장음표시 사용
571쪽
liotatus, eme se ipsum ingeni eapillamento oritatum in theatro exhibuli, et ad hune potissimum locum videtur re spexisse lutarchus Mnapos III 2 p. 510 tionb. Καὶ των κωμικων νιοι, την πικρίαν ἀναιρεῖν δοκοωι τω κώπτειν αυτο- ώς μισrοφάνης εις την φαλακρ4rητα, viamquam sane euam alibi praeteriens quasi lio nomine solpse notavit, velut iii Pace v. 65. D. Coniment. p. 203. Correxi autem istos versus ita ut v I pateticulam di delerem, . 2 numeriam pluralem )ημμεθα resiliuerem, qui eum 1 e λάθω praecessisset, a librariis in singularem est mutatus. Ceterum litetur ii quoque loeus ad Σκηνὰς καταλαμβανουσα perilitere.
Ita eodex, conexi essitor Praeterea v. I Seulierq conieciι ταλάντατε legendum esse Foriasse Ii versus ad Ger J- iladem meieremi sunt.
V. VI.Tοῖσι χοροῖς αυτὀ τὰ σχήματ' πο ιουν. Tους Φρύγας ιδα θεωρῶν, ἐστε τω Πριάμω συλλυσύμενοι το παῖδ' ηλθον τεθνεῶrta, πολλὰ τοιαυτὶ καὶ τοιαυτὶ και εὐρο σχηματiσαντες.
572쪽
μοις κτλ. Eadem Eustainlus p. 35 0 . Ad Aeologiconem resert Indornus, ulus comoeduae M. I conferiis.
VIII. Ἐν τοῖς δρεσιν δ' αυτομάτοισιν τὰ μιμαίκυλ' φοετο πολλά. Αinenaeus II p. 50 Er αὐτα ὁ Ἀσκληπιάδης, φησὶ, μοι δοκεῖ λέγειν περὶ των μιμαικύλων - Ἀριστοφάνης Ἐν τοῖς δρεσιν αὐτ τὰ μιμ φίεται πολλά. Correxit in- dorsus, sed displicet dρεσιν αvrομάτοισιν. Potiua τὰ μιμαἐ
573쪽
-λ ω ελτων πλεέστας ἀκονῶν Φοῖβε μαχαῖρας, καὶ προδιδάσκων του σου προπύλους. Allienaeus I p. 1 3 D: χαῶς δ' ὁ μετριεορ ενυλκμαίων τε σατυρικω καρυκοποι οὐ καλει τοι δελφοῖς δια τουτων καρυκοποιοὐ προσβλέπων μελίτrομαι παροισον τὰ ιερεια τέμνοντες δῆλον ς μαγείρευον αυτὰ καὶεκαρ-ευον εἰς ταυτα ὁ αποβλέπων καὶ Ἀριστοφάνης εφη Ἀλλ' ω κτλ. Eadem Eustathlus adserapsu p. I56016. Fortasse fragmentum ad Aeolosleonem reseremium. XII.
574쪽
Ἐχθριν τέ γυναικὶ πρεσβήτης ἀνηρ.
ναια πρεσβύτης ἀνηρ 'eripsi iχθων.
575쪽
clemens Alexandrinus Stromat VI p. 5I Ἀριστοφάνους γράφοντος ἐβαιον κτλ. 5 Ἐπίκουρος λέγει Λικαιο- σννης καρπος μέγιστος ταραξία. Aristophanes, si reveralios versus scripsit, de quo dubitat Meinekius Hiat coni. p. 32l. neaei an dixerit αξεις τον μον, ouae forma Atuet nemia- ouam ungitata ea tamen eximenda est Gatino in Diovs-
alexandro M. Vll, Miserabo Eν σαργανίσι ν ἄξω ταρίχους Ποντικοίς. XX. XXI.
Πυθου χελιδών πηνiκ' ἄττα φαένεται. 'Oπηνίκ' ατθ' ἡμεῖς κοπιῶτ' ὀρχούμενοι. Scholiasti Platonis p. 3 I υττα τουτο φιλούμενονμὸν τινὰ σημαίνει, δασυνόμενον δ ατινα - ἐνίοτε δ ἐκ του περιττου προστiθεται. - Ἀριστοφάνης μνέλαις v. 30 οστις σκαλαθυρμάτι' αττα μικρὰ μανθάνων. Ἐρατοσθένης ὁ χρονικῶς αυr φησι παραλαμβάνεσθαι Πυθου χελιδών πηνίκ' αττα φαίνεται και πάλιν ' πηνiκααττ' ἡμεῖς ὀρχούμενοι πιῆτε. s. I p. Siebenxees p. 23 et p. Runnv. p. 35 πίθου χελιδών κόποθ' αττα πυθου χελιδώ ovriteus In app. ad utilii Misceli. ors. p. 383.
Eratosinenea non licit ex quonani comico poeta petiverit, necive Aristopliani tribuissem, nisi Eustatntus p.ram fine dilucide ex nou poeta versum priorem asser ret: Ἀριστοφάνης ὁ ἐπὶ χρόνου Πυθοῖ χελιδών κτλ. Sed ne a qui-ctem nuM omnis dii vitatio exemta est, namque apud Harpo- Crauonem . -r vulgo luilliter egenatur: ἐνιαχοῖ ἐπαρέλκει το αττα - Φερεκράτης ἐν ε Σείρων ἐπ'
αριθμοῖ ταξεν - Ἀριστοφάνης δ επὶ χρόνου Πίθου
576쪽
in p. I 6 ἐνιαχολει παρέλκει το αττα, το χιονίππου πυθου χελιδών πηνίκ' αττα αἰνεται. Coilleum autem ieetiones apud Bevherum iονι-ου, χίωνἐ nou χιωνιοί που doeentibi potius eum sanno Xιωνίδου legemium esse, ut soriasse rectius illo quam Aristopnant tam prior quam posterior versus su tribuendus. ristopnanis si sunt Ii versus, foritasse pertinent ad Thesinopnoriagusas II eonferas eum vergupriore Thesmopn. I, I ' Ω Ζευ χελιδών αρὰ ποτε φανήσεται. Cum alteri antem versu Thesmoph. I Fe. III 8. Et sane ὁποίμενα potius fuerct legeiritum Coreupte tymil. Μ. p. 16 46 - ὁ κωμικῖς ὁ χρονιαμ αυτ παραλαμ. - , Πηθου χελιδών την ικ' αττα γίνεται λεγει πότε χελιδὼν ἐνεται. Non muliuna lucis alleriant, uae leguntur apud Graminatieunion eiseri nee l. I p. 60 32 et Sul-
πρῖς ἄνδρας εἰσὶν εκπετησιμοι σχεδόν.
Iegitur γουν, Ῥaod deest in Od. Iungerin sed nescio an in retinendum, Ita ut Pollucis sit, cui duo inversa fra menta Aristopnania adsm ipserit, ut alteriam altero explanaret.
577쪽
XXVI. Ἐλοα τερον ανδρα σάρκινον. Pollux II 33 'Αριστο*άνης ὁ εἴρηκεν Ἐς οὐ κτλ.ώς ον ἔτερον m. codex Iungerin. XXVII. XXVIII. Φθέγξαι, την φωνὴν ἀναστησας ανω. Φθέγμα κεκράτηκε. Pollux t II : Και Ἀριστοφάνης που φησι Φθέγξαι, την' ἀναστοιχήσας νω ὁ δ' υτὀ και φθέγμα
κεκράτηκε. Falekenburglu ἀνατειχήσας, Mao sere nequii. Scripsi ἀναστή σας, quemadmodum ἱστάναι βοην, nisi quis malu ἀνατῶνας ἄνω. Sed ἀνασεiειν βοην, quod est in Ael arnens. v. eave hi quoque restituas. Alter uinfragmentum fortasse suu Καὶ φθέγμα κεκράτηκε.
578쪽
legenatui; χωρα dixit poeta in nutu. 806. Pae. 595. XXXIV. H τις κίovo' ἐς ἄν κυος τοσουτονί.Pollux II 6 T δἐ κύημα καὶ κυος Αριστοφάνης κέκληκεν 'B τις κτλ. Ad Triphaletem probabiliter referi
579쪽
Πλην ει τις πρίαιr δεόμενος βασκάνιον ἐπὶ κύμινον ανδρὰς χαλκεως. Pollux Vl I08 μ δε ων καμίνων τοι χαλκευσιν ἔθος η γελοῖά τινα καταρτῶν λεπιπλάττειν ἐπὶ φθώνον ἀποτροπῆ. ἐκαλεῖτο ὁ βασκάνια, ς καὶ Ἀρισrοφονης
580쪽
Pollux VII I 3 Tων δ τοι κηπουροῖς πηρετοὐντων ἐστὶ καὶ τ κηλώνειοπι οὐ μόνον αρηρόδοτος μνημονείει,
ἀλλὰ καὶ Αριστονώνης ' στ ανακύπτων καὶ κατακυπτων τ π εῖνεκα του ὁ κηλωνε ἐου τοι κηπωροῖς At nulla liis inest apta sententia, itanu scripst 'στ' ἀνακυπτον καὶ κατ α κυπτον κηλών ιον. κηλωνειον ολ A, κη- λώνιον οὐ Iungerin idem recte τοις κηπουροῖ exhibet. Deinde Dii, tornus oυνεκα resilituit. ei Da autem interpo- alia o σχῆμαrος υνεκα τουθ non ad comparatiotiem per- unent, sed liverior enim est orationis consormatis, ut laetusuurili locis fieri solet pertinet, ut coniicio, ad cnoreuiar fuitque io fragmentum, ut conuelo, ex anal diuus petiiuae. Ceteriam comparat enasternusius Basilium pistol. aniliotp. 11 οὐκ ἐων ἀνανετειν καὶ κατανευειν σπερ τὰ κηλώ- νει τους ὀφθαλμους των ἀναγιγνωσκόντων.
M. Pollux VII 162 Aεπραν κεράμιον ξηρῶν ἀντὶ του μυδῶν Ἀριστοφάνης λέγει. Idem VII 16l κεράμιον
Pollux VII bo: Iδιον δ' αὐεῖ τ κοτυλίζειν των τον οἶνον πιπρασκόντων ' καὶ Φερεκράτης μεν Γρηκε υριστονάνης δέ Κιρνάντες κτλ. Ad Babylonios exerreat Dindorfius et Fritetsclitus, ut Iiae de viris popularativa triusint, ii publieas opes temere pri suntlant. XI III.
Ob ιὶ λαβών θίραζε τὰ ψηφίσματα καὶ την ἀνάγκην εὐκόρακας ἐντευθενί;