장음표시 사용
271쪽
τύ γε βέλτισro λόγων δαιδαλον Βυζουντιον ἄνωα. Cum omnean confirmationem veteres dicant iaπεις te linevo rabidini, singulari inmundani v. e. incύτων, τεκμηριων, σημειω specie adHMatur, Theodoriun -πιπιυς πιστεις , testimonia quaestiones alia, praepositas nunώσεις, ἐντέχνους vero postpositas, aurιστωσι , dixisse non improbabile erit. Immies adv. Canini posi narrationeni g. 5-12 primum insubiis constitiat s. 13 - 15 deinde Min asseri, hoc transitu laeso g. 16 Νομαι δὲ εἰ μήτε εδιαιτα ἐγεγόνει μήτε των πεπραγμενων ησαν μάρτυοες, ἔδει ἐκ τωνεικοτων σκοπεῖν, ουδ' οὐτω χαλεπῶς ν μἁς γνῶναι τὰ δικπια. Qiis Maii. καταυαιτου, περι-- ζεύγους insei in Dentimih adu obnipiodor similiter nam auon μαετυola addi g. 33-5 Minde g. 36- quas adversarius
dicturus sit confutat, denique ex oratorum more transitu
facis 3 p. 1178 ἁ μεν υν Ἀ δ. υως λέγει, πόνοιαι πλασται-σι και προφάσεις ἄδικοι καὶ πονηρια ἐπὶ
μ, ουδεμία ἔσται, νανεοῶς δ' ἐπιδείξω την τούτου αναισχυντίαν τε α μια λέγων ληθινὰ καὶ αaσι γνώοιμα καὶ μελ υ λας παρεχόμενος περὶ πύντων. suas rationes 3 39-61 confirmat vides bis emisitationen non inepte emi nationi mensissati esse Apolladomi quinque a patre in Timothei tiam obita solui enarrat pan 11864 6quor In primum I li rivi et quintum stati in 33 testimoniis confirmiat, secundi et tertii lestes deerant quartum debitum
272쪽
περι- μέλλετε καὶ την ψῆφον ἐρειν περ μὴ γὰρ τῶν ἀγνοουμένων σανεῖς σως προσήκει τὰς ἀποδειξεις ποιεῖσ)αι τὰν κατήγορον, περὶ ἐδμολογουμένων ἡ λιαν εγωγε μέγα ἔργον εἷναι
νομίζω το κατηγο εῖν' ἀναμνῆσαι γὰρ μουνον προσήκει τους ἀκουοντας. M.
v. m. ἐὰν δὴ μολπουντες σι , ἔννομα - δικαια ἀποφαινειν κατὰ τοὐς π Wμεν- νδ haec sana non sunt ut supra cap. 4 et insta hoc captio de defensione
tres indicat autor tonstitutiones, Primam coniecturaleIII, Ri
teram iuridiciMena, tertiam concessionis, quam alii iuridici leni assumpturam depreeinoius dicunt secunda vero est mi reus erimen non negat, sed Muniis se iure ei legissine coninusisse dicit; sic paulo post dum repete ,-λσυ δ' ἐὰν ὁμολογησαντες ἐκ των δικαιων καὶ των νομιμων την ολογίαν,οιεῖσθαι μέλλωσιν, ἐκ τούτων τὰ πέλξαυη-
σεσθαι προκαταληπτιον , insta ῶν δὴ μολογῶμεν τὰ ἐγκαλ μενα πεποιηκέναι, ἐκ τῶν δικαιων καὶ νομιμων μετιόντες ἐννομώτερα καἰ διχαιότερα τὰ α μέτε- ἀποδεικνύναι πιψα με . cap. 4 ἐὰν ἀναγκάζηται μολ-
γεῖν, δι ατίον δεικνίνα εννομον καὶ δέκaιον καὶ καλιν και συμφυον πολει τὼ πεπραγμένον. haec congessimus, ut verba ἐὰν δὴ μολογουντες σι sola stare non posse, sed seq. lus enim iiiiiiiiiii et se defendunt, nece sario addenda esse appareret hoc dicit, si laetum eone
dunt idque s iure et lege fecisse latentur, ex legibus nobis est iliseeptanda, ut quas nos au seramus meliores esse Disiligini a Corale
273쪽
doceanius Sensus et structum sic procedet: ων δε ὁμολογουντες νῶσιν vel μέλλωσιν εννομα καὶ ἐκαια ἀπο- ναινειν, τους γεγραμμήνους νύμους , ου ημα παραύ- . . . πει πιον ἐπιδεικνυειν. inultitudinis numenis A nostro offendet.
IIas duas tonsili tutiones, coniecturalem et iuridicialem,
oratiores ipsi indicant Lysias XII, 3. δεῖ γαρ, α δ
λωλότα ἐκεῖνον κα ουδεν τηρημένον των μετωων Ουδε δε ροδοκη ra. Cicer pro H. g. 8. In sem semina latent consiliuilonis, iam eoumani Meuni, et primunt iidem de contrariis lego, , tum de ainbigiis ei ex Tipis ei senientia, de quibus ne Arist.
274쪽
Rhet. I, 15 iacet et plura dant posteriores exempla vero apta in iis, quae nobis superauni, raro inveniuntur. p. 77, 4. - Ο ---είω νον ποο κε. Dcontra iuniap. Lysiam XIV, 4 εἰκὼ τοινυν εστιν - δ. O την εἰρήνην ἐποιησάμεθα ποώων περὶ τούτων νυνὶ δικάζοντας
275쪽
276쪽
aptum an iso delendum est quodsi contrarium probare non potes, ne adversarium iidem alia sensim aut meliori, li re v. 1. α δἐ μολογήσαντες συγγνώμης ἀξιώσι
τυχεῖι , δε χρὴ περιαιρEιGθαι τὰ τοιαsτα των ἀντιδίκωνJeadem supra docuit cap. 4 lilii id. De hac aυγγνώμv vid. quae docent rhetores graeci IV, 25 seq. 688, aut Herenn. II, 16 I. Cicero de inveni. II, 31. rixest. s. v. συγγνώμη. .
v. 17. μετὰ δε ταυτην την αἰτιαν ἀναλογvτέον εν κενα- λαι τον λόγον λori confutationem sellitur epilogiis vel toratio hoc dicit, at Maeca aliud sonant serit,eiulinii
esse videtur ἀντιλογιαν παλιλλογητέον ἐν et de
verbo quidem autori nostro solemni non dubitandiun, sutalionein vero dicit no O κατάληψιν , quam hoc quoque loco remittimus et fortasse hoc vertim est vocabulum; ντι
sed quae exordium sequitur, μετὰ το προοιμιον est nar
277쪽
τορες φοι μω - καὶ, quod interpres M. nerui dedit, scribemiuii esse appares, sed ne sic qui leni locus inie ier; uia enim sunt quae supra dixi τους τε μου τέρας οὐ τὰς σὰνους καὶ τους δοκους πιστους ποιήσομεν, neqMe
video cur h. l. tertium neglexerit.
v. 10 ῶν τὼ λυσιτελἐς οδ εγο ἐπιφήρων σου κατηγο si accusator dixerit rem tu e ranodo Meet omino lorum spem te ad maleficium murisse, alii in asimili maleficio non alienum,sse, sod posteriores dicunt optime autor adierenn. II, 2 exponit necessarium igitur
ναι--ας συγγνώμης τυγχάνειν πειρατέον vide quae supra cap. . attulimus Lysias II, 4 ξιῶ δε ω βουλῆ ει
278쪽
τι τολμῶμεν. Maod diluunt Corinthii cap. 37. Antiph.
g. 23 5 ubi fili vel μικρὰ βλὰβa accusatori saetas esse negat, atque ideo etiam συγγνώμη removet.
279쪽
συνην -- Liam apta sunt ei conveniunt ias in Midi nae consulati ora 191-2 p. 576 l niur, ut inde sere
280쪽
IN CAPUT XXXVI 26 συμφω- - ῆμμαι. αλλα α α πάντας αὐτικα δη λα συνεξεταζομένους τους ρήτορας ἄψε ' ἐνεεις. και
κεροι εχων φανείη cons. s. 30-- ubi artem suam elevat neque perniciosani esse docet. sic adversarii artem amplificantes iussices ut sua caveant adhortantur, in Androtioneni g. 4 νυν δ' ἔδα ανῶς οτι Ουτος πλos μἐν ουδῖ δικαιρον
των και πιππιων προς-καστα τούτων κακούργους λόχ- ἔστι - ω . - τεχνίτης του λέγειν καὶ πάντα τον βιον ἐσκύλακεν ἐν τουτ φ. Aeschines de Demosthens iIivin. 117 3 - των λόγων τέχνας κατεπαγγελλομενος -- ἐ-ς διωσκειν. g. 173. περὶ παραπρ. g. 156. Her mann gr. Siaalsali. 142 16. Dentosthenes L do eorona inerauli. g. 10 22 adversus sum Oois mercede com