장음표시 사용
711쪽
o καλεῖται διθυρίτης. δια τουτο διθυραμβος ὁ Βιόν- σος ἐκλήθη, δια το δυο θυρας ἔχειν το αντρον. 1138. και ε χολωσαμένη : η Ηρα την Μάκριν τῆς Κυβοίας ἐξεβαλε δια το δαασθαι παρὰ του Ἐρμου τoν ὰσι νυσον καὶ θρέψαι. ἡ δὲ Ευβοια ἱερά ἐστι τῆ φα. bl 141. ἔνθα τότ' ἐστόρεσαν : ἐν τῶ αντρω Μάκριδός φησι τον γάμον γεγευῆσθαι Μηδείας καὶ γάσονος. Φιλητὰς δὲ ἐν Τηλέφω ἐν τῆ υλκινόου οἰκία. 1147. ἴσχε δ' ἐκάστην αἰδώς διὰ τουτων τὰς νυμφας φησὶν ἐπιθυμουσας αφασθαι τοὐ μαλλου διὰ το νοκάλλος ομως αἰδουμενας ἀπέχεσθαι διὰ το ἐπ' αυτου μέλλειν γίνεσθαι την μῖξιν. περὶ δὲ του δέρους οτι ην χρυσουν οἱ πλεῖστοι ἱστορουσιν. σκουσίλαος δὲ ἐν τφ περὶ γενεαλογιῶν πορφυρευθῆναί φησιν υπο τῆς θαλάσσης. li49. ΑἰγαίουJ Αἰγαῖος ποταμος περὶ Κέρκυραν. του- 15 του θυγάτηρ Μελίτη, ης καὶ Ηρακλέους Ἱλλος, ἀφ ου ἔθνος Ἱλλυριῶν καὶ 'Tλλικος λιμὴν παρὰ Φαίαξι. Πανυασις δὲ ἐν
Λυδία τον 'Hρακλέα νοσήσαντα τυχεῖν ἰάσεως υπo Yλλου του ποταμου, ος ἐστι τῆς Λυδίας ' διο καὶ τους δυο υίους αυτου Γλλους ονομασθῆναι. Μελιτήιον-ορος Κερκυρας. 201153. κεῖνo: το Μάκριδος, ο νυν ἱερον Μηδείας καλεῖται. Tιμαίου λέγοντος ἐν Κερκυρα τοὐς γάμους ἀχθῆναι Αιονυσιος ο Μιλήσιος ἐν δευτέρω τῶν 'Αργοναυτικῶν ἐν Βυζαντίω φησίν, 'Aντίμαχος ἐν Λυδη ἐν Κόλχοις πλησίον
σκοτεινὸν τον αὐα τοῖς φωτισμοῖς ἐλάμπρυνεν. 30ll74. η τῶν Κερκυραίων ἐπὶ χερσονήσου κεῖται. φησὶν ουν ἴστορικῶς οτι μακρὰν ἀπο τῆς πόλεως ἐπὶ τos αἰ- ὶ γιαλοὐ τῆς χερσονησου ησαν, ἐν y ἐστιν ἡ πόλις, ως υπολ- λωνω ς ἐν τῶ Περίπλω τῆς Ευρώπης.
712쪽
1187. αλλοι δ' ἀμφιφορῆας: Θεόπομπος αμφ. φορεῖς λέγεσθαί φησι τοὐς υπ' ἐνίων μετρητάς, Λυσανίας δέ φησι τον αμφιφορέα υπὸ Ἀθηναίων αμφορεα καλεῖσθαι. 10 1188. λιγν υς: η καπνώδης αναφορά, ἡ το του φω- τος ἄκρον, ὁ καὶ αμεινον - 1191. ἀγλαχνὶ κόσμια. 1193. εἴδεα καὶ μορφάς: το μὲν εἶδος κυρίως επιπροσώπου τέταχεν ὁ 'Aπολλώνιος, μορφην δὲ το σχημα ' 'i 5 μορφην δ' ἀμείψας ἐκ θεου βροτησίαν. '
20 12 l . εἰσότε Βακχιάδαι : Bάκrις ἐγένετο υίος Αιονύσου, ἐν Κορίνθω δὲ διέτριβεν. ησαν δὲ ευγενέστατοι Οἱ απ' αυτos τὸ γένος ἔχοντες, ολινες ἐξεβλήθησαν ἐκ Κορίνθου διατον Ἀκταίωνος θάνατον. ἡ δὲ α&ία ἐστὶν ηδε. μέλισσος ευεργετήσας τους Κορινθίους μέλλοντας γορ υπο2S Φείδωνος του τῶν Ἀργείων βοσιλέως διαφθαρῆναι ἐρου- σατο) τιμῆς - ἡξιώθη παρ' αυτοῖς. και ποτε οἱ Βακχιάδαι νυκτὀς ἐπελθόντες τῆ οἰκία του 'Aκταίωνος ἐβουλοντο ἀποσπῶν τον παῖδα ' τῶν δὲ γονέων αντεχόντων συνέβη διασπασθῆναι τὸν 'Ἀκταίωνα. μελλόντων δὲ τῶν Ισθμίων αγε-30 σθαι σ ας ἐπὶ του βωμου ὁ Μέλισσος πολλα.τοῖς Κορινθίοις κατηράσατο, ἐὰν μὴ τον του παιδος ἐκδικήσωσι θάνατον. ταὐτα εἰπὼν εἰς τον υποκείμενjν κρημνον εαυτὸν ἔβαλεν. οἱ δὲ Κορίνθιοι ευλαβούμενοι ἀνεκδίκητον καταλιπεω τουτου 'Aκταίωνος θάνατον, αμα μὲν καὶ του θείου κελευοντος,
713쪽
'Ωκεανοῶ καὶ . θυος, γυναικος δὲ γενομενης Ἐπιμηθέως. . 12I5. Νεσταίους τε ' τους Νεσταίους Σκυλαξ φησὶν ἐθνος Ἱλλυρικόν. ἀπο τουτων παράπλους ἐστὶν εἰς τον κόλ πων. καὶ ' ρτοσθένης ἐν γ Γεωγραφουμένων φησί - μετὰ Ἱλλυριους Νεσταῖοι, καθ' ους νῆσος Φάρος Φαρίων 10
l216. αλλα ἡὰ μὲν στείχοντος : ἀντὶ του μετὰ πολυν χρόνον. Πμαιος δέ φησι μετὰ ἔτη ἐξακόσια τῶν
ωικῶν χερσικράτη, απύγωον τῶν Βακχιαδῶν, κατωκη- . κέναι την νῆσον. ,,Κόλχοι δὲ ὁιαβάντες εἰς τὴν πλησίον νῆ- i5σον, μετὰ ταυτὰ εἰς τὰ Κεραυνια ὁρη ὁρμῆσαντες, εἴς τε τους 'Ἀβαντας καὶ Νεσrcίους καὶ 1δρικὸν απωκίσθησαν. ἔστι δὲ ὁ την αποικίαν αγαγὼν τῶν Βακχιαδῶν χερσικράτης ἀποστερουμενος τῶν τιμῶν υπὸ Κορινθίων. -
i 21π. Μοιράων δ' ἔτι κεIσε Tιμῶναξ ἐν πρώτω πεὼν Σκυθικῶν ἐν Κόλχοις φησὶν γάσονα μήδεέαν γῆμαι Αἰήτου αυτφ ἐγγυήσαντος. ὁ δὲ αυτός φvσι , δείκνυντάι δὲ παρὰ τον ποσράπλουν ἔνδον του Πόντου κῆποί τἐνες γασόνιοι καλουμενοι, καθ' ων. τὰς ἀποβάσεις φασὶνJ αητὸν ποι ἐσασθαι, καὶ κατὰ. την Αἶαν γυμνάσια καὶ δίσκοι καὶ τῆς Β δείας θάλαμος, καθ' δν ἐνυμφευθη ποτέ, καὶ προς τῆ πόλει ἱερὸν ἴδρυμένον γάσονος, καὶ πρὸς τουτοις δερὰ πολλά. Tιμαιος περὶ τῆς θυσως ἱστορεῖ ἔτι καὶ νυν λέγωναγεσθαι κατ' ἐνιαυτόν Μηδείας πρῶτον .θυσάσης ἐν τῶ ηπόλλωνος ἱερῶ . . . .. μνημεῖα τῶν γάμων ἱδρύσασθαι σύν- 30εγγυς μὲν τῆς θαλάμης, ου μακρὰν δὲ τῆς πόλεως oνομάζουσι δὲ τὸν μὲν Νυμφῶν, τὸν δὲ Νηρεχων. ο γε μην πολλώνιει τὸν μέν φησι Νυμφῶν, τὸν δὲ τῶν μοιρῶν. Y
714쪽
- ἐπετειαJ ἐνιαυσιαῖα. 1218. Νομίοιο : δια το κατα νόμον γενεσθαι την κρίσιν του Αλκινόου, δια τοsτο μμίου 'Aπόλλωνος ἱερόνίδρυσασθαι την Μήδειαν.
5 1235. ΣύρτινJ δυο εἰσὶν ἐν τῆ Λιβύρ Συρτεις. εἰσι δὲ πηλώδεις. γίνονται δὲ ἀμπώτεις εἰς αυτάς, ως καὶ ἐν τωώκεανs. εἰσὶ τόποι, ὁπου κατασυρονται οι πλέοντες καὶ ἀκόλλυνται.
1237. τέναγοςJ πηλώδης τόπος.ιο μνιόενταJ σύμφυτα. 1238. κωφή: ακίνητος δια τὸ πηλῶδες εἰναι. 1239. 4ερ-J παν τὸ πολὐ καὶ δαψιλες ὴερόεν λεγομεν. 1243. ἐνέωσεJ ἄθησεν. 1247. ἀρδμόν : ποτισμόν. i5 - 1248. πάτονὶ περίπατον. 1258. διωλυγίηςJ σκοτεινῆς. ἡ διωλυγίης ἀντὶ Ιτos lἐπιπολυ διηκουσης. - 1260. ἰθυντήρJ κυβερνήτης. 1264. τεναγώδεα: πηλώδη. τέναγος δέ ἐστι κυρίως
20 γῆ ἐπιπόλαιον ἴδωρ ἔχουσα, ξ πηλῶδες ὐδωρ.
1279. παχνώθη: αντὶ τοὐ λαγη, ἐλυπήθη. ὁ τρόπος εἰληπται απὸ τῆς πάχνης. 1284. ῆ οτ' αν αυτόματα ξόανα ρέy: οταν μέλλyτι συμβαίνειν χαλεπόν, εἰωθε τὰ αγάλματα ἱδροὐν, ῶσπερ 25 καὶ ἐν Θήβαις, οτε συνίστατο ὁ περὶ ιρώνειαν πόλεμος Φιλίππω πρὸς Θηβαίους. 1285. καὶ μυκαὶ σηκοῖς: καὶ ἰχοι ἐν τοῖς ναοῖς φαντασίαν ποιήσωσι καὶ δόκησιν, ῆ οταν μυκήσεις δοκῶσι γίνεσθαι περὶ τὰ αγάλματα. 30 1297. τὸ εξῆς, παρ' Αἰήταο θυγατρὶ ἐστενά -
1299. χηραμοsJ καταδύσεως. ἀπτῆνες : οἱ μὴ Ἀτασθαι δυνάμενοι. 1300. ΠακτωλοῖοJ Πακτωλὸς ποταμὸς Λυδίας, ὁ νου35 μυσορρόας λεγόμενος.
715쪽
l 304. ἰήλεμον : αντὶ του θρῆνον. είρηται απογα- λέμου του Μουσης παιδός.
1309. ἡ ρφσσαι : προπιρισπωμένως Ἐρωδιανος ἐν τῶ ια φησιν, ἐκ συναλοιφῆς του ηρώισσα, ἡ ἀντὶ του ηρωμναι. τιμήοροι δὲ αἱ ἔφοροι τῆς Λιβυης, ῆ ἐν Αιβρο τι- 5μώμεναι ἡρωῖναι. τιμήοροιJ ἔκδικοι.13 10. ημος οτ' ἐκ πατρός: πρῶτος Στησίχορος ἔφη συν οπλοις ἐκ τῆς του Αιος κεφαλῆς ἀναπηδῆσαι την
τίας. δοκεἶ δὲ ἡ Ἀθηνῶ παρ' ετερφ αυτῶν γεγενῆσθαι, ἀφ'
ου καὶ Πιτογένεια λέγεται. ουτω τινές. οἱ δε ἡ το τρεῖν, Ο ἐστι φοβεῖσθαι, τοῖς διεναντίας ἐμποιουσα. 1312. θέρονJ ἐθέρμαινον, ἔκαιον. lb- 1314. πέπλονὶ κυρίως το γυναικεῖον. lal 5. παλιγκλινὲς εἰς τουπίσω.
ρῆμα ἀτῶ, ου παράγωγον ἀτυω, ως ὀλω ὀλυω καὶ ολλυω. περισσευσαντος δὲ του ζ ἀτυζω, ως καὶ παρα το ἀτίω ἀτίζω. di 1318. ἀμηχανίηJ ἀπορία. 1322. οἰοπόλοι : περὶ τὰς οἶς πολουσαι. χθονίας δὲ εἶπεν αυτὰς διὰ το θυγατερας εἶναι τῆς Λιβυης. εἰσὶ δὲ αἱ ἐπιμηλίδες. ῆ χθόνιαι γηγενεῖς. αυδήεσσαι δὲ αἱ εἰς λόγον ἀνθρωποις ἐρχόμεναι. περὶ δὲ τῶν νυμφῶν μέμνηται ΒΚαλλίμαχος ουτω λέγων δέσποιναι Λιβυης ἡρωίδες, αῖ Νασαμώνων αυλιν καὶ δοχιχὰς θῖνας ἐπιβλέπετε, μητέρα μοι ζώουσαν ὀφέλλετε. 1327. σφετέρη: ἔδει εἰπεω υμετέρα. λέγει δὲ τῆ 3ονηί. φέρει γὰρ αυτους ἐν τῶ κυτει, ώς ἐν γαστρὶ μήτηρ. 1329. Ἀχαιίδα : Ἀχαιίδα λέγει ἡ την Θεσσαλίαν ἐτην Ἐλλάδα, βέλτιον δὲ την Θεσσαλίαν. οἱ δὲ οἰκουντες
Ἀχαιοὶ λέγονται' χμηρος νυν αυ τους οσοι το Πελασγικὸν υργος ἐναι- ' M
716쪽
1342. βουπ ελάται : οἱ βουκόλοι- Εἴρητιμ ητοι τουπ περισσεωοντος βονελάται γάρ εἰσιν, η παρὰ το πέλας τῶν βοῶν εἶναι, ὁ καὶ βέλτιον. . . io 13 18. στέρφεσι : τρῖς δερμασιν. ἔνθεν καὶ στερφῶσαι. Ἱβυκος δὲ στερφωτῆρα στράτον εῖρηγε τον ἔχοντα δέρ- τα. οθεν καὶ παρ' Αἰσχύ- αξιο- γράφειν .. μελαμ- στέρφ- γένος, Ουχ, ως τινες, μελανοστερνων '. οὐ γὰρ μόνα τὰ στέρνα μέλανα ἔχουσιν, αλλὰ καὶ ὐλον - σῶμα. ostεν καὶ 15 τό κεράμιον σtέρφος λέγετοι. '1360. ἀμφιλαφής: ἀντὶ του ποικίλος η μέγας η ἀμφοτέρωθεν θριξὶ, στεγαζόμενος.
l3S0. ἐπηβολος : ἐπιβάλλουσα, ἐπιτυχής.π l381. Μουσπων ο δε μυθος : κα . πέπλασται, φησιν, Μουσῶν οδέ μυθος, ἐγὼ δ υπηρέτης τῶν Μουσων. ἐμπέπνευσται γὰρ προς αυτῶν, ωστε. διηγήσασθαι. 1384. θῖναςJ σωροῶς τῆς ἄμμου.. 'i 396. ω. ἔνι Λάδων : Πείσανδρος τον δράκοντα 25 υπείληφεν ἀαο τῆς γῆς γεγενῆσθα . 'Hσίοδος δὲ ἐκ Γυσῶμνός φησιν. Ἀγρατας δὲ ἐν γ Λιβυκῶν. νησι μη μῆλα, ἀλλα. πρόβατα καλλιστα, ἁ χρυσῆ ωνομάσθη. ἔχειν δὲ ταυτα ποι- ' μένα ἄγριον ἄν διὰ το ἀνήμερον δράκοντα ώνομάσθαι. Φερεκυδης ἐν δεκάτω τῆς Πρας γαμουμένης φησὶ τὴν γῆν αναμ δοὐναι μηλD3 πυσοῖν καρπὸν φερουσας, καὶ ὁτι αἱ νυμφαι Θιος καὶ ωέμιδος οἰκ σαι ἐν σπηλα ω περὶ τον Πριδανὸν υπέθεντο 'Hρακλεῖ ἀπορουντι . μαθεῖν παρὰ Νηρέως, που ἔλρ τὰ χρυσεα μῆλα, καὶ λαβεῖν αυτὸν βία πρῶτον μεν μεταφορδυμενον εἰς υδωρ ααὶ πυρ, εἶτα ἐς τqυπα αιὰν οψιν καταστάντα καὶ δηλώσαντά φησιν. ὁ δὲ ἔρχεται Ουτως ἐπὶ .
717쪽
τα χρυσῶ μῆλα. ἀφικόμενος δὲ εώ Tαρτησσον πορευεται εἰς
Λέβυην, ἔνθα αναιρα 'Aνταῖον τον Ποσειδῶνος, υβριστηνοντα. - δἶτα ἀφικνεῖται ἐχὰ τσν Νεῖλον εἰς Μέμφιν παρα υσιριν τον Ποσἐιδῶνος, ἄν κτείνει καὶ τον παῖδα αυτουγφιδάμαντα καὶ τον κήρυκα Xάλβην καὶ τους οπάονας προς 5
τῶ βωμῶ του Λιός, ἔνθα ἐξενοκτόνουν. ἀφικόμενος δὲ εἰς Θήβας δια τῶν ορῶν ἐξήει εἰς Λιβυην, ἐς ἐν τοῖς ἐρήμοις
πολλὰ τῶν θηρίων τοξευων αναιρεῖ. καθάρας δὲ την Λιβυην κατωη ἐπὶ την θάλασσαν την ἔξω .κειμένην, λαβών χρυσουν δέπας παρὰ υλίου, καὶ διαβαίνει ἐν αυτψ εἰς πε- 10ραίαν διά τε τῆς γ ῆς καὶ τῆς θ αλάσσης καὶ διὰ του ώκεανου πλέων, ἐξελθὼν δὲ παρὰ Προμηθέα καὶ ὀφθεις υπ' αυτου
οἰκτείρει ἴκετευοντα καὶ κτείνει τον αετόν, Oς αυτου -
ηπαρ ησθιε, τοξευσας προσπετόμενον. ἀντὶ δὲ τούτου Προμηθευς μὴ απιέναι ἐπὶ τὰ μῆλα υποτίθεται, ἐλθόντα δὲ i5 ος υτλαντα κελευειν ἐνέγκαι αυτῶ καὶ ἀντὶ ' Ἀτλαντος αυτον ἔχειν του ουρανόν, εως ἀν ἐνεγκιὶ τὰ μῆλα παρὰ τῶν ὐπερίδων. Πρακλῆς δὲ ἀκουσας ἔρυταε προς υτλαντα. καὶ. κελενει αυτον ἐνεγκεῖν τὰ μῆχα παρὰ τῶν Εσπερίδων τρία λαβόντα, διηγησάμενος τον ήθλον. δους δε υτλας ἐπὶ κτῶν Θων Πρακλεῖ τον Ουρανὸν καl ἐλθὼν προς τὰς Εσπερίδας, δεξάμενος παρ' αυτῶν τὰ μῆλα ἐλθών τε προς τον φακλέα, τὰ μὲν μῆλα αυτός φησιν ἀποίσειν Ευρυσθεῖ, τονδ ουρανὸν ἐκέλευσεν ἐκεῖνον ἔχειν ἀ-' αὐτου. ὁ δὲ 'Hρακλῆς υποσχόμενος δόλω ἀντεπέθηκεν αυτον τῶ υτλαντι. 25ην γὰρ εἰπων αυτῶ ο Προμηθευς υποθέμενος κελευειν δε- ξασθαι τον Ουρανόν, ως ου σπεῖραν ἐαὶ τὴν κεφαλὴν ποιησηται. ο δὲ καταθεὶς τὰ μῆλα εἰς τὴν γῆν υποδέχεται τον Ουρανόν. φακλῆς δὲ λαβὼν τὰ μῆλα .ἀπέρχεται εἰς Μυκήνας παρ Ευρυσθεα κάὶ δεικνυει αυτῶ ταυτα. Ουτως ὁ αυ-30 τὰς Φερεκυδης ἐν β ίστορεῖ. ὁτι τῶ. Λιι γαμουντι Ἐραν
δῶρα τὰ χρυσὰ μῆλα ἐπὶ τῶ ἁκεανῶ ἀναδεδωκεν ἡ γῆ Φε-
718쪽
ρεκυδης ἐν β φησίν. ἐφυλασσεν δὲ αὐτα ἔφις ὁ Τυφῶνος
καὶ Ἐχίδνης ἔχων κεφαλὰς ρ καὶ φωνας παντοίας. 1399. Εσπερίδες ποίπνυον : ἀπο τοH εσπέρας ἐπιφαίνεσθαι, η ἀπο τοs ἐν τῆ Mπερία κατοικεῖν. ησαν δε5 Φόρκου καὶ Κητους αἱ Εσπερίδες. απο μιας δὲ αυτῶν εἰρη- ται η νῆσος, ην κατώκει Γηρυονεὐς ἔχων κύνα χρθαδελφὸν Κερβέρου, δν Ηρακλῆς απέκτεινεν. οι δὲ υτλαντος λέγουσιν..1401. στυποςJ στελεχος.
ἄρα σ' ἔτρεφε μήτηρ. 1 405. μυῖαι πυθομένοισιν. πυθομένοις ἀντὶ τοὐσθπομενοις, οθεν καὶ η Πυθία απὸ του ἐκεῖ σαπῆναι τον δράκοντα. Μύκλος δὲ ὁ Νεαπολίτης καὶ τό πυον ἐντεὐθέν 15 φησιν εἶναι. ἔστι γαρ τομο σεσηπός αυα. ξ από τοὐ πευστικῶς ἔχοντας ἐπὶ τους χρησμοὐς ἔρχεσθαι, ξ απὸ παιδός τινος Πυθικῆς, v ονομα Πυθίς, θυγατρὸς Βελφos. 1409. ἐσσυμένως ἐγένοντο : διὰ τούτου σημαίνει ὁπως αφανεῖς ἐγένοντο. 20 14 u. εἴτ' ουν οὐρανίαις τosm φησιν, ἐπεὶ τῶν νυμφῶν αἱ μέν εἰσιν οὐράνιαι, αἱ δὲ ἐπίγειοι, αἱ δὲ ἐπιπωτάμιοι, αἱ δὲ λιμναῖαι, αἱ δὲ θαλάσσιαι. καὶ καθόλου-το των νυμφῶν γένος εἰς πολλὰ διήρηται, ῶς φησι Μνησίμαχος ό Φασηλίτης ἐν Θιακόσμοις. 25 1415. ἐνωπαδὶςJ φανερῶς, κατόψιν. 1418. λωφήσομεν : ἀντὶ τοὐ παύσομεν. κυρίως
δὲ λέγεται λωφῆσαι τὸ βάρος ἀπὸ τοὐ τραχήλου ἀποβαλε- σθαι. λόφος γὰρ ὁ τράχηλος.
30 1422. ἀδινῆJ ἀσθενεῖ διὰ την δίφαν. - l433. ὁ κυντατοςJ ὁ χείριστος, ὁ αἴσχιστος. 1442. παίφασσεὶ ἐψηλάφα, ἐνθουσιωδῶς ἐφέρετο.
l 452. περὶ την εαυτῶν κατάδυσιν. 1453. γειομόροι : οἱ περὶ την γην κακοπαθυῶντες
719쪽
1454. λίβαὶ σταγόνα. - 1460. δηο μενJ ευροιμεν. 1463. ἐκεκάλυπτο. 1470. Εἰλατίδην Πολύφημον Πολύφημος ἐν Μυσία καταλειφθεὶς ἔκτισε πόλιν Κίον την Ουτως ὀνομασθεῖ- Sσαν απὸ του παραρρέοντος ποταμοί. μαχόμενος προς - λυβας ουτος ἐτελεύτησεν, ως φησι Νυμφόδωρος. οτι δὲ-την Κίον ἔκτισεν, εἴρηκεν αυτὀ Xάραξ ἐν πρώτω μονικῶν. 1471. ου εθενJ ἀντὶ εαυτου. 1487. αυλε ίτης: ὁ απὸ τῆς ἐπαυλεως, ὁ αγροῖκος. 10 ἔστι παρὰ την αυλιν τὸ ἔνομα. 1490. Λυκωρείοιοr αντὶ του Λελφικοs. οἱ γὰρ Θελφοὶ τὸ πρῶτον Λυκωρεῖς ἐκαλουντο από τινος κώμης
l492. βαρὐ κὐμα: ἀντὶ τοὐ κύημα. Ἀλέξανδρος i5 δὲ ἐν πρώτω Κρητικῶν τῆ 'Aκακαλλίδι συνελθεῖν φησι τον Ερμῆν καὶ τὸν υπόλλωνα, καὶ ἐκ μὲν Ἀπόλλωνος γενέσθαι Νάξον, ἐκ- μοὐ Κύδωνα, ἀφ' ου ἡ πόλις Κυδωνία καλεῖται ἐν Κρήτy.l494. Γαράμαντες : ἔθιος Λιβύης. ἄδηλον πότε- 20ρον απὸ τοs Γαράμαντος τούτου οἱ ἐν τῆ Λιβύη Γαράμαν- τες ώνομάσθησαν, ξ ουτος απὸ τοῖ ἔθνους. ἔστι καὶ ναῖς παρ' αυτοῖς καὶ Γαράμας μνημονεύει τοs ἔθνους.
1515. Γοργόνος ἀρτίτομον : Περσέως ἐν Σερμφω μετὰ τῆς μητρὸς διάγοντος παρὰ Θίκτυι καὶ ἡβήσαντος Β Πολυδέκτης ὁ Βίκτυος ομομήτριος βασιλευς Σερίφου τυγχάνων ἰδὼν την Λανάην ἡράσθη αυτῆς, ἡπόρει δὲ συγκοιμηθῆναι, καὶ παρασκευάσας αριστον ἐκάλει αλλους τε πολ- λοὐς καὶ αυτὸν Περσέα. Περσέως δὲ πυθομένου ἐπὶ τίνι οἔρανος ευωχεῖται, τοὐ δὲ φήσαντος ἐπὶ ἶππω, Περσεὐς εἶπεν 30
ἐπὶ τῆ τῆς Γοργόνος κεφαλῆ. μετὰ δὲ τὸν ἔρανον τῆ εξῆς
ημέρα, οτε οἱ ἄλλοι ἐρανισταὶ τὴν Ἀπον απεκόμιζον, καὶ Περσεύς. o δὲ Ουκ ἐδέχετο, ἀπίτει δε την τῆς Γοργόνος κεφαλὴν κατὰ την υπόσχεσιν' ἐὰν δὲ Ιμψ κομίση, την μητέρο
720쪽
αυτου λήψωθαι ἔφη. ὁ-ἀνιαθεὶς ἀπέρχεται- ολοφυρόμενος την συμφοραν εἰς το ἔσχατον τῆς νῆσου. Ἐρμῆς δὲ αυ-
. τῶ ὀφθεὶς καὶ πευσιν αὐτ* προσαγαγών μανθάνει την αἰτίαν του θρήνου. Ο δὲ ηγεῖται θωρρεῖν εἰπων πρῶτον παρὰ
5 ας του Φόρκου Γραίας, Πεφρηδὼ καὶ 'μυὼ καὶ Θεινώ,
'A νῶς φθασάσης καὶ αυτῶν ἡφαιρεῖται τον οφθαλμον καὶ τον οδοντα ορεγουσῶν ἀλλήλαις. αἱ δὲ αἰσθανόμεναι. βοῶσι καὶ ἱκετευουσι τον ὀφθαλμὸν καὶ τον οδοντα ἀπο- δουναι' ἐνὶ γὰρ αἱ τρεῖς ἐκ διαδοχῆς ἐκέχρηντο. O.-Περ- 10 σευς φησὶν αυτους ἔχειν καὶ ἀποδώσειν, ἐὰν αυτs υποδείξωσι τὰς νυμφας, αῖ ἐχουσι τὴν Αἴδος κυνέην καὶ τὰ πεδιλατα υπόπτερα καὶ την κίβισιν. αἱ δὲ αυτῶ φράζουσι, καὶ ὁ Περσευς ἀποδίδωσι. καὶ ἀπελθὼν προς τὰς νυμφας συν μῆ, αἰτήσας τε καὶ λαβὼν υποδεσμεῖται τὰ υπόπτερα πε-lb διλα καὶ την κίβισιν περιβάλλει κατὰ των ἄμων καὶ την Αἴδος κυνῆν τῆ κεφαλῆ περιτίθησιν. εἶτα ἔρχεται πετόμενος προς τον ωκεανὸν καὶ τὰς Γοργονας συνεπομένων αυτῶ Ἐρμου τε καὶ 'Aθηνῆς. ταυτας δε κοιμωμένας ευρίσκει.
υποτίθενται δὲ αυτῶ ουτοι οἱ θεοὶ πῶς χρὴ τὴν κεφαλὴν γ ἀποτεμεῖν ἀπεστραμμένον, καὶ δεικνυουσι Μέδουσαν, ημόνη ἐν θνητὴ τῶν Γοργόνων. ὁ δε πλησίον γενόμεν ἀποτέμνει καὶ ἐνθεὶς εἰς τὴν κίβισιν φεύγει. αἱ δε αἰσθόμεναι διώκουσι καὶ αυτὸν οὐχ ὁρῶσιν. Περσευς δὲ εἰς Σέριφον γενόμενος ἔρχεται παρῆ Πολυδεκτην καὶ κελευει2b συναθροῖσαι τον λαόν, οπως δείξη αυτοῖς τὴν τῆς Γοργόνος κεφαλήν, εἰδὼς ὁτι ἐὰν ἴδωσιν λίθοι ἔμελλον ἔσεσθαι. ὁ δ1Πολυδέκτης ἀολλίσας τον ἄχλον κελευει αυτὸν δεικνυειν. ὁ δὲ ἀποστρεφόμενος ἐξαιρεῖ ἐκ τῆς κιβίσεως καὶ δείκνυσιν. οἱ δὲ ἰδόντες λίθοι ἐγένοντο. η δε υθηνα παρὰ Περσέως ω λαβουσα τὴν κεφαλὴν ἐντίθησιν εἰς τὸν ἐαυτῆς αἰγίδα. τὴν δὲ κίβισιν Ἐρμῆ ἀποδίδωσι καὶ τὰ πέδιλα καὶ τῆν κυνῆν ταῖς νυμφαις. ίστορεῖ Φερεκυδης ἐν τῆ δευτέρα. ἄλλοι δέ φασι τόν Περσέα καρατομήσαντα τὴν Γοργόνα υπὲρ τῆς Λιβυης πετασθῆναι, ἐκ δὲ τῶν κατενεχθέντων σταγόνων τοὐM αῖματος γενέσθαι θηρία ' διὸ καὶ τὴν Λιβυην πολύθηρον εἶπε. τὸ αὐτό φησι καὶ ἐν τῆ 'Aλεξάνδρα ΛυκόφρωνJ..