Antologia greca ad uso dei ginnasi e dei licei per Bartolomeo Bona

발행: 1862년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

MENIΠΠΟΣ. Καὶ μην, Δ κάαιστοι Λυδῶν, καὶ Φρυγων, καὶ Ἀσσυρίων, ούτω γινωσώοῶς ουδε παιωσομένω μου ενθα γαρ ἄν 5πε, ἀκολουθήσω αγιῶν, καὶ κατάδωκαὶ καταγελων.

προ wκεῖσθαι αξιοῖντες , καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφωντες, καὶ του θανάτου το παραπαν ου μνημονεύοντες. Tοιγαρουν οἱ μίξεσθε, πάντων ἐκεινωναπρημένοι.

162쪽

πόλεμος καταπι 33 ἀθρόους τινὰς, ἐνέσται τότε ἀποκερδὰναι ἐν τω πλώθει παραλογιζόμενον τὰ πορθμεῖα. EPMΗΣ. Νῖν οὐν ἐγῶ καθεδοῖμαι τα κακιστα ευχόμενος

λς, ἀφίκνουνται ἡμιν' ειρνἡn γάρ. EPMΗΣ. Aμπον ούτως, εἱ καὶ ημιν παρατείνοιτο υπὸ σουτο ὀφλωμα. Πλην ἀλλ' οἱ μῖν παλαιοὶ, A Xάρων, ο ῖσθαοῖοι παρεγίγνοντο, ἄνδρεῖοι ἄπαντες, αἶματος ἀνάπλεω, καὶ τραυμαrἱαι οὶ πολλοι ' νυν δε η φαρμά- τις υπὸ του παίδὸς ἀποθανῶν, ἡ υπὸ της γυναικὸς, ν υπὸ τρυφης ἐξωδηκῶς 'ν γαστέρα καὶ τα σκέλα, Δχροὶ ἁπαντες καὶ ἀγεννεῖς, οὐδὸν ομοιοι ἐκείνοις. οἱ πλεῖστοι αυτῶν δια χρώματα νεκουσιν έπιβουλεύοντες

ἀπαπῶν τὰ ό Πιλώμενα παρὰ σου.

163쪽

Di ALOGO III.

PLUTOXE E MERCURIO.

164쪽

ZENO FANTE E CALLIDEMIDE.

ΖΗΝΟΦANTΗΣ. Tι οῖν ἐγένετο; πανυ γάρ τι παράδοξον

165쪽

CRATE E DIOGENE.

ΚPATΗΣ. Moiριχον τον πλούσιον εγίνωσκες, Β Διόγενες, τον πάνυ πλούσιον, τον - Κορίνθου, τον τας πολλας ὁλκάδας εχοντα , ου ἀνεψιος Ἀριστεας, πλούσιος καιαυτὸς ἁγν, 3ς το ' Ομηρικὸν εκεῖνο ειώθει ἐπιλέγειν,

ΚΡΑΙ ΗΣ. Eθεράπευον ἀλλ λους, του δε ρον ἔνεκα ἔκΘερος, κλικιῖται ἔντες καὶ τας διαθίκας ἐς τὸ φανερὰν ετίθεντο, Ἀριστέαν μὰν ο Mοίριχος, εἰ προαποθάνω, δεσπότnγάpιεις τῖν ἐαυτοῖ πάντων, Mοίριχον δἐ ὁ Ἀριστέας,

166쪽

ει προαπέλθοι αυτοῖ. Tαῖτα μἐν ἐγέγραπτο. Οἱ δἐ εθεροσευον ἀλλάλους ὐπερβαλλόμενοι κολαψίφ. Καιοὶ μάντεις, οἴ τε ἀπο των αστρων τεκμαιρόμενοι τομέλλον οι τε ἀπο των ὀνειράτων, ώς γε Xαλδαίων παιδες, ἀλλα και ο Πυθιος αυrος, ἄρτι μῖν Ἀριστέροπαρεῖχε το κράτος, ἄρτι δἐ Mοιραν καὶ τα τάλαντα ποτε μῆν έπὶ τουτον, νυν δ' επ' εκεῖνον ερρεπε.

ΔΙΟΓΕΝΗΣ. Tι οῖν πέρας ἐγένετο, δε Κράτης; ἀκοῖσαι ' γαρ ἄξιον. LPATI T. Ἀπω τεθνασιν ἐπι μιὰς ἡμέρας - δὲ κληροιές Εὐνομιον καὶ Θρασυκλέα περιῆλθον, ἄμφω συγγενεῖς

οντας, οὐδε πώποτε προμαντευομένους ούτω γενέσθαι ταὐτα. Διαπλέοντες γὰρ ἄπο Σικυωνος ἐς Κίρραν, κατὰ μέσον τον πόρον πλαγίω περιπεσόντες τρο Ἱλοι,

ιεν, οὐδἐν τοιουτον ἐνενοοῖμεν περι άλλὴλω ούτε δε πήποτε ηυξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν, ως κληρονομίσαιμι της Βακτηρίας αὐτου εἰχε πάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ' οοτε, οναι, συ,ῖ Κράτης, ἐπεθύμησας κληρονομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῖ- κτ ματα, καὶ τον πίθον, καὶ τnν πήραν χοίνικας δύο θέρμων ἔχουσαν. ΚPATI A. Oυδε ν γάρ μοι τούτων ε δει' ἄλλ' ουδἐ σοὶ, δε Διόγενες' ω γὰρ ἐχρην, σύ τε 'Αντισθένους εκἈρονόμησας, καὶ ἐγῶ σου, πολλω μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περσων αρχῆς. ΔΙΟΓΕΝΗΣ. Tiνα ταυτα psis iΚPATΗΣ. Σοφίαν, αὐτάρκειαν, αλάθειαν, παρρnσίαν, ελευ θερίαν ΔΙΟΓΕΝΗΣ. Nη Δία, μέμνημαι καὶ τουτον διαδεξάμενος

τον πλουrον παρ' 'Αιτισθένους, καὶ σοὶ ετι πλελκαταλιπών.

168쪽

ΕΡ Σ. Tουτι το κρα ον η Ἐλένn έστω. ME NIΠΠΟΣ. Εἰτα αἱ χίλιαι νῆες δια τοὐτο ἐπληρώθησαν εξ ἁπάσης της Ἐλλάδος, καὶ τοσοὐτοι επεσον 'Eλληνες τε . ., βψβαροι, και τοσαὐτω πὸλεις ανάστατοι γεγόνασιν Σ. Ἀλλ' οὐκ εἰδες, Δ Μένιππε, ζῶσαν την γ ναῖκα εφης γαρ ἄν καὶ συ ἀνεμέσητον Πναι Tοι δ' ἄμφι γυναικι πὀλυν χρόνον ἄλγεα παοχειν. Ἐπεὶ καὶ τὰ ἄνθη ξηρὰ δντα εἴ τις βλέποι, ἀποβεβληκότα την βαφην, ἄμορpα δηλονότι αυτὐ δόξει με μέντοι ἀνθεῖ καὶ εχει την χροιὰν, καλλιστά εστιν. MENIΠΠΟΣ. Ουκουν τουτο, δε Ἐρμη, θαυμάζω, εἰ μησυνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶ πράγματος ρύτως ὀλιγοχρονἱου καὶ ρήιδιὰς ἀπανθουντος πονουντεs. EPMΗΣ. Ου σχολὴ μοι, δε Μενιππε, συμφιλοσοφεῖν σοι 'Mστε ἐπιλεξάμενος τόπον, ενθα ἄν εθέλpς, κεῖσο καταειλων σεαυτόν. Eγῶ δε τοὐς ἄλλους νεκροῖς ρδη μετελευσομαι.

DIALOGO VII. MENIPPO E cERBERO. ΜΕΝΙΠΠΟΣ. ' Ω Κέρβερε, συγγενης γάρ εἰμί σοι, κυωνκαὶ αυτος Αν, Ππέ μοι, προς της Στυγος, οῖος ῆν ὁ Σωκράτης, οπότε κατηει, προς υμας' εἰκὸς δέ σε, θεὸν ὀντα, μη υλακτεῖν μόνον, αλλὰ καὶ ανθρωπικως

169쪽

ΚΕΡΒΕΡΟΣ. Πόρρωθεν μἐν, Δ Mενιππε, παντάπασιν ἐδόκει

ἀτρέ προ τρο προςώπω προςιέναι, καὶ προςiεσθαι τον θάνατον δοκον καὶ τοὐτ' ωφῆναι τοῖς ἔξω τοῖ στομίου ἐστῖσιν έθοων. Ἐπεὶ -κατέκοψεν εἴσω του χάσματος, καὶ επε τον ζόpον, κάγῶ ετι διαμελλοντα αυτον δακῶντω κωνείν κατέσπασα του ποδος, ῶσπερ τὰ βρέφη εκώκυε, και τα ἐαυτου παιδὶα ῶδυρετο, καὶ παντοῖος ἐγένετο. MENIΠΠΟΣ. Ουκουν σοφιστnς ο ἄνθρωπος ὐν, κοὐ ουκάληθως κατεφρόνει του πράγματος ΚΕΡΒΕΡΟΣ. Οοκ ἀλλ' ἐπείπερ αναγκαῖον αυτο εώρα, κατεθρασυνετο, δες Πῆθεν Ουκ ειαν πεισόμενος, ο πάντως εδει παθεῖν, δες θαυμάσωνται οι θεαται. Καὶ 1λας, περὶ πάντων γε των τοιουτων ειπεῖν ἁν εχοιμι, εις του στομίου τολμροι καὶ ἀνδρεῖοι ' τὰ δ' ἔνδοθεν,

Διογενης προ σου ' ετι μη ἀναγκαζόμενοι εσρειτε, μηδ' ῶθουμενοι, ἀλλ' εθελούσιοι, γελωντες, οιμ ζειν παραγγείλαντες ἄπασιν.

DIALOGO VIII.

CARONTE, MERCURIO E MENIPPO.XAΡΩΝ. Ἀπόδος, δε κατάρατε, τὰ πορθμία. ΜΕΝΙΠΠΟΣ. Βόα, εἱ τουτό σοι sδιον, Δ Xάρων. XAΡΩΝ. Ἀπόδος, φημὶ, ἀνθ' ων σε διεπορθμευσάμπ.MENIΠΠΟΣ. Οὐκ ἄν λάEοις παρὰ τοῖ μη ἔχοντος. XΑΡΩΝ. Ἐστι δέ τις ὀβολον - εχω et,

170쪽

ΜΕΝΙΠΠΟΣ. Κἀγῶ τὐ ξυλμ σου κατάξας, διαλύσω τὸ

παρέδωκέ σοι. LPMΗΣ. Nn Δια, ὀναίμων, ει μέλλω γε καὶ ὐπερεκτίνειν

των νεκρῶν.

καὶ της κώ-ς συνεπελαβόμην, καὶ ουκ εκλαιον μόνος των ἄλλων επιβατων.

δεῖπνον.

APsm. Πόθεν τουτον κήν, A Ἐρμη, τὸν κυνα sγαγeς; οῖα δἐ καὶ Ελάλει παρὰ τὸν πλοPν, τὰν επιβατωναπάντων καταγελῶν, καὶ ἐπισκώπτων, καὶ μόνος νων, οἱ ἐόντων ἐκείνων.

SEARCH

MENU NAVIGATION