장음표시 사용
131쪽
etor. II, 5 seqq. Emporius p. 309 - 12 Capp.16. ιστώ τον - μὴ πο--wJ in expositione ipsa non septem, sed linque tertia enim secundae, περὶ νόμων καὶ τὴς πολιτικῆς παρασκε ς, quintae seria adhaereineo risei 'ης καὶ πολέμου, facile igitur il rarios hic et pro και dedisse autoremque non ista sed πέντε seripsisse coniiscias sed nil niuiam , nam partim disserti sies. Rhet. I, . σχεων - πω ων βουλευονται πάντες καὶ πεο α γορε-- - συμ ολείοντες - μέγιστα τυγχάνει ἐπιδ ον οιθμον δι/ra morα δ' ἐστὶ πεοι τε πύρων καὶ πολέμου καὶ εἰρήνης, ετι δε εο νυλα- χώοας εἰσαγομένων καὶ ἐξαγομήνων καὶ πω νωμεσίας. ubi vid. iae adnotavimus. Socrates apud Xenoph. Memorab. III, 6 Glauconen a republica o pessenda avertens praeter OMMσω ea leni in Aristes
le atque eodem ordine enumerat autor Alcib. II p. 285
132쪽
ἐναντιώιαατα ... τις γαρ συμμαχία σου πράξαντος ἐγ-ε
133쪽
120 COMMENTARIUS αλλ' ἐκεῖνο μόνον ἐτήοουν, πως μηδεν μήτε
μἐνων προσγῆ σουσιν. ου γαρ ἐν ταῖς πολυτε -
λειαι ἐνόμιζον εἷναιον ευ σέβειαν, ἀλλ' ἐν τρμηδἐν κινει ἄν αυτοῖς ι προγονοι παρέδοσαν. καὶ γὰρ τοι καὶ τὰ παρὰ τῶν Θεῶν οὐκ ἐμπλήκτως Ουδἐ τα Οαχωδῶς αυτ οις συνέβαινεν, ἀλλ' ευκαίρως και προς την ἐργασιαν τῆς χώρας καὶ ποος τὴν συγκομιδὴν τῶν καραών. ad Nicocl. 20 τὰ προς ους οὐ ποιεο ὶ ο μύρον --ἐδειξαν, ηγου δεοί - - κάλλιστον,ναι καὶ Θωαπειαν μεγι-οτην, ἐὰν βέλτισro καὶ δικαιd raro saυτὰν παρέχης' μῶλλον γαρ ελπὶς τους τοιουτους - ους ερεῖα πολλὰ καταβάλλοντας πράξειν τι παρὰ τῶν Θεών ἀγαΘον. Imprinus vero anilutaveriendus est L. ysiae locus XXX, 17-23 contra Niconiaesiuiti, mi plura liam
reipublicae inopia concederet in sacra impendenda esse tulit in ii in Orator more suo τεχνικώταr hunc in Iolluui
εἰπεῖν πεοὶ ἐμου νυν δε τοῖς κοινοῖς καὶ κειμενοις ἀξιώ o wrον πειγεσθαι -- ζω δε ει μη ἐνθυμελται, ὁταν ἐμ νάσκη σεβεῖν λέγοντα, χοῆ Θυειν τὰς Θυσίας τὰς ἐκ τῶν κυρβεων καὶ τῶν στηλῶν κατὰ τὰς συγγοαφὰς, - καὶ της πόλεως κατηγορεῖ' -- γαρ μεις ψοφι-- ἔπειτα ει ταυτα νομίζεις δεινὰ, noti σφόδρα ἐκείνους χὴ σεβεῖν Ο τὰ ἐκ των κυρβεων μύνο εθυον. καίω ἄνδρες δικασταὶ πεο ευσεβειας οὐ παρὰ μω - μον νειν χρη, ἀλλ' ἐκ τῶν γεγενημένων σκοπεῖν οἱ τοι νυν πρόγονοι τὰ ἐκ τῶν κέρδεων νοντες μεγίστην καλευδαιμονεστώτην τώνελληνίδων την ὀλιν παρέδοσαν, σ ἄξιον μῆν
134쪽
IN CAPUT II. 121 τὰς αυτὰς ἐκεινοις Θυσἐας ποιεῖσθαι, καὶ ιμη ὁ ἐν δ αλλο, ης ώχης νεκα τῆς ἐκιινων τῶν ιερών γεγενημήνης, φώς - α μεγαλοπρεπή περόν πως λως - - τα
- τεoori abinidat mam nec initi est, nisi salsa lectio, recte mutat in Σ, ut infra sέως- θείως, sed veri una desideratur nec ex iis iae Maecedunt, intelligi potest; v. . ἐκ μεν δικαίου λέγmeteri derideratur secundini taδε - -μιμ- δει. . . Imbus sanestuum esse, ne sacra negli
gantur aut Inutentur; OItasse propter verborum si in Ilitudinein haec exciderunt, quanivis e δικαιον νόμιμον arcte necta
iur, ut facile net ligere potuerit aueior plures loco Lysitis coniunxii l. l. s. 19 - δ' ἄν τις εὐσεβέστερος γένοιτο ἐμου στις ἀξιῶ πρώων ἐν κατὰ τὰ πάτρια θύειν,επειτα, ἄλλοι Πυμσίρει τη πέλε ι, τι δε α δ δημος ἐψηφισατο και δυνησώμεθα δαπανθ ἐκ τῶν προσιόντων χρημάτων - δε βικόμαχε τουτων τἀναντι πεποιηρως . . . oo--ε ωιν ἄνδρες δι-ο- - δων ἐν κατὰ τὰς συγγρανὰς ποιῶμεν, παντα τὰ πέτοι Θέεται, ἐπειδὰν ὁ κατὰ τὰς στήλας ς
135쪽
v. 18. ἐκ δε του δυναros vid Lyciae verba supra allata. v. v. ora in Mosr-νω τοῖς - χοισιν ου καταλύωνἐoris hoc est ex desinitione aliam misionem semius est
Nicomachus v. Lysiam s. 21 λέγων, εὐσέβειαν ἀλλ'
vidimus ii Iis, verba καὶ Θειω et in exposition desunt et concinnitatem turbant, denique desunt in fragment ex quo
limenter hunc rilinem refluitani: προς ὁ τὰς μοι
136쪽
σκληρώσει τὴν τύχην βραβευοειν καὶ πολλάκις λήψεsΘαι τὰς ἀρχὰς τους λιγαρχιας ἐπιΘυμο τας, ἐν δὴ του προ- κοινειν τοῖς ἐπιεικεστάτοις τον δῆμον ἔσω - κέρωνιλήσω τους ἀγαπῶντας μάλιστα την - σωσαντειαν. ei tae alia ibi sine quondam Atheniensium statu suissct singuntur ad Nicocl. g. 16 μελέτω οι του πλήθους - περι παντος ποιο κεχαρισμήνω αυτοις αρχειν,
σονται ταυτα γὰο στοιχεῖα πρώτα καὶ μιγήσασχρηστῆς πολιτειας ἐστιν.
137쪽
μέγισται χειροτονηται, in Aristotelis politieis non in- v. 17. τὰς δὴ μεγιστας χειροτον τὰς ἀπο του--M Jcum sensiis sit magi,iratio a populo mandatos diei enim δῆμος κυοως ν δ ναι τὰς ροὰς, non e populo, iure
τινα περιτιθεισαις αυτ οις, κτλ. Aristot Euire Meom. VIII, 16. V. d. τους την χωραν ἐρρογαέ, ους και ναυκληρουντας τῶν ἀγοραίων μελλον πωτ -- Arisini Polit. VI, 4. IV, 4. v. 8 ου συκοφαντιας ἀλλ' ἐογασίας ἐπιθυμήσηJ Isocrati Areopag. g. 2. αἴτιον δ' η ro rasta roῖς πολλοις αρίσκειν καὶ μὴ περιμαχήτους εἶναι τὰς σάς, τι μεμ -
138쪽
IN CAPUT II. 125 ridis pii. p. Stob. XXIV, 36. Menexeniis pag. 4e i.
εντας εἶναι τους μετέχοντας του πολιτείματος. ut de maxinae ligarchiae status funditus evertitur , 6 ἐὰν ωικῶσι
ἐὰν μνται τὰ κοινὰ κλέπτειν του ἄρχοντας. τότε δεαμνότερα λυπεῖ, τύ τε των τιμῶν μὴ μετέχειν και τb τῶν κωδών. cons Lysiae XXI, 12 κα ου τοσουτον μοι μέλει
λέγεται μισυ ναι παντός. ibidem V, 4. 1308, 31 τι τὰς των γνωρίμων φιλονεικίας και ordσεις καὶ διὰ των
140쪽
summatin diei comprehendit. V. 17. και της κοινῆς κατασκευῆς Inim Nn auctor hoc loco mutaverit nec quod supra semper, etiam hic nολι