Antologia greca ad uso dei ginnasi e dei licei per Bartolomeo Bona

발행: 1862년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

τοις κρεπτοσιν αυτῶν - ἀνθιστάμενοι, κρείττους εισι τῶν πρὸς με. ζονας φιλονειχουντων.

XXVII.

152쪽

XXVIII.

Λύκος λιμώττων, περipει ζητῶν τροφὴν. Γενόμενος δεκατά τινα τόπον, ρκουσε παιδίου κλαίοντος, και Γραός λεγούσης αὐτω' Παῖσαι τοὐ κλαιει εὶ δε μὴ, τp ῶρ ταύτη ἐπιδώσω σε τω Λύκω. Οἱόμενος δn ὸ Λευκ ς, ετια θεύει 11 Γραῖς, ἄτατο πολλὴν ἐκδε μενος ώραν. πις δ' ἐσπέρα καπελαξεν, άκούει πάλιν της Γραὸς κολααευούσης τὸ παιδιον, και λεγούσnς αὐτῶ Eὰν ελθη ὁ Λύκος δευρο, φονεύσομεν, δε τέκνον, αὐτόν. Tαῖτα ειούσας ὁ Λύκος, επορεύετο λέγων Ἐν ταύτη τ' επαύλει εούλα μεν λέγουσιν, ἄλλα δε πράττουσιν. Ἐπιμύθιον. Ο μbθος προς ἀνθρώπους, ο ιτςνες τὰ ἐργατοις λόγοις οὐκ εχ ρυσιν εμοια.

153쪽

xXX. 1L P S ORE EB IL MARE. Ποιμην, εν παρα= λασσίω τόπν ποίμνιον νεμω/, ἐωρ ως. γαλαπρωσαν την θάλατταν, ἐπεθύμασε πλευσαι προς εμπορίαν 'Απεμπωλώσας οἴν τα πρόβατα, καὶ φοινίκων Βαλάνους πριάμενος, ανηχει. Xειμωνος σφοδρου γενομενου, καὶ ς νεῶς κινδυνευούσης Βαπτίζεσθαι, πάντα τον φόρτον ἐλαιλῶνεις την θάλατταν, μόλις κεγ' τη νδ διεσώθη. Mετάνη - ρας οὐκ ὀλίγας παριόντος τινος, καὶ της θαλάττης ετ εγάρ αὐτη γαληνιοσαὶ την πρεμίαν θαυμάζοντος, ὐπολαβῶν οὐτος , IM' Φοινίκων α ις, δες εοικεν, επιθυμεῖ, καὶ διατουτο φαίνεται ἡσυχάζυσα. Ἐπ ι μύθ ιον. D μυτος δηλοῖ, δτι τὰ παθώματα τοῖς ἀνθράποις μαειματα γίνονται. xxx . IL LEONE E LA VOLPE. Λέων γηράσας, κο4 μ δυνάμενος διαρκέσω αὐτω Πς τροφην, εγνω δι' ἐπινοίας τι ' u ι. Καὶ δη παραγενόμενος ἐν σπηλα. τινὶ, καὶ καταψινθεὶς, προςεποιεῖτο νοσεῖν. Παραγενόμενα ουν τα ζωα, ἐπισκέψεως χάριν, συλλαμβάνων, κατἡσθιεν αὐτά. Πολλῶν οἴν ζώων ἀναλωθέντα ν, Ἀλίπηξ, το τέχνασμα τουτο γνουσα, παρεγένετο προς αὐτὸν, καὶ στλσα ἐξωθίν τοῖ σπηλαίου ἐπυ θάνετο, πῶς εχει. Tοῖ δε lεὶπόντος, Κακῶς, καὶ την αιτὶν πυνθοπομένου, δι' ὴν οὐκ

πων, εκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὐς κινδύνους, ἐκφεύγουσιν.

154쪽

XXXII.

Ἐν συνόδω ποτε τῶν ἀλογων ζώων Δρχήσατο Πίθηκος, και εὐδοκι σας, Βασιλεύς ὐπ' αυτων έχειροτονήθη. 'Aλώπηξ δ', αύτω φθονησασα, ως εν τινι παγίδι κρέα6 ἐθεάσατο, τογΠίθηκον λαίουσα, ενταίθαι ἡγαγεν, δες ευροι μεν αυτπλάγουσα. θησαυρον τουτον, μη μέντοι και χρησασθαι αὐτ*'τω Eασιλει γαρ τουτον ὁ νόμος δίδωσι. Καἱ προὐτρέπετο αρατον, ἄτε δη ρασιλέα, τον θησαυρὸν ἀνελέσθαι. G δ', ά-ερισκέ πως προςελθῶν, και συλληφθεις υπο τῆς παγίδος, ῶς ἐξαπατώσασαν ἐμέμφετο την Ἀλώπεκα. Ἐ-πρὸς αὐτόν D. Πἱ θηκε, τοιαυτην οὐ μωρίαν εχων, των ἀλόγων Εασιλευσεις; Ἐπιμυθιον. V μῖθος δηλοι, ἔτι οὶ πραξεσί τισιν άπε- ρι άπτως ἐπιχειροῖντες, δυστυχήμασι περιπίπτουσιν. XXXIII. LE LEPRI E LE RANE. Oὶ Λαγωοἱ ποτε συνελθόντες, τον ἐαυταν πρὸς αὐλοις ἁπεκλαίοντο Εἱον, ως έmσφαλὴς εω, καὶ δειHας πλέως καὶ γαρ καὶ ὐπ' ἀνθρώπων, καὶ κυναν, καὶ ἀετῶν, καὶ ἄλλων πολλαν ἀναλίσκοντα Βέλτιον οἴν εξιαι θανεῖν ἁπαξ, n Eίου τρέμειν. Tοῖτο τοἱνυν κυρώσαντες. ώρ σαν κατὰ ταυτο εις την λωνην, ως εις αύτην ἐμπεσούμενοι καὶ ἄποπιι σόμενοι Tων δε καθημένων κύκλω της λίμνης Βατράχων, τον ρυ δρόμου κτύπον nσθοντο, εὐθυ εἰς ταύτην εἱς- σανταν, των Λαγωῶν τις, αγχινούστερος δεναι δοκων των ἄλλων, ε n ' Στῖτε, ἐταῖροι, -δεν δεινὸν ωας αύτους διαπραξησθε

ετέρων, χείρονα πασχόντων, παραμυθοῖνται.

155쪽

Γυγ:1 τις ἄνδρα μέθυσον ευε. Tου δἐ πάθους αὐτον παλλάξαι θέλουσα, τοιόνδε τι σοφίζεται. Κεχαραμένον γαρ αὐτον ὐπο της μέθης παρατηρ σασα, κά νεκροῖ δι Ἀνάναισθητοὐντα , ἐπ' Αμων αρασα , ἐπι το πολυάνδριον ἀπενεγκοῖσα κατέθετο, καὶ ἀπηλθεν, Ἐνίκα δ' αυτὸν ουδηανανήφειν ἐστοχάσατο, προςελθοὐσα, την θύραν ε κοπτε τοὐπολυανδρίου. Eκείνου δἐ φήσαντος ' TLοτην θύραν κόπτων ,

156쪽

γ , ἄνερ, οὐ μόνον οὐκ ἐπαιδεύεις, ἀλλα καὶ χείρων σαυτου

γέγονας, εἷς ἔξιν σοι καταιοτάντος του πάθουs.

δ' ἐπισκεψόμενα τον Βασιλέα, πλnν 'Aλώπεκος, τἄλλα τῶν ζώων. 'O τοί, υν Λύκος, λαὸμενος εὐκαιρίας, κατηγὸρει παρατω Λέοντι τῆς Ἀλώπεκος, Ξτε δη παρ' ουδἐν τιθεμένης τον πάντων αυτῶν κρατουντα, και διὰ ταὐτα μisi' εἰς ἐπίσκεψιν Eptγμένης. Ἐν τοσούτω δε παρην καὶ n Ἀλώπηξ, και τῶν τελευταίαν ἡκροάσατο του Λύκου ρημάτων. 'Ο μεν ουν Λέων κατ' αὐτης εΦαὰτο. Η δ , ἀπολοίας καιρὸν αξτὴσασα Καὶ τίς, ἔφη, των συνελθόντων τοσοὐτον ὰφέλησεν, ἔσονεγῶ, πανταχόσε περινοστώσασα, και θεραπεἱαν ὐπἐρ σου παρ'

:άμενος, καθ' ἐαυτου την πάγην περιτρέπει.

157쪽

XXXVII.

Ερμης, άποδεξάμενος αὐτοῖ θν διγαιοσύνην, ἁπαντας αὐτω ἐδωρήσατο. V δε, παραγενόμενος, πάντα τοῖς ἐταιροις τα συμβάντα διεξεληλυθεν. πιν εδέ τις τὰ ἴσα διαπράξαοθαι. ἐβουλευσαι το, καὶ παρα τον ποταμον ἐλθῶν, και την οἰκείοπῶ:λην ἐξεπίτηδες πεις εἰς το ρευμα, κλαίων ἐκάθητο. Eπιφανεις οἴν ὲ Ἐρμῆς κάκεινω, και την πιτίαν μαθων τρυθρώνου, καταβας -οiως, χρυσῆν ἀξίνην ἐξἡνεγκε, καA sρετο, εὶ τρίτην ἀπέβαλε. Tου δε σον ἡδονῆ, Nαὶ δεηθως ν δ' εστὶ, σαντος, μισώσας ὲ Θεὸς την τοσαυτ- ἀναiδειαν, ου μόνον ἐκείνην κατέσχεν, ἀλλ' ουδε την Οικείαν ἀπέδωκεν.Ἐπιμυθ ιον. 'Ο -θος δηλοῖ, δτι, 1σον τοὶς διγιαίοις τὸ θεῖον συναίρεται, τοσουτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιουτω. XXXVIII. L'10GILA E LA VOLPE. Ἀετος καὶ Ἀλώπηξ φίλιωθέντες, πλnσiον ἀλληλων οἰκεῖνεγνωσαν, βεβαίωσιν φιλίας ποιούμενοι την συνήθειαν. 'Ο μενοῖ γ ἐφ' in nλοὐ δένδρου τουν καλιαν ἐῶ τον ἡ δ' 'Aλῶ ξ

158쪽

ῶν τοῖς ἔγγιστα θάμνοις ἐτεκνοποιὴσατο. Tπὶ νομουν οθν ποτεως Ἀλώπεκος προςελθούσης, ὁ Ἀσος, τροφης ἀπορων, καταπτὰς ἐμὶ των θάμνων, καὶ τα τέκνα ταυτπς ἀναρπάσας, ἄμα τοις αὐτοὐ νεοττοῖς ἐθοινώσατο. N δ' Ἀλώπηξ ἐπανελθοῖσα, καὶ το πραχθεν μαθοῖσα, ου τοσουτον ἐπι τφ των τεκναν ἡνιάω θανάτω, φεσον επὶ τω της ἀμνης ἀπόρω' χερσαία γαρ οὐσα, πnνον διώκειν ουχ οῖα τε ην. Διο καὶ πόρρωθεν σῶσα, τοὐθ' ὁ καἰ τοῖς ἀδυνάτοις εστὶν εὐπορον, τρο ἐχθροκατ ατο. Ου πολέ δ'οστερον, φά τινων μ' ἀγρου θυόντων, καταπτὰς ο Ἀετος, μέρος τι των θυμάτων σύν εμπύροις ἀν- θρα ιν ἡρπασε, κἀπι την νεοττιὰν εγαγεν. Ἀνέμον-σpοδρου πνευσαντος τnνααυτα, καὶ φλογος ἀναδοθείσης, οἰ λτιδεῖς άπιπνες ετι τυγχάνοντες, ὀπυθέντες εἰς γην κατέπεσον. Ἐ δ' Ἀλώπηξ ἐπίδραμουσα, εν ο ψει του 'Aετου πάντας κατέφαγεν. Ἐπιμυθιον. V μυθος δηλοι, στι οι φιλίαν παρασαῖον-δουντες, κἄν την ἐκ των ἡδι μένων γωσι τιμωρὶν δι' ἀσθένειαν, ἀλλα τῶν γε θείαν δίκαν ου διακρουσονται. XXXIX.

Καθ' εν χρόνον ὁμόφωνα ην τα ξῖα, πόλεμον οἱ Λύκοιτοις Προβάτοις συνηψαν. Tων δε κυνῶν συμμαχουντων το θρέμμασι, καὶ τους Λυκους ἀποσοβουντων, Λύκοι, πρεσ-Eεντην ἀποστείλαντες, ἔφασαν τοῖς ΠρόEασιν, εἰ βουλι ιντο Βιοῖν έν εἰρήνη, καὶ δένα πόλεμον υποπτευει ν, τοὐ6 χυνας αυτοῖς ἐκδομαι. Tων δε Προβάτων υπ' ἀνοίας πεισθεντων, καὶ τοὐς κυνας ἐκδεδωκότων, οὶ Λυκοι τούs τε κυνας διεσπάραξαν, και τα Πρόρατα ρ στα διέφθειραν.

160쪽

Dialos lii dei Morti.

DIALOGO I. CRESO, MENIPPO, PLUTONE, MIDA E SARDANAP Lo. ΚΡΟΙΣΟΣ. pέρομεν, δε Πλούτων, Μένιππον τουτονὶ

ΠΛΟΥTΩN. D δ' ὐμμ δεινὸν εργάζεται, ὁμόνεκρος ών; ΚΡΟΙΣΟΣ. Σπειδαν ημεῖς ομίζωμεν καὶ στένωμεν, εκεἱνων μεμνημένοι τῶν ἄνω, Μιδας μἐν οὐασὶ του χρυσiου, Σαρδανάπαλος της πολλῆς τρυφης, έγῶ δε Κροισος των θnσαυρων, επιγελδ καὶ ἐξονειδιζει, ανδράποδα καὶ καθάρματα ημας ἀποκαλω ἐνίοτε δε καὶ 'αν ἐπιταράττει -ῶν τὰς οἰμωγὰς, και ὀλως λυπηρός ἐστι.

στερόμενοι.

SEARCH

MENU NAVIGATION