장음표시 사용
581쪽
θεώμενος. Suidas Aυαίνεται ξηραίνεται. - η πρωτη δασυνεται.
Ἀφευγε, κἀγώ της παντὰ εἰχὀμην. Eustathlus p. 14 2 3 Ἀπαντάρ, υ μέμνηται ὀλιος Λιονύσιος λέγων, δηλοῖ, ἐξ εναντέας φέρων ει χρησινε υριστοφάνους μευγε κτλ.
582쪽
εσθητος η κάρφος ς της κεφαλης η του γενεMυ. ὁ δ πριστοφάνης ἀφαιρεῖ τριχας νησὶν π τινος κολακείειν
κεχρημἐνων. Proverinum aliquanto emendatius exilive Heliassius in nolli ivl. p. 533 B d. eLL. VOτι παροιμίαν εἶναι φησι τον δεξιὸν πόδα ποθεῖσθαι τον δ' ἁριστερὰν
583쪽
νiζειν φησὶ γαρ ὁ Πολέμων, ς μαρτυρει ἄγος, δεξιὰν
584쪽
Galenus Hippocrat. περὶ γμῶ XII p. 6 ed. Charier: Καὶ παρὰ τοις κωμικοῖς δ τὰ προτεινόμενα του σωματος, λεις ἐμβολὴν παρεσκευάσθαι λέγων, καθόr καὶ ὁ Ἀριστοφάνης δηλωσεν ειπώπι ωρεῖ 'πι κτλ. Legebatur ις εμβαλ' i, quod ora exv lii torsi , firmiatque emendauonem ipse Galerius.
Acinlles Tatius Isagoge in Arat p. 12 ed Petav. Legebatur . τὰ φανη, io cor rexi. Vtiletur autem poeta haec de Soerate vel alio quodam philosoplio dixisse conlabas
586쪽
p. 6 C: ισῶ κάκιστον γραμματικο εκπωμ αεέ. Elua- modi vasculum videtur esse, quod Duae repertum deseri-psu Lepsius in Annal. Insiit Archaeol. Itona. Illis ISu sq.
Etymol M. p. 2 0 45 3ιασαυλούμενος ' βρυνόμενος και διαθρυπτόμενος, παρὰ τον σαυλον τον τρυφερον καιγαυρον. - Ἐρω κτλ. ' ριστοφάνης. Zonaras I p. 39 eadem extilibet, sed poetae nomine omisso, estque lil σαυλουμενον. Hevelitus: διασαυλούμενον διακινουμ ενον καὶεναβρυνόμενον η διασειόμενον.
Καταντιβολεῖτον αυτον ποπεπτωκότες. Ἐκβαίνετον τον πατερα τοι ὀρχημασι. Eumol. . p. 280 28 3ιώκετο τι οἱ Ἀττικοὶ και ἐν τοις τρισι προσώποις των δυῖκῶν τοῖς νικοῖς χρωνται,ώς Αριστονάνης Λαταντιβολεῖτον κτλ. Seiunxi haec sunteium prorsus inversa fraguleiita, quod fugit initoria una , illeomparavit Vesp. v. s b, qui locus prorsus alienus. Alter autem versus fortasse de Cariunt filiis, de tibiis via. el- neve I p. I sitii intelligeri illa est. LXX.
587쪽
νης. Vulgo vθις. Correxit alchenarius Animadu in Ammonium p. I.
τον πλίνω. Fritetselitus uno versum ad aetatenses refert p. 108, et simul eodem ali una versum, qui vulgo Cluoitidis est apiti Ailien III p. II E nul utilem versiis Menandro
588쪽
IIs ARISTOPHANIS I.XXVI. I XXVII. Oιτω γαρ μιν ἡ πόλις μάλιστα σῶς αν εἴη. H μῶρα γορ-ἀ και τα κρέα χω κάραβος.
Eustathius p. 959 I: T δἐ σῶς ευρηται, φασι, και θηλυκῶς Ἀρισrοφάνης Ουτω παρ' μῖν η πόλις μάλιστα σῶς αν - λέγουσι δε και σῶ τὰ σῶα οἱ παλαιοἱ παρ' οἷς και σῶ η σώα. ριστοφάνης, μῆα γαρ σῶ και τὰ κρέα χω κάραβος. liuem l v. σῶος similia exilibet. s. I sim Doluae Adv. II p. 25 eorrigenduin a Pronαρ estque in versus fortasse ad aetatenses referendus; vid. r. XXII. LXXVIII. 'Gδυς τι γυναικεῖον τοδι ιrώνιον. Eustathlus p. II 66 I Xιτώνιον - λεπτον ενδυμα γυναικεῖον πολυτελῖς - Ἀριστοτλη 'Eνδυς κτλ.LXXIX. 'Eorῶτας 'σπερ τους ὀρεωκόμους θρους. Eustathlus p. 38 Mooις ηrορικοῖς ιξικοῖς ψέρεται και ταυτα ε του θρόος γiνεται ἁδρους καὶ Ἀριστοφάνης ' τῶτας κτλ.
589쪽
ται. s. I legebatur κτενω σε τέκνον , ὁ δ' υπεκρίνετο, ultimaque ut grammatie triliuit indorniis, io partim veri est simile. Morrexi haec Inserta partieiil οἶν. - s. 2vulgo παρ', emendavit Elmfletus ad Aeliaria. 23. I.XXXII. καὶ κυων ἀκράχολος Ἀκάτης γαλμα φωσφόρου γενήσομαι. Eustalliin p. 46 35 Ἀκάτης γάλματα αἱ κυνες.
ταυτη ό φησι θυονται' ην καὶ κυνοπρόσωπον διαπλάττονrαι 'Αριστοφάνης Ναι κυων κτλ. Grammaticus in Be Iceri need I p. 32 13 υγάλματα κάτης αἱ κυνες. θίονται γὰρ αυτη. Idem p. 336 3I υγαλμα Ἀκάτης την κυνα ουτως εἴρηκεν Ἀριστοφάνης διὰ το ἐκφέρεσθαι Ἀκάτν κυνας η τι καὶ αυτὴν κυνοκέφαλον πλάττουσιν. Recte autem Porsonus eoinparavi Euripidis versum apud Plutarchum de Iside et Osiri p. 3 9 DrἈκάτης γαλμα φωσφόρου κυων σει.
LXXXIII. λλόν ἐστι καὶ καλεῖ την ἄρκτον αρτον, την ὁ Τυρώ τροφαλὶJα,
Eustalidus p. 1535 20 G δἐ του αρκτου πεξαιρεθέντος του , ως εἴρηται, οὐ γέγονε σημασiας ναλλαγή, υμ ην Ουδ γελοιασμός, ἀλλ' ὁ κωμικις, κάππα ἐξελών γέλωτα κίνησεν ειπών ουτω Φελλιν κτλ. ταυτα ὁ τι δηλοι περιττόν εστι φράσαι. ἀρκει δἐ μόνον ἐπισημηνασθαι
590쪽
ginenturii inter Aristopliariis elimitas, cum Eustathius Oolpso loco simul duos alios versus Aristoplianeos ex Audida et exinanis respexerit sed relicua, lae veteres gramis uel eonile nomiae servaverrant traginenta, quae Diidem via dorsius re pli, marsus segregavi.
LXXXV. χθος τις ζησεν τεθυμιαμένος. Tneognostiis in Bellxeri Aneta. p. 1403 et in ramen Mieed I p. 1 2 20 χ σωρ τι ἔζω νίοτε καὶ περισπω