Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

Imrτω eod. Iungerin. πιττῶ βράττω κτλ. Ἀτiσσω seripsit Brianellius, indoesius nτέττω, at vid. Lobe Paralipom. P. I. V. Xωρεῖ κλητος ἀεὶ δειπνήσων' ου αὐακανθαι. Hevellius O γὰρ κανθαι παροιμiα Ἀριστοτάνης Σκηνὰς καταλαμβανοίσαις οὐδ' ἔσως ντέλεγες τούτωτω δειπνέω ο γαρ ἄκανθαι. καὶ ε 3ρώμασιν Ἀεν-τα- Σωρεῖ δ' ακλητος ἀεὶ δειπνησων. In extremo versu recte honianes docti v γαρ ἀκάνθαι aiiuideriant, deinde alis leo particulam di, ut versus sit heroicus, nisi sorte aliquid

excidii, utique tetrameter anapaestus. Dicuntur autem haec de Hercule, qui sponte conviviis interesse solebat. l.

νους τους ἡνδακας εἴρηκε. Legebatur κκρουσαμένους, quod correxi .

VII. VIII. Pollux IX M in ἐν γαρ Ἀντιφῶντος ταλάντωσις τοβάρος δηλοῖ καὶ ὁ ριστονάνης ἐν δράμασιν η Κεντατρω ' ἰθος δεκα τάλαντος - Iden IX 36 κωμητας τους

452쪽

esse. Loeum Illunt in 1 metto fuisse ostendii notius

Allienaeus iv p. 620 C: Την δ' ἀπόκινον καλου-μiνην ρχησιν, ἡ μνημονεύει Κρατῖνος εν Νεμεσε καὶ Κηφισόδωρος εν Ἀμαζόσιν Ἀριστοφάνης τ' εν Κενταιρω καιάλλοι πλεωνες. στερον μακτρισμῖν νόμασαν.

453쪽

Selioliast Euripidis Phoeniss. v. 159 Περὶ ὁ του λήθους των Πιοβιδῶν αυτος υριπίδης ἐν Κρεσφόντη φησι Και δις ειτ' αὐτης τέκνα Πιόβης θανόντα Λοξίου τοξευ- μασιν ομοίως καὶ ισχίλος ἐν ιόβη καὶ ριστοφάνης δ ἐν δράμασιν η ιόβω μοίως ζ αὐτὰς λέγουσιν εἶναι δ επτὰ και τους αρρενας. Vitig ὁράματι Πι4βης, viodeorrexit orsonus Ad vers. p. 280, nisi quod ὀ scripsit,

454쪽

peuta esse, quae tu removeris, iam procedit versus integer Iambietis Kαι πως ἐπιρράσας τον λυχνουχον λαθες. Sed priore loe satis incommodum est vχνοαος, neque puto Aristophanem in utronue loco eadem voce usum esse nisi fallor ineliaeus scripseriit: εν ὁ τω Νιόβω προειπών

λίχνον οἴμοι κακοδαίμων φησι, ὁ ἡχνος μῖν οιχεται.

ut servus aliquis conmieratur, quod lux sit, exstincta sit. Iam ex servo horus uaerit, ut sit saetum, ut elain lucernam ipse deleverit: ἀπορραὶσα enim scripsi, quamquani facile possis επιρράνας, vel similia su Diuuere Athre autem uomodo a λυχνο disserat eommode oeet nerecratis locus

omnia, quae ad eunuem modum terminantur, in quidus homines oeu saepe Imaverunt. vlai δ' ι - πλινθειον γενόμενος ξετρεφε. Pollux X 85r v ιεντο οι κεραμεῖς τὰς πλίνθους επλαττον, πλινθεῖον καλεῖ τόπον εν δείμασιν η Νιόβω

455쪽

'-ρισrοφάνης, περὶ Ου Κυκλοβόρου του ποταμο λέγων. Vulgo b δ ες. Correxit ili torsius. ἐξέτρεφε pro vulgato ἐξέστρεφε odex Saluiasii Fortasse versus sic ressintegrandus, ' δ' εις τὼ πλινθεῖον γενόμενος ξέτρεφε πλiνθους. des Crotobor rapido oriente id schol. qutu. v. 3 et

Pollux X 166 Καττὐ δερμάτιον ἐντιθέμενον τῆ

υλλ' υχομαι γωγ' ελκύσαι σε τον ζυγόν, VIνα μη με προσπράττωσι γραυν οι φράτορες. Selioliasta Ranariin v. 10 Μιαγωγησουσι την ρ - γωδiαν μεῖον λ εγουσι τους π/ρ τω υιῶν ις α πα-τοίρια δῖς π των πατέρων εισφερομένους δια τι επιφωνεῖν του φράτορας ἐπὶ του σταθμου του ιερεiου μειον μεῖον. τι δἐ σταντ Ἀριστοφάνης ἐν ράμασι vulgo δρώματι δεδήλωκε τουτου κέκληται κουρεῖον απι των κοίρων πῖ ων θύετο μεῖον ὁ δια την προειρημένην αἰτiαν. καὶ επιζήμιόν τι τοις στον εἰσάγουσιν ἀπεδέδοτο vulgo ἀπελδοκτο , καθάπερ αυτός φησιν Ἀριστοφάνης υλλ' υχομαι κτλ. s. I legebatur τον σφυγμόν, scripsi τον ζυγόν, sturiliter Briinckius O σταθμόν. Compares Etl- poli in 1ήμοις Fragna. I Tοιγαρουν ουδεις στρατηγὼς ερ κείνου του χρόνου 'Lδυνατ 'σπερ μειαγωγις Ἀστιῶν της τοῖδε iκης πλειόν ελκύσαι σταθμόν - s. 2 -- lasse scribendum o φράτερες, id Comment. p. 107 8.

456쪽

ἀρισrogάνης δράμασιν αυτοῖς, eo exu orgonus, recte vero rixeterea indornu ταῖς λιαῖς scripsit. Ceterum conlicio hae ad Gntauriani periinere et ad Hereulis voracitaten refero, id Epicharmuni apud Athen X p. t Br

457쪽

Aristoplianen diras comoedias, quibus Paci inierat no- meit, non solum serripsisse, sed etiam inent dicitisse constat ratosthenis testinionio, o mi vid. Argunteiit Pacis r

ου σωζεται. Satis luculenter apparet ex his, alteram comoe-uliana non lectam esse Eratosinent, itanue eum duuuavisse, uiritui haec nova fuerit a Dula, an recensi elus, Iae emata est, vel prior vel posteracae. At aliquot tamen exempla tutus eo-moediae et aia fuisse cognoscimus ex eodem grainniatico,

δη δέ τινα ποιήματα παρατίθεται, περ ἐν τη νυν φερομεν ζ υκ εστιν. ates litidem iram eoinoeuliani intellexerit, viseerii neu tu cuna nenue versus adscriptus sit, nec res, de uua dixerati, tuli eata seri enim potest, ii liane, quam euam nun iii tegmi/n stirpamus, cona oeuliam ii tellexerit ani-nu Tην τέρα vocaverit. Miserie duas comoetas eius nomitiis fiuisse comperium navult mates, et alii grammatici, quod Illucide auctor argit ineliti affirmat, usi sunt exemplis uerius favillae alnue etiam uti reperiuntur versus, uti in supersilie emtione ion leguntur, uoriani silena si nitus listulerit, id uod fecit vulcaniis p. 2 sq. tenaere pio secto egerii:lla inque etiamsi fuerant recentiores grana imatici tanaen illi exuli tui'noribus plerianuiue, mi id quid exenapi a mina P 'o seriint, repetieriint ip' auteni Ragni filia clina ita coria palati sint, ut favulae argiimento convelliatil, nulliis vide iii dirui iamli relictus esse locus. sana vero etiana vel iii, de quo imbigebat ra-tοουinelius, potest ad iiiiiiiiiina perduci non diversas fuisse Duulas, sed eius lena eoinoeuliae recensiones duas extitisse,

apparet ex Fr. H. ito ex parte eum versibus supersit

458쪽

sa vulae congruu, alia autem nova et integra conuitet, uae totius alnilae rationem commode illustrant. Verum illud potest esse dubium, utrii in ea quae perili adula prior an posterior fuerit illilo. Et ea quidem auula, quae eonservata est, milii semper visa est minus per secta muliomae minore arte et studio ela volata esse, quana eierae, quae ianlud cadunt tempus, comoeuliae sunt sane, imae eximie splendeant etiam in lac comoeuna, at alia pilaesus frigent et a poetae ingenio ab orient sed denis accuratius escam alias r. et seeundum tantum obtinuit adula locum, siquidem Eupo-us, ut Adulatores docuit, primo ornatus est Itonore, ut ipsis uuonue Ainentensivus Mnus prodata esse videatiir. Et haemulis uonue poetis Aristopnanes ob hane alnilani trisus est, H. senotrasta Platonis p. 331 L eiacer Kωμωδεῖται

Prehensores illos priorem fabulae emitonem, minus illam quiuem persectam et absolutam, notasse per se est satis aperium eos autem litellexisse Iiane ipsam ouam usurpamus conio emana, ipsa illa veri a declarant: animae illud vi- uperant, uod poeta ingen Paeis simulacriani excitaverit ex voraone, et commodo invento ut nesciverit naniaue in superstite adula, ubi Pax una Opora et lieoria conuit Misapparuit, neque agit quianuam enuo vicit, ita ut otiosum prorsus et alienum su Minentiam L.oligo alia autem ratio diu alterius eoinoeuliae, in qua ut Geor nam, acis comitem Ioquentem induxit vld Fragna. I. ua etiam ipsi aei pa te tribuerit necesse est. Daque u vitari non potest, quin Aristoplianes lianc, iam integram navemus omoemam, eum ipse quoque parum prodaret, Postea eor rectam exliiDuerit. Aliter sane visum est Droysen tu vers. Aristopli. I p. l, qui censet priorem editionein periisse, secundam autem Ol aervatanc esse; in elui rati, tum demum serra posset, si favulae corrigendae consilium cepisset tantum poeta, neque vero perfecisset, H uod actum est in ubivus at alteram quoque eonioeiliana laetam esse apparet ex arguimenio, nam-

459쪽

que Eratosilienes vilucide vicit, duas liuius nominis comoedias in udascallis seret, alterius igitur memoriam ille ex iis monumentis, non aliunde petiit. Atque eastigandus profecto esset poeta, qui tibi melius et emendauus drauia proponere voluit, tenue et imperfectuna extitialisset atque noti esse omnivus numeris absolutam comoe aut concessit etiam Droysenus vir analeissimus.

tasse ille Tmaeus, ubi Georglani, quam a comico poeta nurifico ornatu inductam esse consentaneum est, accedentem conspicit, ex eaque viaerit, quae et unde sit ne dubito quin hic versus eum sis, qui leguntur Fr. II, eontinuo on- lungendus sur

Stobaeus I p. 06 d. GaIss. ' Ἀριστοφάνους ιρήνης. Non recte ais fortariis iae ad Agricolas reser re voluii, quae coniectura nullo nititur undametito prorsus autem avem aberiavit in dorsus, a Menaiulr Γεωργω liae vi Meanda senset speciosius quam verius Fririsclitus in Om-rnent. m, Daetal. p. Ia existima Agricolas fuisse alte ain

460쪽

paeis recensionem, iam coniecturat noli delaebam probat elii Commetit p. 23. Induxi igitur poeta Georgiana, quasi praenuntiana Pacis, rae eum probo aliquo tile elve, sortasse eodem illo Trygaeo colloquitur, sive etiam eum elio rornis forte statuentani, priora esse maei, tum uide a s. 4ver Da sacere Iiorrem, Iod vel propteris una ero rit m varietatem aliiquid have probabilitatis. In superstite et te fabula v. 556 et 55 iidem ille tetrametri a elior ducuntur, et soriasse etiam subsenuelites versus in cor recta sabula lege-

Dantur:

αινειτε ι μολγοὶ σονται. quod coi rexi. Reseritii hunc versiain viilgo ait Agricolas, ii qua fabula toti lectum sitisse ostendi ad Fragni. X. at ex Pae pelitum esse Nili Eu-

SEARCH

MENU NAVIGATION