Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

36 THUCYDIDIS

Διομεδων εχοντες τάς ἐκ Λεσβου Αθηναίων ναυς, ἔκ τε

οινουσσων των προ Xίου νησων, και εκ Σιδουσσης, καιὲκ ΙΠτελεου, ἁ ἐν τη Ἐρυθραία εἶχον τείχη, και εκτης Λεσβου - μενοι, τον προς τους Xίους πολεμον απατων νεων εποιουντο. ε ιχον δε επιβάτας των ο ιτων ἐκ καταλόγου ἀναγκαστους. και εν τε Καρδαμυλο α βάντες, και ἐν Βολίσσω τους προσβοηθησαντας των Xίων μάχη νικησαντες, και πολλούς διαzθείραντες,ανάστατα ἐποίησαν τα ταύτη χωρία. και ἐν Φαναῖς αὐ- θις αλλη μάχη ενίκησαν, και τρίτη ἐν Λευκωνίω. και μετα τουτο οι μεν Xῖοι ν - εὐκετι επεξ εσαν, οἱ δε την

χωραν καλως κατεσκευασμενην, και απα η ουσαν απο

των Mηλκων μεχρι τότε, διεπόρθησαν. Xῖοι γαρ μόνοι μετω Λακεδαιμονίους, ων εγω ἴψόμην, εὐδαιμονησαμ

cum Atheniensiuim navi is, qtias ex LeSbo se in duxerant, ex oentissis insulis otio adiacentibus, ex Sidussa quoque, & Pteleo, quas urbes in agro Erythraeo o,inebant at te ex Les,1 proficiscentes, ex navissius bellum adversus Clios administrabant. Habebatu alitem gravis ar-inaturae inilites legionarios, quos naves conscendere coe gerant, ut ea n essent defensores. Et ad Caritanisam expositis in teream copiis, & ad Boiissiun Chiis proelio victis, inutisque caesis, qisi ad vim arcendant fiuviam sibi processerant, oppula in laac parte sita everieriint. Et eos dein Chios ad Phanas riu siis altero proelio, & tertio ad Leuconium viceriant. Postea vero Oin P Iidem iam adversiis Allienienses halici ampluis prini ire sunt ausi: illi vero regionem egregie in ictana, & a bello Medico ad id iiDque tempus illaesam, diripueriint. Chii enim soli o1nniunt, quoS ego cognovi, post Lacedaeinonios, simul & beata

42쪽

MISTORIAE LIR VIII. 37

τες, ἄμα καὶ ε δόνησαν, κὰ οσω σεδίδου ἡ πόλις

αυτοῖς επὶ το μειζον, τόσω και εκοσμουντο εχυρωτερον.

και οὐδ' αυτην την ἀπόσπασιν εἰ τουτο δοκουσι παρατο ἀσῖαλίστερον πραξαιο πρότερον ἐτόλμησαν ποιησα- σθαι η μετά πολλων τε και αγαθων υμμάχων εμελ-

λον κινδυνευσειν, κα τους Ἀθηναίους ηὐάνοντο οὐσ' αυ- τους αντιλέγοντας ετι, μετα την Σικελικην ξυμφοραν, ως ου πάνυ πονηρα σφων βεβαίως τα πράγματα ελ. ει δε τι εν τοῖς ἀνθρωπείοις του βίου παραλογοις επιά λησαν, με- πολλων, οις ταυτα εδοξε τα των δεθη- ναὸν ταχυ ξυναιρεθησεσθαι, την αμαρτίαν ξυνέγνωσαν. εἰργομένοις ουν αυτοῖς της Θαλασσης, και κατα γην πορθουμένοις, ενεχείρησάν τινες προς Αθηναίους ἀγαγεῖν

την πάλιν ους αἰσθομενοι οι αρχοντες, αυτοι μεν η & modesti exstiteriint, & quo magis ipsormiri civitas crescebat, eo magis etiam modestiae operam dabant, ut magis essent muniti. Et ne ipsaai qmdem deiectionem si praeter id, quod ipsis tutiun erat, hoc fecisse videntur facere prius sunt ausi, quam una clun multis itinae fortibiis sociis se belli fortunam periclitaturos existimariint, &priusquam intellexeriint, ne ipsos qui lem Athenienses amplitis negare, post cladem in Siciliδ a eptam, plane res suas pessime se habere. Quod si qua in re praeter sitam opinionem lapsi stini, ut humanitus contingere solet cli in multis hoc pe aliam ultro coinmiseriint, qui res Atheniensium a multis celeriter eversuin iri pinabant. Gunigitur illi maris usu prohiberentbir, & terra diriperentur, qtsilura ex ipsoriun civibiis urbem Atheniensibus t Heria sunt conati. Μagistrariis aluein, quamvis horitin consilia sensissent, ipsi tamen quieverunt: sta Astyocini in navar- '

43쪽

38 THUCYDIDISχασαν, δε υοχον δε εξ Ἐρυθρων τον ναύαρχον μετα

τεσσαρων νεων, αἰ παρησαν αὐτω, κομίσαν ας, εσκ

πουν οπως μετριωτα- η Φηρων ληψει, η αλλω τω τρόπω καταπαύσωσι τρο επιβουλην. και οι μεν ταυταεπρασσον.κε. Ἐκ οε των Ἀθηνων, του αυτου Θερους τελευτω τος, χίλιοι οπλῖται των Αθηναίων καὶ πεντακόσιοι, καὶ

μαχων, ναυσὶ δυοῖν δεουσαις πεντηκοντα, ων ησαν καιόπλιταγωγῶ, Φρυνίχου και υνομακλεους και Σκιρωνίδου στρατηγουντων, κατεπλευσαν ἐς Σάμον, καὶ διαμβάντες ες Mίλητον εστρατοπεμ αντο. Mιλησιοι δε ἐξελθοντες, αυτοί τε οπιακόσιοι οπλῖται, και οἱ μετ Xαλκιδεως Ἀθόντες ΓΠελοποννησιοι, και Τισσαῖερνους

chum, coem quatuor naVitari, quae ipsi aderant, Erythrta amellitiam, in tutem adlacentes, citin eo consultare coeperiint, ut, vel obsulibus acviptis, vel alio ali Iiam minio, quam moderatissime insissias compescerent. Et Chii qhndem haec agebant. XXV. Eadem aluein aestate extrema, mille & qui genti oravis acinaturae milites Atheniensium, & mille Argivoriina, Athenienses enim quingentos Argivorum levis armaturae milites iustis armis iustruxerant , socioriunmille, clun navibus duodeqinnquaginta, quariun at uoterant ad amnatos porta1ulos, diicidiis Plirynicho & Onomacle & Seironula, Amenis in Samum traiecerum, & in Μideriini rem rem, casta posueriint. Milesii vero adversus eos egressi, cum ipsi, qui erant octingenti gravis armariIrae Glues, thun Peloponnesii, qui cum Chalcium

44쪽

HISTORIAE LIB. VIII. 39

τὶ ξενικὴν επικουρικὸν, και αυτος Dσσαῖερνης παρων,

και ἡ ἴππος αυτῶν, ξυνεβαλον τοῖς Ἀθηναίοις και ξυμ

μάχοις. και οι μεν Ἐργεῖοι - σῖετερω αυτων κεραπροεξάξαντες, καὶ κατα-ρονησαντες, - επι Ιωνας τε και οὐ δεξομενους ἀτακτότερον χωρουντες, νικωνται υποτων χιλησίων, και διαίθείρονται αυτων ολθω ελά σους τριακοσίων ανδρων. Ἀθηναιοι δε τους τε ΙΠελοπον

νησιους πρωτους νικησαντες , και τους Π Παρους καιτον αλλον ἴχλον ωσάμενοι, τοῖς Μιλησίοις ου ξυμμίξαντες, ἀλλ' υποχωρησαντων αυτων απο νης των Α γείων τροπης ες την πολιν, ως ε ων το αλλο σφων ησμ μενον, προς αυτην την πάλιν των Μιλησίων κρατουμτες η- τα οπλα τίθενται. και ξυνεβη εν τη μάχη τη τους Ιωνας α σερων των Δωριεων κρατησαι. τους

τε γάρ κατά σῆς ΓΠελοποννησίους οι Ἀθηναῖοι ενικων,

Venerant, nim etiam quaedam peregrina Tissaphernis auxilia, quin etiam ipse Tissaphernes praesens, & ipsius equitatus, proelium cum Atheniensibus sociisque coinmiserrunt. Et Armivi quidem, qui suo cornu proelii initium fecerant,& qui contemtis hostssitas, ut adversiis Iones, & eos, mitsuum impetum laturi non essent, ordinibus non servatis pergebant, a Milesiis superari fileriint, & paulo pauciores trecentis ex ipsis caesi fueriint. Amenienses vero, cum initio Peloponnesios vicissent, & barbarras ac ceteram rii ham loco pepulissent, in Milesia non sunt congresss: sed cum ipsi Milesii post sugatos A vos in urbem se recepissent, oim alteriina sit Ortini cornu silperariam vidissent, Athenienses ad ipsam Milesiorum in hem iam victores castra posuerunt. In hoc autem proelio contigit, ut Ionoe Iurinque Dorienses vincerent. Νana & Athenienses viceriint Pe-

45쪽

4o THUCYDIDIS

και τους Ἀργείους οἰ Mιλησιοι. στησαντες σε τροπαιον τον περιτειχισμον, i Ρωδους οντος του χωρίου, οἱ δε--θηναῖοι παρεσκευαζοντο νομίζοντες, εἰ προσαγάγοιντα Μίλητον, ρασίως αν σ*ίσι και τα αλλα προσχωρησειν.

κστ . Ἐν τούτω δὲ, περι δείλην ηδῆ οψίαν, ἀγγελ

λεται αυτ ὰ τὰς ριπο ΙΠελοποννησου και Σικελίας πεν-

τε και πεντηκοντα ναυς ὀσονου παρεῖναι. των τε γω Σμκελιωτων, 'Ερμοκράτους του Συρακουσίου μάλισταενάγοντος ξυνεπιλαβεσθαι της ὐπολοίπου 'Mηναίων καταλυσεως θ εἴκοσι νηες Συρακουσίων ηλθον, και Σωλινουντιαι δυο αι τε εκ ΙΠελοποννησου, ὰς παρεσκευ ζοντο, ετοιμοι η- ουσαι, και Θηραμένει τω Λακεδαιμονία ξυναμίότεραι ως 'Aστυοχον τον ναυαρχον προ ταχθεῖσαι κομίσαι, κατεπλευσαν ες 'Ελεον πρωτον τηνloponnesios in acie sibi oppositos, & Armivos Milesii. Athenienses ainem erecto tirapaeo, ad urinna circumvallantam sese praeparabant, quod locias ille in isthmi modum esset angustus: existimantes, si Miletiana in stram potestatem redegi Glant, cetera quoque oppida in stram ditioneni facile ventrum. XXVI. Interea vero, iam sis vespertinum crepuisse Iuin, ipsis nutulatur, quinque & quinquaginta Peloponnesiorum & Sculormin naves tantum non adesse. Nam Her mocrate Syracusano potissi trium Sicilienses instigante ad bellii reliquias pei semiendas, ut Atheniensitim imperium eVerterent, viginti naves Syraciis inoriani & duae Selinuntiae veniebant. Et Peloponnesioriina naves, quae instrii hamur , iam paratae erant. Titeranaeni autena tacitataein nio praeceptum iii erat, ut has utrasque classes ad Asty chum navarchum deduceret, quae prinatim in Eleum insulam Mileto adiaceruem traieceriint. Mox illinc , cinn d

46쪽

HISTORIAE LIR. VIII.

si . Και οι μεν ἄμα τη ἐω εμελλον βοηθησειν. Φρυνιχος δε ὀ των 'Mηναίων στρατηγος, ῶς απὸ της Δερουεπυθετο - των νεων, σαφως βουλομενων των ξυναρχόν- των ὐπομείναντας σιαναυμαχεῖν, οὐκ ε*η ουτ αυτος cepissent Athenienses in Mileto esse, in Iasciun sinum pri navigarunt, Purit scire vellent, lald reritin apitii Miletum gereretur. Cum autem Alclinias equo vectus ad Tichiussam, agri Milesii castellum, ven et, ad quam sinus partem Peloponnesii appulsi stitionem habebant, res in proelio gestas intellexerrunt. Nam & Alcibiades proelio internierat, & ciun Milesiis & TiDpherne in acie adversus hostes steterat. Hic inuem ipsis suasit, ut, nisi & Ioniam

& ceteras omnes res amittere Vellent, opem quam celer

rime Mileto fera ent, neve per sitam negligentiam, illam ab hoste cireum vallari paterentviri

XXVII. Atque illi maidem huic prima luce statim sit

invetere statueriint. Phrynichus vero Atheniensitim dux, ubi ex Dero de classis hostilis adventii certior lassiis fili siset, cum ipsilis collegae eain exspectare vellent, ut navale proelium committerent, negavit aut se hoc factitriina,

47쪽

ή, ' THUCYDIDIS

ποιησειν τουτο, ουτ εκείνοις θυτ ἄλλω ουδενὶ ες δυναμινεπιτρεψειν. όπου γαδε ε ξεστιν εν υστερω, - ως ώδοτας προς οπισας τε ναυς πολεμίας, και ἔσαις προς αὐτὰς ιις πετεραις, ἱκανως και καθ' ησυχίαν παρασκευασαμενοις εσται ἀγωνίσασθαι, ουδεποτε τω αισχρω ονε

δει ει ζας ἀλόγως διακινδυνευσειν. ου γαo αἰσχρον εἰναι Ἀθηναίους ναυτικω μετα καιρου ὐποχωρησαι, ἀλλοι και μετα ὀτουουν τρόπου αἴσχιον ξυμβησεψαι, ην ἡ σηθωσι' καὶ την πόλιν ου μόνον τω αισχρω, ἀλλὰ καιτω μεγίστω κινδυνω περιπίπτειν, , μόγις επι ταις γε

γενημεναις ξυμφοραῖς ενδεχεσθαι μετα βεβαίου παρα

σκευης καθ' εκουσίαν, η πάνυ γε ανάγκη προτερα ποιεπιχειρεῖν, που - μη βιήομενη γε, προς αυθαιρετους

κινδυνους ἰεναι; ωστάχιστα δε μελευε τους τε τραυματίας ἀναλαβόντας, και τον περον, και των σκευων ο aut, quoad posset, illis aut alii cuiquam hoc facere permissuriam. Cum enim aliqhiantis post isti plane cognovissent, ad 'ersus laot hostiles naves, & quo sitariam ius cienaer & per otium instrustariam numero adversiis eaS cem randiim esset confligere liceret, se nunqtiam adductum iri incebat, ut riirpi fugae pristis cedens Mili sortunain t

mere periclitaretiar. Nec enim nirpe esse, Athenienses cum classe ad tempus cedere, sed longe turpius fore, si, quo--κlocunque res contingeret, vincerentiir, & respublica non solum in de lectis, sed etiam in maximum perimittunincideret. cui cum propter clades ac ceptas vix liceat cum firmo apparatu sua sponte, vel etiam magna necessitate coactae aliquos aggressi; iam Vero quomodo ei non coactae pericula sim sponte suscipere liceret 8 Itaque iistebat illos asstinuis sauciis, & peditatu, omnique instrumento,

48쪽

HISTORIAE LIB. VIII. 43

ηλθον εχοντες , ἁ δ' - της πολεμιας εἰληῖασι, καταλιπόντας, οπως κοῖφαι ωσιν αἱ νηες, ἀποπλεῖν ἐς Σ - μον κἀκεῖθεν ηδη ξυναγαγόντας πάπας τας ναυς, τους επίπλους, ην που καιρος εἴη, ποιεῖσθαι. ως δε σεισε,

f και εδρασε J ταυτα, και ἔδοξεν οὐκ εν - αυτίκα μὰ λον η υσπερον, ουκ ἐς τουτο μόνον ἀλλα καὶ ἐς ἔσα ἄλλα Φρυνιχος κατεστη, ο- αξύνετος εἰναι. καὶ οι μεν θηναῖοι ἁO' εσπερας εὐθυς τουτω - τρόπω ἀτελεῖ τηνίκη απου της Mιλητου ἀνεστησαν. και οἱ δεργεῖοι κατὰ τάχος και προς οργην της ξυμzορας ἀπεπλευσαν - της Σαμου επ' οἴκου. κή. Οι δε Πελοποννησιοι, ἄμα τη εω εκ της Τεμπουσσης αραντες, επικατάγονται, και μείναντες ημε

ραν μίαν, Π υστεραία και τας Xίας ναυς προσλαβον-

qtiod secum attulerant, ceteris Vero rebus, quas ex hostiaco cepissent, relictis, iit naves levarentire, in Sarninn quam velocissitne navigare: illinc autem iam navibus in unuincont actis, inclusiones in hostem facere, sicubi tempus opportunum foret. Chun aiuein Plirynichths suis collegis haec persuasisset', ac fecisset, non magis in praesentia quam in posterrum, nec in hoc tantum, sed etiam in omnibus altri negotiis, quae ipsi delegata fuerunt, non limprii lens est habitus. Hunc igitur in nuMliun Athenienses statim sis vesperam, interfecta victoria, castris motis a Mileto discesiserrunt. Amivi vero, propter cladem acceptam irati, ex

Samo domum celeriter abierimi.

XXVIII. Peloponnesii alitem ipso statim diluculo, castris e Tichiussa motis, post Atheniensium discessum, adbliletum appellunt, & unum clieni illic naorati, postridR .siunitis etiarn navibus Sisis, quas cuin Ciralcideo venie

49쪽

γης πολέμιος ων κατειχε, πλευσαι. και προσβα ντες

τη Ιασω αιγίδιοι, και ου προσδεχομένων ἀλλ' η 'Α

τικας ναυς ειναι, αἱρου . καὶ μάλιστα εν - εργω οι

Συρακούσγοι ἐπροεθησαν, και τον τε δ μάργην ζωνταλαβόντες ΓΙισπουθνου νοθον υἱον, ἁῖεσπωτα δε βασι- λεως, παραλλασιν οἱ ΙΠελοποννησιοι Tισσαῖερνει ἀπαγαγέιν εὶ βουλεται) βα λεῖ, ωσπερ αὐτω προ ἔταξε. και την Ιασον διεπόρθησαν, και χρηματα πάνυ πολλα ἡ στρατιὰ ελαβε. παλαιόπλουτον γαρ ρο τοχωρίον. τους τ' επικουρους τους περι τον Αμόργω παρά

tes hostium classis ante fuerat inseruta, stamertim ad Ti- Clitussam redire, ut instrumentiun , Purit m navibus m- iportatum illic reposueram, assumerent. Cum ainem illuc pervenissent kTissaphernes ciani suo peditarii ad illos a eL sit, ipsisque persitast, ut adversus Iasti libi Amorges, tu regis, a quo defecerat, hostis emit . 1e continebat na-Vl rent. Iasum aluein repente aggressi, & oppidanis non opinantibus alias esse, quam Anicas naves, ceperunt. Inlaoc autem Opere praecipua fuit Syracilianoritin latis. Cum igitur Peloponnesii Amorgem , Pissu linae filium nothinn,qm a rege defecerat, Vivum cepissent, Tissapheriai tradi terrilnt, ut ebura, si vellet, ad regem abduceret, quemadmodum ipsi rex imperaverat. Iasum*ie iliripueriint, & exei citiis maxima pe Me vi potitiis est. Hoc enim oppHuma piliscis usque temporibus locuples erat. Ceteriina auxilia,

quae Amorges citeta se habuerat, Peloponnesii ad se ipsos

50쪽

HISTORIAE OB. VIII. 4s

σφας αὐτους κομάταντες, και Ουκ αδικησανNς, ξυνέταξαν, ἔτι ἡσαν οἱ πλεῖστοι εκ ΓΠελοποννησου τό, τε πόλισμα δ ισσαzερνει παραροόντες, και τα ἀνδραποδα πάντα και δουλα και ελευθερα, ὼν καθ' εκαστον στα-

ρα Δαρεικον παρ' αὐτου ξυνεβησαν λαβέ,. επειτα ἀνεχωρησαν ες την ΑΙίλητον. και ΓΠεδαριτόν τε τον Λεον- τος ες την Xίον ἄρχοντα Λακεδαιμονίων πιμψάντων , ἀποστελλουσι πεβῆ μέχρι Ἐρυθρων, ἔχοντα το παρὼ

σαις ταῖς ναυσι διεδωκε, του δε λοιπου χρόνου εβουλετο traducta, nulloque maleficio affecta, suis orasnibus alniscueriint, qIuvl eorrum plerique essent Peloponnesii. Cum aluein id oppidiim Tissapherni ci adulissent, omnesque cais PriVos, tam servos, Uaam liberos, pactione cum illo facta, ut in singula capita singulos stateres Daricos sibi numera ret, postea Μiterum redieriint. Et illinc Pedaritiam Leontis filium, quem Lacedaemonii magistratum in otium inbserant, ad Erythras usque itinere pectestri mittunt, ciun iis copiis auxiliaribus, Pras inta se Amorges habuerat, &Philippiun illic Mileto praeficiunt. Atque haec aestas excessit. XXIX. Insequenti autem hiet ne Tissaphernes, poste Piam Iastini praesulio minivit, Miletii in advenit, & qtiema linodiim Lacedaemone piramiserat menstritum stipendium navi is omnibus numeravit, singulas drachmas . . Atticas viritim: in retilium vero teinpias ternos Obo os

SEARCH

MENU NAVIGATION