장음표시 사용
281쪽
Ino filii ite coron. g. 276 seqq. δεινίτηra sitiam ah Aeschino obieetana explicat, et quae accusatores eis exprobrant, ipse
ουδενος λαβεῖν Φωριαν, κτλ. eadem iam g. m. v. 26. γὰο υτ πονηoh oυδἐ υκοσάντην υτὰ νῶναι quod, si arten exercuisset, non tam malus esse nemis tantopere calumniaretur, particula Habesse non potest, sed in nivus etiam ollendu ergo intellige do Maiore i loquitur: ego enim arieni doctus non iam πονηOO neque sυκοφάντης , una quam adversarius illiuSp. 81 v. 10. ρ αυτ δε πο- semper aeeusativum, nunquam hoc loe excepto dation exilibet aular, ut paulo supra, unde ei hic reponendum emi τον αὐτον δὲ τρόπον. dativus ne graecus qui leni esse videtur, sed fortasse excidualimiail, v. c. r αυτ δε τρόπ δεῖ χοῆGΘαι κῶ . . . sic enim melius procedit sequens mo et aptum habet locum, nunc vero iam almipia est seniensia, ut delendam esse erredas particulani.
ἐάν τις μἁς δικάζε ι τινας λέχη διδασκειν φλώρους
δικανιμους ΟἄσεινJ hoc opprobrium sophistis et rhetoribus secit Isocrates aris som. 1 seqq. idque cum in ipsum retorsisset Lysimachus, Ansid. g. 37-- diruit.
dως εχειν, ἀλλα διακpla Et τὰς μολογ ια καὶ τὰς ρνη σεις ἐν ταῖς ποκοισεσιν ἐρώτησιν ἀπόκρισιν οsi confitiationem ei ante conclusionem emini Aristoteles III, 18 ponit, at alius generis sunt illius inieri Ogationes et responsiones quae ver Anaximenes praebes, cum ex his consu-
282쪽
tuu ei iudicatio consistat, narmisone emota, non sine eo italionis collocata exspectamus, ui limini sit, iidsibi haec denuo repetua velint in his enim variariit videsinitia στήσεων, re ipsa inagis suggesta quam arte explicita. v. 19. μολογέαι,ἐν γ ν σιν, τοιαίδε ἀπέκτεινὰς
σου νυκτωρ εἰς την ἐμην οὶκίαν εἰσιῶναιd reus qui facinusso fecisse non negat, sed consitetur, rationem, laae ausani
facit et contine defensionem, Misua - μωνα- , addi mini nisi auulerit, perverte defensionem, cons aut ad Her n. I g. 26, ergo initio, non sine haec consideranda sunt. Demosth in Aristoer. g. 50 o' o nάντα συγχεῖς
καν δικαίως κῶν μυνόμενος κῶ ι ἐφ' ις διδόαGιν οὶ νόμοι καν πωσουν. Ex hoc genere est Isocratis ratio in
283쪽
neque transponens emi mutans id reperio aod autoris usui satis certo et arcto eonvenit; si scripseris a Lla. σύνδεών. id multum praestat conectioni v συντομος.
sione et epilogo dicta non solum enumeranda, ut in gin- partibus relientalione usi licet, sed auditores eliam amplificatione et commisearatione continovendi sunt.
ποιηGάμειον cormptus locus in quo interrogatio his inu nitur, ex cap. 20 - 1 restilliendus deest enim 'ooαιρου-
μενον, εἰρωνείας σχῆμα pr ἐρωτησεω reddendum, nisi διαλογιούμενον,,1od optimi anuunt, loco suo illatum est scribendanti Osu διαλογιζόμενον Ἀπολογιζόμενον περὶ τῶν εἰρημένων η προαιρουμενον η προσερωτῶνrα τῶν μεν. υλει, εὶoωνείας σχῆμα ποιησάμενον. sintiliter Sauppius epist. r. pag. 150 Ilii sic posuit verba
284쪽
arteria, qui uix lolinur, iasi minus esset avo, si non ab inimico, sed ala amico hoc pateretur.
285쪽
hii tradi possunt amicitiam erga eos quoruni vita examinatur qualem dicit an quod non modo, mi examinantur, vitupermitur, id Maod plerummie sit, sed etiam laudarito sunt, . . si amicitii contra adversarii calumnias dese-inus at eos modo ii vituperentur, non it laudentur, hic intelligi sequentia aperte demonstrant iure igitu haesit in hoc loco interpres . nelie qui pro ἐξεταζομένους reponendunt aδικαζομένους vel simile censet Freundschannis die melaberiens vox Gericli zielien id neni probabit; nos deleto isto sequitur aliis se senientiam resutusemus, ea ens es amisiui, quod hac ratione omini mores
p. 85 v. 10. δεῖ δὴ πικοφ τω Δει μὴ ἐξετάζειν αλλὰ εἷJ Demosui de cor. g. 256-66 suae et Aeschinis vitae rationem comparai και - , γε - μὴ τυχην---ἐξετὰ ζειν ποοαψεῖ ποι την σπι - σκόπει ευρος την ἐμην βελτίω τῆς σῆς, παυσαι λοιδορουμενος αυτη. ibi g. 265 frequentatione dictoriam vel nata oris utens eadem vecta quae noster dicit, ἐξέτασον τοίνυν παρ'
ἄλληλα τα σοι κἀμοὶ βεβιωμεν πρήως, μὴ πικρῶς,
286쪽
v. 12. δε λέγοντες αυτοὐς πιοτα διαβαλουσιν qui ea asserunt non calumniari videbuntur, quod sit, si suis vocabulis rem sit , Gaveam; tu an marini vero lineo M.
DV vitanda est. αὐτο - utile, Beviseriis ei ita G, ind quo maior uisit oppositio melius videtur; at neque se ipsos
in v. 21. κώ πεο μων - τος λέγεινJ nunquam ita mutis loquitur, qui aut a nερὶ μir zo omisso Oυν, aut neotias a μεν ου omisso a dicit delendum igitur eum DEG Ουμο p. 86 v. 1. διακοσμουντα ταῖς ἰδίαις ταῖς . amis cis mus risum laneat, aut sophistan non miretur, arti tantis et , duum, ut ex huius praeceptis vitae rationem nobis gerendae sili explicet Isocratis fere Nooθήκη Πnia olere videor int se plurimis in supersunt rhetoruin scriptis tale iis frustra
τινὰς βουλώμενος ἀμελήσει τῆς ρετῆς, αλλα --φὸ μὰλιστα προσέξει τιν - , -ως δόξαν, ἐπιεικεστάτην
ληψεται παρὰ τοῖς συμπολιτευομένοις. τίς γὰρ - ῶδεκα του λόγους ἀληθεστήρους δοκουντας εἶναι τους ηὐ
287쪽
μοτέρας κατήστησεν, πλο ὁ σπουδασηέον ἐστὶ τοῖς ὁ φρονούσι ἄλλον η πεοι τῶν ἄλλων
v. 21. τὰς πρώρει δεῖ ταὐrας ποιε Θαι scribendun esse τοιαέra res ipsa docet, monuitque interpres H. ne-bel similiter u ἀπιστω prο πιστος, ο libri habenireponeremus, graminatica aptavit. p. 87 8. ἐν με τοῖς λόγοις ἐκ τῶν λελεγμέ- πο--σομεν βεβαιίτητα περ ημών si meliores libri ei vesteia editio plurini elim Ald λεγομένων, neutrum Iliun praebet sensium eonfiitalionem intelligit orationis, cui simiIuuit almmia eum sis quae in vita agimus iniercedere debes, iam non video tum ambi pium si uirili mine nos diuini ira, an miae adversarius didit, intelligenda sini denimis nihil
eSt quod non Ex oration procedere debeat, ut huic rei Verbum vix aptum sit. adversariun consutabimus, si eon
288쪽
inationem nobis in dicendo adversarium consitanduineoneniabinius id sit, si usi sun et legibus conveniuntliae dieinius videndunt agitur, ne tale quid sierit sempium ἐκ των δικαιως καὶ νομιμως λεγομένων, quibus συμβόλαια κατὰ τους νομους τους γράνους καὶ τους γεγραμμόνους
v. n. ἀναμνήσομεν . . . Hardi rari laeuna sui antiquitus ei desinit haec verba in DV supplementitii nostromini eodicilii dedit iani Venet edii inari', nisi io ibi malemυ pro ro excus una est et λέγειν excidit. Quaeritiirutriini in thipolation sit natum de sententia niilla est dii bitatio, neque verbis inest Iliod multum liaereamus, quamvis
μνημονικon alit, in hoc libro non inveruatur ei παλαι- ως λέγειν - nsinus si ivitatum sed ratio, mi haec meiderint, facilius si vult tali seliminu explicatur; initia
seni ni at initio ναμνήσομεν . . . πράττομεν propter vectum repetitum dμο τελευr excidisse videntur, ab aliis ex imgenio, ab aliis libri vetusti autoritate suppleia uiriliniis enim interpolatuit esse non puto eveni idem hoc locomio supra cap. 34 vidinius. 20. μεγὰλ . . . μεταχειοι ζώμε a ranis amplificatio αυξησις indicatur, ne quis Inale inserta esse coniiciat. p. 88, 3. τὰ δὴ Θυσίας δεῖ ποιει ν miae semiuntur ex primo libessi copii excerpia paucis mutata, lector ut prae ceteris quae alienderentii digna repetiisse videtur vid. iae adnotavimus. p. 90 v. 13. πόλει δὴ υμωέρον πλῆθος πολιτῶν ἀγαθῶ addunt CFM maod sensus ut aliquid ad latur amat, sed alim voliti autor cap. 1 πύλει ει συμφέρονm ... συμ