장음표시 사용
271쪽
χω μὲν ἔλυσε πέδιλλον δώνιδος, οῖ δε λέβητ' ἔς
κρωσσοῖσιν φορέοισιν ἴδωρ. ο δε μηρον ἰαίνει,
αἰαῖ ταν Κυθέρραν ἐπαιάζουσιν Ἐρωτες. βεσε λαμπάδα πῆσαν ἐπὶ φλιαῖς Γμέναιος, καὶ στέφος ἐξεκέδασσε γαμήλιον ' ουκέτι δ' ,μήν, Τμην ουκέτ' ἄειδεν εῖν μελος, ἀλλ' ἐπαείδεις αἰαῖ καὶ τον Ἀδωνιν ἔτι πλέον η 'T'μεναιον. 90 αἱ ριτες κλαίοντι τον υἱέα τῶ Κινυραο, ωλετο καλος Ἀδωνις ἐν ἀλλάλαισι λέγοισαι. αἰαί δ' ὀξυ λέγοντι πολὐ πλέον η Παιῶνα χαἱ Μοῖσαι τον υ δ ων ιν, ἀνακλείοισι δ' υδωνιν,
ωνα AU. Punctum, quo 1 in s. v. eri t. Graesus stistulit
272쪽
90 καί μιν ἐπαείδουσιν ' ο δέ σφισιν Ουκ ἐπακουει. 95 οὐ μὰν ουκ ἐθελει, Κώρα δέ μιν ουκ απολύει. Λῆγε γόων Κυθέρρα τὸ σάμερον, ἴσχεο κομμῶν δεῖ σε πάλιν κλαυσαι, πάλιν εἰς ετος ἄλλο δακρυσαι.
Ἐκ θαμινῶς ραθάμιγγος, ο πως λόγος, ἄωσοίσας χἀ λίθος ες ρωχμὸν κοιλαίνεται.
Oti kαλὸν ἁ φίλε πάντα λόγον ποτὶ τεκτονα φοιτῆν, μηδ' ἐαὶ πάντ' ἄλλω χρεος ἰσχόμεν' αλλὰ καὶ αυτός
τεχνῆσθαι συρ γγα ' πέλει δε τοι ευμαρὲς ἔργον.
μισθὸν ελών. τιμὰ δε τὰ πράγματα κρέσσονα ποιεῖ.
273쪽
Εἴ μευ καλὰ πέλει τὰ μελυδρια, καὶ τάδε μουνακυδος ἐμοὶ θήσοντι, τα μοι πάρος Απασε Μοῖσα. εἰ δ' ουχ ἀδεα ταυτα, τι μοι ποτὶ πλείονα μοχθεῖν;
ει μὲν γαρ βιότω διπλόον χρόνον αμμιν εδωκεν η Κρονίδας η Μοῖρα πολυτροπος, ωστ' ἀνυεσθαι τον μὲν ἐς ευφροσυναν καὶ χάρματα, τον δ' ἐνὶ μοχθω, ην τάχα μοχθήσαντι ποθ' υστερον ἐσθλὰ δέχεσθαι. 5 εἰ δὲ θεοὶ κατενευσαν ενα χρόνον ἐς βίον ἐλθεῖν θἀνθρωποις, καὶ τόνδε βραχυν καὶ μείονα πάντων, ὁππόσα τοὶ δειλοὶ καματώδεες εργα πονευμες, ψυχὰν δ' ἄχρι τίνος ποτὶ κέρδεα καὶ ποτὶ τέχνας
βάλλομες, ἱμείροντες αεὶ πολυ πλείονος ἴλβω;i0 λαθόμεθ' η ἄρα πάντες, ὁτι θνατοὶ γενόμεσθα, 10χώς βραχυν ἐκ Μοίρας λάχομες χρόνον.
Tαὶ Μοῖσαι τον Ερωτα τον ἄγριον ου φοβέονται Ἱκ θυμῶ φιλέοντι καὶ ἐκ ποδὸς αυτῶ επονται.
κην μεν ἄρα ψυχάν τις ἔχων ἀνέραστον ἀείδst,
274쪽
BIONIS τῆνον υπεκφευγοντι καὶ ουκ εθέλοντι διδάσκει
ες τῆνον μάλα πῆσαι ἐπειγόμεναι προρέο r/τι.
μάρτυς ἐγών, ὁτι μυθος ἴδ' ἔπλετο πῆσιν ἀλαθής.ῆν μεν γὰρ βροτὸν ἄλλον ῆ αθανάτων τινὰ μέλπω
βαμβαίνει μευ γλῶσσα και ως πάρος οὐκέτ' ἀείδει 10 ῆν δ' αυτ' ἐς τὴν Ἐρωτα καὶ ἐς Λυκίδαν τι μελίσδω, 10 και τόκα μοι χαίροισα διὰ στόματος ήδει αυδά.
υ μεγάλα μοι Κυπρις ἔθ' υπνώοντι παρέστα, νηπίαχον τον Ἐρωτα καλῆς ἐκ χειρῖς ἄγοισα ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μυθον ' .μέλπειν μοι φιλε βολα λαβὼν τὸν Ἐρωτα δίδασκε.
5 ῶς λέγε' χἀ μὲν ἀπῆλθεν, ἐγὼ δ' ἴσα βουκολίασδον, 5ω πιος ώς ἐθέλοντα μαθεῖν τον Ἐρωτα δίδασκον, ὼς ευρε πλαγίαυλον ὁ Πάν, ως αυλὸν Ἀθανα,ώς χέλυν Ἐρμάων, κίθαριν ώς ἄνυσ Ἀπόλλων. ταὐτά μιν ἐξεδίδασκον ' o δ' Ουκ ἐμπάζετο μυθων, io ἀλλα μοι αυτὸς ἄειδεν ἐρωτυλα, καί μ' ἐδίδασκεν 10 θνατῶν ἀθανάτων τε πόθως καὶ ματέρος ἔργα.κ ἐγὼν ἐκλαθόμαν μὲν ὁσων τὸν Ερωτ' ἐδίδασκον, ὁσσα δ' Ἐρως μ' ἐδίδαξεν ἐρωτύλα πάντ' ἐδιδάχθην.
275쪽
Ἐσπερε, τῆς ἐρατῆς χρυσεον φάος Ἀφρογενείας, Ἐσπερε κυανέας ἱερον φίλε νυκτος ἄγαλμα, τόσσον αφαυρότερος μήνας, οσον ἔξοχος αστρων, χαῖρε φίλος, καί μοι ποτὶ ποιμενα κῶμον ἄγοντι 5 αντὶ σελαναίας τυ δίδου φάος, ωνεκα τήνα 5 σάμερον αρχομένα τάχιον δυεν. ουκ ἐπὶ φωράνωχομαι, Ουδ' ῖνα νυκτος ὁδοιπορέοντα λοχάσω ἀλλ' ἐρι ω καλὸν δέ τ' ἐρασσαμένω συναρέσθαι.
χλβιοι οἱ φιλέοντες, ἐπῆν ἴσον αντεράωνται. ολβιος ην Θησευς τῶ Πειριθόω παρεόντος, εἰ καὶ ἀμειλίκτοιο κατήλυθεν εἰς 'Αἴδαο.ολβιος ἐν χαλεποῖσιν ἐν ἀξείνοισιν υρέστας,5 ωνεκά οἱ ξυνὰς Πυλάδας αλῆτο κελεύθως. θην μάκαρ Αἰακίδας ἔτι ρω ζώοντος Ἀχιλλεύς ολβιος ἐν θνάσκων, Οτι ψερον αἰνον ἄμυνεν.
276쪽
γξευτας ετι κῶρος ἐν αλσεῖ δενδρήεντι ἔρνεα θηρευων τον υπόπτερον ειδεν Ἐρωταίσθόμενον πυξοιο ποτὶ κλάδον ' ώς δ' ἐνόησε, χαίρων ωνεκα ὁ ζ μέγα φαίνετο ορνεον αυτῶ, 5 τὼς καλάμως αμα πάντας ἔπ' ἀλλάλοισι συνάπτων 5 τὰ καὶ τα τον Ερωτα μετάλμενον ἀμφεδόκευε. χω παῖς ασχαλάων, Oκα Οι τέλος ουδεν απάντη τως καλάμως ρίQας ποτ' ἀροτρέα πρέσβυν ῖκανεν,ος νιν τῶνδε τέχναν ἐδιδάξατο, καὶ λέγεν αυτῶ, 10 καί οἱ δεῖξεν Ἐρωτα καθήμενον. αυτὰρ ο πρέσβυς l0 μειδιαων κίνησε καρθ καὶ αμείβετο παῖδα
,,φείδεο τῆς θηρας, μηδ' ἐς τόδ' ἔτ' ορνεον ἔρχευ. φεὐγε μακράν. κακόν ἐστι τὸ θ θρων. ἴλβιος ἐσσῆ, εἰσόκε μή μιν Πρς ' ην δ' ἀνέρος ἐς μέτρον ελθρς,l5 Ουτος ο νυν φευγων καὶ ἀπάλμενος αυτὸς ἀφ' αυτῶ i5 ἐλθὼν ἐξαπίνας κεφαλὰν επι σεῖο καθιξεῖ.
υμερε Κυπρογένεια, Βιὸς τέκος ηὲ θαλάσσας, τίπτε τόσον θνατοῖσι καὶ ἀθανάτοισι χαλέπτεις;
277쪽
τυτθόν εφαν τι νυ τόσσον ἀπήχθεο καὶ τὶν αυτῶ, ταλίκον ώς πάντεσσι κακὸν τον Ἐρωτα τεκέσθαι,5 ἄγριον αστοργον, μορφὰ νόον ουδὲν οι οῖον; 5 ἐς τι θέ νιν πτανὸν καὶ ε καβόλον ωπασας ζμεν,ώς μη πικρὸν ἐόντα δυναίμεθα τηνον ἀλυξαι;
τηνο ποτὶ ψάμαθόν τε καὶ ηωνα ψιθυρίσδων, λισσόμενος Γαλάτειαν ἀπηνέα ' τας δὲ γλυκειας ἐλπίδας υστατίω μεχρι γηραος ουκ ἀπολειφῶ.
' φασία τον Φοῖβον ελεν τόσον ἄλγος ἔχοντα. δίζετο φάρμακα πάντα, σοφὰν δ' ἐπεμαίετο τεχναν χρῖεν δ' ἀμβροσία -ὶ νώναρι, χρῖεν ἄπασανώτειλάν ' μοιραῖα ο' ἀναλθεα τραύματα πάντα.
278쪽
ΑΛΕΟΑ ΛΜΟΣ. Eωρος ώ Μυρσων ' χείματος η φθινοπώρωη θέρεος τί τοι αδυ; τί δὲ πλεον ευχεαι ἐλθεῖν; ῆ θέρος. ἀνίκα πάντα τελείεται ὁσσα μογευμες; η γλυκερόν φθινόπωρον, ῖτ' ἀνδράσι λιμος ελαφρά :5 η καὶ χεῖμα δυσεργον; ἐπεὶ καὶ χείματι πολλα 5 θαλπόμενοι θέλγονται αεργία τε καὶ ἔκνω. η τοι καλὸν ἔαρ πλέον εἴαδεν; εἰπέ, τί τοι φρὴν αἱρεῖται; λαλέει ν γὰρ ἐπέτραπεν ά σχολὰ ἄμμιν. ΜΥ ΩΝ. Κρίνειν ουκ επέοικε θεήια ἔργα βροτοῖσι 10 πάντα γὰρ ἱερὰ ταυτα καὶ αδέα ' σευ δε ἔκατι 10 ἐξερέω Κλεόδαμε, τό μοι πέλεν ἄδιον ἄλλων. ουκ ἰθέλω θέρος ημεν, ἐπεὶ τόκα μ' ἄλιος ὀπτsi. κ ἐθέλω φθινόπωρον, ἐπεὶ νοσέρ' ωρια τίκτει.ουλον χεῖμα φέρον νιφετὸν κρυαώς τε φοβευμαι. 15 ειαρ ἐμοὶ τριπόθ τον ἶλω λυκαβαντι παρείη, loάνίκα μήτε κρυος μήθ' ἄλιος ἄμμε βαρύνει.εωρι πάντα κυει, πάντ εωρος ἀδέα βλαστεῖ. χά νυξ ἀνθρώποισιν ἴσα καὶ ὁμοίιος αώς.
279쪽
Μοίσας μως καλέοι, Μοῖσαι τον Ἐρωτα φέροιεν. μολπὰν ταὶ Μοῖσαί μοι ὰεὶ ποθέοντι διδοῖεν, ταν γλυκερὰν μολπάν, τῆς φάρμακον ἴδιον ουδεν. XIX. Πάντα θεῶ γ' ἐθέλοντος ἐναίσιμα, πάντα βροτοῖσιν ἐκ μακάρων ράωτα καὶ Ουκ ἀτέλεστα γενοντο.
κών, ubi 'Oμoa- eona oemae alicii ius nonien esse . euius fragmentiam inier eidisset, Mei nekius et Bergilius intellexeriint.