장음표시 사용
541쪽
Comnient. p. 335. Comoemae autem insiliuium haud pei spexit Suevernius in Comment de Avv. p. 2, ii censet poetam in hae savula xliiduisse viriani aliquem mulier et
novilem eundemque litterarum nilosophiaeque tuimosum improvoriam adulatorum grege stipatum et ut solet vir ingeniosissimus iusto audacius coniectura auglIrari, ita haec quo-nue ad certum aliquem nominem revocare situ diuit, Calliani-oue, Hipponto sutina, exagitatum esse eensuit, quae quidem eoniecturi nullo prorsus firmatur argumento. Immo Aristo- pnanes ut solet in plerasuve comoediis, sanxerat livet Mnae favulam indixitque Iuvenem aliquem illeum, ut pariterataue Callias opes per lidit istis studiis deditus, sed prosecto non ningis ipse ille Callias fuit, uana in vivus Isilietae rus Alcibiassis, aut in Ampniarao senex ille decrepitus telae partes tutius est Ad Calliam autem multo minus potest nae comoeulia reseri l, si eam recte ad seriori tempora releel occupaveratuue laeni argumentum Eupolis in Atalatorinus, quae adula integra ii Calliae nomine demdendo et sauatur. At intercessit sane magna naedam similitudi inter utriusvae eonioemae institutum et I αγηνισrcti, ille quo no- ne se Pollux X 39, victa est nae comoeuli a thoro assentatoriana, uemadmodum Eupolis duxu Fri VII INMπερ τάγηνον και μετ' ἄριστον φiλων. Diuueni autem illum nonunem, euius primae ueriant in nae adula partes, poeta, ut conuolo, finxu elusuem ullus mulie visciplina et
iiistitutione usum esse, lil aod non soliini conlicio inde, mio Priuueus r. III ominemoratur annuam iuvenum corruptor, sed maxime ex M. t in uo uae disputuritur, platio eum mulie doctrina de morte vliaque liumana congruuiit.
. Καὶ μην πόθεν Πλουτων γ' αν νομάζεro, ει μη τα ἐλτιστ' λαχεν ἔν δέ σοι φράσω,
542쪽
οὐδ αν ποθ' υro, Drενα νωμενοι νεκροὶ προὐκείμεθ', οὐδ' αν κατακεχριμένοι ἡροις, ει μη καταβάντας εὐθεως ἐνειν δειρδια ταυτα γάρ τοι καὶ καλοινται μακάριοι 'I πῶς γὰρ λεγει τις, ὁ μακαρiτης οιχεται,
μην κτλ. Lemma nugauna in ed. Trincav. eod. V υριστοφάνης ταγηνιτ totus locus imissus in codL . quae tritae a v. 5 sequuntur non sane videntur eontinuo coliaerere cuna reliquis, laque lacunam indicavi; at prorsus myrrauartila I iiidorsi ratio, mi liae omitia Aristopliani alnitilicat, et ad novae eo moediae poetam nescio quem transseret, quod eum nullis argianielitis diranare coiiatus sit . redarguere lilii adtinet illud satis apparet vel ex institutae sentetitiae ratione et similitudine utrummi Dagineti itina ex eaden comoedia eodentidae loco petitum esse et soriasse non iurariorum culpa aliquot versus excideriant, sed Sto Daeus post v b eonsuli ea praetermissit, quae alter ex ollonuentibus interposuerat. s. 6 egenatum γὰρ ἄν ποτε υτως ἐστε νανώμενοι, seripsi οὐδ' ἄν ποθ' υτως, in sine autem versus addidi νεκροὶ, uod vel instituta sententia requirit. - s. recte liuiorniis adiecit vροις. Respieit autem poeta momiuortim coinponendortina consuetumnem, qui coronis ornabantur ampullaque iistrilevantur, uast in ad solennuatem alimiam prosecturi eis. celestag. v. 538 Ἀδιχου καταλι-
noso' σπερε προκείμενον ὀνον υ στεφανώσασ' οὐδ'
543쪽
ἐπιθεῖσα ληκυθον. Addo bul. v. 033 mi. - s. 13χεόμενοι eidlerias seripsit, codd. χέομεν. Peretinet autem Ne locus ad επίδειξιν aliquam, quam rodicus habebat ad Prome certe placita omnino illa consorinata est oratio, qui mortem longe preteseremiam esse vitae censint, vi I. Velcher in Mus Rhen. p. 608 sqq. cuique p. 62 etiam hune locum scite ad Prossicum rettulit. Et rodie ingeniunt
plutosopliari licue mitionem maxime produnt illa argumenta, ouae ex ipsius sermonis auctoritate petita sunt, ut v I de Pilitone, tena v. 9 sq. Prouiniis enim vina et notionem e
borum diligentissime perseriitari et perpendere solevat vid. Welcter vid. p. 559. II. υλλα στεφάνωσα ' καὶ γαρ λικίαν ἐχεις ἀποχρωσαν δη. Grananiatieus in Berieri A necd. I p. 39 22 et Studas: 'Aποχρώντως vrάρκως, ἱκανῶς. ριστοφάνης αγηνισταῖς Ἀλλα-τ. κτλ. Videtur liae dicere Imprauus Iuvenis, ut patrem de vita deceucre iubet acu tenue conueu Veleverias iae quoque Pro iliciae doctrinae irrisionein coii
Τουτον ον ανδρ' , βιβλίον διέφθορενη Πρόδικος ων ἀδολεσχῶν εις γέ τις. Solioliasta uis 360 et Suilis v. Πρόδικος Προδίκω
544쪽
ωσαὐτως ὀνομαζόντων Μισῶ δἐ καὶ τον Σωκράτην τὴnτωχὼν ἀδολέσον ει Πρόδικος η των ἀδολεσχῶν εἷς γετις. Prior versus Eupolidis est Fr. Ine X. IV.
B. ὰ Θετταλικὰ ἐν πολ καπανικώτερα.A. Ti-ρὀς τὰ Λυδῶν δειπνα καὶ τὰ Θετταλῶν; Athenaeus X p. 418 Ελεγον δ καὶ Θετταλικὴν ενθεσιν την μεγάλην. μμ ιππος οiραις -οὐς ει τολτων Ουδἐ ενθυμοίμενος μυων ξυνέπλαττε Θετταλικὴν τηνενθεσιν ταῶτα δἐ καπανικὰ εἴρηκεν Ἀριστοφάνης εν - γηνισταῖς προς τὰ κτλ. οἷον τὰ μαξιαῖα. Θετταλοὶ γὰρ τὰς ἀπηνας καπάνας λεγον. s. 2 legebatne και τὰ
Κετταλικῶν , aque BriIncklus duo migmenta diversa esse eenset, sed recte καὶ omisit Steplianus in Thesauro p. CCCXVed Londin. Θετταλικὰ epitoni reete pro Θετταλικῶν. ρι-οτοφάνης ὁ τὰ Λυδῶν δεῖπνα φησι καὶ τὰ Θετταλων, καὶ τὰ Θετταλικὰ ἐν πολ καπανικώτερα. 4ίον - ελεγον. Item Eustalluus p. 85 28 θειταλοὶ γὰρ ως εν τοις τοιώθηναiου φέρεται, τὰς ἀπηνας καπάνας λεγον, θεν καὶ καπανικὰ παρ αυτοῖς, ὁμαξιαῖα ῶς δηλοῖ, φησίν, στονάνης ε τω υδῶν δειπνα καὶ Θετταλῶν, ν τὰ Θετ ταλικὰ noλ καπανικώτερα Adde Hesyclitum Καπανικά τερα απλτης φάτνης, χορταστικώτερα τινἐ δἐ ἀντὶ eos μεiγνα καπάνας γὰρ ἀπηνας λεγουσιν Assentatores sta neunt d. magnifico lentaeuli appamilia, quo speciant pleramis
' ουν ποιῶμεν ῆ χλανίδ' χρην λευκὴν λαβειν εἰ ἰσθμιακὰ λαβόντες δεπερ ι χοροὶ
545쪽
laeti aliquis onuelat sermo potius choreula nusse mal el- hos paraverint, atque inde fabulam mixtas nomen at illis Iulatores iuvenem divitem tanquam servi heriam videntureoluisse. Et elegantes quoque iuvenes istam artem tractare solebant, Id Eupolis , Inc Il -- λακωνiζειν, ταγη-τiζειν - πριαίμην - il loeus ad Adulatores est referendus pariter atque r. X. vi.
λαχεῖν ουτως υσiας και Ἀριστοφάνης καὶ Ἀντιφῶν. VIII. Aαμβάνετε κόλλαβον καστος. Allienaeus Illis II F Κυλλάβους δ αρτους λυρι- στονάνης ν Ταγηνισταῖς αμβάνετε κτλ.
λις ἀφίης μοι. παρατέταμαι γαρ τὰ λιπαρὰ κάπτων. ἀλλα ἐρεθ' ηπάτιον, η καπριδiου νέου κόλλοπά τιν' - ει ὁ μη πλευρον η γλῶτταν, ἡοπλην γ ῆ νῆστιν η δέλφακος ὀπωρινης ητριαiαν ἐρετε δειρο μετὰ κολλάβων
546쪽
Athenaeus III p. 6 C Tλωσσης ὁ μέμνηται Ἀρμστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς δια τοίτω ' λις κτλ. Adde III p. II F Kολλάβους δ αρτους δ ριστοφάνης ἐν Tαγηνισταῖς αμβάνετε κόλλαβον ἔκαστος. καὶ πόλιν 'D
eor rexu orsonus apud Galil ad Heptiaest. p. 33l.
547쪽
gebatur μῶν το αριστον. Afiiculum delevit indornus, nisi forte legendum θημῶν ριστον. De versuuni ualeria dixit Cominent. p. 162.
XIII. χ ὁ λέων κυστιν είαν κἀξαιρῶν τους Λαρεικούς. Pollux X 5i - του αὐτο δ του βαλαντίου κύστιν είαν ἐν πηνισταῖς χ δἐ λέων κτλ. Mebatur κἀξαψων. Coreexu Bentlelus, nisi quod praeter necessitatem semipsu κα ἐξαιρῶν. XIV. v. X. νέας 'εκάτης σπείρας Θεων ἐλελιζομένης. B. τί καλεῖς Ἀκάτην την Ἀμπουσαν; Senonasta Ranarum v. 295 Κνωι δἐ την Ἀμπουσαν την αντην τῆ κάτη, ς Ἀριστοφάνης ν αγηνισταις. θονίας Ἀκάτης πείρα σονῶν ξελιξομενη εἶτα ἐπιφερειτι καμεῖς εμπουσαν. a. 1 et 2 scripsi χθονίας φά- τος σπεῖρας ἄφεων λελιζομενης. Paullo aliter eidlerus, qua stovio Ἀκάτη πεiρας νεων ἐλελιζομένη conlecit, Gonmam tu Heveliu glossa λελιζομένη σειομένη. ceteritu sum suspi ius sum ne perunere nectu aliculus poeiae
548쪽
versus apud Plutarimum orat p. 166- Ἀπερεξαπατωσιν εαυτοῖς καὶ δαπανῶσι καὶ ταράττουσιν εις ἀγυρτας καὶ γὀhrας ἀνθρωπους εμπεσοντες λέγοντας Ἀλλ' εἶτ' ενυπνον τάντασμα νοβεῖ νiας θ' 'Eκάτης κωμον δέηω. Itaque existimabant nae sto esse redintegranda:
Nunc tamen malim illos anapaestos Euripidi rivuere, serique potest ut Aristopliane illum ipsum Euripies locum respexerit. In altera autem Dagmento adunan Hecatae nomen, ut liae su sententia, si eam, uas Ampus est, Hecatae nomine invocas
xVI. Φέρε παῖ ταχέως κατὰ χειρος ὁ , παράπεμπε το χειρόμακτρον. Athenaeus I p. 410 B Xειρόμακτρον ὁ καλειται τὰς χεῖρας ἀπεμάττοντο μολίνω - Αριστοφάνης αγηνισταῖς Φέρε παῖ κτλ.XVII. ποπεπωκαμεν γάρ, νδρες, και καλῶς ἡρἰστομεν. Athenaeus X p. 422 F Καὶ θέσταμεν δ' ηρηκεν
Pollux Xo 3 Κα ετ αγηνισταῖς Λεβρίδα καὶ
λιθους πωρένους και κηρυκιον. Male hae in versuasorinam realigunt, Plae nequaquam tulisterent inter se, aed
549쪽
ex viversia loel repellia sunt varia enim, Iae est ratio illius Ioel, Pollux recenset.
XXII. Heromanus περὶ μονηρους λέξεως . 8 33 2ὶσαμεν4ς. 3εξαμενός, κεσαμενός, Κλαυσαμενός καλεμ α δἐ εν --λακοῖς χχομενος γενναια βοιώτιος εν 'Aγχομε- νου Ἀρισrοτάνης αγηνισταῖς. IIae non expeddo. XXIII. XXIV. Ηerinlianus terson p. 465: πεδραν γ το πρωτον πρόσωπον, οὐχὶ ἀπέδρων καὶ ἀπέδραμεν μεῖς το πληθυντικόν. καὶ Αριστοφάνης ν τοις αγηνισταῖς Λευ ρ οδ αν οὐκ απέ δρα μεν. Assile Behkera Aneed. III p. 1066. Respieit eundem nune loeum nonielius ibidem I p. II, Irυπiδραμεν - τετρασυλλάβως καὶ ἀπέδρατε καὶ ἀπεδραν, βραχεῖα της του ἀπέδραν σχάτης συλλαβος ἀλλα καὶ τι
ενικον πρωrον πρόσωπον ἀπἐδραν, ἐκτεταμένου του επὶ τε- λους καὶ ἀπέδρας καὶ ἀπέδρα κτλ. Plirynlenus enim pi moue ex Aristopnane pessit, ulus auctoritatem satis magnisecit. Rursus ue pertinet locus nonich p. 26 ed Lo-Dech, in uno loco recte vidi Dindorfin temere eonfusa esse, cluae de structura verM εἱαγγελiζεσθαι et ouae de usu so ma ἀπεδρα praeceperint grammaliel. Iam veri ut ultima εγώ δε ἄπεδραν κεῖνον δευρὶ ἀνθρωπον λ vel δευ- οιανον δὴ), uae non expedivit indoisius, ita sunt ongu- tuenda: G δ' ἀπεδραν ἐκεῖνον. δευρὶ δ' αν οὐκ ἀπέδραμεν. Est enim ni ipse locus agenistarum, et illud ipsum δευρὶ Plane requiratur alteriam autem fragmentum etiam Aristo- Ptiani vindlicaveram videturove ex nae ipsa saviata petuum. xXV. Galenus in ommentario ad ippoemitis aptiorismos
550쪽
τον ἐκατέρωθεν ἐν τέμνοντα, περιδέξων ὁ τον συγ-nαῖον Θηρος το ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν μοίως χρώμενον, ς, καὶ ἀμφοτεροδέξιον ιρηκει κατὰ δ το αυτον τρόπον ἀ- ναρά, ερον ' Ἀριστοφάνης εἶπεν ἐν αγηνισταῖς ανθρωπον ἀμφοτερωθεν ἄριστερόν. Adde honi-
XXVI. XXVII. Pollux X τ Βάθρα, βαθράδια, ς ἐν αγηνισταῖς. Utrumvae videtur Aristophanea dixisse. XXVIII. Scnoliasta Platonis p. 368 d. B. v ker 3ιὸς Κόρινθος ἐπὶ των ἄγαν ἐν περσεμνυνομένων, κακως δ καὶ πονv-ρως ἀπαλλαττόντων - μέμνηται ὁ ταἡrης ριστοφάνης ἐν τοις Βατράχοις - καὶ ε τοις αγηνισταῖς. XXIX. Grammaticus in Craineri need I p. 23 I9 Λόκος γαρ προ αντιδιαστολην του δοκος ὀξυτόνου του σημαίνον. τος την δόκησιν καὶ παρὰ Ἀρωτοφάνει ἐν αγηνισταῖς σημαi- την ἀγχὀνην. XXX - XXXII. Pollux X IOI Καὶ μην ἐσχάραν ιnοις ἄν - ἀνθρώ- κων τουτο καὶ ἐπόριον, Ἀριστοφάνους ἐν αγηνισταῖς ειπόντος ἐσχάρια, καί που καὶ ἐσχαρῶδα. - Idem VIII si ὁ εὐκαρπεῖν ἐν αγηνισταῖς καρπευειν. Aut seribendum καὶ καρπε έειν , ut utrumque in hae fabula usurpaverit eoiulcus, aut plane delendum, quod prodabilius, eum supra Iam ex Hyperide attulerit Pollux. Idem VIII 68 Kαὶ παραλοῖται δ' Ἀριστοφάνης ἐνναγηνισταῖς. Si reete runculus, vulgo γωνισταῖς.
XXXIII. Sehollasia Platonis p. 383 Ἀκιρνῶντο ἐν ταῖς συνομ έαις κρεισηρες τρεις, καὶ τον ἐν πρωτον Λῶς υλυμπίου