Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

κομμαr tenera, dei a ta exsuis , quo modo χναυμάτιον die solet vid. Teleelid. Ammet. Ira .

κουντ εσπέραν eod. Ven. πλακοὐντες περαν χαρίσιον. Ultima mendavit Bentlelus ad Callimaeli. M. p. 13, ἐγώ δ' ιώ Dindorsus, πεφω Fritaseliliis resuluit, qui recte om-poxit Eubuli versus apud Allien XV p. 668 : Καὶ γὰρ πάλαι πέττει τα νικητηρια, et 'Eξεπήδησ αρτέως πέττουσα τον χαρiσιον. Alterum versum Suidas v. 'Aνάστατοι ita exhibet nέμφω πλακουντας σπέρας χαρισίους, et auseorrupte v. χαρiσιον μέμφω παλλακαῖς σπέρας χαρισίους. Ceterum dubito an haec ad cottabi ludum sint referenda, ut visum est Frit chlo. iII.

Φέρ' ἴδω τέ σοι δω τῶν μίρων φάγδαν φιλεῖς; Athenaeus X p. 90 Ε Φάγδης μέμνηται Ἀριστοφάνος ἐν Λαιταλευσιν Φέρ' ἴδω κτλ. et infra p. 9 CiΠς δ λεγομένης σάγδας μέμνοται - Ἀριστοφάνης ἐν

ιταλεῖσιν. videtur igitur in illo loco leello variavisse. IV. V.

422쪽

I028 ARISTOPHANIS

pnanem eiIam dixisse in eadem mula αγγη τρηρά, vel ut Falhenburg ain eodd. μυροφορικά, et fortasse etiam mροφορεῖον, sic erte scribendum est pri μυροφόρον τel μυροφορεῖν, ut libri onibent. Respicit eundem hune locum

VII I μυροπωλεῖν δ' Ἀριστοφάνης φη, μυροπώλιον, μώρου λάβαστρον, τρὶδα, ππὰ ληκυθος, λαβαστρο- θῆκαι, et deinde σπαθiδα ὁ την καθιεμένην εις τι μυ- ρον Ἀριστοφάνης ἔφη, αιταλεῖσι, et nouus p. 52 6:

αθiδα την των μυρεφῶν σπάθην. Recte autem Briin-Hu κατελάσαι serapsu, libri cirελάσας τe καθελευσας. Sentenuarasta est consorinata, ut in uvilius v. 30 'Oστις σκαλαθύρματ' αττα μικρὰ μανθάνων αvr ' πιλέλησται

πριν μαθεῖν, et in Ranis v. 165 AIO M M τὰ στω ματ αυθις λάμβανε. υ Πριν καὶ καταθέσθαι.

εξεστηκώς 'Αριστοφάνης Λαιταλευσιν αχ νυν πέτου κοὶ κτλ. At vero Suidas . ροπίας οἶνος ὁ τετραμμενος καὶ ἐξεστηκώς, καὶ κτροπίας 'Αριστοgάνης Λαιταλευσι τάχυνον πότον καὶ μη κτλ. Itaque emps ποτόν, lubet enim unus convixta vinum potaulle, nevae verauni assera i , ἐκτρο-nire eniim οἶνος est ciποτος, id Gregorius ussenus I p. 30 Ir Aλλ' - ε σεσηπότων η ὀμφακιζόντων ων βοτρίων ἀπορρυῆ ὁ οἶνος, τροπίας εὐθὴς καὶ ποτος γίνεται. Pe ilne autem ni versus sicut , qui praegressi sunt, ad epulonum illud convinum. vll. οὐκ ἀλλα τοι τό γ' πίχυσις του χαλκiov. Pollux X I09 Kαὶ μην καὶ πίχυσις χαλκέο εν των του μαγεiρου σκευων ' Ἀριστοφάνης δ αυτ ειρηκεν νὰαιταλεῖσιν οὐκ ἀλλα ταὼ τά γ' πυ κτλ. Scripsi omτί γε Respiei nue Pollux supra X 92 τ ει νομα

423쪽

επίχυσις ειρηται ἐν Αριστοφάνους Λαιταλευσιν. Ita eodd. optimi. Ad coquum videtur pertinere, mi epulonibus eoeliani parrabat.

Suldaa v. 3αιταλεῖς - ουτως ριστοφάνης ἐπι- δείπνων βασιλεις θεα τοι δαιταλευσιν, σπερ ἀξιόλογον χαρι μενος οὐτ' εδείκνυεν, qt Zonara I p. 461 3αιτα- λεις - Ἀριστοφάνης ' πιδείπνιον θεα τοι δαιταλευσιν βασιλεῖς χαριζόμενος. s. I ic poteris redintegrare: Bμῖν ἐπιδείπνιον γὰρ ὁ βασιλευς θέαν, , arileulum

mudem Zonariis exilibet. - s. 2 sci ipsi ἄξιον λόγον, tan-φιam aptum et dignum argumentum, ut est in Vespis v. 5 rΦέρε νυν κατεiπω τοι θεαταῖς τον λόγον, et 6 ὰλ εστιν ἡμῖν λογiδιον γνωμην χων. Parum recte Raniau ἄξιον λόγου, Fritasellius, λόγων χαριζόμενος το δρῶμα - s. areete scripsit Itaniau το δρῶμα τοὐτο.

H χονδρι εφων εἶτα μυῖαν εμβαλών

εδiδου ρονεῖν ἄν. Allienaeus III p. I 2ri Xόνδρον δε ειρηκε τωρόφημα 'Αριστοφάνης ν δαιταλευσιν ουτως 'υ χόνδρον φων reeie litilors. φων κτλ. Refero hae ad iii ieriini illud episOdium, ut de sere aliquo reantur, mi herum ludibrio

424쪽

ARISTOPHANIS

detur, aque λεπτο seripsi. Ceterreni hoc quoque ad ludmeriani spectaculum Tettulerim Prorsus inversari rationem aemauu Fritaselitus p. 30.

425쪽

lon ulum.

426쪽

1032 ARISTOPHANIS λεξον μηρο γλώτrα, τί καλεῖται κορυμβος. Apud Galen.

τυράς φησιν, ἱλιος ιονυσιος στορει Et Fritagellius lil- demiseeutus plurimoriam grammaticorum auctoritatem, δυο seripsu retinui tamen id auod Seidueriis suasu Muiους, quemadmodum apud Holneriina est Mutyσιν πραπiδεσσιν. - s. apud Galenum legitur ri ποτ' εστ τ ευ ποιεῖν. Do-Draeua τι καλοῖσιν ὀπυiει scripsit, recte ille quidem resuluit formam orationis, at veri, illud ipsum aviει non on-venu nuto loco, ubi eruum requiritur, quod abliorret a

427쪽

xulgi onsuetiriline, quodliive Solonis legidus est propriuine invies autem, eis legebatur inrisus ianulis, vivi illit vli Solon e 20 tamen et ab IIomero est saeptus usurpatuni, ut non potuerit ignotum esse nivent proue uescenue educato, et a ipso Aristopnane in Actiari ensibus v. 255 adhibuum, ii que Io ἀν-Grati quod in Solonis legivus videtur usurpatum suisse, dixi plura do hoc loe in linmerinaniit Annal. 8a p. I sit. In lio loco autem primum pater

explorauat, una filius in uetve educatus satis versatus esset in Homeri carmininus, uae apud antiquos illos summam obtine Dant auctoritatem , iis vero, ut iovitia visciplina niduuerant, Prope ortaeseeuatit contra vero impiuleiis te iuvenis, ex fratre, ut rure adsuetus erat an unuae simplicliau, nun Sololiis leges legumove soranulas Dscuras vocaDulauuereeondita saucietieret ipse enina, cui Atlienis summum studdum in arte ducenili collocaverat, satis versatus scit in iure multae autem voces erant in Solonis legibus a in Aristoplianis tempore plane usoletae et prope moriuae, osten in hoc satis stilucide Lustas in orat advers. neonanest. I I p. 23 ed. eis.

στος ων-ερὶ λόγους ἐχόντων ρέου ποιεῖν νόματα καινὰ δηλοῖ μὸν καὶ Ἀντιπων κανῶς, ο γε πως - ποιη-

428쪽

ρέλλη ' σκῶμμα τι επιχωριάζον εις τους γέροντας απι της σπου, et Photius p. 628 15 Σορέλλη σκῶμμα ις οες γέροντας παρὰ την σορόν. -υτως Ἀριστοφάνης et Eustathlus p. 1289 16 Ἀφ' ης, σορου καὶ σορέλλην παρὰ υριστοφάνει σκῶμμα εις γέροντα, λεν ρητορικω vρηται

calligunt veteri torem, vexat etiam in AcIiarnelisinus v. 82DrOυδ αυθις α σε σκώφεται υσίστρατός τ' ἐν πυρῶ λαργέων νειδος, χ περιαλουργος τοι κακοῖς, Ῥιγῶν τε και πεινῶν ἀεi, Πλεῖν η τριάκονθ' ημέρας Ου μηνὼς

εκάστου uirilem hominent ii alia quadam sabula ut putolii a loniis graviter exagitavit, sinuidem in auiti. v. Iezollieit κάλλιον ἀρχομένοισιν καταπαυομένοισιν πι

Θουμαντιν τον νέστιον α λυπεῖν ἐκοίμη καρδici ex quo loco apparet Aristopnauem aliouamlo vivitus a Lysa strat nomine earpendo versatum suisse, certe ne lauru stetalea -

429쪽

slum locum, nee Aenaritensium vexationem potuit intelligere. Rursus eundem nominem petiit in Vespis v. 8 sqm 302 et 30Mumle oluas, satis elebro tune Athenis sulsae algirat nomen. a 3 legebatur: μῶν ἴσως ου καταπληγη- τω χρόνω , unde Porsonus Wμην σως συ καταπλαγησε - χρόνω Recte ille, emensavii, etera probari non possunt, neominodum est vel illud η μην ἴσως. etsi minarunt editores Nevu καταπλαγῆ veruum usu satia linum eonvenlt huic loco, recte Divorsus nuper restutul καταπλογήσει, do vernum a ui rentivus petitum non ineleganter nuo translatum, comparato ue HesIihil glosin

sani Aαταπληγμησει το βῆμα καταπλῆγμα λέγουσQ τοουν καταθῆσαι μετάγοντες απι των κυλιομένων και ποδnοσέ κατατρεχόντων οιτως φασὶ κατακρατη ἐς nuam iureatlinur καταπλιγησει το βῆμα λιγμα λέγουσι το υνκαταπώξασθαι μετάγοντες - των κυλιομένων καὶ τοις ποσι κατατρεχόντων ουτως φασὶ κατακρατηθήσει. At non

perlaei emendationem versus, satis integrum est, sed eorruptum illud χρίνω, eg χορω, noster horaga profecto is superabia, . . iuvenes te genen vincemus eoque aptiua vaec licere potuit unius, uoniam, ut supra gignificavi, no-riis uipartitus ruit, et ex sevinus et ex iuvenivus compositus. Vs 4 καταπληγήσει Illo uoque eit ella corTexu Di domus. os 5 O. ἀποβησεταi eod. Mosq. ποθήσεται σοι ταυτα ποῖ τὰ ρηματα , ne offenderiint nonilites .docti, nisi auod Elnasleius ais no scripsit a milii uidem luiud ipsum ἀποβοσεται, veritum minime nusitatum in iug- modi sententia, alienum videtur, itanue eor rex ἀποβώσε - αι, - ταυτά πη eodemove ni in in altero versu ἀπομ-

σεται restitui: hoc uini minuadundus uvenis incit veroorum flumen tio aliqua rations latruetur nuemadmodum

Cratinus dixit in Fune Fragni Vilis G μ γαρ ἐπιβλσει τις αυτο τ σrόμα. et Aristoplianes in luto v. 3 9:T στόμ' ἐπιβύσας κέρμασιν τῶν ρητόρων. Et porito non prorsus dissimili ratiove dixi in Pae v. 44, uvide peregrima loquitur, qui alumniatorum nesorumque in

430쪽

las aries evitare studenti O δἐ τὰς πληγὰς ρωντες α ετυπτονθ' οἱ ξένοι, ρυσίω των ταὐτα ποιουντων ε νουν τοοτόμα. - g. 6 edd. ἀποβήσεται , articulum addissit Briin- Idus s. Seiunern τί δ' ποτεκμαψε scripsti. κακῶς recte Elnisleius edd. κακούς - Vs. καλακογαλis scripsi, eL Basil. καλοκαγαθεῖον, Ald. καλοκαγαθῶν, Henricus Stepli. καλοκαγαθία seripsu, quod non dedebant homines et privare omnino autem misimi titiluit lauasellius p. 52 sqq. ostendere et noτεκμαίρεσθαι- καλοκαγαθίαν, ε ασκεῖν καλοκαγαθia insolenter dictum esse, in viibusnilii prosecto nest, uod novitium prorsus et a communi

consuetumne ablior rere visum ali Aristopnanis aenuaninis at non perspexeriant no nes docti rationem nutus loci, nitriam sano vocabulum Oρελλη, a Lirsistrato ridicule solum esse ostendit senex insolens illud καταπλιγήσει a stadio a palaestra ad oratoriani saeuitatem translatum, at a uetorinus hane translationem Denuentata in Esse arguit pater rarum

esse eontendit senex nunc in extrema praeseriti expostulatione novum alimaod et prorsus navilitum vocavulum, quod relicuam prorsus insolentia superet, exspectaveris et secto senex negat se minuam monstrum tale ussivisse lingue erities est indagare verbum non uod conveniat sermonis legibus, sed uod an orsus viserepet ouare καλοκαγαθεῖν acri Dondum censui verbum sane audacter a poeta novatum, institutae tamen sententiae exinale convenit, et ut ingenue fatear, Euripides non uuitavit inussa quaedam ingere voeavula, tale est συνασοφεῖν in Phoeniss. v. 33 et Soplio-eleg νοσει in Allead. r. 109 II, quam coniecturam olim propositam etiam nune tueor. Ceterum sκ H si liter eum '

καὶ λέγειν σκηκότες - Deinde ιμα edit. Cornarius Ops O Thrasγmaolium autem, quem l compellat senex Sue- vernius in Comment de Nub. p. 2 intellexit Chalcedonium sophistam, quae interpretatio nullo pacto ferri potest at praeposter Fritagentu p. 5 coniicit, io nomine produna

SEARCH

MENU NAVIGATION