장음표시 사용
721쪽
νους. 3. τον οreο του πόλεμονJ τον δι Ἀμφίπολολέγει, εις ον χίλια σιακόσια τάλαντα ἀνηλωΘη. 7.τῶς γε σωφροσι J τῶς συνετοῖς κοψ σωζουσι τἀς φρένας. ibid. πάντα δὴ τά-α J εντευΘεν ὁ επίλογος. Aliud Seholion: ἐκ του συμβεβηκότος κεφαλοίη τίς ἐπιλόγους εἴληφε δεῖ γάρ ἐκ των ἰσχυρων αεὶ κέ των συνεκτι- κων τάς ἀνακεφαλαίσεις κέ τους ἐπιλόγους λαμβάνειν. 11, τους δ' ἐν ἡλικίαJ εν ηλικία τους πωτῆρους φησίν ' εν ταύτη γαρ τῆ ηλικία πάντα πράττειν δυνάμεΘα. I 4.τους δὲ λἐγονταςJ τους ρετορας. ulr. χρη- δὲ ειηJευχὴν προςOησι τη συμβουλῆ. Hild. εῖνε-J ου κυ
ρίως τοῦ εἰνεκα σὐν τω ι. ποιητικον γάρ.
In Olynthiacain seciindam. I 8. I. επὶ πολων μὲν ἄν τις κ. τ. λ. J δευτεροττόπος των ἐe ὐποδαρέσεως προοιμίων ' το δὲ σχημα του λόγου εe ἀορχου προσλήψεως ' εἰρηκως γαρ το επὶ πολλων ἀόρι γ ἐπήγαγεν ώρισμiνον, το παρά των υλυγλων. ρμοιον τούτω τα εἰς τον ἀγιον Βασίλειον του Θεολόγου προοίμιον. Aliud Seholion: η μὲν υπόΘεσις τουd. του λόγου κέ τὰ κεφάλαια, παραπλήσιος Γ P. παραπλήσια Ιτου πρωτου ' f P. τω πρωτωJ διενήνοχε δὲ, f hic addit P. κατ' ἐκίῖνο μόνονJ ότι ἐν μεν τω πρωτω ζητεῖτ', εἰ χρη ηΘεῖν τοῖς υλυνΘίοις ' ἐν δὲ τουτω τα μὲν βοηθεῖν ἡδη δεδεικτα , την δὲ ρωμην ρκνουσι του Mακεσενος κή την ἰσχὐν, σι εν μάλκα καὶ την δημηγορίαν ταύτην ὀ e me πεποίητα , ῶτε πλεονάζον hie addit P. Mν τω λόγω Iῶνα κεφάλαον το δυνατeν ' των δὲ κεφαλαιων τὰ μὲν ἐξαυτῆς ανακύπτει τῆς τάξεως, ουκ ἄντα πρωrον γνωριμωτοῖς ἀκροαταῖς, ουδὲ ἐπιζητουμενα παε αύτως f P. περὶ
βολῆς, ἀναιρῶν πειρῶται τον φόβον, ἀντιτάσσων τῆ hic
722쪽
addis P. τουJ Φιλίππου ζωμη την των Θεων συμμαχίαν ' δεῖ γὰρ τοῖς ἰσχυροῖς των αντιπάλων ἰσχυρότερα τά παρημων ἀντιτιΘέναι ' δείκνυται δἐ ων δεύτερος ουτος ο λόγος εκ τωνδε ' εν γάρ τω πρωτω περὶ της των Θεων εὐναιας ἀπόδειξιν P. αποδείξειςJ παρασχων, ενταυΘα ως
o Φιλόχορος, οτι τρεῖς βοηΘειαρ ἐπεμ ησαν, καΘ' μκα- ν λόγον μιας πεμπομένης, ως της πρωτης μη ἐξαρκέ-σης ' κεφάλαια f P. μη G ς ικανης ' κεφάλαιονJ δὸεν μεν τω πρωτω ἐπὶ πολὐ τὸ συμφέρον hic Paril. addit επ' ολίγον δὴ τὸ δυνατὸνJ ενταυθα δὴ το εναντίον πολύ μεν τὸ δυνατόν, ολίγον δε τὰ συμφέρον. 4το γάρ τῆς πολεμησοντας κ. R λ. J κατασκευητου προοιμίου. s. δύναμίν τιναJ σύμμετρον κέ μεγάλην. 9. δαιμονία τιi ὶ κοψ Θεία J ό μεν διαλεκτικὸς φιλονεικῶπρὸς τον ἀντίλεγοντα - διὰ κοὐ τω συμπεράγατι χρηται, καΘάπερ δεικνῖς, οτι φανερως f P. φανερῶνJ ἐξηλεγξε ρητωρ Γ, εἰ συλογίζοιτο, φιλονεικότερον κGLτησι ταν ἀκροατην κέ ἡκ εὐάγωγον πρὸς πει Θω - διὸ κώ τοῖς λεγομένοις ἐνΘυμημασι χρωμεθα. ἐν οἷς τάς δύο
προτάσεις εἰπόντες τὰ συμπέρασμα σιωπωμεν, ἐκείνω καταλιποντες αὐτὰ προσενΘυμῶσΘ ' βάλεται γάρ τι κέρ&οΘεν εὐ την των πραγμάτων εὐρεσιν ὁ ἀκροατης συμ
τωρ ἐχρήσατο τω συμπεράσματι ' πρωτον μεν γὰρ ἡ κατασκευη της προτάσεως, διἁ πολων γενομένη, ανάγκην ἐνεποίησεν αὐτου του προτεΘέντος εἰς ἀπόδειξιν διά τὰ συμπεράσματος ἀναμνησαι ' δεύτερον δἰ , ὁτι ἐν μεν τοῖς ἀνιωσιν ΓΡ. ἀγωσινJ εικότως τὸ συμπέρασμα σιωπωμεν πολων γἀρ ηδη κέ προειρημένων και μεδόντων λέγεσθαι, ραδίως ὁ ἀκροατης εὐρίσκει τὰ σιωπηθὰν υπὸ τούρετορος ' ἐν δἰ προοιμίω μηδενὸς ἔτι ρηθέντος ουκ ἔχει. πόθεν αὐτω προνοησαι τὸ λεῖπον ' ουδὰν δε διαφέρει τὸ δαιμοίνιον του Θείου παρὰ τοῖς ρη ζορσιν, αλ' ἐκ παραλληλου το αὐτό. I o. δῶ τοίνυν κ. τ. λ. J τουτό ἐς ιDdd dd 2 τοῦ συua
723쪽
το συμπέρασμα του προοιμίου ' δείξας τους Θεια ε νους ηπι τους συμμάχους βεβαίους, καs το δυνατον των 'Aθηναίων αυξησας, κοωρον ἐσχεν επιτιμησει χρησα-
προιεμενουςJ προδιδόντας. 17. το μῖν ἔνJ δευτερον προοίμιον ἀπό του δυνατου. Aliud Scholion: τουτοσχημά ἐπι το κατα παραλειψιν ουκ ηείλετο μεν γάρτη αληθεία την δύναμιν εξετάσαι του MακεLνος' ἡ δε αιτία, ια μη ὀοβηση μαλον τους ' ΛΘηναίους, αποσχέσθα/ του πι- αυτον πολεμου ουκ ἐβύλετο δε πάλιν τελέως ταυτην ἀμνημόνευτον ἐῶσα , ἴνα ρη αυτό τουτοδόξη φοβώμενος ταύτην καταλιπὼν ' τί ουν ποιεοῦ; η μνημονευει κατά παζάλειψιν, και τὴν αιτίαν ἡ την ουσαν λέγει, οτι ἱνα, φοβησω υμῶς , άλ' ἐτέραν, ἱναμη δόμ, φησὶν, υμῶς αἰσχύνειν κm ὀνειδίζειν. αλας 'το μοῦν πρύτον προοίμιον ἀπο του ἐπιχειρηματος του δυνατου ληφθεν, σκοπον εἶχεν ἀπο της προνοίας των Θεῶντο δυνατόν των 'AΘηναίων αὐξησα το δε δεύτερον περὶ
του δυνατου του Φιλίππου την ἐξέτασιν ἔχει, καθάρεσιν εχον της δυνάμεως, οσην ῆεςιν εν προοιμίοις ἐργασα-σΘM. in capit e scholii τουτο σχημα praetcripta erat sigia ιω α qiaod iliter pretor ιωάννου ἀθηναίου, et habeo pro nomine auctoris fili ius scholii. R.J i9. διὰ τὼ κατασκευη του δευτέρου προοιμίου. zz. ο μἐν γα Jσημειωτ χιαζομένη περίοδος τετρακωλος, εχουσα δυο προτάσεις, ηπι δυο αποδόσεις. Vlt. γἀρ MJσυμπέρασμα του δευτέρου. I9. 3. ών ουν εκῶνος μοῦνJ τρίκωλος, εχουσα μἰαν
724쪽
τe Ov προοίμιον. Aliud : τρίτον τουτο προοίμιον, ου μηντην αυτην ἔχον δύναμιν τοῖς προειρημένοις εκῶνα μεν γάρ ολης της υποθήσεως ' το acuna, quae in Paris Edit. expletur J ολον συνέχει τον λόγον. τουτοδ μερικον ἐςι προοίμιον, κατασκευην εχον των εγγι α' ἐπειο η γαρ μέλει την αδικίαν καὶ την ἀπιπίαν ἐζετάζειν του Μακεδονος, αἰτίαν άποδίδωσιν εν τω προοιμίω, shic in Par. aditur προλαβὼνJ δι ην τουτο μέλει ποι-ειν. ἀλως' ἰςέον, οτι τὸ δεύτερον καμ τρίτον προοίμιον εἰς καθάρεσιν Φιλίππου ἔλαβεν αλ ἐν μεν τω δευτέρω
σχετο, ε πων, τουτο δε μακρολογια , παρεμηGησατο
725쪽
εἴρηται δὲ η λέξις απὸ της φενάκης, της προσθετης
726쪽
Φιλίππου δεδουλωμένων ' εἰ γε κm ἡ δουλεία ἔοικε ζυ-
τω ' τη δὲ συνεχεία των ονομάτων δείκνυσιν αυ- τον - κρο Θεοῖς η ἀνθρωποις πολέμιον, ἱν' η το
727쪽
729쪽
ου γαρ ἄπασα μίμησις γελοία τυγχάνει, ἀλλ μι κρέσπουδούα' οἰα η των τε ἀγαθων. η των κωμικων. λατῖτο προσέθηκε κομ επὶ τῶ αισμάτων τό αισχρων ' εἰσὶ γὰρ κομ ἀγαθων ασμάτων ποιηταί. 2S. δείγματα της εκείνου γνωμης η κακοδαιμονίαςJ ῖνα μητις εἴπη, κω ταυτα αυτω λυμαινετα , επάγει, ότι δῆγμα ε ιν αυτου της κακοδαιμονίας ' εἰκός γὰρ αυτ
730쪽
πλατυνων, αττο τῆς Φιλίππου τυχης αυτους επὶ την
δε κατωρθωσαν τον Πελοποννησιακον πολεμον, υτερον
νας' εἶτα ἀγανακτήσαντες εκ τέτου 'AΘηναρι εξηνεγκαν εκ των ἀδικουμένων πόλεμον πζὸς Λακεδαιμονίους,