장음표시 사용
551쪽
φάνης ἐν τοις αγηνισταῖς. XXXV. Etymol M. p. 55 23 et Gudlan. 358 22 Κωνῆσαι κυρίως τὀ κέραμον πισσῶσαι κωνῶν γαρ το στρέφειν καιτους ἔμβικα κώνους λέγουσι. και ρύστοφάνης ὁ ἐν
Tαγηνισταῖς, περιενεγκεῖν κωνησαι λέγει. Fortasse περι- κωνησα. scribendum, quemadmodum in Vespis 600 ef περικωνεῖ.
XXXVI. XXXVII. Pollux X 93 Ἐν ὁ Ἀγηνισταῖς νόμασταί τι και μελιτηριον αγγος. - Idem X 1 I9 ' Ora ἐν και μυ- ράδιον εἴρηκε τι με ρον Ἀνιστοφάνης ἐν αγηνισταῖς
xxXVIII. Phoilus p. 383 2 et Suiuas, Παραι ξορουσον ita Phouus, Sulda παραιροροῖσιν Ἀριστοφάνης αγηνισταῖς. ἀπέδωκαν δ οι ἐν παιδιας ειδός τι, υτρῶνιος ὁ παρομμιωδῶς λέγεσθαι ἐπι των παρακελευομένων ταχέως κειν ἀπαλλάττεσθαι. Apostolius Provem. XV 60 παραξορολσιν ριστοφάνης - είδος τι ἀφρόνιος ὁ παροιμιῶδες ἀπαλλάrτεσθαι. Recte videtur Melneuus quaest. go. πάρεξ ορουσο restituisse Diiutorni certe ratio linprobaiula, mi ex
Iliad. 325 Πάριος ει θοῶς ἐκ κλῆρος δρουσεν, Πάρι ἐζό-
Οουσο conlecit legerritum esse.
552쪽
comte poetae non senae magnifice exornaveriant. Atmae ego quidem ensebam ex lac descriptione petitos esse aliquot versus, quos Plutarenus non posse suaviter vivi M. Epicur . e. 6 exlii Dei, poetae omne non adlieeto, quo adscripsi supra ad Σκηνὰς καταλαμβ γ HI. Dixi de usdem in Coinrnent. p. Iul. Nun tamen non putaverina ab antiquis eoinstessiae poeta istos versus profectos esse.
Nomen favillae aecepit a gente Carlea, quae oraeula, pri vigia somnia interpretari soleuat, id Cicero do divinat. Iet , relinessus in Caria est, qua in urbe exeellit haruspicum disciplina.' et c. 2: ,Tum Caria tota, praecipueque Telmesses, quos ante dixi, quod agriis luet riuios maxinaeque feretues incolunt, in ilibus multa priapter secunditaten fingi gignique possunt, in ostentis animadvertendis diligentea summant.' Cis. Aelian Var Hist XII l. Hos autem augures apud Allienienses, religiosissiluos nomines, magna latas au- et itate illo sarpore, ubi superstitio graviter vulgi animos
553쪽
vexa Dat tonsentaneum est. Itaque ab his lariispleidua eonioedia traxit appellationem, in qua quidem poeta Daudes vatum supersutionismi temeritatem videtur illusisse aedmia rauoite insiliuiam seritetitiam perseeutiis sit poeta, non facile ex aucta traguleii iis conuelas item de tempore quidquam eonstat Chaerephon iii leni ridetur Fr. XIV et ut conuelo, Plato r. ill Dami inter posteriore savulis reserenda est malini tamen seeundo oritin comoediarum quam tertio inserere.
I. i. Ἐς αν τις αν ου ἶ, τί ποιήσας, ὼ ελεμησσεῖς; τέρε δὴ τοίνυν ταῶθ' οταν λθη τι ποιεῖν χρή μ',
σεις, λαυrὼς εν υτω Ἐς αν τις αν v or eod. α-tlsi. τι, Voss. τι ποιήσας ς ελεμισσεῖς, και πάλιπιωρε - ελεμισσεῖς εστ δε το μέτρον ἀναπαιστικον τετράμετρον καταληκτικόν, οὐ προ της τελευrαίας συλλαβῆς νάπαιστος τάττεται, σπανια ιτατα δἐ σπονδεῖος. glistur metricialitiani gratia poeta ascivi formam quattuor sylla Dariim, nam spondeum geuhil uuant comici poetae, videlamen Conimentat p. 2 s. Ceteriam rarius urbs illa Tελμησσός, quam Tελμισσο seriuitur, adque aui normam Illo scripst ελεμησσεῖς. indornus mavult ελεμησυς. Praeterea v. I serripsi mi, i ποιήσας , ὼ ελεμησσεῖς. Priora, mim aliquid exciderat, revintegritri nequeuiit. Consulit autem aliquis consuli liiops, ostenil ut videtur ines peritissus,
554쪽
A. ράπεζαν μῖν εισφερετρεις πόδας χουσαν, τέτταρα δἐ ν χέτω. B. Καὶ πόθεν ἐγὼ τρίπουν τράπελ λήψομαι; Allienaeus II p. 49 C υριστοφάνης Πάπεζαν ημιν
κτλ. Eadem affert ustatillus p. 398M . respieit deni p. 86 25 πέπαικται το ῖμοι - αν ευροιμι τρίπουν τράπεζον; M. I εισφερε Porsonus, vulgo φέρε - a. τέτταρας ustativus, vulgo τέσσαρας. Ad eluiessenses autem hae reserenda esse docet Pollux, qui versum teretium asser X 80. Idem VI 83 Λαι τρiποδες - καὶ στιτουνομα - καὶ ἐν ελμισεῖσιν Ἀριστοφάνους. VI. οἴνου τε Σέου στάμνον κειν καὶ μυρον.
Pollux X 2 Ἀριστοφάνης ἐν Τελμησιῶσι alii bri
555쪽
vIII. Μεταπέμπου νυν ταῶτα σπουδῆ καὶ μύρον ευρημα --τάλλου. Heventus Μετάλλειον ἱρον ' Ἀριστοφάνης Μεrα- πέμπου κτλ. Mirαλλος γάρ τις Σικελιωτης την του --ταλλεiου--ο κατασκευὴν εὐρε μνημονεύει δἐ καὶ Φερεκράτης εν-Πεrάλη. Alios autem in hoc versu legisse Μεγάλλου apparet ex inenae X p. 90 F T Μεγάλ-λιοπι νομάσθη γὰρ καὶ τοιτο ἀπ Μεγάλλου του Σικελιώτου. οἱ δ' υθονα; φασιν εἶναι τον Μέγαλλον μνημονεύει δ' υτο Ἀριστοφάνης ἐν ελμισσεῖσι καὶ Φερεκράτης ἐν Πετάλη. Adde praeterea tymol. m. p. 58 orΜεταλλει,πι ιτω μύρον λέγετο πό τινος Μετίλλου Σικελιωτον, εὐρόντος αυτου την κατασκευήν- καὶ δια του γρἀφει Ἀριστοφάνης ελμισευσιν. Ωρος. De hoe un-
Ainenaeus VII p. 30 F Ἀριστοφάνης δ' εν εὐισσεῖσιν Μελανοπτερύγων ἔφη κορακὶ νων.
Graminaueus erim p. 38 6 Ἀλφιτόχρωτος κεφαλης της πολιῶς. ελμισσεῖσιν Ἀριστοφόνης. Codex παλμισσευσιν. Respiciunt Hesycnius Gλφιτόχρως λευκυ, πολιά, et Eustauitu p. 868 3T Ἀλφιτὀχρως κεναλ κατὰ τους παλαιοὐς η πολιά. Idem p. 9 6 58 οἱ κωμικοὶ ειστεῖζόμενοι ἀλφιτόχρωτας καὶ τοιαῖτά τινα σκώπτουσι
Heventus Πίλαι Ἀριστοφάνης Τελμισσεῖσιν eod.πε ιν υσιν, Μnsur. ελμησευσιν ἐπὶ - rῶν λεγει. ἐκεῖνοι γὰρ επισκέπτονται τὰς κτροπὰς του πατος καὶ τὰς φλέβας Hoc de ipsis Telmessensibus dictum.
556쪽
υριστοφάνει eod. August apud limanu ad Zonaram Ip. XXV παρ' 'Αριστοφάνει ἐν ελμησοῖς εἴρηται ἐυποκοριστικως ὁ Ἀριστοκλης. - γα παρὰ το πιρακλῆρ μυλλος και παρὰ το θρασυκλης Θράσυλλος και παρὰ το Βαθυκλης Βάθυλλος νομα κίριον, ὁ ε μενος Ἀνακρέοντος, υτω και παρά το 'Αριστοκλης ρiστυλλος ουτως ρωδιανὀλεις την Ἀπολλωνιο εισαγωγην η περὶ παθῶν. Λιογένης διογενιανδ cod Augustantia' ἀντὶ του αριστος και Αριστοτάνης ἐν ε ισοῖς Corrigendum sιογενιανος ἄντὶ του Ἀριστοκλης του Ἀρίστωνος. Tangere enim id in Platonem, qui antea Aristoeles vocabatur. id Diog. Laert. III 4 ἀφ' ου και Πλάτων δια την τεξίαν μετων μάσθη πρότερον Ἀριστοκλης π του πάππον καλοίμενος ονομα, καθά νησιν Ἀλεξανδρος ἐν Λααδοχαις, in eis.
interpret. V. Nelneiclum nisi eo m. p. 28 4q. qui addit nune ad hane sententiam confirmavitaris Hesy'lii glossam, tae vulgo
XIV. Selioliasta Platonis lail. p. 33I Ἀριστοτάνης δε ' νTελμισσευσιν εἰς συκοφάντην ἀποσκώπτει τονα, ρ νώ - Δ.
557쪽
argumentonus dramatis consselas. I. G. Schneideriis nundem ad Aristotelis olli. II p. 5l Triplialeieni ovseenum annuem daemonem fuisse suspicatur, rectius vera Sueverni In Conament de Nubb. p. 62 i5 lacuit sub Triphaleila nomine Alvi Madem delitesceres hunc enim in ae adula Aristopnanes potissimum perstrinxisse videtur. Nititur illa Coniectura maxime esγctili glossa 'Eπὶ Φαληνῶου, vide I r. XIII. necue enim uult nul et Aristoplianis nomen Mali resiliuenmina, et ille loeus ad hane eonioessiana sit res Territus Censet autem uexeratius liane adulani incidere in Olymp. XC mediana, uae coniectura maxime scinatur Aristarcii commemoratione M. IX et X uua re vix in Cominent. p. 3 2 seq. Ilii inani statuenmina est nem-nienem illam legem, iam poeta significavit Fr Vlli, irinidem tempus tuli8se.
558쪽
Oκως χων τον παῖδα πωλησει 'ς ων, ετερος δ' κως ἐς Κλαζομενάς, τερος δ' οκως εις μεσον, οἱ δ' εις Ἀβυδον Ἐν δ' ἐκεινα πάνθ' ὁδω. Λthenaeus XII p. 525 Α - καὶ Αριστοφάνης ριφάλητι παρακωμωδῶν πολλοη των 'Iώνων Ἀπειθ' ὁσοι κτλ.
s. a codd. πως, at eum poeta Ionas perstringat, etiam illarum sermoliem equitur, recte igitur Dindoctius Oκω a l-psu. χων ἄγων oupius in Addenilis in Theocritum p. gos. πωλησε ' Camulionus. Vulgo πωλησεις. BrianeHua--λησοι 'ς - s. 5 si leavi laeunam. Tonpius haec cum sequentibus oniunxit in iuno modum: Eἰς μεσον οὐδ' ουβυδον, ν δ πάνθ' ὁδου κεῖνα, quem sequitur Indorsus. Recte autem Sueverialua p. 68 hae de Aleilnade n-terpretatur, quem miter venustatem pluriari expetiverant
559쪽
Eπει ἐπὶ τουφον κε την σπυρίδα λαβων
καὶ την κυνην ἔχειν με κυρβασίαν ἐρεῖς. Pollux X 62 δἐ καυσία πίλος Μακεδονικος παρὰ Μενάνδρω, τιάρα Περσικός. καὶ κυρβασίαν ὁ 'Αριστοφάνης ἐν ριφάλητι ειρηκε Και την κτλ. κυνη reete Salmastus, vulgo κοινην. VIII. 'Eγω γὰρ π Θηραμένους δέδοικα τα τρία ταυτί. Pliouus p. 6I et Suidas Tων τριων κακων ἔπι --γόμενόν τι ἐστὶ - ταυτα δ ειναι λέγουσιν α Θηραμένης, ρισε προσrιμηματα. Πολυζηλος ημοτυνδάρεω ριων κακων γουν ν λέσθ' αυτ τι πῆs' ἀνάγκη 'H ξίλον ἐφέλκειν η πιεῖν κώνειον η προδόντα Την ναυν πως τάχισr των κακων παλλαγῆναι. ααυτ' ἐστὶ τρία Θηραμένους, α σοι φυλακτέ' ἐστίν. Ἀριστοφάνης ριφάλητι 'πιώ γὰρ π Θηραμένους δέδοικα τα τρία ταυτί. Hesy-ehlus Tων τριῶν ἔμ' Θηραμένης ἐφητἰσατο τρεῖς τιμω-οέας κατὰ των παράνομόν τι δρωντων. CD sclioliasta Aristoph. an. v. 16 de Theramener 3οκει καὶ ουτος καὶ
ταυτα τὰ τρία ἐπιψηφίσασθαι ἐπὶ ζημία, η δεσμευεσθαι ἐν ξυλλε πιεῖν κώνειον η ἐκφυγεῖν.
560쪽
θησαι δρόμω. De Aristarcho et Iberibus, vivus praeeriit, dixi in Commentat. p. 342 sqq. uero autem versu ipsum Aristarentini unus aliquis ex anuel eius et sodalibus alloquitur; verba autem male vulgo visiungebantur, opulanda sunt Hχορηγεις μοι, . e. sagittarios, ouos mini paras, subsidio minis. XI.