Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

LACONICA SEU LIB. III.

σιν Γαιαούχου και απ' αὐτου προελθόντι ως επὶ

τὸ Ταυγετον, ὀνομάζουσιν ' 'Aλεσίας χωρίον, Mi

λητα τον Αελεγος πρωτον ἀνθρωπων μύλην τε ευρεῖν λέγοντες και εν ταῖς 'Aλεσίαις ταύταις ἁλεσαι. καί σφισι Αακεδαίμονος του Ι αὐγέτης ἐνταυθά εγιν ἡρωον.

Διαβασι δὲ αὐτόΘεν ποταμὸν Φελλίαν παρὰ 'Aμυκλας ε), ἰοῖσιν ὲὐΘεῖαν ίς επὶ Θάλασσαν, Φάρις

δὲ απὰ της Φελλίας ες δεξιὰν η πρὸς τὸ ἔρος τὸ Ταυ-

γετόν ες ιν οδός. Eςι δε εν τω πεδίω Διὸς Mεσσαπέως τέμενος. γενέσθαι δέ οἱ την επίκλησιν ἀπὸ ἀνδρὸς λέγουσιν ἰερωσαμένου τω Θεω. Ἐντευθέν ες ιν ἀπιουσιν εκ τοῖ Tαύγε του χωρίον, εδεα πόλις τότε ώκεῖτο Βρυσέαι η ' καὶ Διονύσου ναὸς ενταυθα ετιλείπεται και αγάλματα εν ὐπαοζω. τὸ δὲ εν .τω

ταυτην ἡλιου καλουσιν ιεραν, και ἄλλα τε αὐτο9ι

432쪽

LACONICA SEU LIB. III.

42 IOAα Θύειν νομίζοντας. Ταλετου δε οὐ πόρρω καλου- μενος επιν Εὐόρας, Θηρία και ἄλλα τρεφων καὶ αἶγας μάλισα άγριας. παρεχεται δε και . διόλου το TM-γετον των αἰγων τούτων ἄγραν και ύων, πλείον δεκαὶ ελάφων καὶ ἄσκτων. Tαλετου δε το μεταξὼ καὶ ΕΓόρα Θηρας ονομάζουσιν. οὐ πόρρω δε των ἄκρων τού Tαύγετου Δημητρος επίκλησιν Ἐλευσινίας εςιν ἱερόν. ενταοα 'Heακλεα Λακεδαιμόνιοι κρυφθηναίφασιν υπὸ 'Aσκληπιοῖ το Παῖμα ἰωμενον ''). . και 'ορφέως εςὶν ἐν αὐτω ξόανον, Πελασγων, ως φασιν,

πιμηρος εμνημόνευσεν εν καταλόγω Λακεδαιμο

νίων

Or τ' ἄρ 'Aμύκλας εἶχον, Ἐλος τ εφαλον

πτολίελον. τοῖτο ωκισε μὲν Ἐλιος νεωτατος των Περσέως παίδων, Δωριεῖς δε παρετησαντο ' δςεζον πολιορκία. και πρωτοί γε ἐγενοντο οἴτοι Λακεδαιμονίων δοῖλοι τοὐκοινοῖ, καὶ Εἱλωτες εκλμησαν πζωτοι, καΘάπερ γε καὶ νσαν. το δε οἰκετικον το επικτηθεν ὁτουον Δωζιἀσι, Mεσσηνίους ἔντας ), ὀνομασθηναι και τούτους εξεν

Xuhn. emendat iω τῶδε , ML Orpheo. Ex vulgata enim via, sententia elici Potast. . π

ολες, et pro ὲν καταλόγωMosc. ἐν πω καταλογω. Lociis Homeri est Il. B. v. s8 . , ubi vid. Eustath.

tem redegerior, de quo figni soria viij. not. ad L I. C. 9.

433쪽

LACONICA SEU LIB. III.

κησεν εἶλωτας, καΘότι καὶ 'Ελληνας το σύμπαν γενος ἀπο της εν Θεσσαλία ποτε 'καλουμενης Ἐλλάδος.

εκ τούτου δη του πλους ξόανον Κόρης της Δημητσος εν ἡμερας ληταῖς ἀνάγουσιν ἐς το Ἐλευσίνιον. Πεντεκαίδεκα δε τοῖ 'Eλευσυνίου ς αδίους ἀφεςηκε δεαπί- Θαιον καλούμενον ἀπο ἀνδρος εγχωρίου ΑαπίΘου.

οὐ πόλρω Δερριον ενΘα Ἀστεμιδος ἄγαλμα εν ὐπαβρω Δερριάτιδος, καὶ πηγη παρ αὐτω, ην Ανονον ονομάζουσι. μετά-τὸ Δερριον ταδίους προελΘόντιως εἴκοσίν ετιν 'Αρπλεια καθήκοντα ἄχρι τοὐ πεδίου. -δι επ' 'Αρκαδίας ἰοῖσιν εκ Σπάρτης, 'AΘηνας ες ηκεν επίκληαν Παρείας ἄγαλμα εν ὐπαίΘρω, μετὰ δε αὐτὸ ἱερόν εον Ἀχιλλεως ρ ἀνοργειν δε αὐτὸ οὐ νομίζου μ' ὀπόσοι δ' αν των εφηβων ἀγωνιεῖμαι μέλλω ν ἐν τω Πλατανις α, καθέτηκεν αὐτοῖς τω'Αχιλλεῖ προ της μάχης Θύειν. ποίησαι δε σφισι τὸ ἱερον Σπαρτιάται λεγουσι Πράκα ' in, ἀπογονον τρίτον 9 Περγάμου τοῖ Nεοπτολεμου. Προῖοῖα δε 'Ιππου καλούμενον μνημά ἐ . Τυνδάρεως γάρ Θύσας εν--Mα ωπον τοῖς νενης ἐξωρκου μνης ηρας, ἰςάς επὶ τοῖ μπου των τομίων ' ' ὀ δε ορκος ην, 'Eλενη καὶ τω γημαι προκριΘεντι 'Eλενην ἀμύνειν ἀδικουμέ-νοις' εξορκωσας δε τον ἶππον κατωρυξεν ἐνταὐθα. κίονες δε επτὰ, οῖ τοὐ μνηματος τούτου διεχουσιν οὐ πολ

434쪽

πολυ, κατὰ τρόπον άἶμαι τον ἀρχαῖον, οὐς ἀτέρων των πλανητων φασιν αγάλματα. και Κρανίου ' τέμενος κατα την ὀδόν, μύκλησιν Στεμματίου ' και Mυσίας ἐιτὶν ἱερὸν 'Αρτέμιδος. Τὸ δε ἄγαλμα της δοΑιδούς, τριάκοντά που τάσια ἀπέχον ' ) της πόλεως, ' Ἱκαρία μεν ἀνάθημα εἶναι, ποιηΘηναι δὲ επὶ λόγω φασὶ τοιωδε. ατ ἔδωκεν υσσεῖ Πηνελόπην γυναῖκα 'Iκάριος επειροῦτο μεν κατοικησαι καὶ αυτὸν δυ σέα ἐν Λακεδαίμονι, διαμαρτάνων δε εκείνου δευτεζατην θυγατέρα ἱκέτευε καταμεῖναι, και ἐξοζμωμένης ες ΙΘάκην επακολουθων τω ἄρματι ἐδεῖτο. Uδυμ σεὐς δὲ τέως μεν ἐνείχετο, τέλος δὲ ἐκέλευε συνακολουΘῶν Πηνελόπην ἐκουσαν, η τον πατέρα ἐλομένην ἀναχωριῶν ἐς Λακεδαίμονα. και την ἀποκρίνασθαί

φασιν οὐδέν ἐγκαλυψαμένης δὲ πρὸς τὸ ἐρωτημα, Ἱκάριος την μεν, ἄτε δη συνιεις, ῶς βούλεται ἀπιέναι μετὰ δυσσέως, ἀφίησιν, ἄγαλμα δὲ ἀνέθηκεν

Αἰδους' ενταυ γὰρ της οδου προηκουσαν ηδη την Πηνελόπην λέγουσιν ἐγκαλυψασθαι.

I8 Κρανιουδ Paliner. Exercit. i ) ἀπεκμJ Cod. Virutob. P. 38 . Καρνasou Ieπendtun pu- ἀπέχει. Sre aliter hue rua gemini ex C. II., ubi Apollinem dum esset. Κάρνεισυ ab omnibus Doriensibus cuinam scisse referet Pausani M.

CAPUT

435쪽

De Eurota fluvio et cursoris monumento - vGE Pellana et memorandis in ea - agio Belemitia diasto vico Croceis - oppido Aegiis et sti agno Neptuni istheo et Eleutherolaconibus eorumlue urtubus memorandis in Gyllaeatarum urbe - Sene

ΙΠροελΘόντι δε αὐτόθεν ςαδίους εἴκοσι, τού Εὐρωτατο ρεῖμα εγγυτάτω της ὀδοῖ γίνεται. και δεία '

μνημα ἐςἈν ωκύτητι ὐπεζsαλομενου ποδων τους επαὐτοδε και δη και λυμπιάσιν ες εφανοῖτο δολιχω ' κρατων ' δοκεῖ δε μοι, κάμνων αὐτίκα μετα τὴν νίκηνεκομίζετο, καὶ συμβασης ενταῖΘα ρι τελευτης, στάφος εατιν ὐπερ την λεωφόρον. τον δε ομωνυμον τουτω, νίκην και αὐτον ολυμπιάσι, πλην οὐ δολιχουςαδίου δε ἀνελόμενον, Ἀχαιον ἐξ Αἰγιου φησὶν εἶναι και τα ες τοὐς ολυμπιονίκας ν λείων γράμματα. α Προῖόντι δε ως επι την Πελλάναν '), Xαράκωμά ε ὀνομαζόμενον, και ἡ μετα τούτο Πελλάνα πόλις τοἁρχαῖον. Tυνδάρεων δε οικησαί φασιν ενταοα, ἴτε Ἱπποκόωντα καὶ τοὐς παῖδας εφευγεν εκ Σπάρτης. Θεας δε ἄξιὰ αυτόλ ισων Ἀσκληπιοῖ τε οιδα ἱερὸν

καὶ την πηγην Πελλανίδα. ες ταύτην λεγουσιν ὐδρευο

μένο

mi appellabatur, L. VIII. C. ra. πλην ποῶ δολικοῖ, et paullo in- Alterius Ladae Aegiensita men- fra pro AIγχυ Cod. Moo.tio fit L. X C. a r in fine AIγει .a δολικωJ Curriculi spatium, quod illacidecim vel secuitilum νην Πελλ. J Reddidi rη, Suidain viginti quat or stasti ex Cod. Most pro Dorica forinam ui fuit. Vid. Suid. h. v. . ταν, Prae vulgata fuit. Disi ipso by Corali

436쪽

μενην ἐσπεσεῖν παρθένον, ἀφανισθείσης δὲ το κόλυμμα ἀναφανηναι το ἐπὶ της κεφαλης ἐν ἐτέρα πηγηδεαγκεία. Πελλάνας δὲ εκατον τάδια απέχει Βελε- 3μίνα καλουμενη. της δὲ χωρας της Λακωνικης η Βελεμίνα μάλιτα ἄρδεσθαι πέφυκεν, ηντινα διοδεύειμεν του Εὐρωτα το ὁδωρ, παρέχεται δὲ άφ9όνους καιαύτη πηγάς. Ἐπὶ Θάλασσαν τε ἐς Γοιον κατα- . 4βαίνοντί ειτι Λακεδαιμονίοις ἡ κωμη καλουμενη Κροκέαι. ης ἡ λιθοτομία, μία μεν πέτρα συνεχης οὐ διηκουσα, λβοι δὲ μ ορυσσονται σχημα τοῖς ποτω

μίοις ἐὸικότες, ἄλλως μὲν δυσεργεῖς, ην δὲ επεργα-

μωσιν, ἐπικοσμησαιεν αν και Θεων ἱερά ' κολυμSη-

λαις δὲ και ὁδασι συντελούσι μάλις α ἐς κάλλος. Θεων δὲ αὐτόει, προ μὸν της κωμης Διὸς Κροκεάταλοου πεποιημένον ἄγαλμα ἔς ηκεν, Διόσκουροι δὲ ἐπὶ τη ΗΘοτομία χαλκοῖ. Mετα δε Κροκέας άποτρα- sπεῖσιν ἐς δεξιάν απὸ της ἐς Γύθιον εὐθείας, ἐπὶ πόλισμα ηξεις Αἰγίας ' . χμηρον ') δὲ εν τοῖο ἐπεσι. το πόλισμα τουτο ὀνομάζειν λέγουσιν Αυγείας. ἐνταυθά ἐτι μὲν λίμνη καλουμενη Ποσειδωνος - ἔροι δε ἐπὶ τη λίμνη ναὸς και ἄγαλμα του Θεοῖ. τοὐς δειχθῆς δεδοίκασιν ἐξαινεῖν, τον Θησεύσαντα ἁλιεα

437쪽

LACONICA SEU LIB. III.

Λακεδαιμονίων των εν --τη κατηκόους οντας.

Θαλάσση μεν δη, πλῆν του Κορινθίων ἹσΘμου, περιέχεται πῶσα '') η Πελοπόννησος κόχλους δὲ ἐς βαφὴν πορούρας παρέχεται τα ἐπιθαλάσσια της Λακωνικης ἐπιτηδειοτάτας μετά γε την Φοινίκων Θάλασσαν. 'Αρι9μὸς δε των ἘλευΘερολακωνων ὀκτωπόλεις και δέκα εἰσί πρώτη μεν καταβασιν ἐξ Αἰγιωνιπὶ Θάλασσαν Γύθειον, μετὰ δὲ αυτὴν ΟυΘρωνη τε καὶ δεῆς, καὶ Πυρριχος επὶ Tαινάρω δὲ Καινήπολις, Οἴτυλός τε ροὶ καὶ Αεὐκτρα, καὶ Θαλάμαι, πρὸς δὲ Ἀλαγονία τε καὶ Γερηνία ' τα δἐ επέκεινα Γυθείου

πρὸς Θαλάσση, Ἀσωπός, Ἀκριαὶ, Βοιαὶ, ZMQ, Ἐπίδαυρος ἡ λιμηρὰ, Βρασιαὶ, Γερόνθραι ' ), Mαριός.

αὐται μὲν οὐν εἰσιν αἱ λοιπαὶ των ἘλευΘερολακωνων ἀπό τεσσάρων ποτὲ καὶ εἴκοσι πόλεων. τάς δὲ ἄλλας, ἐφ' ας αν καὶ αὐτάς ό λόγος ἐπέλθοι '') δη μοι, συντελούσας χω τις ἐς Σπάρτην, καὶ οὐχ ομοίως τοῖς γ προλεχΘεῖσιν αυτονόμους. Γυλῶται δὲ τῆς πόλεως. ἀνθρω-

pro piscis nomine, quod est aptu Pituareh. desolertia animal, ac-eepisse videriir. Xult n. veri, recte en eiulat ιξ Actea re, ex hominil rus abire, mori. Sic γε-οέσθαι ἐξ ἄωθρωπων in Pausania

aliquoties obvium, L. IV. C. 26., LV. C. ., et contra μενα ἀου- σιναι denotat in vita esse, vivere,' ta III. C. 16. et 3 a.

citat.

438쪽

LACONICA SEU LIB. III.

οἰκίσαι κοινη την πόλιν. και εν τη ἁ ζα σφισιν Ἀπόλλωνος και υρακλεους ἐτιν αγάλματα, πλησίονδε αὐτων Διόνυσος. ετέρωθι δε 'Aπόλλων Καρνίας' , καὶ ἱερον Αμμωνος, και 'Aσκληπιου χαλκουν άγαλμάεςιν, οὐκ επόντος ὀζοφου τω ναω, καὶ πηγη τρυθεοὐ, και Δημητρος ἰκὸν ἄνον, και Ποσειδωνος ἄγαλμα Γαιαούχου 'ρ . ' ον δε ὀνομάζουσι ΓυΘεαται Γεροντα, οἰκεῖν εν Θαλασση φάμενοι, Nηρέα οντα εἴρισκον καί σφισι του ὀνοματος τούτου παρέσχενάρχην 'Oμηρος εν 'Iλιάδι '' εν Θέτιδος λόγοις - εῖς μεν νυν δὐτε Θαλάσσης εὐρέα πόντον, Uψόμεναί τε γερονΘ' ἄλιον και δωματα πατρός. καλοῖνταιμε ενταῖΘα καὶ πύλαι Κας ορίδες, και εντη ἀκροπόλει ναὸς καὶ ἄγαλμα 'AΘηνἀς πεποιηται.

Γαιαόχου. Sed utraque iocina est obUra.

Diuiti sci

439쪽

. . .

De Argo lapide - insilia Cianae et memorandis in ea Trinasi inuras et reliquus urbis Helus - urbe Acriis emsque memorandis - Geronthras et ibi memorarulis Nai4o ut be - Asopo urbe eJusque memorandis -pIomontorio asini inaxilla dicto - urbe Boeis, ejusque origine et memorandis.

Fιs, non est contenanenda.Quid enim eum lapide, in quo Orestes conse lis p Καπ-

dea vid. Hesych. Eius signa. solo capite expressa mere; vid. Suid. , qui etiam de Ilραξιδικαις agit, qiras Palas Inemorat Iia IX. C. a 3. Cons Voss. Theol. Gent. L. IX. C. II.

440쪽

γωνίου. καὶ ηρος ἀρχομένου , Διονύσου την ἐορτην ἄγουσιν, ἄλλα τε ἐς τα δρωμενα λέγοντὲς, καὶ ως β τρυν ενταῖ9α ἀνευρίσκουσιν ώραῖον. Ἐν άρις ερῆ δὲ 3ΓυΘείου τάλα προελθόντι ως τριάκοντα ἐον εν τηηπείρω Tρινασοὐ καλουμενης τείχη, φρουρίου ποτὲ ἐμοὶ δοκεῖν) και οὐ πόλεως ). γενέ-αι δέ οἱ δοκωτο δνομα άπο των νησίδων, αρ ταύτης πζόκεινταιτης ἡπείρου τρεῖς ά:ιΘμόν. προελθόντι δε ἀπὸ Τρινα-

σοὐ ςάδια ώς ὀγδοηκοντα, του 'Eλους τα εοείπια, υ-πολοιπα ην. Καὶ μετα ταύτα τριάκοντα προελθόντι επου ταδίους, επι Θαλάσσης πόλις ε τὶν 'Aκριαί. Θέας

δε αὐτόθι ἄξια μητρὸς Θεων ναὸς , καὶ ἄγαλμα λί-

Θου. παλαιότατον δε τουτο εἶναί φασιν οἱ τὰς 'A-κριὰς εχοντες, ὀπόσα της Θεοὐ ταυτης Πελοποννησίοις ἱερά ες ιν ' επεὶ Mάγνησί γε, ο= τα πρὸς Βορρἀν νεμονται του Σιπυλου, τούτοις ἐπὶ Κοδδίνου πετζα μητρός ἐςι Θεων ἀρχαιοτατον απάντων ἄγαλμα ' ποίησαι δε οἱ Mαγνητες αυτὸ Βζοτεαν λέγουσι τον Ταντάλου. Λκνιαται δε καὶ ανδρα ποτε ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Nικοκλεα, ολυμπιασι δυο ἀνελόμενον δρόμου νικας πεντε ρ). πεποίηται δε και μνημα τω Νικοκλῶ του τε γυμνασίου μεταξὼ καὶ τοὐ τείχους του πρὸς τω λιμενι. Aπο Θαλασσης δε ἄνω Γερόβραι ς αδί- soυς ἀπεχουσιν εἴκοσι και εκατὸν ' ριων. ταύτας οἰκουμένας, πρὶν Ηρακλείδας εοεῖν ἐς Πελοπόννησον εποίησαν ἀνατάτους Δωριεῖς οἱ Λακεδαίμονα εχοντες.

άνας σαντες δε Γερόνθρας τοὐς ἀρχαίους ' , παρὰ

σφων

pitheti

SEARCH

MENU NAVIGATION