장음표시 사용
282쪽
ε καὶ ἐν ποίοις σχήμασιν ἐνδέχεται δια των ἀντiκειμένων προτάσεων γενέσθαι συλλογισμόν. Φανερὸν δὲ καὶ οτι ἐκ ευδῶν μὲit soτιν ἀλσὲς συλλογίσωθαι, καθωπρ εχ αι πρότερον, ἐκ δε τῶν ἀντικειμέ-νων Ουκ ἔστιν ' αεὶ γαρ ἐναiτως ὁ συλλογισμὸς γίνεται τω Io πράγματι, οἷον εἰ ἔστιν ἀrαθόν, μη εἶναι αὶ αitdi , Η εἰ ζωον, μὴ γον, διὰ το ἀντιφάσεως εiναι τον συλλογισμὸν καὶ τους υποκε μένο 'ς ορους Η τοὐς αντους εἶναι η τον μὲν ολοντον-μερος. δῆλον δὲ καὶ ὁτι ω τοῖς παραλογισμοῖς Ουθεν κωλυει γίνεοθαι τῆς υποθέσεως ἀντίφωιν, οἷον εἰ ἔστι περι H τόν, μὴ ειναι περιττόν. ἐκ γὰρ τῶν ἀντiratμένων προτάσεων ἐναντίος ν' ὁ συλλογισμός ' ἐὰν Ουν λάβρ τοιαυτας χται τῆς ὐποθέσεος ἀντίφασις. δεῖ δὲ κατανοεῖν οτιουτωμεν ονκh lν ἐναντία συμπερήνασθαι ἐξ ἐνος GiQλπισμου, ωστ εἶναι τὸ συμπέραομα τι; μὴ ον Grai ον ἀγαθον ῆ ἄλλο τι τοιουτον,
μθ υπόλτρις, εἶτα λαβεῖν οτι ὴ ἰατρικὴ ἐπιστήμη μέν ἐστιν, οὐδεμία θ' υπόλvibις, ωσπερ οἱ ἔλεγχοι γίνονται, ὴ ἐκ δύο
α συλλογισμῶν. 6-τε θ' εἶναι ἐναντία κατ' ἀλήθειαν τὰ εἰλημμενα, ονκ χτιν ἄλλον τροπον ὴ τολον, κα περ εχ αι π23τερον.
16 Τὰ δ' ἐν αρχῆ αἰτεχθαι καὶ λαμβάνειν ἔστι μέν, - ἐν γένει λαβεῖν, ἐν τρ μὴ αποδεικνυναι τὸ προκείμενον, τολοω δ' ἐπισυμβαίνει πολλαχῶς καὶ γὰρ εἰ ολως μ ὐ συλλογίζεται, καὶ εἰ δι' ἄγνωστοτέρων ῆ ποιως ἀγνοούτων, και εἰ διὰ τῶν υστερων τὸ πρότερον ὴ γὰρ αποδειξις ἔκ πιστοτέρων τε και προτέρων ἐστίν. τοi των μεν ουν ουδεν ἐστι τὸ αἰτεῖ
σθαι τὀ ἐξ αρχῆς - ἀλλ' ἐπεὶ τὰ μεν δι' αυτῶν πεφυκε εο γνωρίζεσθαι τὰ δὲ δι' ἄλλων αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ δι' αὐτῶν, τὰ δ' ὐπὀ τὰς ἀρχὰς δι' αλλωπι, οταν μὴ τὸ δι'
283쪽
ἐξ αρχῆς αἰτεῖτιον διὰ τῆν αυτρο αἰτίαν τὸ γὰρ ἐξ αρχῆς
284쪽
ὁμοίως αδήλων ὁντων του δεικinvένου καὶ δι - δείκνυσιν ἐτῶ ταυτὰ τω αὐτῶ ὴ τω ταὐτον τοῖς αυτοῖς υπάρχειν, ἐνω μὲν τῶ μέσω σχήματι καὶ τρίτω αμφοτέρως αν ἐνδέχοιτοτο ἐν αρχῆ αἰτεῖσθαι, ἐν δὲ κατηγορικω συλλπισμοι ἔν
σεις, ώσαυτως δὲ καὶ ἐν τῶ μέσω, διὰ το μὴ ἀντιστρεφειν 35 τοῖς δροiς κατα τους ἀποφατικους συλλογισμους. χτι οετο ἐν αρχῆ αἰτεῖσθαι ἐν μὲν ταῖς ἀποδείξεσι τὰ κατ ἀλήθειαν οντως εχοντα, λήτοῖς διαλεκτικοῖς τὰ κατὰ δόξαν.IT Tο δε μὴ παρὰ τουτο Gi ul αίνειν τὰ ἐ)ευδος, Θ πολλάκις ἐν τοῖς λόγοις εἰώθαμεν λέγειν, πρ ῶτον μέν ἐστιν ἐνκτοῖς εἰς τὸ α61ονατον GDuorumοῖς, ἴταν πρὸς ἀiτίφασιν u
286쪽
δος συμβαίνειν διὰ πλειόνων υποθέσεων muὲν ἴσως ἄτοπον οὼν τὰς παραλλήλους σχροπωτειν καὶ εἰ μείζων ἐστὶν ὴ ἐντος τῆς ἐκτῖς καὶ εἰ το τρίγω ον ἔχει πλειους ὀρθας
IS 'O δε ψευδὴς λόγος γίνεται παοὰ τὸ πρῶτον ψευδος.ῆ γὰρ ἐκ τῶν δυο προτάσεων ῆ ἐκ πλειόνων πῶς ωτὶ συν
μένους, αχ τοὐς ἐπιχειρουντας πειρῆσθαι λανθάνειν. minis
M o' ἔσταi πρῶτον, ἐὰν τὰ σε περάσματα μὴ προσυλλοὶ ίωνται ἀλλ' εἰλημμένων τῶν αναγκαίων ἄδηλα ἡ, ἔτι θὲ αν μὴ τὰ σύνεγγυς ἐρωτα, ἀλλ' ὁτι μάλιστα ἄμεσα. οἷον ἔστω δέον συμπεραένεσθαι τὀ Α κατὰ του Ζ μεσα BIOE. δεῖ ουν ἐρωτῶν εἰ τὀ A τῶ Β, καὶ πάλιν μὴ εἰ τὸ Β τῶω Γ, ἀλλ' εἰ τὸ Λ τῶ E, κἄπειτα εἰ τὁ Π τῶ Γ, καὶ θυτωτα λοιπά. κῖν δι' Ii ὸς μέσου γίνσαι ὁ συλλογισμός, ἀπὸ του μεσου ἄρχεσθαι ' μάλιστα γὰρ οῦν Ουτω λανθάνοι τὀν
287쪽
Eπεὶ δ' ἐχόντων τῶν ορ--2sτσιαι συλλογισμός, φανερον καὶ πότ ἔσται καὶ πότ' οὐκ εἔσται ἔλεγχος. πaos μὲν γαρ σiγχωρουμέν6ων ῆ ἐναλλαξτιθεμένων τῶν αποκρίσεων. οἰον τῆς μεν ἀποφατικῆς τῆς
απιπορικῆς, ἐγχοπεῖ γίνεοθαι ἔλεγχον. ἐν γὰρ συλλογισμὰς
288쪽
ἐναντίας. ομοίως δὲ καὶ ὁ ἐν τῶ Μένωνι λόγος, ὁτι η μά-
κατὰ μέρος ἐπιστ6μην ῶσπερ ἀναγνωρίζοiτας. ἔνια γὰρ εχ αθίς ἴσμεν, οιον ὁτι o Do ὀρθαῖς, ἐὰν εἰοῶμεν ὁτι τρίγωνον.ομοίως δὲ και ἐπὶ τῶν ἄλλων.
289쪽
συλλογισμὸς γὰρ ὴ ἐναντία απάτη τῆ καθόλου.
V θ' υπολαμβάνων τὰ ἀγαθῶ εἶναι κακω εἶναι, το
290쪽
καὶ εἰ τῶ Β το Γ ἀντιστρέφει, καὶ τῶ A ἀντιστρεφει ' καθ'
ου γὰρ απαντος τὸ Β, κοὶ τὰ Γ. καὶ εἰ τὸ Γ πρὸς τὸ Λ ἀντιστρέφει, καὶ τὸ Β ἀντιστρέφει. ω γὰρ τὰ Β, τὸ Γ Pp δὲ τὸ Λ, τὀ Γ ουχ ἡπαρχει. καὶ μόνον τοὐτο ἀπὸ τοὐσυμπεράσματος ἄρχεται, τὰ δ' ἄλλα Ο Oμοίως ο ς κῶ ἐπὶ τοί κατπορικω συλλογισμοί. πάλιν εἰ τὸ Λ καὶ τὸ Β ἀντιστρέφει, καὶ τὼ Γ καὶ τὸ Λ ώσαύτως, ἄπαντι δ' ι ἀνάγκη τὸ Α η τὰ Γ υπάρχειν, καὶ τὁ Β καὶ Λ ουτως εγιωστε παντὶ θάτερον υπάρχειν. ἐπεὶ γὰρ ρο τὰ Α, τὸ Η, καὶ ω τὸ Γ, τὸ Λ, παντὶ δὲ τὸ Λ ῆ τὰ Γ' καὶ Ουχ ἄμα, φωνερδν ὁτι καὶ τὸ Β η τὀ Λ παντὶ καὶ Ουχ ἄμα. οἷον εἰ τὸ ἀγέννον ἄφθαρτον καὶ τὰ ἄφθαρτον ἀγένητον. ἀνάγκq ia1ο γενόμενον φθαρτον καὶ τὸ φθαρτον γεγονέναι ' δύο γὰρ συυ