Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

uidit moti, et ne Euenum ii telligiis, aperte ae Ill ales et

erates in s Mπώ pronuntiat amitem. nebe inis pres ex Platonis apologia Somaeus, in in ueniis Parius terris sophistis viriusis doctrinam minore pretio professus esse ilicitur, hoc fictum esse coniicit v. 18. χρήμασιJ ineptum neque cum in inuuis desiie cibus aulareiurastilisse pilis vetuli virginem iuuic artem Alexam in iueri vult vid. Victorii Var lecti XIV, 11. v. m. παρειλ.ήσαμεν δε-κδρακος aut ego stupidus

et talpa caecior filii qui uti in horum Sensum Vide RIII,

aut ineptus fuit auctor, ii quae nemo intelligere posset, scriberet ianiumque ista verba vim doctos vexaveratnt, ut .sidani hanc epistolam tribus arte eiorici liin is pra fixam simul mim Theodectes ei chracis libro Alexandriam missam, lilaeuuii vero ipsius Coracis artem esse dic reti), a Tisia inplificatam , a posteriore qui Euripi leni

mri usus milii hyoius est, neque murmiliabet undo dependeat num es D τώτοις, τούτων - voluit reliqua vero omnia ipse coinΡοSui Hrba enim et M λοιπὰ vix adverbii loco funguntur. πω τε τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν δικανικῶν παραγ mkJ recie supra τῶν πολιτικών iam diacii, nunc genus si idem in species si volui scribere debebat cinedζμνγγορικῶν, Ru πεοι τῶν πsiarικῶ ι Λων τε δημηγορικῶν καὶ των δικανικῶν, sed quidquid est, duo tantum genera

initio artis, non tria b c lepsse, verini no- ηουτερον τούτω aperiissime docent.

112쪽

ἐπι δει τὰ κίν το δὴ διχανικόν. Cum et licendi docendi ratio, qua autor utitur, Aristotelem hanc artem neque seripsisse emi seruiere potuisse dilucide certissime approbei, Victori an secuti Anaxinienem eam composuisse laminimi de ierii genere demonstratum, quod ante Misi telen DBI Io agnovit, a posteriore, qui lii losoplii piis SSeere lictu meritoque ἐπιδεικτικον γίνο desideravit, interpolavini esse iam duduin his arsiuinentis Matinii stravimus coiis. M'. seris pag. 183-7. Milaestrui sis Alterutrum rissensesiast

rιuiniae indiciatis genera sunt partes. Unde prirnus autoris nomen Petrus Victorius eriti in praelasione, Aristot Rhe

torica

113쪽

παραγγελμάτων ο εν προς κὰτερον αυτῶν ε ooήσεις ἐκ τῶνδε τῶν υπομνημάτων σοι γεγραμμένων, μοn visio libri duo, non in genera leosse supra inoiiiiiiiiiis.

Iv. ex ipsa arie aularem tria dedisse generi nemo demonstrare potest, duo posuisse probabile est. Quod si iit Aristoteles aliique qui hunc seqviantur, genera explieui

114쪽

hoc modo ulud ex litaris suis dedit, editiones ubique arηγορικον, M plerumque Vel ubique κατηγορητικύν. quaopino a δημηγόρος. Quod si substantivitii deest vel alios et Su lSuIyatur ut radλπος, urina ex verbo translata

utuntur.

ἐπικοινωνούσι μέντοι κατὰ τὰς χρήσεις αλλήλαις, eap. 37 τι δ' ἐμπιστικον ος αὐτο - καθ' ἐαυτο Οὐ-λλάκις συνισταται, τοῖς δε ἄλλοις εrδεσι

μίγνυται και μὰλιστα ποος τὰς ντιλογια χοή- σι μίν ἐστιν. Nostra verba αυτο καθ' αυτ φαρος αλλφSyrianus l. l. non habet, sed alia posthaec quae in nostris

libris desiderantiar, leosse videtur: τὰ, ἐν Ου ἐν τρλέγοντι νησι Θεωρεῖσθαι τι δἐ ἔβδομον ἐν τοις

δκροωμίν ις-ῖπε τῶν λεγομένων ἔκαστον ἐξε--τώζουσιν. Illud 'si vix diuinasionem admittit, tamen hae huc illain miror nausiam enim in arte de amnisi ei

115쪽

opum uteretur, infra integrum cap. 3 composuit.

v. s. καὶ ταῖς περι τα συμβόλαια δικαιολογέαις eausa, quae in iudicio aguntur intelliot, ut Isocrates λόγους περὶ τῶν ἰδιων συμβολα - ilicii si sun δικανιμοι. Post riores rhetores δικολογων δικα πιαν, ut Latini iuuetur et iuri uis, distinmunt dixisse 1 alius Maeoλο- γιαις, noster vero et infra cap. 18 ἐν μεν ουν ται δημW γορίαις - ἐν δ ταῖς δικαιολογίαις προκαταληψύμεθα, ubi iudiciale genus indicatur, nisi uterque tomis configendus

est aliud enti nostro pus - δικαιολογω, ut ap. 3οταῖς πιστεσι καὶ ταῖς δικαιολπισις βεβαιωσαι τι λόγον. cap. 36 ἐὰν δὴ ὁμολογῆται τὰ πράγμαra, τὰς με πώτεις ἐατίον, ' δἐ δικαιολογι- ῶσπερ ἐν τοῖς μηρο- χρηστέον. Adem: ιλλυμ δι- - - ἀντιλαοψ μέλλοντα λίγε- κια προ πωτα καὶ δικπιολοιαν καὶ συγγνώμην ἐκ τῶν ψημένων προκαταληψόμε . Minδικαιολογία ii signisicet, vide ex cap. 32 τὰς προεψημί- νας πρήξεις εκ τῶν πίστεων κα τῶν δικαίων καὶ τῶν συμφερόντων σεβαιωσομεν. eap. 36 τὰ δὴ μετὰ ταλ- ω - βεβαιψοις, ἄν - ἀντωχπται τα πράγματα, ἐκ τῶν πιστεων, δν δὴ μολογῆται, ἐκ τῶν δικαιων καὶ τώ συμφωo5νrων - ἐκ τῶν τούτοις κολούθων. unde figura est Dicaeologia utilio Lupo II, 3 Uaim illinic Ernesti Ierie. techn. s. Diverso sensu eodem vocabulo infimini mutuos non nulli persuadeo.

v. 10. καὶ ταῖς διαις μιλιακ sic cap. 38 περὶ ἐνουν του λέγειν ἐντέχνως και ἐν τοῖς διοι και ἐν τοῖς κοινοῖς ἀγῶσι κἀν ταῖς προς τους ἄλλους μιλίαις, eap. 37ῖν ἐν τοῖς πολιτικοῖς συλλόγοις ἐν δε τοῖς ὁδοις

116쪽

δε τοῖς μοι ς, ubi minuit risi, salis aptum videtur, in iudiciale piiscetur genus Goripas p. lat. p. 15. πιι ν γωγ' ο ν τ ῶναι τοῖς λόγοις καὶ ἐν δικαστηριω

atque tertiuin duobus illis aditidit inde factum, ut idem πιβανουργικὴν συνη in Sophista p. m SL 138 Behic. probavit. V. 13. ας δυνάμεις αυrῶν και ἔας χρῆ δις κα τὰς ποώξεις uid verba καὶ τὰς ποάζεις velint nescio, neque haec cap. 28 ubi eadem est sententia apparent: τὰς κοινὰς

δ αμεις πάντων τῶν δων κει τὰς λα-ρὰς καὶ τὰς χρήσεις. αὐτῶν ἐκ των προειρημένων δότες. at illo ipso

Iocus eriam praelis emendationein sequitur vini ώς δ' ἐπὶ τοις εῖδεσι χρη-ώττειν του λόγους σωματοειδῶς ταυτα πώλυ δηλώσω. et omnia inde a cap. 29 usque ad sinem eap. 37 dispositionen tractant, uno τάξεις coneximus eadem verba insta cap. 2 in libris muni utantur. cap. 30 B pro noάξεις inals τάξεις exhibet, itiden vulgo προαπολιπόντες την τ ξιν, ubi sententia, quod Belcherus vidit, noἄξιν agitat idque nos iis CFM restituimus.

117쪽

autor ad Herennium denuo iudiciala primum exponunt. eons Sopater Rhet IV, Beneriis διέ- μεν ἄνη, nos coniunctivum resutiatinus in hac re solum probatum, ut c. 24- τό τε ἐγκωμιαστι- κδ εὶδες καὶ ψεκτικον περιλάβωμεν. cap. . διίλθωμεν ει - τό τε κατηγορικῖν και τὼ παλογητικον δος. et Mevisitie.

indice verbomina IX. 11 g. v. τελ. κεν. congestos, quibus adde egregium fragmentum artis quod Aristidi insertum est,

D casu metum est, at veteres quaedam Milones usque ad Belin χωμεν , obtinerent Aldu, enim operamini mendo dis domis a dedit Veneia item errore dun μεν ἄν, nide ei eri

118쪽

Haec citioque quae nulla facta distinctione omnia deliberativo generi quasi innata et insita esse dicuntur, multum

curat; nam si uissem rem quam suades esse docere non potest, iustam, gloria maiorum limam, alia, atque ex his reipublicae utilitaieni pendere probat non mirim itaque veteres, qui in oratoruli usin aries composuerint, illuni 'Oeenili morem semiis esse cons. v. M. Ex his locis hucydidis orationes elatioratas esse con- et optime selioItasta I, 32 Cro Moκυοαίου δη-

didis ars a sophis lis et Aetoribus tradita inprimis elucet.

119쪽

w6 COMMENTARIUS

civitatium, Argivorum, Lacedaemonior Im, Thebanoruin, Atheniensium animos sibi esse conciliandos monet, Phil.3.30, eorumque ενσωσιν u -υ-ro hoc esse clamant

rη ut oχῆν pzων των κακῶν Atheniensibus inissam faciendam esse suadet 66 emi id his tribus locis et arguinentis docet: νυν δ' ἷμα -οι φανερον ποιησειν ς

παο υμῶν μαθὼν μῶς εχ διδάσκειν . . . Oτι μεν ουν οὐ δικαιόν ἐστι τους κρείττους των ηττόνων ρχειν, ἐννοις τοῖς χρειοι τυγχάνωρ ἐγνωκότες καὶ νυν ἐπὶ της λιμιας της παρ' με καθ εοτώσης ώς δ' -δ' δυνηγειημεν - δοχην ταυτην καταστήσασθαι, ταχέως οἶμαι δηλώσειν .... τοίνυν υει δἐξασθαι διδομένην τηπόλει συμφέρει, δοκεῖτί μοι τάχιοτ ῶν ἐκεχεν κατα-

120쪽

IN CAPUT I. 107

sibi conquirere seminiani necesse est in quibus anale abes' set arum his Me ,-- praeterea uinciuem

ms μηδίνα τη trinai . Plillelphiis quare fi libitandi 1 non rat, quin oratio rarunt ali mari eontineat et verbis iiivitis ei

contra sensum qui his inesse desiet; vero sim iam siem non potest, quia sive hanc, sive illam sententiam de sendas, argumenus et ori sione abundo. endum ergo

SEARCH

MENU NAVIGATION