장음표시 사용
241쪽
i Editi, κοράκω γέ- οὐκ οἶδ' ὁ Ἀω λάττει ὁ λογος καὶ μετάρσιος
θήγω temporis monaentum apte reddere Est omnino rescrit,endum, denato pronunciationis naendo, iii ab irω, apta, mi tenaporis
brevissimi punctum expriinatur, aetaPuora.
s raditi, τένη, οἱ κύρακες. Codd. τ και κορ. Quod et praeserebam olim ad Alistaen p. 66, ubi totum hunc neophylacti locum attigi V, ἐυα οἱ κορακες ὁρῶσι καὶ, mediis omissis, mi in Commetin et Rivin. sunt uncinis inclusa A, οὐχ ἱπποκράτου μ. οὐ ταμ ... Ψάρμακα ἐρῶσι παρ ἡ ερ ῶρα ... , οὐχ ποκράτους μαθ. et reliqua ut A. C, οὐχ ἱπποκράτη μαο οὐτι μαλ. .. ρῶσι γου τη ἀρ.
242쪽
nueram ad Aristaen. pp. 8a 343. Respicitur illa platanus de qua PP. 13, 36 33, 24.
- muni uerat in hoc Cleanthis versu ς σου γαρ tuo: σμὶ ὀχου μωὶμα λαχο,τες. χο erram pira aeo posue i alit . . In Cleanthis versu nunc legitur lac, cujus erat fixo glossent;i. Siliain 1ου ct rΚi inedon citis latine non re Hidii p
243쪽
13 Editi et AB, μοι. C, με. .. εἰσέδυ λο*ος. Malui, cun εἰσέδυ. 14 VR , πεστη. Contin. ἔπεστη .malebat, inaedoueiu επεστι. Et ipse malebat ad Arristaen p. 63 9 illud ἔπεστι quod habent codices. Nunc servo editu in Bernariliis ad Pallad. p. 63, pro ἐξαίρεivproposuit ἐξευρεἡ Tunc inihi placebat in agi ἐξερεῖ, idque nunc
244쪽
ερα permutantur. Qui in esset vulgo in Platonis Gorgia Pro αρ' οὐ μαἀάυω οἴα αὐτα βρύλει καλεῖ τάχα δὲ εἴσιαα σαρέστερο ' Coi exitio in dors. ἄρα ιυ, lihros sequutiis Ahulacior DraFusci ἀλλ' οὐ λαυθάΜω. mi relena piitavem in posse ρ' ου μα θά, ... καλεῖ Semlai, liabitante scilicet Socrate ait hone intelligat. Iti liccnt qui Platonienna orationein inelius Ne noriant. 13 C ita Celera, tvὰ δυσώδη.
245쪽
1 Iosephus Antistit et, o quena iri licavit Morellius : πολεμιώτατο δ εστὶ τοῖς ὀρεσι τουτο τὸ ζῶο ... χειροήθεις εἰσὶ αἱ ὁει καὶ προς μοvο τ τω ο*εω, Αος ἄTριοι. Quae et alia e Ioseph descripsit Glycas Annal. p. 49 desit idibus agens Anatolius De svnap. p. 3Oo: πτερὰ σεως πά9τε ο ει δεδοίκασι ubi Remitors. p. 33 Pariter Deniocritus syna p. p. 337 . σεως πτερά, Ἀρπετο φυ*αδεθει. Deoitio illo ibi tu in in serpentes sal,uloso vide Iacobs ad hara. II.
A. 2, 38 ac oinnino de illa ave , cisi iis genia ac specum nunc tan- doni a Cuvcrio constituta sunt, doctissina ejus viri excursum quin- luna t. 3 Plinii Leinariani.
246쪽
s C sine alteio ἀπαχε. Sed amat repetitiones auctor. Cf. n. 8, pag. 395. io C sine i Glycas, qui Annal. p. 43 de cliaradrio Tneophylactuna sere descripsit ob α τοῖς ἀλό ιις βασκα, α τις μέτεστι. Et Ηρ-liculoriis 3 8, charadrium ab invidiae crinii ne vindicat. Non meminit charadrii Theopnrastus in opusculo de animali hiis quae sicuntur invidere Adiae de illa a e Eliarium 1 . A. I , 3, cum interpretibus, coli oleario ad Philostr. V. A. 6, 36 qui Donaen nodieritum non definiunt. In loco nouili Golgiae latonici, ubi χαραδριο βίος, huiot. p. 265 de Cliaradrio Pluviali vermacule
pluuier ord, cogitat Laceped putat chai admurn antiquoruni vo-Gindum esse nouis moieria collier Miletur ex aviluis esse qui vocent i tam possunt unaanam Pnilostratus V. A. 6, 36 τάς τε ἀμο,ας αυτῶ λχε και του κοψίχους, και - σα εὐχλωττίζει του χαραδρiobe inimuetius conjecit inopportune ... κοψίχους, και τους λα- ραδριους, και ὁπόσα εὐ λωττίζει. In sequenti Dus, παθου δεος του πυρὸς μεταδούς, caveat lector De του πυρὸς pro glossemate ac lithrarii additamento naueat. Sic loquutus est auctor et Epist. 34 ' μεχίστου τειὸς ἀ αθρύ, ηγεμουίας, χηρευοv. iii suscit idein ἀθαουάτου δε πράγματος ἐπιμελοθ, τῆς ψυχῆς. Epist. 8 ου τουικωτάτω τιvi, Π ἀληθεία
247쪽
a Vei Dis intoo ... μετέρχεταt Carent M. 3 Vermi ἐπ' ἐλαχίστω carent B. Sunt in Commetiniana, sed uncis incursa. Sunt in codiciDus Mox e liti ante δεύρ male repetunt Polycratis perionam. 4 Editi, ἀμυγδαλῆ, C, ἀμυγδαλ- AB, ἀμυ δάMN. Et sic insi a. L. exicon Disserentiarum in cod. 255 ἁμ δαλῆ περισπωμέvως, τοδέ,δρου ἀμιγδαλη παροξυτό,ως, το καρπολ' ἀτω Πάμιλος Φιλοξευος δε αμῆοτερα ιετα περισπ . Grammaticorum nomina deuet Lexico-graptius Ainenae a c. o. In fine puto si esse addendum Vici et Baehr ad Ctesiam p. 3I7. - sine ὀλίγου. Conam et ,
s Cons stini lia p. 3, 23. Notat iθυρίζει, alboribus ex hoc loco Bernarci Beliqq. P. s. 6 In continuatur Polycratis Oratio usque ad τοιγαρού in V et B usque ad εὐκρασί- C eonsentit editis. C, θορῆ. Permutatio syllabarum o so remientissInia est, anusae non semel aliDi tractavi. Escnylus Euna. 87 49τιπαθῆ μεθεῖσα καρδίας σταλα μὸ χθουιαφοροv. Loco timcili partim ac
9 C, ευκρασίας. Non rara est illa numerorum syncnysis. Vide P. Io n. I. angio Pii, notis ad Zonar. p. ii, in melli loco περιοδικῶ φρεvἰτιλ scripsit, pro περιοδικαῖς φρεviris quod scripserat iiDrarius codicis I 82, p. 13, a facile eius peccati veniam ina- pertiret lector criticus sed alia amnisi non condonanda Sieen in Psellum edidit aut perdidit E μευ βασιλῆ bδερω περιεπεπτωκti
248쪽
249쪽
a AB , ἀσηπτοτατα. Halhent iidem infra ἀσηπότερα πως. 3 Comin. R, Tmδους - αὐτῆς. Permutatio solennis vomitum et oi Dion Chrys orat io, P. 3o εἴ τις αὐλοῖς, οὐχ ὼ αὐλητικος, ἐθελη χρῆ αι. Codex oo melius, ἐθέλοι. Procopius Hist Pers. I, 4, p. 3 9 . κα εμ- ἀποχρήσει, καίπερ οὐδεη,4 ουτω τύχοι, κεκομι- σμέγω, το δεσποτου εὐεργέτη του μού Πευῆσθαι ' nairor non fuisse Nuper Correctum Hra Tneodorias Prodr Rhod. 4 p. 6ν Μάθης ει αὐτὸυ, εἰ μαθεῖ, χεις ποθο, reponendum esse videtur, μάθοις. Idemiuidem 5, p. 89:ωω ἀπαρτώοιτε και τὰς ἀσπίδας ' reponendum, ἀπαρτωητε. DicaeaTonus Descript Pelii p. 4i Q, τα τις τρίψας λεῖο καταχρίει το σῶμα ' e litores doctissina debuerunt corrigere
250쪽
Turnesortius egregie coaxantes audierit, a Crienensii us si in iliassectis naorbo, vide Elian in II A. 3, 37, 35, cum notis interpret uni, coli Canaus id Aristot. p. 391. 3 Conam ., ω ἱλους, corrigente inaedonei φ ότης. Sed Pitina cetera consentiant in έλος, ipsum illud acceritias merulum dio' niini sere persuasit voluisse et Coin melinum ponere *ίλος. teriti de sommula aetri vitae suprii P. I 8o n. 9. 4 Coniecit imodoncius, τί δὲ τουτο. 5 AB sineπου. Comin. που ἀθρόουJHOAαi: quod Eirnecioneius vertit Bestituam obiter voculani sello male clito a Cangio ad ZOnaram p. 58:το υἱὸ πολλοις ορκοις προκατεληρη μη ἄλλοθι σο