장음표시 사용
301쪽
Titulum Kατηγορίαι optinii codd. praebent. Guniposch U -ber die L.ogi k uiid logis clien Sclirinen des Aristoteles L.pE. 1839p. 53 Περὶ των δlκα γενῶν libriim inscribi in alii it, quamquam ex iis ipsis Sina plicii, Boethi, Davidis et iii terpretis an onymi l
eis, stilos adscripsit, patet Kατηγορ ἰαι veru in ab illis liabitum esse tituluim, siliena iure laudat I avides Scliol. coli. Braiulis I 8b Io raἱ τοιαυται ἐπιγραφαὶ δραστικώτερον παριστῶσι το σύγγρ μα. Tituli varietatem ia in coni uicinorat Porylivius κατὰ πευσιν καὶ
ἀπόκρισιν sol. 2b : ὰλλοι μεν πρὁ των Ἀπικῶν ἐπέγραψαν ὰλλοι δε περὶ των γενῶν του Γντος, ἁλλοι δε περὶ τῶν δέκα
γενῶν. Leo Magenteinis v. quae collegi miis scitolia p. 30 init. Iibruna inscribi dicit , δέκα κατηγορίαι . Titulus προ τῶν Ἀπι- κῶν; quem Adrastus Apti rodisielisis libro praefixisse vicitur v. Frugii de Cat. Prolusionem Lips. 1809 p. 4 fortasse originem habuit inde, quod qliae in altera parte Categoriarum de Oppositis dicanitur ad dialecticam magis pertinere videatitur quam ad ipsam de categoriis doctrinam; cs. Stimpl. 8cIiol. 88a 32 - 34 et
2II. Praeterea veteres litterpretes, citium I iunc librum asserunt,
scribere solent ἐν κατηγορίαις, εν τῶ συγγράμματι τῶν κατηγοριῶν al. In ius modi v. scliol. 115b34, II 6 a 3, 136 a 45, 48
neglectis reli ii iis luillis: quare non dubito, quin ab Aristotele ipso inscriptus sit Kατηγορίαι, qtiana quain gin uia capitis non aheo iiiscripta esse iiη verbis, quae nunc in codd. paene omnibus sicut in ed. Bipont. iis praeposita sunt, quilui auctorem liaben iis
302쪽
pam, qua agitur περὶ των πρός τι : titulum igitur ab Aristotelelpso prosectu in esse non putavit: Boethius vero v. comin. de Cat. lib. III. prooem. etiam hos titulos ad Aristotelem ait eiorem reseretidou esse iudicavit. - De divisione limri v. scliol. 33, 35. Verum quidem est libraim Cate ortamina ala Aristotele noli nominatim asserri - nain quae li alientur I 028 a II-τοῖς περὶ του ποσαχῶς non euin Ri uero Gescii. der Pli. III p. 25 not. 2 de Categoriis intelligenda esse, sed de libro V met. Is 17 a 23sqq., recte monuit Trendet en burg Prollisio dc Aristot. Categ. Berol. 18333, es. Hea demann Die Eategoraeen des Arist. hhersetEt und erlauteri Beri. 1835 p. 31r ad euiidem enim respicit etiam 1024, 3τα μεν γὰρ τί ἐστι σημαίνει τῶν δντων, τὰ δε ποιμ G, τὰ δ' ῶς διηρηται πρύτεων ' οὐδὲ γὰρ ταὐτα αναλύεται εἰς δελο
Οὐτ' εἰς εν τι. Quare etiani Tlieopli rasti liber περὶ του ποσωχως vel περὶ του πολλαχῶς, cuius mentionem facit Alexander schol. 266b I 4 et 284 a 28i libro V niet. sina ilior videtur suisse quam Categoriis. v. Brandis Ith. Iliis. I 82I p. 28 I e. not. 8Τ sed inium pluribus locia ad divisioliena categoriarum ita respicit, ut eum aliquid scripsisse de ea appareair I 8a 5 ἐπείπερ ἔχομεν τὰ γινη των κατηγοριῶν, cf. 179as, quamquam liaec ad ea res renda videlitur, quae tradidit 103 b20; es. tamen 49a Τ ὁσαχῶς. αἱ κατηγορίαι διέ ρηνται 3lsa II ταsτα διώρισται ταῖς κατηγορίαις .- μεν γὰρ τύδε τι σημαίνει, τὰ δὲ τοιόνδε, τὰ δε -- σόν. Tum Ili Topicis plures siliit loci, quibus in usiim Convertalisse videtur quae in libro Categoriarum disputavit: sic I 42a isnovam definitionern τῶν πρός τι, quam propositit Sa 32, ad
ναι μὴ περιεχύωτων ἀλληλα ... η οὐκ αδλατον ... ἀλλὰ προσθετέον. μηδ' ἀμφω υπο ταέτιν δντων. in qitibus respicere videtur ad ea, quae dixit Ib16 seqq.; cs. quae adseripsinius ad IIa 31. Quod vero de contrariis I a1M tertium additur ' αὐτὰ γένη εἶναι, qtiod in Topicis omittitur,Υex eo vix elici poterit Topica
prius quam Categorias conscripta esse. propterea quod quae seruntur Postpraedicamenta ab ipso Aristotele Categoriis adiecta esse haud probabile est. Quare illud argunteiitum, quod attulit Brandis Abhh. der Bert. Alcad. l. l. p. 257 , minus graive est. Deinde quum maximi momenti Esse divisionem categoriaruria pateat ex iis locis, qi Og iani ait scripturi sum iis . Aristotelem non nisi obiter de iis egisse haud verisimile est: 225 h 5 εἰ ουν αἱ κατηγορίαι διομνται μοία καὶ ποιήτητι καὶ τῶ που καὶ τφDjsiligo 1 by Cooste
303쪽
ποτε καὶ τω πούς τι καὶ τῶ ποσῶ καὶ το ποιεῖν.ῖ πάσχειν,
ria in ad tiliani reseret illa sit: 402 a 23 πρῶτον δ' ἴσως ἀναγκαῖον διελεῖν ἐν τίνι τῶν γενῶν καὶ τί ἐστι, λέγω δε πότερον τύδε τι
κατηγοριῶν, cf. 4tua14. Ubi de definitionibus ait, ante omitia categoriarn inveni eiulani ERse docet, quae getilis sit rei definiendae, s6h I9. Categoriaria in divisionem ita comparataim esse, iit nillil extra ea in cadat, ἐν τοῖς Tπομνημασιν Aristoteleui docilisse auctor est Dexippiis scliol. 48a 46 ; quid ain interpretes ipsum librii in Categoria ruin ἐν τοῖς υποι νοματικοῖς nurnem eriliit, V. schol. 4. a I 8 cs. ib. 24 ba stiti. - Ri iter i. i. P. II , Unter Kategoraeeii verstetit Aristoteles die aligernetiisten Aricia dessen. vas durcii das elii laclie Wori heEeiclinet udrd', cs. Ite deniann P. 3I. Trendetenti. Ε lenient a logices Aristotelicae Berol. 1842 p. 53. Hegel VLO XIV p. 402 categorias vocat die Elii laclien Vesenliciteti, die a ligonieineii Bestinani lingenV; Biese, die Pliuosoplite des Aristoteles in ili rein initereii Zii sananienti ange Beri. I8 35 I p. 52 Dieaenigen Alissagen, vel clie Icura die rintli ven-digen Punkte nainlia si maclien, aus xvel clie es tar das Kennenlerneli des filii ilicli ali ritelina haren anhomini, Merdeii von Aristoteles κατηγο9lαι gellaniat, Lurge, bestina inte Aliguben, Melcliehei der Uiltersu cliiing des I liathestandes besonders Eu herii et siclitigeri sit id . viiiiiii l. III, 6, 23 , Aristoteles eleinelita decenteolistitiait, circa quae versari videatur onitiis iiii aestio . De discri- initio, quod sit litter categoriam et categorenia, Sina plicitis sol. 3 h
304쪽
γορουμενον : cs. 20b32, I 053b I9. lain κατηγορία et signifieatqliodcunque praedicatur, v. 8ab I S, I 03b20 τὰ γίνο των κατηγοριῶν. I 07 a 3 τὰ γένη των κατὰ τουνομα κατηγοριῶν. 1026 a 36αῆματα τῆς κατηγορίας. 1024bI3 σχημα κατηγορίας του δν- τος. I 'Ili 2I οὐ δοτέον των πρός τι λεγομένων σημαίνειν τι χωριζομένας καθ' αυτὰς τὰς κατογορίας. 3 a 35 sq., 4la 4 ei I 2, et genera eoruni quae praedicantur stetit 1093b I9 ἐν ἐκάστρ γὰρ τοὐ δντος κατηγορία ἐστι το ἀνάλογον. 639a 30 ετερα δε ἴσως ἐστὶν οἷς συμβαίνει την μὲν κατογορίαν ἔχειν την αὐτήν, διαφέρειν δε τὼ κατ' εἶδος διαφορὰ et ipsana praedicat illi rationeni, 44 a 34; 5Th I9, ubi το ἀνὰπαλιν τῆς κατηγορίας vocatur
ea praedicalidi ratio, qtia sula lectit in Oratiotiis eum praedicato Commutatur: qitare lioc loco κατογoslα ide in est quod σχῆμα κατηγορίας. Diniqiie 52 a 15 κατηγορία idoni est qii nil propositio simplex scategoricana ilicii iit ilostro tempore artis perati , cui opponitiir vel e ἐκ μεταθέσεως vel V στερητικὴ πρύτασις : nain κατηγορία li. l. ident est quod I9, 23 κατάφασις καὶ ἀπόφασις ῆ άπλῆ se. uiide κατηγορούμενα 136 a 14 gigitiscatit τὰ καYαφατικῶς λεγύμενα et κατηγορία καὶ ειδος coni liticia oppoliunt irστε σει 318 hI6 το μὲν θερμον κατηγορία τις καὶ εἶδος ῆ δὲ ψυχρύτης στέρησιςr iit his κατqγορlα sigilificat το καταφάσει δηλουμενον siclit πούτασις κατηγορικh appellatiir ῆ καταφατική. quietis notione ni involvere κατηγορίαν docet 192 h II hμὲν τετυχηκε τῆς κατηγορίας ἐκάστης καὶ καθ' ὁσον ἐστὶν ἀειδτέχνης, οὐδεμίαν ορμὴν ἔχει μεταβολῆς ἔμφυτον : categoria et iiii in his nillil sis nili eat nisi propritim qiiod citique rei in litiina est
1iomen. - I ivisioni categoriarum opponitur alia e mini, quae praedicanti ir καθ' αino et quae κατὰ συμβεβηκός, 74 b ll απαν
ῆ ολως υπάρχει η κατὰ συμβεβηκύς, τὰ δὲ συμβεβηκότα οὐκ
αναγκαῖα, cf. 83 b 12, Biese I p. 63 not. I, sciant. 49 b 3 sqq. de coel. 298 b 28 τῶν φύσει λεγομένων τὰ μέν εστιν οὐσίαι, τὰ δ' ἔργα καὶ πάθη τούτων : sic substantia leto υπομένον oppolliti irreliquis categoriis. - Graiiamaticis potissimum rationiblis ductum Aristotelem divisionein categoriarii in eonstituisse Trendeletibu
gius ostendit in Prolusione. Κantii et Hegelli de ea sententiam
305쪽
v. in elit d. Elem. Iog. Arist. p. 53 not. I. Plotini de Catem iis dubia v. Ennea d. IV lib. I; qitae ex Aristotelis libro in suumugum con emterit videre licet coli. lib. 3. - Aristotelis Cat. ed. E. A. Lex alii H illi. 1824 iiiiiii novi liabent: qtiae eodices praeberent a uetor partim citravit. Salonaon Malimon Categorias delatilio iii patrihini sernaonem vertit . Die Kallie orieen sic des Ari-gtoteles Inii Anni eriailio ii eria ut mi uiui ais Propa leutilc Eu eineriteueii Titeo me id es Deli Leiis dargestelli. BerI. II94. Libria in melius intelliget qlii Aristotelem prius intellexerit. p. I. De Homonynias, ra. 6 ds Synonymis, II- ronymis. Ia I De usu vocis 6μώνυμος apud Aristoteleni v. Trendeleni lim Platonis de id eis et numeris doctrina ex Λristot. illiistrata P. 3η sqq., id. ad Aristo t. de ani ima p. 334, Biese die Plii lo-goplite des Arai toteleg I p. 50 ito t. I. De citra, quam Aristoteles posuerit in lioni oria nais iiivestigandis et exponendis Ib. II
p. 626 not. Aristo t. 248 h Τ οσα μη ὁμώνυμα πάντα συμβλητή.oLν διὰ τί οὐ συμβλητον πέτερον δωτερον το γραφεῖον η ὁ οἶνος θ ή νθη; οτι ὁμώνυμα, οὐ συμβλητά. 209 a 23 εἰσί τε τῶν ὁμωνυμιῶν αἱ μεν πολυ ὰπέχουσαι, αἱ δε ἔχουσαί τινα ὁμοιώτητα, αἱ δ' εγγυς η γἐνει η αναλογία. διι οὐ δοκosσιν
ὁμωνυμίαι εἶναι Ουσαι. I 034 a 22 τρύπον τινὰ πάντα γίνεται
ἐξ ὁμωνύμου, ῶσπερ τὰ φύσει, θ ἐκ μἐρους ὁμωνυμου, οἷονῆ οἰκία ἐξ οἰκίας. ib. τs. 33 ὁμοίως δε καὶ τὰ φύσει συν-
ιοτάμενα τούτοις ἔχει. το μεν γαρ σπερμα ποιεῖ ῶσπερ τὰ ἀπο τέχνης ' ἔχει γὰρ δυνάμει τι ειδος, και ἀφ' ου τι σπέρμα ἐύτι πως ὁμωνυμον. Oppoliuntii r 322h31 ὁμωνυμ ως et . sisse quare licitur praeiticari ὁμωνυμ ως quod praeiticati irκατὰ συμβεβηκος vel παρὰ φυσιν 245l, 16 καὶ οὐ μένον Οἴτως ἀλλα καὶ το υγρον καὶ το θερμον χαλκον λεγομεν, ὁμωνυμ ως τῶ πάθει προσαγορευοντες τqν ει θν. Ia2, 4, 6 et u eieci in us τῆς οὐσίας post λύγος et v8.6 κατὰ τοὐ-
νομα : ac us. 2 liuident et 4 τῆς Ουσίας omnes codd. addunt, non habueriint Androniciis Rliodius et Boetii iis Sidonius, Andronici cliscipitius, retinet Porphyrivs Hermini auctoritatem Reeutus, Dexippiis et Sintiplicius et in suis Exemplaribus inveneriant τῆς οὐσίας et in plerisqtie exstare asserunt scliol. 4Ib46, 42 a 6 - 333: vs. 6 Porphyritis servandum eeiis uit τῆς οὐσίας, reiecit Iainblichus, qui in nonnullis libris etiam verba κατὰ τOs-
306쪽
νομα omissa esse reseri, utriturque alitem in nonnullis deesse Porpllyrius auctor est. manus Iamblictio adstipulatur, Al xander Ae eus servavit τῆς οὐσIας, οimisit κατὰ τοsνομα, Simplicii vero tempore lectio vulgaris, quam etiam versio Boe-ilualia praebet. Ita hebat utrilinque scliol. 42h25 - 43a 4 . Apparet ex his anti iiiissiimos iii terpretes ea non agnovisse, quae e contextu eleeimiis, qlianaqliam non ite sileriint in recentiori-lnis lilbras plerisque, nostromini ne in uilo quidem. Si qtiis autemus. 2 et 4 omittat verba τῆς οὐσίας, eadem vix poterunt non deesse us. 6 et 9: pDioityniorum enim desilitio ἐκ παραλλήλου est desilitioni lioni onymorunt. Quod vero nostro loco factum est ut lectio antiquior ne in uno cliti leni libro recentiori servata sit, idem Ilis lactiini esse videbimus. Ceterum iutius utique est delere quae olim non adiecta fueriant, quam recl-Pere qllae Dimissa sit eruiit, nisi alia ratio sit, iiii a probabile sat aliquid ei tuna esse e contextu. At erit 1 Ortasse qui dicat talem rationem iiiiic loco non deesse; Speusippus en in scliol. 41, 303 satis lialiuit dicere 6 δε λύγος ετερος tit verisimile suverba τῆς Οὐοίας ab iis deleta esse, qlli Speusippi in sequerentiir. vliod si eoncellimus, mimini certe Est, quod iidem sis, qui τῆς οὐσίας delevisse pii tantur, non deleverint quod praecessit κατὰ τοsνομα, neque enim Ilaec verba in definitionem homon morum Speii sippus recepit. Saeptiis quidem Aristot
les, ut definitionem significet dicit 6 λόγος τῆς οὐσίας, αma 19, 695l 18, 1037 a 24, aliis Ioeiη λόγος εt iuxta ponuntiar, ut clitae idem sere significent, I 035b 26 ὁ λόγος καὶ η σία 652 bIη τὴν γὰρ Οὐσίαν ἔχει τουτο καὶ τιν λέγον, vel
καθύλου. πέπονθε δὲ ταὐτο τοντο τρόπον τινὰ και τα μωματα προς τον λέγον, et quae nostro loco valde sint illa sunt
107am ετερος γὰρ ὁ κατὰ τοὐνομα λύγος αὐτῶν. 148a 24 συνώνυμα γὰρ ων εἷς ὁ κατὰ τοὐνομα λύγος : ne iue lamen
quae lillimo loco adseripsimus nos moverunt, ut verba κατατολομα τs. 6 in contextuita reciperemus: obstat enim et antiquissi in uni interpretum auctoritas et ipsa Aristotelis consue-mia, ubi plures definitiones proponit, non repetu quae o
307쪽
prima definitioite facile intelliguntur sis, quae sequuntur: tr. definitioites. qitas tradit Isia I9, bo ibique ivtpp., coli. quae eleemus ad I 61, 26. Ia2oLνζctori sic, ait, animal ambimum est, quum et de homine praedicatur et de antinali pictor itoinen Imanet, quod intellio-tur divereum Efit. Ia 4 dedi inus uν cum edd. priorabita e codd. IInu. Ia 5 το ζψφ εἶναι. Dativiim non lana positum esse propter έκα- τἐρω, qtiod praecessit, quam ut eo sensii iii ligati r cuin infinitivo, qlio iurigero solet Aristoteles, ut significet osσίαν vel τὼ τί ἐστιν belle iiolavit Trendet eling. Rhein. Miiseum I 828 p. 464, quo loeo quae disputavit de hac dicendi soranula vi-
Ia 6 συνώνυμοι dicuntur species. quatenus eidem generi millimctae generis nomine appellatitur. 6 itu poseli. kher die Logilcvnd die logisclien Selirinen des Aristoteles LPE. Iras p. 7: illius triet steli ge auig venii er glaulat, Gatiungeri und ArtenseFEII 8Dionyna ... Κη isi das Uinterscii eideirale iter Sγnonymaniciit, data Mie glei elicii Namen . sotulerii glei clie Definition halae n. In Guni poscii iuni cadere illiod in Boethium conti illiosteiidit ipse Aristoteles I 23 a 29 συνώνυμον το γινος καὶ το εἶδος : ita in eodem sen Ru genus Et species praedicari debent, de quihus praedicatitur, es. 124bra: siiiiii dein dicuntur συνώνυμα quae eodem inon1 hae appellata ea tulern naturam haberit,
συνώνυμα Ptiani ea vocalitii r. illiae iiiiiii nisi nonreti coinmune
Iiabent. 987bl0 κατὰ μεθεξιν γὰρ εἶναι τὰ πολλα inteli. τὰ αἰσθητά τῶν συνωνύμων τοῖς εἴδεσιν alia ratio est 1006b18 ουτω γε καν το μουσικον και το λευκον καὶ τὼ ῶνθρωτος Τν ἐύήμαινεν, Αοτε Ιν απαντα ἔσται' συνώνυμα γάρ: tiam in
praedicantiar et inusicii in et albuni et Iionio'' : quoil si aliquam overti in est liiiii est liuod illiseriint συνώνυμα et ύμμυμ lia proiit tu est: ὁμώνυμος eniam dieitur vox, tiliae ad duas rea relata duplicena sensitim admittit, συνώνυμα vocalitur τὰ πράγματα, quae vocabulo Itonionynio appellantiar. Apparet inde, Diuitiaco by Cooste
308쪽
ἔκαστος : ur,itas enirn qii agi lans est nil inerorum omitium, a quo nianant simit a nomine τὰ παφώνυμα. p. 2. Oninia aut praedicamur do aliis, aut in aliis insunt, aut et praedicantur et insunt, aut nepte insunt nequct praedicantur.
tiir EA se quod Aristoteles dicit: qua Erun lite pronuntiantiir aut prosem ntiir coiiiuncta. ut oratiot Ena e sincialit alit seiuncta H-stotelena aute N ea potissim iii I ita naen te habuisse, ex quibus sin plex enutiliatio consistat, exempla Llocent. quae adiecit, ne- qtie lana ii Video, quoi nodo evinci possit eunt ii oti nisi de his cogitavisse.
309쪽
Aristotelena de iis agere piitavit, qliae κατὰ συμπλοκφὶν dicantur, iii se liuentilias vero ii ille a cap. 4 de iis, quae clνευ συμπλοκῆς : quis est vero, si iii Arristotele noli titiligniana iudicet, qliodde coni positis priuη egerit Allia in de si inplicitatis, praesertim quiana res ipsa doceat talia noli ite compositis sermoneni Esse Niliit enini tradit Iloe loco nisi regulas quavita in de ratione, iliae obtineat inter siligi ita genera eorunaque disserentias. interea iluae praedicenti irale aliis et ea qliae in aliis inli aereant: quae quomodo conii ectenda sint, ut exeat oratio, ne vertio quid citi si-gitificavit. Quod si quis non concellendii in putet, cap. 2 et 3 aliti nile iii trusa esse dicetulit in crit: nolii' vero ite ea qui serm iliae legiuntur 1l Io - 15 ab Iloc loco videntiir aliena esse,
qlia , qtianiqilam de liκ licta fiuiit qliae ad oratio item coitiuneta proseruiitur, tam ii facile eo ex cli salitiar, quoid eo uiua odeclina sis colliun rei villula antii r qilae praecesseriant; satis arcte
apparet e. g. 43a 25 τῶν δντων τὰ μέν ἐστι λιαυτα
310쪽
l. l. p. 8 -Das Unge o inlicite dieses λέγεσθαι eruannio auctiunter den Neueren E. B. Hegel', rectilis dixisset novum esse usitIn voeiη δντα, qilippe quae Itoc loco non solium de lis intelligenda sit, quae sill gistant, sed etiam de Oinnibus, quae quomodo et an lite praedicentur. 2 δ υποκείμενον qiiid significet apti l Λristotelem, exposuit Trdilig. ad Ar. de an. p. 324 v. eius dein Elementa logices Aristotelicae. Berol. 1842 p. 51 not., Biese I. p. 51 not. I. p. 247 not. 3,
σεως, pili et lina quo motus originem liabet, ut quod δυνὰμει in se iii clii sitim fiat eat motuin, vocati ir τδ υποκείμενον τῆς κινήσεως : 709 b 27 ἄπαντα γὰρ εἰς το υποκείμενον ι ἐχρι τιν)ς καὶ οἱον εἰς υπεῖκον προέρχεται . I9Ia 8 ή δ' ὐποκειμένη φυσις ἐπιστητh κατ' ἀναλογίαν. ῶς γὰρ ποδς ανδριάντα χαλκος ' πρὸς κλίνην ξύλον η πρις των ὰλλων τι τῶν ἐχόντων μορφ, si sλη καὶ το δμορφον ἔχει πριν λαβεῖν την μορφήν. Osτως αὐτο πρὁς οὐσίαν ἔχει καὶ το τύδε τι καὶ τδ δν. 028 l, 36 το δ' υποκείμενίν ἐστι καθ' ου τὰ ἄλλα λέγεται, ἐκεῖνο δε αὐτδ μηκέτι κατ' ὰλλου ... μάλιστα γὰρ δοκεῖ εἶ
eo, tiliod n uteria, quatenus est το δυνάμει ον, qtiod nondum pervellit ad ἐντελέχειαν, negatio diei potest ipsitis rei natiirae, ilia tenus vero rei ita si ibieeta est ut res esse non possit, nisi illa stet et iii an eat, affirmatioite profertur. 189 a 3υ την δ' ἀγχὴν οὐ καθ' υποκειμένου δεῖ λέγεσθαί τινος. ἔσται γὰρ ηρχὴ τῆς αρχῆς ' τδ γὰρ υποκείμενον ἀρχή, καὶ πρότερον δοκεῖ τοὐ κατηγορουμένου εἶναι. 9a7 τὰ γὰρ μαθήματα περὶ εἴδη
ἐστίν ' οὐ γὰρ καθ' υποκειμένου τινός ' εἰ γὰρ καὶ καθ' υποκειμένου τινὁς τὰ γεωμετρικά ἐστιν υποκείμενα enina dicuntur 'illaecunque scientiae subiecta esse possitiit, cr. 982a 23ουτος γὰρ -lniel l. ὁ μάλιστα ἔχων την καθόλου ἐπιστήμην - οἶδέ πως πάντα τὰ υποκείμενα , ἀλλ' οὐχ ἐ γε καθ' υποκειμένου. 982 b 4 τὰ υποκείμενα opponi inivr τοῖς πρωτοις καὶ α&loις, diis enim os ταῖτα γνωρίζεται διὰ τῶν υποκειμένων. CL quae vicemus ad 19bI4 et ad 45b II extr.