Apollonii Argonautica emendavit apparatum criticum et prolegomena adiecit R. Merkel

발행: 1854년

분량: 761페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

SVI PROLEGOMENA .

absurdi nihil supererit; quod cum disertim non tra lotur,. in v ectis Nograptu tamen inesse potest. yo a τινὲς δέ φασιν viden luin erit Oiorgum pertineant. Rila helius V. es. p. 83 ad roditum poetae roserobat: dasa dor uine biotraphdiesor ruckkolir gar nichi gedonici, sondorn in ianor mei seos Elint, wonach nian don Apollonius in Rhodus gesto benund bograben milli non Inussie, der arutro abur Rie nis sountergeoianet bellan teli, insa or sic nur ni it ei nem deicliton τινὲς δε φασιν ankni ipsi. atqui do roditii Apollonii satis constabat: constabat otiam ite retractation o carininis, do προεκδόσει οι ἐπεκδόσει : dubium fuisse videtur de teinpore et loco, quo facta suerit, sive mavis de laoc, maioremne gloriam Rii odiaca an Aloxandrina editionc poota sibi pepererit. in utramque sententiam quao tradita suorunt ἐκ παὐαλλήλου eodem utrimque locutionuin ordino reseminitur,' vpAR τινὲς δέ φασι ad ἐκεῖσε potissiiiiiiiii spectabunt, in Do discrimen rei positum est, quod linurbato voculamΠ1 αυτις ἐκεῖσε pro ἐκεχε αὐτις notatur; quapropter αὐτις ἐπιδειξάμενος vix altilia orit accipion litan ac supra ἐπιξεσας εἶτα ἐπιδειξάμενοg. nisi sort0 ἐπιδείξασθαι ipsum sine retradiations ac διασκευῆ sensuam non liabet. Ros prosecto ridiciano propemoduni subtilitatis, nisi ad maviora duceret. . sed uec veteros illas vitas i fi lignas haberi velim quartim sin ta vecta perpendantur. Ita uti eduntur servatae . sunt in codice Linurontiano saec. X , cui, altera prior, quae potior habita a Bernharilyo p. 228, cum eo quod adligeret nuntiaonto carinitiis inlata a uianu secunda quae soliolia scripsit: oriant eadem in eo l. Gustis. et ut puto reliquis qui a codico illo interpolato saec. V, de quo infra cap. III exponetur, repetuntur. Guel f. scripturas casu aliquo Oimissas Video in ed. nostra. Altera vero vita in librum Laur. venisse Videtur ex codice illo ab interpolatione quantum videtur immuni, cuius Rcripturas adnotantur cuna si glaγρ. cadoni vita in codico Laur. XXXI, 26 inventa est, quod numquid boni augurii sit de pretio pius libri; res ouin do eobit. Cuni vol liinc illis quae modo attigi verbis auctoritas concilietur, nonduin lamen pro testinionio do retractato al, Apollonio sono Alexandriae camine accipi necesso sest: adnionitioneam indo levem nollem sprevisse doctos viros, qui sine Diuitia in by Corale

22쪽

LIBRI I CAI'IT I. XVII

idonea causa oditioneni Rhodiens in pro altera et suprema habuerunt: sunt alia quaedam praesto ad dirimori lani eam

Do ingentia studiis temporibus Aloxaruirinis odii multa sunt obscurissima, tamen si quaeritur sex Imilibus vor- suum egregia membranarum fide Servatis, sinino a iuvene XXV annorum, an a seno septuagenario facti, sinino nati brevi post artis poeticae Alexandrinorum initia, artis vero mammaticae inter ipsa cunabula, an quo temporct illa ornor- tua liaeo ad fastimum evecta, locutiones sescenino IIoinoricae sintne forinatas Zenodoti an Aristarchi ad normam, non deerat profecto quod responderi possit. Ut intelligorestir sub ol. CXXXIIII carmen retractatum totuna suisse et eum in modum fuisse, ut admodum probabilo sit quod biograptius tradit do plausu graininati comam qui tunc sueriint, ali suot paginas curatius porpensae sum-cero poterant. paulo operosius ost, id quod in his prologomenia maxime Metur, Retatis eius et eorum stu limina vinstigia per totum opus indagare; maioris etiani moliminis, quod sortasse differetur, quae de initiis Aristarcheae doctrinae aliunde nota sunt Rugoro et supplero ex uno Apollonio; difficillimunt, quoniam tamen ina a pars carminis Zenodotiolini auspiciis instituti in aliora hac oditione stiporest, do priore illa et do discrimino qliod inter utramluc fuerit coniecturavi sacere. Molestissianuiu voro ad Oas quaestionea ordino ordiendas redire ad littoratas illas ineptias olDnpiadis sero CXXXII, quas doleas totiens quasi Πλάγκτας aliquas eruditoruin curas Apollonio debitas renioratas et finistratas es8e. ad Calliniaehi ingeniunt humanitatona institu- tuin in arto poetica cognoscendunt ecquid conserant, alii vi-dorint: ad Apollonii carinen hoc quod restat iudicandum aut nihil aut non multum Prosunt. Prinnini igitur quod de hoc genere traditur verba sunt

biomaphi prioris p. 532, 20 ad 2b, non admoduin dilucida

observante Beriali Q O p. 228. alterum novom postronii

vorsus hymni Callini lici in Apollinetii, quibus Apollonium tangi inamo consensu docti, inter quos Naelcius de Hec. p. 36 statueriint. In liis quae disputari possint tria sunt: primum ecquae fuerint in illa adversa Apollonii adolescentis

23쪽

XVIII PROLEGOMENA .

fortuna partos Calliinaclii, quod negabat Heckomis p. 47; delirile quae in extreInis hymni versibus ad adversaru opus illud mihi in spectant utraim ad recitationem illain portineant, quod Heckerus innitore videtur p. 48, an ad edituin Apollonii corpus, fortassis adeo ad pluros adversarios volui in fragmentis a Naehio p. 29, Ηeelcero p. 52 compositis; tertium, satisno fimilitor et quonam modo tiranno illi postrenti versus adlinerenni, ut ex hyinni temporo, si indagari possit, de cosepino inimicitiae et cooptomin Argonauticon tenapore collio nonnulli possit. nanulus Hoc coriis post aliorum disputationes p. 65 intor v. 104 et 105 aliquot vel sug suspicatur 'exei lisse quibus continebatiir closcriptio Apollinis in

coelo cithara canentis, in quo quun ot Versar tur deus Μῶμος, recte omnino Apollinoin ea doin cavillatione ab invidia petituita induxit poota, vita ipso in terris petebatiir; 'contra quena disputare niuimini O. Sclinei demini in idissertations de hyinnis Calliinaclii odita ante ali litot annos in Philologo Setinoido vini. Nolo in perpondon lis ot.ropolendis

docto D viromni opinionibus longus esse . quae mihi Specioni aliquam veri habero visa sint, ponatu brevissime.Vorsus ityuini in Apollonium scriptos iiiiiii constat hoc arguimento, iliuod in ipsis Argonauticis locus est nimbi e in udversariuati sed Inmisosin versiis Calliniacti ei oυκ ἄγαμαι τον ἀοιδὰν δς Ουδ' ὁσα ποντος Ρamuli a coimpositus, Γ 932

ἀκλειης ὁδε μάντις, δς οὐδ' ὁσα παῖδες ίσασιν οἰδε νόφ φράσσασθαι

et quase ad versum usquo 937 seqn intui . liine colligi poterat versus itynini non ita Inulto nute scriptos esse, quain Apollonius in olaborando tibi o tortio vorsaretur, Illiodi sino dubio, ne, siqui l in ioculari gonoro dicendi ot nai rationis

sequitur V. 938 μείδησε δε Μόψος ἀκουσao, in puerili infimilitato titilicii in linteo obioeta indicii est, a lino luim Ren Calli innelio, consopita initi Apollonii, siqua fuit, iraci in lia.

deindes autoni, si vorsibus hynini liis, ill , li 2 probabile

est in suum aliquod opusculuiri rocons fortassis odituin Callimaehunt clim tuni inton disso, conveni t in oodoni id admissu in suisse, quod ab Apollonio perstringitur. Vorsus novoui postronai librinni in Apollinoin si putontiar scripti Oxtriuna ulliniachi notate, hymnus ipso, ut sit praDiuiti eo by Cooste

24쪽

I,IBRI I CAPUT I.

contra Hectoriun disputabam, eo sere tornpore, quo Ptole- imaeus ducturias Berenicon oria, non ideo discindi tur parta illa, sed adstringetur et conciliabitur cuni superioritasta rectius quam adhuc fieri potuit. Ηyinni Calliinachi non resordubium osse quin in sacris colobritatibus a Ptoloniaco Ρhiladelpho ad Graecorum, Athonionsium, ut furtur, exenipli mintroductis ro vora cantati morant, quod Ox ipso dicendi

genere satis divergo ab eis quae lecturis tantuni poeta Scripsit, cognoscitur. illoa vero versus a sacro choro cantatos esse Parima credibile. Eosdom hyni nos aliquando ab ipso poeta collectoa et oditos fuisse, credo cum nullos adiectum iri putaret, consontaneum. Oa opportunitate ut versuurn uliquot complexunt nulla aut prima cuni superioribiis iuncturandicienduin putaret, causam habero potuit primuni stracturum et compositionem carminis, citius in eius modi ariiculos et Versuurn octonomani aut novenomini periodos descriptio repparere, sed uno loco circa v. 25, paulo durius iunctum, turbata videtur. credibilis est προσό, ile quibus Elymol.

naam. 690, 44 κρὰ προσώδια μὲν τὰ λεγόμενα ασματα εἰ φερομενων εἰς τον βωμον τῶν ἱερείων, παρὰ το προσιόντων εἰς τον βωμὸν τῶν θυμάτων ταυτα λέγειν, quaeque herois scripta docet Pausanias oxomplo Eumoli IIII 33, 2, halniisse

stationos suas et conVersiones, volui do hyporchematis, quas

proxii an erant prosodiis, tostatur Etymoloms. Quodsi tamen niniis litulca ot inconcinna visa suerit illa hymni ultra versuin l04 amplificatio, poterit ratio excogitari, qua quineos Verbomina set sontontiariam desideratur, tamen intor

layinnum et appondiois illius arninientuni talis intercesserit, qui aequales non minorit latoro . Scribi illo potuit in Apollinem sum cui a Ptoloniaso Philadolptio sacrani celebritatorii institutain imonioriae prodidit Vitruvius praes. lib. VII: itaque Musis et Apollini Iudos aediearit et Wrenna soran aut

constitim. cui testi siquid crodendum, translata ad Apossinis sacriim ea Certantina a Dionysiis sunt existinam la, qitibus Tlio riti ot partiin Callini Achi notato adiuncta sueriint secundunt illius iduli. XVII, 332 οὐδὲ Βιωνυσου τις ἀνηρ ἱερους κατ' αγῶνας κτλ. . huius epigr. VIIII

25쪽

XX PROLEGOMENA .

Μικρή τις, ὰσιόνυσε, καλὰ πρήσσοντι ποιητὴ κτλ., ait satis probabile sit Apollonium ideo Apollinem Argonauticis inscripsisse, quod in eius musico agone priniuin recitavit. Iam vero tempus quo hymnuui Callimaclii scriptum videri supra indicavi non adi nodum ab eo quo Apollonius ἔτι ἔφηβος Argonautica coinnii sit distaro potuit. Sponsalia Ptolomaol ni inoris et Beronicae, quae imilcari putaruina V. 68, secutae sunt nuptiae, bossunt cum Antiocho Syriae rogo Miaud in toinporo longo' finitum nuptiis alterius Berenicae, quas proriuio secuta dicitur inors Arsinoes , cui ipso brovitomporo supervixit Hiiladelplius . vix haec id teniporis spatiuin excedere Videntur illio Calliniaci ius ins gno aliquoilcarinon, Hecaton Vel Aetioriun libriini postremunt, oi Ibin carinen operOSe ad Vexandum adversarium compositum, Apol toruus tres nitia iniuiti libros Argonauticon coinposuit. Si liymnus superfuit ex illo sesto, cuius inter certamina Apollonius operis partem a Callimaclii et Calliinacheomni placitis longius et data opera oti quod ipso profiteretur remoti cxlii bilit, eaque re litem coluberrimam nec unius anni movit, habuit profecto Calliinachus cur olus memoriae notam ad potioret; si minus, potuit id corto fingi. Tortii ini viod do lito illa naansu, est opimamina Apollonii iii Calli Diacliuin antliol. Pal. XI, 275, Ἀπολλωνίου γραμμοτικοs in Scriptum, quaIn Ola riuii Bumiliarii Fus p. 229 a poeta abiudicaturiis erat. ne lite titation initieritatu illani in eo appellationeni putaverina, nequo lusu Iii ipsum adeo aboni inanduIII. QueIu recte, quantuna video, Hockeriis i p. 43 et 51 ot 57 ita interpretatus est, ut Callimachi in oti omini libros quattuor conscriptos pronunciaverit ad renitari lana advorsarii caluinniain clo anorum pectore Callimachi. IIccalon ad id oditatu suisso tradit soliolion ad liymni illius v. 306, cui plerique qui hodio sunt Callimacliei, viri doctissinii ingoniosissinii, calculuna adieceriint. cuius carininis quean prologum galeatum adumbraverat Naulcius p. 29, ΙΙechorus interpositis aliquot pentametris ad Actia transtulit p. 52. Niliit vesco quod olbici possit praeterviani do quattuor libris et de prologo primo libro praeposito. tantuna opus Intror locti in Batavunt, si niOdo recte eius sententiam P resepi, Conscriptu in putare paucis cis annis quibus Callimacliti in

26쪽

LIBRI I CAPUT I. XXI

ευτέ μιν ἐκ Λιβύης αναείρας εἰς Ἐλικῶνα

collegerit incohatum opus Cyrenno ab co fuisse; toturn enim odiium a iiivono non magi8 credo.

In Versibus extronii lia anni in Apollinorn lli Ahor δ' οὐκ ἀπὸ παντὸς υδωρ φορεουσι μέλισσαι κτλ.antia mihi cortum est provocari ad opus aliquoid ipsuis Callimachi, quod ot ipsum exemplum romina et vectoriun caste et priulcnter delibatorum esse putavorit ot in quo illud de Corinti sacrificio tot potuit. 'κπικρήνια videntur indieam, εο η Λήμητρος παρὰ Λάκωσιν secundum Hosych. I p. l36 l. Quartum autem Astion librum de Racris publicis sitisso Sehneid mas in pni ima dissertationc p. 4 et is do iiii. Aκρον ἄωτον quod Callimachus in hymni v. li 2 dixit, in Eumol. ma o p. 53, 53 explicatur την απαρχήν, κατὰ μετάληψιν. potuit id in Aetiis ipsis dici κάταργμα, volut mi Eurip. Ipli. Taur. 230 est χέρνιβας δὲ καὶ κατάργματα:cui rei cum pocsin suana liam1 obscuro comparavisset, Apollonius in sono vocabuli more suo ludens eam in opim ammato dicere maluit κάθαρμα, quisquilias, quod eo significatu est apud Elym. magn. p. 626, 4b, schol. in Odyss. 1'lb2, Athen. VI p. 256 e. quom ad modum do vocabulis apud Gellium loginuis XVIII, 7 olosama nampue commisis et lexidia, res tetras et inanes et miUlas, tamquam mulier mvoces praescar m, de rebus apud Niobulimum hist. Ro. II p. 2l 'das destilliron sinor gos hichte Liralter Zeit Rus Worten, namen und mythologis clieni Iceli richt. Callimachus in hyniuo συρφετὀν ipgi exprobraverat. Ita tuo si sabula reperiri possit, quao a Callimacho tractata videatur oti l habeat quod in loco Apollonii T 933 vitio vortitur, et ipsa ad librum Aetion quartum reVocanda Sit. Quario loco ea sunt quae de Ibido Callimachea traduntur. scriptam olim Coniciebam quo tona poro Apollonius Rhodii co omen adsi psisset, quod bio aptius testatur p. 532, 27; ut Jallini achus patriam minus illustrem Naucratin ei obiecerit. de ea enim indicium superost Athonasti VII p. 283 d, quod acutius quam aptius cludere conatus IVei cher-Diuitiet Cooste

27쪽

XXII PROLEGOMENA .

hardyum Vimina et 88. adsentiro p. 228. Ritscholius Alox. bibl. p. 77 non videtur dubitavisse quin, viod IVolchortus negabat, fidem historicam Allienaeus ni claverit, prout fecit

in similibus II p. 58 Ο Φυλαρχος ὁ Ἀθηναῖος η Ναυκρατίτης, VI p. 229 e 'Αριστοφάνης δ' υ κωμωδιοποιός, ον τη- σιν Ῥλιόδωρος - Ναυκρατίτην εἶναι γένος - ἔ potuitque

de ea re cum olim disputari, tum Athenaei aetato, qua in Ibido interpretatula granimaticos so excreuisso testatur Clo- mens Alexandrinus. nescio an ipsa insolita illa biographi cautio pii den adeo Alexandrinam cui ascriptus poeta suoritnuncupantis e vetoro γνωρίμου alicuius do en ro discopiatione superesse putanda sit. Quaedam alia quae do oo carmine Ox initiationo Ovi diana indagam adhuc possunt, praetereo, quod ad Apolloniunt partim saciunt. Si quis umquam erit, cui de eo opusculo conarmentari lubent, admonitus esto veteris latini interpretis exenapi tun Sace. XI scriptum B CO- dico Bornonsi I CCXI protractum osso a Keilio nostro, Piod propediem editum iri aiulio. Callimaelii, si nomini, aliquanto frequentior in ost, quarii in eo quod odidi, montio. memorabiliora praeteroa enotavi haec, ad V. 2,2 Ῥιamvis

complecteretur aram rethraam quae erat in troia intem Ius est. v. 317 hermius ab amarna oppido a mem ne obsessus et capsus et pelle iuronesi indultu an e memnonem adductus est eodem a

aestante, Piod platu, illud ost, quod Strabo habot XIII p.

610, 57. v. 329 euri mantem ilicit postea interfectum a lino Iarimeo. V. 377 in oppido seras nomine lemni a luce monita in refecti sunt in templo minor ae. Atquo haec hactonus hoc capite. Diuitiaco by GO le

28쪽

LIBRI I CAPP. I, II. XXIII

CAPUT SECUNDUM.

Unum video superesse de hoe genere qm l neque PrRe-toriri neque ea clun superiora brevitato absolvi potest, principium epimaminatis notissimi XXX Callinas clii, ubi tuterros viles ot nimis in propatulo positas commemoratur ποίηματο κυκλικόν. Eam appellationem IVel cicerias V. Clariss. rct- petivit ex eo V. κύκλος sigmificatu, quo commentarium isagogicum, institutionea indicaro potuisse docuit; informavit . opos quoddam, uti dicero mant, cyclographicum; Pisandrum,

mino limpertivit; Antini activiii illiasi thesaurimi aliquem nutpromptuarium Veteri8 heroologiae coiulidisso nit at tuo id genus Carininis primuin introduxisse. addit doinclo do

litudinis vinculum cum reliquis eis rediis, quas epi amnia nuncupat: quo semel sublato id quod inest definitioni, vix satis apparet, quidni neque bono convenerit in earmina id genus, vel ut Callimaclii Aelia, quorum libriim primum, qui fuit de agonibus ot sortasse alteriam do urbium orionibus aut adeo tertium de rerum inVentoribus satis maturo Oilitos putari licet, aut in Eratostlionis Mercurium, quod carnaen in ipso sinu Callimachi scriptum creditur, ubi poeta deum ' induxerat omnem Imundi fabricam disertissime explica1itoni Aut in Simmiae Rhoilii Apollinein, nii avo Inpluon. Si discussoris ab illa interpretatione, ad quam 'Vel chemas eo consilio dBVenit, no de cyclo Homerico, queni tune potissimum concinnatuna sibi persu erat, malo oxistimasse viderotur Callimacriis, nihil restat nisi ut aut alia excoo

29쪽

XXIV PRO LEGOMENA .

tur, illisto ingenio et auctoritate exiiiiii viri adhuc sunt colobria, numquid vel sic ad Apollonium pertineat, quaeratur. Fuisse corio apud veteros iiiii Callimachi vecta do cyclo epico neceperint, clocet Philoponi ad Aristot. Anain. locus ἔστι δὲ καὶ αλλο τι κυκλος ἰδίως ὀνομαζόμενον Ο πολημα τινες μέν - queIn miniis credibile est ridiculo do uno ac perpetuo cycli carinino cogitasso, quam locutionem Cal

De oo cyclo a recentissimis maininati eis bifariam traditur. Proclus corpus quoddam intellexit cum Ilia leni suo loco intor Cypria et Aethiopidem tuni Odysseam inter Nostos et Telegoniam complexum. Scitoliasta Crementis non inepto poetariim quod lain gerius Vocat, qui τα κυκλP τῆς γλιάδος, ros extra Lindena positas ab Homero pa88im commemoratas tractandas sibi sunt psorint. Altera definitio 'Volchori continet sontentiam, qui fllud corpus a Zeno loto consocium vult, discrinion artis et praestantiae inter poemata quae inerant aliquantulum suisse fortasse concedit, ab Alo-xari binis a itum negat, Volui cum scrip8it, qui ne ogregia

dum inspicero licuit, p. ἰιS9, 390 ut Bern hard rus hist. liti. gr. II p. 150 permoti sunt ad cyclum quendam rerum Troianarum insorinandum, cuius quae Sit in hac quaestione utilitas, niaximo post Bernii ardyi quam praemisit disputatio- non , nainus adsequaris. Iliadis nomino multa ex illis poe-Disiij2so Corale

30쪽

LIBRI I CAPUT II. XXVniatis desumpta risu veniunt apud scriptorcs partim Veii 1-stissimos, quae collegerunt Wolfius proli. p. XXXVII sq., volchoris I pp. 227, 25 I iudicavit Nitsclius, Sagonpoesio p. 342 sqq.; spiemaduiodum fortassis Moscition apud Athonacum V p. 207 d do nave Hieronis, ἐν οἷς ην κατεσκευα μένος πῶς ὁ περὶ την γλιάδα μυθος θαυμασίως. cyclum

eum nemo ilixisse videtur; nee ipsum auctorem illi iis docyclo opinationis aliud quid spectasso credibile est, nisi ut explicaret, cur in cyclo Ρroeliano ipse Homeriis pometetur et tamen aliquotiens segregaretur. P ,stquam ipso IVololcorus vol. II p. 450 et 466 cycli appoliationem a ZenodotouSurpatam Rut eius aetato notam videri negavit, si integer cycli Proeliani ambitus dolandi non potorii, Verendum est no Rotum sit de vetoro eius modi corporo omni. Si ot illo vindicari possit et ipsum nomen Alexandrinorum aetati adseri, serenda erit Callimachi et sortasse aequalium quor Indam consura et Obiurgatio, praesertini nitorius aut aliorrum

Versus Theocriti notissilui id. VII 45 ad 48, quibus architectos notat i sui domos stratero volint ἶσον ἔρευς κορυφῆ et poetas traducit qui in imitando Clito vate satagant ac balbutiant, in Apolloniiun scribi non potueriint, quod putabat Gerhardus lect. Ap. p. 5, si ipsum initit i inlitiin, uti fieri solet, iuvenili Theocriti aetati adsimandum est. de Antagora Rhodio vel alio pius temporis Thobaidis aut Horacleae poeta coitari poterit. Cuius tamen inodi si vel duo vel tres indagari possint, vix videtur offici posse, quin pars

illius criminationis in opicos Proclianos recidat, quos PrO- secto non Aristarchus primis tabulas et voces Hormori a detorsisso intellexit. An credibilo est Theocritum qui tunc ipsiun Phileta et Arato familiaribus utebatur, quortim alter Iliadem recensuit alter Odysseam, cyclicos Proeli et Wolesceri sub Homeri nomino comprehendisse, vituporasso qui ad hos aspirarenti' probabilius aliquanto recentiores galtem ex illis ot novicios eiusdem notao suos aequales iuxta habuisse. Accedit quod Horatius artis poet. vv. 138, 139 Theocriti sontentiam reddere videtur, Velut quaedam e proximis ab Alexandrinis sumpsit, l48 ex zotentate de exordio

Iliadis, ubi scholia l. 33 a: αυτη γαρ αρετη ποιήσεως, τὸ

SEARCH

MENU NAVIGATION