Apollonii Argonautica emendavit apparatum criticum et prolegomena adiecit R. Merkel

발행: 1854년

분량: 761페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

691쪽

γίνεται δὲ απὸ Σεσογχώσεως - την Νείλου βασιλείαν ἔτη sφ, Ιαπο δὲ τῆς Νείλου βασιλείας ἐπὶ την Πίου αλωσιν ζJ, απο δὲ τῆς γλίου αλώσεως ἐπὶ την ἀ oλυμπιάδα υλς, ὁμοs

s χ μγ. Θικαίαρχος δέ φησιν ἐν β 'Ελλάδος βίου Σεσόγχω

277. Aἱά γε μην ἔτι νυν μένει : την Αἰάν φησιν

απο των Σεσογχώσεως χρόνων μένειν αθραυστον καὶ τους ἐκείνων απογόνους των απὸ Σεσογχώσεως κατοικισθέντων.

τούτους γὰρ υἱωνοὐς εἴρηκε καταχρηστικῶς, ως Ηρακλεῖδαι λέγονται Ου μόνον οἱ φακλέους παῖδες, ἀλλα καὶ οι ἐκεί- loν- απόγονοι καὶ οἱ ἐν τῆ Σκυθία. απὸ γαρ τῶν Αἰγυπτίων εἰσὶν ούτοι, ῶς καὶ 'Aπολλώνιος. και Σκύμνος φησὶν ἐν Ασία οτι Κόλχοι Αἰγυπτίων ἄποικοι. καὶ Ηρόδοτος ἐν β μέμνπαι τῆς περιτομῆς τῶν μορίων καὶ τῆς τῶν λίνων υφῆς καὶ νόμοις αυτούς φησι κεχρῆσθαι τῶν Αἰγυπτίων. o IbΦιλοστέφανος καὶ τον Φῆσιν ποταμὸν ἔχειν νησῖδας φησι καὶ Αἰαν πόλιν ἐν νήσω αυτοί κεῖσθαι.

279. οῖ δή τοι γραπτῶς: εἰσὶ δέ, φησι, καὶ νόμοι παρ απιτοῖς τῶν προγόνων καὶ στῆλαι, ἐν αις γῆς καὶ θαλάσσης ἀναγραφαί εἰσιν. 3 20280. κύρβιας στήλας. λέγει δὲ τοὐς αξονας, ἐν οἷς οἱ νόμοι γράφονται, ώς Ἀριστοφάνης ὁ κωμικός. 'Aπολλωδωρος δέ φησι πῆσαν δημοσίαν γραφὴν καὶ νόμους κύρβιν καλεῖσθαι, οτι Οἱ αρχαῖοι λίθους ἱστάντες Ιεἰώθεσανὶ τα δόξαντα αναγράφειν, οἴς μὲν απὸ τῆς στάσεως στήλας, κύρ- 25βεις δὲ απὁ τῆς εἰς Γψος ἀνατάσεως δια τὼ ἀπο κεκορυφῶσθαίJ, ῆ οἷον κύρτεις. ἴστερον δὲ ΓεχJ ξύλα λελευκωμένα γράφοντες ομοίως ἐκάλεσαν. κύρβις ουν ῆ περιέχουσα τὰς ἱερας ἀναγραφὰς οἴτως λεγομένας ἐστίν.

692쪽

οντα διετεκμη ραντο τον ποταμον καὶ ἔγνωσαν. 284. Ἱστρον μιν καλέου τμς ι τον Ιστρον φησὶν ἐκ τῶν 'Τπερβορέων κατα- σθαι 'καὶ των 'μπαίων ἀρων.

10 ουτω δε εἶπεν ακολουθῶν Αἰσχύλω ἐν Λυομένω Προμηθεῖ λέγοντι τομο ' γενόμενσυ δὲ μεταξύ Σκυθῶν καὶ Θρακῶν' ἰ σχίζεσθαι, .καὶ το μὲν εἰς τηρο καθ' ἡμῶς θάλασσαν ἐκβάλλειν ὐεῖθρον, τὰ δὲ εἰς ὴν Ποντεκην θάλα αν ἐκπίπτρον,το δὲ εἰς τον 'Aδρ ατακον κολπον. ακυμνει δὲ ἐν ις περὶ 15 Mρωπης Ουτὸν μόνον φησὶν απὸ ἐρημων φέρεσθαι τον Ιστρον. 'μπεια δὲ ἔρη ἐν ταῖς ἀντολαῖς, ως Καλλίμαχος Ῥιπαίου πέμπωσιν ἀπ' Ουρεος, ην μάλιστα. ' ατοθθένης δὲ ἐν τρίτφ Γεωγραφιγῶν εξ ἐρημων. τόπωνήεῖν, περιβάλλειν δὲ νῆσον μυκην ουδεὶς δὲ Γουτορεῖ δια26 τούτου τους Ἀργοναυτας εἰσπεπλευκέναι εἰς την ἡμετέραν θάλασσαν αB Tιμαγητου, ψ ηκολούθησεν Ἀπολλωνιος. ὁ μὲν γὰρ Σκύμνος αυτους δια Ἀναυδος πεπλευκέναι ἐπὶ την μεγάλην θάλασσαν, ἐκεῖθεν δὲ εἰς την ηι επέραν θάλασ-.. σαν. ἐληλυθέναι. καὶ παρεκβολευεται - ἄρα σλθόντες ἐπI25 την ηπειρον οἱ Ἀργοναὐται ἐπὶ στρωτήρων' ἐκόμισαν τηνωργώ, shρ ς - ἐπὶ θάλασσαν παρεγένοντο. Hσίοδρς Mδια Φάσιδος αυτους εἰσπεπλευκέναι λέγει. εκαταῖος . δε ἐλέγχων αυτὸν ἱστορλῖ μη ἐκδιδόναι εἰς την θάλωσαν τὸν Φῆσιν, ουδε δια αναιδος ἔπλευσο, ἀλλα κατά τὸν αυτὸν 30 πλουν καθ' υν κὰὶ πρότερον, ώς Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ἱστορεῖ καὶ Καλλίμαχος .... αυτῶν τοὐς μεν ἐἰς τὸv οδρίαν πεπλευκότας μη ευρεῖν τους Ἀργpναυτας , τους θὲ διὰ τῶν Κυανέων πετρῶν ἐπι την Κέρκυραν, ἔνθα κῖκεῖνοι τότε, ησαν.

ο δὲ Ιστρος καταφερόμενος ἐξ Τπερβορέων, οταν φθασli ἐπι35 τὸν μεταξύ Σκυθέας καὶ Θράκης τόπον, σχίζετοι εἰς δύο, και

693쪽

τo Mν αυτου εἰς τον μυινον πόντου βάλλει , --ἔτερον εἰς την Ἀρρηνικην -aωqν. - 287. μορμυρουσωJ ηχουσι. 291. πόντου 'ινσκριουJ το . Τυρρηνικον πελαγος παρῶαιτὰι τῆ Σικελία. ἐκα Φῖτο-Tρινακρία το πρότερον 5 διὰ το τρεῖς ακρας-Πάχυνον, Λιλυβαιον, Πέλωρον.. 292. γαίη ος υμετέρη ἐαν μὲν ουτω γράφηται γαίn op νμετέρη, ἔσται τῆς Ελλάδος' ἐὰν δὲ γ ετ έρ v, ἔσται του Ἱστρου ' παράκειται γὰρ τοδες Κολχοις οντος. 293. υμετέρης γαίης ὁ Ἀχελῶος τῶν τῆς Ἐλλά- loδος ποταμῶν τῶν ἄλλων διαπρεπεστατος, το δὲ . ρρηνικον πέλαγος παράκειται τῆ τῶν Ἐλλήνων γῆ. εἰουν, φησιν, ὁ Ἀχελῶος παρ' υμῖν ἐστιν ' τὸ γὰρ ἄνομα ἀκουομενι αγνοεῖ.

γὰρ - Ἀργος ώς αυτης ἐστιν τῆς χώρας. ἀναπιδυειν φησὶν οὐν -ν Ἱστρον εἰς τον πιεχάον διὰ γὁJ τὰς πηγὰς αυτῶ io

παρέχεσθαι. 295. αἴσιονJ. καθηκον.

301. ἐπεὶ πνοιαί -τε ἐπέμενον γὰρ αἱ kυτιὰ ἡ ἀνέμων πνοαὶ καὶ ἡ φανεῖσα αυτοῖς Ουρανία λαμπηδὼν ἡ 20τον ἐπὶ Ἱστρον διάπλουν σωαίνουσg. . διαφωνουδι δὲ οἱ περὶ του ἔκπλου τῶν 'Αργοναυτῶν του ἐκ Κόλχων γε

γρα τός. . . . . . '

303. Κόλχοι δ' αυτ' ἄλλοι 'τῶν Κόλχων οἱ μὲν διὰ τῶν Κυανέων πετρῶν ἔπλευσαν, - καὶ Καλλίμαχος. 25 φησι δὲ ' ηπολλώνιος υποστρέψαι αυτους ἐναντίως καλλιμαχp. ἄλλοι δὲ μετὰ Ἀψυρτου Ιστρου εἶχοω 306. δία στόμα τρία στόματο ἔχει ὁ Ἱστρος, ἄν δν aέγεται καλὸν στόμα,- ῶς φησι Πμάγητος ἐυτῶ περὶ λιμένων, εἰς Ο φησί πλευσαι τον υψυρτον.. 30308. πανέσχατον Ῥουίοιο: - γόνιον πέλαγος τῆς 'Ιταλίας, εἰς Ο ἐκδίδωσιν ὁ 'Aδρως' διό καί τινες αὐδ. Ἀδρίαν ονομάζουσιν. ωνομάσθη δὲ αnὁ γονίου τό γένος γλ- λυρίου, ως φησιν Θεόπομπος ἐν εἰκοστῶ πρώτω. γόνι πέλαγος πρὸς τῆ 'Ιταλία Ουτω καλουμενον. τινὲς δὲ απὸ τῆς μγενομένης πλάνης τῆ γοῖ.

694쪽

310. τριγλωχιν: Ἐρατοσθένης ἐν γ Γεωγραφικῶν νῆσον εἶναι ἐν τῶ Ιστρω φησὶ τρίγωνον, ἴσην Ῥόδω, ἐν Πεύκην λέγει δια το πολλὰς ἔχειν πευκας. 311. ἀμφὶ δὲ δοιαί περὶ τον περὶ την Πευκην

5 ἀγκωνα δυο εἶναι φησι στόματα του Ἱστρου, ων - μὲν καλεῖται υρηκος, τὸ δὲ Καλον στόμα, ἐν ω τάχιον οἱ Κόλχοι

συν Aψυρτω ἔπλευσαν.

335. οἱ δ' υφοὐ νήσοιο : οἱ περὶ τον γάσονα ἄνωθεν τῆς νήσου διὰ του Αρηκος στόματος ἐπλευσαν. οἱ δὲ ν 10 μεῖς, πάντας ἀκουστέον, δόξαντες τὰς ναsς θαλάσσια θηρία εἶναι δείσαντες εἰς φυγὴν ἐτράπησαν.

316. εἰαμεναὶ οἱ κάθυγροι τόποι καὶ τεναγώδεις. δεῖ δὲ ακουειν ἐκατέρωθεν τους νομεῖς πεφευγότας.320. Ουτ' ουν Θρήιξι: τοῖς ἐπὶ τῆς Ευρώπης Θρα- i5 ξὶν ομοροί εἰσιν οἱ Σκυθαι. 321. οὐθ' οἱ περι Λαυριον : Λαυριον πεδίον τῆς Σκυθίας. τῆς δὲ Σκυθέας ἔθνη νε Πιρῶναξ αναγράφει ἐν πρώτω περὶ Σκυθῶν. κατὰ δὲ τό των Σίνδων πεδίον σχίζεται ὁ ποταμὸς Ἱστρος, καὶ τὸ μὲν αυτου ὐευμα εἰς τον20 Aδρίαν, τὸ δὲ εἰς τον Ευξεινον πόντον εἰσβάλλει. το δὲ

Σίνδοι φωδιανὸς ἐν τῶ εκτω τῆς καθόλου βαρυτονεῖν φησιδεῖν. τινὲς δὲ ὀξυτονοῶσιν, Ουκ ευ. και Ἱππῶναξ δε μνημονευει πρὸς τὸ ,, Σινδικὸν διάσφαγμα. Ἐλλάνικος δε ἐν τῶ περὶ ἐθνῶν φησι - Βόσπορον διαπλεύσαντι Σίνδοι, ανω25 δὲ τουτων Μαιῶται Σκύθαι. ἐστι δὲ και σίγυννος εἶδος δόρατος παρώνυμον τῶ ἔθνει. 324. Aγγουρου ορεος: Aγγουρον ορος πλησίον Ιστρου ποταμos. μνημονευει δὲ αυτοί Τιμάγητος ἐν Λιμέσι. ὁ δὲ Κ αυ λιακός σκόπελος τῆς Σκυθίας πλησίον 30 τοὐ Ἱστρου, ου μνημονευει Πολέμων ἐν κτίσει γταλικῶν καὶ Σικελικῶν. πολλοὶ γράφουσιν Αγγουρον ἴρος και

tasse ἐν κτίσεσι Ἱταλικῶν δεκελοιῶν πόλεων. γράφεται καὶ ζεγγυρονορος:-in Suid. v. Πολέμων ωntem ἐν κτίσει Παλικῶν των Σικελικῶν. Diuiligeo by

695쪽

του Ἱστρον διασχιζόμενον τὸ μὲν εἰς του 'Aδρίαν, τὸ δὲ ε 3τόν Εὐξεινον ὐεῖθρον εἰσβάλλειν.327. Κρονίην αλα: τὴν 'Aδρίαν φησί. ἐνταυθα γὰρ τὸν Κρόνον κατωκηκέναι φασίνJ. 1338. ἔνθάκεὶ κατ' εκεῖνου τὸν τόπον φησὶ τους Αργοναύτας τὸ πλῆθος τῶν Κόλχων φοβηθέντας εἴκειν αυτοῖς καὶ βουλεσθαι μὲν τὸ κῶας ἔχειν καὶ μη παρασχεω, την δὲ Μήδειαν ἐν γὰρ τὸ κατ' αυτὴν δίκαιον αμφήριστονὶ παραθέσθαι τῆ Αρτέμιδι ἐν τρο αυτῆς ἱερῶ, εως τις δικάση πό- οτερον αυτ, αποδοτέον τφ πατρὶ ἡ τοῖς 'Αργοναυταις.

373. ἡ συ γ ἔπειταJ ὀνειδίζουσα τ* γάσονί φησι ξίφει

αυτὸν αυτὴν διαχειρίσασθαι, ῖνα αξίαν απολαβύ χάριν του πρός αυτὸν ἔρωτος. ἐν ηθει δὲ τοὐτο εἶπεν. 384. στρευγόμενοςJ αντὶ ΙτoυJ καταπονουμενος καὶ 15 στρεβλουμενος.

387. ἀτροπίηιJ τῆ σῆ κακοτροπία καὶ αβουλία, ὁτι

επιωρκησας.

4ll. ἐπὶ.γὰρ τοῖς κακοῖς, φησι, κακα δεῖ βουλεύεσθαι. προήρηται Ουν καὶ τὸν Αφυρτον ἀνελεῖν ἐπὶ τοῖς προγεγε- γνημένδις ἀμαρτήμασιν υπ' αυτῆς. 417. εἴ πως, φησί, πείσαιμι τὸν Ἀψυρτον μόνον πρὸς μόνην ῆκειν, φιλίαν πρὸς αυτὸν συνθεμένη. 425. AχιJ ἐν τῆ Νάξφ. Καλλίμαχος ἐν Αίρ ' τὸ γαρ ἔσκε παλαίτερον ουνομα Νάd P. M 428. γλήνεσινJ ποικίλμασιν. ουδαμῶς αν τὸν πέπλον ἐκεῖνον ψηλαφῶν ῆ καθ ρῶν τὴν ἐπιθυμίαν πληρώσειας.

4 15. τὸν ἔρωτα ειναι μέγα στυγημα τοῖς ανθρωποις λέγει.

459. οἰώθη δ' αντικρυ: μόνος δὲ πρὸς τὴν Μήδειαν μετιὼν όωψυρτος πεῖραν ἐλάμβανεν, ώς ἔτι ων άπα-

696쪽

στρων του Ἀψυρτου ἀναιρουμένου, ἴνα μὴ τον φονον αὐ-

468. τον δὲ Ἀψυρτον ὁ 'γάσων ἔπληξεν, ως Me βουν καταβάλλων. 470. Βρυγοί: ἔθυος γλλυρίας. 47l. προωμωὶ καταχρησακῶς πρόδομον εἶπε το ip πρόναον. 473. xῆς δὲ Μηδείας ὁ Ἀψυρτος ἀπολ ήσκων την καλυπτραν καὶ το πεπλον ἐρυθηνε τp μυτos ά ατι. 477. ἐξάργματαὶ τῶν ἀποθανόντων οἱ δολοφονοωντες αρχαίως ακρωτηριάσματά τινα ἐποίουν του -αιρουμενου 1 καὶ ταυτα λαβόντες ἐξήρτων τοὐ τραχηλου αυτῶν. τῶν δὲ καλουμένων ἀκρωτηριασμάτων απειρα καὶ πολλα ἐξάργματα. ἔπειτα του. αῖματος αυτos λαβόντες τρὶς. εἰς τό στόμα απέπτυ-. τουτο δὲ ἐποίουν πρὸς τὸ ἐξιλάσασθαι αῆν δ

m . 481.' 'AψυρτευσινJ -ος απὸ Ἀψυρτου εἰρημένον. 495. ὁ Πηλευς ξυμβουλευει μετὰ τον Ἀψυρτου θά- . νατον πλεῖν - τους λοιπους Κόλχους, λέγων οτι Ιἀπίθανουὶ ἄρθρου ἰδόντας τὸ πεπραγμένον ἐνὶ λόγω χρωμενους διώξειν

δανου ποταμοὐ. . . .

07. οἱ Κόλχοι ἀφορμηθέντες της υργους Ουκ ἐπανῆλ- θον φοβούμενοι τὸν. Αἰήτην, ἀλλ' ο μὲν αυτῶν ωκησαν 30 οπου ὁ σφυροος ἐδολοφονήθη μετὰ τῶν κληθέντων ἀπ' αὐ- του Ἀψυρτων, οἱ δὲ ἐν Iλλυρία, οπου οἱ χελεῖς περὶ τὰ Κεραύνια ορο-524 Τλλήων ἔθνος περὶ τὴν γλλυρία, ἀπό Γλλου τού φακλε -J καὶ Μελίτης ἀνομαδμένον. 35 53l: rρὴν πευσόμενος; πευσιν, χρησμὸν αἰτησή

697쪽

b34. οδεὶ οδε ὁ τρίπους δηλονότι. b 540. μάκρεω τ' εἰσαφίκανεο Μάκρις το παλαι' ἐλέγετο η Σχερία, ωνομασμένη απο τῆς Αιονύσου τροφοs ἔνθα φησὶ τον μακλέα παραγενόμενον,' τον τῶν παίδων αυτου φόνον καθουροησόμενον, Μελίαρον την Αἰγαίου τos ποταμυ θυγατέρα γεγαμηκέναι, ἐξ ης ὲσχε τὸν Τλλον, ος Ιοἀἁμ ας ουκ ηθέλησε τῶ Ναυσιθόω υποταγῆναι , ἀλλα τους Φαίακας συνήγαγ' εἰς νην Κρονίαν θάλασσαν κὰὶ κατ-

. . . νῆσους τε Λὶ γυστἰd resἰ 'rερὶ τὴν .'Ιταλίαν εἰσὶ τρεῖς Λιγυστιάβες καλνύμεναι, Στοιχάδες δὲ δια τὰ στοίχω τετάχθαι, αἴτινες οἰκουνται υπὸ τῶν Λιγυων. ' . m. - 5M. μετὰ τὴν πευσιν ἐμπνευσstεις:ἐντευθεν ἄρχεται τοὐ διηγηματος. 564..εξείης πληθοντο : Aθυρνοι ἔθυς οἰκουντες ταυτας τὰς νήσους, Ἱσδὰν τε καὶ Βυσκελαδον καὶ Πιτυειαν, μεθ' ας εἰς Κέρκυραν ηλον. την δε Πιτυουσσαν καλουμε- γνην Πιτυειαν εἶπεν υμπω λόμεν'ς .

698쪽

ἀνέμους ἐποίησε κατ' -τους τόπους, οπως ἀποσταῖεν μὲν αυτῶν, φέροιντο δὲ εἰς την υλεκτρίδα νῆσον. 579. ταῖς αυτιςJ τοὶ δ' αυτις. 585. η στεῖρα τῆς 'Αργους, φησι, φωνῆεν ἔχουσα ξύ-5 λον μεταδέδωκεν αυτοῖς τον ἐκ Λιος χόλον φεύγειν καὶ προς Κίρκην ἀφικέσθαι τον 'Aφυρτου θάνατον καθαρθησο

596. εἰς δὲ του 'φιδανὸν εἰσεβαλλον, ος ἐστι τῆς Κελτικῆς ποταμός, εἰς ον λέγουσι πεπτωκέναι τον Φαέθοντα. io 603. λέγεται δὲ ἐκ τῶν Ηλιάδων θρηνουσῶν τον Φαέθοντα καὶ εἰς αἰγείρους μεταβεβλημένων το αποστάtoν δάκρυον εἶναι ξλεκτρον.

604. ἀείμεναιJ ἐφήμεναι.61 l. οἱ Κελτοὶ ἐφήμισαν το ξλεκτρον εἶναι μὴ τῶν 15 Ηλιάδων, αλλὰ δάκρυον εἶναι Ἀπόλλωνος, ηνίκα υπο Λιος ἐκελεύσθη θητεύειν ἐπὶ τῶ φόνω τos 'Aσκληπιos καὶ τῶ τῶν

Κυκλώπων.

618. κεκλήὶ σταιJ πεφήμισται, αδεται. 625. θρηνουσῶν τῶν 'Hλιάδων τὰ δάκρυον ανα- 20 μίσγεται τοῖς Γδασιν, ωσεὶ σταγόνες ἐλαίου. - 626. στάγεςJ ως απὸ του στάξ σταγός στάγες. 627. ῬοδανοῖοJ Ῥοδανος ποταμος τῆς Κελτικῆς τῶώριδανῶ συμμιγνύμενος καὶ σχιζόμενος τῆ μεν εἰς 'Ωκεανὸν φέρεται, τῆ εἰς τον Ιόνιον κόλπον. 24 φ 633. κόλπονὶ ποντον. 640. Ἐρκυνι ουὶ Ἐρκυνιον ορος Κελτῶν. 647. ἀδήroιJ ἀνενοχλητοι. 650. κούρωνὶ τῶν Θιοσκουρων, οιτινες ηὐξαντο ὐπὲρ

αυτῶν.

30 653. πόρε νῆαςJ σώζειν δηλονότι. ὁ τροπος ἔλλειψις. 66l. ἔοικεν Ἀπολλώνιος ἐκδεδέχθαι την υδυσσέως πλάνην περὶ Τυρρηνίαν καὶ 'Iταλίαν. ἐκεῖ γὰρ υποτίθεται την Κίρκην οἰκεῖν.

662. ἡ Κίρκη, φησί, κατελήφθη ἐπὶ θαλάσσης ημέ-35 ρας γενομένης ἀποτρεπομένη φοβερὸν ἄναρ, ὁ νυκτὸς εἶδεν,αῖματι τον οἶκον αυτῆς μεμολυσμένον. 2 φέρονται L. 34 κατελήφθη f, κατελείφθη L. Diuiliroo by Cooste

699쪽

694. δίκη λυγροις : ώς νόμος ἐστὶ τοῖς ἴκμταις, ῶστε αυτοὐς ἐπὶ τῆς ἐστίας καθημένους μὴ φθεγγεσθαι. 698. ἔγνω, φησίν, η Κίρκη τον γάσονα φόνον δεδρα

κότα.

701. πρῶτα μὲν ἀτρέπτοιο λυτήριον : To κα- 5θαρσιον λεγει, ο ἐστι χοιρίδιον μικρόν, οπερ οἱ ἀγνίζοντες θυσαντες τας χεῖρας του ἁγνιζομένου τοὐ αῖματος αυτοsβρέχουσιν. . 708. ἀγκαλέουσαJ ἐπικαλουμένη. 709. παλαμναῖον λέγει τον φόνον εἰργασμένον. 0- ἱκεσιάωνὶ δεσ4σι.

Tl2. η δὲ Κίρκη πέμματά τινα ἐπέκαιεν ἴδωρ ἐπιχέ

ουσα κατα τον νόμον.

720. ἐνωπαδίςJ κατόψιν, ἐξεναντίας. Oτι καθαρίσασα αυτοὐς ἐκάθισεν ἐπὶ θρόνων καὶ αὐτὴ i5εναντίον αυτῶν ἐκαθέσθη. 725. 7ετο δ αυ κουρης: ἀκούσαι προεθυμεῖτο

φωνὴν συμβάλλουσα ὁτι ἀπο υλίου ἐστὶν ἀπο τῆς τῶν οφθαλμῶν διαυγείας. 728. ἐπεὶ βλεφάρων ἀποτηλόθι ἐπεὶ πάνυ m πόρρω απὸ τῶν ὀμμάτων ἔλαμπον ταῖς λαμπηδόσιν. 729. ωσπερ χρυσῆν ακτῖνα ἐξεναντίας ἔπεμπον. 730. ἐπλάσατο ἡ Μήδεια λέγουσα διὰ τοὐτο πεφευγέναι, διὰ τὸ φοβεῖσθαι τον πατέρα, ὁτι ἐβοήθησε τῶ γά- σονι κατ' ἔλεον τῆς αδελφῆς χαλκιόπης. 2b 747. ἐφέστιοςJ ἐπὶ τοs οἴκου μου ουσα. 761. αἱ τοs Αἰόλου νῆσοι ἐπτά. τουτων ἐν τῆ Λιπάρα ' καλουμένy καὶ τῆ Στρογγυλη όπιφαιστος δοκεῖ διατρίβειν καὶ ἀκουεσθαι βρόμον πυρος καὶ ἐχον σφυρῶν. το δὲ παλαιὸν ἐλέγετο τον βουλόμενον αργὸν σίδηρον ἐπιφέρειν καὶ 30

τῆ εξῆς ημέρα ῆ ξίφος λαμβάνειν ἡ εἴ τι ἄλλο ἡθελεν κατα

σκευάσαι, καὶ τον μισθὸν ἀπεδίδου. ταὐτα ίστορεῖ Πυθέας ἐν Περιόδω γῆς, καὶ την θάλασσαν λέγων ζεῖν. εἰσὶ δὲ αἱ

700쪽

στου, .is. 7ππος ποταμους ἀπιέναι. .

SEARCH

MENU NAVIGATION