Declamationes Leptineae

11쪽

Mitria sensus erga te meos non Ignoras esse tales,

nuntiana ut veritis amici nomine Piismiam sit

nuncupatrus.

Quoniam autem, ut licenam, alicuius in re Iitteraria nae mitiones montenti sunt, Iacobi Marmimon et Angelum Matum inventis sis toleoditis de litteris Graecis ineratos esse optime, Nec tu, Scnopene infiteberis. Rem totiun, quae non De1le nota erit nisi ei a diuinas in no inferioris certo ordinis scriptore elaDoravit, breviter mix O. Iacobus orellitis NMiotnecae t. arci Veneta custos, vir litterariun antiliariti peritissimus, inhihliotnecae illius cossic IX. xationem Graecam reperit adVersus Leptinem, non addito aucto xis nomine. iam Aristidis esse sagaciter isse reperit, dote doctis annotationibus luculente deis monstravit. Edulii: tun una uiri Ibihania Deciana tione pro Soci ate et Aristoxeni Ruyininicorminii mentoriri frigmentis Venetiis DCCL,XXXV. In Germania unus Volfius repetiit, Leptineae suae Demosthenis additam, sed omissis aniInadversioni nus Antiis autem post lin*iaginta ferine in Vaticana DEotnec Angelus inius, vir resuscitaridis scriptoxilnas veteribus natus, et Venetam allam orationem scriptam reperit et ante eam positam aliam, eadem in Leptinea causa Iinoratam, sedeonti artis ex partimis. Quariam mittam posteriorem integram edi uae, Venetae tantum Vari a Lectiones,

12쪽

α et ridem una inna aliis opusculis Graecis in ipso repertis, sed parvi admolliun pretia, iam in v lumine, io inscripsit Scriptorem meterram Nova Colle o E Vaticanis Codicibus die ab Anselom Bioliotheeae mmanae micto Ad L.

nem XII. Pontifcer maei ninn. Ornus I. Romae In Collegio Umano apud Bu mae m. DCCCXXV. Μirmi est autem, non solum in arciano codico omitionis auctorem non esse appositum, sed etiam in Vaticano neutrius scriptorem conaparere NeFietamen Aristidis utramque esse per universam dicendi argiunentandique rationem licet diiiDitare. Ac Tecte omnino mihi Proteg. p. LII. eam suspicionem reiecit, quasi nariam orationum altera Lolliana sit, sopnista Hadriano limperant clari, pii ipsε Prolae in .eptinea causa declaniavit aliena sunt enim prae inde servavit nilostratus, iure notata a volfio, lena vide sis Prol. in .em p. XXXVI. sem Singulare autem eiusdenaiasi inventui est, de io mirifice apud minum suum videtur essct gloriatus. Nempe opinatur, nanc Vaticanam Aristidis pro optine orationem ex trinus illis unam fuisse, in in causa Leptinis halsitae meriant, x IiPIas Demostnenicam et Venetani inlidis contra

ptinem. Quid censes, ch6pene N ait nocullo pacto fim diserto enim ipso Aristides dicit ἐτυχε γαρ μοι λόγος τις πεποιημένος ἐκ τρίτων προς Λεπτίν η , domus Lemanena Veram Vule Vota explicationem a me relatam pag. 130. si

13쪽

Iam vero Iuni illiu laeditoriun Vaticanorim volumen inius transmisisset Memlirio Varo Ill εtrissimo a penulas exemplo suo auctor nutu filii ut Aristideaena declamationem ego ederem. Quam provinciam suscepi non inuatus, aut statim vide-xem multa inesse corrigenti et emendanda typothetamini culpa dicare an alia iacunmie citi causa, certe parin gravissima. Itaque dissi allani, ut meministi, in muri Rhenani o I. Fam 1. Quein quaciem edendi laborem potius Nam operam appe

Iare licet Luculente enim verius in eo Sum,

planta typographiae nostrae negotia iis messantia Graecos scriptores currant edendos Nam qui1Inni uin cliuintum molestiarum paucis in solus ex

antlassem, tamen Postrem non exIguam peccatorin typoctetae copiam restare videnam magna mea aegritii sine Pia de re tu ipse, mi Soliopene, querentem me saepiuscule atulisti. Quoniam autem ea quae naiore laborabant con tela lana in raverbo liceret defungi, explicari in illo linx satis

commode non poterant, nihili mox subnatum erat consilivi Venetam liOPis orationem denuo edenssi, recensitam emendatarulis ad egregias Minas lactiones liniri Vaticani, citulans et corriguntur loci multi et Iacunae quaedain explentur satis spatiosae priore in editione complura vitiata xelim que in me in schedis meis dudum erant conecta, dasiones mea conis marini et illusivato dicentii ma-

14쪽

xime Aristidis genere, tum in ps tum ex omistoribus Atticis Aristidis esse Priorem quoPI OT tionem ninnifesto demonstrarem id io similitis inrellius fecit in Veneta comparati, sententiis Amstivis aliunde. Quare doctissimas eius annotationes, etsi nonnun*im copiosiores, recuderulas curavi, temperavitae in ea oratione mini ipsi, collectaneo muri ammam parte resecta, ne nimium siDra moles

εuccresceret Neque tamen eo manus vereor no

in alisiam norim commentariorim vituperationem Sed ne in tuam, Sinopene id quideri non admodum pertimesco. Tu enim Puto, mecum arnistraris non inutiles esse eiusmodi conatus, laturi et

Conferant nonnilii ad iuvandam grammaticata et Iolcograpniam nam profecto si talia Iocutionum collectanea anti*siores praest pnilologi nanuissent, tantum importunarum coniecturarum in scriptores veteres non emississent et stendacia iis, iam anxie ad antiquiorum imitationem auctoriam sophia stae recentiores ac rhetores se composuerint, ita ut sin illis syllanis litterismi et apicinus eos expreS-serant: liod rite ceteris valet in Aristidem V mim utut de iis sentietur, non pigenit me paue riti mensium aDoris, lium et mini ipsi non me diocriter eo pri fueritia. Enimvero multa odio scriptores sint potius scriDuiu quam lectorinus. Unum fortasse lio non alii Pliam in nis conimentariis exposui, severiores certe critici non aegrosei eut coniectura dic meas,

15쪽

XII exemplis: nam eas in textum insersas pro veras venis ditare religioni ducebam. Ceteriam inlaesam siquis meam in corrigendo amassiit, id milia persuasum est iniuste fieri. Sic eniin Iane ego existimo, in vete-.xibus auctorauis viros doctos plerosole, it olim nimis dissolute, ita nodie nimis anxie versam.

Contra alitu est, in pio et alios multos confido duplum me reprenensione esse existimatures, et te ipsunt, Scnopene, non plausurum mihi opinori an in iis irae ad lethograptucam grammaticae pantem pertinent multa liversa sunt ab iis irae hodie doctoriam consensu virorum Vel omnium vel pleroninami statrilita putantur. In Di-His no est cyto intinitivos praesentis passivi ve

horrum in ia non scripsi, ad Volsi in Ana- Iectis exposita praecepta, sed F antilaum ad morem; to finale naetas in vectis retinui; laod

Vernis xylonis sequente commate accentum non acutum imposui sed gravem; atcrme id genus alia.

Quinus rebus omnit his no puto assicinania ternini crediturum, init me liolui neque insciteneri temere instituisse, sed tioci putabam aut recte ita lia rea aut quid venim sit pro certo Rfirmari non posse. Nam lium etiam nodie de recentioriam linguariu legiDus uotiliorinus ipsi illi quonam eae vermaculae sunt, nimium tantum inter e pugnent, emis id aliter possit fieri in limguis vegetis necdum emortuis, sita etiam Graie-

16쪽

cos ipsos hisce de rebus alium hoc, tunc alium, sensisse putemus, id lae arido nos nobis s . uinis licentiana G- 1ο po tutant vulgo,

quae quis praecepta una in re ePratur, ea iri, sinillilbus nantibus constantissime teneat, id mea sententia vix poteripinaniri praestari: Iegum Uin gramina sariam , conriantiam saepissam eludit usus. Io.iendi. Neς ne lion difficile est, ad unam n ma normam exigere L hoc est, normae huius in . singulis Ioes idoneam monstrare rationena Attis eqsedem spondeo, summis in viris operima ips .

xiii elaboratissimoriam Iocis excentis ostens lumieos sua Moriun praecepta nec constanter esse mcutos; et, vi constantissime sequi velint, ad O 'tenta delapsuros. IIinc faciunt, ut et E scrips rini, ne die, o codicra praebebant, conexeram . quod sane persaepe iaciendum fuisset ea leu ratione Atticoriin1,9 ulorum in principio eri ieta reli*ύ; similiter nonnullis in vesias, languimscripsa in medio, iis puta, tae composis Fidem sunt ex aliis duobus, sed it coalueriant, ut unanatant*m Graeci notionem cogitarent, originis oblisiatralia sunt προσηκεεν re a mn prianuiva fiagnisi tione uno loco semps πέλοςηυιν , πρόο ηον, et raedain alia. Quinus in rebus etsi a teri 9 Schopene, nonnini dissentiam, scio tamen, o sic Esse unioum, ut suum tribuas cuique quanquam sentio ipse, facillinis ni eruare me potuisse nihil est enim adeo subtile luxin grammaticae.

17쪽

Celeret In hoc angenue prefiteor, inciis, rae diai1 Cari non posse putarem, ancone propemodum I gena mihi dixisse rit non setaerer ea quae m

ponendum his de rebus mini puta in ri Ois talia Vendens inegligentia putaret nepsisso aut mea aut typothetite. Is enim priore melius xes gessit multo. Quan*aam etiam typographici sim errores relicti stini: rus hic statim consagina, H absolutoria peccatis ranidem, Scnopene, in manus isti tradam. Sunt autem pleraque nanti levissima almi in accentinus collocandis cominissa, imprimis ut monosyllaba vecta acutin nabeant pira gravi, ut pag. 11. . T. την, p. 12. v. 26. καί, idem p. 60. . . p. 26. v. 21. et albusdam loci, aliis deinde nonnunquam post novissis mas rimis vel accentus vel spiritus delapsi sum, uep. T. 10. αυτ 26. v. 11. ταυτηὶ p 30. V. 1 ην, p. l. v. T. τους qualia aenigne lector Ignoscet. Grava a sunt, io p. 16. v. 26. Iegistin τουτο, p. 32. V. 16 παντος, p. 22. v. penulti ἀκονητί,4 60. v. penult inis et wd contra meam

eme p. 46. v. 28. Actia gravissima laod in inte pungendo pec castum est Iocis Fatuor p. 17. v. 19. post 'Aθηναῖo deest comina p. 36. v. 20. p. 57. v. m. pro colo positum est punctum p. 38. v. 24. post intio male positum est mirum. In

18쪽

inuunmtum autem Uilta remitin est, H Ieram res ipsi benevoli corrigenti In rinum superest ut ad lana, Dod veneni addendum non esset. Angelus enim Banduitus, NHioinecae, ceae olim custos, In codico I rentino famili decuni incognitiam novae orationis titillani et fragmentia in avenit, id*ie edidit In CMalogo suo laudatissinio T. II. p. 586. ulmai Isrefert in fine variariun Venetae orationis Iectionum p. 41. Is inuritin idem fragmentati reperit in Vaticano codice a te antilio Bandinius vero quin dissicuitate inpialitus egendi extremam par tem onusinet, inius eam laeditis suis adiecit. Quae ut una cum ceteri apud nos 1o die eder tur optandum certe fuit. Igmur dedi operam ut Bandinianum opus alicunde adipiscerer, reliviis duaμhus orationibus fragmentiam hoc in calce adieci non verearini, tale id nic ib

novi fomenta in uuoque codice nunc is imposititin Iega affirinal Πανηγυρικὸς - τω ἴδατε ε Περ- μω. Accipe ergo, Scnopen dilectissime, limo Uaolae sopnistae particulam, more eius elaboratam.

19쪽

ε κη δ ρ λικε τὰ καλλιστα δόθη τῆ πόλει καὶ παρὰ Τεμ καὶ παρὰ ἀνθρώπων. τουτ μοι

πρεσβυτατοι δαιμον- ενταυθοῖ λεγονται γε - σθαι αβειροι, καὶ τελερταὶ τούτω καὶ μυστη- ιμα, α τοσαύτην σχὼν ἔχειν πεπίστευται με χει Ἀμώνων τε ἐξαισίων ......

In silaus iae emendanda fortasse S t, nunc non exponam emendabis se Schopene, qpge

Scrilisbani Bonnae sub initium lectiomun ne-

20쪽

AEIII ARISTIDIS

DECLAMATIONES

LEPTIMAE.