Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

561쪽

Pnoenissa non eo consilio ab Aristopnane eriptas esse, ut Euripidis celeuratam illain sabulam derideret, id maod Dindormis opinatur, satis intelliget, ut vina et naturam eo-micae artis perspexerit, saepiusvie tam hunc errorem asingavimus vertim in anulosae eonioessiae ovscuritate fieri plerianinue nenuit, ut uid potissimum poeta spectaverit, as-aetitiantur id quod in iano uoque eomoediam, cuius perpaueae reliculae exstant, adit. At illud apparet Aristopnanem eandem materieni, uuam Euripides in cognomine tragoedlla tractavisse, consentaneum igitur eonileum poetam a tragico plura mutuatum esse suoque proposito accommod visse vid. Fragm. Il. Iani vero Euripidis Phoenissae quum

circa Obmp. XVII iiiiiiiim uinctae esse videantur vidi acnol. Ranain. 53 Λι τι μη ἄλλο τι των προ λίγου διδαχθεν- των και καλών, Ἀφιπυλης Φοινισσῶν, Ἀντιοπης ηγα 'Aνδρομέδα ὀγδόω τε προηκται, ἐπειδη ου συκοφαν- Τεα ην τοιαυτα. atqui anas Aristophanes docuit XCIII 33 Aristopnanis noenissas non ante Olrnap. XCII doceriis tuisse aperium est.

αγῶνα νυν στῶσιν.

562쪽

μέσον μεταυμιον λεις αγῶνα μονομάχου τ' ἀλκὴν δορός.

liciter eorrectum in exe. Voggianis. λυχνίω vulgo, quod Iil ferri nemiit, eo retexit Dimior . De λυχνεi ld. A Iien XV p. 00 C Φερεκράτης δ' ἐν Κραπατάλοις την νυν λυχνίαν καλουμένην λύχνειον κέκληκε δια τούτων Τις των λυχνε ἐων εργασῶα Τυρρηνική. κτλ. Composita autem haec sunt ad similitudinem Eurip.s Phoen. v. 236 Otνα- α καθομέριον Στόζεις τον πολυκαρπον οἰ - Πάνθας βότρυν ιεῖσα. Ceteriam olim puta iam Aristoplianis nouae restituendum esse apud Athen XV p. 99 4 Μνημονείει ὁ γραβίων κ ' ἐν Φοινiσσαις, ut in hae vieinia istius vocabuli facta sit mentio; sed longiusculum est Aristophanis nomen, itaque recte utetur Seli eigliaeuserua Στράττις conlecisse.i II. Kαὶ τον μάντα μου εχουσι καὶ τἀνάφορον. Pollux X Iτ υλλα μην και ἀνάφορον κατὰ την των πολλων χρησιν εἰ- αν ταυτὰ τουτο τ σκευοφόριον λεγομενον ἐν ριστοφάνους Φοινiσσαις - τον κτλ. Balu-lua aliquis aut .vias Ioviitur, sortasse in exoratio ramaias,

563쪽

ub se 'vos onera portantes comici poetae, popularis illius et Μegarteae comoediae eonsuetudinem secuti, inducere soleis hant, a quo more ne Aristophanes malaeni recessu, id Coniment. p. 359. Ἀνάφορον ex hoc loco, vel ex Ran. 8 pe

ἴφυα φυναικαὶ τὰς κραναὰς ἀκαλήφας. Ita reete Dindoesius haeceonsululi Athenaeus III p. 90 ΑrTὰς ὁ κνiδας ὁ υπολις ἐν Αὐτολυκω ἀκαλήφας ονομῶ ι ετ ει Ἀριστοφάνης ἐν Φοινiσσαις ουτως 'χχε τον πρωτον πάντων ἴφυα φυναι εἶθ' εξῆς τὰς κραναὰς καληφας, et II p. 62 D: καλήνη, λέγεται παρὰ τοι Ἀττικοῖς Ουτως καὶ τὶ τανῶδες καὶ κνησμου αιτιον ' Ἀριστοφάνης' πρωτον πάντων φυα νυναι εἶθ' εξῆς τὰς κραναὰς ἀκαλήτας. Ex parie ememtauora exhibent Grammat. exxeri Ip. 370 2 et uulas Gκαλήφη - ριστονάνης Φοινίσσαις' ικὰς δ που πρῶτον Suidas πρωτον πάντων φιαφυναι καὶ τὰς κραναὰς ἀκαληφας. ιθ ἐξης. quamvis Malegatur apud Athenaeum, tamen nisi ex et rore profectum esse non potest naui continuus iste loeus ut sit necesse. Fortasse autem Atlienaeus duos ex eadem fabula adseripserat locos eonfiniues, quorum in utroque cum legerentur verba

τὰς κραναὰς ἀκαληφας, sta per turbatio orta est. Ceterum huc respleu seliol. Vesp. v. 8 9 Την ἀκαληφην μεταφορικῶς το τραχυ καὶ δηκτικόν, ν καὶ ἀκαληφην λεγεσθαι φησι Κράτης ν Φοινiσσαις.

Pollux X 55 Γαλεάγρα - Ἀριστοφάνης δ εν Φοινiσσαις κέχρηται τω νόματι. v I. Pollux VII I9s 'Eν ταῖς Ἀριστοφάνους Φοινίσσαις θεατρο πω λης ὁ θεὰν προισθων.

564쪽

Apparet ex reliquus Mne comoediam scriptam esse eo tra levitatem Atneniensium in admittetissis novis religasmbus,

de ma vix in Cominent. p. 6 m. Conser inprimis tr bonem X p. 364 3 l. auenn. 'Aθηναῖοι δ' σπερ περὶ τὰ ἄλλα φιλοξενουντες διατελουσμ υτω και περὶ τους θεους' πολλὰ γὰρ των ξενικων ἱερων παρε&ξαντο, στε και ἐκ- μωδήθησαν. Et in nae mal leni eo moesilla Aristopnanem potissimul a Sabaas mysteria perstrinxisse apparet ex Fr. III, sed una cum illo etiam alia foeda sacra improdata esse ostendii Heronis locns qui hue pertinet de Legibus Iob:,,Novos vero deos et in his colendis nocturnas per dilation&ale Aristopnanes, facetissimu poeta veteris omnemae, vexat,

ut apud eum Subamus et quidam alii dia peregrini Iussimue civitate eliciantur. Ia Eu autem aera, do cuiuiis alias dicam plura, prope a edebant ad Pliogia Usterin via.

μην-ήτων οικειότατα παρεσκείασται. Sed ni foeditatem et impietatem istam clarissime lustraret, exhibuit poeta unum aliquem ex antiquis diis, ut tonucio Minerva ri, Iae quiden dea graviter videtur eum Sabagio litigavissae, vi Fr. I. At vim melior ea a , a perurini ui et novim asst l. l. et viris quodue demovetur vid. r. VIII. II or Mautem hane fabulam appellavit poeta, ut eo nucio, Pr Pteres. quoniam nas deas comites Mineriae adiunxerat, quae se Ailieniensibus plurimas amoenitates commossiuat uue Pominusae coiistetur vid. r. I. De tempore, quo fabula cloeia sit, inu eonstat at certo incidi in iliud tempus qu- ωmoediae licenua nondum fuit oerelis, aque ad ecundani potius, quam ad teritam classem eam debebam BuPT T.

ferre.

565쪽

A. Oφει ὁ χειμῶνος μέσου σικνους, βότρυς, ὀπώραν, στενάνου Ιων κονιορτὰν κτυφλοῖντα. αυτος δ' ἀνὴρ πωλεῖ κίχλας, ἀπίους, σχαδόνας, ἐλάας, πνον, χὀρια, χελιdόνια, τέττιγας, ἐμβρυεια. πιχοος δ' ἴδοις αν νινόμενα συκων ὁμοῖ τε μέρτα.

επειτα κολοκύντας μου ταῖς γογγυλισιν ἀρουσιν.ωστ' οὐκ ετ ουδεις οἶδ' ὁπηνia ' στὶ τουνιαυτου. B. μέγιστον ἀγαθόν, εἴπερ εστ δι' ἐνιαυτουοτου τις πιθυμεῖ λαβεῖν. . κακὰν ἐν συν μεγιστον.

Athenaeus I p. 3 2 B λειμῶνος δὲ - πον κολοκυντῶν ημῖν περιενεχθεισῶν πάντες ἐθαυμαζον νεαρὰ εἰ- να νομὶζοντες, καἰ πεμιμνησκόμεθα ν ἐν Πραις ὁ χαρίεις Ἀριστοφάνης εἶπεν παινων τὰς καλὰ Ἀθηνας ἐν τούτοις οφει κτλ. s. I. 2 attulli Eustatiatis p. 55 3 ex

566쪽

iur, ni dixit Alexis apud Athen. III p. 6 : Και τι δειλέγειν θ' ημα τους τα θ' κάστοτε ν τοις τρίχοις

epitomer εἶτ' πάγει τι σέβοντες τους θεοῖς Αἴγυπτοναυτῶν την πόλιν πεποιηκασ' ἀντ' Ἀθηνῶν. Respexit hunc Oenni menaeus I p. 653 'Oτι ὁ ἐν ταῖς Ἀθήναις διηνεκεῖς σαν- ὀπῶραι πῆσαι μαρτυρε υριστοφάνης ἐν Ωραις, Q, epitome ἐν ιρηνν. Illustrat amtem Me loeus Iam maxime institutum totius eo uio emae; apparet enim unum alimaei ex antiquis illis diis loqui et recensere, quot bona et ommoti l Athenienses propter pletarem, qua olim deos coluerint, eontulerit: lnervam, Asieniensium praesidem, hae dicere eonsentaneum est. Minersae autem unus ex novitiis illis, ut mihi quidem videtur Sabaetius, vid. r. Ill regerit ri ideique illa, quae recensuerat Minerea omnlarita. Sed sunt praeterea alia, Iae ne a

Ἀμοὶ

κράτιστόν ἐστιν ει το Θησεῖον δραμεῖν, ἐκει δ' ει α πρασιν εἴρωμεν μένειν. Pollux VII 13 'υ δἐ ι νυν φασι τους οἰκέτας αρῶσι αετεῖν στιν εὐρεῖν ἐν ταῖς Ἀριστονάνου Ωραις ι μωκράτωτον κτλ. Ἀμοι ouplus mend. I p. 3το. Iden

retexu quod legebatur ύρωμεν πρασιν. Porsonu in anotatione ad Heetabam v I 238 μῖν κράτιστον εἰς aerepsit, ut duo sint versus.

567쪽

Senoliasta Avium . 8 4 Φρυγiλω Σαβαζιω, επ. Φρυγων ὁ θεός. και εν Ωραις ον- ρὐγα κτλ. Respexit nune loeum Cicero de I ivus II 5r , ovos vero deos et in his olendiis noetumias pervigilationes sto Aristopnanes,saeeusalmus poeta veteris comoediae, vexat ut apud eum Sabazius et cuidam alii dii peregrini litisseat e tritate im

Senossasta Vespar. v. 182 Ἀνδροκλέα φατινος ρiφοις φησι δουλον καὶ τωχόν, ἐν ἐ'Mραις ἡταιρηχότα αρα τον αυτόν. Relarunt vulgo ad Galini oriis, Eed potius surivendum Gριστοφάνης pro inopportuno illo eo. Vid. Epist ad Senulerati p. IID. Melnex II I p. I l. VI. VII. Graminaueus Betaeri p. 25 3 Ἀπιχθυς τους ο εσθιομένους χθυς Ἀριστοφάνης Πραις. υπιχθυς Pol-In euam asser ex Aristopnane Iol: ς ἄπιχθυς παρὰ 'Αριστοφάνει ὁ χθυων ἄγευστος. non tamen possunt haec

Inter se eoneiliari, nisi statuas grammaticum ultim vel gententiam loci Aristopnanis non perspexisse, vel empsisse πω χη σθίοντας χθυς, vel aenicue, ouod milia omnino Prouaulle videtur, poetam uimini Ne 8urpavisse, Iduue firmat

568쪽

Sed hune quoque versum admoras refero puto enim Haiophanem in uno eqdemque loco lucum e illud veritum D versa ratione his usurpasser quod autem Eustathlus ex Ere uitiae asser ulum versum grammatici est eri M.

στοφάνους.

569쪽

λιας ουτος, ῶς Κρατινος Ἀρχιλόχοις, Ἱππονίκου υἱος 'τον δομον Μελιτευς, λυριστοφάνης Πραις.

. Pollux VII IM Xoιροπῶλαι, ώς Ἀριστοφάνης εν

οτον ἄνης ἐν Γραις νυκτος, αῖδα καλεῖ. INCERTARUM FABULARUM FRAGMΕΝΤΑ.

I. . l

570쪽

IO ARISTOPHANIS

τινἐ δἐ δύο φασί, ἐλιππον και Αραρότα λων καὶ αυτὼς εμνησθη ην γυναῖκα δἐ κτλ. ἴσως αυτους λέγων. Videntur autem liae petua esse ex eonioedia, quan Σκηνας καταλαμβανοίσας poeta inscripsit, in qua quidem sabula naulia de se duisse videt laristoplianes, Id. I r. V.

'ς δια ταῖτα, μη γέλων φλων λάθω, περὶ την κεφαλην ἐξήμμεθα πηνίκην τινά.

III p. 40 Kαι δηλον οr οι παλαιότεροι κωμικοὶ πηνίκην καὶ πηνικίζειν λεγον Κρατινος πονηροὐς ἀνθρώπους πη- νικέων ξαπατῶ. λέγεται ὁ πηνἐκ επίθετος κώμη οθεν το ρῆμα, ως εν τοὐrοις ' Ἐγ δ δια ταῖτα - εξῆμ- μαι πηνίκην τινά. Poetae nomen omissum, at hae u in Aristophanes ipse de se dixerit, non potest dubitari, quiem saepe ab aemulis poetis propter apitis amitem esset