Declamationes Leptineae

191쪽

μας ἀνηλωσαν, περ δι-οὐδενα πώποτε κίνδυνον

ἐξεστησαν. Auden loquainni exemplum alitu Dionis Cassii et viaedam praetexe songessita Oberis Sopn-Mac. v. a. Ceteroviii Morellius haec annotavit: Ex his taedam syllauatim sunt apud Demostlienem contra Androtionem T. I p. 6i . et contra Leptinem T. I. p. 4 Paria Isocrates haDet in Panemico p. 219 assimi G aeci oratores passim quomin etiam locortina apposue ab eo laudatorum, prior ea confirmini quam restitui atriactura. q. 63. αυτον τε ἀμυνασθαι και - Non Fidein eredo, licitivi in linguae Graepa leges Posse sed eme dandiam censeo αυτόν τε το ἀμυνασθαι καὶ -

paucis verassatis infra. Fluctuatur uuius nominis scripturi , καὶ νυν εἰσι νεσσηνιοι δια την πολιν και νον εἰσι εσσηνιον δια την πόλιν, Aristidis ipsissima vexhain Panainenaico T. I. p. 111 fere omnia bella naec ab Aineniensinus gesta nobilissimas historiae Graecae Padites, mirifice ostentat; nevie aliis fere vellis Alneaueusium eo rulem propensionem ad opem afflictis fereudarix extollit , o r.

ἀντ' ἀγαθω του δαίμονορ. Ut non inusitat Iocutio

Pio Vaticanus liber omniemlat, nusPaam legere In mani. quapropter ex meae non male consulturiun me speranam, a retinerem muri usitatum esset allio expli

tu neste. cap. 24. g. 65. ρορλαβεὶν δεδυνῆσθαι. Rarior est

eo periecti a verbo δυναμαι sorina, usurpata men Demostneni quovi Ioela nonnullis, ut mi in Phil. I. εὐ ποιευ πεπησθαι. Mon propemodum vectis Lacetasmonio ineuien ium opem contra Xerxem tuis Plorante Aristides commemorat in Panathemium T. I.

192쪽

ναὶ δεομενων νυντὶ του βασιλεω πρεσβεία, καὶ τορ -lδας καὶ πρεσβυτα και γυναῖκας αύτοὶ θρέφεινωπισχνοτμένων, ως ἄν ο πόλεμ' P Eadem repetit in

Phaonica seeunda T. H. P. a . et rem vero totam Her dotus narratissγ. VIII p. 6 q. πο . ,

Haec mihi nullo magis sonori videtur verboriun ollo eatis Dan crine exstat in Vaticano codicet in in eave ni παρεσκευάσαμεν iusto Dariis suspenditur ae a lent antivi scriptores accuratiores 1asPis almas arti Te desinitiones postponere. Praeterea illud foliasse or rectori de tur, em ninns prope adesse videDantuae naeo

a M. Diatum. Nam et omni aret idonea copulatione advertatim παλαι , et recentiora in sequuntur Ru riint viam quae modo ostentavit. Ac saepe naec verba cor mutata sunt: confer modo ad L,uaeian.

ερ ἐδανεωαντ μεν. Codex Marcianus ἐδανείσαμεν quod quum ninili esse videret Morcilius , commode fecit iti Ie ἐδάνεισαν μὲ μ id nunc ex pari constri a ILber Vaticanus, M. veriin servavit id viod existit. οἱ τριάκοντα κατὰ των ἐν ΠειραιεI. Codex mendosBτον *im vocem emendare licuit cum ex ratione D InoMnenis Leptinea T. I. p. 46o, tum ex Aristidis ipsius

Panathmaico T. I. p. 166. lite te orator,nim nedum rei una eadem ilia ratione mentionem iacit , verum etiam eadem pene verba usurpat Ad Aristidis Panatue Deum hae annotat Scholiastes ine litus Codicis areiani

CCCCXXIIII. οτε οἱ τριάκοντα Ἀθήνησιν ἐμελλον τυραν- ωη ιν, ἐδανείσαντο παρά των Λακεδαιμονίων χρηματα,

ἴνα δια τούτων δυναμιν μυ-ω περιποιησωνται. κατα-

λυθεντων δε τουτων, καὶ των Λακεδαιμονίων - ἀξιούντων ζημιω σεσθαι - χρηματα, ο Ἀθηναχ πάν- τες πετιοαν, μου τε μεγαλο χόαν ἐπιδεικνυμενοι,

193쪽

μουμενοι. Ad ista adiectiva nomina non potest suppleria stantivum γνωμη ex praecedentivus quid ei go. Nescio an φιλοτιμίαν exciderit. . Amant tali oratores. Auctor . vem exsilii gemina vox rve adstans.

Pioque sponte a te ingeni restituendum Erat , ne Pactexspectandum decretum Vatinani. . Morellius suum n xλληλω si vertit tit conanaoda inesseὰm perci planetins sed ad ista inuicem illud pertineat, non cui Vertini monstrat e conuaria sentenVae pars uε

mod tamen minus sateor Placere. -

μενωπην περ αυτῶν ποοπηναι χρημάτων δαπάνην.

Apud Morellium impressum est ενε αυτῶν ad quae annotavit naec: νε restituo, cum librarius oscitanter: χων .cripserit: cuiusmod mendiana naud semel in codicem

194쪽

nune Irrepsisse animadverti. Verim illis, io signifiea locis non minus quam nostro Vaticanus nὲ exnibet id vio solum verta est ex elegantiore firmetiri ae Graeca . quae permutatio quamvis mira Videatur, explicatur tamen facile eo quod vulgata eiusmodi Verna ac saepissime recurrentia certis Piibusdam litteramin ductissius in libria manuscriptis designantur, Pa et nianis saepe implexi sunt et similes inter se.

Ους ἀνυγκη - τὰ πλείστου, δειν, ξια χρῆσθαι. Non Munni locutione Aristidiri ipso initur in Plato in

- ω απὰ Βοιωτίας καὶ Ἐλικῶνος παραφησομαι μαρτυ- οἰαν , - καὶ Πλάτων τὰ πλείστου, φασιν, ἀξια χρῆται. quem ad Iocum Scuoliastes vitiis: διὰ τὰ εἰναι - - μίαν - του πλείστου ξια χρ αι, διά τομο τὰ φασὶν εἰ ν. - . .egerim se a νάγκη - χρῆσθαι Θod et

loquendi usus suadet et geminus locus Aristulis, misin nunc ipsum legisti allatum a Moressio.

ἐπεὶ καὶ έτω κἀκείνως. Corrigenditam opinor ἐπεὶ καὶ ουτω κἀκείνως:Cap. 26. g. 69. και τὸ ταυτὰ Hane ego forinam

ubivi retinui, assentiente plerumvae etiam Vaticano.

οὐ μόνον συμφωνον αυτήν προρ αυτήν. Coniecit

ita emendandum esse orellius . lectionem Marcianam sύμφωνον na nota illustriins s. συμφωνον, nisi alia neganda particula desit. Prius Verita esse animnat Vati-eanus. Mox εἰς ἄπαν contra morem Aristidis, pii Prop- ter anapaestum Criuere solet Q παν.

g. O. ν ουτος, ει κύριος σται, ταύτων καθάπαξ ἀπάγων, εἰ μη τού εσται, τουτων αυτὴν καθάπαξ ἐμπλήσει. Non satis cepit nano structuram Morellius, vii, colo post ἀπάγω Posito, ,εοται, in nota dicit, per ellipsin deesse vicietur ' Minime vero sed participium eum futuro ἐμπλήσει iungendum est, se adversaria, tione , a quilaus illa quum urbet omnino abducat, si rata est, eam, si non erit, omnino ita implevit.' At nou

195쪽

bene 1adrat hic Meticipium praesentis scripserim, -

και - οὐδὲν γὰρ. quoniaia nae usitata formula est οὐδὲν γιες, γιὴς vero milio insolentius foret di

tua Vaticani lectionem anteponerulam esse duxi.αυτός γα ταυτην δωσε την δίκην. Codex Ma tianus lyn De Piod ita I.;it in Expressit Mor. : Si erit ni haec lex uiligni odi poenam luerit, praeterviam pio nilii in se frugi habeto hinc etiam ne alii nutuscon ossi tentamina an mia in aggrediantur Isciet. ' ut . αὐὐτ δ. interiem tum putare videatur, ab omi Pendens χων, riiseeps autem Verbum παρασκευάσει sed tui κα του ἄλλο4uπαρασκευάσει scribendum. Nun - τε δωσει- κει παρασκευάσει sibi respondent, optirna striicturae iod debemus Vaticano. Eiusdem benescim in vine ληρειν. Cap. I. g. 2. τοσοsF συτος ἐει. Titentu hoe

et Vaticanus et Venetus refinxeran δε aiictore potissi nuini Volsio. Sed iam vox a me edocuit utlanantius, euius lege solertissimam disputationern GI'amm G niax.

T. II. P. I. p. io . q. Vides perfectissimani artem Arisstidis, vel tales minutias imitantis. αλλ ωρ πάρξαντας ἀγαθώ - τιμάν. Possit quidem defendi absolutus ille, Feni Venetus praebet, genitivus aάρξαντος ἀγαθosa sed et nimis a velisua ei Domini copulatione alienus est, et ωπάρχειν τιν omitio est satis sitatet . Eadem ratione infra g. 82. εὐχαρίτωνυπῆρχθαι. Andocides o Myst ps i. οι πῆρξαν της ἐλευθερία ἄπαρο ν Ελλάδι. Thiic. I. 6. πρωτο τον τοιούτου πάρξαντες. Himerius r. VI. 3. ἀμειβεσθαι τους τῆς φιλοφροσύνης πάρξαντας. et e XVIu. u. φτης πρωτης ναυτιλίας πηρξMτο. ἴσχουσιν, μη μόνον. Hic quoque Volfius non recto

delevit interam paragogican .

g. 3. νόμων ἐξούλης λάχοι τις αν εικότος αυτω. M λη δίκη ii apud Athenienses fuerit, Harpocra-

196쪽

tion, Hesycnius Suidas, HenHeus inqua tephanus, Vi- gemis, aliique multi declaraint i ex ipsisus idem therit4o

interdictum unde et Dapud Romanos. metapnorice, Pier a linodum hic etiam in Panainenaico εξουλης δίκην usu pat Aristules, dux Atnenienses ceu vrόχθονα laudat

puto degener asse ex advertii εἰκότως. . . .,

τουτ κοινόν κατὰ πάντων κεκρά κεν νομα, νόμοι οἱ νόμοι τις - νεμούσης ει το κοινὸν αρχῆς παι δυνάμεως πώνυμοι γεγόνωσι , mutarinus Smposta con Lim T. VIII. e. 551. M. Reiis. Apud Platonem autem 4μος. quas Moo est de Leg. 4b. XII. T. H. P. 5 )- idem Praestat etiam in Minoe . .

P. 313. Mor. g. 4. ο μηδεν τι τοιουτον ἰώμενος. Hanc sinemram esse lectionem, depravatam in Vaticano, ex praece. dentibus apparet hisee εἰ γαρ ἐπανόρθωμα κακῶν. 'αυτὸν προς- r . Tonuiorem formai αυτῆ pleniori Vaticani uisu Propterea Proetias, quo solemnia dicet i formula est Gυιδ προ αυτόν, tragicis laxitias frequentata recordare modo tristissimum illud Electras

Marcianus ponexerat, nullius pretii esse recte vidit Morellius is vereor, ne sincera lectio non sit, a io ad

197쪽

παραβαίνειν ποιων, vel asinite iiiidpiam legi oporteat,

mi furorem, Plena ab Erinnulγus inmitti poetae Rho antur, instules aenotare voluerit. Vicio limpidis ero. Fur. V. 8 3. d. avn.' Praestat ei te io Vat exhis iniit, nec tamen ipsum genvinum vicietur.

Duo cruciatuum genera haec vior in altero rei stipitibiis adstricli ac ligat , inem is expansis , distendebantur ac sustinus caedetrantur altero colla ominaen ita vinculis ligneis constringebantur, eaput surrigere nausequaui an Possent. Unσαna, haud vero furias, vertere 1lui, quoci, Hemstertiusto violi annotante, Scnosiaste ad eum Aristophanis locum duplicen των τυμπανω significationem asserat, ut scilicet tum stipites ipsos reis uΡΡositos, tunicii iste quovis ipsos designari velit: κυ- φωνα Vero tιnrellas dixi, reuod ea ciuae Scnoliastes idem hac in re tradit, eum his vise Noniius m celliis nabet pag. 44. Ea Parra. 614. magnopere conveniant ,,N mella machinae genus ligneunt a disciniciandos noxios Pavorum vi et eonum et eae ininuttunt ire lae tormeriti genere Henisteritustiis et Harlesi is ad Mu

mox mini vici chalii haec vethoi in collocatio ae fortior Eliam propter id cino semiitur ωσπερ υν εἶχες. Illud vero καὶ Ουδεὶς ντερε formula oratoriam est.. υ πο σας τosτον. Hoc utilae simplicatis mitto estatui ex Aristidis dicendi donsuetudine insolens tali scriptori Maveianum τουτου, in quo no'- est pro

nomine substantivo.

g. q. ἄν ου' ιαν ποτ' -ο ἐχοιο πεπειρασθαt.Pci ctiam ciui Vat anteposui, quod et omnino perfecti itisinitivos in dolion Aristides habet, et huitis testius verqunon uno loco posuit ea in significatione neeria, ut Ox'.

198쪽

ω εἰς ἰπατεωνας τελων. Non adsilotavit Matiis, sitiuneodi in ut vitiosum arguere quod nabo Marciamis, ame-ταιῶνας correctum et clam a IVolso est genuina forma in uti ovio Cod infra legitur. g. 3 i. Vocatallo ἀπατεών similliiiiiiiii est λυμεών, Tao v. e. apiti Himeriiiiii Iegbturiel. V. o. Reli Na huius locutionis ad ontrariam Orationem illustravi g. 34.

Cap. q. g. 3. ' ρῆν τώνυν μάς. Non potest

ἐσι. καὶ φύσει καὶ χρον συγκεκληρωμενον ἔσπερ

ανωθεν λυμεν παντες. Non satis recte interpretatus Morellius est se taliquaIn rem natura ac tempori sociatam quemculinodum o origine iam asscinui omnes).' Nam et struetura perversa est et mγκλ ἀν ii in proprie esset per sortem rιburee, postea iidviixti ibuendi potestatem adscivit ut sit inter ea reserendum quae res ad civitatem ei licentcs proprie denotabant qua de re suis pra dixi Indo sententia haec est quoniam no et ii tura et tempore trioutrum vias a remota aetate habe.

Non distitauunt, opinor, periti, Pita vere Couexet inanάλιν υ, invitis ianivis Marciano ac Macano Inepta enim hic est particula vis. Proxime tir H in locutio est in serens dicendi genere satis usitata. ημῶν αιτῶν τι παρέσχομεν κοπαγνόντες. Est Mylaeus in iis, qui Onupti tanquam non vulemitur, unuminei ve niaxime, quoso, nunquin emeri labianua nisi meliorem lectioncm codices detexerint: κάλλος κακῶν ὐπουλον. Etenim ni Veroa τι παρέσχομεν si abessent,

Inser e nemo auderet nunc iuni Praeuuit Vaticanus, i uina esse venio Q petatissum Miart.

bum esset, θη--ν, coniunctionern tamen propterea retinui, quod quomodo exciderit bene video, reti Diod inquioata inlinei lio it bon video Elliptiea sorinula

199쪽

nistoria satis constat Abarii nimirari ex Hyperi oreis Ainhnas muttii venisse, Apollinis consulendi Caussa auo aiulei pacto esti, Prae per totum PDom grassiabathu', remediiiii assorre liceret, dona tradunt; at lo tempora in inccreto xes est, itidemque num de esse vel de samo tollenda ageretur. Iam Terra Senoliastes Aristopnanis ise

aticio dii iinmutavi. In Panatnenaico novis ident ipsa ro mentionem fecisse videtur ni verbis.. T. I.

p. m. φανερὰ δ καὶ πια αντῶν σῶν Ἀθεῶν ευνοια καὶ φῆφος και διώ-- κοινο μάντεως καὶ ἐξηγητοὐ ου τρωο τῆ πωλει, Qvει- τε περ τῶν Ἐλληνων την προηροσίαν κελευόντων. Ad viae verna Sonoliastes editus in Coclicinus Marcianis C CXXIII. et CC MYXΠH. την προηροσίων. φωτορία τοιαύτη λιμοφ-ταποντος τους Ελληνας, χρησεν ὀ θεός πώυσα α ιν Αθηναioι εὐξαιντο πῖρ υτῶν. ἐλθοντων solet inser. ουν. r. πρόσβεων εἰς τὴν -τι πην, πεισθέντες εθυσαν περ αέτῶν την προηροσων , καὶ Ουrως ἐπαυσατ ὀ λιμόρ. Ceterrenid supplieantium 1ειραρσί apud vete res ad niluta testimonia plura congessito retentiis in I. Timotn. v. 8. Mor. f. o. το παράλογον τούτο quod in Vaticano est

τομον, suspicioneua tibi moverit, Minendum ni esso τον παράλογον ἀτον, quo emo saepius utitur nuc dides, a io, ait iani sigilificavi, locutiones Aristides con '

200쪽

posse, hanc q-ονησις σται; an revera neutriun homini iis fructus eriti V . . fructiis pariet ut i/ηm sit ad unde mictus pol cipiuntur, frequenti Graecis iransi tione: Vero sic in interrogatione Positum saepius legitur, e gr. apud Platonem Phaedr P. 262. Potori tamen

εις μηδεν 4oriasse intelligi pro ἐπὶ μηδενι.

g. 33. v προαιρεσεως μών. Praesim e no propterea vi letur, io tota ac sententia Athenienses disecto RoPsitur, non se Ipsum sis adiungit. τουτοισὶ δεδιόσιν Ηοc otius refingere e Veneti eodicis lectione διεω Morellius labeDat, itan laod ita textu posuit Moυσιν piae ornaa bscio an nusquam apud bonum scriptorem legatur. semini Vatieantis. Cap. 31. g. 85. ησθε δεῖν. Bene sic c6ret exit Mo-t illus , quum in Veneto esset wεσθαι. Niliit discriniinis

annotavi Maiias.

της ἐκεiθεν αναγκης Adve iunx ἐκεῖθεν, Dod re tissima inseritur Vaticanus, ad iustiirianduin cadeui ratione, translatum est, qua Liatino uicinde, unde, toto omnibus advertilis loci res quaecunma designantur. Infra g. 9tia D υθα την φυσιν τηρουσιν, ου φύσει πάσιν ἄνθρωnoιe μέτεστι.

g. 86 προ λάχομεν αν τούτοις οβρεως δίκην. Vidia adiri pro Liept. g. 7.ως ο νομος κελεύει. Legem assert Demosinones eo

tra Leptinem p. 498. ἐάν τις ποσχομενός τι τον δῆμον ἐξαπατηση, κρίνειν καν λω, θανάτω ζωρούν.

Hanc vero eandem Ainoniensibus obsieit, concinnis acutisque arginuentis adiectis , liae Aristides iovio ex Pari nauet. m. r.

λομενοι viam poterat optime interaretatus est: nos viae declinausis auferamus, quomodo V - , ut 'iμεῖς τελομε- ωο cun δόξομεν iunxerit Vorari hoe Propter cogitationem ipsam maximo perversum est nam ad ea oταν τιμώμεν, laae Per se non aptam huic loco sententiam

ora Mont, contraria remitritur , pia pondus ἀντωτα δμον reddastum ac tota notio perficiatur Pio neviit PQP terniis

라틴어 텍스트