Apollonii Argonautica emendavit apparatum criticum et prolegomena adiecit R. Merkel

41쪽

xxxv I

Aristonicum ieisse et in roin si iniri nilli ibilisso videntur, quod ita potuerunt lacissit ne, si quosdain, ut puto, poStremos, de cyclicoruna Ρroelian Omna nuInero poetas iit nomon gessisse noverunt. Itiegisso eos Aristonicuim e vectis schol. Viet. supra tortio loco positis colligi polost, qui pro cyclicis cycliam nuncupat OO ni Odo, quo Reliolia cod. A Ilia tis cuniter cycli eos antestantur, intelligenda sunt de obaelo Proeli-Rno. Nanique olus eo licis arctietypuin curn I,olirsio iudico non ita longo post Horo dianti In totia pore n lOrnatum sit, traxit iam contii muni sol,liismatis illius, vio vitam emuli tuli homines sal,ularuni continuation Ira elicueriint e conexis Vetusti omin opicoriini carininibus, cycli opici noinino tinperti- vomant; usi fortassis descriptione aliqua τῶν εἰς τοὐς Περγαμηνους κυκλους, qtIns Obscure coonPIn Orat Suida8 s. v. -υσMος Ἐφέσιος. Ex eo teinporo cyclici subito liabiti sunt Arctinus et votustissinai vii pio Th lanidos et Cypriorem poetae, prianum ab Oiugdem aetatis ii ominibus, Allienaeo, Cli in onto Alexari trino, Dira lo non Platonico, Philostrato, tabulao Iliacan et Borgianao, lit doctis visirin, interpretibus, Philone Hyblio, qui novitat in eius placiti indicare vi lotur vorbis quibus utitur, οἱ κυκλικοὶ περιηχημένοι, Π OXn granianaticis postorioribus. res plano si nilis gesta vi leti irat tuo in Antimaclio poeta et codoni Pii lem novo. Hadrianus tosto I tono LXVIIII, 4 τον πιμηρον καταλύων Ἀντίμαχον ἀντ αυτοs εἰσῆγεν, ου μηδὲ τὰ ἄνομα πολλοὶ π -

τερον ηπίσταντο, do quo dein te corintina nequales commentatos novi inus. Cy licomm appollation otii si sorto inter haec studia Anti inaclioa inali litani antea sibi oblatain arei puemini,no postori intolligeront, niaximo essecisse Victontur. Cyclio uni igitur dicendi gonus quod Callimacho invisunt fuit, si vo Ois robus Con8eruluIII Orit, quas ox Ilona ero sublaturiis fuit Zenodotus, si fiori potuisset, το πολλάκις τὰς αυτὰς ρήσεις ποιεῖν η λεγοντας τούς τε ἐκπέμποντας καὶ τοὐς πεμπομένους ἀγγέλους καὶ κήρυκας, η διηγουμένους πράξεις η λόγους ρηθέντας πρότερον Porplayr. ad Il. Σ309), rerum suturariam denunciationo, schol. I l. O 64, locutionibus ovino gonus iteratis, sorΠHilariani, quales culp-emini Callini actius et Pollianus, usu; liabet pa Apollonius omnia, Ased noc ea frequontia, tit in proli Xo corpore supra Duiligoo by Cooste

42쪽

modum appareant, noc Vectis Homericis. sivo illae res nomen fortassia de lemni poetis cyclusis et cyclicae reconsioni, Callimachum autum in epigrammato magi fi placet cum Tlieo-erito et Euphorione pressiorem omneni Homeri linitationem notasso, est in ea quoque multus Apollonius. Possunt paginae indicari, quibus negro invenias quod Homericum non sit; volui oditionis huiusce 99, 100 loetitiones Homeri notabiliores plus quadraginta, alienas ab Ilomero admoduui duodecim video. De vocabuloriam usu infra ilicondum orit. de vocibus Hormeri exemplo iunctis ot homistichiis IIoniori eis quaedani hoc loco adnotabo. Sunt ea non unius Inodi. al

nullum, vix ad Versuuna quident IIomericorurn ἀθέτησιν arcendam, vispicias; quae imprii lenti excidero potuerunt, quaeque nisi doctiora plurima intei ponerontur, certo displicerent; quamobreni nec ultra libriini primum exscri

434 καλυψ. δημῶ 449 ἄχος δ' ελεν 478 Οἰδάνει ἐν στήθεσσι 485 ἐκ δ' ἐγέλασσε 505 βίρ καὶ χερσίν

b79 αον ἐπασσυτερος 589 προέηκαν νῆα 606πάγχυ μάλ' 619 τίνειν αμοιβὴν 622 ῆκε φέρεσθαι 657 μενοεικεα δῶρα 693 φράζεσθαι ἄνωγα 729 δαιδαλα πολλά 746 φαίνετ' ἰδέσθαι 774 ἀστέρι ἶσος

708 πατὴρ ἐμὀς ἐμβασίλευεν 800 ἔμβαλεν ἄτην 820

ἔμβαλε θάρσος 847 διηνεκέως ἀγόρευσεν 85l ' αμστοιο πυλυμήτιος 875 ῶς νείκεσσεν 926 ἄη νότος 927 αἰπὰ ῆέεθρα 943 περικτιόνεσσιν ἐδεσθαι 945 στιβαρῶν ἄμων 953 ἐπειγομένη ἀνέμ. 979 δαῖτ' αλ γυνε 993 παλίντονον τόξον 994 πέλασε χθονί 1011κυρμα γενεσθαι Ι025 χεῖρας ἄειραν 1027 ῆιπῆ πυ-

43쪽

XXXVIII PROLEGOMENA .

κλήσειν. Alterum genus conlprehendit locos Horraemeos solitarios aut alioqui insigniores, locutiones Pino nut eodem sensu le-Vitor mutatae aut sensu quani maXinio iliVerso Vettit παρφ-δημενα usu veniunt; ulrminPlo tarnen eius IIIo di, ut stibii-litas et observatio. granimatica absit, quam qui loci prae se semini, alias posthae tractam i erant; denique ea viae non verba ΙΙοmerica, sed Sonuin quendarii et quasi umbrain lo-COrmm .Homericori In rosomni, quos lusus etiam in Apollonio primus observavit K. Liciarsius vir portllustria, cuius in Quaest. opp. p. 287 haec sunt Vecta: memorabilis apud epicos inlitatio est quae similium litterarum consonantia per aures potius, quRIn per mentorii subnascitur - ἀλλα μάλ'

οὐ Μῆδ1ιαν Apoll. ΙΙΙ 75l, Hom. oττι μάλ' οὐ δηναιός. hoc igitur aliquanto diligentius enotatulum, omissis tamen minutissimis illis, qualia indicavit Gerhardus p. 84, qui p. 85 perperam nogat Apolloniuin longiores locutiones descripsisse. A 33 ἐφημοσύνζοι Ηοin. υποσχεσίγησι) πιθήσας 80 δαήμονα μαντοσυνάων δαιτροσυνάων 2l5Ιλισσου Ιλίου) προπά ροιθεν 264 ἐντυπας ἐν λεχ. χλαίνω καλυφ. κεκαλυμμ.) 269 κλαίουσ' κλαῖον -) ἀδι

ἄροιο ἄρηταιὶ 343 σημαίνειν ἐπέτελλον σημαίνωνεπέτελλεν) 360 ο μοι χρείων o δέ οι πρόφρων) υπέδεκτο 385 νειόθεν εδρης νειόθεν ἐκ κραδίης, αυτόθεν ἐξ εδρης) 386 προπροβιάζ. προπροκυλινδ. 4l5 συναρτεμέεσσιν ἐταίροις lσι φίλοισιν) ll 9 ἀπερείσια δῶρα εδνα) 430 διέκερσε τένοντας κέρσε τένοντε) 446 ἐπιβαίην νηός, ἐυκλείη ἐυκλείης ἐπίβησον 470 καὶ εἰ θεὸς ἀντιόωτο ἀντιάσειεν) 480 ἀτάσθαλα πάμπαν πάμπ.

44쪽

MBRI I CAPIIT II. XXXIX

stremn haec quattuor ornnia ex Od. 542 sq. ἀφ os

λόμεναι) 1033 πλῆξεν ουτασ'ὶ ἐπαῖξας, ibi tom ἀμφι δ ὲ δουρὶ ὀστέον ἐρραίσθη ἀμφι δὲ καυλόν φάσγανον ἐρραίσθη) l035 μοῖραν ἀνέπλησεν πότμον ἀναπλήσsto 1047 πρόμον ἀνδρῶν ἄνδρα l05I δὲ πυλας ὁμάδωπέσον ἀθρόοι σὐν δ' ἔπεσον μεγάλω πατάγω) li 77 μυ- λης πελάνους ἐπαλετρευουσιν ἀλετρευουσι μυλης ἐπι μήλοπα καρπόν) ll 22 πανυπέρταται ἐρρίζωνxo πανυπερτάτη εἰν άλὶ κεPται, ἀλωπ ἐρρίζωται li40 επι φρένα θῆκε θυηλαζς θῆκ' ἱεροῖσιν) 1143 τερείνης τέρεν')ἄνθεα ποίης li 73 δόρποιο νόστοιο) χατίζων 1232-δὲ φρένας ἐπτοίησεν τῶν δὲ φρένες ἐπτοίηθεν l239 μέση δ' ἐνικάββαλε δίνη Ῥέσω δ' ἐνὶ κάββαλ' ὁμίλω) 1253 ἔνθ' αυτ β CPπνω) ξυμβλητο

45쪽

308 παννυχιοι - πάννυχοι) ἐγρήσσοντες 327 ἐπισπόμενοι νεότητι μενεῖ σφῶ) 366 ἀκτῆ πέτρο)ἐπι προβλῆτι 382 τους παραμειβόμενοι τον παραμει

ἐνόησεν Zenod. vi l. infra cap. IIII) 489 σπευδοντι παρέμμεναι ἀσχαλόωντι 5 15 ἱερδω ἐόον Ἀπιδανοῖο

46쪽

κίδναται, ἔνδοθι γαῖαν ἐπικίδναται αἰανὶ 984 ἀμφὶ δε τ' ἄκρας κυρτόν ων κορυφουται ἀποπτυει δ' ἁλὸς ἄχνην

1222 ἐπισταμένους πολέμοιο ἐπιστάμενοι πολεμίζειν

ἔσταν δ' ἐν προμολῆσι μεγάροισι) τεθηπότες 246 ut B 784. 25 3 πρὶν πάρος γε μὲν) ουτι θάμιζεν θαμίζεις) 264 στυγερὰς ἐπετείλατ' ανίας χαλεπους ἐπετέλλετ' ἀέθλους) 279 πολυστονον ἐξέλετ' ἰόν l ς ἐμπεσεν ἰός) 30l ποτῆτί τε θυμον ἄρεσσαν ηραρε θυ- μὰν ἐδωδῆ) 3l4 αλλὰ τί μυθων ηδος ἀλλὰ τί μοι τῶν ηδος) 322 νήσου - ποτι ξερόν ποτὶ ξερὸν ὴπείροιο) 33b iit B 784. 395 υπο σκήπτροισι δαμάσσαι σκήπτρω εδάμασσεν 398 ὁρμηθεὶς αυτοσχεδόν αυτοσχ.ώρμήθησαν) 40l διηνεκέως ἀγορευοις ἀγορευσω 412 ταμὼν ἐπι τέλσον ἀρότρω τέμει δέ τε τέλσον ἀρου- ρης) 430 κακῆς ἐπινείσετ' ἀνάγκης κρατερὴ δ' ἐπικείσετ' ἀνάγκη) 437 τα εκαστα μέλοιτό μοι τὰ εκα-στα μελήσεται) οφρα 446 ωόος δέ οἱ ήύτ' ὀνειρος έρκυ- ζων πεπότητο Dχη δ' ηυτ' ἄνειρος ἀποπταμένη πεπότηται)462 λιγέως ἀνενείκατο μυθον ἀδινῶς ἀνενείκατο

ἐπέδησε κελευθους πεδάα καὶ ἔδησε κελευθου) 546ου δέ πη ἄλλως Ουπως) ἐστιν υποκρίνασθαι ἄρειον

47쪽

ἀτάσθαλα) μηχανόωντες 584 μάλα περ χατέοντα χατέουσα) 6l2 δέος δέ μιν ἴσχανε ἀλλα δέος ἰσχάνει)615 καὶ ἀμφαδὰ ἔργα πέλοιτο γένοιτο) 634 μόλις δ' ἐσαγείρατο μόγις δ' ἐσαγείρετο) θυμόν 635 ἀδι

νίην συνημοσύνας) ἀγόρευε 1129 διακρινέει φιλότ.αλλο πάρ. θάν. γε μεμ. ἀμφικαλυψαι ἄλλο διέκρινεν φιλέοντε - πριν γ' οτε δὴ θανάτοιο μέλ. νέφος ἀμφεκάλυφεν)

48쪽

LIBRI I CAPUT II. XLIII

κουριδ. ἄλοχον - ἀνάγοντες) 2l0 ἐπείγετο δ' εἰρεσίηρους σπερχομένην σπερχομένη - ἐπείγετο χέρσ' ἐρετάων)2207πποισι ἱππεὐσί) μετέπρεπεν lπον) 235ε ν ὐποδέγμενοι ἄτην βίας υποδέγμενος ἀνδρῶν) 238

οὐ δέ κε φαίης τόσσον Ιl. is 429 alio deflexuui. 249 θυμος ἐποτρυνειεν ἀείδειν lνει καὶ ἀνώγει) 261 τε ρεα πάντα τάτ' Ουγνῶ ουρανός) 3lT ποιμένες ἄγραυλοι 3l8 πόντ. μεγακ. μεγακ. πόντον) 335 στεινόμενοι Κόλχ. lνος νεκυεσσι) 339 παυρότεροι πλεόνεσσιν l 1σι 357 τῶν δ' Ουτι μετατρέπη 359 ποῶ δὲ - υποσχωσίαι βεβάασιν; πῆ δη συνθεσίαι - βήσεται0 363 λυγρῆσιν - αμ' ἀλκυόν. ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἐχουσα 392 διά τ' ἔμπεδα πάντα κεάσσαι η δ' ἄνδιχαπῶσα κεάσθη) 403 ελωρ κείνοισι λίποιμεν ελωρ δηίοισι λίποιεν) 4l9 Ουτι μεγαίρω 424 2σιωνύσφ κα-

χρειώ με κιχάνεται χρειὼ γὰρ ἱκάνεται et σε κιχάνεται αἰπυς ὀλεθρος) 782 φαῖνέ τε μυθον μυθους - υναι- νον Il. Γ 212, ubi scholia volt. Od. φανερὰ ἐποίουν, ἔλε

49쪽

σεν 1503 νηλειης - πότμος, ἀδευκέα - αισαν πότμος

ἐμφορέοντο 1748 ἀνενείκατο φώνησέν τε.Sunt haem sine dubio de eo gonere, quod Reumen doctrinamque qua 'rit in exemplari deflectoncio, non ut lateat imitatio, soci ut pateat , uti scripsit L.elirsius in adnotatis p. 82 do Arist. stitit. Hom.; sunt simillinia eis, clune proxi- Inis capitibus perconsobuntur tittibusque Apolloni uin e ,rto non noluisse gramnanti eum esse . dei nonstrabitur: satis igi-Diuitigo Corale

50쪽

LIBRI I CAIMIT II. XL, vtur divorsa a cγilico oo dicendi genoro, quod coarguebatur in noglocis vol modica vectomini translatici omni declinatione aut ad rem quao ngebatiir a cornimo latione. nisi Putemus, quia vulgaria intercurrant apud Apolloni uin, quia alia a d utram genus pertineant potest ninbigi, aliorum ut- poto docte et artificiose victoritin abstriis ior eΗt ratio, ideo ab eo qui severe iudicaret, qui causani ininus cognovisset ac totaina id gonus ini probarui, doniquo qui cavillam vellet, criniori in Apolloniuin iactari potuisso. I loni in Anti inaehum fictuna ah Aloxan trinis fuisse supra coniciebam propter eandem plano in UOna ero roil lon to rationeni, do qua

Ροrpllyrius apud Eusebiuna pra p. ovang. X, 3: ὁ Ἀντίμαχος τα 'Ομήρου κλέπτων διορθοῖ. 'Oμήρου γαρ εἰπόντος Ἱδεώ θ', ος κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ανδρῶν 'Aντίμαχος λεγει Ἱδεω θ', ος κάρτιστος ἐπιχθονίων ην ἀνδρῶν. καὶ Λυκόφρων ἐπαινεῖ την μετάθεσιν ώς δι' αὐτῆς ἐστηριγμένου του στίχου. τὰ γὰρ ' τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Αιομήδης' σιγῶ, Ομήρου κωμωδηθέντος υπο Κρατίνου διὰ το πλεονάσαι ἐν τs τον δ' ἀπαμειβόμενος.

οπερ Ουτω πεπατημένον ουκ ωκνησεν Ἀντίμαχος μεταθεῖναι.

ρικου οντος καὶ πάλιν αλλαχου που λεγομενου Οἱ δ' ἐπεὶ ἀμφοτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγες, ὁ 'Aντίμαχος μεταθεὶς τα ἡμιστίχια πέποιηκε λαῶν, οἷσιν ἄνασσον, ἐκαρτυ- ναντο φάλαγγας. nihil siti illius Ap stlonii consuetudini inveniri poterit. Ceternui quainquam Callinia hi opi aruina in Itanc quana leginius Argonauticon recension na scriptum non e8sct exploratum est et quamquam cluno apuit iloctos viros liodio obtinet sententia de ui utationibus in ἐπεκδόσει non admodum gravibus saetis salsissima est, ouili ininon Homorica onan in R manu postrenaa inlata osse prorsus sit i inprobabile, si uod plurinia sunt quao differunt ab Aristophano, Zenodorumetinuinunc referunt, Otiain inter ea quas sublata aut Inutata sunt, IIOInem ea multa de cyclico genere esse potuerant. De

prima Apollonii recitations et de aetato opinaniniatis Calliinaehoi vel difficito est vel otiosum disputare. novisso Cal