장음표시 사용
451쪽
ματι επετι. τουτον τον δεῆν οἰκιτην εἶναι λέγουσιν οι
ταύτη, και ἀποθανεῖν φασιν ὐπὸ 'Aχιλλέως. Ἀχιλλέα δὲ κατῶραί σφισιν ἐς την χωζαν Ελένην παζα Τυνδάρεω γυναῖκα αιτουντα. λέγοντι δε επ' ἀληθεία, Πάτροκλός ἐπιν ἡ τον Δαν ἀποκτείνας ' ουτος γαζ καὶ ὀ μνητευσάμενος 'Σλένην. και ὁτι μὲν των 'Eλένης μνηςηρων Αχιλλεὐς οὐκ ἐον ἐν καταλόγω γυναικων''), μηδὲν τουτο ἐτω τεκμησιον, οὐκ αἰτησαι 'Eλένην αυτόν
' ηρος δὲ ἔγραψε μὲν της ποιησεως ἀζχόμενος, ως
IIuin sit, ac verba male cohae rearit, deficiente VH ante Oeρον,
genuinam ieetionem haris fuisse suspicor: ἔτιν ἐν χωρια Τψσις etc.
452쪽
Ἀχιλλευς χαριζόμενος τοῖς 'ARέως παισὶ, καὶ ουκενεχόμενος τῶς ὁρκοις τοῖς Τυνδάζεω, παραγένοιτο ἐς 'Τροίαν ' ἐποίησε σε 'q) εν ἄθλοις λέγοντα ' Αντιλοχον, ως υσυσσεῖς πρεσβυτερός ἐς μν αὐτου γενεα ' τον δὲ . ocυσσεα πρὸς 'Aλκίνουν περὶ των εν αδου καια λα όιηγούμενον, καὶ ὁτι Θησέα δε ἰδεῖν ἐΘελησαι καὶ Πει μουν προτέζους ανδρας, η καθ' ηλικίαν τηναυτου. Θησέα ἴσμεν αοπάσαντα Ελένην ' Ουτως οὐθε ἐγχωρουν ε ν άρχην ' Ἐλένης μνηςηζα Ἀχιλλέα γενήσΘαι .
ΙΠροελθόντι δε απὸ του μνηματος ' , εὐίωσιν ἐς Θάλασσαν ποταμός, ονομα δέ οι Σκύσας, οτι καὶ τουτον ανώνυμον τέως ἔντα Πύρρος ὁ 'Aχιλλέως ἔσχε Ee s ταῖς
453쪽
442 ταῖς ναυσὶν ' , ἡνίκα επὶ τον Ἐρμιόνης γάμον επλευ- σεν εκ Σκύρου. διαβάντων δε τον ποταμόν, ἔπιν υ- α ρον ἀρχαῖον ἀπωτεζω Διὸς βωμου. Του ποταμου δεςαοιους τεσσαζάκοντα απέχει Πυρριχος ἐν μεσογαια. το δε ἔνομα τη πάλ.ει γενεσθαι φασὶν απὸ ΓΙυρρου του 'Aχιλλέως ' οἱ δε, ειναι Θεὸν Πυρριχον των καλουμε- νων Κουρητων ε εἰσὶ δὲ οὶ Σιληνον εκ Mαλέας ελθόντα ἐνταυΘα λεγουσιν οἰκησαι. τζαφηναι μεν δη τον Σιληνον εν τη Mαλέα, δηλοῖ και τάδε εξ ἄσματος Π νδάνου δ)' .
ετιν εἰρημένον, λεγουσι δε οι πεδι την ,1αλέαν οἰκουν-
illum appulu navibus. Sic eniin Patisaniae Lepius est ἔκεινὸς, κατα τι , appellere ad ere.
L. IV. C. a. κατα την Τρωάδα ἔσχον Ελληνες.
454쪽
τι ἐς Θάλασσαν, εροι TευΘζύνη. τον δὲ οἰκις ην οἱ ταυτη Τευθραντα 'AΘηναῖον ἴντα άποφαίνουσι. τιμῶσι
σφίσιν ετι Ναiα. ΠυΘζωνης δὲ απέχει πεντηκοντα η και εκατον ςαδίους ἐς Θάλασσαν ἀνέχουσα ἄκρα Ταίνασον, και λιμένες ο τε Αχίλλειος ἐτι και Ψαμα- Θοῖς. επὶ οἰ τη ακοα ναος εἰκασμένος σπηλαίω, και
πρὸ αὐτώὐ Ποσειδωνος ἄγαλμα. ἐποίησαν δὲ Ελλη- νων τινὲς , cύς 'Hρακλης ἄναγάγοι ταυτη του ἄδου τον κύνα ), οἴτε ὐπὸ γην όδοῖ λα του σπηλαίου φερου- σης, ουτε ἔτριμον ον πεισΘηναι, Θεων ὐπόγαιον εἶναι ,τι οἴκησιν, ἐς ἡν ἀθροίζεσθαι τας ψυχάς. ἀλλα Ἐκαταῖος μεν ο Mιλησιος μ) λόγον ευζεν εἰκότα, ἴφιν φησας ἐπὶ Tαινάρω τραφηναι δεινὸν, αληθηναι δε α- δου κυνα, ἔτι ἐδει τον δη-έντα τεΘνάναι παραυτίκα ὐπό του ἰου. καὶ τουτον ἐφη τον ἔφιν ὐπό 'Hρακλέους
γὰρ ἐκάλεσεν ἄδου κύνα, οντινα Hoακλης ηγεν οὐτε. ἔνομα ἐθετο οὐδὲν, οὐτε συνέπλασεν ες τὸ εἶδος, ω
περ επὶ τη Κιμαίρα. οι δὲ ὁτερον Κέρβερον ονομα ἐποίησαν, καὶ κυνὶ τὰ ἄλλα εἰκάζοντες κεφαλὰς Πεῖς φασιν ἔχειν αυτό οὐδέν τι μἀλλον ηρου
455쪽
κυνα τω άνθρωπω σύντροφον εἰρηκότος, η εἰ δράκοντα s οντα ἐκάλεσεν αδου κύνα ''γ. 'AναΘηματα δὲ ἄλλα τε ἐδεν ἐπὶ Ταινάρω καὶ 'Αρίων ὁ κιθαοωδός χαλκους επὶ δελφῖνος. τα μεν ουν ἐς αυτὸν Ἀρίονα καὶ τα ἐπὶ τω δελφῖνι Ηρόδοτος ειπεν ακοην ' ἐν τηδευδίων συγγραφη. τον δ' ἐν Ποροσεληνη 'φ) δελφῖνα τω παιδι σως ζα ἀποδιδόντα, ἔτι συγκοπέντα υπὸ ἁλιεων αυτὸν ἰάσατο, τουτον τον δελφῖνα ειδον, και καλουντι τω παιδὶ ὐπακούοντα, καὶ φέροντα, οπότε
ἐποροῖσθαί οι βουλοιτο. Dι δε ἐπὶ αιναρω καὶ πηγη, νυν μὲν ουδὲν, ωπε και Θαυμα ειναι, παζεχομενη, πρότερον δε τὸ ἐς ἐνιδουσιν ἐς τὸ ἴδωρ τους λιμένας,
φασὶ ' , καὶ τας ναυς Θεάσασθαι παναε. τα ἔπαυε, γυνη τὸ υδωρ, καὶ μη του λοιπου τοιαῖτα ἐπιδείκνυ 'αι, μεμιασμένην ἐναποπλυνουσα ἐσΘητα.
6 Tαινάρου δὲ της ακρας πλουν ἴσον τεσσαζάκονταςαδίων ἀφέςηκε Καινηπολις ' ἔνομα δὲ ην πάλαι και ταύτη δ αίναρον. ἐν αὐτη δὲ μέγαρον Δημητρος, καὶ ἐπὶ Θαλάσση ναός ἐτιν 'Aφροδίτης, καὶ ἄγαλμα
ὀρθὸν λίΘου. ἐντευθεν ἀποσχόντι τsιάκοντα
456쪽
ctionem, Homeri II. B. v 8s. alte in nomen Tυλο, peperisse, Eustam . affirmat ad Holneri l. c., Straho L. VIII. P. ssa. et Steph. Οἴτυλον vero praefert
457쪽
De Inus sano et oraculo in via ad Thalamas, nisPaplaiae et Solis - Peplano ad naare, et insula laujus nominis, stilo natali Diosciuiiurn - Leuctris et nae- morandis tibi - signo Duis Itiaomatae Caicta-myle et Neieulum templo - Enope oppido, postea Gerenia dicto, Nestolis sede, cyrique naen orarulis Maelaaone e)tas lite cultu ac Podalirio - monte Calatiato et AIagonia vcte.
Eo Θαλάμαι δὲ εξ Οἰτύλου μῆκος τῆς όδοῖ τάδιοι
περὶ τοὐς όγδοόκοντά εισι. κατὰ δε την οδόν ιεζον ἐςιν Ἱνοῖς και μαντεῖον- μαντεύονται μεν οὐν καθεύδοντες, ὁπόσα δ' αν πυθέσΘαι δεηθωσιν, ὀνείρατα δείκνυσί σφισιν ἡ Θεός. χαλκα δε εςηκεν αγάλματα εν ὐπαίθρω τοὐ ιεροῖ, τῆς τε Παφίης ) και Ηλιουτο ετερον. αυτὸ δε το εν τω ναω, σαφως μεν οὐκ ἐνιδῶν ὐπὸ τεφανωμάτων, χαλκοὐν δε και τουτο εἶναι λέγουσι. ρεῖ δε και υδωζ εκ πηγῆς ιερῆς πιεῖν ἡδὐ, Σελήνης δε επίκλησι- και οὐ Θαλαμάταις ἐπιχωριος δαίμων εHν ἡ Παφ4. Θαλαμων δε απέχει ταδίους εἴκοσιν ονομαζομενη ΙΠέφνος ἐπὶ Θαλάσση. πρόκειται δε νησὶς πετρας ταν μεγαλων οὐ μειζων, Πεφνος και ταυτη το ἔνομα. τεχθηναι δε ενταυθα τους Διοσκου- ρους φασινοι Θαλαμῶται ποῖτο μεν δὴ και 'Aλ--ἀνα εν ασματι οἶδα ειπόντα ' τζαφῆναι δε οὐκέτι
458쪽
4 ηεν τη Πεφνω φασὶν αὐτοῖς, αλλὰ Ερμην τον ἐς Πελ.
λάναν κομίσαντα εἶναι. εν ταυτη τη νησις ι αγάλ
ματα Διοσκοδεων χαλκαῖ, μεγεθος ποδιαῖα, εν ὐπαί- Θρω της νησιὼ ος ἐςίν. ταὐτα η Θαλασσα άποκινεῖν οὐκ εΘελε κατακλύζουσα α ραχειμῶνος την πετραν.
χωσαν οἱ Μεσσήνιοι ταυτην αὐτων φατιν εiναι τόν ἀρχαῖον ' ως τε καὶ τους Διοσκουρους μῶλλον τι αυ ζῶς,
καὶ ου Αακεδαιμονίοις, προσηκειν νομίζουσι. Πεφνου 3δε ς άδια εἴκοσιν ἁ τέχει Αεὐκτρα. εφ' οrω μεν δηετιν ἔνομα τῆ πόλει δεεύκτρον, οὐκ οιοα εἰ δ' ἄσααπὸ Αευκίππου του Περιηρους, ο ς οἰ Mεσσηνιοί φασι, τούτου μοι δοκουσιν εἱνεκα οὶ ταύτη θεῶν μάλιτα 'Aσκληπιον τιμῆν, ἄτε Αζσινοης παῖδα εἶ, αι της Αευκίππου νομίζοντες. λίθου δε ετιν 'Aσκληπιοῖ τε ἄγαλμα, καὶ Ἱνούς ἐτερωΘι. πεποίηται δε καὶ Κασσάνδ ας της Πtιάμου ναὸς καὶ ἄγαλμα, 'Aλεζάν- δρας υπὸ των εγχωρίων καλουμενης Τ) καὶ Ἀπόλλωνος Καρνείου ξόανά ἐπι κατὰ ταυτά, καθὰ δη καὶ δακεδαιμονίων νομίζουσιν οἱ Σπάρτην εχοντες. επὶ δετης ἀκαοπόλεως ἐς ιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα 'AΘηνας. καὶ Ἐζωτός ε ν ἐν Αεύκτροις ναὸς καὶ ἄλσος' ὐδωρ δε ἄρα χειμῶνος δ αρρεῖ το ἄλσος τὰ δε φύλλα τὼ ηρ απὸ των δενδρων πίπτοντα οὐκ ἁν υ πο τοὐ 6δατος
459쪽
ουδὲ πλεονάσαντος πανενεσείη. 'Ο δε οἶδα εν τῆ πρός Θαλάσση χωρα της Δευκτρικης επ' εμου συμβα γράφω. ανεμος πῶρ ἐς υλην ἐνεγκων τα πολλα
τουτο οἱ Mεσσήνιοί φασι μαρτύζιον εἶναι σφισι, ταAευκτσα το ἀρχάῖον της Mεσσηνίας ειναι. δυναιτο ναν και Αακεδαιμονίων τα Λεύκτρα ἐξαρχῆς οἰκούντων
s ὀ ἹΘωμάτας Ζευς παρ αὐτοῖς εχειν τιμάς. Καοδα- μυλη δε, ῆς καὶ 'ομηρος ) μνήμην ἐποι σατο εν'Aγαμέμνονος ύποσχέσεσι δωσων, Λακεδαιμονίων ἐς νυπήκοος των ἐν Σπάρτη, βασιλεως Αὐγού υ τῆς Mε σηνίας ἀποτεμομένου. ἀπέχει δε Καρδαμυλη Θαλά
σης μεν οκτω ταδίους, Αεύκτρων δε εξήκοντα. ενταυθα οὐ πόρρω του αἰγιαλου τεμενος ιεζον των
Nησεως Θυγατέρων ἐτίν. ἐς γαρ τουτο ἀναβῆναι τοχωρίον φασὶν εκ της Θαλάσσης αὐτὰς Πυρ ρον ιψομένας τον 'Aχιλλέως, ἴτε ἐν Σπάντη επὶ τον Ἐρμιόνης ἀπήει γάμον. ἐν δε τω πολίσματι 'A9ηνας τε ἱεζὸν, καὶ Ἀπόλλων εςὶ Καρνεῖος, καθὰ Δωριεῖσιν ἐπιχω-6 ζιον. Πολιν δε ονομαζομενην εν τοῖς ἐπενιν Ἐνόπην τοῖς Ομήρου Mεσσηνίους οντας, ἐς δε τὸ συνέδζιον
ημων Γερηνίαν. εν ταυτη τῆ πόλει Nέτορα οἱ μεν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ δὲ ἐς τουτο ἐλθεῖν φευγοντα ταχωρίον, ἡνίκα Πυλος ἰλίσκετο ὐπὸ υρακλέους '). Ἐνταυθα ἐν τῆ Γερηνία Mαχάονος του Ἀσκληπιου
460쪽
μνημα και ἰεζόν ε ν αγιο ' και άν9ζωποις νόσων ἰάματα παρά τω Mαχάονι ειτιν εὐρεμαι. και 'Pόδον μεν το χωρίον το Ιεζὸν ὀνομάζουσιν, ἄγαλμα δε τουMαχάονος χαλκουν ερον ὀρθόν. επίκειται θε οἰ τηκεφαλη τεφανος, ἴν οἰ Mεσσηνιοι κιφος καλουσι τηεπιχωρίω φωνη. Mαχάονα δε υπὸ Εὐρυπύλου τού Τηλεφου τελευτησαί φησιν ὁ τα ἐπη ποιητας, την
μικρὰν Ἱλιάδα διὸ καὶ τάδε αυτοῖς 'θ οἰδα περὶ
'IMῶαJ De hoc caramne, cycli epici parte, eiusque auctore, qui a veteribus I. res Laesbius constantem perlaibetur coopiosistinae egit Salinas exercit. P. 3 7 - 3s8.
προσίδου σε emendandum censeta
hanc umem Συρ- et Vocat, eamque a Podalirio conditam una cum uominis origine refert.