Declamationes Leptineae

41쪽

θα μάλλον αυταἔς προρυπάρξει, Ἀε ἐκ μεν τελειῶν ταω πόλεσιν σωτηρία, ἐν δὲ τω ταυτας - ἐλειν καὶ τ ταυτα ἐχειν διδόναι προρέσται. εἰτα τούτων ουτως ἐχόντων καὶ τοσαυτης ἐκατέοοιν υσης διαφοράς, ως το μὲν πλείστηνονησιν χειν, του πῶν Ουναντίον επειθ ῬεI Λημο

ἔδει νόμον τεθεὶσθαι, καὶ νυν - τα πλείστου φασὶν δεια χρῆοθαι, τούτω χαἱρειν εἰπόντες, την ἐπὶ καθαιρε- σει της πολιτείας ἀτέλειαν οἱ πάνυ λυσιτελες νομιουμεν; δι λουν αντην ταυτην , ως φην, ε ἐχειν τοῖς βουλο- μενοι ἐεισται, ἀλλα προς σφίσιν αυτοὶ και τηνδε προς- απολουσιν. καὶ τίσιν ον ἄν δόξαιμεν κακοδαιμονῶν, ει,

46. Oλως δε εἷτιρ- ροιθ' ιμύς, ω ἄνδρες Αθηνωοι, nοτερον τοὶς μὲν λουοι μεῖζονος καὶ περιφανεστέρας κα ἐστηκε δόξος, τῆ δε πόλει μηδ' ὀτουουν μαεροδε, πότερον τέλεια καὶ τὸ η λειτουργεῖν ει ἐχειν. - τυροχάνειν εικόνων καὶ μεθ' Ἀρμοδ ου καὶ Ἀριστογείτονος τον ἀεὶ πρεσβευεσθαι χρόνον ευ ο οτι του ἄν φησαι εHό-

λέγω, ἀλλ' ὀμου πάντες ΑθηναIοι, η, εἰ βουλει, πάντες ώς εἰπεIν ἄνθρωποι εἰκόνων η στεφάνων μετάσχωσι παρausi; μάλλον μεν ουν καὶ δύο τὰ πάντων κάλλι- ἐντευθεν προπ γνεται, - μόνον ἔπαινός τε καὶ δόξα, τοre, τι ταυτὶ τιμωμένοις τε τιμωsy πόλει, αλλὰ καὶ θαμι μαστή τις ἐπὶ τἀ ῖσα παράκληοις εσται. τε τοίνυν καὶ ἄλλως εν τῆ πόλει καὶ μεγαλον - προς ους ἐδει κεχρη- σθαι, και ηδε ταυτην μηδενὶ τὸ παράπαν βεβλάφθαι.εις ἀτελείω ἀνάγκη κιὼ του τοωχμετέροις αυτῶν ἐντευ-

42쪽

υπερ τελειας προωχεται , των ἀτοπωetάτων εἶναι

- μη μόνον της προς- ς ἀτελείας περι πλείονος ἄν

πεποιῆσθαι την ἐν ταω εἰκόσιν ἐπιτιμίαν, καὶ αυτους καιτου γ' αυτῶν παῖδας, ἐάν γε μη περιῶσιν, ἄλλα καὶ τοσουτον ἡσθηναι, ως και πλεί-ζν χάριν ομολογησαι - που, πόλει του τε ταυτὶ διανενοῆσθαι του ἐ--φἰσθαι συμφεροντα μεν αυτy, - Ψεροντα δε καὶ σφωεν

43쪽

2249. ιζ. --φησι, ταύτα δῶμεν οι τούτων παῖδε

ῶσπερ ἐνάτελεια, τε τὰ μέν Ἀδικημενοι, βοησονται. πρῶτον μὲν οιν, λουτος - οῖμα τι αὐτῶν- παράπαν λneρανευ διὰ το και τοὶς υῖεσιν ευ μάλα προς- εIνα των γεγενηκότων την δόξαν, αλλ ως εἰκος--ους ἀγαπησειν, ε μονον τηλικουτων πατέρων προςποθεν οιντο Παδες ως γαρ το πατρός η μητρός κακὰ συνειδε ναι, κατὰ τους ποιητὰς, καὶ τους ε θρασυσπλάγχνους δουλοῖ, υτως η τούτων -κλεια καὶ λαμπρότης ζηλωτ ο50. γαν παρασκευάζες τοὐς ἐξ αυτῶν. πειτ ει μεν πάντων, ων ἀξιοι τοὐς τερροτα η πόλις, καὶ τοῖς ἐκ τούτωνάνάγκη μετεὶναι, καὶ ταυθ' ίσπερ τις κλῆρος εις τους ἐκγο- νους κάτεισιν εικότα αν καὶ ου- λεγειν δοκοiεν τούτων στερόμενον εἰ δ' ἐπὶ μόνης μεματελειας -- ην, ἐτέρου δε οὐδενὸς αὐτ δε νυν καθάπὰξ ἀνηρηται, οὐτ εχει λόγον τα τοιαύτα ζητεῖν ἐθελειν των τε της τελείας καντοIς ἄλλοις μεμνῆσθμι. καὶ σύν γε ἐτι παροπλησιον εσταε ώσπερ αλεῖ τις ολυμπιονίκου πατρὸς ων, ἔπειτ' άξιοι διὰ την φύσιν καὶ του κοτίνου μετέχειν ἀλλ' ἀκούσεται πάντως ὁ ε τοιούτος, ως - γενους, ολλ' ἄθλων ἐστὶ τὰ γέρα, καὶ ο τούτων ἐπιθυμῶν ἐκείνοις ἐπαπο σεται πρῶτον, καθ ουτ καὶ προς- τω χωρησει. εἰ τοίνυν τἀ μικρἀ

44쪽

εἰσι παιδες, ἐν δ τωρ, πονηροτάτοις οὐκετι, ἀλλὰ καὶ πολ μάλλον. ἐπι θω δε τοὐτυ- το πεφυκος ἐνδεδειχθαι , εἰ μη μέλλοιεν ελαπτον χειν των φιλων, ους εστ ειπορα παριστάσιν εἰ ν - αν ἐν ὀνείροις σωνα-χεῖν αὐτοες ελοιντο, οὐκουν γε ἐκοντες εἰναι , ως γε ἐγω νομίζω, δεῶς πως τούτων εἰ πλις δεω οἰονται χρήσθοι; πῶς ν ου σφίσι --ω περ πίπτουσιν , τὐ ταμ 4ιω- σιν εἴπερ ἐπὶ με των φαυλοτατων ἀρνουνται την φῶσιν, μι- των διχόντων ἄνω και κάτω ταυτησὶ λόγον ποι-

πονται δει που ταύτης διεπάντων χεσθαι, και

την ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεισθαι-τιλοτιμοτερον πως και μετὐμώζονος ἀπηντα παρασκε ς ἐκεινοι τοίνυν α 53. ἀγχινοὶ και συνέσει και τοι ἄλλοι ἀρο ἐς των πανταχη πάντων κροτο-τες, και πάσαν πολιτικῆς ρετος

φυχὴ των πραγμάτων και &-ὐντες - οντες, ου μόνον

45쪽

γνοιτο, ἄλλ' οπως και των παρὰ της πης εὐποιιῶν μειζόνων αἰεὶ διὰ πάντων πειρῶτο, τουτ' ἴχοντες προυργου, αὐτοέ τε πάνσυπὲρ αυτης καὶ ποιεrν και λέγειν ωοντο χρῆναι, μηδεν των ὁσα πρόισδαιμονίαν του κοινοεφέρει μηδ'οπωπιουν παριέντες, τους τε προ -τήκέτιουν ἀγαθον διαπραξαμένους , καὶ πολίτας λέγω και ξένους, και γενομένου τοῖς πράγμασιν ἐν καιρῶ ομω μὲν μειβόμενοι της σπουδῆς, ομο δ καὶ προς το μέλλον καὶ αυτοὐς και τους ἄλλουρ ἐπὶ τὰ ἔσα καὶ μεέζω παρακαλουντες,

νωταις τι μάλιστα και φιλοτιμοτάταις ἐδωρω- του- τροτοι ταις τιμαω, τουτο μεν χαλκους Ἀγορῶς ἔσταν- τες , τωτο δε παρέδρους τοIς ἐν κροπόλει θεοI καθιστάντες, τους δε μεγάλων καὶ θαυμαστων και .των αυτ

τοχ θεοὶ ἀξιούντες των ποειρημάτων, στι δ' ἐς κειχρηματα τι πλειστα διδοντες και α πλέθρα τη μεν πεφυτευμένης, τη δε καὶ φιλῆς οἱ δε σίτησιν εστες 54 νους ξρουντο, καὶ ἄττα τοιάδε ταμ σαν- τηνικαυτατης πόλεως ἀμοιβα προς του ἐκάστοτ ειρ αέτὴν καλους κἀγαθους -τως Ἐρεχθεψ, της Ἀθηνάς, οέτως Ἀρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων Περικλέα δε τον Ξανθ ππου τις - οἶδε των πάντων ωύμπιον προρρηθώτα κατὰ ταυ

νις και τὰ ταίθ' απερ φην χειν διδονα προῖοντος ἀναιρήσει το χρόνου, πάντων ἄτελῶν καταστάντων. πειaα

46쪽

ὼν ἐνεδειξαντό τινες ἀγαθων εἰς την πολιν, τούτωνεῖνε αμ παραιτιοι κατασταῖεν ζημίας δι - ἀτε- -ας, δεον, εἰ ταωτ' ἐπειτ εμελλον σωθαι μηδου τηναπὴν εις ωεργέτας τελεσαω πως ουν - ἄτοπον, τ g M. μὲν ούτω λυκειμένους πων - μεμίας μ- ὐτινο - οπερβολῆς ἔν ταῶ ἀμοιβαῖ ἀποσχεσθαι, τελείας δε μηδαμο τὰ παράπαν μηδ' ὀπωπιων μνημονευσαυημάρ δε του τἀκόμων μάλιστα πάντων καὶ Ἀτεργοντας καὶ θαυμάζοντα. καὶ νόμον του τι δει ποιεῖν ἡσηγουμενους, πειτα τανυ κεχρησθαι και - τιμὰς ἐν τε-- ρίζειν, σπερ ἐκείνων κατεγνωκότας, τι μὴ τωτο συνεὶανο συνιδόντες πὰ βασκανίας ἀπειπον. κα τοι μαν μεν δ', τουτους ως διά πάντων κρατίστους τ ιάζωμεν, καὶ μιμεἐψαι δῶ πάντων Θεαομεν- τως, ἴν' ἁ τοι λογοις κοσμουμεν, βεβαιῶμεν τοῖς ργοπ ταν δε ἁ κώνοις εἰκότως ως μὴ καλως ποντ' ἀπείρηται, τλκημεῖς ς ἔχοντα καλῶς ἀσπαζωμεθα, θατερ δυ-oIν ἐνεχόμεθα, - πεοι τὰς πρισεις ἐσφάλθαι περὶ

στατον καὶ πολιτικῆ μάλιστα πρεπον, οὐχ ήμας ἐδει μόνους, Ἀνδρες ἈθηναIοι, αλλὰ καὶ πάντας του ἄλλου ταυτησὶ λόγον ποιεIσθαι, ως ἄν τινος κοινωφελοεικα λα πάντων χωρούντος. εἰ ν οὐδενες ἄχρι του δευρ πληγή μον ἐπὶ ταῶτα δεροηχθησαν μηδ' ἔτ επειτα προαχθεῖεν ' ω δέσποινα Ἀθηνάς, τί μόνοι των πάντων μεω τὰ τοι τα νοσο μεν, ἐκ εἰ μό- των πάντων ἡμεῖς μισεῖν μάρ --ἡ ἀξιωμεν ολ που, νηοὶν, οὐδὲ τ F μῶς ἐγκαλεῖσθαι χρεων ε με γαρ,

47쪽

των ωυτῶν θων τε καὶ νόμων ἄπασιν οντων, ἔπεμημεἶ μόνοι - πάντων ἀτελείας ἰχόμεθα,. in eo. τινες αν μεν ιαότως, οἷς - ἀῆν ἐγχειρο τό κα. παρὰ τον κοινον πολιτευομενοι νόμον. ε δε πολλη τις' ἐνταυθα διαφορὰ, καὶ τους με εοήτοις τους δ ἐκείνοις ωμεν χρωμένους,καὶ παντας πλῶς οἷ πολλο δοκιμάσειαν, τι δεινὸν, εἰ παο οὐδέσι των ἄλλων τελεως νομιζομενης, μόνως ημιν ταώτης ἔνεστι λογο. οὐδ γοω ακεδαιμονίοις Ουδὲ Θηβαίοις με οἷστισιν ἄλλοις ἐναλεω ἔχομεν δια ταυτά, ἀλλα,-των πραγμάτων π άρχης ἐσχηκοτι57. διδόναι. ως μεν ουν, ω ημόσθενες, εκαστοι προς αλληλου ταυτη δίδστανται, ομολον καὶ αὐτος, ἐπει ι δε νομοθετας κεκτηνται τους αυτ ς, ἀλλ' οἱ μὲν τονδε οἱ δε τους, ὀπωρή- η καὶ ο συμπίπτων χρόνος ἐκάστοις παρεσκευ σου νυν ηδεως πυθοιμην, ε ἐν οἷς ουτοι διῖσταται, πότερα - λισιτελούντων ἡ ἐστιν η - ιδία καὶ κοινῆ τμαινομεν--οἶς πράγμασι ει μὲν πρ των λυμαινομενων ἐρεις, πρωτον μὲν ἐπιεικῶς ἄτοπον κωὲ δεινὴν διώ- των μάρ ἐπι τὰ ἴσα πείθειν ἐπιχειρεὶν καὶ κακω το κακόν, ως λόγος, ἐάσθαι, αλλὶμ δια των βελτίστων ἐντεμεν - μάλιστ ἀπάγειν καί τούτοις ρoIόν τε προώγειν ἔπειτα μετὰ της τελείας καλταμ ἐξαίρειν σπερ τινὰς Κηρας προσηκε του μου καὶ παραπεμπειν εἰκότως εἰς το των ποιητῶν δρος καὶ κύμα μη58 γὰρ - εἴη μηδεν το παράπαν ο'' δημοσίαν σχει την βλάβην ει ι ταύτα με κοινού τινος κερδους εἷνεχάρμη, καὶ τοτ τὰ γιγνόμενα δυναψαι συντελεω, τελεως δε υδεν μάλλον ταὶς λειτουργίαις ἐχθρὸν ἄταν δε ταύτας λεγω την πόλιν λέγω, δι ν ταυτη τὰ σώζεσθαί ' τί περιττὰ συλλογἱζη καὶ σοφιστης, ου ἐξεστι θνη,

την μὲν προς- μη χρη παραβάλλων, μῶς δ' ἐντεὐθεν

48쪽

ω ἀγαθου τινος ταύτη ἀντέχωθαι πείθωνι του ἐστὶν

λεχνῶς πίβουλον, κα πειρωμένου την πόλιν ἐσχάτοις περιβάλλειν κακοω. σπερ γαρ τ τοὶς ἀδικούσιν ἐπευ- ναι καὶ πολεμεω διά πάντων αἱρεωθαι -δ ἄν εἰ φαίη, μ τους θεου, μη ουχὶ τιμῶντος τοs εὶναι τους -- μους' ουτως ἐάν τις. τοὶς λυμαινομενοι τλ-λει μετουπολλου του περιόντος συνηγορῆ, τεκμηριον ἐναργες πιι ἐχεται γνωμης οὐχ υνιους και τά δεινοτατω καθ' ημῶ 59. τεχνωμενης καίτοι μαν αὐτην ναυτῶν βλάβην ἐκτρεπώμεθα σφας, τίνος α εικότωρ ἄξιος εἴη ὀ λ ων τούτοις

συνηγορε αυτός τε τοι - ων και τους' ἄλλους ἐπὶ τὰ ἴσα παροτρύνων ἐπει και - συκοφαντεω και δωρολκεῶν και ἀσελγα,ειν και λάθρα τοι πολεμίοις κεχρη-oθαι και φάρμακα κα μου ουν συντιθεναι και η - ολxστα καὶ τοιχωρυχοι και του πονηρού κόμματος ωτις ντοτε μάλλον μισούντα και δίκην μεχουσιν μείζω, δε- οἷς δρῶσιν, ἐγκαλύπτεσθαι δέον καὶ τρέμειν, οἱ ἐπιτουτοις --- φρονῶσιν, δε και σεμνύνειν ταμ ἐλλειν

προς πάνταρ διττὰ δηπου--οέντες, κακίαν κανθράσος, και μην κάτερον συνιεντες, αλλά καὶ δίκην τίνοντες

ταύτην - δημοσία φάς -τως ἐξελεγχειν.κ Και μην οἷς ημῶ κἀκείνως φενακίζειν ἐπιχειρῶν 60. οἴει λανθάνειν, τούτοις Ουδεν ηττον ἀλίσκη πονηρευόμενος και κατ αυτὰς σαυτο μάλλον λημῶν αὐτῶν. οὐ ρει εννομόν τι και η ἐκεψεν ἐξημμένον ἀνάγκης χωνἀτέλειαν. δεἶξαι -δε του ταύτης περ διαγορεύοντάς νόμου εις μέσον εἷναι, κἀντεμεν ει νομίζεις, ἐξελεγξαι Λεπτίνην, οὐδε καὶ ουτως λω σφόδρ' ἐτερος ποικίλλεις καὶ περιάγεις τον λόγον λ καὶ πείθειν ἔχειν ἐκ τοὐπαραχρω δοκεῖν και τους μη πάνυ τοι προςεσχηκότας ἐτοίμως χειρ σθαι εἰ γὰρ ι μεν νόμοι κελεύουοι, φηλ

M E l. r. τείνοντες.

49쪽

δωρεὰς, καὶ μηδε οντινα δηποτε τρόπον ταυτασὶ κεκινῆσθαι, ὁ δε, α δεδώρηταί τισιν τελείας η πόλι ἐν

πάντι τω παρασχόντι, ταύτας α ων νομοθετεροσυνέκυφου καθάπαξ ποιεῖ καὶ νυν καὶ χαυθις, πῶς Ουrω παραβαίνων του νομους καὶ κατὰ τοsτο δίκαιος ων την των παρανομούντων καὶ αὐτὰς ποοχεω, πει, ιος ἔσται

περὶ συμβουλεύει παρ μῶν πεπιστεμαις υχθεις ἄνω καὶ κατω στρέφων καὶ συνεχῶς ἐρωτῶν, εἰ μηδίκαρον του ευ πεπονθότα διὰ τέλους δ πάσχονταe εἶναι καὶ μετέχειν ἐς παν του ἐρως εχ δη και σκο-που ' ἐπέταξεν ο -- νόρμους τιθεις, μη χθηναι τἀς. ρεἀ ἀφαιρεωθαι ἀτελείας λουσάντιν ν ὐπαράπαν ποιεIται λόγον, ἀλλ απλῶς υτωσι δωρεῶν, πλην εἰχορ αυτδρ λέγοντος ηκουσας. ἱ Ουνί μη κεἶνος ἐμνη- σθη, ταυτ αυτὸς κακῶς,φαρπάζεις, καὶ ταυι η δοκουντα-M νόμοις ει νόμοι δοκουντα λέγεις, ομοφμεν τουτους

ἐντευθεν συκοφαντῶν, ομο δε καὶ μῶς ἐλέγχων μηδὶν εἴνεκα νόμων ἐπισταμένους κα ιυ τούτο λέγεις ώ ἐν - δωρεὰς ειρηκέναι συμπεριειλητε καὶ ταύτην δῶρον γὰρ δημου καὶ τομο ειεω πάντως ἐροθεν, ως υχ ὁ ' τους μεν εἰληφότας ἰδία σε ιν μει, τῶ δε παρασχοντι κοινη λυμαίνεται δημμα μώρ ἀληθῶς δωρεὰ, αλλ' ο καὶ τούτοις κἀκείνοις προς κέρδου ἐστίν λ ἐκειν γε δωρεὰ μὲν οἶς λαβούσι, προ δε την πόλιν ζημία ταύτην δητα καὶ πάντες οἷ

νόμοι φασὶ δωρεὰν, και πως μηδεις ἐκπεσεIται ταύτης ἐφρόντισαν, ἄτε κοινοὶ παιδευταὶ καὶ κηδεμόνες τῶν μυ προσηκόντων ἀτέλεια δε ει με τη πόλει ξυμ φέρει, δωρεὰ προςειρησθω καὶ τῶν ἐχόντων ναφαίρετος ἐστω εἷδε λυμαίνεται καὶ διαφθείρει καὶ πάντα ποιεI, τί παραλο-

50쪽

ροσμοῖς τισι κεχρημένος, σπερ παρεγγθραπτον τινα καδυποβολιμαίαν, φιλονικεις ταύτην εἰςποιησαι τοις νόμοις ορῶς πως δια σαυτο το ξίφος ἐπὶ τους ἄλλουρ θιre M. καὶ παίειν ἐτερους '' δοκῶ αυτὰς φωτασαι τὰ πληγάρ; υα το θρασυτάτου τος γνωμης καὶ του φιλονικεὶν χεινασχέτως η ο τι τοὶς σοὶ λόγοις παρὰ των ἄλλων παντροεται ξυνιείς. ποιον κακεῆνο καὶ ταὐτά φασι γυμνασίου. ου γαρ ανέχεται νοοθένης,, εοικεν, ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ένί γέ τω καὶ δυoIν δόξαι κακός, ἀλλ' ἐκ περιουσίας τούτο ν ἐληλέγχθαιρ' προς γῆ αυ ore ἀλλοις οις κατὰ Λεπτίνου χρησάμενος ἐγνω-ἄσων μενGιτίαν ἐπενεγκων, ἐκ δ' ἄρα πασῶν αἶς δμείαις αποκρουσθεις, -καὶ παρανόμων ἀξιο τοὐτον γεγράφθαι,

ἐν φ καὶ αυτὰς νύν μάλλον η πρόσθεν τύλη - καταφευ

δόμενος σται τι γα φροι χθη τοίνυν Λεπτινην νοπροτερον τιθέναι τον ἐαυτο νόμον, πριν τον λαιὸν τούτο ελυσε γραψάμενος' - δε μαρτυρία καθ' ἐαυτ καταλείμων οτι παρανομε6 τουτονὶ τον νόμον ὁμως - μοθέτει καὶ ταέτα ἐτερου κελεύοντος νόμου, καὶ καταυτ τομο νοχον ιναι τ γραφῆ, ἀν ἐναντίοe n ore προτερον κειμένοις νόμοις χρη μὲν ουν, Ἀνδρες - - M. νειοι, καὶ μάλιστα χρη τα τοιανθ' ' ουτως περαίνειν καὶ τωτον τον τρόπον αἱρεῖσθαι νομοθετειν, καὶ τον μη;

ταύτη, παρεσκευασμένον, ἀλλ' ὀμόσε χωρομτα, πρωτος θω αυτός ἐλιμ αν παρανόμων οτι μὴ συνίδοι τό δέον.αλλ' ὐ επτίνης τοιἀτος. πόθεν πολλο γε καὶ δειρε μεν γαρ ἀτέλειαν ὐνόμος ἐκήλευεν ἱναι ὀ λλπρορεμ χεν, ἀλλὰ και πριν η λελυκεναι τον νόμον καὶ δε ξαι μη