

απιτος ἡ του συμπαντος ἐξηρωμος 164 υπερτελης εἶ καὶ γαρ ἀρχην Ουκ ἔχεις, τέλους ἀπέστης καὶ διέστW του μέσου, ἐκτει βεμαιος των τριῶν καὶ τῶν ολον ἐντυς πεφυκὼς των ολων ἐκτος μένεις πρόδηλος ων ἄδηλος , - ἐχ- ορους,165 αλλ' - ορισμος - οριζόντων -- αρχων ανάρχως, οὐ μετρούμενος χρόνω, ροπη δὲ ποιῶν αχρόν τὰ του χρόνου. Σὸς ἔντεχνος δὲ των φρενῶν ἐπιπιατης

728쪽

EΣΑΗΜEPONκαὶ λεα-ν αρθρον - μετοχην κεκρυμμένην ἀντωνυμίαν δὲ πασαν κριβωμένος,

προθέσει πάση μέτρα ειυς ηρμοσμένα

τον πάντα κοσμον εἰς ἐπίρρημα τρωεις, ε μ το 0 συνεῖδεν αρρητως κράτος, συζευκτικον σύνδεσμον ἐμβαλεῖς ολοις αππια γίνη προς τό σοι δεδογμένον, μέλλων ἐνεστὼς παρατα κολπαρακειμενος, συν τοῖς δε α ἀόριστος περσυντελικός ἐγκλίσεις νέμων,οριστικην παρέμφατον ευκτικην πλέον.

προστοι Ἀκνει πάντα μορφωσας ἡρο, υποτακτικην σοι δημιουργεῖς την κτίσιν πάμμορφος ἀνώμορφος, - ρων στάσιν, οὐκ ἴχνος Ου κίνησιν ου γνωστην βάσιν π των γαρ εἶ κίνησις η πάντων βάσις, άπλους μεθεκτὸς πρῶτος ἔσχατος μέσος, υψηλος ευρυς ἀπλατης βαθ μέγας -δω δὲ το -- αλλ' ἐν ἀβάτοις οροις της σης ἐπηξω μυστικης ἐξουσίας. O πανταχου μὲν ουδαμου δε καὶ πάλιν καὶ παντα καὶ μέταλα γαρ συναπτέον),

μηπως παχθῆ τοῖς κατ αἴσθησιν πιποις το ἔν μονωθέν, τρὶ δὲ πάντα συνθέσει δηλοῶντες αυτοὶτην περίληπτον φυσιν,αυθις τό γ' ἐγκρίνωμεν ηκριβωμένως,

μηπως τα πάντα σχη κακην ποψίαν, καὶ δῶμεν είρμον ῆχεουσχ συνθέσει. - παυτανω δὲ ταν θώω πεφυκέναι τῶ μηδαμου πρόσεστιν αντιο--θέσει,

729쪽

το μηδαμῶ μὲν εἰς ἀν-σιον ρέπll, 1600 - πανταχου δὲ τοῖς μεριστοῖς - V, ἀλλ' ἀ-ιγόμφοις, αν εἴποι τις λόγοις το πάντα καὶ λ καὶ το μηδαμου πάλιν πανταχου σφίγγοντες ἀντιφθεγγία στερρὸν το βάθρον πηξομεν - δογμάτων. 169 εἰ και βάθος γαρ εμβαθένει σοι λόγου προς ψος ἀρθεὶς ἐμφανίζειν - θέλειε εἰ δὲ προ αμ- ψος ἀρθωσι φρένες προς κρον αυτὰς νθυποστρέφεις βάMN, ω μητε μηκος οβ παρίπτασθαι βαθει, 1700 μητε πλάτος - μος εἰς πέρας τρέχειν, ἀλλ' εἰς ἄπειρα - απείρωνα χυσις

χυθεισα τη ση τεμνεται, παρεκτάσεε

ώς εἰ λέγειν χρη καὶ α μηπω προς κτίσιν ἐλθοντα- ρ ρ ζωπυρουσέ- προσθέσει. 170 ἐφίστασαι γάρ, καὶ παρων ἀφίστασαι,

μένων δὲ φεύγεις, καὶ σκιῆς λεπτῆς δίκην ἐν, κρατεῖσθαι τὰς λαβὰς πεκτρέχεις

ουτ σε καὶ νυν ἐξώπλ*ντιας πόθου μαθεῖν θελησας καὶ τρυγῆσαι, λόγω1710 τον αμπελῶνα τῶν σοφῶν σου κτισμάτων,

- οἱ ποῖον βότρυν αρπάσας λάβω

τL ποικιλη γαρ καὶ σοφη θεωρίατον νουν μεριζω καὶ στενουμαι καὶ θέλων

έλεῖν τὰ πρῶτα κλέπτομαι τοῖς ἐσχάτως,171 καὶ δυσκαθέκ:τοις ἀντινηχομαι σάλοις, ως οἱ πλεοντες ἐν βυθῶ θαλαττω,οσον προκυπτε της ἀβύσσου τὸ πλάτει πάσχουσι μαλλον συστολην ἐν καρδία.

E καὶ κράτος γαρ ἀστραπῆς διαδράμω,

730쪽

- πτηνος ἀρθῶ, κα περάσω τὰς φυσεις, καὶ μἀλλον ἀρ- καὶ την αἰθέρα σχίσας

καὶ τι τοσαύτχ μη στενωθεὶς ἐκτάσει υπερβε κως ουρανοῖς δωρ φθάσω,δσως βυσσον ξυβυσσου, καὶ περας ἀρχρ συνάπτων καὶ πέρας μηδεν βλέπων, τότε προκυψας εἰς τον α - πυθμένακά --λωθεὶς προς τὸ χάσμα του βάθους

ἰλιγγα πάσχω καὶ κλονουμπι, καὶ πάλιν εἰς γην ὁ πηλος συστραφεὶς ποτρεχω ουδεν γάρ εἰμι πλην γεωδης αἰθάληκώ πηλος ἀργος καὶ κατάρροπος κόνις.πλην ποι πτερουμαι ποῖον αἰθέρα σχισω;η ποῖ π0ρευθεὶς καὶ τυν τρανον τρέχων εἰς πέμ-- ἀρθωτο Σταγειρίτου πόλον; η ποῖον αυας αλλον η ποῖον πάλινεκεῖνον ἐγκλει-- καὶ ποίον πάλιν ζητων προκρψω, ψηλαφῶν ποστμεφω;το της κάτω γης εἰ περ θρησω βαδος καὶ μυριον πλέξαιμι - βάθει βάθος, καὶ γνωτο συμπέρασμα της ἀπειρίας, καὶ της χθονος δε της μης μητρ0ς μάθω, τον μακρον αυτῆς που συνεστειλεν πόδα, τότε προσελθών ταῖς περτέραις πύλαις, καὶ την ἀνοικτόκλεικττον ἐγκλείσω θυραν

ανοίγεται γα και πλεον συστελλεται,

απλουμένη δὲ καὶ στενουμένη πλέον

χαλβ τὰ κλεμα καὶ φοβεῖ τὰς εἰ δους,

τοί εἰσβαλεῖν τολμῶσιν αντικειμενV. 'AM' ω τοσουτων αρχιτέκτων θαυμάτων,ο - - υἱ- τον συν- στω λόγον