Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

511쪽

gunt, multo autem magis ea, uuae suusequuntur, de Psaminetleni Derelitate nam de Psammelleia regis egu puortina largitione, quae saeta est Periclis tempore, cogitaret omnino non potest quamquam tua largitio non unus inl-tas lues excitavit, ut docet Plutaretius it Periel. o. Trτου βασιλέως των ιγυπτέων δωρεὰν τω δήμωπέμφαντος τεrρακισμυρίους πυρῶν μεδωνους δε διαν μεσθαι τοι πολίταις, πολλαὶ ἐν ἀνεφύοντο δiκαι τοις νόθοις ἐκ του γράμματος ἐκεινου, τέως διαλανθάνουσαι καὶ παρορώμεναι, πολλοὶ ὁ καὶ συκοφαντήμασι περιέπιπτον.

At vero Isarelio praetore expessitione in Euvoeani laeta rursus frumentum tritim divisum esse satis super Ie ex ista aenotiastae adnotatione perspicitur lam vero terumpi urimae lites exoriae sunt, calumniatoresnue improbi ut a Cleonis partiviis sinuant, satis magna poterant licentia in hinvitate grassari. Et per istos alumniatores, quos Aristopli ne in illa favula aggressus est, maxime peregrinitati alias oue elus generis lues exeuatas fuisse, ipse Aristopnane al-gnificat o versu:

μαρχον. Iam si quaeras, ouae sit illa omoedia, in nua Cleonis oeloacalumniatoresque aggressus sit, vix poterit esse uulum cula Aristopnanes in Vespariam parabas alieat Holearis, quae s hula a navidua ulla onerares nomen accepti, quae frunientum attuleriInt, quorsum spectant M. XIV XV al. Porro luintilatores perstrinxi in ae eomoedia, quemadmodum

τέ κεν , ἄλλὰ καὶ τους Ἀχαρνεῖς καὶ τους Ἱππέας καὶ ' Ἀλκάδας, καὶ πανταχοῖ τοῖν ἐσπουδακε τον δὸ

512쪽

Κλέωνα κωμωδῶν τον ἀντιλέγοντα καὶ ἄμαχον τον μλonόλωον - διαβάλλων. Iguit Cleonem et Ianiatii Im, uippe qui inlli incendiunt alerent et paulus inani suscit rent, aggressus est poeta et ad . Cleonem quidem speciat Xl, ad Lamachum fortasse H . XX.

Π ην ἐρανιστὰς στιων ἔψησ' ἔτνος. Photius p. II 22 Πανίσας' ημοσθένης, ἀντὶ του ἔρανον αιτησας ἐρανιστης μέντοι κυρiως στὶν ο του ἐράνου μετέχων καὶ την φοράν, ἐκάστου μηνος δει καταβάλλειν εισσέρων ἐρανιστάς ως μεῖς καλουσιν ' ρι

eero videtur ab hero lignari iussus ad Holcadsa autem rettuli non tantum ob nullumlinii maiie inter hoe et VI ragmentum intercedu, sed maxime propter Pollueis

στοφάνην ἐν ' λκάσι καὶ παττάλους ἐκκρούειν καὶ σκυτα- λον ποσiδηρον καὶ σμινίδας καὶ ἀγκαλιδας. maee, taeest ratio illius Ioel, omnia ex una eademmie sinula Desita sunt scribendum auten καὶ παττάλους ἐγκροίει καὶ σκυτάλιον ποσιδηρον καὶ σμινίας καὶ ἀγκαλi- δας. E σκυτάλιον quidem scribendum esse ostendit achb- nasia Aulum v. 283 To ὁ σκυτάλιον το α ἐκτε ἐνεται,ώ ἐν 'Oλκάσιν, ἐνθα καὶ το Πικοqῶντος εl ' Ἀφροδίτης Ιονω, παρετέθη, υκ ἐς κορακας το χείρ Ἀποiσει καo-δών πο ου σκυταλiου τε καὶ της δις θέρας' ἴτω Σέμμαχος Σμιν- autem ad tunc ipsum versum pertinet,

513쪽

σον - γράφεται, - Ἀριστοφάνης χλκάσιν n. δ' κτλ. Eadem Suidas ina et graminatreus Colstinianus apud Montesiae p. 23 exhibent.

Λόγχαι δ' ἐκαυλίζοντο και ξοστὴ κάμαξ. Pollux X I 4 Ἀριστοφάνης ἐφη ἐν χλκάσι λ

χαι κτλ. VIII. IX.Ltor . τὀν ὀρνίθειον οικίσκον φέρεις; Eustaildus p. 423 4 'L δἐ του οἴκου και ικίσκος παρὰ Ἀριστοφάν- περδικοτροφεῖον, οἷον δἐ κτλ. Ad IIolcades haec periinere ollux docet X 159, ubi simul assuri locum respexit: M οικίσκον ὁ ὀρνίθειον καιοι κίσκον περδικικιν Ἀριστοφάνης ἐν χλκάσιν φη. Semps auten ποῖ δὴ, nugo, dε.

Λάπτοντα, μιστίλλοντα, διαλείχοντά μουτον κάτω σπατάγγην.

Allienaeus III p. 9 C 'Αριστοτέλης δέ φησι τῶν ἐχίνων πλεiω ἐν εἰναι, ν ἐν λεσθιόμενον εν ω τὰ καλούμενα εστιν ωά, αλλα ὁ δω, τό τε των σπατάγγων καὶ τὼ των καλουμένων βρυσῶν. μνημονεύει δἐ κα των σπα τἀγγων Σώφρων καὶ Ἀριστοφάνης ἐν ' λκάσιν ουτως

514쪽

οξυνεται. - a 2 satis facili negotio versum possis reatl- tuere littegrum, a scriDa τὰς πολιὰς τὰς του ας, sed Incommoda egset sententia, quam pereepit Ovraeus, qui o-o scripsi et ad populum Aineniensium resere volunt a Po-uus delenda sunt illa vecta Ovesiaci ouae ex ultioso errore propter praegressum nολιὰς -ta esse videntuu . Perlinent autem Ii versus ad Populum Atheniensem, ut Cleon, turiis quam aeni neves et Dius blandienatura pi orsus in In

515쪽

σοὐκλέγων νέον ποιήσω. De ista adulatorum consuetudine eonseras inprimis neophrast. Cnarael. H Καὶ πό του ἱματίου τελεῖν κροκύδα καὶ ἐάν τι προς το τρίχωμα της κεφαλῆς πο-νείματος προσενεχ πυρον, καρφολογῆσαι 'καὶ επιγελασας ἐδειπεω υρας, τι δυοῖν σοι ἡμερων οὐκ ἐντετέχηκα, πολιῶν εσχηκας τον πώγωνα μεστόν, καίπερ εἴ τις αλλος μελαιναν χεις προς τὰ ἔτη την τρίχα. XII. Παῖδες γενειοι, Στράτων καὶ Κλεισθένης. Senoliasta Aeliarii. v. 122 Στράτων καὶ Ουτος κωμωδεῖται, λωβωμενος, γένειον καὶ λειαίνων το σῶμα, ως Κλεισθένης, ως φησιν αυτὰς Ἀρισrοφάνης εὐχλκάσι' Παῖδες γένειοι, Στράτων. Adiee καὶ Κλεισθένης, vel numerus plurali παῖδες γένειοι postulat ut plures homines esseminati et uiuerve reeenseantur eum Stratone autem Commodissime coniungitur Clistnenes, quemadmoduni est in Aenariaensium illo loco M τοῖν ἐν εὐνούχοιν τον τερον

κάσιν Ἀστι τις - νέοις ἡ δῖ καὶ εὐρύπρωκτος καὶ λάλος ει δ' αν καὶ ἀγεννής. δι καὶ τοξότην αυro καλεῖ, οἷον πηρέτην. Leguli vulgo συνήγορος σπερ- ρ' ημῖν τοῖς νέοις. Recte Elnasielus inis seripsit, σπερα- ο Suidas et qui partem torum servavit senonasta Vespa-

516쪽

λίραν κτλ. Senientiana versus non satis per leto, videtur tamen reserendus esse ad naves illas onerarias, uae rumentum advexeriant. τοῖσι πεσσιν corruptuni videturi nescio an τοῖσι γέρουσι legendum sit. Certe non opus est, ut scrubalii του Μαραθῶνι τροπαiου, quod ollii Elinfletus ad Aenaria. v. 3 3.

laee ionue de frumenti copia, uani oneri riae naves due-xerlint, et nescio an iis versus una priore sit e luimondos

ραθῶνι τροπαιον.

517쪽

εγείρει.

γει - οι ὁ παλαιοὶ καὶ κωρυκiδα, τοιουτον σκευος καλοῖσι, παράγοντες καὶ ρισrοφάνους χρησιν αὐτην. dHolcades hae esse reseremia Pollux docet o 2 Eι- ποις αν - καὶ κωρυκiδα, λεν ταῖς ' λκάσιν υριστοφάνους. Componas eum vera extrena Sopnoelia versum apud aenotiastam Aristopli. Pliit. v. 5 I 'Eπεγειρομiνων κερκiδος υμνοις, τους ἡδοντας γεiρει. ueni versum satis celebratum euam in luto respexit poeta: Στιβάδα σχοίνων --

518쪽

ἐπιτηδείους ἰχθυς ει αλμην ἀπέβαπτον η και Θασίαν ἐκάλουν αλμην, ς και ἐν Σφηξιν λαυτός φησι ποιητὴς ' Καὶ γαρ πρότερον δις ἀνθρακίδων αλμην πιών. Reele

, Λακεδαῖμον, τί αρα πείσει τήμερας

Selioliasta Nubium v. 699 Tήμερα ἐν 'Oλκάσιν Ἀώ ακεδαίμων κτλ. Suidas simillimum versum asser ex Paee Tημερος ὁ σημερινός, καὶ στι τεταγμένον ἐπι σώματος. το ὁ τημερον ἐπι χρόνου λέγεται καὶ ν ιρήνη εώ ακεδαίμων τι αρα ποιησε τήμερα ἀντὶ του σημερινή. vid suprii ac It r. V. - Ηoleades diei seliol. Nomeri Iliad. 132 Tα μέντοι παρὰ το φρὴν συντιθέμενα φυλαξε τον τόνον, υκόφρον, αἱ φρον. χθεν σημείω δες ἐκεῖνο κατὰ κλητικὴν ἰώ ακεδαῖμον ' Ἀριστοφάνης ολκώσιν Adde allatos a Ditidorno Io Alexandri p. 4 4 et Choerouoscum eis Anecd. p. 1245, ubi d Λακεδαῖμον

omisso auctoris nomine legitur' Denique Photius hae r spiei p. 202 18, quamquani eode miro errore Aακεδαι- μων την κλητικην περισπωσιν ουτως Ἀριστοφάνης. Seri-Dendum eum Indorsior Aακεδαῖμον Foriasse autem haee Lamaelius Lacedaenaonsis bellum laturii dicit.

519쪽

Seholiasta Lysistrata v. 23 Τροχιλία δέ στιν ὁ τροχῖς του ξυλου του ρέατος, δι' ου ἱμῶσι δεδήλωται δεῖ περὶ τολου καὶ εὐχλκάσι. XXVI. Pollux X 3 Ἀ δἐ τοις ἀγγείοις τάττοιτο αν καὶ ς. εἴρηκεν Ἀρισrοφάνης εὐχλκάσιν Ἀρχας οἴνου. Idem I 14 G δἐ καὶ Αριστοτάνης νόμασεν ρχας οἴνου, δηλοῖ τι προσεοικὼς τω 'κ κεράμιον ἔστι δἐ Αἰολικὼν

του νομα. Et nescio an in Vespis quoque v. 6 6 scribendum sit ρχας οἴνου, ubi vulgo bo leguuri XXVII. Stephanus yκ Φῶσις πόλις της ῖας -- ἐθνικὼν Φασιάτης καὶ Φασιατικὼς καὶ Φασιανός, Ἀριστο-

520쪽

Seripsi do hae eomoedia peculiarem commentationem Fritaselitus in qua est Aristopli. p. I avi ubi miram Pristu- Iu onlecturam de Pelago ulla antiquis et barbaris hominibus, quos Aristophanes, praesentaverit. Comoeilia nomen accepit a leonus, de quariini pletate inultae apud Graecos serebantur sabulae, conseriis ali Aesop. LXXVI apud Corae p. 359 Πελαργός εἰμι ευσεβόστατον μῆον, στις μηροτέρι καὶ πατέρι δουλεύω. Adde Photium p. 24 4 sq. Ita-mae poeta videtur molitariani pletatem eum Atheniensium impietate eompositisse, quamquam tanta elli palicitas reliquiarum, ut eoae argumentum nevi tempus a sabula docta sit, dumtae expedias.

&υτο καὶ υσιας ἐν Σωκράτους απολογία. Sctollastae verba temere FritEsolitus tentavit, recte veri censet poetam appellavisse Meletum Lai filium, non quod eo ipso anno Oedipossis tristissimulta fatum in terealogia aliqua exilunierit, sed potius .aod quemadmodum Latus Chrysippi Pelopidam