장음표시 사용
101쪽
πον χρῆ τὰ κατὰ τον βίον αὐτοs παρασκετίζειν, ἐκ
102쪽
δεῖ ποιεῖσθαι τους δικαιοτάτους καὶ τους δυναμιν πολληνεχοντας καὶ τους πλησίον κατοικουντας, ἐχθρους δε τους εναντίους τοίτοις πόλεμον δε ει ιρεῖσθαι προς τους
ὰλλῶν πιχειρουνιυς την πόλιν - ους φιλους - ους συμμάχους αφῆς - ὁ φυλακὰς ἀναγκαῖον ἔχειν δι ιαυτῶν η διὰ τῶν συμμύχων - διὰ ξένων, και οὐ
106쪽
Manc epistolam ad Alexandrini neque ab Aristotelenelie ab Anaximene, leni huius ariis rhetoricae auiorem esse dico, scriptam, sed a salsario posterioris aetatis soriasse ut libruin hominibus elegatilio hil iis , ditioribus maiora Venderet pretio, siciam esse, multa milii Esse videntur Minnienia cons Ariiuni scriptores pag. 187, tulis Aristo-iolia I p. 227-34. Haec enim elocuti tumidis aestuans dictionibus v. c. τοῖς τῆς ρετῆς στοιχείοις καλλιγοπινουμενοι, μητρόπολοι του καλῶς βουλε, εI3αι, κρύ πολις Gωτηριας et Aristotele prorsus ivligna et siniplici dic eiuli rationi, mi ars ipsa est composita, conuaria est. Tum ineptissini sopbista Alexandiunt aggreditur, ui si quis hoc modo eun Ghsaei, non gratiam eius inissei, sed scapulas perdidisset. Denimi hanc ariem in usum futuri omitorismi republica frateretur, non ut Alexan ter tibiis titi non posset doceretur, conscriptan ESse constat Isocraten sopbista imitari videtur, ii et aliis similia de rhetorica tua tu, et ipsi Alexandro epistola quinia si genuina iii mili mi
dein sq, postmiam tacite in Aristotelis dialecticam invocius est, se libenter audire dicit: ταυτην ἐν Ουν υκ γαπῶ ι σε την διαω ν, προαιρεωθαι δε την παιδείαν την περὶ
107쪽
ἰνειν, προ δε τούτοις σε καὶ κολύζειν, προσῆκον ἐστιν ἐκατέρους σωφρονεῖς ἐν νυν ταύτα μελετῶν ἀλαι- δας - τε πατρι καὶ τοῖς ἄλλοις παρέχεις ώς ἐὰν
πρεσβύτερος γενύμενος ἐμμεινης τούτοις, τοσούro ἐξεις τη φρον=iσει τῶν ἄλλων, σοναε δ πατήρ σου δι νήνοχεν πήνrων. At Isocrates puerum illi ut uitii Alexan-dmini, noster vero regem, ut Verba rον τοῖς ἔργοις πρωτεύοντα, τους πλήν - βασιλειαν-- ώτας docernat. Primus hanc epistolam subditiciani dixit redorius, secuit sulit Spaldiligius, utilius, Lobeckius ad Phran. p. 123 alsi. p. l . . τὰς μεθόδους τῶν πολιτικῶν λίγων cap. .. διὰ τριῶν μεθόδων. 28. τὰς τῶν λόγων με δους. saepi sitne voeabiit μέλγεις, semper sinwlari, nuntiani ni uim iudinis numeri, uiuur Aristoteles. v. 4. ἐν τουτοις τοῖς χοίνοις isque ad hoc tempus,
ghren dem in de ZWischengsit, ni sanor, dicere voluit, quem veri, una Sum equidem ignoro; ac Geel ἐν του
τοι χρονοις amen, ut fame udo sit passivum. v. 8. τῶν περὶ ταυτα πραγματευομένωνJ Aristot hin. animai VI, 23 p. et . b. n. VIII, 6 p. 595, 21. Polit. VIII, 1. v. s. σπερ γαρ ἐσθητα similiter Isocrates Nico-
elei 3 32 τρυφα ἐν ἐν ταῖς μοι και -- περ υσώμα κόσμοις, καρτέρει δὴ ς χρὴ τους βασιλεύοντας ἐν τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδευμασιν, ν' ι μεν ωῶντες διὰ τῆν
διὰ ὴν τῆς ψυχῆς ρώμην τῆν αυτὴν κανοις γνώμην
109쪽
v. 16 τουτο υν - ανθρώπων haec Philelsus omittit, Butilius Spuma est, censet et si sensus est itaque tu hanc a dis linmortalibus io nibus solis aiani artem ante ceteros lion,ines exerceanius, neque locum suun tenent Diuiti reo Corale
110쪽
figura erit scribendum. Sed aliud voluisse videtur autor; argillatin enim in verbo διαφέρειν distare et διανέροναειν eximiiIIII et prii fit uis bonum possidere; elimia ansentalia et plura et meliora habent, Ons Isocr. Nimel. s. 5. Anud g. 253, dis areni, iii hunc oro hoministus solis latum non humilem esse, sed celeris innibus bonis pra stare probabile sit. Itaque Gρώπων aut delenduin mihαὐοωποι ἐεγιστη corrigeII luna est. v. 18. ἐπ- 7J Platonicani tripartitam antinae sequiis in divisionein.
v. 22. σῶμεν debebat, is i scribere, sed facile id
huic auctori concedemus. V. 2, της των λόγων ἀντεχεσθαι σιλοσοφως lia quoque Isocratis dicendi rationem imitantur.
p. 4 v. 3. 3 τοις τῆς ψυχῆς ὁρμασιν ὀξυδερκειid line
translatione fremaenio veteres utuntur, id nos ad Aristot. Hieior. III, 10. ceterin integmin contentionem dare debebat sic: τοῖς του σώμαroς σ3αλμοῖς.
v. 5. λόγος μετὰ παιδείας γεμών ἐστι βlori ex Isocrat. Nicoel. 9. Antid. g. 257 ει ει δὲ συλλήβδην περ τῆς μνάμεως ταύτης -- ουδὶν τῶν φρονιμως πραττομένωνενοήσομεν ἀλόγως ι γνόμενον, ἄλλα - των ἔργων καὶ των διανοημύτων γεμόνα λόγον οντα καὶ μάλιστα χρωμένους αυτ τους πλειστον νοsν χονrας. v. 8. o rari in plures Imri, sed auis hoc vocabulo, novies eniti legitur in hac epistola, mire abii iiiiiis, in lucquoque ab ipso postium rei lain. v. 12. Osrων των λόγων πεοαποτεθνήκασιν Blle nun persectum ex duobus codd. praesenti Hπεραποθνήσκουσιν lomini dedit, eli roum apium est, nam non habet ioreseratur, unde oor scriptum esse probabile sit.