Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

' V. nisi orit p. 26 et ii iii, vivio labulae milia inusitIli.

282쪽

xα αρτοτ δἐ καὶ ζωμόν τινα καθηδυσμένον περιττῶς. In

p. 226 I. Bήρηκες μῆγι ὀρθαὶ οἷ δἐ ἄπλως μάζας ἐπάνω - κέρατα χοισας. παρὰ Αακεδαιμονίοις ὁ την ορτην η- ρηκiαν λέγεσθαι, ἐν τοι δέουσι πρότιθέασι τους ἡ-

ρηκι mutat Commemorantur uana in testamento dorieo

Ainenaena XIV p. 650 et ' ἐλυκος Κωραλέσκω ῆλα καὶ ροας λέγεις. Respexit haee notius Lex. p. 49 25.

283쪽

EX INCERTIS

XA καὶ Θάσιος ἡ μένος. Allienaeus I p. 28 et io 3 οἴνου καὶ Θασίου μέμνηται Ἀπiλυκος Σῖος καὶ Θάσιος θημένος. Quo respexit Photius Lex. p. 63 23 ιθημένος διυλισμένος. υτως

λυκος.

284쪽

EUTHYCLES.

πρωτον δ' κεῖνον σχαδόνα δει πάντως φαγεῖν. Allienaen III p. 12 h. de nivis usu in vino iusserens r

285쪽

o 4 κλος ἄλλεται. Aelianus II A XII s motainta ave alisserenae M. μνηται δἐ καὶ τολορνιθος τουδε ' Ἀριστοφάνης ἐν τῶ Ἀμφιαρά - καὶ Αὐτοκράτης ἐν Τυμπανισταῖς οἱ παί mσιν φίλαι κτλ. s. 2 -δῶν. lini legebatur αυλων, quodeeriatim emendariant miles, ranante uno eod. Parisino. IIaud dissimileni imaginem repraesentant hae Aristophanis L. f. 3I0 ατε πῶλοι δ' αἱ κόoαι-- τον υ ταν ἀαπάλλοντι- νὰ ποδοῖν ἐγκονιῶσαι, ταὶ δῖ κόμαι Ηονθ' απερ Βακχῶν θυρσαδδωῶν καὶ παιδδωῶν. Comparavi naeelam Lobeeldus Aglaoph. p. 086. Udiaeas illas saltatrices Dianam elioreis et cantu veneriirates commemorat Aristopli. Nnb. 595 ν τ' Ἐφέσου μάκαιρα α χρυσον ἔχεις οικον εν

286쪽

EX INCERTA FABULA.' νο ει βληχάζουσιν υπ' ἀγαλαξίας.

287쪽

De Aristophanis vita, ingenio, comoediis rumvis etiam post doctoriuia Itominum diligentiam multa disseri, neque pauea aentius diluvieari possint, io tamen loco pauca tan-tni delibanda ensiit, viae cum perilitariam fabularum B I-Mlis arcta radam necessitate cohaerent. Et hoc valdena praemonendum est, me in his reliquus omponendis sere eandem rationem secutum esse, quam cum Hlnas annis ante libros de eomoedia Aulea antiqua scriberem. Neque enim, litvro nonnullos video unlee spectasse indagare studin, qua ratione poeta in argumento et inveniendo et eomponendo altusus, quoniam elusmodi quaestiones in tanta antimiae eo-nroeuliae licentia tantaque argumentoriam opta a varietate, fallaces prorsus sunt almae inutiles. Nemae enim conleetando assequi ullo OHIo poteris, quibus legunt quismae se adstrinxerit poeta. Multo sane laesitus in perilitarum tragoediarum

reliquus hanc lana insistere possiimus, Ioniam a summa argumenti, Iemadmoduni malorurn et patrum mei Ioria tradita erat antiqua sania, ut singula multa variaverint et suopte ingerii immutaverint poetae, desciscere omnino veriti sunt et illarem lamniin rerum ortiniurii, qua tragie traetariant, quamvis tenuis ad nos quovie fama per enit quod longe secus est in onalela poetis, qui nulla alia re tantopere sunt delectati, quam inventorum novitate et varietate et quo quis magis eminuli ingento, eo studiosius hanc Iaudem quaestvlt, emadmodum Aristophanes eo nomine saeptus se collaudat et aemulortim poetamini tenuitatem prae suis diutius on-

288쪽

ARISTOPHANES.

temnu. t uarnuntini in Aristopnane ingentosissimo omnium poeta vix seri potest, ut ratiotiena, ouam in comoedilis omponendis secutus sit, investages, Niesertim eum multarum Dularum exigitae tantum superstites sint relinulae, tamen illud uantum seri potuit, eo xjectum assecul studui, ut et ma tempore singulae ornoeullae doetae fuerant et nodi potissimurn argumentum complexae sint, perspici posset. Et temporum uidem uia explanatio plurimum conseri ad poetae propositum lustrandum lia ut utracue ouaestio

pleriininue arctissimo viliculo eoIIaereat. Quemadmulum

enim in undecim illis, uuae integrii supersunt, omoedus, maximi nomeni est, quod non solum annum, sed etiam Mem, auo sabula acta est, satis certo definire possumus, quoniam sic demum intelligi potest, quae neeessitudin intem cedat litter speetaeulna illud, quoid poeia inbivet, atque ipsum

ut in remina extrinseeus positarii in lainna; ita etiam in reli- ausis peruitarum sabulamini niliu plane videre poteris, nisi cuo uua ue tempore docta sit, investigaveris. Nam ciuemadmodum antinua Attie comoeulia omnem tuam insinuam paene vina atque opiam reriini et clivinarrena et iumanariam omplectitur, ua etiam una quaeque sabula varietate ac liversitate rerum insignis est, et si veriam latera volumus, singulae conio tuae non tam in singulis reuus versantur uuam in una uuanu IaDula omnis ineniensium et publica et privas vita tanquam in minore quod a in munio repraesentatur. At quem admodum illa aetas, viae comoediam nucuam et ore entem et senescentem vivit, variis concussa fuit motivus et

mobili transu agitata, in quovis sere anno unum alicu'qpraeter cetera eniivuli, quod aut propte: novitatem insolentiamve aut propter gravitatem onamium in se converili seu los: hoc tu potissimum a coniicis poeus suo quodque lena pore proecipue lustraiunt esse, ita ut reliqua recederent, noti mirunt viaevitur ei, ut eogitaveri , eo vicos poetas

mulio magis quam omnes alios, praesentiae adstraetos suum potissimum populum, filiam civitatem, auum saeculum spectare.

289쪽

snni Murate noverit, cellam auulae ingenium et argumentum, sive tu propositum tonsiliumve appellare malis, Dene perflpiciat.

At illae do tempore disquislitones etiam aliud quid sp

etant nanione tum demum, si comperium navemus, quammtonue tempore poeia loeuerat eomoediam, psum poetae ingenium nas in vicissitudines subiit, intrespicere possu naus Poetae alitem nolen atque a nanam eonio emae illa multo marinae lustrant et patefaciunt, eum praesentiae adstriciae in ipso rerum praeeipui iurulii eompositae et pei sectae sint Ilo titudem apparet vel ex magno uinmero eonioessiari na, tissas Aristopnarie eomposuit, nunc poein tarn eleri promptoque ingenio, id quod propositum fuit, per secutum esset iit quod unam alteramve aDulam paueiadlevus ante, Iam agenda esset, videtur composuisse, ieet faelle concedani, multum munire poetam eonsilium argumen tu nimi cogitandi versavisse. 'euue Aristopnanes solum,

mi ingenu alacritate aequales poetas saeue aliperavit, tameeleri opera perfunctus est, veriana alii quoque poetae, qui minus natura et taetrina valevant, eadem fere eleritate usi sunt amoue io Cratinus auxit In Cnisonibus onserivendiis se dirios anno integros defixum fuisse, singiuare esse arguti illud ipsum, uod dilucide ominemoravit. Iam veros sectin dum temporis ordunem ristopnanis omoedias et integras et auariam reliquiae tantum extant, a uratius e

histramns, faene antinaduqriimus non continuo et praecipiuissas cursu, sed sensim et per gradus poetam ad sumnum perseetae arils fastigium pervenisse Atuue quemadmoduinantiuuae auleae eonioeiliae triaraunt genera viscreta inter aeac miserea, ita lieet etiam in principe poeta agilem vicissitudInes anulia luet terer tribus lotur spatiis risiopnaula poesin describere volumus, quorum primum lanulas omplectitur, qua luvenis composuit usque ad Olymp. LXXXIX In. e. usque ad illud tempus, a priores uves docuit alterum ieet deducere inde ab illo anno usque ad Olymp.

XCIII 3 quo uiueni anno Ranas oeuli tertium usque

290쪽

poetae senis mortem. Remitrunt liae nec Iratam insputauonem, quae Cum O loco aliena sit, pauca quaedam expromenda censui, sum nastu Ple extremis tantum lineamentis describam. Et Aristoplianes iidem iuvenis adnanilun , eum primum ad poesi accessit, illud elegit argumentum, quod pri- inlini debebat offendere poetae animum, 1 modo ex pueris excesserat: Ii en in magis consentaneum est, quam uinvene in I Bh diligentemilio educatum novitiae visciplinae, quae tunc invaseriit illeniensium livitaten , orruptelan continuo persperisse et ut ab Ita aegritudine animum theis raret, ut quod ipse aeut animadverterat, aliis quoque priγ- poneret, aetatenses scripsit. in Aristoplianen non fugit, latina Iam serpere pestem illam et imam remam Priv in laraim, eandem etiam uulieariam esse peritici ea et eo mi ptelan uaque inde a eo tempore generis eoncuatua nilio Allieniensivus I vitalis sal initate in pectandam propo auit, ne cuiusquam lignitati pepereii est Eniin, ni iuvenes solent, Aristophanes a terrirnu vinii ex severissimu8que iudex rvaque etiam eo in oediae, quas tune composuit, tabent austeriti tui et proxime ad Gatin inito teli accedulit: laxi in etIlIEdesideratur ingeniosa uia licentia, qua usus postea quidqFid albi proposuit, tonsorinavit Et pro arbitrio linxit. la invia Igitur aliti Maiore tornoediae propius ad veritate In ipsius*1evitae eonsuetumnem accedant, tamen gratia illa atque epore, qui decet poetan , ni inlla lint Insignes Ad Italis igitur aeta tem pertinent, aetatenses Babylonia, Achara/ens ei, quites, oleades, et a vis Nubes priores ualnti Gan laesi quidem eo insedit ab ear Ina, nodo imas dixi, iii genio ablio rnit Et ob id ipsum minus probata est Atheniensibus. Quo diutius enim poeta omnem rer in via ilifinitana animo et Bogitalione complexus est, quo accuratius I alii pervestigavit, eo propius ad nnten qlias atque caput omnium Et ni in orati et honoriun ad philosopli iam accessit, itaqlle huc stllis dinna rettuli lii Nubibus Socratisque personam Hlxi in iractavi liuentia sed hoc ipsum, quoniam a vill g ri tunslle tu

SEARCH

MENU NAVIGATION