장음표시 사용
142쪽
τρεφομενας, λευκάνας εαυτον, πλθεν , ως καὶ αυτος τnς αύτης διαίτnς μεταλη φόμενος. Aὶ δε, μέχρι μἐν ἡσύχα, ζεν,ούμεναι περιστεραν αὐτον εηιναι , προςiεπο. Ἐπεὶ ποτε έαλαθόμενος ἐφθέγξατο, τnνικαυτα τm αὐτου γνοῖσαι φύσιν,εξώλασαν παίουσαι. Και ες, ἀποτυχῶν της ἐνταὐθα τροφῆς, ἐπανηκε προς τοὐς κολοιούς πραν. Κάκεῖνοι, διὰ το χρωμα , αὐτον οὐκ ἐπιγνόντες, της μεθ' αὐτῶν διαίτης ἀπεῖρξαν , Gστε, δυοῖν ἐπιθυμἡσαντα , μηδετέρας τυχεῖν.'Eπιμύύιον. D μῖθος δηλοῖ, Ξτι δει καὶ nμας τοὶς εα- ἀρκεῖσθαι, λογιζομενους, ἔτι ἡ πλεονεξiα, προς τψμηδεν δεφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τα προςόντα πολλάκις.
Λύκου λαιμ0 οστέον ἐπεπώγει' ὁ δε Γερά ρμ μισθον παρέξειν εἰπεν, ει τὴν χεpαλην αυτης ἐπιεαλουσα, το οστοῖν ἐκ τοὐλαιμοῖ αυτοὐ ἐκβάλοι. M δε, τοὐτ' ἐκβαλοῖσα, δολιχοδεtρος οἴσα, τον μισθον επεζἡτει. ' στις γελάσας, καὶ τοὐς ὀδόντας θώξας ' 'Αρκεῖ σοι μισθος , ε pn, τοὐτο καὶ μόνον, οτι ἐκ Λύκου στόματος καὶ οδόντων ἐξεῖλες κάραν σῖαν, καὶ μηδεν παθοῖσαν. Ἐπ ι μύ θ ι ον. V μῖθος προς-κειὶ προς ἄνδρας, ο τινες απο κινδύνου διασωθέντες, τοῖς εὐεργέταις τοιαύτας ἀπονέμουσι χάριτα ό.
143쪽
τοι αλ' ελεγε' Δίκαια πεπονθα ' ου γαρ εδει τὴν σώσασάν με . λυμαίνεσθαι.
Eπιμύθιον. 'Ο μὐως δηλοῖ, ὁτι οι ἀδικοῖγτες τοὐς εὐεργέτας υπὸ Θεοὐ κολάζονται.
Ἐσπερας δε καταλαθούσης, ὁ μεν Ἀλεκτρυῶν ἐπι δενδρου ἐκάθευδεν ἀναβας, ὁ δὲ Κάων προς τὸ ρiζv τοὐ δένδρου, κοiλωμα εχοντος. Tἀδε Ἀλεκτρυονος κατὰ τὸ εἱαθὸς νυκτωρ ἴ-ἡσαντος, Ἀλῶ ξ ἄκουσαςα, προς αὐτον ἔδραμε , καὶ τὰ κἀταθεν, προς εαυτην κατελθεῖν ἡξίον' ἐπιθυμεῖν γὰρ αγαειν ρυτω pωγην μον ἔχον ἀσπάσασθαι. Tου δε εiπόντος, τον θυρωρὸν πρότερον διυπνὶσαι, υπὸ την ρίδαν καθευδοντα, - εκείνου ἀνοί ντος κατελθειν, κώείνης οτουσης αυτὸν φωνησαι, ὁ Κύων, α νης πηδἡσας, αὐτην διε ἔπάραξεν. Ἐπιμύθιον. V ήθος δηλοῖ, 3τι οι φρόγιμοι τανανθρώπων τοὐς εχθρούς επελθόντας προς ἰσχυροτερους πέμπουσι ' Παραλογιζόμενοι.
144쪽
ΔnUείς τις ὐπο Κινὸς, τον εασόμενον περιpει Inro .Eντυχὰν δε τις αὐτω, καὶ Ῥους, 3 ζπτεὶ ' οὐτος, Rπεν, εἰ σωζεσθαι βούλει, λαβῶν αρτον, καὶ τουτω το αἱ τῆς πληγῆς ἐκμάξας, τρο δακόντι κυνὶ φαγεῖν επἱδος. Κάκεῖνος γελάσας, εν ' Ἀλλ' εἱ τουτο ποιήσω, δεησει μευπο πάντων των έν τῖ πόλει κυνων δnχθῆναι. Ἐπιμύθιον. D μθος δηχοι, ὁτι καὶ των ἀνθρώπων οἱ πονηροὶ ευεργετούμνοι -λλον ἀδικεῖν παροξύνονται.
145쪽
τον Λέοντα, καὶ σαλπίσας, καὶ επινίκιον λσας, επτατο.
'Aράχνης δε δεσμω ἐμπλακεὶς, ἐσθιόμενος ἀπωδυρετο, ὁτι μεγιστως πολεμων, υπὸ ευτελοῖς ζώου, τῆς Ἀράχνης,
ἀπώλετο. Ἐπιμύθιον. V μbθος πρὸς τους καταβάλλοντας μεγάλους καὶ ὐπὸ μικρων καταβαλλομένους. XVI. IL CANE ED IL LLPO.
Κύων προ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος, καὶ Βρῖμα μέλλοντος θύσειν αυτὸν , εδεῖτο μη νυν αυτὸν καταθυσαι. Nυν μεν γὰρ, pnσὶ, λεπτός ειμι, καὶ ισχνός αν δε μικρὸν ἀναμείνης , μέλλουσιν οἱ ἐμοι δεσπὸται ποιήσειν γάμους, κἀγῶ τmικαυτα, πολλὰ ρογῶν, πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοι ηδύτερον βρῶμα γενάσομαι. G μἐν οἴν Λυκος πειας, ἄπηλθε μετ' ημέρας δ' ἐπανελθῶν, εὐρεν αγω ἐπὶ τοὐ θώματος τὸν Κυνα καθεύδοντα, και στὰς κάτωθεν πρὸς ἐαυτὸν ἐκάλει, υπομιμνὴσκων αυτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ ὁ
146쪽
Κύων - Ἀλλ', Δ Λυκε, εὶ το ἀπο τουδε προ τῆς ἐπαύλεώ, μlδοις καθεύδοντα, μηκέτι γάμους ἀναμε6pς. 'Eπιμύθιον. G μυθος δηλοῖ, οτι οὶ φρόνιμοι τῶν
ανθρώπων, ἔταν περί τι κινδυνεύσαντες σωθωσι, δια βίου τοῖτο θάττονται. XVII. L'AsiNO ED IL GlARDINlERE.
ονος υπnρετούμενος Καπωρω, ἐπειδη ὀMγα αν ἡσθιε. πλεῖστα δ' ἐμόχθει, κύξατο τω Διὶ, ῶστε, τὴὐ Κηπωρουάπα λύγεὶς, ἐτέρφ ἀπεμπωληθῆναι δεσπότη. Tοὐ δε. Διος ἐπακούσαντος, και κελευσαντος αυτὸν κεραμεῖ πραθηναι, πάλιν iδυσpόρει, πλέον ἡ πρότερον ἀχsοφορων , και τόν τε πnλὸν καὶ τοὐς χεράμους κομιζων. Πάλιν οἴν ἀμεῖψαι τὀν δεσπότηνὶκέτευε ' και βυρσοδεψn άπεμπωλεῖταt. Hς χεἱρογα τοιν τῶν προτερων δεσπότην ἐμπεσῶν, καὶ ὁρων τὰ παρ' αάτοὐπραττίμενα, μετὰ στεναγμων εpn' οἴμοι τρο ταλαιπάρφ' βέλτιον ην μοι παρὰ τοῖς προτέροις δεσπόταις μένειν. Οὐτος γὰρ, ῶς ὀρω, και τὸ δέρμα μου κατεργάσεται. Eπιμύθιον. 'Ο μυθος δηλῶ, στι τότε μάλιστα τοὐς προτέρους δεσποτας οἱ οἱκέται ποθοῖσιν, ἴταν τὰν δευτέρων
147쪽
148쪽
ηκεν ἐνταυθα, καὶ καθ' ἔκαστον αυτῶν συλλαμάνων κατήσθιεν.Οὶ δἐ , καθ' ἐκαύτην εαυτούς - α λισκομένους ορῶντα, ἔφασαν προς ἁλλίλους' Mnκετι κάτω κατέλθωμεν, ἴνα μη παντάπασιν ἀπολώμεθα' του γαρ Aιλουρου μη δυναμένου δευρο ἐξικνεῖσθαι, ἡμα σωθησόμεθα. V δἐ Αἰγουρος, μηκέτι των Μυῖν κατ ντων, εγνω δι' ἐπινοίας αὐτους σοpιζόμενος ἐκκαλεσασθαι. Καὶ δηαπῖπαττάλου τινος εαυτον ἀναξας άπνώρησε, καὶ προςεποιεῖτο νεκρος εἰναι. Tὼν-Mνων τις παρακειρας, καὶ ὶδῶν αυτὸν, ε pn' m. οὐτος, κὰν θυλαξ γένη, οὐ προςελεύσομαί σοι. 'Ἐπιμύθιον. D μυθος δηλοι, ὁτι τῶν ανθρώmων οἱ φρόνιμοι, ἔνταν τῆς ἐνiων μοχθηρίας πειραθῶσιν, οὐκέτι αὐτῶν εξαπατωνται ταὶς ὐποκρὶσεσιν. XXI.
LA FORMICA E LA COLOMBA.Mυρ ξ δοησας, κατελθῶν εἰς πηγην, παρασυρεις υπὸ του ρεύματος, ἀπεννυετο. Περιστερα δε, τοὐτο θεασαμένn, κλῶνα δένδρου περιελουσα, εὶς την προην ερριψεν εφ' ἀκαὶ καθίσας ὁ Mύρμηξ, διεσωθη. 'Iξενος δέ τις μετα τοῖτο τοὐς καλάμους συνθεις, επὶ τὸ την Περιστεραν συλλαβεῖν ηει. Tοῖτο δ' o Mύρμηξ ἐωρακῶς, τον τοῖ ἱξευrοῖ πόδα εδακεν. O δἐ ἀλγώσας, τούς τε καὶ λάμους ερριψε, καὶ τnν Περιστεραναυτίκα φυγεῖν ἐποinσεν. Ἐπιμύθιον. D μῖθος δηλοὶ, στι δει τοῖς εὐεργέταις χάριν ἀποδιδόναι.
149쪽
La DONNA E LE SUE FANTESCuE. Γυνὴ φιλεργος, Θερα αινίδας ἔχουσα, τρίτας εὶίθει νυκτὸς ἐγι ιν επι τα ἔργα προς τας τῶν ἀλεκτρυόνων ψδάς. Aι δε, ανεχῶς τω πόνω ταλαιπωρουμεναι, εγνωσαν δεῖντον εH τῆς οἰκιας ἁποκτεῖναι ἀλεκτρυόνα, ὀος ἐκεἱνου νύκτωρέξανιστάντος υν δέσποιναν. Συνέβη δ' αὐταῖς τουτο διαπραξαμέναις χαλεπωτέροις περιπεσεῖν τοῖς δεινοῖς. Ἐ γαρ δεσπότις, ἀγνοοῖσα τὴν τῶν αλεκτρυόν- Mραν, ἐννυχώτερον ταύτας
'Eπιμυθιον. 'Ο μῖθος δηλοι, ἔτι πολλοις ἀνθρώποις τα ουλεύματα κακῶν αδεια γίνεται. xXIII. IL CAVALLO E L'ASINO. Aνθρωπός τις εἰχεν Ἱππον καὶ πινον. οδευόντων δε, ἐν ὀδο ειεν ὁ πινος τω Ἱππω Ἀρον ἐχ του ε οὐ βάρους, εὶ θέλεις Πιναί με σων. V δε οὐκ επεἱσθη. V δἐ ονος, πεσών ἐκ τοὐ κόπου, ἔτι λεύτησε. Tου δε δεσπότου πάντα ἐπιθέντος αύτω, κῶ αὐτὴν τουν τοὐ λου δορὰν, θρηνῶν ο Ἱππος ἐβόα Οἴμοι τω παναθλίω, τι μοι συνέβη τω ταλαιπωρωμη θελώσας γὰρ μικρον βάρος λαβεῖν, Γλοὐ ἁπαντα βασταζω, και το δέρμα. Ἐπιμύθιον. D μθος δηλοῖ, ὁτι τοῖς μικροῖς οὶ μεγάλοι συγκοινωνοῖντες, ἀμφότεροι σωθίσονται εν βίω.
150쪽
εὐρώσετε πάντα. μεν Οἴν, οιηθέντες θησαυρον ἔχει που κατορωρύχθαι, πασαν τnv τπς αμπέλου γην μετὰ την ἀποβίωσιν τοῖ πατρος κατεσκαψαν' κάὶ θησαυρω μεν οὐ περιετυ πν' nδἐ αμπελος, καλῶς σκαφεῖσα, πολλαπλασίονα τον καρπον